waalwijkse en LanqstRMtse couRant
POLITIE-INSPECTEUR PLEIT VOOR
STRENGER OPTREDEN
OPEN OOG
VAKANTIEREIS PER SCHIP KOMT ER STEEDS MEER IN
RUYS CO.
Holland
Amerika
Lijn
Artikel 18
Het verkeer op de weg heeft langzamerhand veel weg
van een fabriekshal vol potentiële gevaren. Jaarlijks
vinden in ons land meer dan 2.000 mensen de dood
door het verkeer, het aantal gewonden circa 50.000
en wordt de materiële schade op f 500.000.000 geschat.
De bestraffing van verkeersdelicten kan de toets der
kritiek niet doorstaan. Bijna 95% van alle verkeers
delicten wordt afgedaan met een geldboete. Deze geld
boeten voldoen geenszins aan het criterium dat voor
de doelstelling van de straf geldt: gevaarlijke verkeers
deelnemers weer geschikt maken voor de samenleving.
De heer D. van Ooyen, inspecteur-korpschef van de
gemeentepolitie, schreef in het Algemeen Politieblad
enkele beschouwingen over dit vraagstuk, waarin hij
o.a. suggesties doet om de straffen een meer opvoe
dende waarde te geven. Voorts pleit hij voor ruimere
toepassing van art. 18 der Wegenverkeerswet, waar
door het mogelijk zal zijn ongeschikte bestuurders
van de weg te weren.
Grote keuze van
straffen
Brokkenmakers
Ontheffing
Geschiedenis van de
Holland-Amerika-lijn
Wmm - 1
HM SS s
Brug over de Oceaan
Vlaggeschip
Regelmatige
diensten
Bespreekt uw reizen per
VIA
reisagenten
-T^l
VRIJDAG 10 JUNI 1966 87e JAARGANG No. 45
De tcho van het Zuióen
Abonnement
p. week (0,26 2 ct. inc.k.) 0,28
p. mnd. (1,10 10 ct. inc.k.) 1,20
Antoon Tielen 1 IOATYT p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35
Antoon Helen tt I tt I inrCTlll Al V»»— I .1 IIIL/AI II. p. kwrt. p.post 3,70 by girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 60ct extra)
Losse nummers 20 cent.
Advertentieprijs: 13 cent per mm.
Dit blad verschijnt 2x per week Contractadvertenties: speciaal tarief
Uitgever
Waalwij kse Stoomdrukkerij
Hoofdredacteur: JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Opgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002 Telegram-adres„ECHO"
Jaarlijks vinden in ons land 2000
mensen de dood door het verkeer
„A man drives as he lives" (een
mens rijdt, zoals hij leeft) luidt
het welhaast gevleugelde woord
van de Amerikaanse verkeerspsy-
choloog Mac. Farland. Maar velen
hebben de indruk dat dit woord
niet helemaal juist is, want veel
weggebruikers rijden niet zoals zij
leven, maar zoals zij zouden wil
len leven en dat is veel erger!
In het normale leven in het maat
schappelijk verkeer zijn er bepaalde
remmen, die hen binnen het ga
reel houden, maar in hun auto
vallen die dikwijls weg en rijden
ze zoals ze ook zouden willen leven.
Er zijn criminologen, die vinden
dat wangedrag in het verkeer ge
lijk staat met doodgewoon crimi
neel gedrag. In de regel zijn ver
keersongevallen niet te wijten aan
technische onvolkomenheden van
het voertuig, aan de gladheid van
de weg e.d. kortom aan omstan
digheden, die buiten controle van
de bestuurder liggen. Vaak is wan
gedrag de pure oorzaak. Met na
me wat betreft die vormen van
wangedrag, waarbij een intolerabele
achteloosheid voor het menselijk
leven tot uiting komt.
Ook op de weg geldt dat een
groot aantal ongelukken niet be
hoeft te gebeuren. De schatting
van het aantal ongevallen, waar
bij menselijk falen, de zogenaamde
„human factor" het hoofdmoment
is, liggen in de buurt van 80%.
Men behoeft natuurlijk niet al die
mensen als criminele gevallen te
bestempelen.
Een beruchte groep is die van
de brokkenmakers, mensen die psy
chologisch eigenlijk ongeschikt zijn
om te rijden. Ook ziekte en leeftijd
zijn vaak belangrijke factoren. Er
is een tendens om de ziekte als
factor tot ongeschiktheid tot rij
den te onderschatten. Wetenschap
pelijke naspeuringen wijzen echter
anders uit. Een Duits onderzoek
stelde o.m. vast dat bijv, in Noord-
rij nland-Westf alen van de 6.000
onderzochte bestuurders 60% orga
nisch ziek was. Te Keulen bleek
dat van de 2.500 onderzochte ver
keersdeelnemers 35%% ongeschikt
werd bevonden, terwijl in Stutt
gart van de 750 onderzochte er 305
voorwaardelijk geschikt en 184 ge
heel ongeschikt waren om aan het
verkeer deel te nemen.
