wAAlwijkse en lanostRAAtse couRAnt
Wie is bij ongeval aansprakelijk
voor meerijdende passagier?
JSjnpz
Naast bedrijfssluitingen ook veel
industrie-en uitbreidingen in Brabant
„STAP MAAR IN, IK BRENG JE WEL WEG I"
J. A. Thijssen 25 jaar
secretaris van U.S.
VOLGENS E.T.I.-RAPPORT
Ogen vragen brillen
van STASSAR
Later wei 1
23 doden bi]
vliegtuigongeluk
Tilburg
VEEL VERDIENSIEN VOOR WAALWIJK
Voorbereidingen
Aangezien er steeds meer ongevallen plaatsvinden, is
het niet te vermijden, dat ook meerijdende passagiers,
waaronder zakenrelaties, personeelsleden, vrienden en
kennissen en ook lifters daarvan dagelijks de dupe
worden. Zij lopen zowel materiële als lichamelijke
schade op. Is een ongeluk veroorzaakt door een an
der dan de gastheer-automobilist, dan levert het ver
halen van die geleden schade weinig moeilijkheden
op. De bestuurder stelt dan immers eenvoudig „die
ander" voor zijn schade verantwoordelijk. Valt het
ongeval echter te wijten aan de automobilist zelf, dan
is déze de aansprakelijke partij.
„Hij wilde het zelf
Eerst niet
Boeren-senator
stelt Koekoek een
ultimatum
Orakeltaal
Omstandigheden
Damesmode
De Langstraat
wordt vergeten
Andere functies
Vredes-aanbod van
Amerika
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1966
87e JAARGANG No. 76
De tcho van het Zuióen
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Opgericht 1878
Bureaux Grotestraat 205. Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167 - 2002
Abonnement
p. week (0,26+ 2ct. inc.k.) 1 0,28
p. mnd. (1,10 10 ct. inc.k.) 1,20
p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35
p. kwrt. p.post 3,70 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 60ct extra)
Losse nummers 20 cent.
Advertentieprijs: 13 cent per mm.
Contractadvertentiesspeciaal tarief
Telegram-adres„ECHO"
In vele gevallen kan de automo
bilist zich daar niet mee verenigen
en verdedigt hij zich met de stel
ling dat zijn passagiers, die voor
niets mee mogen rijden, of de lifter
die immers zelf gevraagd heeft aan
de reis te mogen deelnemen, ook
maar hef risico moet aanvaarden
van normale kleine fouten die el
ke automobilist wel eens maakt.
Mef andere woorden, hij acht zich
pas verantwoordelijk wanneer hem
grove schuld of roekeloosheid kan
worden verweten.
Voor deze stelling valt veel te
zeggen. Een warm voorstander
hiervan was b.v. mr. D. A. Hoogen-
raad blijkens zijn in 1946 versche
nen dissertatie „De aansprakelijk
heid bij kosteloos meerijden". Niet
temin werd ook een tegengestelde
mening verkondigd en wel deze,
dat de automobilist die vrijwillig
een passegier meeneemt, er van
zelfsprekend voor dient te zorgen,
dat deze heelhuids het al of niet
overeengekomen punt van bestem
ming bereikt.
In deze onzekerheid werd aan
vankelijk een eind gemaakt door
de rechtbank Middelburg met het
vonnis van 25 juni 1952 (NJ 1953-
164). Deze rechtbank bepaalde, dat
bij gratis vervoer de gastheer
slechts in gevallen van opzet of
zware schuld jegens de gratis ver
voerde aansprakelijk was.
„Het enkele feit, dat de automo
bilist voor de gepleegde verkeers
overtreding strafrechtelijk veroor
deeld was, zou niet voldoende zijn
om zijn grove schuld aan te tonen".
