Gaat woningnood nu tot
het verleden behoren?
DRUNEN
Van den Elshout en De Bont
25 jaar geleden opgericht
1965 WAS KEERPUNT
Abonneert U
op dit blad
Sm id Je Verhaten en de sirgd tegen Mars
tm m
mm*
n
3
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 22 AUG. 1966
3
Tekort minder dan
verwacht
Meeval
Crescendo
Uitvoer daalde in
juli sterker dan de
invoer
Capelle
Mijnheer Robert
is teruggekomen
In geen enkel jaar na de tweede wereldoorlog heeft zich in Neder
land een zo sterke cumulatie van feiten en gebeurtenissen ten gunste
van de volkshuisvesting en de bouwnijverheid voorgedaan als in het
jaar 1965. Hoogstwaarschijnlijk zal in de toekomst het jaar 1965 be
schouwd worden als het scharnierpunt in een ontwikkelingsproces,
waarin de schaarste aan woningen bijna een blijvend element leek
te gaan worden. Dit zegt de directeur-generaal van de volkshuisves
ting en de bouwnijverheid in het dezer dagen verschenen jaarverslag
over 1965 van zijn dienst.
Volgens het jaarverslag kwamen
rond 115.000 woningen gereed, waar
mee een belangrijk deel van de
woningbehoefte kon worden bevre
digd. Bovendien is met dit aantal
bewezen, dat de bouwcapaciteit
groot genoeg is om 't gestelde doel,
de bouw van 125 000 woningen per
jaar als een reële mogelijkheid te
zien.
Het tempo waarin het woning
tekort kan worden opgeheven lijkt
thans aanmerkelijk gunstiger. Het
aanvankelijk voor het begin van 't
jaar 1965 geraamd tekort van 200
duizend woningen blijkt op grond
van de resultaten van het in 1964
gehouden woningbehoefte-onder
zoek ongeveer 25.000 lager te zijn
dan volgens de prognose kon wor
den verwacht. Voorts bleek het
aantal voltooide woningen in 1965
rond 10.000 hoger dan de geraamde
105.000 en was het aantal minder
dan werd aangenomen.
Regening houdend met het vo
renstaande, kan het tekort aan het
eind van 1965, dat aanvankelijk op
172.000 woningen was geraamd,
thans geschat worden op 130.000 a
140.000.
De eerste symptomen van een
gezondere woningmarkt in sommi
ge gebieden zijn volgens het ver
slag reeds merkbaar.
Het snel afnemen van het wo
ningtekort biedt in verschillende
streken de gelegenheid proeven te
nemen met een vrije systeem van
„bouwdistributie". Er kan thans
ernstig overwogen worden, of de
tijd niet rijp is het gehele complex
van maatregelen rondom bouwen
en wonen te vereenvoudigen of
zelfs voor het grootste deel op te
heffen.
Door een sterk gedifferentieerde
huurverhoging per 1 januari 1966
en 1967, tezamen met een aanzien
lijke verhoging van het initieel sub
sidie - waaraan nog een terugwer
kende kracht van ongeveer 1,5 jaar
werd verleend - wordt met kracht
naar een harmonisch huurpatroon
gestreefd.
De lossere vormen van huurbe-
heersing, die, naar verwacht mag
worden, in verschillende delen van
het land reeds op korte termijn mo
gelijk zullen zijn, zullen resterende
onevenwichtigheden moeten recht
trekken.
De percentages woningen met
centrale verwarming zijn in het
verslagjaar opnieuw sterk toege
nomen. Complexen etagewoningen
in de gesubsidieerde sectoren blij
ken voor meer dan 90 pet. van cen
trale verwarming te worden Voor
zien. Op grond van de beschikbare
gegevens ligt het percentage in de
ongesubsidieerde sector iets lager,
namelijk 83 pet. Ook het percentage
voor eens gezinshuizen steeg aan
zienlijk, namelijk van 8 in 1964 tot
18 in 1965.
