Jongedame
#1
stihsters
A
l
TELEFONISTE
Dameskapster
gevorderd leerling kapster
ASSISTENT
voor ons bouwbureau
Smid je Verholen en de strijd tegen Mars
Als U
t
t
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 19 JULI 1965
Christianus Andreas Maria
Vinken
Wed.
Joh. Verhulst en Zonen n.v.
Fa. Hombergen
jonge ambitieuze
ASSISTENTE
huishoudster
Nette hulp in de
huishouding
Christianus Andreas Maria
Vinken
kamers
gaskachel
een nette winkeljuffrouw
of/en een leerling verkoopster
Bouwbedrijf Pepping n.v.
Kaatsheuvel
Ter overname}
betrekking
veranderen
jac.bergmans
VRAAGT
O
De Echo van 't Zuiden
HET GEHEIM
VAN EEN NACHT
27)
Na een heldhalftige poging om zijn jonge leven voor
ons te behouden, overleed heden in het St. Radbouds-
ziekenhuis te Nijmegen, voorzien van de H.H. Sacra
menten der Zieken, mijn lieve man en onze zorgzame
vader, behuwd- en grootvader
echtgenoot van
Geertruida Elsenaar
Hij bereikte de leeftijd van 46 jaar.
Kaatsheuvel: G. Vinken-Elsenaar
Loon op Zand: Ad. Vinken
Ria Vinken-Loeffen en kind
Kaatsheuvel: Anke Bergmans-Vinken
Jan Bergmans en kind
Gonny Vinken
Brigitta Vinken
Familie Vinken
Familie Elsenaar
Kaatsheuvel, 15 juli 1965
Parklaan 19
De plechtige uitvaart werd hedenmorgen gehouden
in de St. Jozefkerk te Kaatsheuvel, waarna de be
grafenis plaats vond op het parochiekerkhof.
Gaarne uw gebed.
Wij vragen voor spoedige indiensttreding
MACHINEFABRIEK
Elzen weg 1, Waalwijk
Telefoon 2721
GEVRAAGD
of
DAMES- en HERENKAPSALON
Markt 10, Waalwijk Telefoon 2477
vraagt
MODERNE
DROGISTERIJ ANNEX PARFUMERIE
in Midden Brabant
met feeling voor een dergelijk bedrijf.
Brieven onder nr. 5274 aan het bureau
van dit blad.
GEVRAAGD
Nette R.K. Man, 59 jaar,
alleenstaand,
zoekt een hem nette passen
de
Brieven met foto o.e.r.; deze
worden beantwoord.
Brieven onder nr. 5279 aan
het bureau van dit blad
gevraagd in gezin met drie
kinderen.
Brieven onder nr. 5276 aan
het bureau van dit blad.
Op vrijdag 23 juli a.s. hopen onze geliefde ouders
en grootouders
JOHANNES KUYPER
en
JOHANNA BOOM
i hun zilveren huwelijksfeest te vieren,
i Op die dag zal om 10 uur een H. Mis uit dankbaar-
i heid worden opgedragen in de parochiekerk van de
i H. Bernadette te Waalwijk.
Receptie van 14.00—15.00 uur: Laageinde 77.
Hun dankbare kinderen
en kleinkind
Riny Kuyper
Marjan Kuyper-Timmermans
en kind
Paula, Ida, Ronny
Waalwijk, juli 1965
Laageinde 77
Met grote droefheid delen wij U het overlijden mede
van onze oprichter en mede-firmant, de heer
Zijn grote persoonlijkheid en werklust blijve steeds
m onze gedachten en sterke ons voor de toekomst.
Fa. STANZOTAL
J. Bergmans
Kaatsheuvel, 15 juli 1965
Aangeboden te Waalwijk:
met of zonder pension,
gemeubileerd of ongemeubi
leerd.
Brieven onder nr. 5277 aan
het bureau van dit blad.
TE KOOP
in prima staat verkerende
(Gaz Ojards)
Telefoon 4118
Waalwijk
Wij vragen voor 1 september of eerder
met goede omgangsvormen.
