Sprang-Capelle
Smid je Verholen en de strijd tegen Mars
Hierbij passen wij tevens het systeem van ZELFBEDIENING toe!
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 24 JAN. 1965
Wegens gebrek aan plaatsruimte
van 25 januari tot 3 februari
Burg. Smeelelaan 45 Waalwijk Tel. 04160-3396
Bij ons hebt U niet ai uw spaargeld nodig
DOKTER JANE
CapeiEe
Meubelbeurs»
Antoon Timmermans
UITVERKOOP
ook 's avonds te bezichtigen
U krijgt 3O°/0 KORTING ondanks onze lage prijzen
Indien U zelf het gekochte meeneemt of weg laat halen
krijgt U nog eens extra 1 O°/0 KORTING
Onze meubelen zijn afkomstig van vooraanstaande binnen-
en buitenlandse fabrieken.
vVè#ü--.V
Het bedrijf in Waspik wordt wat het vlees
en 'het brood betreft bevoorraad vanuit de
slagerij en de bakkerij van Kaatsheuvel. De
zaak in Waspik zal worden gevoerd door de
heer Nagtzaam, v.h. Chef te Dinteloord, die
binnenkort 4 tot 5 personeelsleden onder
ziéh zal hebben. De bezorging van de di
verse artikelen blijft dn handen van de heer
C. Smits. De heer Hogenduin is op eigen
verzoek van Waspik overgeplaatst naar een
bakkerij in Roosendaal, terwijl mevr. Ho
genduin de leiding kreeg van een winkel
bedrijf te Oudenbosch. In het bestuur van
de afd. Waspik hébben momenteel zitting de
heren L. Kuijsters, voorzitter, A. Akker
mans, A. Langermans en A. Matheijssen.
Ter gelegenheid van deze voor Waspik
bijzondere zaak is er in de zaal van hotel
van Helvert twee dagen feest gevierd. Alle
verbruikers werden hier verrast op een heer
lijke avond. Na een inleiding waarin o.m. 'n
uiteenzetting werd gegeven over de vragen
Wat wil de coöperatie en wat is zelfbedie
ning, werd er gul getracteerd en traden en
kele artiesten op die bij het grote publiek
bijzonder in de smaak vielen. Al meteen na
dat de deuren van de nieuwe zaak waren ge
opend rinkelden de kassa's. Vele kooplus
tigen vonden hun weg in het ruime en over
zichtelijke maar ook sfeervolle interieur,
GEMEENTERAAD
Openbare vergadering van de raad der
gemeente Sprang-Capelle, vrijdag 28 janu
ari 1966 des n.m. 7 uur ten gemeentehuize.
Agenda
1. Opening.
2. Notulen.
3. Ingekomen stukken.
4. Machtiging tot het verstrekken van
voorschotten op de per 1 januari 1966 te
treffen salarismaatregelen voor het gemeen-
tepersoneel.
5. Wijziging intercommunale I.Z.A.-re-
geling.
6. Verkoop bouwgrond aan de heer J.
Kuijsten te Sprang-Capelle.
7. Verkoop bouwgrond aan de heer J.
W. A. Doornen te Sprang-Capelle.
8. Verkoop bouwgrond aan mevr. B. v.
Engelen-v. Zwietering te Sprang-Capelle en
de fa. C. van Caem en Zn. te Sprang-Ca
pelle.
9. Verkoop industrieterrein aan de heer
H. J. Kop te Loonopzand.
10. Verlening grond- en 'bouwvoorschot-
ten voor de bouw van 30 woningwetwonin
gen aan de Woningbouwstichting Sprang-
Capelle.
11. Verlening aanvullende bouwvoorschot-
ten aan de Woningbouwstichting Sprang-
Capelle voor 't aanbrengen van 'n centraal
antennesysteem t.b.v. 31 en 30 woningwet
woningen.
12. Beschikbaarstelling krediet voor de
inrichting van een jachthaven.
