„De Echo van het Zuiden"
JPv
Radicale OPRUIMING
20% korting
nu 15.-
KOAABI
Bondsbureau afd. Brabant kost drie ton
Waalwïk
y\
K O AA. BI
20% korting
HALVE PRIJS
HALVE PRIJS
WAALWIJK
Sport-wol
Twin-set
Polyether martras
COUPONS
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 17 JAN. 1966
Loon op Zand
DOKTER JANE
Schaatsen
slijpen
UW GEZINSBLAD!!
bij
Panty-kousen en
Maillots
Restanten
Blouses en Rokken
Herenhandschoenen
Suède wanten
Pullovers
en Vesten
nu extra voordelig
Opklapbaar Veldbed
Christenen aan de wereld te bie
den? Is missionering een liefheb
berij van een handjevol idealisten?
Durven wij de vragen aan, die de
missionering concreet aan ieder van
ons stelt? Zijn wij alleen de gevers
als het om missionering gaat, of
ook ontvanger? Op al deze vragen
zal drs. Kramer trachten een ant
woord te geven.
GOEDE INZET VAN SOPHIA VAN
HET NIEUWE JAAR
Het lijkt dat de klanken van het 100-
jarig bestaan van de Kon. Harmonie Sophia
nog nagalmen. Dat lijkt niet alleen, maar
dat is zo. Zo fris als bij de oprichting en
met hetzelfde enthousiasme als in 1864 is
het nieuwe jaar ingezet met een excellent
concert dat geboden is door de drumband,
jeugdharmonie en het corps zelf. Dit heeft
plaats gehad in de grote zaal van het Cul
tureel Centrum op zaterdag j.l.
De drumband, die inmiddels 10 jaar be
staat heeft het nieuwjaarsconcert geopend
met de Regimentsmars o.l.v. de heer C. v.
d. Hoven. Hierna gaf de jeugdharmonie,
welke nog zo jong is, een eerste concert, dat
er wezen mag. Na de openingsmars En
Avant van Piet Stalmeijer en o.Lv. de heer
Muskens gebracht, hield de voorzitter van
Sophia een korte uiteenzetting van de plan
nen en gang van zaken van het corps voor
1966. Hij heette de beschermvrouwe als
mede de erevoorzitter, pastoor Simons, de
leden van de Raad van Bestuur en vele ge
nodigden hartelijk welkom. Dit nieuwjaars
concert was iets nieuws in het dorp, vooral
nu het gecombineerd werd gegeven.
In augustus a.s. zal een tegenbezoek wor
den verwacht van de harmonie uit Ober-
öwigheim uit het Rijnland. In het najaar
heeft een Federatief Muziekconcours plaats,
dat onder leiding van Sophia staat. Sophia
zelf zal ook deelnemen aan een concours
en nog vele andere activiteiten staan op het
programma.
Het tweede lustrum van de drumband
was aanleiding allen die hieraan medewer
king hebben verleend te bedanken, want 'n
goede harmonie zonder drumband is niet
meer denkbaar.
De jeugdharmonie was in het begin een
risico, het kostte veel maar van alle moeite
heeft men geen spijt gehad. Het resultaat
dat de heer Muskens op het concours met
de jeugdharmonie heeft behaald was het
bewijs van haar voortbestaan, het is de toe
komst voor Sophia. Spreker duidde nog op
het ontstaan van deze harmonie en de voor
waarden welke zij zich een eeuw geleden
heeft gesteld nl. dat zij was voor de dorps
gemeenschap, voor ontspanning, voor goede
vrije tijdsbesteding en om van tijd tot tijd
eens van zich te laten horen bij concoursen
en concerten.
Vervolgens musiceerde de jeugdharmonie
de ouverture Valentia van Delbecq, de
Klassieke Ouverture van van Lijnschoten
om te besluiten met de Christinemars. Het
succes was erg goed. Het geheel als com
pleet corps is hoog aan te slaan en het con
cert heeft velen in de zaal versteld doen
staan.
Opnieuw gaf de drumband medewerking
met de Van der Hoopmars om vervolgens
plaats te maken voor de Harmonie, die
0.1.v. de heer Anne de Vries opende met
De Arnhemmars. Op dit concert is oud en
nieuw, klassiek en populair gebracht. Sophia
heeft zich hier van een goede zijde laten
horen, want menige muziekliefhebber heeft
bijzonder genoten. De nummers Oberon,
Petite Suite, Gold und Silber en My Fair
lady kregen een geweldig applaus. Het mu
zikale wat Sophia bezit is er uit gekomen
op de manier waarop zij dat kan. Kortom
een muziekavond van het hoogste genot
heeft Sophia aan haar vrienden en beguns
tigers gegeven.