Dit vonnis werd bekrachtigd door
het Hof Den Haag (d.d. 10 maart
1954 NJ 1954 no. 246). Het Hof
overwoog „dat een kosteloos ver
voerde passagier, door zich aldus
te laten vervoeren, naar verkeers
opvattingen het risico aanvaardt
van fouten, waaraan een behoor
lijke autobestuurder zich kan schul
dig maken en de aansprakelijk-
heidsvraag dan inderdaad anders
dient te worden beantwoord dan in
geval een derde ten gevolge van
een dergelijke fout schade lijdt".
WWWWVWWVWMW
Het rommelt in de Boerenpartij.
Eerste-Kamerlid A. Snoek uit Rot
terdam, naast ingenieur Adams de
enige „Boeren-senator", heeft aan
gekondigd zich tijdens de eerstvol
gende vergadering te distantiëren
van zijn fractievoorzitter wegens
diens oorlogsverleden.
De heer Snoek was verzetsman.
De Boerenfractie in de Rijswijkse
gemeenteraad heeft Boerenleider
H. Koekoek een ultimatum gesteld
bij monde van zijn voorzitter J.
Looman (27): Ir. Adams moet de
senaat verlaten („zo snel als zijn
benen hem kunnen dragen") of
„Rijswijk stapt uit de Boerenpar
tij".
Volgens de heer Looman staan
de fracties uit de hele Haagse ag
glomeratie achter hem. Commen
taar van de heer Koekoek: „Mijn
heer Looman moet zijn grote mond
houden. Er is helemaal niets met
de Boerenpartij of de heer Adams
aan de hand. We wachten alleen
op de bewijzen van de heer Baas
van wat hij in de Eerste Kamer al
lemaal beweerde".
Een soortgelijk vonnis werd ge
wezen door de Rechtbank Utrecht
(5 mei, NJ 1954 no. 703).
De voorstanders van „grove schuld"
waren dus in het gelijk gesteld. Dit
vraagstuk was niet zo moeilijk. Een
automobilist, die met een redelijke
snelheid reed en bij het voorrang
verlenen even doorslipte, kon men
beslist geen grove schuld verwij
ten. Wanneer echter de bestuurder
van een auto met een vaartje van
80 km op een spiegelgladde weg
reed en met diezelfde snelheid een
scherpe bocht nam, uit de bocht
vloog en tegen een boom belandde,
dan behoefde het geen betoog, dat
hier wel degelijk sprake was van
grove schuld.
Deze toestand duurde echter niet
lang. Reeds in 1955 werd door het
Hof Amsterdam een afwijkend ar
rest gewezen (17 februari 1955
Verkeersrecht 1955 no. 31). De kos
teloos meerijdende duopassagier
van een scooter werd ernstig ge
wond, toen de bestuurder tegen 'n
terzijde van de weg staand, van
groene reflectoren voorzien paaltje
reed. De besuurder beriep er zich
op, dat hij alleen in geval van gro
ve schuld aansprakelijk zou zijn,
omdat de passagier kosteloos met
hem meereed. Het Hof overwoog:
„•Integendeel is het Hof van oor
deel, dat hij, die in een geval als
het onderhavige in vriendschappe
lijk verkeer een passagier met zich
Imeeneemt in zijn auto of op zijn
motorfiets of scooter, de aanspra
kelijkheid voor het leven en wel
zijn van de passagiers op zich neemt
en het vertrouwen, dat deze hem
betoont door zich aan hem toe te
vertrouwen, niet mag beschamen.
Aan deze aansprakelijkheid kan de
gratis vervoerder zich niet ont
trekken met de verontschuldiging,
dat hem geen grove fout treft, of
dat hij niet méér risico heeft geno
men, dan hij voor zich zelf pleegt
te nemen. De mogelijkheid is niet
uitgesloten, dat onder bepaalde
omstandigheden het element van
hulpverlening van zó overwegende
betekenis is, dat dit bij de beoor
deling der aansprakelijkheid naar
billijkheid in aanmerking genomen
moet worden, doch van dergelijke
omstandigheden is hier niet geble
ken".
