waalwijkse en UnqstPAAtse couRAnt
NOORD-BRABANT
provincie van de toekomst
Nederland en Zuid-Arif ka
Levensbeschrijving van
ADLAI STEVENSON
Diploma-uitreiking
Huishoudschool
Kaatsheuvel
Ogen vragen brillen
van STASSAR
Damesmode
Tilburg
MAANDAG 19 JULI 1965
86e JAARGANG No. 55
De tcho vAn het Zuióen
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur: JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
p. week (0.24 1 ct. inc.k.) 0.25
p. mnd. (100+ 5 ct. inc.k.) 1.05
p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) 3.10
p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra)
Advertentieprijs 11 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167 - 2002
Telegram-adres „ECHO"
Wie de na-oorlogse ontwikkeling van Noord-Brabant gadeslaat moet
wel tot de bevinding komen, dat deze provincie een groot deel van het
Nederlandse economische wonder voor zijn rekening heeft genomen.
Zo is daar de enorme industrialisatie. In Nederland werden in de
jaren 1950 tot 1960 door een intensief industrialisatiebeleid 134.000
nieuwe arbeidsplaatsen gecreëerd. De helft daarvan kwam in de Zui
delijke provincies, Brabant en Limburg tot stand. Ons gewest nam
ruim één derde voor zijn rekening. Niet alleen de werkgelegenheid
was daarmee gebaat. Ook de exportpositie van ons land.
De totale Nederlandse export beliep in 1963 een bedrag van 12,5
miljard gulden. Brabant zorgde voor een export van 2,18 miljard gul
den (17,5%).
Een en ander heeft natuurlijk ook zijn gevolgen voor de aantrek
kelijkheid van onze provincie. Er verhuizen jaarlijks 6000 Nederlan
ders meer naar Brahant dan er zicli Brabanders elders vestigen.
Voor de oorlog was de verhouding omgekeerd. Van 1930 tot 1940
gingen er jaarlijks 4000 Brabanders meer weg dan anderen zich hier
vestigden.
GUNSTIGE LIGGING
In een zich steeds meer integre
rend Europa gaat Brabant profite
ren van zijn gunstige ligging:
midden in het Europese kerngebied
tussen:
de Randstad Holland met 5 mil
joen inwoners;
het gebied Arnhem/Nijmegen en
Oost Nederland met 3 miljoen
inwoners;
het Rijn. en Roergebied met 13
miljoen inwoners;
het Zuidoostelijke kolen- en in
dustriebekken met Luik als
centrum, waar 3 miljoen men
sen wonen;
de Belgische steden 3-hoek Brus-
sel-Antwerpen-Gent met 3 mil
joen inwoners, waarop 't Noord-
franse industriegebied aansluit;
Groot-Britannië, dat als de tun
nel eenmaal gereed is nog meer
betekenis zal krijgen voor het
continent.
Deze gunstige ligging van Noord-
Brabant zal in de toekomst moeten
worden benut voor de welvaarts
verhoging van geheel Nederland.
STEEDS MEER MENSEN
Noord-Brabant heeft in de bevol
kinggroei van ons land een groot
aandeel gehad. Momenteel wonen er
van de 12 miljoen Nederlanders
1.606.000 in Brabant. Nederland
groeide met 19%, Noord-Brabant
met 27% in de jaren 1947-1960.
Brabant is een gezond land: ner
gens in West-Europa worden zoveel
kinderen geboren en bijna nergens
ter wereld is de zuigelingensterfte
zo gering en de gemiddelde leeftijd
zo hoog. Hoewel de geboortecijfers
teruglopen zal Brabant door zijn
grote „import" van mensen 'n groot
deel van de bevolkingsgroei van ons
land voor zijn rekening blijven ne
men. In 1980 verwacht men, dat er
miljoen mensen in Noord-Bra
bant zullen wonen. In 1990 zal dat
gegroeid zijn tot 2% miljoen, als
volgt verdeeld over de provincie:
Zuid-Oost Brabant: bijna 1.000.000
Noordoost Brabant 700.000
Midden-Brabant 500.000
West-Brabant 600.000
Waarschijnlijk zal deze groei nog
groter zijn. Als Brabant aantrekke
lijker wordt en de regering een ac
tief spreidingsbeleid gaat voeren, is
de aanwas natuurlijk nog groter.