PV. DE LUCHTBODE
In zaal Echo der Duinen alhier heeft za
terdag de postduivenvereniging De Lucht
bode haar jaarfeest gevierd.
Op de avond kon voorzitter de heer Wal
ter Boons alle leden met hunne dames har
telijk welkom heten. Hij zette in het kort
nog enige huishoudelijke aangelegenheden
uiteen voor de leden. Een gezellige koffie
tafel deed de aanwezigen goed. Tijdens de
avond wedden de prijzen uitgereikt van de
tentoonstelling welke 18 en 19 december
jl. is gehouden. De eerste winnaars waren;
1. H. v. d. Linden, 2. H. M. v. d. Velden,
3. Jos van Dongen, 4. A. Aarts, 5. Beeren-
donk, 6. Walt. Boons, 7. P. van Noije, 8.
Jan Boons, 9. H. Vera, 10. P. Broéks.
Even later huldigde het bestuur de kampi-
oenen van het afgelopen vliegseizoen. Dit
had een zeer feestelijk karakter want velen
keren hierbij telkenjare terug. Hieruit blijkt
hoe de goede en getrouwe duivenmelkers
opgaan in hun sport en deze op een bijzon
dere wijze weten te beleven.
1. Generaal kampioen was M. Vera.
2. Generaal kampioen was H. v. d. Linden.
3. M. Goutsiers die eveneens winnaar was
van de Prestatieduif.
Ie Fond H. Leermakers, 2e Fond Joh.
Vera, 3e Fond B. Hooijmaijejs. Vitesse: 1.
M. Goutsiers, 2. M. Vera, 3. A. Aarts.
Midfond: 1. K. v. Esch, 2 en 3. M. Vera.
Jonge duiven: 1 en 2 H. v. d. Velden, 3.
H. v. d. Linden. Fond jonge duiven: 1. L.
M. Vera, 2. J. Aarts.
Vermeldenswaard is dat Mar. Vera in het
seizoen 1965 maar liefst 7 kampioenschap
pen heeft behaald. In 1964 was hij ook Ge
neraal kampioen met 7 kampioenschappen,
in 1963 had hij 6 kampioenschappen, dus
tweemaal achtereen generaal kampioen.
Hiervoor werd hij bijzonder gehuldigd en
ontving hij een prachtige beker. M. Gout
siers kreeg de wisselprijs, een pracht trofee
en een vaantje aangeboden.
Het jaar 1965 is voor de duivenliefheb-
bejs een bijzonder vruchtbaar jaar geweest.
Vele nienuwe veranderingen zijn aangepast
aan het bondsprogramma en het bestuur
was ervan overtuigd dat dit de vereniging
heel wat ten goede is gekomen. De kamen
de voorjaarsvergadering is op 26 februari
a.s. Hier verwacht de secretaris dat alle le
den aanwezig zullen zijn, omdat dat belang
rijk is voor het a.s. vlegseizoen.
VISCLUB DE VROLIJKE VISSERS
In Hotel Brand heeft a.s. zaterdag om 7
uur de jaarlijkse statiedag van De Vrolijke
Vissers plaats. Het zal er, met muziek, weer
gezellig zijn.
PAROCHIEEL MISSIECENTRUM
Maandag, dinsdag en woensdag a.s. zal voor
De komende week gaat het parochieel
missiecentrum van start. Onder de naam
van P.M.C. zullen de bestuursleden deze
week huis aan huis bezoeken om leden te
werven voor dit doel, dat tweeledig is, nl.
materieel en geestelijk. Het zal steun moe
ten verlenen aan de wereldmissieorganisa-
ties en aan het thuisfront van de Loonse
missionarissen. Er zal worden meegedaan
aan de bestrijding van de noden in de mis
siegebieden b.v. van de honger en het zal
op kerkelijk terrein bijdragen aan het mis-
sioneringswerk.
Begrijpelijkerwijze vraagt het PMC sym
pathiek medeleven in de hele parochie.
dit doel kunnen worden ingeschreven en 'n
bijdrage kan worden genoteerd vanaf 25 ct.
per week, die in, maandelijkse, halfjaarlijk
se en jaarlijkse bedragen worden geïnd. Van
de bedragen worden de contributies aan de
pauselijke missiewerk voldaan, welke nu
niet meer apart worden opgehaald. Het an
dere deel van het geld komt ten goede aan
de plaatselijke missionarissen. De landelijke
missieacties, welke van tijd tot tijd plaats
vinden gaan gewoon door en vallen buiten
het PMC-bestek, zij worden wel speciaal
aanbevolen. Contacten met paters, broeders
en zustex« uit onze plaats zullen worden ge
legd of verstevigd d.m.v. correspondentie-
clubs, waarvan Cees Coomans, Immerzeel-
straat 14 de leiding zal hebben. De H.H.