13. Mededelingen.
14. Rondvraag.
15. Sluiting.
10 MILLE VOOR JACHTHAVEN.
Zoals bekend is werd het wateroppervlak
van de haven te 'Capelle uitgebreid door ver
groting en aansluiting op de haven van een
afgedamde arm)., gelegen aan de oostzijde
van de haven, die was ontstaan in het kader
van de aanleg van de nieuwe provinciale
weg.
Immers ten behoeve van de zandwinning
voor deze weg werd een kanaaltje gegraven
vanaf de Capelse haven tot aan de zandput,
teneinde daardoor de zandzuiger naar en
van de zandput te vervoeren.
Bovendien was het mogelijk deze werk
zaamheden uit te voeren in het kader van
het bouwrijpmaken van de ter weerszijden
van de Capelse haven tot industrieterrein
bestemde gronden.
Thans bevindt zich derhalve aan de zuid
zijde van 'het ten oosten van de Capelse ha
ven gelegen industrieterrein een havenbek
ken.
De kosten van de hierboven vermelde
werkzaamheden hebben in totaal een bedrag
van f 8888,58 (de aanneemsom van de N.V.
R. Boltje en Zn.) belopen, welke kosten na
aftrék van de opbrengst van de verkoop, van
het uitkomende zand ten bedrag van onge
veer f 3000, volledig ten laste van de opge
spoten industrieterreinen worden gebracht.
Het aldus ontstane havenbekken biedt
echter de gelegenheid met betrekkelijk ge
ringe kosten te komen tot de inrichting van
een bescheiden jachthaven, a y
Het door de gemeente-architect opge
maakte plan voorziet in het aanbrengen van
een scharnierende loopbrug, waaraan onge
veer 25 jachten en andere pleziervaartui
gen kunnen worden gemeerd.
Het plan draagt een nog enigszins provi
sorisch karakter. De oppervlakte van het ha
venbekken is n.l. voldoende om voorzienin
gen te treffen voor ongeveer 50 ligplaatsen.
B. en W. achten het om de navolgende
redenen echter niet verantwoord reeds nu
tot het treffen van de daarvoor benodigde,
vrij kostbare voorzieningen, over te gaan.
Immers de thans aan te brengen voorzie
ning dient zodanig te zijn, dat de werking
van eb en vloed daardoor wordt ondervan
gen. In de toekomst, als de Deltawerken om
streeks 1969, de invloed van eb en vloed
nivelleren en de Capelse haven een con
stant waterpeil zal krijgen, zouden, indien
thans voorzieningen op grote schaal worden
getroffen, vele van deze voorzieningen daar
door overbodig worden.
Voorts dient te worden gerekend met het
feit, dat nog niet vaststaat, of bij Keizers-
veer een keersluis dan wel een vaste water
kering in het Oude Maasje zal worden aan
gebracht. Indien onverhoopt toch tot een
vaste waterkering wordt besloten zal de be
oefening van de watersport op het Oude
Maasje daarvan ongetwijfeld wel weerslag
ondervinden, maar zal toch dit prachtige
binnenwater voor vele watersportbeoefe
naars voldoende attractief blijven.
Tenslotte wijzen B. en W. er op, dat de
tijd gedurenden welke gebruik wordt ge
maakt van de thans provisorisch aan te bren
gen voorziening de gelegenheid biedt na te
gaan welke behoefte er aan een jachthaven
in onze gemeente bestaat, zodat in een later
stadium zonder veel risico's definitieve
voorzieningen kunnen worden getroffen.
De kosten, welke aan het door de ge-
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door Adeline McElfresh
32.
Een uitbarsting van woede trof
haar trommelvliezen. Toen die zo
ver bedaard was dat ze weer woor
den kon onderscheiden, hoorde ze:
,.Nu ja, Laird is natuurlijk uitste
kend, Maar je zou eens toevallig bij
hem aan kunnen lopen."
„Kan ik dat wel doen? Ik bedoel,
zou het „Ethisch zijn?" maakte
de oude dokter de zin voor haar
af. „Wel, kijk eens. Jij hebt haar
immers naar hem toegezonden?
