UW MÜING machinezwikker leerling-machinezwikker Zendt steeds tijdig uw advertentie in VERS VAN SE PERS een ervaren TYPISTE ADMINISTRATIEVE KRACHT werkplaats-administrateur De Zilverkring" een vrouwelijke JONGENS en MEISJES of vergevorderde 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 SEPT. 1965 Gemeente Loon op Zand Appels - Waalwijk N.V. N.V. Schoenfabriek Napolina L STANZERS Gevraagd DOKTER JANE en een persoonlijke zege voor bonds kanselier Erhard. Zijn positie is nu aanzienlijk versterkt, ofschoon dc uniepartijen niet de absolute meerder heid hebben kunnen behalen. Van de 246 rechtstreekse manda ten vallen er 153 toe aan CDU-CSU en 93 aan de SPD. Zeer waarschijn lijk heeft de partij van Willy Brandt de grootste stemmenwinst geboekt: 3 procent vergeleken bij de resultaten in 1961. Erhard zal, of hij nu alleen gaat regeren of opnieuw een coalitie met de vrije democraten aangaat, slechts over een kleine meerderheid kunnen beschikken. In het oude parlemcvt had zijn coalitie een meerderheid van 119 zetels, terwijl Brandts socialisten iets van hun achterstand liebben in gelopen. Voetbalverslag van Deskzijde Het zij ons vergund, geachte re dactie, nog eens terug te komen, op de bijdrage van uw correspondent in Kaatsheuvel. Wij begrijpen nu uit uw naschrltt, dat de DESK-verslagen worden verzorgd door uw correspondent te Kaatsheuvel. Hadden wij dit gewe ten dan zouden wij gesteld hebben voor Kaatsheuvelse zijde Wel is ons nu veel duidelijk geworden. Wij gaan niet in de diverse grap pen, taalzifterij en insinuaties. Evenmin kan het ons iets schelen, dat uw correspondent een gelegen heid of aanloop blijkt gevonden te hebben, om de vertoornde DESK- Trainer en heel DESK te kunnen laten weten: „zie maar eens hoe 'n warm hart ik jullie toedraag en wat een fijne vent ik feitelijk toch wel ben". Het enige weertegen wij fel pro testeren is, dat uw correspondent op een gezochte gemene wijze, on ze Waal wij kse zustervereniging W. S.C., in de moeilijke positie waar in deze thans verkeert, een trap achterna geeft, op 'n manier waar van geen zinnig mens gediend is en wat door iedere rechtgeaarde RKC-er als walgelijk wordt geken merkt. Dit is geen stijl voor een offici eel correspondent van welk blad dan ook. Indien uw correspondent weer eens zulke venijn wil spuien, dan vragen wij dit op een andere wijze te doen, doch zulks niet op te nemen in een reactie op gehouden beschouwingen van RKC zijde. Wat de verslaggeving van de wed strijden van RKC in uw blad be treft, geachte Redactie, zo is dit 'n zaak tussen U en ons en zullen wij deze regeling dan ook liever niet in het openbaar aan de orde stellen. Voor ons is hiermede deze zaak afgedaan. Geachte Kaatsheuvelse Sportverslaggever. Nauwelijks is de nieuwe compe titie één dag oud, of wij deinzen er niet voor terug onze meningen op te dringen aan onze tegenstanders, ge paard gaande met hatelijke opmer kingen; enfin, dat is altijd zo ge weest en zal blijkbaar ook moeten. Geachte collega. Ik kan me zo le vendig voorstellen dat U zich danig van een denkbeeldige kam gepikt voelt, omdat uw Waal wij kse tegen standers van zondag 12 sept. 't niet met uw zeer aanvechtbaar doelpunt eens zijn. Iets dergelijks moeten jul lie samen maar uitmaken, doch waar het mij om gaat, is dit: als U over een bepaald iets begint te schrijven, bepaalt U zich dan ook bij de feiten en laat een andere ver eniging er buiten; om nog duidelij ker te zijn: het gaat om de wedstrijd Desk—RKC, dus tussen twee super clubs, en komt er dus geen vierde klassertje aan te pas. Overigens heeft deze 4de klasser niet het al lerminst interesse bij deze ontmoe ting, of ze die met 80 wint of met 19i verliest. Hoe komt U er nu bij om een citaat aan te halen van „het strelen van de bal. of magisch vier kant", dat jaren geleden in een ver slag van deze vereniging zou hebben gestaan, iets dat minstens 7 jaar ge