UW MÜING
machinezwikker
leerling-machinezwikker
Zendt steeds tijdig
uw advertentie in
VERS VAN SE PERS
een ervaren TYPISTE
ADMINISTRATIEVE KRACHT
werkplaats-administrateur
De Zilverkring"
een vrouwelijke
JONGENS en MEISJES
of vergevorderde
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 SEPT. 1965
Gemeente Loon op Zand
Appels - Waalwijk N.V.
N.V. Schoenfabriek Napolina
L
STANZERS
Gevraagd
DOKTER JANE
en een persoonlijke zege voor bonds
kanselier Erhard. Zijn positie is nu
aanzienlijk versterkt, ofschoon dc
uniepartijen niet de absolute meerder
heid hebben kunnen behalen.
Van de 246 rechtstreekse manda
ten vallen er 153 toe aan CDU-CSU
en 93 aan de SPD. Zeer waarschijn
lijk heeft de partij van Willy Brandt
de grootste stemmenwinst geboekt: 3
procent vergeleken bij de resultaten
in 1961.
Erhard zal, of hij nu alleen gaat
regeren of opnieuw een coalitie met
de vrije democraten aangaat, slechts
over een kleine meerderheid kunnen
beschikken. In het oude parlemcvt
had zijn coalitie een meerderheid van
119 zetels, terwijl Brandts socialisten
iets van hun achterstand liebben in
gelopen.
Voetbalverslag van Deskzijde
Het zij ons vergund, geachte re
dactie, nog eens terug te komen, op
de bijdrage van uw correspondent
in Kaatsheuvel.
Wij begrijpen nu uit uw naschrltt,
dat de DESK-verslagen worden
verzorgd door uw correspondent te
Kaatsheuvel. Hadden wij dit gewe
ten dan zouden wij gesteld hebben
voor Kaatsheuvelse zijde Wel
is ons nu veel duidelijk geworden.
Wij gaan niet in de diverse grap
pen, taalzifterij en insinuaties.
Evenmin kan het ons iets schelen,
dat uw correspondent een gelegen
heid of aanloop blijkt gevonden te
hebben, om de vertoornde DESK-
Trainer en heel DESK te kunnen
laten weten: „zie maar eens hoe 'n
warm hart ik jullie toedraag en
wat een fijne vent ik feitelijk toch
wel ben".
Het enige weertegen wij fel pro
testeren is, dat uw correspondent
op een gezochte gemene wijze, on
ze Waal wij kse zustervereniging W.
S.C., in de moeilijke positie waar
in deze thans verkeert, een trap
achterna geeft, op 'n manier waar
van geen zinnig mens gediend is
en wat door iedere rechtgeaarde
RKC-er als walgelijk wordt geken
merkt.
Dit is geen stijl voor een offici
eel correspondent van welk blad
dan ook. Indien uw correspondent
weer eens zulke venijn wil spuien,
dan vragen wij dit op een andere
wijze te doen, doch zulks niet op te
nemen in een reactie op gehouden
beschouwingen van RKC zijde.
Wat de verslaggeving van de wed
strijden van RKC in uw blad be
treft, geachte Redactie, zo is dit 'n
zaak tussen U en ons en zullen wij
deze regeling dan ook liever niet in
het openbaar aan de orde stellen.
Voor ons is hiermede deze zaak
afgedaan.
Geachte Kaatsheuvelse
Sportverslaggever.
Nauwelijks is de nieuwe compe
titie één dag oud, of wij deinzen er
niet voor terug onze meningen op te
dringen aan onze tegenstanders, ge
paard gaande met hatelijke opmer
kingen; enfin, dat is altijd zo ge
weest en zal blijkbaar ook moeten.
