wAAlwijkse en lanostRAAtse couRAnt Wie is bij ongeval aansprakelijk voor meerijdende passagier? JSjnpz Naast bedrijfssluitingen ook veel industrie-en uitbreidingen in Brabant „STAP MAAR IN, IK BRENG JE WEL WEG I" J. A. Thijssen 25 jaar secretaris van U.S. VOLGENS E.T.I.-RAPPORT Ogen vragen brillen van STASSAR Later wei 1 23 doden bi] vliegtuigongeluk Tilburg VEEL VERDIENSIEN VOOR WAALWIJK Voorbereidingen Aangezien er steeds meer ongevallen plaatsvinden, is het niet te vermijden, dat ook meerijdende passagiers, waaronder zakenrelaties, personeelsleden, vrienden en kennissen en ook lifters daarvan dagelijks de dupe worden. Zij lopen zowel materiële als lichamelijke schade op. Is een ongeluk veroorzaakt door een an der dan de gastheer-automobilist, dan levert het ver halen van die geleden schade weinig moeilijkheden op. De bestuurder stelt dan immers eenvoudig „die ander" voor zijn schade verantwoordelijk. Valt het ongeval echter te wijten aan de automobilist zelf, dan is déze de aansprakelijke partij. „Hij wilde het zelf Eerst niet Boeren-senator stelt Koekoek een ultimatum Orakeltaal Omstandigheden Damesmode De Langstraat wordt vergeten Andere functies Vredes-aanbod van Amerika MAANDAG 26 SEPTEMBER 1966 87e JAARGANG No. 76 De tcho van het Zuióen Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2x per week Opgericht 1878 Bureaux Grotestraat 205. Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167 - 2002 Abonnement p. week (0,26+ 2ct. inc.k.) 1 0,28 p. mnd. (1,10 10 ct. inc.k.) 1,20 p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35 p. kwrt. p.post 3,70 bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 60ct extra) Losse nummers 20 cent. Advertentieprijs: 13 cent per mm. Contractadvertentiesspeciaal tarief Telegram-adres„ECHO" In vele gevallen kan de automo bilist zich daar niet mee verenigen en verdedigt hij zich met de stel ling dat zijn passagiers, die voor niets mee mogen rijden, of de lifter die immers zelf gevraagd heeft aan de reis te mogen deelnemen, ook maar hef risico moet aanvaarden van normale kleine fouten die el ke automobilist wel eens maakt. Mef andere woorden, hij acht zich pas verantwoordelijk wanneer hem grove schuld of roekeloosheid kan worden verweten. Voor deze stelling valt veel te zeggen. Een warm voorstander hiervan was b.v. mr. D. A. Hoogen- raad blijkens zijn in 1946 versche nen dissertatie „De aansprakelijk heid bij kosteloos meerijden". Niet temin werd ook een tegengestelde mening verkondigd en wel deze, dat de automobilist die vrijwillig een passegier meeneemt, er van zelfsprekend voor dient te zorgen, dat deze heelhuids het al of niet overeengekomen punt van bestem ming bereikt. In deze onzekerheid werd aan vankelijk een eind gemaakt door de rechtbank Middelburg met het vonnis van 25 juni 1952 (NJ 1953- 164). Deze rechtbank bepaalde, dat bij gratis vervoer de gastheer slechts in gevallen van opzet of zware schuld jegens de gratis ver voerde aansprakelijk was. „Het enkele feit, dat de automo bilist voor de gepleegde verkeers overtreding strafrechtelijk veroor deeld was, zou niet voldoende zijn om zijn grove schuld aan te tonen". Dit vonnis werd bekrachtigd door het Hof Den Haag (d.d. 10 maart 1954 NJ 1954 no. 246). Het Hof overwoog „dat een kosteloos ver voerde passagier, door zich aldus te laten vervoeren, naar verkeers opvattingen het risico aanvaardt van fouten, waaraan een behoor lijke autobestuurder zich kan schul dig maken en de aansprakelijk- heidsvraag dan inderdaad anders dient te worden beantwoord dan in geval een derde ten gevolge van een dergelijke fout schade lijdt". WWWWVWWVWMW Het rommelt in de Boerenpartij. Eerste-Kamerlid A. Snoek uit Rot terdam, naast ingenieur Adams de enige „Boeren-senator", heeft aan gekondigd zich tijdens de eerstvol gende vergadering te distantiëren van zijn fractievoorzitter wegens diens oorlogsverleden. De heer Snoek was verzetsman. De Boerenfractie in de Rijswijkse gemeenteraad heeft Boerenleider H. Koekoek een ultimatum gesteld bij monde van zijn voorzitter J. Looman (27): Ir. Adams