Ten slotte werd een zaak aan
hangig gemaakt, die tot in cassatie
werd uitgevochten, zodat eindelijk
de Hoge Raad in deze nieuwe ne
telige kwestie een uitspraak deed.
In het arrest (20 december 1957
VR 1958 no. 2) werd het volgende
overwogen: „De stelling, dat in het
algemeen de aansprakelijkheid uit
onrechtmatige daad van een auto
bestuurder jegens een kosteloos
meegenomen passagier in dier voe
ge beperkt is, dat de bestuurder
uitsluitend aansprakelijk zou zijn
voor de gevolgen van verkeersfou-
ten, die te wijten zijn aan grove
aan opzet grenzende schuld, vindt
geen steun in de wet.
Voor de beantwoording van de
vraag, of bij kosteloos meerijden
door de bestuurder jegens de mee
genomen passagier een tot schade
vergoeding verplichtende onrecht
matige daad is gepleegd, moet wor
den uitgegaan van art. 1401 B.W.
en daarmede van de aansprakelijk
heid in beginsel ook voor de gevol
gen van lichte verkeersfouten,
waarbij slechts plaats is voor een
onderzoek of de bijzondere omstan
digheden van het gegeven geval -
waaronder ook het kosteloos mee
rijden - medebrengen, dat de voor
hem schadelijke gevolgen van ze
kere fouten door de gratis passa
gier niet aan de bestuurder kun
nen worden verweten of niet op
hem mogen worden verhaald".
De Hoge Raad verwierp dus de
stelling, dat de gastheer-automobi
list alleen in geval van grove schuld
jegens zijn kosteloos vervoerde pas
sagier aansprakelijk zou zijn, maar
was kennelijk toch van mening,
dat „de bijzondere omstandigheden
in een gegeven geval zouden kun
nen meebrengen, dat bepaalde fou
ten niet aan de bestuurder verwe
ten zouden kunnen worden". Deze
ietwat „orakelachtige" toevoeging
maakte de zaak helaas niet duide
lijker, maar uit het direkt daarop
volgende arrest van de Hoge Raad
(11 april 1958 VR mei 1958 no 31)
bleek de bedoeling van ons hoogste
rechtscollege wel iets beter. Daar
in lezen wij o.m. dat de aansprake
lijkheid van de vervoerder voor
verzuim in het algemeen minder
streng zal moeten worden toege
past dan bij vervoersovereenkom-
sten tegen beloning.
Op het ogenblik is de situatie
dus zó, dat het standpunt „alleen
verantwoordelijk in het geval van
grove schuld" geheel is verlaten.
Toch kan er ook nu in bepaalde
gevallen géén aansprakelijkheid
zijn. Bij een vordering uit onrecht
matige daad zal deze er niet zijn
als de „bijzondere omstandigheden"
van het geval geen (onvoldoende)
grond hiervoor opleveren (arrest
20 december 1957); bij een vorde
ring uit overeenkomst niet als „de
minder strenge toepassing van aan
sprakelijkheid bij vervoersovereen-
komten om niet" leidt tot opheffing
van de verantwoordelijkheid van
de vervoerder (arrest 11 april '58).
Intussen heeft ook de Rechtbank
Amsterdam in een vonnis van 24
februari 1959 rekening gehouden
met de „omstandigheden", zij het
dan met de omstandigheden, als be
doeld in art. 1407 B.W. en niet de
„bijzondere omstandigheden" als
bedoeld in het arrest van de Hoge
Raad d.d. 20 december 1957.
Artikel 1407 B.W. vermeldt n.l-
dat de gewonde recht heeft op ver
goeding der kosten van herstel en
van de schade door de kwetsing of
de verminking veroorzaakt. „Ook
deze" aldus 1407 „worden gewaar
deerd naar gelang van de weder
zijdse stand en de fortuin der per
sonen en naar de omstandigheden".