Geachte collega. Ik kan me zo le
vendig voorstellen dat U zich danig
van een denkbeeldige kam gepikt
voelt, omdat uw Waal wij kse tegen
standers van zondag 12 sept. 't niet
met uw zeer aanvechtbaar doelpunt
eens zijn. Iets dergelijks moeten jul
lie samen maar uitmaken, doch
waar het mij om gaat, is dit: als U
over een bepaald iets begint te
schrijven, bepaalt U zich dan ook
bij de feiten en laat een andere ver
eniging er buiten; om nog duidelij
ker te zijn: het gaat om de wedstrijd
Desk—RKC, dus tussen twee super
clubs, en komt er dus geen vierde
klassertje aan te pas. Overigens
heeft deze 4de klasser niet het al
lerminst interesse bij deze ontmoe
ting, of ze die met 80 wint of met
19i verliest. Hoe komt U er nu bij
om een citaat aan te halen van „het
strelen van de bal. of magisch vier
kant", dat jaren geleden in een ver
slag van deze vereniging zou hebben
gestaan, iets dat minstens 7 jaar ge
leden is? Want ik heb dat nooit ge
schreven, mogelijk mijn voorganger,
iets wat ik persoonlijk heel gewoon
zou vinden, tenminste niet zo ver
schrikkelijk om dat 7 jaar later als
argument aan te halen (waarvoor
eigenlijk). „En dat De Echo van het
Zuiden dat tijdig heeft ingezien"
volgens U, is ook grote kwats, want
de krant heeft een verslag te aan
vaarden zo het is, of niet te plaat
sen; daar beschikt zij over. Dus ver
bod over dergelijk „wanordelijk"
schrijven is nooit gebeurd. Mogelijk
bent U verkeerd ingelicht.
Maar, beste collega, nu ga ik iets
zeggen dat hier niets mee te maken
heeft. Beter toch een onzin uitkra
men van „ballen strelen of magisch
vierkant", dan elkaar in zwijm slaan
bij een huldigingswedstrijd; waar
was dat ook weer?
Vriend, als U weer eens menings
verschil krijgt met uw rechterbuur
man, doe dan niet hatelijk tegen uw
linkerbuurman; die kan er niets aan
doen, en laat dat Waalwijkse 4de
klassertje met rust, die, zoals U
hoopt, het moeilijk zal hebben zich
te handhaven in die klas. Dat los
sen die Waalwijkers zelf wel op en
hebben het toch moeilijk genoeg,
zonder uw „sporttiefe" opmerkin
gen. Hopende dat U zich voortaan
zal beperken tot uw afdeling, de le
klas, teken ik als uw 4e klas colle
ga
de strelende en magische ver
slaggever uit Waalwijk.
wanneer een onbevoordeeld Afrika-
kenner, na zichzelf door observatie
en bestudering van de toestanden
in het betrokken land op de hoogte
te hebben gesteld, zijn oordeel er
over geeft en daarmee aan de be
richten hun tendentieuze sugges
ties ontneemt. Elk internationaal
geörienteerde lezer, voor wie An
gola een probleemgeval is, zal dit
objectieve reisboek vele waarde
volle aspecten vinden, die hem te
denken geven en die zijn visie op
Afrika zullen verhelderen.
Mis geen vis Door A. v. Onck.
Een nieuw boek op hengelsport-
gebied is steeds weer een verassing
door de frisheid en waardevolle
wenken en tips. A. v. Onck schreef
het naar aanleiding van de vele
vragen die hij gesteld zag in de
brieven die hem van alle delen van
ons land en vanuit België bereikte.
De serie gidsen hierboven be
schreven vormen voortaan 'n vaste
uitrusting voor elke sportvisser die
,.tij" wil zijn.
De Eenzame Afrikaan. Door Colin
M. Turnbull.
Turnbull tekent heel boeiend de
verschillende mensentypen wier le
ven door aspecten van de stam-
problemen wordt beheest. Wij be
leven de tragiek mee van Masoudi,
die na zijn missie-schoolopleiding
voor de impassie wordt gesteld,
dat hij niet genoeg „Europeaan" is
om door de blanken voor „vol" te
worden aangezien, terwijl zijn ei
gen stam hem in verband met zijn
Europese opvattingen desavoueert.
Het enige karakteristieke geval
volgt op het andere en naast deze
maken wij kennis met de nieuwe
Afrikaanse leiders, wier handelin
gen, hoewel zij zich aan de begren
zingen van de stamgewoonten heb
ben onttrokken, toch nog door deze
gewoonten worden beïnvloed.