Missen, welke opgedragen zijn t.n.v. de
pauselijke missiegenootschappen gaan ge
woon door bij overlijden van de leden van
deze genootschappen. De aanmelding van
propagandisten kan geschieden bij mevr.
Beerens-van Loon, Grevenbroekstraat 40.
Het is een heel mooi plan, laten we hopen,
dat het aan de verwachtingen zal kunnen
voldoen.
Het staat vlak bij het stadion De
Vliert en het heeft een dikke drie
ton gekost: het uit drie etages be
staande nieuwe bureau van de K.N.
V.B. in Den Bosch.
Burgemeester Lambooy heeft het
kostbare bouwwerk zaterdagmiddag
officieel geopend. Hij deed dat met
het hijsen van de bondsvlag, een
geschenk van het hoofdbestuur van
de K.N.V.B. De Bossche burgemees
ter was enthousiast. „Het gebouw
is, om met architect De Graaf te
spreken, met recht een meubeltje in
een park", zo zei de heer Lambooy.
Ondoelmatig.
De afdeling Brabant zat dringend
om een nieuw bondsbureau verle
gen. Het oude gebouw aan de Loop
schansstraat in Breda deugde niet
meer. Het was te klein en te on
doelmatig voor de omvangrijke ad
ministratie. De nu bijna zeventig
jaar bestaande Brabantse afdeling
is met circa 75.000 leden de grootste
van de twintig onderafdelingen van
de K.N.V.B. in Nederland.
K.N.V.B.-voorzitter Toon Schro
der bleek er trots op te gaan dat
zijn vroegere afdeling hij was er
meer dan dertig jaar voorzitter van
het zo ver had gebracht. Zo'n
duizend verenigingen behoren er
thans toe. Een formidabel aantal
als men het wel heel bescheiden
begin van de bond beschouwt. Elf
ma npersoneel zijn nodig om de da
gelijkse administratieve werkzaam
heden op het bureau vlot te doen
verlopen. Zo ongeveer de gehele
staf die in Breda werkzaam was, is
mee naar Den Bosch verhuisd.
Regionaal centrum.
Het nieuwe bureau, waarvan de
bovenste etage wordt bewoond door
de administrateur, de heer P. W.
Smets en zijn gezin, heeft men kun
nen bouwen met het geld uit de
toto-stichting. In het gebouw is een
efficiënte ruimte voor het geven van
allerlei cursussen aan scheidsrech
ters, jeugdleiders, enz. Het is méér
dan alleen maar een afdelingsbu
reau.
Ir. Hopster karakteriseerde het
bouwwerk met het er bij gelegen
sportpark De Vliert als één van de
vier regionale complexen van het
sportcentrum te Zeist;
Vorstelijk cadeau.
In het blokvormige uit witte ste
nen opgetrokken gebouw is een bij
zondere ruimte: de bestuurskamer.
De inrichting v an de kamer
een vorstelijk geschenk van de ver
enigingen, scheidsrechters en con
suls is klassiek en waardig. De
heer F. van den Eerenbeemt, lid
van Ged. Staten, voerde 't woord
namens allen die aan het geschenk
hadden bijgedragen.
Ongeveer driehonderd genodig
den, onder wie ook jonkheer Feith
van de Nederlandse Sportfederatie,
secretaris-penningmeester J. Brunt
van de K.N.V.B., de heer Egberts,
voorzitter van de sectie amateur
voetbal, en de heer J. Martens, di
recteur van het sportcentrum Zeist,
kwamen 't prachtige K.N.V.B.-huis
bezichtigen.
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door Adeline McElfresh
29
„Best", erkende ze haar nederlaag.
„Ga dan mee naar het kantoortje.
Daar kunnen we beter praten."
Lance volgde haar in zijn auto zo
dicht op haar hielen, dat hij er al
was, toen Jane haar wagen gepar
keerd had. In huis deed ze eerst de
ronde om de ramen open te doen,
want alles was de laatste paar da
gen dicht geweest en het rook er
allesbehalve fris. Het lichte briesje
dat nu over het bureau streek was
lekker koel.
„Nu, vooruit dan maar." Ze ging
in de oude draaistoel van de dokter
zitten, die jaren geleden al niet veel
beter draaide dan nu.