Vermoedelijk zou een onderzoek
in Nederland dezelfde uitkomsten
laten zien. Deze verontrustende
feiten zijn voor de heer D. v. Ooyen
een aanleiding om in het Algemeen
Politieblad de vraag op te werpen
of in ons land art. 18 der Wegen
verkeerswet niet meer zou moeten
worden toegepast. Wat houdt dit
artikel in?
Art. 18 van de Wegenverkeerswet,
dat in 1935 in de wet werd opge
nomen, opent de mogelijkheid om
personen met een geldig rijbewijs
te verplichten zich aan een onder
zoek naar hun geschiktheid tot of
bekwaamheid in het besturen van
een motorrijtuig te onderwerpen.
Het heeft de bedoeling om gevaar
lijke rijbewijsbezitters uit het ver
keer te weren. Het betreft hier
geen strafrechtelijke, maar een ad
ministratief-rechterlij ke maatregel.
Volgens art. 115 van het Wegen
verkeersreglement mogen hoofd
commissarissen, commissarissen,
hoofdinspecteurs, inspecteurs en ad
judanten van gemeentepolitie een
vordering op grond van art. 18 in
stellen.
De politie-inspecteur betreurt het
dat dit artikel tof voor kort een
dode letter in de wet was. Als het
artikel werd toegepast, geschiedde
zulks hoofdzakelijk tegen oudere
rijbewijsbezitters (indien zij bijv.
hun auto niet konden keren).
De laatste jaren is er bij de po
litie meer belangstelling voor art.
18 ontstaan. Helaas wordt dit arti
kel zeer verschillend toegepast. Zo
zijn er politie-chefs die na het twee
de proces-verbaal reeds een vor
dering op vermoedelijke ongeschikt
heid instellen. In andere korpsen
doet men dit na het derde proces
verbaal, elders doet men het hele
maal niet. Volgens de heer Van
Ooyen ontstaat hierdoor een zeer
ongelijke rechtstoepassing. In stad
A krijgt men een vordering na 2
overtredingen, in stad B kan men
bij legio aanrijdingen betrokken ra
ken zonder ooit een vordering te
ontvangen. Een zeer ongewenste si
tuatie. Een uniform-systeem zou
aanbeveling verdienen.
De heer Van Ooyen pleit ten
slotte voor een beter bestraffings-
beleid. Dit is volgens hem alleen
mogelijk als de veroordelingen ter
zake verkeersgevaarlijke delicten
worden geregistreerd. Dat gebeurt
in Nederland onvoldoende, n.l. al
leen boeten van f 40,- of meer, als
ook o.a. overschrijdingen van de
maximumsnelheid. Iemand die, bij
voorbeeld geen voorrang verleent
en een boete van f 35,- krijgt, wordt
niet in de documentatie opgeno
men. Hij kan rustig doorgaan met
z'n verkeersgevaarlijke gedrag zon
der kans te lopen te worden ge
registreerd.
Inspecteur Van Ooyen meent dat
met geldboeten weinig wordt be
reikt. De rechter zou moeten kie
zen uit straffen en/of maatregelen,
die het best bij de persoon van de
dader passen. Naast handhaving
van de bestaande straffen pleit de
ze politie-functionaris voor enkele
nieuwe straffen. Hij denkt aan het
(verplicht) volgen van een ver-
keerscursus of mentaliteitscursus.
Deze straf zou o.m. tegemoet ko
men aan het euvel, dat vele werk
gevers wel de boeten betalen voor
het bij hun in dienst zijnde perso
neel.
Voorts zou het moeilijk moeten
zijn iemand van de rijbevoegdheid
te ontheffen. Bij rijbewijsbezitters
kunnen zich in de loop van de tijd
ziekelijke storingen in de geestver
mogens voordoen, zodanig, dat zij
bij herhaling verkeersongevallen
veroorzaken.
In vele landen moeten rijbewijs
bezitters, die in een psychiatrische
inrichting hebben vertoefd, opnieuw
worden onderzocht. In Nederland
is dit niet het geval.
Daarom zou volgens de heer Van
Ooyen gevaarlijke verkeersdeelne
mers door de rechter verplicht moe
ten kunnen worden tot het onder
gaan van een medisch-psychologisch
onderzoek.
OPNIEUW
Het leven is een raadsel, waar je soms denkt de oplossing
voor gevonden te hebben, maar op 't moment dat je de óp-
lossing voor het grijpen hebt, is deze plotseling weer onvind
baar, weer een raadsel.