Woetse Wereld. 100 dagen in de
Rocky Mountains. Door Paul Eip-
per.
Paul Eipper, wiens naam een
magische klank bezit voor alle na
tuur. en dierenvrienden, die hun
blik in het Boek van Moedr Natuur
naar alle winsterken hebben ver
ruimde schenkt ons in dit boek een
waardevol standaardwerk. Het is
méér dan een interessante natuur
historische documantaire. Eipper
beleefd deze grootse natuur niet
alleen met zijn zinnen, niét slechts
met het ook, maar boven alles met
zijn hadt dat tot de essentie van
het hem omringde doordringt.
Angola is anders. Door Dr. P. K.
Huibregtse.
Dit Portugeese gebiedsdeel in Af
rika is een van de veel omstreden
gebieden in het ontwaakte Afrika.
In de berichten en beschouwingen
die hierover worden gelanceerd, te
kent men het gewoonlijk als een
land, dat gebukt gaat onder kolo
nialisme, uitbundig, onderdrukking.
Het is niet gemakkelijk tegen „al
gemeen heersende opvattingen" in
te gaan en dit is alleen mogelijk,
WIT ZWART - RUST ROEST 2-2
Wit Zwart liet bij vlagen heel goed spel
zien tegen deze over het geheel genomen
vrij sterke Eindhovense ploeg. Rust Roest
kon al kort na het begin op fortuinlijke wij
ze de leiding nemen. Wit Zwart herstelde
zich en kwam er geleidelijk beter in. Van
der Galiën maakte met een onverwacht
schot gelijk, maar Hoekstra kon bij een
doorbraak zijn club weer de leiding geven.
Na de rust begon Wit Zwart pas echt te
voetballen. Le Sage schoot Wit Zwart naar
2 - 2 en het zat er in dat de Capellenaren
zouden gaan winnen, maar het bleef gelijk.
Wit Zwart 2 - Rust Roest 2 0-3
WHS - HNC 2 - 1
HNC heeft het in St. Annaland niet kun
nen klaren. WHS begon de strijd met een
offensief, dat resulteerde in schoten tegen
paal en lat. Het succes kwam aan de zijde
van HNC toen Mandemakers raak schoot.
Tien minuten later echter maakte WHS
1 - 1 en het werd ook nog voor rust 2 - 1
voor de Zeeuwen. Na rust gaven beide
ploegen elkaar weinig meer toe. Het lukte
HNC niet nog gelijk te komen.
Beatrix 2-HNC 2 2-1
HNC 4-JPS 2 1-3
BRABANTS ZATERDAGVOETBAL
In de le klas zijn een paar verrassende
uitslagen gevallen. Zo kreeg het sterk be
gonnen Tholense Boys bij Sprang 2 geen
schijn van kans. VVN klopte het gevreesde
Olympia. Rust Roest speelde gelijk tegen
Wit Zwart. Vrederust moest met 2 - 0 de
eer aan Kogelvangers laten en WHS won
van HNC.
In de 2e klas won Beatrix van Seolto 2.
Good Luck-BWR werd een gelijk spel.
Chrislandia 2 won van WHS 2 en SSC 2
van DEB. TSC behaalde een gelijk spel
tegen Dinteloord 2.
Zo de Here het wil hopen mijn geliefde ouders
A. BROUWERS
M. A. BROUWERS- VAN DEN HOVEN
op zondag 26 september, te herdenken
dat zij 25 jaar geleden in de echt werden
verbonden
Hun dankbare zoon
THEO
Gelegenheid tot feliciteren op maandag 27 september
van 17.00 tot 18.30 uur, in het gebouw Chr. Volks
bond Sprang.
