Meer dan 2,600.000 maal hulp
geboden bij pech en ongelukken
Organisatie heeft ruim 600.000 leden
NeJÜDAHPO
I
jBogaertó
17 APRIL HONDERDSTE
DERBY DER LAGE LANDEN
Nederland moet
op de aanval
spelen
Puro! h°uddoiu5
Smidje Verholen en de strijd tegen Mars
Laat Uw bril
b
ANWB-WEGENWACHT BESTAAT TWINTIG JAAR
a
2
DË ËCtïÖ VAN ZUIDEN VAN VRIJDAG 15 APRIL 1966
2
Defensie
Spionnen opereren
in Den Haag
Switchen
15 april 1946 werd
Wegenwacht
opgericht
Cijfers
■_*fJLsmeiteloos zuiver
Brillenspecialist
Optica
Houdt Bogaerts voor ogen
Kans tegen de
De honderdste interland tassen België en Nederland die de 17e
april in het Feijenoordstadion wordt gespeeld, opent voor Oranje
stellig perspectieven. De rode duivels kregen in december een
gevoelige morele klap te incasseren, toen zij door Bulgarije wer
den uitgeschakeld voor de wereldkampioenschappen en deze niet
verwachte tegenslag heeft in het Belgische kamp zoveel deinig
verwekt, dat het moreel van de ploeg daaronder wel eens zou
kunnen gaan lijden. Bovendien was het spel, dat onze oranje elf
kortgeleden tegen de sterke Duitsers demonstreerden, ondanks de
vele tekortkomingen toch wel van die kwaliteit, dat de Belgen
het er moeilijk mee zullen krijgen.
DEN HAAG - De ANWB Wegenwacht bestaat 15 april 20 jaar. Door
in deze periode meer dan 2,6 miljoen maal hulp te bieden zijn de gele
pech-bestrijders geworden tot een markante verschijning op de Neder
landse autowegen.
Begonnen in 1946 met zes man en motorzijspan-combinaties, is 't We
genwachtkorps thans in 1966 uitgegroeid tot 360 Wegenwachten, die al
len dienst doen in kleine gele bestelwagens. Vanuit elf Wegenwachtstati
ons wordt continu de hulpverlening langs de weg bij pech en ongevallen
uiterst snel en efficiënt geregeld.. De ANWB Wegenwacht heeft zich een
unieke plaats in het Nederlandse wegverkeer verworven en meer dan 600-
duizend Wegenwachtleden weten zich van hulp bij pech onderweg, in welke
vorm dan ook, verzekerd.
De tekortkomingen van het Belgi
sche topvoetbal zijn dit seizoen dui
delijk aan het licht gekomen. De ne
derlaag tegen de toch niet bijster
sterke Bulgaren, alsook het misluk
te cupavontuur van kampioen An-
derlecht hebben andermaal aange
toond, dat de Belgen ondanks him
technische vaardigheid de fystieke
hardheid en de mentale kracht mis
sen om door te kunnen stoten naar
de top van het continentale voetbal.
Tegen de fors opruimende Bulgaar
se achterhoede verloren onze zui
derburen zich voortdurend in tijd
rovende combinaties en Real Ma
drid moge dan in de Spaanse hoofd
stad allerlei ongeoorloofde praktij
ken hebben gehanteerd, duidelijk
was toch dat vooral in tempo An-
derlecht ernstig tekort schoot.
Nederland zal moeten proberen
deze tekortkomingen van de Belgi
sche ploeg, die voor een groot deel
uit Anderlechtspelers bestaat, uit te
buiten. Dat kan wanneer men onze
zuiderburen bestrijdt met die wa
pens, waarvoor de Belgen het meest
kwetsbaar zijn. Dat wil zeggen: ste
vig ingrijpen in de defensie, snel af
spelen van de bal, geen steriele kor
te combinaties, maar open aanval
len via de vleugels met veelvuldig
hanteren van de diepte-pass.
Overigens willen wij allerminst
beweren, dat Nederland nu wel over
de Belgen heen zal lopen. De kwa
liteiten van de Belgische elf zijn in
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door: Emily Grant
6.
„Als ik de Deviezenkeizer was,
zou ik zeker blijven, een wat ro
mantische en bewogen reputatie.
Vergeef me, monsieur, maar zo is
het een moordhet slachtoffer
een bekende, misschien zelfs een
vriendin of medewerkster van u.
niet prettig, mijn waarde Deviezen-
keizer.