Vijfdaagse werkweek.
Aanmelden s.v.p. na 6 uur.
TEXTIELHANDEL
D. GENNISSEN-BANK
Past. Kuypersstraat 26, Waalwijk
Wij zoeken een
voor werken-administratie en
na-calculatie.
Bouwtechnisch inzicht is gewenst.
Ervaring is niet noodzakelijk.
Eventueel kan te zijner tijd op kosten van
het bedrijf een opleiding tot tariefcalculator
gevolgd worden.
Gedacht wordt aan iemand met Mulo, of
UTS-Niveau.
Brieven met volledige inlichtingen te richten aan ons
bedrijf, Gasthuisstraat 70, Kaatsheuvel.
<t> o
TAFEL met 6 rechte-
en 2 ARMSTOELEN,
notenhout.
Burg. Verwielstraat 7
Waalwijk
(na 6 uur)
leeftijd 19 jaar,
wil van
Drie jaar kantoor-ervaring;
in bezit van diploma's.
Brieven onder nr. 5275 aan
het bureau van dit blad.
tliebotn.imrin shor^
V'. v Y4>''V
Elzenweg 25 - Waalwijk
uw klanten, familie, vrienden en
kennissen, ja, iedereen in Waalwijk
en de Langstraat, kennis wilt geven
van familie-gebeurtenissen, jubilea,
vraag en aanbod, uw artikelen op
elk gebied,
plaats dan een advertentie in
Het is de
voordeligste en
doeltreffendste manier
COSÏU0.3 AVAW
36)
De komst van smidje Verholen
was dus niet onopgemerkt gebleven
en nu zal het ons ook wel duidelijk
zijn waarom de smid er zo verstan
dig aan had gedaan weg te duiken
tussen de rotsen. Wij zien hier hoe
de smid van rotsblok tot rotsblok
sluipt en telkens voorzichtig om een
hoekje gluurt of er soms onraad in
de buurt is. We weten nu langza
merhand wel, dat smidje Verholen
bepaald niet op zijn achterhoofd is
gevallen. Hij had daarom een fikse
plant uit de grond getrokken en als
hij nu om een of ander hoekje
gluurde, hield hij die plant netjes
voor zijn gezicht. Zodoende was hij
zelfs van dichtbij ternauwernood te
onderscheiden in de schaduwen van
de hem omringende rotsen. Wij zijn
er dan ook van overtuigd dat het
onze lezers beslist enige moeite zal
kosten de dappere smid op 't prent
je te ontdekken.
Zo sloop en kroop smidje Verho
len voorzichtig voort van rots tot
rots en op een gegeven ogenblik
hield hij zelfs helemaal zijn pas in.
Hij keek, keek nog eens, en ja hoor,
daar hadden zijn scherpe ogen de
twee wakers ontdekt, wier samen
spraak wij vorige keer al mochten
beluisteren. Voorzichtig sloop Ver
holen nog wat naderbij en toen nam
hij de omgeving eens goed op. Het
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door A. ARNEFELT
Ik hoorde nog, hoe hij tamelijk ver
rast uitriep „O bent u het? Dan is
het beter dat wij naar mijn werkkamer
gaan. Hierheen alstublieft".
„Klonk dat aangenaam verrast, zo
iets als tegenover een welkomen
vriend?"
„Nee. Volstrekt niet. Ik kreeg in
tegendeel de indruk, dat mijnheer
Waldstaetten onaangenaam verrast
was".
„Heeft u geen naam horen noe
men?"
„Nee. Toen ik de vreemdeling daar
naar vroeg, zei hij dat dat niet nodig
was. Mijnheer Waldstaetten kende
hem wel, en dat was voldoende".
„Hoe lang heeft dat bezoek ge
duurd?'
„Ongeveer een half uur!"
„Zolang?"
