RUSLAND KLOPT AMERIKA
s/<
1l!
I
.N
De Echo van het Zuiden
JO DE R00 PROLONGEERT TITEL
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN
Cf eb ootte-aankondigingen e.d.
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 2 AUG. 1965
Succes voor „De Pel
De combinatie van Kees Pellenaars
heeft het Nederlands kampioenschap
op de weg beheerst.
De strijd was zeer vinnig. De Roo
strafte na 245 spannende kilometers
zijn belagers in de kopgroep af en
won met ruim verschil.
Tijdens de laatste tien kilometer
was het duidelijk dat de titel ging
naar een van de leden van het kwar
tet De Roo, Den Hartog, Posten
Knops. Het waren drie van de sterk
ste Nederlandse beroepsrenners en 'n
man uit de streek, waarvoor de talrij
ke toeschouwers in Beek zeer enthou
siast waren.
De Roo bleek over de meeste re
serves te beschikken. De laatste klim
tegen de Adsteeg reed hij de een na
de ander van zijn vier tegenstanders
uit de wielen. De een na de ander
viel terug en zelfs de sterke Den Har
tog lag op de finish 25 meter achter.
Jan Jansen had op het juiste mo
ment de beslissende ontsnapping ge
mist en werd definitief uitgeschakeld
toen hij kort daama gelijktijdig een
lekke vóór- en achterband kreeg.
De Roo moest bewijzen op vlakke
ritten de eerste Televizier te zijn. Pe
ter Post had na zijn door blessures
geteisterde en daardoor weinig suc
cesvolle seizoen, de laatste weken la
ten zien, dat hij ook nog fietsen kan.
Hij voelde veel voor dit Nederlandse
kampioenschap.
Arie den Hartog kon zich na zijn
falen in de Tour de France nauwe
lijks een nederlaag in de Nederlandse
titelstrijd veroorloven.
Die laatste ronden waren dus de
"ronden van de waarheid".
De eerste ronden hadden de man
nen van Pellenaars de koers gemaakt.
Iedere ontsnapping werd ontketend
en tenietgedaan door de 14-man ster
ke groep van de Pel. De gelegenheids
combinaties die Den Hartog en Post
steunden konden daar niet tegen op.
In de eindfase echter moest De Roo
het alleen opknappen.
LEVENDIG
De koers was zeer levendig. Na 3
ronden was van Smirre weggespon-
gen, gevolgd door Huub Harings.
Toen het tweetal twee minuten voor
sprong had opgebouwd, moest Den
Hartog voor de hergroepering gaan
zorgen.
Gevecht op gevecht volgde. Telkens
verschenen er nieuwe leiders. Vaak
pupillen van Pellenaars. Henk Nijdam
bijvoorbeeld.
Tachtig kilometer voor het einde
vormde zich een grote kopgroep van
19 man. Dat was het moment, dat Jan
Jansen de aansluiting miste. In deze
groep was Televizier nog goed verte
genwoordigd. Drie ronden voor het
einde sprongen vijf man weg. Van
Dongen, was daar ook bij naast de
reeds genoemden.
Twee ronden voor het einde moest
van Dongen afhaken en zo ontbeerde
De Roo een trouwe helper.
Iedereen mikte toen al op Den Har
tog als Nederlands kampioen. Hij was
immers de beste klimmer van het ge
zelschap en de laatste kilometers
gingen tegen de Adsteeg omhoog.
Jo de Roo dacht daar echter an
ders over en hij draafde die laatste
kilometers naar boven, zo snel, dat
zelfs Den Hartog een blamerende
achterstand van 15 meter opliep.
Die zal zijn contract bij Geminiani
wel herzien krijgen.
Zeker van een uitzending naar het
wereldkampioenschap te San Sebas-
tiaan zijn momenteel reeds: Jo de
Roo, Peter Post en Jan Jansen, die
zijn titel verdedigt.
De uitslag
1 Jo de Roo, Kruiningen, 255 km
in 6.24.21.
2 Arie den Hartig, Zuidland, z.t.
3 Leo Knops, Spekholzerheide
z.t.