moet de senaat verlaten („zo snel als zijn benen hem kunnen dragen") of „Rijswijk stapt uit de Boerenpar tij". Volgens de heer Looman staan de fracties uit de hele Haagse ag glomeratie achter hem. Commen taar van de heer Koekoek: „Mijn heer Looman moet zijn grote mond houden. Er is helemaal niets met de Boerenpartij of de heer Adams aan de hand. We wachten alleen op de bewijzen van de heer Baas van wat hij in de Eerste Kamer al lemaal beweerde". Een soortgelijk vonnis werd ge wezen door de Rechtbank Utrecht (5 mei, NJ 1954 no. 703). De voorstanders van „grove schuld" waren dus in het gelijk gesteld. Dit vraagstuk was niet zo moeilijk. Een automobilist, die met een redelijke snelheid reed en bij het voorrang verlenen even doorslipte, kon men beslist geen grove schuld verwij ten. Wanneer echter de bestuurder van een auto met een vaartje van 80 km op een spiegelgladde weg reed en met diezelfde snelheid een scherpe bocht nam, uit de bocht vloog en tegen een boom belandde, dan behoefde het geen betoog, dat hier wel degelijk sprake was van grove schuld. Deze toestand duurde echter niet lang. Reeds in 1955 werd door het Hof Amsterdam een afwijkend ar rest gewezen (17 februari 1955 Verkeersrecht 1955 no. 31). De kos teloos meerijdende duopassagier van een scooter werd ernstig ge wond, toen de bestuurder tegen 'n terzijde van de weg staand, van groene reflectoren voorzien paaltje reed. De besuurder beriep er zich op, dat hij alleen in geval van gro ve schuld aansprakelijk zou zijn, omdat de passagier kosteloos met hem meereed. Het Hof overwoog: „•Integendeel is het Hof van oor deel, dat hij, die in een geval als het onderhavige in vriendschappe lijk verkeer een passagier met zich Imeeneemt in zijn auto of op zijn motorfiets of scooter, de aanspra kelijkheid voor het leven en wel zijn van de passagiers op zich neemt en het vertrouwen, dat deze hem betoont door zich aan hem toe te vertrouwen, niet mag beschamen. Aan deze aansprakelijkheid kan de gratis vervoerder zich niet ont trekken met de verontschuldiging, dat hem geen grove fout treft, of dat hij niet méér risico heeft geno men, dan hij voor zich zelf pleegt te nemen. De mogelijkheid is niet uitgesloten, dat onder bepaalde omstandigheden het element van hulpverlening van zó overwegende betekenis is, dat dit bij de beoor deling der aansprakelijkheid naar billijkheid in aanmerking genomen moet worden, doch van dergelijke omstandigheden is hier niet geble ken". Ten slotte werd een zaak aan hangig gemaakt, die tot in cassatie werd uitgevochten, zodat eindelijk de Hoge Raad in deze nieuwe ne telige kwestie een uitspraak deed. In het arrest (20 december 1957 VR 1958 no. 2) werd het volgende overwogen: „De stelling, dat in het algemeen de aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad van een auto bestuurder jegens een kosteloos meegenomen passagier in dier voe ge beperkt is, dat de bestuurder uitsluitend aansprakelijk zou zijn voor de gevolgen van verkeersfou- ten, die te wijten zijn aan grove aan opzet grenzende schuld, vindt geen steun in de wet. Voor de beantwoording van de vraag, of bij kosteloos meerijden door de bestuurder jegens de mee genomen passagier een tot schade vergoeding verplichtende onrecht matige daad is gepleegd, moet wor den uitgegaan van art. 1401 B.W. en daarmede van de aansprakelijk heid in beginsel ook voor de gevol gen van lichte verkeersfouten, waarbij slechts plaats is voor een onderzoek of de bijzondere omstan digheden van het gegeven geval - waaronder ook het kosteloos mee rijden - medebrengen, dat de voor hem schadelijke gevolgen van ze kere fouten door de gratis passa gier niet aan de bestuurder kun nen worden verweten of niet op hem mogen worden verhaald". De Hoge Raad verwierp dus de stelling, dat de gastheer-automobi list alleen in geval van grove schuld jegens zijn kosteloos vervoerde pas sagier aansprakelijk zou zijn, maar was kennelijk toch van mening, dat „de bijzondere omstandigheden in een gegeven geval zouden kun nen meebrengen, dat bepaalde fou ten niet aan de bestuurder