De vereniging van zilveren jubilarissen van
Bloch en Stibbe-Hollandia
9»
wil langs deze weg, haar directie harte
lijk dankzeggen voor de feestelijke dag
die zij de vereniging bezorgd heeft.
le klas
WHS-HNC
VVN - Olympia
Sprang 2 - Tholense Boys
Vrederust - Kogelvangers
Wit Zwart-Rust Roest
2c klas
TSC - Dinteloord 2
Chrislandia 2 - WHS 2
Seolto 2-Beatrix
SSC 2-DEB
Good Luck 2 - BWR
3e klas D
The Gunners 5 - SCO 2
Dussense Boys - PTT 2
3e klas E
ONI 2-SSC 3
Beatrix 2 - HNC 2
JPS-PTT Tilburg
Wit Zwart 2 - Rust Roest 2
3e klas F
HNC 4 - JPS 2
Olympia 3 - Sprang 4
2-1
2-0
3-1
0-2
2-2
1-1
2-1
1-5
3-0
4-4
3-2
3-5
6-3
2-1
6-0
0-3
1-3
3-1
-•ïiJZ
BEKENDMAKING
Burgemeester en Wethouders van Loon op Zand
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat zij
voornemens zijn om met toepassing van aitikel
der Wederopbouwwet een bouwvergunning at te
geven voor de bouw van zes bejaardenwoningen aan
de Kon. Emmastraat te Kaatsheuvel, op een gedeel
te van het perceel kadastraal bekend gemeente Loon
op Zand, sectie M. nr. 1012.
Ingevolge van het ter plaatse geldende uitbreidings
plan mag ter plaatse worden gebouwd zgn. klasse-B-
bebouwing, van welke woningen de goothoogte tus
sen 5 en 6 meter moet bedragen.
Het onderhavige bouwplan wijkt in zoverre van het
ter plaatse geldende uitbreidingsplan af, dat de goot
hoogte van de te bouwen woningen 2.50 meter zal
bedragen en de bij het uitbreidingsplan vastgestelde
voorgevelrooilijn zal worden overschreden.
Belanghebbenden kunnen binnen veertien dagen na
heden schriftelijk bezwaren indienen bij ons college
tegen het verlenen van de gevraagde bouwvergun
ning.
Kaatsheuvel, 15 september 1965
Burgemeester en wethouders van Loon op Zand,
L. M. J. van Erp
De secretaris: M. H. J. v. Nieuwstadt
Wij zoeken voor spoedige indiensttreding
Prettige werkkring
Goed loon
Altenaweg 8 Telefoon 4031
zoekt op korte termijn
ter assistentie van directie en administrateur
Gezien de vrij zelfstandige functie gaan onze gedachten
uit naar een jonge energieke kracht tussen 18 en 22
jaar met een goede schoolopleiding en enkele jaren
praktische ervaring.
Kennis der Duitse taal strekt tot aanbeveling.
Zij die menen daarvoor in aanmerking te komen, ge
lieven te schrijven onder no. S. 33 naar N.V. Schoen
fabriek „Napolina" M. SOETERBOEK ZN.
Gasthuisstraat 33 Kaatsheuvel
Hiermede berichten wij U,
dat wij per 24 september a.s. onze zaak hebben
overgedragen aan de heer
J. Timmermans-de Werd.
Wij danken onze cliëntèle voor het vertrouwen
dat zij ons in de afgelopen 25 jaar hebben ge
schonken en bevelen onze opvolger gaarne bij
U aan.
G. Ouwerkerk-v. Loon
Hierbij delen wij' U mede, dat wij per 24 sep
tember de zaak „De Lindeboom hebben over
genomen van de heer G. Ouwerkerk.
Wij hopen ook, dat U ons Uw volste vertrouwen
zult schenken en bevelen ons hierbij gaarne aan.
J. Timmermans-de Werd
A
Voor onze binnenzolen-afdeling
vragen wij enkele
HOOG LOON
Aanmelden: Firma P. M. BAKKERS
Elzenweg 37 Waalwijk
na 6 uur: van Duvenvoordestraat 3.
M
Aanmelden dagelijks aan de fabriek.
STOCKO SCHOENFABRIEK N.V.