Dat is je antwoord, Jane. En Clay
Morton kan opvliegen. Haar ge
zondheid is van meer belang dan
die baan van haar man."
Even later hing Jane op. Over 'n
paar weken kwam dokter Johnson
weer thuis; en eerder, als ze hem
nodig had. Intussen ging hij de vol
gende dag naar Chicago, naar een
bijeenkomst van doktoren. Een col
lega uit het toeristenplaatsje waar
hij aan het vissen was, had hem
gevraagd mee te gaan. Het beloof
de een gezellige boel te worden en
waarom zou zij er ook niet een
paar dagen tussen uit knijpen en
er heen gaan? had hij gezegd.
Ze had even gelachen. „Dat moest
ik maar niet doen, geloof ik. Er zijn
een paar patiënten van u, die u
nu elke dag nodig kunnen hebben."
Ze bleef Morton ten voeten uit,
cm de oude dokter te gaan opbel
len! en het was de oude dokter
ten voete uit om hem, zelfs zonder
nadere uitleg van haar, te vertellen
dat hij met z'n praatjes maar er
gens anders heen moest gaan. Dat
was het soort vertrouwen dat hij
in haar steldeZe glimlachte te
gen haar beeld in de spiegel die
boven 't telefoontafeltje in de hall
van de Batesen hing.
Mevrouw Bates zou nu wel gauw
terugkomen van haar koorrepetitie
en meneer Bates van zijn kaart
avond je met Sam Christy. Jane had
het prettig gevonden, alleen in het
oude, grote huis. Ze was de laatste
dagen veel te weinig alleen ge
weest; te weinig tijd gehad om met
zichzelf in het reine te komen, en
een besluit te nemen over de toe
komst.
En de weken vlogen voorbij. Die
beslissing kon ze niet lang meer
uitstellen. Niet over Lance, maar
over zichzelf, en Halesville, en Bill
Latham. Bij die naam beet ze zich
op de lip. Wat viel er voor haar
meente-architect ontworpen plan zijn ver
bonden, worden geraamd op f 10.000.
Omtrent de exploitatie van het jachtha-
ventje delen B. en W. het volgende mede.
De jaarlijkse lasten van bovenstaande in
vestering kunnen in totaal worden gesteld op
f 1000, - te weten: annuiteit inrichtings
kosten 25 jaar tegen een rente van 6V2
is 2,2 van f 10.000 of f 820; onderhoud
enz. f 180, totaal f 1000. Deze lasten
kunnen door de baten worden gedekt. Im
mers uitgaande van elders voor jachten en
pleziervaartuigen geheven liggelden kan de
gemiddelde opbrengst per ligplaats worden
gesteld op f 40 per seizoen of in totaal 25
x f 40 is f 1000. -
FA. REMPT HEROPENT
NIEUWE WINKEL
Een vanouds bekende zaak gaat haar
poorten openen en ziet er na de ruim 70 jaar
van haar bestaan zo jong en fris uit als het
maar mogelijk is. Het is de firma S. Rept en
Zonen, die aan de Raadhuisstraat 121 haar
winkel grondg heeft veranderd, onder de
bekwame leiding van de aannemersfirma
Gebrs. Spierings a.c. Bij de vroegere win
kel is de oude toonkamer en de werkplaats
gevoegd, zodat nu de showroom een lengte
heeft van 50 meter, met maar liefst 12 eta
lages, een geweldige zaak dus voor Sprang-
Capelle. Medewerking verleende hieraan
ook nog fa. van Wijlen voor de lichtinstal
latie, fa. de Groot voor het zeer toepasse
lijke schilderwerk, beiden te Sprang-Ca
pelle en fa. Schulte Lestrade te Kaats
heuvel voor de centrale verwarming. De
winkelbetimmering is geheel door de firma
Rempt zelf verzorgd en is bijzonder tot zijn
recht gékomen.
Naast de winkelruimte bevinden zich de
werkplaats met daarachter een speciale
ruimte waar het groter tapijtmateriaal
wordt geshowd. Deze heeft een lengte van
35 meter.