„Ja. Want nauwelijks was mijnheer
Waldstaetten een paar minuten met
de man aan 't praten, toen ik van
juffrouw Rosemarie opdracht kreeg
om haar vader uit zijn werkkamer te
roepen, omdat zij hem vlug spreken
moest. Toen ik binnenkwam zat mijn
heer Waldstaetten aan zijn bureau,
waarvan hij opstond toen hij hoorde
dat zijn dochter hem vroeg te komen.
„U wacht hier! zei hij uit de hoogte
tegen de vreemdeling. „Ik kom direct
weer terug, dan krijgt u antwoord."
Toen ging hij de kamer uit en een
kwartier later kwam hij terug".
„En tijdens dit kwartier was dus
de vreemdeling alleen in de werkka
mer?"
„Ja. Ik stond er ook van te kijken,
maar mijnheer Waldstaetten schijnt
de man werkelijk goed gekend te heb
ben".
„Wat vond u hem voor iemand",
vroeg Klaudy, die wist dat dienstper
soneel daar een goede kijk op heeft.
Martin schudde weifelend 't hoofd.
„Dat is moeilijk te zeggen, mijnheer.
Op het oog zou ik hem gehouden heb
ben voor een beter soort werkman, of
een kleine ambtenaar Maar volgens
zijn optreden moest hij minstens een
graaf geweest zijn. Ik geloof dat hij
een mislukt kunstenaar is, of iemand
met luchtkastelen in zijn hoofd, maar
met weinig klinkende munt in zijn
zak".
„Is u niets bijzonders aan hem op- 1
gevallen?"
„Nee. Alleen dat hij een buiten
lander moet zijn, want hij sprak met
was hier somber en kil en geen
zonnestraaltje vermocht door te
dringen op deze onheilspellende
plaats.
Akelige nevelslierten dreven spook
achtig rond en onttrokken de twee
wakers af en toe volkomen aan het
gezicht.
„Als ik hén niet kan zien, dan
kunnen ze mij ook niet zien", stel
de de smid tevreden vast. „Dat is
mijn kans! Als er direct weer zo'n
nevelsliert komt aandrijven, dan
neem ik een sprong en dan ren ik
zo hard als ik kan achter gindse
rots. Ik sluip dan om die rots heen
en dan ben ik achter ze gekomen!
Ik klim dan voorzichtig tegen die
rots op en dan zal ik wel eens zien
wat ze te vertellen hebben
Dat was natuurlijk een gewaagd
plan van de smid. Hij lag een hele
tijd doodstil op de loer en toen
kwam er weer zo'n vette en geluid
loze nevelsliert op bijna griezelige
wijze aandrijven. De smid sprong
op, rende in elkaar gedoken op de
grote rots af en toen hij die bereikt
had, bleef hij acher die rots dood
stil en met bonzend hart liggen
een vreemd accent. Ik houd hem voor
een Spanjaard of een Italiaan".
Tijdens de ondervraging had Klau
dy alles opgeschreven, wat hem van
belang toescheen, en stelde toen zijn
laatste vraag
„Zou u hem terugkennen?"
„Heel zeker", luidde het zonder
aarzelen gegeven antwoord.
De volgende dag kreeg dr. Klaudy
uitsluitsel van het informatiebureau.
Van de lijst van tussen vijf en tien
mei gestorven personen kwamen er
drie in aanmerking een jonge to
neelspeelster, Karla Weipert, die aan
tbc gestorven was, een borduurster
van 24 jaar, die als buitengewoon
knap bekend had gestaan en die er
heel wat mannelijke kennissen op na
had gehouden. Haar naam was Lolo
Tuerlng, ze had bij haar broer ge
woond en was gestorven aan bloed
vergiftiging door het gebruik van ge
ïnfecteerd garen. De derde heette
Angiolina Tomasoni, stond opgege
ven als zonder beroep en had als on
derhuurster gewoond bij een weduwe
Wotruba, die juist op dit ogenblik
ergens in een dorpje bij haar dochter
logeerde, daarom kon over de dood
van Angiolina Tomasoni nog geen
bijzonderheden worden verstrekt. De
andere personen van de lijst van over
ledenen waren voor Klauden nauwe
lijks van betekenis, omdat zij deels
oud, en voor een ander deel in het
ziekenhuis waren gestorven.
