Sport in het weekend Sm id ja Verholen en de strijd tegen Mars n met jonge jenever is 10 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 15 OKT. 1965 10 vragen brillen van 6 B H.N.C. Wit-Zwart DOKTER JANE Een verrassende, nieuwe long-drink: Almdudlér met jonge jenever. Leuk internationaal en verkwikkend als berglucht, want Almdudler's basis 's:lj|É|A blondere kruiden van de bloeiende bergweiden in Oosten rijk. Ook puur is Almdudlér heerlijk. we*® 'f0 Stap óók over op Hollandia Landbouw HERBEMESTING Er is de laatste jaren een neiging ontstaan om de meststoffen zoveel mogelijk in het voorjaar op het land te brengen. WAW NEDERLAND SPEELT TEGEN ZWITSERLAND Het Nederlandse elftal dat zon dag in Amsterdam in de voorronde van het wereldtournooi tegen Zwit serland speelt, telt één debutant: Joop Burgers, de kanthalf van DWS. Het elftal is als volgt samen gesteld: Eddy Pieters Graafland (Feije noord); Frits Flinkevleugel (DWS); Rinus Israël (DWS); Daan Schrijvers (PSV); Cor Veldhoen (Feijenoord); Bennie Muller (Ajax); Joop Burgers (DWS); Ko Prins (Ajax); Piet Kruiver (Feijenoord); Henk Groot (Ajax); Piet Keizer (Ajax). Reserves: Doesburg (Sparta); Pijlman (DWS), Swart (Ajax); Laseroms (Sparta); Verdonk (PSV). OPTICIÉN WAALWIJK Afdeling Brabantse Bond Programma voor zondag 17 okt. Ie klas 102 White Boys—Duss. Boys Be ReadyChaam 103 NieuwkuykSpoord. Boys 3e klas 315 Veerse Boys 5Baardwijk 3 Duss. Boys 2Be Ready 2 Raamsdonk 3RWB 3 Waspik 3Right 'Oh 3 31C WSC 4—Berkdijk 3 Raamdonk 4Be Ready 3 Duss. Boys 3RKC 5 317 RWB 6—Waspik 4 Herptse BoysHeusden 3 Nieuwkuyk 3—WSC 5 ZATERDAGVOETBAL Programma voor zaterdag 16 okt. Ie klas WHS—VVN The Gunners 2—Wit-Zwart HNCSprang 2 KogelvangersThol. Boys Olympia '60Rust Roest 2e klas Beatrix '63Dinteloord 2 WHS 2—DEB TSC—BWR Chrislandia 2Good Luck Seolto 2—SSC '55 2 Rust Roest 2HNC 2 Sprang 3—PTT (T) Wit-Zwart 2JPS ONI 2—Beatrix '63 2 F Wit-Zwart 4—ONI 3 JPS 2—HNC 3 HNC 4—Olympia '60 3 Beatrix '63 3Wit-Zwart 3 •"'(33 JUNIORENCOMPETITIE Programma zaterdag 16 oktober 1 A WSC 6—RKC 8 Baardwijk 6RWB 6 Uno Animo 6RKDVC 7 Berkdijk 4RKTVV 7 SSC 4—DESK 6 7 C DESK 15—RKC 17 V/SC 10—SSC 7 RWB 10 Wit Zwart 6 RKC 16Baardwijk 9 RKC 18—DESK 14 RKDVC 12—DESK 16 7 A RKDVC 8—Sprang 7 Sprang 6DESK 7 DESK 8—RKC 9 Uno Animo 7Sprang 8 RKC 10Baardwijk 7 7 B DESK 11—RKC 12 Wit-Zwart 5—HNC 5 RKC 13—WSC 8 HWB 9—DESK 10 RKDVC 9—SSC 5 6 C DESK 13—RKC 15 Sprang 9RKDVC 11 RKDVC 10—Uno Animo 8 RKC 14—WSC 9 SSC 6—DESK 12 Baardwijk 8Berndijk 5 HNC—SPRANG 2 HNC is na het succes tegen Wit- Zwart er plotseling goed voor ko men te staan. De Capellenaren zijn opgeklommen naar de derde plaats. Gezien het feit dat dit seizoen de nummers één en twee promoveren is het nu zaak alles op alles te zet ten om de positie in de kopgroep te versterken. De HNC-ers zullen daarom zaterdag de thuiswedstrijd tegen Sprang 2 moeten winnen. Als er flink aangepakt wordt twijfelen we er niet aan of de pun ten blijven in Capelle. HNC 2 speelt uit tegen het Eind- hovense Rust Roest 2. HNC 3 gaat op bezoek bij JPS 2 in Tilburg en HNC 4 treedt om twee uur aan tegen Olympia 3 uit Dongen. THE GUNNERS—WIT-ZWART Wit-Zwart wacht zaterdag de moeilijke uitwedstrijd tegen The Gunners 2. Misschien loopt het nu wat beter dan in de voorgaande wedstrijden en kan iets van de schade worden ingehaald. Wit-Zwart 2 