De nieuwe woningwet biedt voor
de realisering van gerichte subsidie
alle ruimte. Door in het nieuwe
bouwprogramma een grotere plaats
in te ruimen voor woningen ten
behoeve van de beter betaalde
werknemers, kunnen via de door
stroming in ruimere maten een
voudige woningen vrijkomen voor
degenen, die op lagere huren aan
gewezen zijn.
Het jaar 1965 is, evenals het
voorgaande, voor de bouwnijver
heid een bijzonder gunstig jaar ge
weest. Aan gebouwen inclusief wo
ningen, werd voor een bedrag van
f 5.213 miljoen geproduceerd (1964:
f 5.606 miljoen).
Het aandeel van de woningbouw
was 51,6 pet. (1964: 49,3 pet.). De
arbeidsbezetting nam van 1 juli '64
tot 1 juli '65 toe met 6.300 man of
4 pet. Dit is aanmerkelijk meer dan
de groei van de totale beroepsbe
volking, welke slechts 1 a 2 pet.
per jaar bedraagt. Alleen reeds als
gevolg van dienstplichtfaciliteiten
was op 1 juli 1965 de arbeidsbe
zetting ca. 3.000 man hoger dan
een jaar tevoren.
De produktiviteit werd gunstig
beïnvloed door:
De afnemende spanning op de ar
beidsmarkt van de bouw;
De grotere continuïteit door
bouwstromen;
De bevordering van de toepas
sing van de arbeidsbesparende
bouwmethoden;
Het aanboren van additionele
bouwcapaciteit.
In verband met het feit, dat het
aannemersbedrijf van den Elshout
en de Bont N.V. 25 jaar geleden
werd opgericht, hield de directie
van deze N.V. zaterdagmiddag j.h
in restaurant „Lido" aan de Vijver
laan te Waalwijk een receptie, die
overweldigend druk werd bezocht.
Een ruim 200 zeer fraaie bloem
stukken hadden de zalen van ,Lido'
in een ware bloementuin herscha
pen.
Onder degenen die de directie
kwamen gelukwensen bemerkten
wij o.a. de burgemeester van Waal
wijk, de heer J. Teijssen, de wet
houders J. v. Heeswijk en K. v-
Laack, alsmede diverse Gemeente
raadsleden.
Verder waren aanwezig de ge
meenteontvanger, de heer Froklage
en de directeur Gemeentewerken,
de heer Kobben met zijn stafleden.
Voorts zagen wij het personeel van
de Gemeentelijke Licht- en Water
bedrijven, de burgemeester van
's-Gravenmoer, de heer Koopman,
alsmede het bestuur van de Ver
eniging van Wegenbouwers, dat bij
monde van de voorzitter, de heer
Vissers uit Drunen, aan de heer
de Bont de verguld zilveren me
daille wegens 25-jarig lidmaatschap
van deze vereniging eh het daar
bij behorende diploma aanbood, be
nevens een prachtig schilderij.
En dan waren er verder nog on
telbare zakenrelatie's van de jubi
lerende N.V., vrienden en beken
den, waaronder de besturen van de
Waalwij kse voetbalver. RKC, WSC
en RWB, die het op hoge prijs
schenen te stellen de heer en me
vrouw de Bont met hun zilveren
pubileum te kunnen feliciteren.
Naast de vele gelukwensen wer
den ook talrijke waardevolle ca
deaus aangeboden. De harmonie
„St. Crispijn" uit Waalwijk bracht
tijdens de receptie een serenade,
waarbij door de voorzitter der Har
monie, de heer Fr. Smolders, ge
lukwensen werden aangeboden.