leden is? Want ik heb dat nooit ge schreven, mogelijk mijn voorganger, iets wat ik persoonlijk heel gewoon zou vinden, tenminste niet zo ver schrikkelijk om dat 7 jaar later als argument aan te halen (waarvoor eigenlijk). „En dat De Echo van het Zuiden dat tijdig heeft ingezien" volgens U, is ook grote kwats, want de krant heeft een verslag te aan vaarden zo het is, of niet te plaat sen; daar beschikt zij over. Dus ver bod over dergelijk „wanordelijk" schrijven is nooit gebeurd. Mogelijk bent U verkeerd ingelicht. Maar, beste collega, nu ga ik iets zeggen dat hier niets mee te maken heeft. Beter toch een onzin uitkra men van „ballen strelen of magisch vierkant", dan elkaar in zwijm slaan bij een huldigingswedstrijd; waar was dat ook weer? Vriend, als U weer eens menings verschil krijgt met uw rechterbuur man, doe dan niet hatelijk tegen uw linkerbuurman; die kan er niets aan doen, en laat dat Waalwijkse 4de klassertje met rust, die, zoals U hoopt, het moeilijk zal hebben zich te handhaven in die klas. Dat los sen die Waalwijkers zelf wel op en hebben het toch moeilijk genoeg, zonder uw „sporttiefe" opmerkin gen. Hopende dat U zich voortaan zal beperken tot uw afdeling, de le klas, teken ik als uw 4e klas colle ga de strelende en magische ver slaggever uit Waalwijk. wanneer een onbevoordeeld Afrika- kenner, na zichzelf door observatie en bestudering van de toestanden in het betrokken land op de hoogte te hebben gesteld, zijn oordeel er over geeft en daarmee aan de be richten hun tendentieuze sugges ties ontneemt. Elk internationaal geörienteerde lezer, voor wie An gola een probleemgeval is, zal dit objectieve reisboek vele waarde volle aspecten vinden, die hem te denken geven en die zijn visie op Afrika zullen verhelderen. Mis geen vis Door A. v. Onck. Een nieuw boek op hengelsport- gebied is steeds weer een verassing door de frisheid en waardevolle wenken en tips. A. v. Onck schreef het naar aanleiding van de vele vragen die hij gesteld zag in de brieven die hem van alle delen van ons land en vanuit België bereikte. De serie gidsen hierboven be schreven vormen voortaan 'n vaste uitrusting voor elke sportvisser die ,.tij" wil zijn. De Eenzame Afrikaan. Door Colin M. Turnbull. Turnbull tekent heel boeiend de verschillende mensentypen wier le ven door aspecten van de stam- problemen wordt beheest. Wij be leven de tragiek mee van Masoudi, die na zijn missie-schoolopleiding voor de impassie wordt gesteld, dat hij niet genoeg „Europeaan" is om door de blanken voor „vol" te worden aangezien, terwijl zijn ei gen stam hem in verband met zijn Europese opvattingen desavoueert. Het enige karakteristieke geval volgt op het andere en naast deze maken wij kennis met de nieuwe Afrikaanse leiders, wier handelin gen, hoewel zij zich aan de begren zingen van de stamgewoonten heb ben onttrokken, toch nog door deze gewoonten worden beïnvloed. Woetse Wereld. 100 dagen in de Rocky Mountains. Door Paul Eip- per. Paul Eipper, wiens naam een magische klank bezit voor alle na tuur. en dierenvrienden, die hun blik in het Boek van Moedr Natuur naar alle winsterken hebben ver ruimde schenkt ons in dit boek een waardevol standaardwerk. Het is méér dan een interessante natuur historische documantaire. Eipper beleefd deze grootse natuur niet alleen met zijn zinnen, niét slechts met het ook, maar boven alles met zijn hadt dat tot de essentie van het hem omringde doordringt. Angola is anders. Door Dr. P. K. Huibregtse. Dit Portugeese gebiedsdeel in Af rika is een van de veel omstreden gebieden in het ontwaakte Afrika. In de berichten en beschouwingen die hierover worden gelanceerd, te kent men het gewoonlijk als een land, dat gebukt gaat onder kolo nialisme, uitbundig, onderdrukking. Het is niet gemakkelijk tegen „al gemeen heersende opvattingen" in te gaan en dit is alleen mogelijk, WIT ZWART - RUST ROEST 2-2 Wit Zwart liet bij