dat het de laatste wedstrijden uitstekend heeft ge daan krijgt bezoek van het ster ke JPS uit Tilburg. De wedstrijd begint om vier uur. Wit-Zwart 3 reist naar Beatrix 3 in Den Bosch en Wit-Zwart 4 ont vangt om 2 uur ONI 3 uit 's-Gra- venmoer. BRABANTS ZATERDAGVOETBAL HNC dat thans een eervolle derde plaats inneemt is natuur lijk zeer geïnteresseerd bij de ver richtingen van WN en Tholense Boys. Zelf spelen de HNC-ers te gen Sprang 2, een elftal waarvan zij vlot kunnen winnen. Olympia zal het moeilijk hebben met het sterk spelende Rust Roest, maar de grotere routine van de Olympianen stelt hen in staat de Eindhovenaren te kloppen. Met Wit-Zwart gaat het allesbe halve naar wens. Door de lang niet gemakkelijke uitwedstrijd te win- nen van The Gunners 2 in Breda kan de club uit Capelle weer wat in de rij komen. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" door Adeline McElfresh 15) Jane bleef twee dagen bij haar; toen bracht Bill een oudere vrouw mee die hij voorstelde als juffrouw Burton en die een tijdje bij Oma zou blijven. Maar Jane ging toch nog tweemaal per dag naar haar kijken. Juffrouw Mason was nu haar pa tiënte, evenals Tommy Peters en, ver spreid over een vrij groot gebied, nog een zestal anderen die dagelijks be zocht moesten worden. De oude dok ter was z'n vakantie aan het voorbe reiden wat betekende dat hij iedere dag wat meer tijd besteedde aan het in orde brengen van zijn vistuig. In werkelijkheid wachtte hij tot z'n ern stigste patiënten aan de beterende hand waren; Jane wist dat wel en kon 't best begrijpen. De kleine, goudgele kelkjes van de forsythia waren uitgebloeid, maar de bomen stonden volop in blad en de velden waren groen en wit van het gras en de klaver toen hij vertrok; naar de meren of de bergbeken; wel ke hij 't eerst zou kiezen om in te vissen wist hij nog steeds niet. Jane keek hem ontroerd na toen hij weg reed. Hij was zo uitgelaten als een kleine jongen... En twee maanden lang zou zij haar eigen baas zijn - er zouden mensen zijn die haar nodig hadden en op haar vertrouwden. Ze reikte over het volgepropte, ouderwet se cilinderbureau en pakte de volge boekte agenda. Ze zat hem nog steeds te bestuderen - de gebroken arm van Bobby Donner die eerstdaags uit het gips moest, de naderende bevalling van juffrouw Smith en nog allerlei' andere gevallen toen buiten een harde claxon klonk. Nog voor ze zich met de krakende draaistoel naar het raam had kunnen keren om naar buiten te kijken begon het geloei opnieuw. Een ogenblik hield ze van schrik haar adem in. Lance! En Leila Ap- pelby - of zou het al Leila Hart zijn. Ze was er de laatste tijd niet meer toe gekomen geregeld de familiebe richten in de krant te lezen, dus het kon zijn dat ze dat nog niet wist. Ze zag Leila iets tegen Lance zeg gen en beiden kekeen naar het splin ternieuwe bord dat de oude dokter met alle geweld in de tuin had willen laten zetten - DR. ED. JOHNNSON DR. JANE LANGFORD - en ze begonnen te lachen. Langzaam stond Jane op en ging naar buiten. cflêmdudêee jongt oMm s® wyjvjff COMPETITIEWEDSTRIJDEN DISTRICT WAALWIJK K.NB.B. In het dictrict Waalwijk van de Koninklijke Nederlandse Biljart bond draait de competitie weder om op volle toeren. De aangesloten verenigingen zet ten allen hun beste beentje voor, om zo goed mogelijk uit de strijd te komen. De een doet dit natuur