Het is duidelijk, dat deze bevol
kingsgroei betekent, dat er werk
moet zijn. Tussen 1960 en 1980 moet
voor 220.000 mannen werkgelegen
heid geschapen worden. In de daar
op volgende tien jaar voor nog eens
135.000 mannen.
De vrouwelijke beroepsbevolking
groeit tussen 1960 en 1980 met 85.000
en de tien volgende jaren met nog
eens 70.000.
INDUSTRIALISATIE
In de afgelopen 15 jaar was de
ontwikkeling in Brabant even spec
taculair. Toen heeft het motto „in
dustrialiseren" veel goed te weeg
gebracht. Ook voor de toekomst
moet dat industrialisatiegebied ge
handhaafd blijven. Maar men wil
van Brabant geen Roergebied ma
ken. Dat moet worden voorkomen.
Tot 1990 zullen 55.000 ha grond
in gebruik genomen moeten wor
den voor stads- en dorpsuitbreidin
gen. De oppervlakte bebouwd ge
bied zal in dat jaar twee en een
halve keer zo groot zijn als thans.
Er is in Noord-Brabant nog ruim
te genoeg. Ondanks de spectaculaire
groei van het gebouwd gebied zal
in 1990 toch maar 11 procent van
de totale oppervlakte van de pro
vincie door steden en dorpen zijn
ingenomen. Noodzakelijk is echter
wel de beschikbare ruimte goed te
gebruiken.
Dat geldt voor alle delen van de
provincie. Naar raming zal in het
dynamisch Zuidoost-Brabant in 1990
ruim 14 procent van de grond door
bebouwing ingenomen zijn. In
Noordoost-Brabant zal dat 10,4 pro
cent zijn, in Midden-Brabant 9,4
en in West-Brabant 8,6.
Deze prognose is niet onwrikbaar.
Er is bijvoorbeeld geen rekening ge
houden met de mogelijkheid van
toenemende vestigingsoverschotten.
De behoefte aan grond kan in wer
kelijkheid nog groter zijn, met name
in de westelijke helft van de pro
vincie. In dit verband moet gedacht
worden aan het klemmende ruimte
probleem van de zuidelijke vleugel
van de Randstad Holland, niet in
het minst wat betreft de haven- en
industrieterreinen in het gebied van
de Nieuwe Waterweg.
In West-Brabant kan nóg veel
meer grond nodig zijn, zodra het
Scheldebekken als derde nationale
zeehavengebied tot volle ontwikke
ling komt. Dat is omstreeks 1980.
zijn. Een „uitstraling" van 't gebied
van de Nieuwe Waterweg op Noord
west-Brabant is zelfs al eerder te
verwachten.
Een indruk van de ruimte die in
genomen zal moeten worden, krijgt
men, als men zich verdiept in de
woningbouw.
Als het woningtekort in Noord-
Brabant in 1970 opgeheven moet
zijn, moeten vanaf 1965 jaarlijks
ca. 19.000 huizen gebouwd wor
den.
Gezien de snelle aanwas en de
jeugdige leeftijdsopbouw van de
bevolking en ook met het oog op
krotopruiming, mag na 1970 het
bouwtempo niet vertraagd wor
den. Alleen dan kan Brabant bij
blijven.
PLANNEN VOOR
RUIMTELIJKE ORDENING
Het voorgestelde plan voor de
ruimtelijke ontwikkeling van Noord
Brabant verdeelt de provincie in
stedelijke en landelijke gebieden.
Met deze verdeling worden zowel
de economische belangen van de
agrarische sector gediend als de re
creatieve van de stadsbevolking.
Binnen de grenzen van de urbane
gebieden is gedurende verscheidene
decennia voldoende armslag voor
bebouwing van allerlei soort.
De urbane gebieden, die onder
ling gescheiden zijn door min
stens 4 kilometer brede tussen
ruimten, beslaan 2100 vierkante
kilometer (41 procent) van het
provinciale grondgebied.
Er woonden in '60 1.237.000 men
sen (81 procent van de totale
bevolking) in 281 woonkernen,
waarvan er 40 meer dan 5000 in
woners telden.
Het rurale gebied beslaat 2900
vierkante kilometer (59 procent)
van het territoir der provincie.
In 1960 woonden er 276.000 per
sonen (19 procent van de totale
bevolking) in 247 woonkernen,
die elk minder dan 5000 inwo
ners telden.