Ook de harmonie „St. Bavo" uit
Raamsdonk was met zijn drum
band naar Waalwijk gekomen om
de jubilerende firma een serenade
te brengen. De voorzitter van deze
vereniging, de heer C. Langewerf,
wenste de heer en mevrouw de
Bont niet alleen namens „St. Bavo"
geluk, doch bracht tevens de geluk
wensen over van de burgemeester
en de secretaris van Raamsdonks-
veer, die beiden verhinderd waren.
Al met al was het een receptie,
zoals er maar zelden worden gehou
den en die het bewijs leverde, hoe
hoog de firma van den Elshout en
de Bont staat aangeschreven.
Dat de directie van dit bedrijf
zich een gulle gastheer toonde, be
hoeft geen betoog. Ook de heer v.
Hooff, eigenaar van „Lido", ver
diend alle lof voor de keurige wij
ze waarop deze receptie was ver
zorgd. Het geheel was in één woord,
af!
MOOI SUCCES MET POLITIEHOND
De heer A. v. d. Lee van de Politiehon
denvereniging „De Verdediger" behaalde
op de kringwedstrijden te Heeswijk met zijn
hond de eerste prijs met 305 punten.
DRUNENSE ZWEMKAMPIOEN
SCHAPPEN
Zaterdag werden in het zwembad te Dru
nen door de Drunense zwemvereniging de
wedstrijden gehouden om het kampioen
schap van Drunen. Bij de dames werd voor
de tweede maal Mieke Klerks kampioen en
bij de heren werd voor de tweede maal Jan
Rechters degene die de titel op zijn naam
bracht.
De uitslagen waren als volgt
Meisjes beneden 16 jaar
1. Adry van Gorp; 2. Marita van Zoom;
3. Riet van Gorp.
Jongens beneden 16 jaar
1. Frans Güppertz; 2. J. M. Vinkenvleugel;
3. A. H. Staal.
Dames boven 16 jaar
1. Mieken Klerks; 2. G. Elshout; 3. Leny
Portier.
Heren boven 16 jaar
1. Jan Rechters; 2. Jos Kuijten; 3. Jan van
Roosmalen.
JEUGD-ZWEMDIPLOMA'S
Zaterdagmorgen werden in het zwembad
te Drunen de jeugdzwemproeven afgeno
men voor het jeugd-zwemvaardigheidsdi-
ploma. Voor diploma A slaagde 31 candi-
daten voor ploma B, 11 candidaten voor di
ploma C konden geen diploma's worden
uitgereikt. De zwemvaardigheidsproeven
werden afgenomen onder rijkstoezicht.
Onderstaande jongens en meisjes kregen 'n
zwemdiploma.
Zwemproef diploma A
Ivonne Hagen; Wim Henkens; Loet Ge
vers; Jan-Huib v. d. Hout; Ine van Riek
Nanda Lameijn; Treesje van Oijen; Han-
ny van Engelen; Laura Popma; Maaike
Janssen; Rietje Hagen; Trudi van Balkom;
Ria de Vaan; Marie-Louise van Bokhoven;
Jeanne Krols; Hetty Molenbrugge; Rita
Kuijs; Barbara Kamphorst; Hanny v. Hel-
vert; Theo Leijtens; Theo van Son; Anne-
Marie Bloem; Peter v. Weert; Jan Elshout;
Beppie Schoenmakers; Alie v. d. Voort;
Dini Timmermans; Mieke Elshout; Hanne-,
ke Elshout.
Zwemdip'oma B, Geoefend zwemmer
Jeannette Kamp; Sjaantje Smits; Liesbet v.
cl. Hout; Marjo van Haider; Wim v. Sam-
beek; Gerard Romson; Marianne Bloem;
Astrid v. d. Voort; Adje Nelis; Wim Pij
nappels; Ans v. d. Laar, allen wonende te
Drunen.
GEMEENTERAAD DRUNEN
De raad van Drunen komt vrijdag 26
augustus a.s. ten gemeentehuize in verga
dering bijeen.
1. Vaststelling notulen van de raadsverga
dering van 14 juli 1966.