verwe ten zouden kunnen worden". Deze ietwat „orakelachtige" toevoeging maakte de zaak helaas niet duide lijker, maar uit het direkt daarop volgende arrest van de Hoge Raad (11 april 1958 VR mei 1958 no 31) bleek de bedoeling van ons hoogste rechtscollege wel iets beter. Daar in lezen wij o.m. dat de aansprake lijkheid van de vervoerder voor verzuim in het algemeen minder streng zal moeten worden toege past dan bij vervoersovereenkom- sten tegen beloning. Op het ogenblik is de situatie dus zó, dat het standpunt „alleen verantwoordelijk in het geval van grove schuld" geheel is verlaten. Toch kan er ook nu in bepaalde gevallen géén aansprakelijkheid zijn. Bij een vordering uit onrecht matige daad zal deze er niet zijn als de „bijzondere omstandigheden" van het geval geen (onvoldoende) grond hiervoor opleveren (arrest 20 december 1957); bij een vorde ring uit overeenkomst niet als „de minder strenge toepassing van aan sprakelijkheid bij vervoersovereen- komten om niet" leidt tot opheffing van de verantwoordelijkheid van de vervoerder (arrest 11 april '58). Intussen heeft ook de Rechtbank Amsterdam in een vonnis van 24 februari 1959 rekening gehouden met de „omstandigheden", zij het dan met de omstandigheden, als be doeld in art. 1407 B.W. en niet de „bijzondere omstandigheden" als bedoeld in het arrest van de Hoge Raad d.d. 20 december 1957. Artikel 1407 B.W. vermeldt n.l- dat de gewonde recht heeft op ver goeding der kosten van herstel en van de schade door de kwetsing of de verminking veroorzaakt. „Ook deze" aldus 1407 „worden gewaar deerd naar gelang van de weder zijdse stand en de fortuin der per sonen en naar de omstandigheden". De Rechtbank overwoog, dat de artikelen 1401 e.v. geen onderscheid maken tussen lichte en grove schuld, ook niet bij kosteloos mee rijden. Dit betekent echter geens zins, aldus het vonnis, dat hij de waardering der „omstandigheden" van artikel 1407 lid 2 voor de be paling van de omvang der schade loosstelling met de bijzondere rela tie van partijen geen rekening zou mogen worden gehouden, hetgeen zich in het bijzonder bij de ver goeding der ideële schade zal doen gelden. Zo lang dit het geval blijft, kan een inzittenden-verzekering bijna niet gemist worden. De autobe stuurder, die niet gesteld is op in gewikkelde en pijnlijke schadere gelingsproblemen bij kosteloos mee rijden, verzuïme daarom niet deze verzekering te sluiten. Bij Winton, in de Australische staat Queensland, is donderdag j.l. een viermotorig VisCount-verkeers- vliegtuig neergestort. Volgens de eerste berichten heeft geen der negentien passagiers en vier bemanningsleden het ongeluk overleefd. Het toestel was op weg van Mount Ise naar Brisbane en was eigendom van de Australische binnenlandse luchtvaartmaatschap pij Ansett-Ana. Heuvelstraat H Telefoon 268S2 Exclusieve collecties VESTEN BLOUSES KRAAGJES ZAKDOEKJES Atelier voor PLISSEREN, BORDUREN, STOFKNOPEN maken enz. (Van onze verslaggever) WAALWIJK Hef zilveren jubi leum van de L.T.S.-Waalwijk e-o. betekent ook een jubileum voor de heer J. A. Thijssen. Vijfentwintig jaar is de heer Thijssen n.l. als se cretaris verbonden aan het school bestuur. Hij is een van de mannen van het eerste uur, die er voor ge zwoegd hebben om Waalwijk een Nijverheidsschool te bezorgen. De heer Thijssen mag dan „zilveren secretaris" zijn, in werkelijkheid heeft hij al 36 jaar de belangen voor deze Nijverheidsschool behar tigd. Het spreekt voor zich dat het bestuur van de L-T.S. zich bij het zilveren jubileum niet onbetuigd zal laten. „In maart 1930 zijn mijn werk zaamheden als secretaris al begon nen. We hadden toen een bespre king om de gemeentelijke avond - tekenschool uit te breiden met een afdeling avond-ambachtschool. Er werd een vereniging opgericht: „Ons Ambachts-onderwijs in Waal wijk e.o."; met het doel de teken- school over te nemen en uit te breiden. Op deze tekenschool leer de men naast tekenen, ook boet seren en ontwerpen. Het overne men van de school was niet erg eenvoudig. Het bestuur was bang dat de oude vorm verdwijnen zou. Dat