En dan..., ja dan moet je opnieuw beginnen. Amerika
nen die naar huis en Viëtnamezen die naar rust verlan
gen, mensen die hun keel schor schreeuwen om zoveel
ongerechtigheid, mensen die helemaal niet schreeuwen,
zelfs niet denken, voor wie dat alles te ver is.
Met twee handen aan een breed chevroletstuur, met een
broodtrommel onder je snelbinders, met alweer bloemkool,
met Anneke die de derde is en ook roodvonk heeft: elke dag
OPNIEUW beginnen.
Als je je ogen goed de kost geeft, zie je veel leed en ellende,
zeer zeker. Je zou er haast de moed bij perliezen. Nochthans
worden er iedere dag weer kinderen geboren, zingen iedere
dag dichters, zangers en kinderen hun lied, blij of droefgees
tig, maar zij zingen.
Daarom is elke dag OPNIEUW beginnen niet alleen een
nuchtere constatering, maar ook een stevige handdruk, een
klap op je schouder, een vriendelijke por in je rug, de glim
lach van een vrouw.
Namens 't Bedrijfsapostolaat,
Albert Megens.
Schepen van de H.-A.-lijn varen
reeds 115 jaar op wereldzeeën
(Van onze verslaggever)
ROTTERDAM Bij het uitstippelen van een vakantiereis denkt men
tegenwoordig niet alleen meer aan een vakantieoord binnen Europa.
Men wil verder en meer van de wereld zien. Was vroeger een boot
tocht een alledaags iets en een vliegreis een gebeurtenis waarover
men nog maanden sprak, in deze tijd vliegt iedereen en laat een boot
tocht meer indruk achter. Hoevelen gaan niet op vakantie in de Ver
enigde Staten of maken met een cruise-schip een tocht over de we
reldzeeën? Ook de ouders van emigranten die hun kinderen in Canada
of Nieuw Zeeland op gaan zoeken maken hun reis per schip. Om
meer van een bootreis te weten te komen ging onze verslaggever op
bezoek bij de „Holland-Amerika Lijn" in Rotterdam. „De grote drie"
van deze maatschappij, de „Rotterdam", Nieuw Amsterdam" en „Sta
tendam" onderhouden gedurende het zomerseizoen 'n wekelijkse dienst
tussen Rotterdam en New Y'ork via Le Havre en Southampton. Rei
zen waarover het reisbureau „Ruys en Co." uit Tilburg alle gege
vens heeft. I
Om de lezer een indruk te ge
ven wat voor een organisatie de
„Holland-Amerika Lijn is, vertel
len wij in dit artikel het een en
ander over de geschiedenis van de
H.A.L. In een volgend artikel vindt
U een beschrijving van de „Staten
dam" en gegevens over de reizen
naar Australië en Nieuw Zeeland
en over een cruise.
In het midden van de 19e eeuw
werd de belangstelling voor het
Amerikaanse werelddeel in Europa
steeds groter. De emigratie naar de
Nieuwe Wereld breidde zich meer
en meer uit en in Nederland wer
den vele plannen ontworpen tot
stichting van een rechtstreekse
dienst op dit land van de toekomst.
Een jonge koopman, genaamd An-
toine Plate, wist door een opmer
kelijk artikel de aandacht op deze
.M
HMi
lïi
WKWr
WH HM IK
zaak te vestigen. Een comité werd
opgericht; de benodigde fondsen
voor twee schepen kwamen bij el
kaar en op 8 februari 1871 kon de
commanditaire vennootschap „Pla
te, Reuchlin Co." worden opge
richt.
Op 18 april 1873 werd de com
manditaire vennootschap omgezet
in de N.V. Nederlandsch-Ameri-
kaansche Stoomvaart-Maatschappij
met een kapitaal van zes miljoen
gulden. Twee nieuwe schepen wer
den gebouwd, n.l. de ,,P. Caland",
groot 2.584 ton, en de „W. A. Schol
ten", groot 3.000 ton, die elk 50
hut- en 600 tussendekpassagiers als
mede 3.000 ton lading konden ver
voeren. In 1874, toen het vracht
vervoer door de Amerikaanse cri
sis bijna geheel werd stilgelegd,
braken moeilijke tijden voor het
bedrijf aan. Het vervoer over de
Atlantische Oceaan liep sterk te
rug en de N.A.S.M. werd daardoor
dermate getroffen, dat het kapitaal
na enkele jaren moest worden ge
halveerd. Toch wist de maatschap
pij zich in de komende jaren te
handhaven en haar werkzaamheden
en invloedssfeer voortdurend uit
te breiden. De dienst op de havens
aan de „La Plata" bezorgde de
N.A.S.M. twee gouden jaren.