2. Ingekomen stukken.
3. Onderzoek geloofsbrieven en toelating
nieuw benoemde raadsleden.
4. Voorstel van burgemeester en wethou
ders om medewerking te verlenen aan
een verzoek van
a. De Stichting Schoolbelangen te Dru
nen om beschikbaarstelling van gel
den voor aanschaffing van speelmate
riaal voor de R.K. Kleuterschool in
de Schoolstraat;
b. Het bestuur van de Albert Schweit-
zerschool voor aanschaffing van 15
leerlingensets.
5. Voorstel van B. en W. tot verkoop van
vijf woningwetwoningen.
6. Voorstel tot verkoop van bouwterrein.
7. Voorstel tot
a. het voteren van een crediet voor de
kosten verbanden aan de omschake
ling op aardgas;
b. wijziging van de tarieven van het gas
bedrijf in verband met de overgang
op aardgas.
8. Voorstel tot het voteren van aanvullende
credieten voor de uitbreidingsplannen
De Naulanden en Braken-Oost.
9. Voorstel tot verlening van de rekening
courant-overeenkomsten voor het school
jaar 1966-1967 met de Stichting Katho
lieke Levensschool „Drunen e.o." en de
Stichting Mater Amcbilisschoo! te Dru
nen.
De uitvoer is in juli van dit jaar
sterker gedaald dan de invoer. Vo
rige maand werd de invoer maar
voor 84 pet. door de uitvoer ge
dekt, terwijl dit percentage in juni
nog op 90 uitkwam.
In juli werd voor 2,362 (in juni:
2,475) miljoen gulden ingevoerd
en voor 1,989 (2.216) miljoen gul
den uitgevoerd. Ten opzichte van
juli 1965 is de invoer gedaald met
42 miljoen gulden of 2 pet. De uit
voer daarentegen steeg en wel met
23 miljoen of 1 pet. Sedert "begin
van dit jaar bedroeg het invoersaldo
3,119 miljoen gulden en was daar
mee 874 miljoen gulden hoger dan
in de overeenkomstige periode van
1965.
P.V. „DE LUCHTVAART"
De postduivenvereniging „De Luchtvaart",
hield in samenwerking met de postduiven
vereniging „De Reisduif" uit Waspik een
wedvlucht vanuit Pont, St..'Max. Afstand
312 km. De uitslag was als volgt
F. Huyps 1 16 33; P. Nieuwenhuizen 2 31
56 57; L. ten Berge 3 28 41 46; B. Pols
4 8 9; A. v. Oosterhout 5 21 25 30 34
59 63; N. Smits 6 7 24 36 62; F. v. Hoof
10 22; G. Kemmeren 11 12 61; B. Vex-
duijn 13 14 35 49 50; H. van Dam 15 37;
C. Blok 17 19 38; C. Fitters 18; P. v. d.
Elshout 20; H. Verduijn 23 39 40 42 44
58; P. Kuijten 26; M. J. v: Dongen 27; S.
Selders 29 52 60; Dr. Smits 32; A. de Wit
43; M. v. d. Galien 45; A. Tactor 47 48;
A. Klootwijk 51; H. Nerings 53; A. Akker
man 54; A. v. Beek 55.
HEERJANSDAM - SSC 4-1
Zaterdag j.l. speelde SSC de laatste oe
fenwedstrijd. Men had ditmaal als tegen
stander gekozen de voetbalvereniging Heer
jansdam uit die plaats. De Vrijhoevenaxen
kwamen ditmaal met slechts één wijziging
in haar ploeg. Als geheel heeft deze ploeg
wel voldaan. De spelers deden het deze za
terdagmiddag wat kalm aan. Voor de rust
zag men het beste deel van de wedstrijd.