vlagen heel goed spel zien tegen deze over het geheel genomen vrij sterke Eindhovense ploeg. Rust Roest kon al kort na het begin op fortuinlijke wij ze de leiding nemen. Wit Zwart herstelde zich en kwam er geleidelijk beter in. Van der Galiën maakte met een onverwacht schot gelijk, maar Hoekstra kon bij een doorbraak zijn club weer de leiding geven. Na de rust begon Wit Zwart pas echt te voetballen. Le Sage schoot Wit Zwart naar 2 - 2 en het zat er in dat de Capellenaren zouden gaan winnen, maar het bleef gelijk. Wit Zwart 2 - Rust Roest 2 0-3 WHS - HNC 2 - 1 HNC heeft het in St. Annaland niet kun nen klaren. WHS begon de strijd met een offensief, dat resulteerde in schoten tegen paal en lat. Het succes kwam aan de zijde van HNC toen Mandemakers raak schoot. Tien minuten later echter maakte WHS 1 - 1 en het werd ook nog voor rust 2 - 1 voor de Zeeuwen. Na rust gaven beide ploegen elkaar weinig meer toe. Het lukte HNC niet nog gelijk te komen. Beatrix 2-HNC 2 2-1 HNC 4-JPS 2 1-3 BRABANTS ZATERDAGVOETBAL In de le klas zijn een paar verrassende uitslagen gevallen. Zo kreeg het sterk be gonnen Tholense Boys bij Sprang 2 geen schijn van kans. VVN klopte het gevreesde Olympia. Rust Roest speelde gelijk tegen Wit Zwart. Vrederust moest met 2 - 0 de eer aan Kogelvangers laten en WHS won van HNC. In de 2e klas won Beatrix van Seolto 2. Good Luck-BWR werd een gelijk spel. Chrislandia 2 won van WHS 2 en SSC 2 van DEB. TSC behaalde een gelijk spel tegen Dinteloord 2. Zo de Here het wil hopen mijn geliefde ouders A. BROUWERS M. A. BROUWERS- VAN DEN HOVEN op zondag 26 september, te herdenken dat zij 25 jaar geleden in de echt werden verbonden Hun dankbare zoon THEO Gelegenheid tot feliciteren op maandag 27 september van 17.00 tot 18.30 uur, in het gebouw Chr. Volks bond Sprang. De vereniging van zilveren jubilarissen van Bloch en Stibbe-Hollandia 9» wil langs deze weg, haar directie harte lijk dankzeggen voor de feestelijke dag die zij de vereniging bezorgd heeft. le klas WHS-HNC VVN - Olympia Sprang 2 - Tholense Boys Vrederust - Kogelvangers Wit Zwart-Rust Roest 2c klas TSC - Dinteloord 2 Chrislandia 2 - WHS 2 Seolto 2-Beatrix SSC 2-DEB Good Luck 2 - BWR 3e klas D The Gunners 5 - SCO 2 Dussense Boys - PTT 2 3e klas E ONI 2-SSC 3 Beatrix 2 - HNC 2 JPS-PTT Tilburg Wit Zwart 2 - Rust Roest 2 3e klas F HNC 4 - JPS 2 Olympia 3 - Sprang 4 2-1 2-0 3-1 0-2 2-2 1-1 2-1 1-5 3-0 4-4 3-2 3-5 6-3 2-1 6-0 0-3 1-3 3-1 -•ïiJZ BEKENDMAKING Burgemeester en Wethouders van Loon op Zand brengen ter kennis van belanghebbenden, dat zij voornemens zijn om met toepassing van aitikel der Wederopbouwwet een bouwvergunning at te geven voor de bouw van zes bejaardenwoningen aan de Kon. Emmastraat te Kaatsheuvel, op een gedeel te van het perceel kadastraal bekend gemeente Loon op Zand, sectie M. nr. 1012. Ingevolge van het ter plaatse geldende uitbreidings plan mag ter plaatse worden gebouwd zgn. klasse-B- bebouwing, van welke woningen de goothoogte tus sen 5 en 6 meter moet bedragen. Het onderhavige bouwplan wijkt in zoverre van het ter plaatse geldende uitbreidingsplan af, dat de goot hoogte van de te bouwen woningen 2.50 meter zal bedragen en de bij het uitbreidingsplan vastgestelde voorgevelrooilijn zal worden overschreden. Belanghebbenden kunnen binnen veertien dagen na heden schriftelijk bezwaren indienen bij ons college tegen het verlenen van de gevraagde bouwvergun ning. Kaatsheuvel, 15 september 1965 Burgemeester en wethouders van Loon op Zand, L. M. J. van Erp De secretaris: M. H. J. v. Nieuwstadt Wij zoeken voor spoedige indiensttreding Prettige werkkring Goed loon Altenaweg 8 Telefoon 4031 zoekt op korte termijn ter assistentie van directie en administrateur Gezien de vrij zelfstandige functie gaan onze gedachten uit naar een jonge energieke kracht tussen 18 en 22 jaar met een goede schoolopleiding en enkele jaren praktische