Intussen zou zich onder de drie ge
noemden hopelijk de gezochte bevin
den. Als hij wat meer over haar te
weten kwam zou hij bij het proces ten
minste over wat meer materiaal kun
nen beschikken dan nu het geval was.
De hele zomer had Gretl Regius
gewacht op een bezoek van Isle Del-
lariva, maar zij gaf geen enkel teken
van leven. Desondanks haastte Gretl
zich een week later naar Villa Pan,
zonder haar man er iets van te zeggen,
toen hij haar had verteld dat juffrouw
Waldstaetten, zojuist, 8 dagen voor
het proces, de politie een brief had
overhandigd, die zij van het kamer
meisje gekregen had. Dit briefje be
tekende niet alleen een volledige
rechtvaardiging van de aanklacht,
maar belastte Waldstaetten in zulk
een mate, dat het gelijk stond met een
bewijs van schuld.
„Maar toch", aldus Regius", „kan
ik ook nu nog niet geloven, dat Wald-
statetten schuldig is. Een paar woor
den uit de brief geven me zelfs te
denken. Het lijkt of bepaalde sporen
in een andere richting beginnen te
wijzen".
Gretl stond verbaasd over deze
nieuwe wending. Toen werd ze bang.
Door deze brief immers kon het harts
geheim van Ilse mogelijk openbaar
worden, zonder dat de jonge vrouw
er ook maar iets van wist. Daarom
haastte zij zich naar het huis van haar
vriendin, maar deze keer trof zij haar
werkelijk niet thuis, omdat ze voor 'n
paar dagen op reis was.
„Als ze terugkomt moet u haar met
een zeggen, dat ik hier geweest ben
en dat ik haar iets bijzonder gewich
tigs te zeggen had", droeg ze de huis
houdster op; „ze moet direct naar mij
toe komen, in elk geval nog voor de
derde oktober. Ze zal toch wel eerder
terug zijn?"
„Ja, de eerste oktober is ze zeker
weer hier".
„Vergeet u het dan niet vóór de
derde oktober!"
Het begin van het proces was vast
gesteld op de derde oktober. De
avond tevoren zat Regius met zijn
vrouw te souperen, toen er gebeld
werd en Ilse binnenkwam. Ze zag er
nog bleker uit dan anders in haar
zwarte rouwkleren en haar mooie
donkere ogen schitterden koortsach
tig. „Neem me niet kwalijk, dat ik
nog zo laat aankom", begon ze zon
der inleiding, „maar ik ben om twee
uur pas thuisgekomen. En nu heb ik
jullie iets heel belangrijks te vragen.
Morgen begint het proces toch over
de zaak-Burghauser?"
„Ja", knikte Regius, „interesseer
jij je daarvoor?"
„Ja... ik...", ze keek langs hem
heen en haar slanke hand speelde ner
veus met de rand van haar terugge
slagen voille, „ik ken mijnheer Wald
staetten immers en dan is het begrij
pelijk..."
„Ken jij Waldstaetten?" vroeg Re
gius verrast „Hoezo? Sinds wan
neer? Waarom vertel je dat nu pas?"
Ilse's blik gleed hulpeloos van de
een naar de ander en bleef tenslotte
smekend op Gretl rusten.
„Hij was het, die mij destijds te
hulp kwam, toen Dellariva die aanval
kreeg. Hij was toen erg vriendelijk
voor me... en ook later heeft hij me
met verschillende onaangename din
gen geholpen..."
O, dus je zou graag het proces mee
maken?" kwam Gretl te hulp.
„Ja, maar het zal wel erg druk zijn,
zodat je alleen met kaarten zult kun
nen binnenkomen. Daarom dacht ik,
dat Ernst me misschien zou willen
helpen. Dat kun je toch, Ernst?"
(Wordt vervolgd)