Beide partijen lieten enkele fraaie staaltjes
van voetbal zien, doch tot doelpunten kwam
het in deze eerste helft niet. De tweede
helft vertoonde niet dat spel van voor de
rust. Toch kwamen in deze speelhelft de
doelpunten tot stand. Nadat Heerjansdam
was uitgelopen tot 3-0 kwam SSC door
Maton tot een tegenpunt. Het was wel het
mooiste doelpunt van deze wedstrijd. Ma-
ton ving het leer op teT hoogte van de mid
denlijn en in één rush ging het op het doel
van Heerjansdam af om dan met een har
de kogel tot doelpunten te komen. Heer
jansdam wist de stand nog op 4 - 1 te bren
gen en daarmede kwam het einde van deze
wedstrijd. Het 2e elftal verloor eveneens en
wel met 2-1 van het 2e elftal van Heer
jansdam.
Zaterdag a.s. vangt dan de competitie
weer aan. De eerste wedstrijd wordt thuis
gespeeld en wel tegen Zuidvogels. Hierop
komen we in een volgend nummer nader
terug.
P.V. „NOOIT GEDACHT"
Bovengenoemde vereniging hield
zaterdag een wedvlucht vanuit Or
leans. De uitslag luidt als volgt:
A. Nieuwenhuizenl 10 19; G Ro-
zenbrand 2 6 8 9 13 21; D. v. Os
3 25; C. Pullens 4; Joh. Sterren
burg 5; C. Broeks 7; A. Vos 11; P.
Blom 12 17; M. Netten 14 20; A. v.
Gooi 15; J. v. Zeist 16; E. Braspen
ning 18 24;A. Florijn 22; P. de
Meter 23; A. Heijbloem 26.
Ingemand werden 102 duiven; le
duif 2.54 uur; laatste duif 7.33 uur.
a.s. Donderdag inmanden voor
Parkestone tussen 6.15 en 8.15 uur.
Wc
VUDIO AVAN
117.
„Zo, Iwan!" viel een in de buurt
staande Amerikaan de lachende
Rus in de rede. „Zo. vind jij dat
een krankzinnig spel? Nou, dan ben
ik je makker, hoor! Ik vind het
ook maar een jongejuffrouwenspel
letje. Het is mij niet dynamisch,
niet machtig genoeg!" „Zeg dat
wel", grinnikte de Rus. „Wat een
zot spel! Met een balletje en een
paar staafjes en dan drie paaltjes
gooien! Het is om je een aap te
lachen! O, o, o, hoe verzinnen ze
het! Nee hoor, geef mij maar lie
ver van dat rauwe werk. Je weet
wel, klets, boem, pats, lijf aan lijf!
Dat is pas leuk!" „Mooi zo, riep
de Amerikaan uit. „Dan moest jij
maar een meedoen aan zo'n partij
tje Amerikaans voetbal! Dat is een
opwindend spel, waar alles bij ge
oorloofd is!" „Ook blauwe ogen
slaan?" vroeg de Rus opgetogen.
„Jazeker..", antwoordde de Ame
rikaan. „En ook ribben kneuzen
en kaken ontwrichten". „Leuk!
dan doe ik mee!" riep de Rus ver
heugd uit. „Wacht je even, John?
Dan haal ik nog een paar kamera
den op!" Verdrietig over het wan
begrip, dat er in Amerikaanse en
Russische kringen bleek te heer
sen over zijn edele cricketspel,
ruimde de Engelsman zijn wicket
en zijn bat op, om plaats te maken
voor zijn Russische en Amerikaan
se vrienden, die nu eens een potje
zouden gaan voetballen. Nu. Met
ijzige onverschilligheid keek de En
gelsman dit zogenaamde voetballen
eens aan. Ruig, woest en onver
schillig bonkten de Russen en de
Yankees tegen elkaar op. Bij iedere
aanval bleef een stelletje spelers
volkomen gekneusd op de grasmat
liggen, doch dat mocht hen de pret
niet drukken, want blijkbaar had
den ze lol voor tien. Doch terwijl
de pure vreugde van deze sportbe
oefenaars zich zo demonstratief
toonden op het speelveld, landden
in een bos in de buurt de eerste
parachutisten van de oorlogsdae-
mon Mars
FEUILLETON
door: Joseph Hocking
21.