lijk met meer- de ander met minder succes. Tijdens de wedstrijden, die in de afgelopen week zijn gespeeld, zijn er echter reeds opvallende goede individuele prestaties uit de bus ge komen. Zo was daar Berry van Cromvoirt van BSV2, die het uit stekend deed en Ad van Cromvoirt van BSV 1 versloeg met een gemid delde van 100 en een hoogste serie van 330 carambols. Leo van Cromvoirt van N. Vol leerd 1, deed in zijn partij tegen L. van Cromvoirt Sr. van N. Vol leerd 2 niet veel voor hem onder. Leo wist deze partij te winnen eveneens met een gemiddelde van 100 en een hoogste serie van 329 car. Ook C. v. d. Loo van de B.V. 't Zwaantje 1 deed het prima, door A. Pullens van 't Vosje 1 met een gemiddelde van 41.66 en een hoog ste serie van 338 carambols te ver slaan. Voeg daarbij de prestatie van Jan Passier van Ons Genoegen 1, die met een gemiddelde van 28,50 en een hoogste serie van 154 ca rambols G. Roomer van OOG 1 geen schijn van kans gaf, dan heb ben we de voornaamste individuele prestatie's hiermede wel gememo reerd. Dit neemt echter niet weg, c'at ook door verschillende andere biljarters goed is gespeeld, doch om al deze prestatie's te vermelden, zou te veel plaatsruimte vergen, zodat we ons bij de voornaamste We laten hier de uitslagen vol- hebben moeten bepalen, gen van de in de afgelopen week gespeelde ontmoetingen. Klasse C 1 Nooit Volleerd 1Nooit Volleerd 2 7—2 HBS 1—Keesje 1, 7—2 Ons Genoegen 1OOG 1, 54 BSV BSV 2, 2—7 't Vosje 1't Zwaantje 1, 09 Klasse C 2 BVO 1—BSV 3, 4—5 Centraal 1HMS 1, 54 KNA 1—KOT 1 (Elshout), 2—7 KOT 1 (Waalw.)— Ons Genoegen 2, 5—4 't Zwaantje 2OOG 2, 18 Klasse C 3 BSV 4—BVO 2, 2—7 Keesje 2—HBS 2, 7—2 KOT 2 (Elshout)—KNA 2, 7—2 Ons Gen. 3N. Volleerd 3,90 OOG 3—'t Vosje 2,8—1 Klasse C 4 BVO 4—BSV 5, 2—7 Keesje 3—Keesje 4, 09 KOT 2 (Waalwijk)—KNA 2, 2—7 KOT 3 (Elsh.)—KOT 4 (Elsh.) 2—7 OOG 4Ons Genoegen 4, 45 Niet alleen de grootste schoen fabriek van Nederland, maar ook het bedrijf waar het pret tig werken is. Vroeger was dit geheel anders en waren vóór de lente de kalimeststof fen en het slakkenmeel reeds uitge strooid. Is het nu wel erg verstandig om alles op het laatste aan te laten ko men? Wij menen van niet. In de lente heeft men van alles te doen het land bewerken, het gewas te zaaien en in te eggen enz. Moet men dan nog alle meststoffen strooi en, dan geeft dit vaak een opeenho ping van werkzaamheden. Wanneer het bovendien een zeer late winter is, dan is het praktisch niet goed meer mogelijk de nodige bemesting tijdig te geven met alle schadelijke gevolgen hiervan. Het is daarom van groot belang, dat nu reeds die meststoffen wor den toegediend die kunnen worden uitgestrooid. Dit zijn de kalimeststoffen en het slakkenmeel (fosforzuur, kalk enz.). Deze beide kunnen met elkaar worden vermengd, waardoor één arbeidsgang kan worden uitgespaard. Een verder voordeel om reeds in de herfst te bemesten is, dat de win tergewassen en ook het grasland ster ker de winter ingaan. Bovendien zijn de prijzen van slakkenmeel en kali thans lager dan in het voorjaar. Door de abnormale grote regenval in het afgelopen seizoen zijn er grote hoeveelheden voedingsstoffen naar diepere lagen van de grond verdwe nen. Dit geldt speciaal voor kali, magnesium, kalk. Hiermede zal men bij de bemesting in het aanstaande seizoen terdege rekening moeten hou den. Vermijd dus elk risico en strooi de basisbemesting naar behoefte. 