Alvarez bleef zitten. Rookte de
ene sigaret na de andere. Durand
en Vera zwegen en rookten even
eens. Wat bezielt die Alvarez om te
blijven? dacht Laaghuis; gek is de
man niet, dus bang. Maar waarvoor?
„Vera, we gaan dansen", zei hij
toen.
Op de vloer gekomen, vroeg hij:
„Begrijp jij, waarom Alvarez niet
de benen neemt? Hij heeft toch alle
reden om een gesprek met de poli-
ttie zo lang mogelijk uit te stellen".
„Jean, zie je niet in waarom? Hij
is bang zowel voor de politie als
voor zijn baas of opdrachtgever.
die moord op Aimée is te vroeg ont-
menig opzicht zelfs groter dan die
van het Nederlandse team. Met uit
nemende voetballers als Jurion en
Van Himst is een prima midden
veldbezetting mogelijk en de rushes
van linksbuiten Puis zal ons rechter
verdedigingsblok wel eens naar
adem doen snakken. De Belgen zijn
beter op elkaar ingespeeld dan wij
en daarom zal hun combinatiespel
vermoedelijk dat van ons duidelijk
overtreffen.
Het is de grote vraag of onze de
fensie de Belgische stormlopen zal
kunnen doorstaan. Tegen W.-Duits-
land lukte dat niet bijster, maar nu
schatten we de kracht van de Duitse
voorhoede hoger dan die van onze
zuiderburen. Onze verdediging is
normaal het sterkste deel van de
ploeg en wanneer Daan Schrijvers
zijn normale vorm tegen de Belgen
weer bereikt, zou dit waarschijnlijk
weer grote rust in onze defensie
kunnen brengen.
Pieters Graafland zal ook wel
weer gekozen worden, maar zijn niet
zo zekere spel tegen de Duitsers en
in enkele competitiewedstrijden wet
tigt de vraag, of de goalie van Feije-
noord langzamerhand niet plaats zou
moeten maken voor een van zijn
eventuele opvolgers. Dat zou dan
naar onze smaak niet reserve Pim
Doesburg moeten zijn, maar de ath-
letische Tonny van Leeuwen, die dit
seizoen vrijwel elke zondag blijkt
heeft gegeven een klasse-doelman
te zijn.
Helmut Schön gaf in de wedstrijd
tegen Nederland reserve-doelman
dekt. de operatie verliep niet vol
gens de plannenen fouten wor
den in „le milieu", in de onderwe
reld zwaar aangerekend, Jean. Mis
schien is Alvarez veiliger in een
Haagse cel dan in de vrije lucht.
Alleen, hij weet dat hij niet heel
lang in de cel zal blijven en dan zal
de wraak dubbel hard aankomen
als hij leeggepompt is".
„Ik zie het, Vera, Durand en Jan
sen willen Alvarez verdwenen zien
alvorens de politie komt, anders
hadden ze wel stappen ondernomen
om de ballendieven op de hoogte te
stellen. Alvarez moet die beide vei
ligheidslucifers de weg wijzen naar
anderen en dus niet in de cel be
landen".
Laaghuis schreef enige woorden
op de achterzijde van een envelop
pe, bekeek het geschrevene, en zei:
„Weet u,monsieur Alvarez, waar
om uw bijnaam Deviezenkeizer mij
zo heeft getroffen? Omdat mijn
vrienden mij wel eens de Tele-
grammenprins noemen, ik ben dol
op het verzenden van telegrammen,
soms op rijm, soms baldadig soms
als grap, soms ook, monsieur Alvar
ez, in dodelijke ernst, hoe kan het
anders! Leest u eens, wat ik zo
juist heb ontworpen".
Alvarez was opgschrokken. Iets
in de stem van Laaghuis had hem
Barnard een kans. De capaciteiten
van Tilkowsky kende hij, hij wilde
nu eens zien wat Barnard er van
terecht bracht. Wij zouden het toe
juichen, wanneer Kessler ook eens
de mood had een dergelijk experi
ment uit te halen.
Wij hopen dat Kessler onze jon
gens opdracht geeft vooral op de
aanval te spelen. Wellicht zou onze
defensie, mits goed op dreef, tegen
de Belgen door een forse afweer wel
overeind blijven. Wij zien echter het
Nederlands elftal liever verliezen,
dan dat het met een zware beton-
dekking een draw tegen de Belgen
forceert. Wij hopen dat de bonds
coach er net zo over denkt.