Nerveus streek Lance zich door
zijn haar. „Ik weet waarachtig niet
hoe ik moet beginnen. Ik On
geduldig maakte hij een misnoegd
gebaar. „Ik wist precies wat ik zou
zeggen, tot jij binnenkwam. Gek
hè?"
Vastbesloten onderdrukte Jane 'n
gevoel van medelijden. Ze ging geen
excuses voor hem verzinnen! Lance
verdiende nog wel iets ergers dan
de woorden die zij hem toegevoegd
had.
„Ga verder, Lance."
„Moet je daar zo zitten? Alsof je
naar een opsomming van mijn kwalen
gaat luisteren?" Hij wees op de sta
pel blanco vellen papier, de agenda,
en omvatte met een armzwaai tevens
de onderzoekkamer waarvan de deur
openstond. „Leila heeft me verteld,
dat Latham haar die dag dat we 'hier
waren de tuin van dokter Johnson
heeft laten zien. Kunnen we daar niet
heen gaan?"
De tuin was beeldig. De vroege ro
zen waren uitgebloeid, maar de knop
pen van de andere stonden op uitko
men. Langs een heg groeide kamper
foelies en er waren nog genoeg bloe
men aan om hun heerlijke geur door
de hele tuin te verspreiden. Om een
vogelpoeltje, waarin een paar lijsters
zich heerlijk aan het baden en opdof
fen waren, was een kleurige plek zin
nia's. Een stuk of wat bijen zoemden
boven de riddersporen, die in de koe
le schaduw weelderig in bloei ston
den.
„Zo! Dit lijkt er meer op."
„Het is een mooie tuin, vind je
niet?"
„Net het park bij ons, in postze
gel-formaat dan. Weet je nog wel,
Jane?"
Ze knikte. Het enorm grote park
tegenover het City ziekenhuis. Daar
Daar had ze band in hand met Lance
gewandeld en dromen gedroomd die
als kleurige zeepbellen uiteengespat
waren. Wat is er met ons gebeurd,
Lance? leek de verre echo van hun
liefde klagelijk te fluisteren.
Herinner je je de eerste keer dat
ik je gevraagd heb met me te trou
wen?"
Jane voelde haar keel dik worden.
„In het park bij de fonteinen. Ja,
Lance." fluisterde ze.
„En nu vraag ik het je weer, Jane."
De tranen sprongen in haar ogen.
Toen ze geen antwoord gaf, nam Lan
ce haar in zijn armen. „Laat dit alles
los, Jane. In een plaats als deze kun
je onmogelijk gelukkig zijn. Het is
hier veel te klein, veel te kleingeestig
ook. Je wordt hier ingesponnen door
allerlei vooroordelen. Dat heb je ge
merkt."
„Lance -
„Nee, stil - Zijn lippen drukten
op de hare, eerst licht, maar al gauw
hard en dwingend; en plotseling wa
ren ze weer terug in de Ark, die
avond twee jaar geleden, toen Lance
haar in zijn armen gehouden had en
gezegd had dat hij met zijn oom dr.
MacRandall zou praten. Duizelig
verloren voor deze wereld. Haar ver
stand, een lichte kilte als een waar
schuwing, begon zich in haar te roe
ren. Dat wat 't ogenblik geweest,
waarop ze haar droom uit het oog
verloren had, toen op de Ark.
Dat mocht niet nog eens ge
beuren.
„Nee Lance."
„Je houdt van me, Jane. Dat voel
ik toch." „Nee, Lance. Heus ik weet
het niet."
Zij:n handen op haar schouders
waren ruw, en een ogenblik dacht
ze dat hij weer ging zoenen. Maar
hij hield haar alleen maar vast, zijn
vingers drukten diep in haar schou
ders, zijn ogen waren boos, zonder
begrip. „Wat bedoel je?" vroeg hij,
„nee je weet het niet. Je bent
geen naief kind meer. Je gelooft
toch niet meer aan die maanlichten
rozengeur onzin? Zeg me niet dat
je dat werkelijk nog doet!"
„Misschien toch wel. Ik ben im
mers een idealiste, weet je nog
wel?"
Plotseling liet hij haar los. „Jij
zou zeker de woorden „ik zal ge
hoorzamen" in de huwelijksceremo
nie willen horen?" vroeg hij bitter.
„Samen met liefde en eerbied,
Lance. Toe Lance". Als een teleur
gestelde kleine jongen trapte hij
met de neus van zijn dure schoenen
tegen een pol gras. ,,'t Is best, Jane.
Je kunt me niet kwalijk nemen dat
ik 't blijf proberen."