Het pand dat nu een grootse alure heeft
aangenomen kan wedijveren met dat van de
stadszaken. Ook wat betreft de sortering is
het bedrijf aangepast. Vele kamers staan er
ten toon gesteld en de wonmetextielsortering
is daaraan evenredig.
De opening heeft plaats op woensdag 26
januari a.s. om 3 uur. De Burgemeester van
Sprang-Capelle heeft zich bereid verklaard
deze officieel te verrichten. Na de opening
heeft de receptie plaats en voor het pubiiek
zal de zaak opengesteld worden op donder
dag 27 januari. Voor deze is er een bijzon
dere reclame bij deze gelegenheid, welke in
de advertentie is vermeld. Graag verwijzen
we onze lezers hiernaar elders in ons blad.
De Fa. S. Rempt en Zonen zij alle goeds
voor de toekomst toegewenst.
ZANGUITVOERING
De gemengde zangvereniging 't Roze-
knopje hoopt op 2 en 3 febr. a.s. een zang
en toneelavond te houden in de zaal van de
heer P. Pruijssers. Aan deze uitvoering
werkt oök mee de jeugdafdeling van de Ro-
zeknop. Het grote koor zal o.m. uitvoeren
"Exsultate justi" van Da Viadana, Lente
nacht van P. Zanen, het bekende "Spreek
woordenquodlibet" van Arthur Claessens,
"Zwölf Rauber" van H. A. Steen en Die
Mühle im Schwarzwald van Richard Eïler-
berg. Het jeugdkoor zal enkele liederen van
Cath. van Rennes ten gehore brengen, o.a.
Moeders verjaardag, 't Viooltje; van Hennie
Kloppenburg zal men ten gehore brengen
Wandelliedje en Vier weverkens; voort „Or
geldeuntje" van Broeder Laetantius en van
Mies Kannemeijer Lentelied en Serenade.
De toneelafdeling van de Rozeknop zal
na de pauze opvoeren de klucht in twee be
drijven door B. Steijaart "Commissaris Ma-
nus vertelt". De korte inhoud van dit stuk
luidt Manus, een boeren slungel, heeft ge
noeg van het landelijk leven en trekt naar
de grote stad, waar hij bp de poitie komt.
Hier wordt hij schoonhouer van gangen,
cellen en bureaus. Maar aan zijn Pa en Moe,
die het helemaal niet eens waren met zijn
gang naar de stad, schrijft hij hoe hij "sa
men met een rechercheur bij inbrekers bin
nenviel en daar het gestolen zilver, enz.
vond en de boeven inrekende en ze in de
cel slingerde." Pa en Moe moeten minstens
denken dat hun zoon Commissaris is gewor
den. Maar wat gebeurt er als beide dorps
mensjes, die nog nooit in een grote stad ge
weest zijn, plotseling komen opdagen om
hun grote zoon te bewonderen? Hierop is
het verdere stuk gebouwd, maar we zullen
de dwaze inhoud er niet van vertellen. Komt
U zelf maar kijken en U kunt er van verze
kerd zijn dat u 'n genotvolle avond zult heb
ben. De leiding van de zang en jeugdkoor
zijn in handen van de heer J. van Gestel uit
Tilburg, terwijl de pianobegeleiding in han
den is van mevr. Poldervaart. Aanvang 8
uur precies.
RIKA VOND SSC
De supporters van de sportclub S.5.C.
organiseren vrijdag 28 januari a.s. een rik-
avond in café G. Veldkamp. De baten zijn
voor deze sportvereniging. Er zullen weer
mooie prijzen zijn. Rikliefhebbers zorg er
bij te zijn.
N.V. VAN HAREN
SCHOENFABRIEKEN
N.V. van Haren's Schoenfabrieken
gaat een nieuwe fabriek of liever
stikkerij bouwen in het Belgische
dorpje Weelde, vlak over de grens,
waarin 100 tot 150 Belgische meis
jes werk kunnen vinden.