Het urbane gebied omvat 4 grote
stedelijke agglomeraties, namelijk
EindhovenHelmond, BredaOos
terhoutDongemond, Tilburg en
omstreken en 's-Hertogenbosch en
omgeving.
In het urbane gebied liggen ten
slotte nog 12 stedelijke eenheden,
namelijk Bergeijk, Boxtel, Boxmeer,
Budel, Cuijk, Dintelmond, Steen
bergen, Uden, VeghelSchijndel,
Werkendam, alsmede in de Kem
pen en bij Roode Vaart.
De stedelijke gebieden zijn op de
toekomst berekend. Naar verwach
ting zullen omstreeks 1990 in de
agglomeratie EindhovenHelmond,
die waarschijnlijk het snelst zal
groeien, 1600 mensen per vierkante
kilometer wonen. Dat is ongeveer
een derde van het aantal inwoners
per vierkante kilometer in de hui
dige Randstad Holland, derhalve 'n
zeer gunstige verhouding.
Exclusieve collecties
BADPAKKEN
BLOUSES
VESTEN
ROKKEN
KRAAGJES
PANTALONS
Heuvelstraat 14 - Telefoon 26S82
Atelier voor
PLISSEREN, BORDUREN,
STOFKNOPEN maken enz.
Er is al heel wat geschreven en ge
sproken over die f 100.000, die Ne
derland geschonken heeft aan 't fonds
dat de Verenigde Naties hebben ge
sticht tot juridische bijstand aan fa
milieleden van mensen, die op grond
van de apartheidswetten in Zuid-
Af rika zijn veroordeeld. Men noemt
dat in Z.A. steun aan de apartheids
politiek en is zeer boos op Nederland,
zegt bezoeken en orders af, spreekt
over boycot enz.
Wij vonden dezer dagen een hel
dere uiteenzetting over deze aangele
genheid in de Volkskrant, die wij on
ze lezers niet willen onthouden, dan
hebben ze een duidelijk beeld van het
geen er eigenlijk gaande is omtrent
deze ton en de onjuiste houding die
Zuid-Afrika ten deze aanneemt.
Wat is er nu eigenlijk met de ton
voor Zuid-Afrika aan de hand? Ook
in Nederland zijn er kennelijk men
sen, die menen, dat Nederland met dat
geld het vervaardigen van plastiek-
bommen en ander sabotagemateriaal
gaat subsidiëren.
Dat is een totaal verkeerde voor
stelling. Het geld is bestemd voor een
in Londen gevestigd en volkomen ver-
landse bijdrage bestemd is, werkt al
lerminst illegaal. Het heeft 'n hoofd
kantoor in Johannesburg en bijkan
toren in verschillende andere plaatsen
van Zuid-Afrika. De gelden uit het
fonds worden openlijk naar Zuid-
Afrika overgemaakt. Er is geen wet
in Zuid-Afrika, die verbiedt familie
leden van veroordeelden financieel te
helpen of voor beklaagden de kosten
van rechtskundige bijstand te betalen.
En als dat volgens de Zuidafrikaanse
wetten allemaal mag doet ook- Neder
land dus met zijn ton voor dat fonds
niets, wat ongeoorloofd zou zijn.
Niet ontkend kan worden - en
daaraan is ook niet de minste behoef-
BUDDEMEYER
chemisch ,'ifen
grotc-tfaat 95 w-jrJwiJk
te - dat de Nederlandse bijdrage aan
het fonds tevens een afkeuring van
de Zuidafrikaanse apartheidspolitiek
inhoudt.
Men moet echter niet doen alsof
die afkeuring, wat Nederland be
treft, iets geheel nieuws zou zijn. On
ze regering heeft de afgelopen jaren
al meermalen en met steeds meer klem
uitgesproken, dat zij de apartheidspo
litiek van Zuid-Afrika in strijd acht
met de rechten van de mens. In dat
beleid paste, dat ook Nederland eind
1963 in de algemene vergadering van
de Verenigde Naties voor een resolu
tie stemde, waarin om bijstand werd
gevraagd voor al degenen, die ver
volgd worden wegens verzet tegen de
apartheidspolitiek. Negenennegentig
landen stemden voor die resolutie, en
kel Portugal en Zuid-Afrika waren
tegen.