Rechtvaart 2, Kaatsheuvel
telefoon 04167 - 2591
i4
Modern Garagebedrijf in de Langstraat
vraagt voor haar afdeling Receptie:
Hij moet in staat zijn, na inwerkperiode,
geheel zelfstandig de voorkomende werk
zaamheden kunnen verrichten.
Buiten Mulo-opleiding, welke hiervoor ge
wenst, zoniet noodzakelijk is, wordt een ze
kere kennis van techniek als eis gesteld.
Degenen die aan deze eisen menen te kunnen voldoen
en reeds enige ervaring hebben opgedaan, gelieven
te solliciteren, met opgave van antecedenten, ervaring,
referenties en verlangd salaris, onder no. 53b/ Du-
reau van dit blad.
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door Adeline McElfresh
10)
Weer terug in de luxueus inge
richte spreekkamer die nu bijna twee
jaar de hare was geweest, zette Jane
haar hoed op en trok haar mantel
aan, na nog even 'n briefje aan Dr.
Louise en een aan dr. Mac te hebben
geschreven. Voorlopig zou ze hen niet
terugzien, in geen weken... maanden
misschien. Lance? Voor hem had ze
geen briefje achtergelaten, hoewel hij
iedere ochtend tegelijk met zijn moe
der naar het ziekenhuis kwam en dan
altijd even binnenliep, heel vroeg al,
vaak nog voor Jane of dr. Mac.
Haar briefje voor Lance was
trouwens al geschreven: mejuf
frouw Leila Appelby 6.35, bloed
proef, specimen verzonden aan
rijkslaboratorium, terugverwacht
zaterdag.
Zaterdag. Waar zou ik tegen
zaterdag zijn? dacht Jane. Ze ging
de volgende ochtend met de auto
weg maar waarheen?
Ze had er over gedacht naar en
kele van die kleine plaatjes in de
bergen te gaan en daar eens rond
te kijken naar een plek om zich
te vestigen. Of ze kon naar Key
West of naar Los Angeles rijden
voor een nieuwe vakantie van een
paar weken, voordat ze definitief
een besluit nam: Ze had Key West
exi Los Angeles alleen uitgekozen
omdat het de verst afgelegen va
kantieoorden waren, waar ze kon
komen zonder een schip te nemen.
Maar het kon haar eigenlijk wei
nig schelen, hoewel ze wist dat dat
verkeerd was. Ze moest een doel
hebben, al was 't alleen maar voor
een vakantie. Niemand wist beter
dan zij hoe belangrijk een doel kon
zijn.... of een droom.
Lance had haar uitgelachen om
haar droom, hij had haar een ide-
aliste genoemd en er haar op die
scherpe, geestige manier van hem
op gewezen dat dromers geen da
ders waren, en dat ze, als ze wer
kelijk iets wilde bereiken, er beter
aan deed realiste te zijn in een re
alistische wereld. Moet ik dat, Lan
ce? dacht ze. Ben jij dat?
Maar natuurlijk was hij dat. Kijk
maar naar Leila Appelby, dochter
van een rechter. Lance had allang
ingezien dat je als advocaat geen
snel succes bereikt door alleen een
naambord aan je deur te spijkeren.
Die gedachte gaf Jane een nare
smaak in de mond. Lance was zo
niet, hield ze zich voor. Lance was
een fijn mens, op zijn manier. Al
leen, die manier was niet dezelfde
als de hare.
Ze had de velgende ochtend al
vroeg willen vertrekken, maar het
klokje op haar nachtkastje wees
over achten toen ze wakker werd.
Blootvoets liep ze snel naar de
keuken, zette water voor koffie op
en ging toen terug om zich te kle
den. Het blauwe mantelpakje, om
dat dat zo gemakkelijk was op reis.
De zwarte suède pumps, oud, maar
ze zaten zo lekker en waren erg
geschikt om mee te rijden.
Rijden waarheen? dacht ze al
weer. elk kan toch maar lukraak
gaan rijden, zoals iemand die vlucht
en achterna gezeten wordt.
Misschien was Los Angeles toch
wel een goed idee. Dat was een
lange, inspannende tocht; dan zou
ze tijd hebben om na te denken
of het zou haar dat juist verhinde
ren.