4 Peter Post, Amstelveen,
6.24.30.
5 Bart Zoet, Sassenheim,
6 Piet Rentmeester, Victoria
Spanje, z.t.
7 Cees Haast, Rijsbergen, z.t.
8 Gerrit de Wit, Dubbeldam, z.t.
9 Dick Groeneweg, Numansdorp
6.25.09.
10 Rijk Wouters, Baarle-Hertog
z.t.
De coupe is geslaagd. De grootste
sensatie in dit na-Olympisch atletiek-
jaar geschiedde zaterdag en zondag
in het Centrale Stadion van Kiev,
idyllisch gelegen tegen de Cherepano-
va heuvel. De met een stralenkrans
van onklopbaarheid omgeven Ameri
kaanse atleten, die tijdens de Olym
pische Spelen van Tokio van de ene
overwinning naar de andere ijlden en
in 1964 in Los Angeles tegen de Rus
sen elke race van 100 tot 10.000 m
wonnen, hebben zowel bij de heren
als bij de dames een onverwachte ne
derlaag geleden.
Gabriël Korobkov, de trainer van 't
Russische team, die na de slechte ver
richtingen van zijn pupillen in Tokio
met ontslag werd bedreigd, glom van
trots. Niet voor niets hadden de Rus
sen zich een maand lang verbeten op
deze „landenwedstrijd der giganten
voorbereid en het resultaat was na
venant.
Het werd een dubbele zege voor de
Russen. Bij de heren onttroonden zij
voor de eerste maal sinds 1958 de
Amerikanen met 118-112, een re
sultaat dat nog werd verzacht door de
diskwalificatie van de 4 x 100 meter
estafetteploeg der Russen, terwijl de
Amerikaanse dames weliswaar niet
favoriet, met 63,5 tegen 43,5 punten
hun zevende nederlaag in successie
moesten incasseren.
Nu kan men aanvoeren dat Harold
Conoolly in verband met een rugbles
sure, de Olympische kampioen Billie
Mills in verband met een verkoud
heid de strijd vanaf de tribunes volg
den, dat Jimmy Ryun met een gezwol
len knie liep en Morgan Groth met 'n
blessure „slechts" tot 2 min. 17 sec.
over de 800 meter kwam, het doet
niets af aan het feit, dat de Russische
heren met wereld prestaties hun tegen
standers tot overgave dwongen. Ab
soluut hoogtepunt tijdens deze lan-
denwedstrijd was zonder twijfel de
11,1 van de Olympische kampioene
Wyomia Tyus, die hiermee het we
reldrecord van de Poolse sprinters
Irena Kirzenstein en Eva Klobukows-
ka evenaarde, terwijl de 21-jarige Ca-
liforniër Darrel Newman met 10,1
over de 100 meter slechts 0,1 sec. van
het wereldrecord verwijderd bleef.
Beslissend voor het onverwachte
succes van de Russen was de verhou
ding van de dubbele overwinningen,
namelijk 6 tegen 4, terwijl de Ameri
kaanse heren klappen moesten incas
seren op nummers - zoals de over
winning van Gennady Blitznetsov bij
het polsstokhoogspringen over Jeff
Chase en Olympisch kampioen John
Pennell - die men voordien onmo
gelijk had geacht. Twee vierde plaat
sen op de 200 en 800 meter, een der
de plaats over de 400 meter en het
discuswerpen en dan tenslotte nog de
volledige onnodige 'diskwalificatie
van de 4 x 100 meter estafetteploeg.
Hadden de Amerikanen niet een bee
tje teveel vertrouwen gehad? Toege
geven, de Yankees stonden voor de
eerste maal tegenover een team, dat
door het thuisfront hartstochtelijk
aangemoedigd, om elke centimeter
heeft gestreden.
Veelbetekenend in dit opzicht was
zonder twijfel het nieuwe nationale
record op de 4 x 100 meter in 39,3
sec., slechts een tiende sec. boven het
Europese record, de 70,36 meter van
de Olympische kampioen kogelslin
geren Romuald Klim, die met dit re
sultaat acht cm van het Europese re
cord verwijderd bleef en om nog een
veerbeeld te geven, wat te zeggen van
de Russische Tatjana Schelkomova.