ervaring. Kennis der Duitse taal strekt tot aanbeveling. Zij die menen daarvoor in aanmerking te komen, ge lieven te schrijven onder no. S. 33 naar N.V. Schoen fabriek „Napolina" M. SOETERBOEK ZN. Gasthuisstraat 33 Kaatsheuvel Hiermede berichten wij U, dat wij per 24 september a.s. onze zaak hebben overgedragen aan de heer J. Timmermans-de Werd. Wij danken onze cliëntèle voor het vertrouwen dat zij ons in de afgelopen 25 jaar hebben ge schonken en bevelen onze opvolger gaarne bij U aan. G. Ouwerkerk-v. Loon Hierbij delen wij' U mede, dat wij per 24 sep tember de zaak „De Lindeboom hebben over genomen van de heer G. Ouwerkerk. Wij hopen ook, dat U ons Uw volste vertrouwen zult schenken en bevelen ons hierbij gaarne aan. J. Timmermans-de Werd A Voor onze binnenzolen-afdeling vragen wij enkele HOOG LOON Aanmelden: Firma P. M. BAKKERS Elzenweg 37 Waalwijk na 6 uur: van Duvenvoordestraat 3. M Aanmelden dagelijks aan de fabriek. STOCKO SCHOENFABRIEK N.V. Rechtvaart 2, Kaatsheuvel telefoon 04167 - 2591 i4 Modern Garagebedrijf in de Langstraat vraagt voor haar afdeling Receptie: Hij moet in staat zijn, na inwerkperiode, geheel zelfstandig de voorkomende werk zaamheden kunnen verrichten. Buiten Mulo-opleiding, welke hiervoor ge wenst, zoniet noodzakelijk is, wordt een ze kere kennis van techniek als eis gesteld. Degenen die aan deze eisen menen te kunnen voldoen en reeds enige ervaring hebben opgedaan, gelieven te solliciteren, met opgave van antecedenten, ervaring, referenties en verlangd salaris, onder no. 53b/ Du- reau van dit blad. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" door Adeline McElfresh 10) Weer terug in de luxueus inge richte spreekkamer die nu bijna twee jaar de hare was geweest, zette Jane haar hoed op en trok haar mantel aan, na nog even 'n briefje aan Dr. Louise en een aan dr. Mac te hebben geschreven. Voorlopig zou ze hen niet terugzien, in geen weken... maanden misschien. Lance? Voor hem had ze geen briefje achtergelaten, hoewel hij iedere ochtend tegelijk met zijn moe der naar het ziekenhuis kwam en dan altijd even binnenliep, heel vroeg al, vaak nog voor Jane of dr. Mac. Haar briefje voor Lance was trouwens al geschreven: mejuf frouw Leila Appelby 6.35, bloed proef, specimen verzonden aan rijkslaboratorium, terugverwacht zaterdag. Zaterdag. Waar zou ik tegen zaterdag zijn? dacht Jane. Ze ging de volgende ochtend met de auto weg maar waarheen? Ze had er over gedacht naar en kele van die kleine plaatjes in de bergen te gaan en daar eens rond te kijken naar een plek om zich te vestigen. Of ze kon naar Key West of naar Los Angeles rijden voor een nieuwe vakantie van een paar weken, voordat ze definitief een besluit nam: Ze had Key West exi Los Angeles alleen uitgekozen omdat het de verst afgelegen va kantieoorden waren, waar ze kon komen zonder een schip te nemen. Maar het kon haar eigenlijk wei nig schelen, hoewel ze wist dat dat verkeerd was. Ze moest een doel hebben, al was 't alleen maar voor een vakantie. Niemand wist beter dan zij hoe belangrijk een doel kon zijn.... of een droom. Lance had haar uitgelachen om haar droom, hij had haar een ide- aliste genoemd en er haar op die scherpe, geestige manier van hem op gewezen dat dromers geen da ders waren, en dat ze, als ze wer kelijk iets wilde bereiken, er beter aan deed realiste te zijn in een re alistische wereld. Moet ik dat, Lan ce? dacht ze. Ben jij dat? Maar natuurlijk was hij dat. Kijk maar naar Leila Appelby, dochter van een rechter. Lance had allang ingezien dat je als advocaat geen snel succes bereikt door alleen een naambord aan je deur te spijkeren. Die gedachte gaf Jane een nare smaak in de mond. Lance was zo niet, hield ze zich voor. Lance was een fijn mens, op zijn manier. Al leen, die manier was niet dezelfde als de hare. Ze had de velgende ochtend al vroeg willen vertrekken, maar het klokje op haar