Ze was halverwege haar ontbijt
toen de deurbel zoemde. Met een
voorzichtige „tik" zette ze haar
kopje op het eenvoudige witte
schoteltje.
Lance? Ze had helemaal geen
lust hem nog te ontmoetenDe
zoemer bromde opnieuw.
Als ze inet opendeed, zou hij
weggaan. Dan zou hij denken dat
ze al vroeg vertrokken was, zoals
ze ook van plan was geweest. Hij
zou langzaam, als tegen haar
wil, stond Jane van tafel op. Van
boven aan de trap kon ze hem voor
de deur zien staan, het knappe
donkere hoofd licht gebogen alsof
zijn oor ingespannen luisterde om
een geluid van haar komst op te
vangen; het nylon vitrage-gordijn
dat voor de vele ruitjes van de
voordeur hing, verzachtte de con
touren van de fijnbesneden hoge
jukbeenderen en van de koppige
kin; verborg de blauwe ogen die
het ene ogenblik de vrolijkheid van
een kinderlach konden weerspiege
len om even later plechtige ernst
uit te drukken of stormachtige
woede, of twijfel ..Ze haalde diep
adem om het bonzen van haar hart
tegen te gaan en stelde vast dat ze
er goed aan had gedaan naar be
neden te gaan. Afscheid nemen van
Lance was de enige mogelijkheid
zeker van haar beslissing te zijn.
Ze deed de deur open. „Morgen,
Lance".
„Je was dus niet van plan er van
door te gaan zonder afscheid van
mij te nemen. Mooi is dat!"
„Sorry, Lance. Je je was er
niet".
Daar ging hij niet op in. „Ruik
ik koffie?"
„Ja. Wou je ook een kopje?"
Luchtig blijven, hield Jane zich
voor.
„Dat weet je wel".
„Er zal nog wel een kopje in de
pot zitten, denk ik", zei ze en ging
de trap op. Hij liep achter haar aan
en ze voelde hoe zijn ogen haar
niet loslieten.
„Ga zitten, Lance". Ze wees op
een stoel. „Ik heb ook sinaasappel
sap als je daar trek in hebt".
Hij had niet de minste belang
stelling voor de kan die ze uit de
koelkast nam.
„Weet je zeker dat je er goed
aan doet weg te gaan, Jane?"
„Nee".
„Maar waarom doe je het dan?"
„Omdat ik niet anders kan, Lan
ce". „Is het om Leila? Want als
dat zo is" hij greep haar handen
en trok haar, opstaande, naar zich
toe, „als dat zo is, dan heb je hele
maal geen reden om weg te gaan.
Dat weet je."
„Laat me los, Lance".
„Alleen als je het echt meent".
Maar niets duidde erop dat hij het
ook werkelijk van plan was. Zijn
ogen keken met een warme en sme
kende blik in de hare en Jane
voelde zich angstig worden. Als hij
haar omarmde en een kus gaf, als
hij haar dicht tegen zich aan hield,
zodat ze het regelmatig kloppen
van zijn hart kon voelen, zou ze
dan nog standvastig kunnen blij
ven? Zou ze dan nog kunnen gaan?
„Lance, toe".
Zijn lippen sloten haar mond,
eerst heel licht terwijl hij zijn arm
om haar heenlegde. Maar al gauw
werd het een warme, dwingende
zoen, alsof hij wist hoe zwak ze
was als ze in zijn armen lag. Jane
zette zich schrap. Als ze nu, voor
dat ze gelegenheid had gehad met
zichzelf in het reine te komen ze
ker niet verwezenlijkt worden.
Toen hij voelde met hoe weinig
warmte ze op zijn omhelzing rea
geerde, verslapte de greep van zijn
armen en deed hij een stap terug.
„Ik geloof waarachtig dat je het
meent", zei hij zacht, verwonderd,
alsof hij het ternauwernood kon
geloven.
Ze kon hem niet aankijken. Hij
moest eens weten hoe weinig het
gescheeld had of ze had hem zijn
kus teruggegeven
(wordt vervolgd.)