57. Ja, dat geloven we graag. Natuur lijk verlangde smidje Verholen er naar aan zijn vrienden mede te de len, dat hij erin geslaagd was in de burght van Mars door te dringen. Maar ja, hier in die drukke slaap zaal kon de smid natuurlijk moei lijk beginnen met uitzenden. Dat zou wel een beetje brutaal zijn. Zo peinzend en piekerend lag hij op het muffe bed te woelen en werktuiglijk draade hij de zendring aan zijn vinger rond. Doch hoe on fris het bed van soldaat Knekelble- ker ook mocht zijn, toch ontfermde de slaap zich tenslotte over smidje Verholen. En toen hij eindelijk was ingeslapen, bemerkte hij natuurlijk niet, dat er in het bed boven hem een lichte beweging ontstond. Daar was nog iemand wakker en die ie mand keek nu voorzichtig over het randje van zijn eigen bed en wierp een brutale blik in het bed van de vermeende soldaat Knekelbleker. 't Is beslist moeilijk om in deze nau welijks zichtbare, van slaapmuts voorziene figuur de ruwe gelaats trekken te herkennen van de dikke soldaat, met wie wij kennis hebben gemaakt, toen hij met een verrekij ker in de hand ruzie stond te ma ken met de geweerdrager. Nu was deze verrekijker-soldaat van nature een nieuwsgierig mens, hetwelk 'n eigenschap is, die men typisch kan noemen voor dikke soldaten. Bo vendien torste hij nog een andere last op zijn vette schouders en deze last was zeker van minder belang. De man leed namelijk vreselijk on der de gedachte, dat hij nog nooit een ring had gehad, zo'n fijne eigen ring om aan je vinger te doen. Geen wonder dus, dat 's mans aandacht onmiddellijk werd getrokken door de ring aan smidje Verholens vin ger. „Verdikkeme!" gromde de dik ke soldaat binnensmonds. „Kneek draagt een ring! Een échte ring! Kneek heeft vroeger nooit een ring gehad, dat weet ik zéker! Dan heeft hij de ring vast van de gevangen Marsakker gestolen! Nou...., als dat zo is, dan zie ik niet in waarom ik er niet evenveel recht op heb als Kneek! Ik had toch immers da delijk door, dat er een Marsakker naderde! Maar die sufferd met zijn geweer wou me niet geloven. Nou, Ja! Ik doe het. Ik neem hem!" En de dikke soldaat voegde de de daad bij het woord. Heel voor zichtig schoof hij de ring van smid je Verholen's vinger af om deze ring vervolgens te laten verdwij nen in zijn eigen zak. HOOFDSTUK 6 „Hallo, Lance, Leila". Lance Hart keek keurend om zich heen. „Dit is dus Utopia, het wonder land", zei hij. „Oh Lance!" gierde het blonde meisje naast hem. „Dit is Halesville, antwoordde Jane koel. „En ik heb erin toegestemd de praktijk van dokter Johnson waar te nemen terwijl hij met vakantie is; wat hij trouwens hard nodig had." „Dat weet ik. Oom Mack heeft me dat verteld". „En toen ben je dus meteen in de auto geklommen om ons te komen be kijken". „Vlieg maar niet op, kleintje. Dat staat je helemaal niet". Lance was weer direct in zijn oude plaagtoon vervallen. „Nee, zo zat 't trouwens niet. Wij zijn eens komen kijken, wat, waarom, of wie de reden kon zijn dat je weken achtereen in dit dorp blijft hangen. Is dat niet zo, Leila?" „Vooral wie". Een schalks lachje vormde allerliefste kuiltjes in Leila's wangen. „Ik wil er wat om verwed den, heb ik tegen Lance gezegd, dat er een nieuwe man in je leven geko men is". De zenuwachtige spanning waarin Jane sedert hun komst had