fccnnantica Keuze uit 3 totaal nieuwe motoren een flinke kracht overleersnper GEENEN's Hames, opgelet! PARANA PINE SCHROOTJES TIMTUR N.V. Smidje Verholen en de strijd tegen Mars 12 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 10 DEC. 1965 12 Bromfietsen Kreidler Zündapp D.K.W. Scooters Vespa en Heinkel POLS en VAN HEIJST DOKTER JANE Gevraagd Schoenfabriek Geroutineerde thuisstiksters gevraagd firma M. D. v. d. Hammen Permanenten 8.— Wassen en watergolven 3.— A. C. van de Voort Automobielbedrijf Waveem n.v. NETTE WERKSTER COYtlOMI STUDIO AVAN BAR-DANCING Olympiaweg 8, Waalwijk, Tel. 2608 zaterdagavond 11 december aanvang half acht m.z.v. Ton Kalberg Stationsstraat 108, Waalwijk Telefoon 2749 64. Smidje Verholen liep met Mars mee en deze wees hem een nis in een dikke muur, waar een zware stenen trap naar boven leidde. „Hier moet die deur komen, Kneek," zei Mars. „Hier begint de trap naar de torenkamer, waar ik die gekke vredesvogeltjes heb op geborgen. Hahaha, Kneekdat zal een beste bak worden, zeg Air die deur er eenmaal zit, dan kan er helemaal niemand meer bij de vogeltjes komen, want natuur lijk krijg alleen ik de sleutel. En als er tóch nog iemand in mocht slagen die torenkamer binnen te dringen, wel...., dan wacht hem daar nog een grote verrassing! Het is er stikdonker! Hahaha!" FEUILLETON van „De Echo vsui het Zuiden" door Adeline McElfresh 24) Hij had zelfs een „getuige" gevon den, een zelden nuchtere, oude zwer ver, die verderop bij de rivier in een soort hutje woonde, en die erop wou zweren, dat „die piekfijne rooie kar plotseling een soortement zijwaartse schuiver had gemaakt, voordat hij het gieren van de banden op het as falt had gehoord. Op die manier wisten ze ook de volkomen rechte wielsporen dus te omzeilen, dacht Jane bitter. Het klonk onzinnig voor iemand, die z'n verstand gebruikte. Maar het was on begrijpelijk hoeveel mensen - en on der hen waren er verscheidene die de avond van de aanrijding openlijk kri tiek op Lola Morton hadden gehad - dat niet deden. Met een zucht liet ze haar vulpen op het receptenboekje van de oude dokter voor zich zinken. Het had geen zin er op te wijzen dat die „getuige" van Lance loog, dat ze nooit zou kun nen geloven dat hij die avond een eind achter haar in de straat had ge lopen. Trouwens, als dat waar was geweest, hoe kwam het dan dat nie mand zich herinnerde hem later bij 't oploopje gezien te hebben. Neen, een beschuldiging was niet de juiste tegenzet. Ze zou andere we gen moeten bewandelen. Vooral het aandeel dat Lance in hun liede optreden had kwetste haar meer dan de rest afspraken, die niet ge houden of afgezegd werden, gesprek ken die bij haar nadering plotseling in een verlegen stilzwijgen overgingen of waar snel op een ander onderwerp werd overgestapt, dat minstens een der aanwezigen in de war gebracht werd, de welgemeende raad om „de Mortons maar niet aan te vallen, dat kón nu eenmaal niet, niet in dit stad je tenminste", die ze van alle kanten te horen kreeg. Lance wist dat Clay Montons vrouw zo schuldig was als 't maar kon; hij wist dat wat de Mor tons aan het proberen waren, niet juist was; maar hij had doorgezet, had hier een woord laten vallen en daar een zinspeling gemaakt, totdat het hele stadje vol geruchten was. Tegen de tijd dat het gepraat dan op zou houden zouden de mensen geneigd zijn toe te geven dat er bij zoveel rook ook wel een beetje vuur zou zijn, en misschien zou er dan ook wel een ver gissing gemaakt kunnen zijn. En dat Smidje Verholen deed ook maar nel of hij verschrikkelijk moest lachen en bulderde ook iets, dat veel leek op Hohoho. „Luister nou nog eens goed, Kneek" vervolgde Mars. „Als jij die stalen deur daar mag aanbrengen, dan be tekent dat nog niet, dat jij naar boven mag. Je maakt daar die sta len