Van onze voorhoede mogen we
toch wel iets verwachten. Routinier
Moulijn zag 23 maart nog kans de
Duitse defensie af en toe voor grote
problemen te stellen, een intelligen
te voetballer als Klaas Nuninga deed
eveneens bijzonder knappe dingen.
Had Muller de droomkans, die Coen-
tje hem aanbood, niet gemist, de
eindstand tegen onze oosterburen
zou vermoedelijk een nog beter aan
zien hebben gekregen.
Bovendien kan onze voorlinie ge
bruik maken van de zwakke plek
ken in de Belgisch verdediging, die
de helaas overleden stopper Ver
biest wel heel node zal missen. De
Belgische achterhoede, waarin voor
al back Heylens van Anderlecht al
tijd zo'n degelijke partij speelt, is
heel solide, maar niet bijster be
weeglijk. Door veelvuldig switsen
zou onze voorlinie hiervan gebruik
kunnen maken. Zal men hierbij
snelle acties kunnen uitvoeren
(slechts door tempo valt België op
de knieën te krijgen) dan is Neder
land straks in Rotterdam tegen on
ze zuiderburen beslist niet kansloos.
91
Toen de oude en wijze Grurantrog
zag hoe dapper zijn vriend Dran-
dalag daar te paard zat, begreep hij
wat er moest gaan gebeuren. „Hoe-
raaa! Het is een glijbaan! Dat moet
ik onmiddelijk gaan uitzenden!"
riep hij uit. „De smid zou anders
niet kunnen begrijpen waartoe die
schijnwerperstraal eigenlijk diende.
En dan moeten er hier matrassen
komen, want die glijbaan is véél
te lang! Ze zouden zich kunnen be
zeren, als ze hier zomaar op het dak
terecht kwamen. Vooruit lui! Ik
gealarmeerd. Hij las de woorden,
die Laaghuis hem toonde:
RIJKE VRIENDIN - ERGENS IN
EUROPA - SUSANNE ONHER
STELBAAR ZIEK - STOP
MIJN AANWEZIGHEID OVERBO
DIG.
„Ja, Alvarez," vervolgde Laag
huis en liet het „monsieur" vallen,
„zo is de situatie immers. Die ho
tel-insluiper is dood. Aimée is dood.
De zaken in Den Haag lopen
spaak. Teveel belangstelling. Ik
vind, dat uw opdrachtgevers op de
hoogte moeten worden gebracht.
Wat is uw mening?" „U denkt,
dat u de zaak begrijpt, Laaghuis."
„En jij, Alvarez, begrijpt de zin
van het telgram, en dat is een heel
ding".
Alvarez antwoordde niet. Stak
weer een sigaret op. Durand zag
dit. Keek op zijn horloge. Keek
naar Jansen. OverwoogIeder
ogenblik kan de politie nu hier zijn.
Besloot te handelen. De poppe
tjes dansen verder, dacht Laaghuis.
„Schooier!!!" - zei Durand tegen
Alvarez en sloeg de Zuidamerikaan
met een harde vuistslag midden in
het gelaat. Bloed stroomde de ge
troffene uit neus en mond. Even
(wankelde Alvarez. Toen zei hij hees:
„Wij zien elkaar weer Durand,
zwijn...dit vergeet ik niet, Parijs
De Wegenwacht werd op 15 april
als een bijdrage van de ANWB aan
de wederopbouw van ons in de oorlog
geteisterde land opgericht. Doelstel
ling ivas het personen- en vrachtver
keer - in die dagen zo belangrijk
voor de wederopbouw - op gang te
houden.
Hoe slecht in 1946 de toestand van
de auto's was, blijkt hieruit, dat de
eerste zes wegenwachten 'en een in
specteur nadat zij op het Binnenhof
te Den Haag door de Minister van
Verkeer en Waterstaat geïnspecteerd
waren, 's morgens op patrouille gin
gen en eerst diep in de nacht huis
waarts keerden. Op de wegen Am
sterdam - Den Haag - Rotterdam en
Den Haag - Utrecht vielen zij van het
ene pechgeval in het andere.