Het gebrek aan stiksters, de goed
keuring voor bouwen, de situatie op
de arbeidsmarkt hier te lande, hebben
tot deze beslissing geleid, die echter
ook voor uitbreiding vatbaar is. Ook
de huisvesting is in België veel ge
makkelijker. Op de vestiging in
Vught zijn reeds een aantal meisjes
in opleiding om zo spoedig mogelijk
te kunnen beginnen. Men hoopt reeds
in het voorjaar.
71.
Hoe dat allemaal moet aflopen,
dat zouden wij ook wel eens willen
weten. We gaan daarom allereerst
maar eens even terug naar smidje
Verholen, die zich juist het apezuur
schrok. Dat is geen wonder als men
bedenkt wat hij juist allemaal te
horen had gekregen. De Marsakker
tjes hadden namelijk hun onder
vindingen meergedeeld aan het ra
diostation en de aldaar dienstdoen
de marconist keurig vertaald en
weer aan de smid overgebracht. Wij
weten dat allemaal al: de inwoners
van de kille burcht hadden ont
dekt, dat er een valse Knekelble-
ker door het fort liep.
Oeie helpze weten dat ik
Kneek niet ben!" riep de smid ang
stig uit. „Wat nu?"
Ja. wat nu? Het viel beslist
niet mee deze vraag bevredigend te
beantwoorden. De smid kon voor
lopig maar één ding doen en dat
was hard naar beneden lopen. „Ik
moet die stalen deur zo snel moge
lijk op zijn plaatshebben." mompel
de hij zenuwachtig. „Als ik daar
mee klaar ben, dan stop ik de sleu
tel in mijn zak en dan ga is de
verboden trap weer op. Maar dan
gooi ik eerst de deur weer achter
me in het slot! Ja. dat doe ik.
Dat zit ik daar tenminste vlak bij
de vogelen des vredes en de be
vrijde Marsakketjes heb ik ook bij
me. Ik kan dan altijd wel weer
verder zien wat er gedaan moet
worden, want daar zitten we voor
lopig veilig
De smid greep zijn hamer weer
op en begon als een razende te
slaan op de forse klinknagels, die
de deur op zijn plaats moesten hou
den. Met ware reuzenkracht dreef
hij de zware bouten diep in de mas
sieve stenen muur. Doch kwam het
hem voor of hij maar niet opschoot.
Goeie help, wat duurde dat lang
voor die bouten vastzaten! De smid
sloeg en sloeg en dreunend weer
galmden zijn slagen door de gangen
van het fort.
Doch nóg harder dreunden de
voetstappen van de drie levensgro
te soldaten, die juist op het binnen
plein opdracht hadden gekregen de
smid te gaan vangen, van wie zij
alleen nog maar wisten, dat hij 'n
soort namaak Knekelbleker was.
Natuurlijk hoorde smidje Verho
len die voetstappen ook. Hij keek
angstig op en zag de schaduw van
zijn belagers reeds op de muur dan
sen
over Bill-Latham te besluiten? Dat
v/as al lang geleden vastgesteld
nog voor ze hem ontmoet had.
Wat was ze toch dom geweest
haar gevoelens alweer vrij spel te
hebben gelaten! Er bestond vriend
schap tussen haar en Bill. Waarom
had dat voor haar ook niet genoeg
kunnen zijn? Voor hém was het dat
toch wél geweest.
Langzaam liep ze naar buiten;
ook op de veranda was de nacht
lucht drukkend benauwd. In de be
klemmende stilte hingen de blade
ren lusteloos omlaag. Het leek wel
of zelfs elk nachtgeluidje verstild
was.
Toch was het hier iets koeler,
dacht ze dankbaar terwijl ze zich
in de schommelstoel liet zakken. En
ook lekker, niettegenstaande de
temperatuur. Ze kon de glans van
de lichten in de kerk zien. en een
smal maansikkeltje dat aan de to
renspits vastgeklonken leek door
een onzichtbare ster.