Impulsief legde ze een hand op
zijn arm. Als Lance zo was, was hij
een heel andere man. Als hij maar
niet zo zeker van zichzelf was, of
van haar of van Leila Appelby.
Ze trok haar hand terug.
„Wat is er? Vertrouw je jezelf
soms niet?"
Lance had zijn andere ik weer te
ruggevonden, plagerig, uitdagend,
zelfbewust.
Met een lichte lach veegde Jane
een vochtige lok van haar voor
hoofd. Volgens de kalender was het
dan misschien juli, maar de tempe
ratuur weer meer op augustus, en
het was nu al twee weken zo. De
ouderen klaagden steen en been dat
er al in niemand wist hoeveel jaar,
zo'n zomer als deze was geweest, en
Jane wou het graag geloven.
„Om je te bewijzen dat ik dat ze
ker doe," zei ze tegen hem, „nodig
ik je uit voor de lunch. We zullen
er een picnic van maken; dan halen
we die witte tafel van daar hierheen
onder de boom, en
„Braunschweiger met crackers?"
vroeg hij met een zachte stem vol
herinnering.
„Als je dat wilt," antwoordde ze
luchtig.
Op de varanda van de pastorie liet
oma Mason haar frivolité-werkje in
haar schoot zinken. Ze had de
schrijfmachine van de dominee al
een hele tijd niet gehoord; al niet
meer sinds die bemoeiziekte Lucy
Gray was weggegaan. Oma tuitte in
strenge afkeuring haar lippen. Een
kletskous, die mevrouw Gray, al zat
ze dan ook in het bestuur van de
vereniging voor hulp in de huishou
ding. Ze had met haar grote nieuws
natuurlijk weer geen moment kun
nen wachten en was op een holletje
naar de dominee gekomen om hem
zo gauw mogelijk te kunnen vertel
len over die knappe jongeman die
juffrouw Langford was komen op
zoeken; en hoe juffrouw Langford
ruzie met hem had staan maken
midden in de Grotestraat, nou vraag
ik je!
Oma's stoel begon wat sneller te
schommelen. Waarom konden ze Ja
ne Langford toch niet met rust la
ten? Als je sommige mensen een
grammetje kletspraat gaf, waren ze
in staat er een paar kilo van te ma
ken, dacht oma Mason met afkeer.
Jane Langford leek totaal niet op
wat ze allemaal van haar zeiden!
Zou zij het kind van Andrews bij
zich hebben geroepen en het dan la
ter ontkend hebben? kom nou.
Kletskoek. Morton liegt, zo vast
als een huis. Oma had dat wel eer
der meegemaakt. Eens had het al
lemachtig weinig gescheeld of Clay
Morton had iemand doodgeslagen;
op de fabriek had 'ie een man tegen
de grond getimmerd. Dat was ook
in de doofpot gestopt ze had ge
hoord dat de man een mooi bedrag
had gekregen maar oma herin
nerde het zich nog best, en een hele
boel anderen zeker ook, als ze wil
den tenminste.
(Wordt vervolgd)
DOCTOR DE VETTEN GAAT
MEE MET TELLEM-
EXPEDITIE
De aan het Waalwijkse ziekenhuis
verbonden dhirurg dr. A. L. de Vet
ten zal over veertien dagen met de
befaamde Tellem-expeditie vertrek
ken naar het onderzoek-terrein in
Afrika.
In ons nummer van vrijdag a.s. ko
men wij «middels een exclusief in
terview met dr. de Vetten hierop na
der terug.
GESLAAGD
Mejuffrouw Jeanette Pullens is in
de Pulchri Studio te Den Haag ge
slaagd voor het diploma Parfumeu-
se.
op speciale slijpmachine
Mgr. Zwijsenstraat 14
Waalwijk
■tv
KOOPJES IN ALLE AFDELINGEN
in dames- en tienermaten
van 6.95 nu voor 4.75
Mousse-Nylons
van 2.25 voor 1.50
OP ALLE
KINDERKOUSJES EN SOKJES
voor de
Op alle andere
BLOUSES EN ROKKEN
in wol en leder.
nu voor de
Pracht kwaliteit
Neveda Spun - Spun
per bol van 2.25 nu voor 1.25
RESTANTEN
FRAAI
keuze uit 8 kleuren
met warme kapokafdekking.
Fraaie doorstikte damast
15 cm. dik
1-persoons nu voor ^0^50
2-persoons van 125.voor 00
OVERGORDIJNSTOFFEN,
VITRAGES,
alle soorten VLOERBEDEKKING
rondom verend, diverse kleuren
80 cm. breed nu 29.50
5-delig nest
GLAZEN SCHALEN 2.45