Het wereldrecord van de Britse Mary
Rand schudde op haar grondvesten.
ANTAGONISTEN
Opvallend in deze strijd der Anta
gonisten, zowel op politiek als spor
tief vlak, was de „Rise to the occas-
sion" der Russen.
Gennady Blitznetsov zorgde voor
een sensatie, nadat hij Jeff Chase en
John Pennell bij 4.90 m had achterge
laten door 4.95 te springen met de
katapultstok, een terrein waarop de
Russen jaren achter waren gebleven.
Valentina Popova, twee dagen voor
de grote match 20 geworden, won het
speerwerpen voor haar landgenote en
wereldrecordhoudster Yelena Gorcha-
kova en de punt van de speer kwam
maar liefst twee meter verder in de
grond dan zij tevoren ooit geworpen
had. Een tweede en een derde plaats
voor de Russen op de 200 meter,
waarbij Amin Tujakov, die reeds eer
der 20.6 had laten afdrukken, nu
Adolph Plummer benaderde. En
dan de revanche voor de lange af
standlopers, die een jaar tevoren in
Los Angelos geen schijn van een kans
hadden gekregen tegen o.a. de 18-ja-
rige Gerry Lindgren. Wat Bob Schul,
Olympisch kampioen op de 5000 m
ook deed, tegen de 35-jarige Pjotr
Bolotnikov, die gekweld door maag
klachten en blessures in het Olym
pisch jaar geen schim meer was, was
geen kruid gewassen. Nicolai Dutov
met 29,22, - over 10 km toonde zich
nog wel geen tweede Ron Clarke,
maar het betekende wel de tweede we
reldprestatie van dit jaar.
Natuurlijk toonden de Amerikanen
hun kracht met de vertesprong van
Ralph Boston (8,21), de 110 meter
van Willie Davenport (13,5), de 46,5
van Olan Casseill over 400 en de
1.46.8 over 800 meter, maar de
Olympische kracht was niet overal te
bekennen en dat heeft de yankees
toen zaterdag en zondag de rekening
door de Russen werd gepresteerd, op
gebroken. Het Russische publiek
heeft geklapt om de race van Yuri
Anisimow, toen hij tot op eentiende
sec. de Olympische kampioen over
400 meter horden Rex Cawley bena
derde daarna in elkaar klapte van lou
ter uitputing. Men heeft met genoe
gen gezien dat het hoogspring-duel
tussen Velerie Brumel en Viktor Bol-
chov een onderonsje was dat bij 2,18
m eindigde. Iedereen was vol lof over
de prestaties van Wyomia Tyus (11,1)
en Edith McQuire (23,1), maar een
ovatie kreeg de „baby" van de Ame
rikaanse ploeg, de 15-jarige Mary
Mulder, een Amerikaanse van Neder
lands-Javaanse afkomst, die op de
800 meter met een tijd van 2 min. 07,3
sec. slechts de Russische Tamara
Dmitrieva (2.06,4) voor zich moest
dulden. De kracht van de Press-zus-
ters - Irma en Tamara was bekend,
over een meisje van 15 jaar, dat met
zwart haar en vrolijke bruine ogen
vertelde, dat zij nog niet in aanmer
king komt voor de Spelen in 1968,
maar er over denkt op de Olympische
Spelen van 1972 te starten, beschik
ken de Russen niet en misschien is
dat wat atletiek in Amerika zo groot
maakt, ondanks deze nederlaag in
Kiew.
Uedooings-kaaltjet, Ondertrouw kaarten en brieoen,
Ooedijdent-aankondigingen, TSidprenljer é.d.
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
HET GEHEIM
VAN EEN NACHT
door A. ARNEFELT
31)
„Neen, dat willen we met beweren,
maar wel, dat het mogelijk geweest
zou zijn".
„Tenminste als het wapen nog in de
kamer was. Dat is echter niet bewe-
zen
„Evenmin kon het tegendeel bewe
zen worden", antwoordde dr. Klau-
dy rustig.