Nederland zet zijn steun aan die
resolutie nu in een daad om, evenals
Denemarken en Zweden dat al heb
ben gedaan, maar waarover in Zuid-
Afrika heel wat minder drukte is ge
maakt. Als Zuid-Afrika nu juist de
Nederlandse bijdrage 'n onvriendelij
ke daad beschouwt, ligt de schuld in
elk geval niet bij Nederland. Wij zijn
hier werkelijk niet de oude banden
met het blanke volksdeel van Zuid-
Afrika vergeten. Wij weten heel goed,
dat ook de afgelopen jaren nog veel
Nederlanders naar Zuid-Afrika zijn
getrokken met de bedoeling daar een
nieuwe toekomst op te bouwen. Wij,
hier in Nederland, kunnen echter niet
geloven, dat die toekomst gebaseerd
zal kunnen zijn op een beleid, waarbij
wezenlijk en grof onrecht wordt ge
daan aan het zwarte volksdeel van
Zuid-Afrika.
Ook vrienden moeten tegen der
dergelijk beleid protesteren. Maar als
een dergelijk protest van vrienden
komt, is het nog iets meer. Het is dan
tevens een uiting van bezorgdheid,
een beroep om alsnog andere wegen
in te slaan voor het helemaal te laat
is. Wij zouden graag willen dat men
ons in Zuid-Afrika zo begreep.
antwoord beheerd fonds, dat door de
secretaris-generaal van de Verenigde
Naties is aanbevolen.
Wat doet dat fonds? Het geeft gel
delijke steun aan familieleden van
mensen, die op grond van de apart
heidswetten zijn veroordeeld. Bij der
gelijke processen betaalt het fonds
ook de kosten van een advocaat, als
de beklaagde daartoe zelf niet in staat
is. Behoorlijke rechtsbijstand heeft bij
apartheids-processen meermalen tot
vrijspraak geleid. Alleen voor dat
doel zal het door de Nederlandse re
gering toegezegde geld worden ge
bruikt. Dat is uitdrukkelijk bepaald.
Het bedrag wordt ook niet ineens
verstrekt. Nederland krijgt telkens
van het fonds concrete gevallen voor
gelegd, zodat onze regering dus ook
telkens van geval tot geval kan bepa
len of financiële hulp voor rechtskun
dige bijstand nodig is.
Zo bekeken valt moeilijk te (be
grijpen waarom de Nederlandse emi
granten in Zuid-Afrika nu over een
dergelijke zaak zulke luidruchtige
protest-demonstraties moesten hou
den. De Zuidafrikaanse regering, die
later in haar protestbrief aan minister
Luns met kennelijk genoegen naar
deze betogingen verwees, weet zeker
beter. Het fonds, waarvoor de Neder-
Adlai Ewing Stevenson, de Ame
rikaan die plotseling te Londen
overleed, werd 5 februari 1900 te
Los Angelos in Californië geboren.
Zijn ouders verhuisden naar de
westkust, waar zijn vader eerst
een kopermijn beheerde en daar
na assistent-directeur van de
„Los Angeles Examer,, werd. Later
keerden zij naar hun bakermat, Il
linois, terug. Adlai bracht zijn jeugd
door te Bloomington in Illinois, in
het huis van zijn grootvader van
vaders kant, die congreslid is ge
weest. directeur-generaal van de
posterijen en van 1893 tot 1896 vi
ce-president. Reeds als schooljongen
toonde Stevenson jr. aanleg voor
de journalistiek. Hij werd redacteur
van het schoolblad en klasseverte
genwoordiger. Tijdens zijn studie
aar. de Princeton universiteit
welke hij in de eerste wereldooriog
moest onderbreken om als reservist
bij de marine te dienen redi
geerde hij de „Daily Princetoniant"
zijn eerste werkkring vond hij bij
de „Daily Pantagraph" te Bloo
mington, waaraan hij meewerkte
als verslaggever en assistent-hoofd
redacteur. In 1948, heeft hij zich uit
de directie van dit blad teruggetrok
ken.
In 1926 behaalde Stevenson aan
de Northwestern universiteit zijn ti
tel als jurist. Alvorens een prak
tijk te beginnen, maakte hij een
grote reis door Europa en Rusland.