was niet de bedoeling van het bestuur van „Ons Ambachts- onderwijs in Waalwijk e.o.". Van dit bestuur zijn nog in le- Het E.T.I. te Tilburg heeft zich de laatste tijd ernstig beziggehouden met de toekomst der Brabantse in dustrie. Tegenover bedrijfssluitin gen en -inkrimpingen, die tot ont slag van personeel leiden, komen er in de Brabantse industrie ook nogal wat gevallen voor van bedrijfsuit- breidingen en nieuwe vestigingen, die werkgelegenheid scheppen. Dit blijkt uit het jongste nummer van het officiële orgaan van het Econo- misch-Teehnologisch Instituut voor Noord-Brabant, dat naast een aan tal ontslagen ook „tal van winst punten voor de werkgelegenheid" kan melden. De minder gunstige berichten die het ETI opsomt, omvatten het be sluit van Philips om de Waalwijkse vestiging, waar units voor tv-toe- stellen werden gemonteerd, deze maand te sluiten. Zoals bekend, wordt de produktie van zwart-wit tv-toestellen thans in Eindhoven ge concentreerd. Voorts hef feit, dat in Oosterhout een aantal personeels leden van de NV Volt is overge plaatst naar Philips in Breda, waar overigens een nieuw Philips-com plex in aanbouw is, dat naar schat ting aan 300 mensen werk zal bie den. Hispano-Suiza in Breda moet wegens afzetmoeilijkheden haar personeel in Breda met ongeveer 160 man inkorten; 60 mensen wor den ontslagen en tenslotte hebben in totaal 90 mensen ontslag aange zegd gekregen door de stillegging van een schoenfabriek (NV Schal ken Van Vugt te Kaatsheuvel - 70 man) en de sluiting van een afde ling van de NV Moravan, stalen meubelfabriek en handelsonderne ming (20 man). Daar staat het volgende tegen over: In Roosendaal is onlangs de eer ste paal geslagen voor de nieuw bouw van NV Distilleerderij Wen- neker en Co., welke geleidelijk van Schiedam naar Roosendaal zal wor den overgeplaatst. R.S. Stokvis en Zonen uit Rotterdam heeft besloten de import en distributie van Austin- auto's voor de gehele Benelux te Roosendaal te concentreren. Bergen op Zoom is er onlangs in geslaagd om twee bedrijven aan te trekken. Op het industrieterrein aan de Theodorushaven zullen zich ves tigen Van Kuykdeuren Fabriek NV uit Tilburg en de NV Metalen- en Grondstoffenonderneming „Grond- met" uit Rotterdam. In Etten gaat binnenkort een van de oudste plaatselijke industrieën, n.l. de limonadefabriek Van Hape ren vanuit de kom der gemeente verhuizen naar een nieuw fabrieks complex op het industrieterrein Grauwe Polder. Bij dit bedrijf, dat momenteel 40 mensen in dienst heeft, staat een belangrijke produc. tieuitbreiding voor dejdeur. In Ou denbosch heeft Hunter Douglas Holland NV uit Rotterdam een ter rein aangekocht van 13 ha„ waarop dit bedrijf behalve kantoren en ma gazijnruimte ook productie-afdelin gen zal bouwen voor de vervaardi ging van Luxaflex zonweringen. In St. Oedenrode is onlangs een nieuwe machinehal van de Odafa- brieken in gebruik genomen. De productieruimte van deze stalen- meubelenfabriek is hiermee met 6.120 m2 vergroot. Op het industrieterrein in Oir- schot heeft de in deze gemeente ge vestigde meubelfabriek Meeuwis on langs een nieuwe fabriekshal in ge bruik genomen. De Kempische gemeente Hooge- loon meldt, dat zich op het indus trieterrein Hapert weer drie bedrij ven hebben gevestigd. Te Veldho ven is de Ozon-wasser ij en NV op 't plaatselijk industrieterrein gestart met de bouw van een geheel nieuw bedrijfscomplex. Op de grens van de gemeente Budel en Weert heeft Zinc Organon CV momenteel twee chemische fabrieken, t.w. een fluor- waterstoffabriek en een fluorchloor. koolstoffenfabriek. Beide fabrieken, die tezamen pl.m. 50 arbeidskrach ten kunnen opnemen, zullen bin nenkort in gebruik worden geno men. Te Budel gaat de NV Kempische Zinkmaatschappij, in samenwerking met de Britse Imperial Smelting Corporation Ltd., ter plaatse de pro ductie ter hand nemen van zinkstof. Hiermee is een investering gemoeid van een miljoen gulden. Ook weet de ETI te vermelden dat de provincie Noord-Brabant tot 1990 7600 hectaren grond moet re serveren voor industrie-vestiging en andere