In 1896 werd de naam „Holland-
Amerika Lijn" aan de oorspronke
lijke benaming van de maatschap
pij toegevoegd. Twee jaar later,
bij het 25-jarig bestaan, konden de
directeuren er terecht op wijzen
dat men er ten volle in geslaagd
was „een brug over de oceaan te
slaan". In deze 25 jaar werden 90
duizend hutten en 400 duizend der
deklaspassagiers vervoerd, alsmede
5.000.000 ton lading, die in het begin
slechts uit haring, genever en
bloembollen bestond.
Zoals practisch elke maatschap
pij heeft ook de „Holland-Ameri
ka Lijn" haar perioden van voor-
en tegenspoed gehad. In de jaren
1914-1918 werden de grootste op
offering getroost om mee te hel
pen aan de voedselvoorziening van
Nederland en gedurende de oor
logsjaren 1940-1945 droeg de „Hol
land-Amerika Lijn" bij tot de over
winning door schepen beschikbaar
te stellen voor het vervoer van
troepen en oorlogsmaterieel. Reeds
bij het begin van deze oorlog, toen
Nederland nog neutraal was, gin
gen drie schepen verloren. In mei
1940 werd de „Statendam" in de
haven van Rotterdam door brand
verwoest; andere schepen werden
door de Duitsers in beslag geno
men. Van het varend personeel
kwamen 264 leden om het leven.
In 1945 bedroeg de tonnage slechts
de helft van die in 1939.
Na beëindiging van de oorlog
werd onmiddellijk met het herstel
van de kaden en de etablissemen
ten van de maatschappij te Rotter
dam aangevangen. Deze behoren
thans tot de modernste ter wereld.
Het vlaggeschip van de maat
schappij, het 38.645 ton metende
s.s. „Rotterdam", kan gerust een
drijvende stad worden genoemd.
De „Rotterdam" werd op 13 sep
tember 1958 door H.M. koningin
Juliana te water gelaten en maak
te haar officiële proefvaart op 20
en 21 augustus 1959, met aan boord
H.M. de koningin, Z.K.H.) prins
Bernhard en H.K.H. prinses Mar
griet. Op 3 september van dat jaar
vertrok het schip voor de eerste
maal naar New York met o.a.
H.K.H. prinses Beatrix als passa-
giere.
De statige „Nieuw Amsterdam",
36.982 ton, werd in 1939 in dienst
gesteld en was tot het in vaart
komen van de „Rotterdam" het
vlaggeschip van de maatschappij
en van de Nederlandse koopvaar
dijvloot. In de winter van 1961/1962
onderging het schip een interne
verbouwing. De eerste klas werd
opgeknapt, de kajuitsklasse ver
dween en de toeristenklasse werd
vergroot en geheel opnieuw inge
richt. In de toeristenklasse kunnen
thans, evenals in de eerste klasse,
circa 600 passagiers worden ver
voerd. Andere passagiersschepen
van de „Holland-Amerika Lijn" zijn
s.s. „Statendam", s.s. „Maasdam"
s.s. „Ryndam" m.s. „Prinses Mar
griet".
Behalve uit bovengenoemde pas
sagiersschepen bestaat de vloot uit
21 vracht passagiersschepen en
vrachtschepen. Het totale bruto
tonnage bedraagt 297.102 ton.
De „Holland-Amerika Lijn" on
derhoudt diensten op New York
en andere havens aan de Ameri
kaanse oostkust, Canada, de U.S.
Golfhavens, Florida en Mexico. Op
de U.S. Golfhavens varen schepen
waarvan een aantal over beperk
te passagiersaccomodatie beschikt.
De schepen die in de Noord-Pa-
cific Kustdienst varen zijn het m.s.
„Dinteldijk", s.s, „Diemerdijk" en
m.s. „Moerdijk".
In november 1964 is een nieuwe
passagiersdienst op Australië en
Nieuw-Zeeland en vandaar rond de
wereld geopend door het s.s. „Rijn
dam". Naast regelmatige passagiers-
en vrachtdiensten biedt de „Hol
land-Amerika Lijn" jaarlijks een
uitgebreid cruise-programma aan.
In het najaar en 's winters maken
de „Rotterdam", de „Nieuw Am
sterdam" en de „Statendam" - soms
ook de „Maasdam" - cruises van
uit New York. De traditioneel ge
worden wereldcruise van de „Rot
terdam" vormt hiervan het hoofd
bestanddeel. Vanuit Rotterdam wor
den in de zomermaanden enkele
cruises georganiseerd.
De „Statendam", een van de grote drie van de „Holland-Amerika Lijn"
<32
TILBURG SPOORLAAN 126 TEL. (04250) 31070/71