De predikant zweeg, niet wetend
wat te zeggen.
„Is mijn gezicht veranderd?" vroeg
Brichtauer.
„Neen. dat is het niet! Je bent
natuurlijk van een jongen een man
geworden en er ligt een zekere.
lijdenstrek op je gezicht. Maar de
familietrekken zijn duidelijk ge
noeg. en toch.Je voorhoofd bij
voorbeeld. dat schijnt me breder
toedaar, waar ze zeggen, dat het
wiskundig deel van de hersenen
ligt. Neen, toch niet.ik geloof
eerder, dat je ogen een andere uit
drukking hebben gekregen".
„De kleur is toch niet veranderd,
wel?"
„Neen. en toch zijn het Roberts
ogen niet. Ik heb altijd gevonden,
dat je.neem het me niet kwalijk,
een schuwe blik in je ogen had. En
je maakte de indruk van iemand,
die zich gemakkelijk laat verlei
den. op verkeerde wegen. Maar
nu zie je er uit, alsof je je door
niemand meer leiden laat!"
De predikant was blijkbaar op
gewonden en sprak meer in zich
zelf dan tot zijn gastheer, die een
invloed op hem uitoefende, waar
voor hij zelf geen verklaring wist
te vinden. En Brichtauer had hém
met opzet gevraagd, dat hij hem
nauwkeurig bekijken zou. Want
niemand kon hem beter kennen
dan een der meest vertrouwde
vrienden van zijn vader, die jaren
lang aan huis gekomen was. En
de predikant was allicht een scher
per opmerker dan alle bedienden
bij elkaar. Als hij niet aan 'm twij
felde, dan durfde hij ook met groter
vertrouwen Bertha Legner onder
de ogen te komen. Want, waarom
wist hij zelf niet, van haar kant
duchtte hij nog het meeste gevaar.
„Voordat ik naar huis terugkwam
heb ik heel wat tijd tot nadenken
gehad, mijnheer Borlas, en men
zegt, dat niets het uiterlijk van 'n
mens zo verandert als dat. Het zou
me werkelijk niets verwonderd
hebben als u mij niet herkend had.
„O, maar zó is het niet! Ik zou
je overal dadelijk herkend hebben.
De trekken der Reichmanns zijn
niet zo algemeenmaar dat is 't
ook niet. En toch ben je veranderd,
jongeman!"
„Dan is het goed!" zei Brichtauer.
Hij voelde zich onzegbaar opge
lucht en hij nam de sigaar weer
op die hij had laten uitgaan.
„Ja, neem me niet, maar wilt u
geen sigaar hebben?"
„Graag, maar je vader hield er
nog ouderwetse opvattingen op na
betreffende roken in de salon. Je
herinnert je toch wel dat hij hier
nooit rookte?"
„Neen., ja, ik weet het wel.,
maar ik was het vergeten.acht
jaren zijn een hele tijd en het ruwe
buitenleven doet je de fijne puntjes
van de conversatie wel wat verge
ten. De sigaren staan in de bibli
otheek. Ik zal ze even halen".
„Ik weet niet wat ik aan hem
heb", dacht de predikant, toen hij
weg was. Hij is evenmin de Robert
Reichmann van acht jaar geleden
als ik het ben. En toch is hij het
weer wel! Hij is een heel ander
mens geworden in die jaren. Zijn
kijken en zijn spreken zijn totaal
veranderd. Zijn stem is bevelend
geworden, zonder enig teken van
onderdanigheid".
Brichtauer kwam met een paar
kistjes sigaren terug.
„Ik ben vergeten wat uw lieve-
lingsmerk is", zei hij lachend.