Ze leunde achterover en sloot
haar ogen. Bill zou nu wel in zijn
werkkamer bezig zijn met de laat
ste hand te leggen aan zijn preek
voor zondag, en op zijn bureau
stond het portret van dat meisje.
Ze wou dat ze oma Mason wat meer
over haar gevraagd had. Oma zou
er alles wel over weten; die zorg
de er wel voor, alles te weten te
komen over mensen die ze graag
mocht. Wat had ze niet allemaal
over Lance zitten vragen. Wie was
hij, wat deed hij, wist ze zeker dat
ze van hem hield? Vragen die ze
uit pure zelfverdediging had beant
woord, want ze was er al in het
begin van hun kennismaking achter
gekomen dat Melvina Mason er zo
haar eigen oordeel op na hield, en
dat ze je althans van 'n gedeelte
daarvan graag op de hoogte wou
stellen ook.
Jane glimlachte. Ze was heel veel
van de oude vrouw gaan houden in
de weken sedert ze die pillen naar
het eenzame boerenhuis was gaan
brengen, en daar had overnacht
omdat dat nu eenmaal noodzakelijk
•was en er niemand anders was ge
weest.
Maar er is altijd iemand anders.
Dat had Lance gezegd. Ongewild
kwam die gedachte nu weer bij
haar boven en als om er aan te
ontsnappen, stond ze op en ging
naar binnen.
Er was iemand anders voor
Bill Latham.
Haar kamer leek wel een oven;
ze nam een douche, deed de dunste
nachtjapon aan die ze vinden kon,
en ging op bed liggen. Ze hoorde
de Batesen thuis komen, teruggaan
naar de veranda, en tenslotte in 'n
vergeefse poging wat koelte te vin
den naar de stoelen op het gazon
gaan. Na een tijdje deed ze 't licht
uit.
Later in de nacht werd ze ineens
wakker, waarvan wist ze niet. De
fosforiserende wijzers van haar
wekker stonden bijna op twee uur.
Ze ging rechtop in bed zitten en
voelde haar kletsnatte rug heerlijk
afkoelen toen de toch warme nacht
lucht er langs blies. De atmosfeer
voelde anders aan, er hing een ei
genaardige, zware leegte, waardoor
het ademen haar moeilijk viel. Ze
stond op en ging naar het raam.
Het maansikkeltje en de sterrerï
waren weg. Een hoekige bliksem
schicht schoot langs de hemel,
zwaar en onheilspellend klonk het
onweer. Als het ging regenen, zou
het een stuk opfrissen
Met die gedachte bleeft ze in het
duister de naderende storm afwach
ten. Boven de bomen volgden de
bliksemstralen elkaar nu steeds
sneller op, en iedere flits verlichtte
een draaiende en kolkende wolken
massa, die als een woeste, steige
rende, horde scheen te worden op
gezweept door het wilde ritme van
donderslagen en een wonderlijk
ruisende houtblazer spelend in een
snel toenemend crescendo.
Jane voelde zich onrustig wor
den; ze greep haar katoenen och
tendjurk en trok hem aan, hoewel
het wel leek of ze een dikke deken
cm zich heeensloeg. Toen ging ze
weer naar het raam. Het gordijn
begon te bewegen nu de koele
wind, fris geurend naar regen, de
kamer in woei.
Ze huiverde even van genot, maar
al gauw voelde ze een zekere angst
over zich heenkomen. Een muur
van wind sloeg tegen het huis. Dit
v/as stevig gebouwd maar toch
scheen het te beven in een poging
zich schrap te zetten tegen de aan
val. Er begonnen hagelstenen te
vallen. Van de grote den op de
hoek van het huis werd een tak af
gescheurd die in z'n val een regen
pijp of zoiets met een gierend ge
luid van het huis lostrok en mee
sleurde.
Jane begon te rennen.
„Mevrouw Bates! Meneer Bates!"
Ze hamerde op hun deur.
„We komen, Janie," riep de oude
man terug. „Trek wat aan! We
gaan naar de kelder!"
(wordt vervolgd.)