nachtkastje wees over achten toen ze wakker werd. Blootvoets liep ze snel naar de keuken, zette water voor koffie op en ging toen terug om zich te kle den. Het blauwe mantelpakje, om dat dat zo gemakkelijk was op reis. De zwarte suède pumps, oud, maar ze zaten zo lekker en waren erg geschikt om mee te rijden. Rijden waarheen? dacht ze al weer. elk kan toch maar lukraak gaan rijden, zoals iemand die vlucht en achterna gezeten wordt. Misschien was Los Angeles toch wel een goed idee. Dat was een lange, inspannende tocht; dan zou ze tijd hebben om na te denken of het zou haar dat juist verhinde ren. Ze was halverwege haar ontbijt toen de deurbel zoemde. Met een voorzichtige „tik" zette ze haar kopje op het eenvoudige witte schoteltje. Lance? Ze had helemaal geen lust hem nog te ontmoetenDe zoemer bromde opnieuw. Als ze inet opendeed, zou hij weggaan. Dan zou hij denken dat ze al vroeg vertrokken was, zoals ze ook van plan was geweest. Hij zou langzaam, als tegen haar wil, stond Jane van tafel op. Van boven aan de trap kon ze hem voor de deur zien staan, het knappe donkere hoofd licht gebogen alsof zijn oor ingespannen luisterde om een geluid van haar komst op te vangen; het nylon vitrage-gordijn dat voor de vele ruitjes van de voordeur hing, verzachtte de con touren van de fijnbesneden hoge jukbeenderen en van de koppige kin; verborg de blauwe ogen die het ene ogenblik de vrolijkheid van een kinderlach konden weerspiege len om even later plechtige ernst uit te drukken of stormachtige woede, of twijfel ..Ze haalde diep adem om het bonzen van haar hart tegen te gaan en stelde vast dat ze er goed aan had gedaan naar be neden te gaan. Afscheid nemen van Lance was de enige mogelijkheid zeker van haar beslissing te zijn. Ze deed de deur open. „Morgen, Lance". „Je was dus niet van plan er van door te gaan zonder afscheid van mij te nemen. Mooi is dat!" „Sorry, Lance. Je je was er niet". Daar ging hij niet op in. „Ruik ik koffie?" „Ja. Wou je ook een kopje?" Luchtig blijven, hield Jane zich voor. „Dat weet je wel". „Er zal nog wel een kopje in de pot zitten, denk ik", zei ze en ging de trap op. Hij liep achter haar aan en ze voelde hoe zijn ogen haar niet loslieten. „Ga zitten, Lance". Ze wees op een stoel. „Ik heb ook sinaasappel sap als je daar trek in hebt". Hij had niet de minste belang stelling voor de kan die ze uit de koelkast nam. „Weet je zeker dat je er goed aan doet weg te gaan, Jane?" „Nee". „Maar waarom doe je het dan?" „Omdat ik niet anders kan, Lan ce". „Is het om Leila? Want als dat zo is" hij greep haar handen en trok haar, opstaande, naar zich toe, „als dat zo is, dan heb je hele maal geen reden om weg te gaan. Dat weet je." „Laat me los, Lance". „Alleen als je het echt meent". Maar niets duidde erop dat hij het ook werkelijk van plan was. Zijn ogen keken met een warme en sme kende blik in de hare en Jane voelde zich angstig worden. Als hij haar omarmde en een kus gaf, als hij haar dicht tegen zich aan hield, zodat ze het regelmatig kloppen van zijn hart kon voelen, zou ze dan nog standvastig kunnen blij ven? Zou ze dan nog kunnen gaan? „Lance, toe". Zijn lippen sloten haar mond, eerst heel licht terwijl hij zijn arm om haar heenlegde. Maar al gauw werd het een warme, dwingende zoen, alsof hij wist hoe zwak ze was als ze in zijn armen lag. Jane zette zich schrap. Als ze nu, voor dat ze gelegenheid had gehad met zichzelf in het reine te komen ze ker niet verwezenlijkt worden. Toen hij voelde met hoe weinig warmte ze op zijn omhelzing rea geerde, verslapte de greep van zijn armen en deed hij een stap terug. „Ik geloof waarachtig dat je het meent", zei hij zacht, verwonderd, alsof hij het ternauwernood kon geloven. Ze kon hem niet aankijken. Hij moest eens weten hoe weinig het gescheeld had of ze had hem zijn kus teruggegeven (wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1965 | | pagina 6