verkeerd, was door de steeds groeiende ergernis nog toegenomen, en het verbaasde haar dan ook dat die ergernis zich nu kon oplossen in een hartelijke lach; maar het was zo. Ze lachte, warm en vol overagve. De oprechte klank er van bracht een vragende uitdrukking op het gezicht van Lance. „Niet een nieuwe man", merkte ze vrolijk op, ,,'n oude Dokter. Ed heeft mijn vader vroeger zoveel hij kon ge holpen, en nadat vader gestorven was heb ik veel aan hem te danken gehad. Die lange, rustige middagen in zijn kantoortje zal ik nooit vergeten. Hij liet me er zondags altijd z'n boekhou ding in orde brengen, wat eigenlijk helemaal niet nodig was", herinnerde ze zich met epn weemoedig lachje. „De inspiratie van je idealistische verlangens!" Jane nam geen notitie van de lichte spot die in de woorden van Lance doorklonk. „Daar heb ik nog nooit aan gedacht; maar dat zou wel kunnen, ja." „En dus vergeld je hem nu z'n wel daden! Nu ja", - schouderophalend - „dat doén sommige mensen". „Ga nu geen ruzie maken, schat", vleide Leila met haar liefste stem. „Anders vraagt ze niet of we binnen willen komen en ik wou nu juist zo dolgraag dat grappige huisje eens van binnen bekijken." „Dat grappige huisje" was de werkgelegenheid die de oude dokter indertijd had laten bouwen. Er was een laboratorium in dat zeker even modern en volledig was ingericht als dat in het Randall, dacht Jane veront waardigd;; er was een kantoortje en twee spreekkamers en nog een kleine operatiekamer voor dringende geval len of kleine operaties zoals het knip pen van amandelen en dergelijke. „Grappige huisje", nota bene. Ze dacht er niet over haar binnen te vragen. Daarom zei ze: „Ik moet tot m'n spijt nog naar een patiënt. Als jullie hier willen wachten of eens wat in 't dorp rondkijken, zal ik je daarna la ten zien hoe ik vroeger bananen- coupes maakte. Meneer Bates heeft er zeker niets, op tegen als ik weer eens even achter z'n toonbank kruip". „Ah! Is dat het geheim uit je die pe, duistere verleden?" vroeg Lance met langzame nadruk. „Een verrukkelijk geheim. Jane maakt overheerlijke ice-craems". Jane had Bill niet zien komen, maar nu hij naast haar opdook, voel de ze een plotselinge opluchting bij 't zien van zijn prettige, opgewekte ge zicht. Hij was blootshoofd, zoals ge woonlijk, en het trof haar ineens wat een opgeruimd karakter hij had. Hij kon vrolijk zijn alleen maar omdat de zon scheen, of vriendschappelijk zon der verdere bijbedoelingen. Met Bill naast zich zou ze 't hoofd kunnen bieden aan Lance - en Lei- la; tot dusver was die trouwens heel wat aardiger geweest dan Lance, moest ze spijtig toegeven. „Bil", Jane legde een hand op zijn arm, „mag ik je even aan een paar vrienden uit Central City voorstellen, Lance Hart en Leila Appelby. Dit is de heer Latham, Lance, Leila. Mijn heer Latham is onze dominee", legde ze nader uit. Lance stak z'n hand uit. ,We hoorden van Jane dat dit een heerlijk oord is, meneer Latham". „Dat vinden wij tenminste. Als je een poosje in Halesville gewoond hebt, raak je eraan gehecht", ant woordde Bill met een vrolijke blik naar Jane. „Vind je ook niet, Jane?" Als zilveren klokjes klonk het pa relend lachje dat Leila bij deze woor den liet horen. „Maar het is vast niet Halesville waar Jane aan gehecht is geraakt". (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1965 | | pagina 10