De president maakte een einde aan
deze korte woordenwisseling tussen
de officier en de advocaat, doordat
hij de behandeling voor twee uren
verdaagde tot na de middag.
De behandeling begon 's middags
met een reeks getuigenverklaringen,
die op verzoek van de officier wer
den afgelegd. Werklieden uit de
spinnerij, mensen, die vlak bij het huis
van Waldstaetten woonden, moesten
verklaringen afleggen over de reputa
tie van de beklaagde en over hun
waarnemingen voor en na de bewuste
nacht. Niemand wist iets van belang.
Toen werden Betty en Martin nog
eenmaal verhoord over het chronolo
gisch verloop van de bruiloft wan
neer de bruiloftsgasten uit de kerk
waren thuisgekomen, hoe zij zich na
dien gedragen hadden, en wanneer zij
het huis weer hadden verlaten. Vast
gesteld werd, dat de wagens om vier
uur uit de kerk terug waren en dat
de gasten een kwartier later aan tafel
gingen. Er had echter een bijzondere
sfeer gehangen, die helemaal niets
had van een bruiloftsstemming. Het
bruidspaar en de gasten hadden nau
welijks iets gezegd. Om elf uur
's avonds verlieten dokter Winkler en
directeur Dröse als laatsten het huis.
Meteen daarna vertrok het bruids-
paar.
Toen zou tante Bertha gehoord
worden, maar zij verklaarde van haar
recht te willen gebruik maken om als
familielid van de beklaagde van ver
hoor verschoond te blijven. Waldstaet
ten fronste het voorhoofd en richtte
zich met een zachte, maar heftige op
merking tot zijn verdediger. Eerst na
dat die een ogenblik geruststellend
met hem gesproken had, legde hij zich
er bij neer.
Langzaam kwam er een zekere ver
moeidheid in de zaal. De laatste ge
tuigenverklaringen hadden weinig aan
de stand van zaken veranderd. Pas
toen de getuige Ludmilla Novak aan
het woord kwam en met grote spraak
zaamheid schilderde hoe zij s nachts
voor haar zieke kind naar de dokter
was gegaan en daarbij op het bij het
doktershuis gelegen pleintje tegen een
paartje was opgelopen, leefden de
toehoorders weer op. Er klonken over
en weer spottende opmerkingen. Dus
al in de eerste huwelijksnacht had de
jonge vrouw haar man bedrogen. Het
waren wel fraaie geschiedenissen, die
hier voor de dag kwamen. Nu werd
ook duidelijk, waarom zij de dolk uit
haar vaders werkkamer had weggeno
men. Alleen begreep niemand meer,
waarom zij niet zelf in de beklaagden
bank zat met 'haar minnaar, inplaats
van haar vader.
Vervolgens las de president enkele
rapporten voor, een door de politie
onderschepte brief van de architect
Fröhlich, die gericht was aan mevr.
Burghauser, en waaruit bleek, dat
Fröhlich niet de dader kon zijn, maar
dat hij blijkbaar mevrouw Burghauser
daarvoor hield; voorts twee dokters
attesten, volgens welke de zenuwen
van mevrouw Burghauser nog altijd
zo geschokt waren, dat zij in een in
richting moest worden opgenomen en
voorlopig niet verhoord kon worden.
Deze attesten werden bevestigd door
een rapport van de medische deskun
dige, die twee dagen tevoren mevr.
Burghauser in het rusthuis had opge
zocht.
De officier, dr. Gotrup, stond op
en merkte, blijkbaar om de uitwer
king van de laatste getuigenverkla
ringen te verzwakken, ironisch op
„Ik zie des te liever af van de ver
klaringen van mevrouw Burghauser,
omdat ik de overtuiging heb, dat we
toch niets nieuws zouden te horen
krijgen. Niet zij, die door gewoonweg
niet te trouwen zich van Burghauser
had kunnen ontdoen, heeft hem ver
moord. De moordenaar kan alleen
maar haar vader zijn, die veel ster
kere beweegredenen van jaloezie en
wraakzucht daartoe had."
Advocaat Klaudy bracht in het
midden, dat hij de getuige-Novak
nog enkele vragen wilde stellen. De
wasvrouw werd opnieuw voor de
rechter geleid.