„Maar ik heb hier allerlei soorten:
lichte en zware".
De predikant koos een sigaar uit
en stak op, terwijl hij zijn gastheer
onafgebroken in het oog hield.
„Vind je het hier veel veranderd,
Robert?" vroeg hij na een poosje.
„In zekere zin wel, maar dat is
natuurlijk. Ik denk, dat die ver
andering meer aan mij dan aan de
dingen zelf ligt. Dat neemt niet
weg, dat ik alles heel mooi vind
zoals het is. Het is een heel ver
schil met de wildernis. Die is vre
selijk".
„Zo?"
„Ja, waar ik geweest ben tenmin
ste was het afschuwelijk. Alles
even woest en verlaten. Als iemand
wil leren wat eenzaamheid is, dan
moet hij daar heen gaan! Alles is
er even saai, er zit geen muziek in!"
„Voor zover ik weet, heb jij nooit
veel om muziek kekeven"
„Maar een mens kan verande
ren. Weet u wat honger is.gees
telijke honger?"
De predikant keek hem doordrin
gend' aan. „Och, dat zal iedereen
wel eens in zijn leven ondervonden
hebben", zei hij. „Ik geloof dat ie
dereen, die naar de wildernis gaat,
er van kan meepraten. Ieder ander
oord is een hemel daarbij vergele
ken. Weet u wel, dat ik tot vandaag
toe in jaren geen zingen van vo
gels gehoord heb?"
„Ja, ik denk wel, dat woeste
streken nu juist niet om de zang
vogels beroemd zijn", zei Borlas,
zonder zich rekenschap te geven
van zijn gezegde, omdat hij teveel
zat te piekeren over de uitdrukking
„geestelijke honger", die hij van
Robert Reichmann niet verwacht
had. „Maar in elk geval heeft het
jou veranderd, Robert., grondig
veranderd!"
Brichtauer voelde zich niet op
zijn gemak. Die herhaling duidde
op twijfel.
„Och ja, het leven in een ander
werelddeel verandert ook veel in
de ideeën van een man, Wat je in
je kinderjaren werd ingeprent over
„wat men doet" en „wat men niet
doet", wat in je familie van vader
op zoon regel en gebruik is ge
weest, daar geloof je ook niet meer
zo onberedeneerd in".
„Wat bedoel je daarmee?" vroeg
mijnheer Borlas. „Je hebt, hoop ik,
toch niet alle eerbied verloren voor
de tradities van je oud geslacht?"
„Wat zal ik zeggen?" antwoordde
Brichtauer lachend. „Als jongen
vond ik dat allemaal denkelijk heel
indrukwekkend. maar nu.besef
ik wel, dat alles ook anders kan
dan het honderden jaren lang ge
gaan is".
Brichtauer was zich niet bewust,
hoe verkeerd hij met dat gezegde
deed. Hij kende de predikant niet
genoeg om te begrijpen hoe erg
deze het vond.
„Maarzeg eens vroeger heb
ik veel verdriet van je gehad.je
zult me toch niet opnieuw bezorgd
maken?"
„Als iemand heeft meegemaakt.
Maar kom, laten we er niet verder
op doorgaan", zei hij opstaande. „Ik
wil uw gevoelens niet kwetsen",
„Maar ik wil er liever wel op
doorgaan!"
„Laten we er niet over kibbelen!
Ik ben teruggekomen om een goed
landheer te zijn en dat is toch al
les, wat u van me verwachten kunt,
nietwaar, al zou ik de dingen dan
een beetje op mijn eigen manier
doen!"
Brichtauer had de eerste fout ge
maakt na zijn terugkomst. Robert
Reichmann zou zoiets nooit tegen
de predikant gezegd hebben. Hij
had zich nooit druk gemaakt over
traditie of familie-eer. En juist dat
wekte een ernstige twijfel in het
hart van de oude predikant.
(Wordt vervolgd)