deur, maar verder geen foezel- gij ntj es. Wee je gebeente, als je één stap verder omhoog durft te doen dan strikt noodzakelijk is!" „Maak je maar niet ongerust, Mars," gromde de smid. „Ik zal daar die deuren maken en verder kan je de zaak rustig aan mij over laten." „Goed zo, Kneek! Dat mag ik horen," prees Mars en de smid had plezier, want weer nad die Mars helemaal niet begrepen wat hij nu bedoelde. Toen wandelde Mars er weer van door, de zaak verder aan de smid overlatend. Deze haalde zijn duim stok te voorschijn en begon uiterst nauwkeurig op te meten hoe groot de deur moest worden. Doch ter wijl hij daar zo precies stond te meten, vond er ergens anders in 't kille fort iets plaats, dat beslist aanleiding kon geven tot enige on gerustheid. Dat was namelijk in de cantine, waar de soldaten van Mars hun spaarzame vrije tijd mochten doorbrengen. Nu moet men beslist niet aannemen, dat deze soldaten over erg veel vrije tijd beschikten, hadden de soldaten gewoonlijk want het ging hier al net zo als bij alle andere dictaturen. Na de dienst verplichte lessen in politieke be wustwording en nog meer van dat soort zaken, waarmee lieden als Mars gewoonlijk trachten hun on derdanen het leven te veraangena men. Maar toch bleef er wel eens een héél klein beetje tijd over voor een spelletje kaart en een biertje. Zo was het ook nu. Er bevonden zich enkele soldaten in de cantine en onder hen herkennen we de sleuteldrager en de dikzak, die de radioring had gestolen. „Begrijpen jullie wat er met Kneek aan de hand is?" vroeg de sleutel drager peinzend. was nu net wat de Mortens wilden. Jane was blij dat Lance weer terug was naar Central City. Vandaag had ze hem zeker niet met gelijkmoedig heid kunnen ontmoeten. Niet nu ze juist was teruggekomen uit het zie kenhuis, met de schuldbewuste blik - een blik die 'haar bijna aan een achtervolgd dier had doen denken - van om Andrews nog zo levendig in haar herinnering. Tom Andrews wist, en toch „We zullen haar voorlopig nog maar hier laten, dokter Langford, tot er geen mogelijkheid meer is dat er iets verkeerd kan gaan". Zijn stem had verontschuldigend geklonken, alsof 't niet ZIJN idee was geweest haar oordeel in twijfel te trekken. „Maar dokter Laird en ik zijn 't er over eens" „Ze blijft maar hier, dokter. Me neer Morton vindt het beter". Jane keek hem aan tot hij z'n ogen afwendde. „U neemt verplichtingen op u te genover Clay Morton, meneer An drews. Denkt u dat dat verstandig is?" Een ogenblik had ze toen die ach tervolgde blik opgemerkt, die even wel direct weer verdwenen was. Hij gaf geen antwoord, maar draaide zich op z'n hakken om en ging naar de kamer van z'n dochtertje terug. Jane had de nederlaag diep ge voeld; ze was wegegaan en hier terug gekomen voor een slechts half be zocht spreekuur. Na een poosje draaide ze het licht aan; het was donker geworden terwijl ze daar zo had zitten peinzen, en ze begon over een manier na te denken, waarop ze terug zou kunnen vechten. Natuurlijk, Lance zou zeggen dat 't haar zaak niet was, dat ze zich maar moest houden aan het schrijven van receptjes, en de taak van de hand having van het recht aan de veld wachter moest overlaten. Ja, dat kon nu wel zo zijn, maar ze kon zich toch moeilijk voorstellen dat de oude dok ter zou gaan zitten duimen draaien terwijl zijn praktijk geruïneerd werd, en de mensen die hem nodig hadden van hem weggehouden werden door het vergoelijken van laakbare feiten en leugens. Dokter Ed zou zeker iets doen. Resoluut pakte ze de agenda en maakte op de achterkant van recep tenblaadjes een lijst van namen op van hen, die hun afspraak niet waren nagekomen, en van hen, die dat wèl gedaan hadden. Toen ze mee dit klaar was, deed ze de lijsten in haar tas, sloot de deuren en ramen en ging naar haar auto. Het zou