Van 1927 tot 1932 was hij als advo
caat werkzaam in Chicago. Daarna
vertrok hij naar Washington als bij
zonder adviseur van de „Agricul
tural Adjustment Administration"
een instelling ten behoeve van de
boeren. In verscheidene redevoerin
gen besprak hij landbouwkundige
vraagstukken.
In 1935 keerde hij naar Chicago
terug waar hij later vennoot in een
advocatenkantoor werd. Maar in
WEINIG VERBODEN WAPEN
TUIG INGELEVERD
Sinds donderdag kent de politie
geen pardon meer wat betreft het in
bezit hebben van stiletto's, boksbeu
gels, ploertendoders, valmessen en
„geheime wapens". De mogelijkheid
om dit wapentuig in te leveren tegen
een vergoeding is afgesloten. Het re
sultaat in ronde cijfers 'lijkt niet
slecht, maar vergeleken bij hetgeen er
in omloop moet zijn gebracht, kan de
actie geen groot succes worden ge
noemd.
Hoewel niet precies 'bekend hoe
veel wapentuig in Amsterdam in om
loop is, vond de politie het totaal aan
tal binnengekomen wapens (643) aan
de lage kant. Een handelaar vertelde
bijvoorbeeld dat hij zeker 10.000 val
messen, stiletto's en werpmessen in
de loop der jaren van de hand heeft
gedaan. Als dit geen snoeverij is dan
is de binnengekomen hoeveelheid be
droevend klein.
1941 zag Washington hem weer als
speciale assistent van de minister
van marine. Hij maakte inspectie
tochten door de Stille Zuidzee, de
Carabische eilanden, Noord-Af rika
en Europa. Als leider van een eco
nomische missie ging hij naar Italië.
In 1945 droeg het Ministerie van
Buitenlandse zaken hem op propa
ganda te maken voor de gedachte,
welke ten grondslag lag aan de eer
ste conferentie van de V.N. te San
Francisco. Als adviseur van de Ame
rikaanse delegatie was hij bezig op
de bijeenkomst van de Verenigde
Naties te Londen en de eerste alge
mene vergadering van de Verenigde
Naties.
Zijn verkiezing tot gouverneur
van de staat Illinois in het midden
westen geschiedde met het grootste
aantal stemmen dat ooit in deze
staat op een kandidaat voor het
gouverneurschap was uitgebracht.
Stevenson was lid van de „Coun
cil of Foreign Affairs" te Chicago,
een organisatie waarvoor staatslie
den uit allerlei landen het woord
voeren en debatteren over wereld
problemen. Tot driemaal toe werd
Stevenson tot voorzitter van deze
council gekozen.
Stevenson was lid van de Unita-
ristische kerk. Hij huwde in decem
ber 1928 met Ellen Borden en heeft
drie zonen. Hij scheidde van zijn
vrouw omdat deze aanvoerde, dat
haar man teveel door zijn zakelijke
en politieke beslommeringen in be
slag werd genomen.
Hij stierf in een tijd, dat de we
reld mensen van zijn kaliber drin
gend nodig heeft.
Met een interessant afwisselend
programma is het schooljaar van de
huishoud- en industrieschool „St.
Angela" te Kaatsheuvel afgesloten.
Naast schoolbestuur, leerkrachten
en leerlingen waren ditmaal bijzon
der veel ouders aanwezig, terwijl
ook burgemeester L. van Erp z'n
belangstelling toonde voor de jaar
lijkse diploma - uitreiking, welke
1 voor de eerste maal werd geleid
door de nieuwe voorzitter, de heer
M. van Nieuwstadt. Deze kon met
voldoening wijzen op de zeer hoge
deelname aan de huishoudschool in
de gemeente Loon op Zand, waaruit
j geconcludeerd kan worden, dat men
deze school hier als volwaardig on
derwijs ziet. Niet het minst was dit
volgens hem te danken aan 't werk
van zyn voorgangers, de uitstekende
leerkrachten en de keurig ingerich
te school. Gezien de interesse hier
voor, zal in het komende schooljaar
gestart worden met een cursus kin
derverzorgster en met een cursus
vakopleiding schoenindustrie (VAS)
Op deze sluitavond ontvingen ne
genenveertig meisjes hun getuig
schrift, omdat ze met goed gevolg
de primaire opleiding van twee jaar
hadden voltooid. 11 kandidaten van
deze groep werden afgewezen. Voor
iy~ WAAR 15 DE
SCHAAPHERDER
OP DE GROTE STILLE
HEIDE KAN H'J GEEN
SCHOENEN KOPEN. DE
KUDDE 16 VERDWAALD
MAAR Mij NIET H'J
IS B'J 0N6. DAT IS EEN
GOED ADRES
Markt Waalwijk
de aanvullende opleiding, het assi
stentendiploma, slaagden alle veer
tien meisjes, waaronder een met
lof. Voor deze cursus lieten zich ze
ventien meisjes van de primaire op
leiding inschrijven.