„Vertelt u ons eens, juffrouw No-
vak bent u toen u het pleintje af
ging, waar u het paartje ontmoette,
om uw weg voort te zetten, nog
iemand anders tegengekomen?"
„Ja. Ik zag een man door de ak
kers lopen, en toen ik de villawijk be
reikte kwam ik dokter Burghauser
tegen, tenminste ik geloof, dat bij het
was
„Waaruit leidt u af, dat het dok
ter Burghauser was?"
„Uit zijn manier van lopen en zijn
houding. Ik kende hem immers
goed".
„En de andere man, die u zag lo
pen? Kende u die ook terug?"
„Nee. Hij liep trouwens heel hard
en was een tamelijk eind weg
„Kan het de beklaagde geweest
zijn?"
„Het zou wel kunnen, maar ik wil
dat toch niet als zeker beweren. Me
dunkt dat die man wat groter was dan
mijnheer Waldstaetten".
„In welke richting liep die man?"
„Recht naar het doktershuis toe".
De officier kwam tussenbeide: „Ik
zou de getuige ook nog enkele vragen
willen stellen".
Dr. Klaudy boog en liet dr. Gotrup
het woord „Gaat uw gang, ik ben
klaar".
„Ik zou de getuige willen vragen,
waarom ze pas nu over die ontdek
king spreekt en niet bij het vooron
derzoek?"
Juffrouw Novak werd verlegen.
„Eerst heb ik er niet meer aan ge
dacht", zei ze aarzelend, „maar later
schoot het me weer te binnen".
„Hoe kwam dat? Heeft iemand u
er soms aan herinnerd?"
„Ja".
„Wie was dat?"
„Dr. Klaudy. Hij was gisteren bij
mij om me te ondervragen; ik moest
nadenken of ik toen 's nachts niet
nog iets gezien of waargenomen had.
Toen schoot me te binnen, dat ik die
man door de akkers had zien lopen
en dat ik later dokter Burghauser ben
tegengekomendat wil zeggen, ik
geloof, dat hij het was, ik zou er niet
op kunnen zweren."
„Heeft dr. Klaudy niet soms eerst
de naam van Burghauser genoemd...
ik bedoel, voordat u zich zelf deze
ontmoeting herinnerde?"
„Neen, hij heeft alleen gevraagd
of ik nog iets meer gezien had, en ik
heb zo goed mogelijk antwoord gege-
ven
„Ik heb nog een vraag aan de ge
tuige. Hoe laat was het, toen u bij de
villawijk de man bent tegen gekomen,
die voor Burghauser hield?"
Juffrouw Novak dacht na. „Het
moet vlak voor twaalf uur geweest
zijn", zei ze toen, „want toen ik voor
bij de villa's was sloeg het twaalf
uur
Toen zij weer in de getuigenbank
plaats genomen had, werd de volgen
de, en voor vandaag laatste getuige
opgeroepen, Hubert Lauterböck. Hij
herhaalde duidelijk en beslist, wat hij
tijdens het vooronderzoek had ver
klaard.
(Wordt vervolgd)
6.25.04.
Geef U een» de moeite onze modelboeken van
ebooltekaaltfes
te komen Inzien. Wij hebben een «orterlng van
ruim 70 ituk» In de fraaiste en modernste ontwer
pen en uitvoeringen.
kunnen wij U tonen In keuze van 120 modellen
van prima uitvoering en In alle kwaliteiten en prijzen.
Grotestraat 205 WAALWIJK
ne»»»"
ledereen in de omgeving heeft het gelezen. De fam.lie
Hendriksen - U weet wel, vlak bij de bushalte. - heeft
een baby gekregen. De geboorte-aankond.gmg stond m
het plaatselijk nieuwsblad en dan kan men er zeker van
zijn, dat het algemeen bekend is.
Elke advertentie in deze krant wordt gelezen. Vandaar dat
steeds meer adverteerders er gebruik van maken.
van deze krant wil men niets missen, geen letter
Publl katte vat) de
Nederlandscha
Nieuwsbladpers
j»
J)