economisohe bedrijvigheden, om de groeiende bevolking en emi granten tijdig werk te verschaffen. Volgens het Economisch Technolo gisch Instituut in Noord-Brabant, dat dit behoefte-cijfer voor ruimte reservering aan een uitvoerige in ventarisatie over de stand van de beschikbare industrieterreinen ont leent, is het voor Brabant zaak op korte termijn de voorbereiding van het Roode Vaart-gebied ter hand te nemen. In West-Brabant, dat nog de meeste ruimte biedt, wordt de in dustrieterrein-politiek vooral be paald door Roosendaal en Bergen op Zoom. Zuidoost-Brabant, het ge bied dat de grootste economische groei in de na-oorlogse jaren had, blijkt de kleinste oppervlakte ge meentelijk industrieterrein te kun nen aanbieden. In Noordoost-Bra bant zijn het vooral Oss, Cuyk, Uden en Veghel, die op korte ter mijn nog wat ruimte te bieden heb ben. En waar blijft de Langstraat? Typisch is het wel dat in al deze beschouwingen van het ETI ner gens sprake is van de plaatsen in de Langstraat, als men weet dat er de laatste jaren in Waalwijk, Kaats heuvel, Drunen, Vlijmen, Sprang- Capelle en Waspik pas tal van nieu we vestigingen en talrijke uitbrei dingen zijn tot stand gekomen en er ook vele uitstekend geoutilleerde en mooie industrieterreinen zijn klaar gemaakt. Zie b.v. weer eens naar Waalwijk, waar langs beide zijden van de nieuwe haven grote industrieterreinen beschikbaar lig gen voor zware en lichte industrie. J. A. Thijssen ven de heren Jan Tielen (ere-voor- zitter van het schoolbestuur), C. P. van Dongen en ondergetekende (J. Thijssen, de enige van de drie die nog aktief bestuurslid is). We heb ben elf jaar gevochten om de school te krijgen. Ieder jaar opnieuw dien den we een aanvraag tot goedkeu ring en! tot het verkrijgen van sub sidie in. Dat was een heel werk. Er moesten steeds exploitatie-op zetten ingeleverd worden. Bij K.B. van 8 augustus 1932 werd ons mee gedeeld dat goedkeuring niet kon worden verleend. Men achtte de behoefte aan de school niet groot genoeg. Het bestuur was niet van de wijs te brengen. Jaar op jaar werd een aanvraag ingediend, tot in 1941 succes werd geboekt en ook Waal wijk „eigen" Technisch onderwijs kreeg", zo vertelde ons de heer Thijssen. Elf jaren waren er aan vooraf gegaan, voordat de school tot stand kwam. Elf jaren van hard werken Als secretaris heeft de heer Thijssen toen veel werk moe ten verzetten. In 1941 was men er trouwens nog niet. Nog bijna 20 jaar heeft het bestuur bergen werk moeten verzetten om een fraai nieuw schoolgebouw te krijgen. Al dat werk heeft secretaris Thijssen er niet van mogen weerhouden zijn bestuursfunctie te blijven bekleden. Integendeel, naast de bestuurs werkzaamheden heeft de heer Tijs- sen in! de begin-jaren ook de admi nistratieve beslommeringen van de school bijgehouden; tot een admi nistrateur zijn werk overnam. De heer Thijssen heeft het werk altijd j met liefde gedaan. „Ik heb veel belangstelling voor het onderwijs. Vroeger wilde ik onderwijzer wor den. De L.T.S. zie ik als een insti tuut dat van groot belang is voor stad en streek. Vorig jaar telde de school 1170 leerlingen. Hieruit blijkt welke functie de school in streek- verband vervuld. Mede door de goede verstandhou ding in het bestuur en de prettige samenwerking met de voorzitters heb ik het werk graag gedaan". De heer Thijssen heeft naast het secre tariaat van de L.T.S. nog vele an dere functies bekleed. Hij was 38 jaar secretaris-penningmeester van de woningbouwver. bestuurslid van de Baardwijkse Harmonie (thans ere-lid) terwijl hij nog steeds lid is van het kerk- en schoolbestuur en van de St. Vincentiusvereniging. Dat de heer Thijssen grote ver diensten voor Waalwijk en om geving heeft gedaan blijkt hieruit wel. Amerika is bereid de bombarde menten op Noord-Vietnam te sta ken, als het langs particuliere weg of openlijk de verzekering krijgt dat de Noordvietnamese regering het Amerikaans gebaar beantwoord met een vermindering van haar mili taire activiteiten tegen Zuid-Viet- nam.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1966 | | pagina 1