Vier leerkrachten namen afscheid
van de school, de dames J. v. d.
Berg, P. Geers, en A. v. d. Zee en
kapelaan J. Michelberger, hetgeen
met bloemen voor de betrokken da
mes gepaard ging.
Na de gelukwensen van de direc
trice der school, mej. J. v. d. Walle,
aangevuld met nuttige wenken en
raadgevingen voor de geslaagden,
kwam een ander hoogtepunt, het
amusante gedeelte, waarmee deze
sluitingsavond werd besloten. Er
werd een quiz •gehouden, er was
zang en dans, en tenslotte als hoofd
schotel de show „In de boot", sa
mengesteld door leerkracht W. Pau-
lissen, die onder zijn leiding
een aantal meisjes op bijzonder ge
slaagde wijze voor het voetlicht
bracht. De geslaagden voor de pri
maire opleiding waren:
Wilhelmina de Benis, Lies Berg
mans, Henrika v. Boxtel, Mien Bre-
kelmans, Francien Damen, Gerarda
Damen, Maria Damen, Josephien
Donders, Veronica Elshout, Catha-
rina v. Gulik, Lucia Herman, Hen-
drika van den Hoek, Cornelia Hoe-
venaars, Anna Klis, Johanna Kroot,
Maria Kuis, Anna van Kuyk, Theo
dora Lamers, Anna Laros, Maria
Michielsen, Henrika de Nijs, Jean
ne v. Rijswijk, Arnolda Schalken,
Maria Smeets, Nelly Snoeren, Stel
la Sommer, Maria Vreijsen, Gerdina
Voogd, Cornelia Vugts, Cornelia v
Wanrooy. Henriëtte v. Wanrooy,
Johanna v. Wanrooy, Johanna v. d.
Wiel, Hermana v. Woensel, Clasina
Wijgerde, Theodora IJpelaar, Anna
v. Zon, Maria de Kort, allen te
Kaatsheuvel. Wilhelmina van den
Broek, Leonie v. d. Hoven, Arnolda
de Kort, Jacoba v. Loon, Antonia
v. d. Made, Theodora v. Onzenoord,
Johanna v. d. Velden, Cornelia Ver
hoeven, Maria v. Velzen te Loon
op Zand. Henrica Kroot te de Moer.
Voor de assistenopleiding slaag
den: Antonia v. d. Assen, Adriana
Brekelmans, Cornelia Donders, An
na v. d. Hoven, Gerardina Morval
(met lof), Maria Oerlemans, Adria
na Roestenberg, Maria Schattorjé,
Laurentia Snels, Sonja Sommer te
Kaatsheuvel, Jacoba Meijer, Maria
v. d. Nieuwenhuizen, Elisabeth Pul
les te Loon op Zand en Adriana v.
Beek te De Moer.
JONGEN SCHOOT VRIEND
IN DE BORST
De 14-jarige zoon van het echt
paar v. d. M. uit Ze9gehuchten heeft
zijn 12-jarig vriendje met een pistool
in de borst geschoten. De getroffen
jongen is naar het St. Annazieken-
huis in Geldrop overgebracht waar de
kogel in de loop van de avond opera
tief kon worden verwijderd. Vermoe
delijk zal hij er geen nadelige gevol
gen van overhouden.
De jongens waren samen aan het
spelen op de slaapkamer in het huis
van v. d. M. Ze vonden daar een oud
pistool en gingen er mee spelen. De
oudste jongen was ervan overtuigd
dat het pistool het niet meer deed.
Voor de grap richtte hij op zijn vriend
en haalde over. Hevig geschrokken
heeft hij daarna de gewonde achter
op de fiets naar diens ouders ge
bracht, waar diens ouders hem snel
naar het ziekenhuis brachten. De ko
gel was dicht bij het hart binnenge
drongen.