interessant zijn te zien, wie van de mensen op de lijsten relaties hadden met de dozen fabriek en wie niet. HOOFDSTUK 9 „Lizzie Rogers". Nadenkend zette Charlie Bates een schrapje naast de vrouwennaam. „Man werkt ook op de fabriek. Dat zijn ze dan." „En nu de lijst van de mensen die hun afspraak wèl nagekomen zijn", zei Bill Latham. Jane overhandigde hem die, en bleef zwijgend toekijken, terwijl Bill en de apotheker zich er over heen bogen. Na het eten waren ze in de keuken van de Batesen nog aan tafel blijven zitten. Het maai dat mevrouw Bates had opgediend, had bestaan uit knakworstjes en een vruchtenpastei, en langzaam was Jane een beetje op geknapt. Dat ontmoedigende gevoel dat ze gehad had begon te wijken bij de zekerheid dat deze drie haar ten minste geloofden. „Deze werkt er niet. En deze niet - hallo!" Bill Latham keek op. „Meneer Ba tes, ik dacht dat Jim Cleves op de pakafdeling van de fabriek werkte". „Dat doet 'ie ook". Meneer Bates tuurde naar de lijst en daarna naar Jane. „Is Mary Cleves dus wèl geko men?" „Wat heeft ze?" wou mevrouw Ba tes weten, en Jane vertelde haar dat ze in verwachting was. Bill schoof z'n stoel achteruit. „Kom mee, meisje. We gaan met een naar hem toe om eens met hem te praten. Gaat u ook mee, meneer Bates?" Maar deze schudde het hoofd. „Ik dacht er over een kaartje met Sam Christy te gaan leggen; ik moet 'm eens een keer op z'n kop geven. En mama krijgt een paar meisjes om naar de televisie te kijken". Jim Cleves en zijn vrouw woon den in een klein huis aan de rand van het stadje, nog voorbij het gedeelte dat, zeer onparlementair, de dozen- wijk werd genoemd. Die wijk kende Jane goed, ze had daar met haar va der op drie benauwde kamertjes ge woond. Haar vader had op de divan in de woonkamer geslapen tot hij zo ernstig ziek was geworden. Jane had toen haar kleine slaapkamertje aan hem afgestaan, zodat hij tenminste iets geriefelijker kreeg. Ze trachtte de herinnering uit te bannen. „Ik zat er over de denken, Jane", begon Bill langzaam, alsof hij voelde dat hij zich op hachelijk terrein waag de, „wat gek 't eigenlijk is, dat Clay Morton zo precies wist dat al die mensen bij je zouden komen". (Wordt vervolgd) voor afdeling zwikkerij t.e.m. opzolerij. Tevens een Loon nader te bespreken. Aanmeldingen: Hoge Zandschel 16, Kaatsheuvel H. C. Oosterwaal Antoniusstraat 10a, Kaatsheuvel JJ opel rekord 1,7 L 1,9 L Opel maakte drie totaal nieuwe motoren, met meer pk's, sneller, feller. 1,5 1. - 68 pk 1,7 1. - 85 pk, 1,9 1. - 103 pk en de 6-cylinder heeft zelfs 117 pk. Ineens hebt U nog een argument om Rekord te kiezen: de formidabele prestaties van de nieuwe Opel Rekord! U kunt de Rekord in onze showroom en tijdens een proefrit bewonderen. voor het stikken van WERKHANDSCHOENEN. Zij, die over een machine beschikken, genieten de voorkeur. Brieven onder nr. 5488 aan het bureau van dit blad. Het personeel van Schoenfabriek Waalwijk, dankt hiermede haar Directie voor het prachtige St. Nicolaas-pakket. Laat Uw haar verzorgen aan huis Mevr. VAN ROOIJEN Reigersbekstraat 3, (Bloemenoord) Waalwijk geschaafd en geploegd, met blinde vernageling. Voor lambriseringswerk, plafonds en wanden. Maat 14 mm. x 61 mmper m2 15.70 dit is per strekkende meter 0.95 Maat 14 mm. x 85 mmper m2 13.80 dit is per strekkende meter 1.15 HOUT-, BOARD- EN TRIPLEXHANDEL Udenhout, Kreitemolenstraat 105, tel. 04241 - 596 Waalwijk, Grotestraat 389, tel. 04160-3246 OFF. CHEVROLET EN OPEL DEALER Marijkestraat 1 WAALWIJK Tel. 04160-2171-2498 vraagt voor het schoonhouden van de kantoren, voor hele dagen of ook voor de avonduren. Aanmelden: Personeelsafdeling Timtur N.V., Mr. v. Coothstr. 2 te Waalwijk. speciaal voor u ontworpen door General Motors.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1965 | | pagina 12