Merkwaardig was, dat toen in au
gustus 1946 de Afsluitdijk in 'tWW-
traject werd opgenomen, dit 't vracht
verkeer aantrok, dat de dijk tot dan
schuwde wegens gebrek aan hulpmo
gelijkheden. De ANWB liet er nader
hand bovendien vier telefoonkasten
plaatsen om het gebrek aan meldings-
ga uitzenden en jullie slepen hier
matrassen naar toe!" Zo gezegd,
zo gedaan. Enkele tellen later wa
ren professor Drandalag en de pa
leiswacht al aan het slepen met
dikke matrassen. De oude Gruran
trog was al aan het uitzenden ge
gaan en alles wat hij zei werd na
tuurlijk door smidje Verholen op
gevangen met behulp van zijn ra-
dioring. Hij stond daar immers
maar met dat ding in de hand en
wist van de zenuwen geen raad.
Toen flitste daar plotseling een
schijnwerper in de verte aan. Die
is een gevaarlijke stad voor je ge
worden, ploert."
Twee kelners en de portier scho
ten toe. Brachten Alvarez buiten
de bar. Jansen liep mee. Dat is
voor de finishing touch, dacht Laag
huis. Even later kwam Jansen te
rug. Zijn das was verfomfaaid.
„Sterk, die kerel," zei hij, „maar
Ernst heeft me geholpen om hem
er uit te smijten."
Durand zei::
„Aux grands maux les grands
remèdes". Laaghuis lachte en zei:
„Je ziet het, Durand, van de con
currentie moet je het hebben van
avond, wees blij, dat je concurren
ten zo goed ingespeeld zijn".
Vera keek strak. Legde haar hand
op de arm van Laaghuis. Zei:
„Kalm nu Jean, niet overmoedig
worden".
Laaghuis hield zijn mond.
Half drie in de nacht. Een loeien
de sirene. Een politie-auto stopte.
Een inspecteur en drie rechercheurs
betraden de bar van „Dollarlust".
Allen zitten blijven, niemand ver
laat het lokaal, luidde het rustig
gegeven bevel.
„Te laat, inspecteur," merkte
Laaghuis op, „net te laat. De enige
verdachte vogel is gevlogen. Hij
moest vliegen. Vraag het maar eens
aan mijnheer Jansen daar".
mogelijkheden op deze weg op te hef
fen.
Met ingang van 1 januari 1947
werd een vrijwillig Wegen wacht-lid
maatschap ingesteld. In de daaraan
voorafgaande decembermaand lieten
zich reeds ruim 6.900 personen in
schrijven, een aantal dat in 1947 met
199 inschrijvingen per werkdag toe
nam, waardoor het aantal leden aan
het eind van dat jaar 38.000 bedroeg.
Thans zijn van de meer dan 800.000
ANWB-leden er meer dan 600.000
tevens lid van de Wegenwacht.
De eerste 25 motoren kon de bond,
met een extra wiel voor de zijspan-
wagen, overnemen van de in ons land
gelegerde Canadese legergroep. In
1948 kreeg de Bond vergunning 50
motoren in Amerika te bestellen. Van
lieverlede werd het aantal manschap
pen en voertuigen uitgebreid.
In augustus 1952 werd het WW-
Iidmaatsöhap om voor hulpverlening
in aanmerking te komen verplicht ge
steld. De toestand van de auto's was
toen aanzienlijk verbeterd. Het werd
daarom tegenover de 110-000 vrij
willige WW-leden, die tot dan de we
genwacht gezamenlijk in stand had
den géhouden, niet juist gevonden
nog langer ook niet-leden van deze
hulpdienst te laten gébruik maken.
schijnwerper moest wel in de stad
Marsak staan, zoveel begreep smid-
je Verholen er ook wel van. Tastend
bewoog de lichtstraal zich over de
muren van de oorlogsburcht, totdat
hij stil bleef staan op ongeveer een
halve meter onder de smid. „Ze
hebben me beet in Marsak," mom
pelde hij. „Ze hebben ons blijkbaar
beet, maar we hebben er niet veel
aan, want wat moeten we nou met
zo'n doodgewone lichtstraal begin
nen?" Doch toen begon zijn radio-
ring te knetteren en opgewonden
klonk Grurantrogs stem: „Klim met
„Klaar voor het verhoor, inspec
teur", zei Jansen met iets van een
grinnik in zijn stem.
„Te mooi om waar te zijn, inspec
teur", zei Laaghuis.
„U bedoelt."
„Ik bedoel, inspecteur, de hechte
samenwerking tussen de diverse
politie-instanties in binnen- en bui
tenland. Eikaars troetelkinderen".
Vera zei, dat ze naar huis wilde.
Te voet. Knap gespeeld, Jean
merkte ze tijdens de wandeling op
en die Jansen is niet voor de
poes. Alvarez is nu dodelijk gevaar
lijk, Jean, want hij denkt dat wij
meer weten dan wij weten en dat
zal hij stellig rapporteren aan
ja, aan wie?
Laaghuis maakte een sprong en
sleurde Vera mee. Een donkere au
to schoot half over het trottoir ra
kelings lang hen heen.
„Dat is een aanslag op jou en mij
Vera, broeder Juan heeft zijn muil
reeds opengedaan, nu wordt 't heus
tijd, dat ik Arlotti spreek. Hij is op
het ogenblik onze enige waardevol
le bron, en ik heb zo'n idee, dat ik
weet waar hij is".
„Wanneer, Jean?"
„Morgen, Vera, nee, dat is van
avond. Wassenaar".
„Wassenaar, Jean?"
„Ja, Vera, Wassenaar en wel op
Thans telt het wegenwachtkorps
360 man. De gele auto's rijden nu
over vrijwel alle voor het verkeer be
langrijke routes. Tal van landen op
het continent hebben het voorbeeld
van de ANWB gevolgd en zijn even
eens overgegaan tot in stelling van
'n wegenwachtdienst volgens ANWB-
systeem.
De Bond nam het idee over van de
zusterorganisatie in Engeland, de AA
die reeds ver voor de 2e wereldoor-
log een patrouillerende hulpdienst op
richtte. Het door de ANWB-Wegen-
wacht gepatrouilleerde wegennet
heeft een lengte van circa 3250km,
d.w.z. een afstand van Amsterdam tot
voorbij Istanbul.
Sedert de oprichting tot en met 31
maart 1966 verleende de Wegenwacht
meer dan 2,6 miljoen maal hulp aan
bestuurders van motorvoertuigen, die
met peoh te kampen hadden. Onder
degenen, die door de Wegenwacht ge
holpen werden, bevonden zich meer
dan 100.000 buitenlanders.
In de thans verlopen jaren (vanl5-
4-'46 tot en met l-4-'66) losten de
„ridders van de weg" 2.349.031
technische storingen op, verleenden
53.556 maal hulp bij ongevallen,
waardoor in vele gevallen het leven
van verkeersslachtoffers werd ge
spaard, blusten 1.949 auto- en mo-
torbranden en verleenden 226.688
persoonlijke diensten, zoals het door
geven van telefonische of telegrafi
sche boodschappen. In totaal werd
door de Wegenwacht in twintig jaar
dus 2.632.223 maal hulp verleend.
mijn twee landgenoten op de licht
straal, smidje Verholen! Vertrouw
op mij en doe onmiddelijk wat ik
zeg: klim op de lichtstraal! De straal
is vast en vormt een stevige glij
baan. Laat je naar beneden glijden.
We staan hier op jullie te wachten,
op het dak van mijn paleis." „Ja,
ik kom!" riep de smid uit, jubelend
van vreugde, want hij vertrouwde
volkomen op wat de oude Gruran
trog zei. Met enkele welgekozen
gebaren maakte hij toen aan de
twee Marsakkertjes duidelijk wat
er moest gebeuren
„Bessenstein", bij Hugo.
Het politie-apparaat draaide na
de moord op Aimée op volle toeren.
Durand en Jansen spraken ernstig
met commissaris Van Eer kerk.
Juan Alvarez de Lachende Dan
seur, werd niet gearresteerd.
De ochtendbladen deelden hun
lezers mede, dat er een „uitgaan
de" vrouw vermoord was in een
perceel aan de Laan van Meerder -
voort. De politie volgde een spoor
en vertrouwde, spoedig tot de ar
restatie van de dader te kunnen
overgaan.
Toen Laaghuis dit bericht aan 't
ontbijt las, belde hij Vera op om
haar het grote nieuws te vertel
len. Vera lachte hartelijk. Even la
ter vroeg Laaghuis aan commissaris
Van Eerkerk, wanneer en waar het
grote gebeuren zou plaatsvinden.
(„Ik bedoel de arrestatie, vriend,
dan zorg ik voor een goede persfo
tograaf, mijnheer de commissaris,
foei mag een commissaris sprook
jes vertellen?")
Toen zei de politie-autoriteit iets
dat verre van vriendelijk klonk.
„Het was maar een vraag, mijn
heer de commissaris", lachte Laag
huis, „maar ik hoop, dat je nu in
ziet, dat er heus lichtschuwe ele
menten in het spel betrokken zijn".
(wordt vervolgd).
Grotestraat 220, Waalwijk
Telefoon 3560
COPVB|0M' S'uOiO avan.