De Rechtbank overwoog, dat de
artikelen 1401 e.v. geen onderscheid
maken tussen lichte en grove
schuld, ook niet bij kosteloos mee
rijden. Dit betekent echter geens
zins, aldus het vonnis, dat hij de
waardering der „omstandigheden"
van artikel 1407 lid 2 voor de be
paling van de omvang der schade
loosstelling met de bijzondere rela
tie van partijen geen rekening zou
mogen worden gehouden, hetgeen
zich in het bijzonder bij de ver
goeding der ideële schade zal doen
gelden.
Zo lang dit het geval blijft, kan
een inzittenden-verzekering bijna
niet gemist worden. De autobe
stuurder, die niet gesteld is op in
gewikkelde en pijnlijke schadere
gelingsproblemen bij kosteloos mee
rijden, verzuïme daarom niet deze
verzekering te sluiten.
Bij Winton, in de Australische
staat Queensland, is donderdag j.l.
een viermotorig VisCount-verkeers-
vliegtuig neergestort.
Volgens de eerste berichten heeft
geen der negentien passagiers en
vier bemanningsleden het ongeluk
overleefd. Het toestel was op weg
van Mount Ise naar Brisbane en
was eigendom van de Australische
binnenlandse luchtvaartmaatschap
pij Ansett-Ana.
Heuvelstraat H Telefoon 268S2
Exclusieve collecties
VESTEN
BLOUSES
KRAAGJES
ZAKDOEKJES
Atelier voor
PLISSEREN, BORDUREN,
STOFKNOPEN maken enz.
(Van onze verslaggever)
WAALWIJK Hef zilveren jubi
leum van de L.T.S.-Waalwijk e-o.
betekent ook een jubileum voor de
heer J. A. Thijssen. Vijfentwintig
jaar is de heer Thijssen n.l. als se
cretaris verbonden aan het school
bestuur. Hij is een van de mannen
van het eerste uur, die er voor ge
zwoegd hebben om Waalwijk een
Nijverheidsschool te bezorgen. De
heer Thijssen mag dan „zilveren
secretaris" zijn, in werkelijkheid
heeft hij al 36 jaar de belangen
voor deze Nijverheidsschool behar
tigd. Het spreekt voor zich dat het
bestuur van de L-T.S. zich bij het
zilveren jubileum niet onbetuigd
zal laten.
„In maart 1930 zijn mijn werk
zaamheden als secretaris al begon
nen. We hadden toen een bespre
king om de gemeentelijke avond -
tekenschool uit te breiden met een
afdeling avond-ambachtschool. Er
werd een vereniging opgericht:
„Ons Ambachts-onderwijs in Waal
wijk e.o."; met het doel de teken-
school over te nemen en uit te
breiden. Op deze tekenschool leer
de men naast tekenen, ook boet
seren en ontwerpen. Het overne
men van de school was niet erg
eenvoudig. Het bestuur was bang
dat de oude vorm verdwijnen zou.
Dat was niet de bedoeling van
het bestuur van „Ons Ambachts-
onderwijs in Waalwijk e.o.".
Van dit bestuur zijn nog in le-
Het E.T.I. te Tilburg heeft zich de
laatste tijd ernstig beziggehouden
met de toekomst der Brabantse in
dustrie. Tegenover bedrijfssluitin
gen en -inkrimpingen, die tot ont
slag van personeel leiden, komen er
in de Brabantse industrie ook nogal
wat gevallen voor van bedrijfsuit-
breidingen en nieuwe vestigingen,
die werkgelegenheid scheppen. Dit
blijkt uit het jongste nummer van
het officiële orgaan van het Econo-
misch-Teehnologisch Instituut voor
Noord-Brabant, dat naast een aan
tal ontslagen ook „tal van winst
punten voor de werkgelegenheid"
kan melden.
De minder gunstige berichten die
het ETI opsomt, omvatten het be
sluit van Philips om de Waalwijkse
vestiging, waar units voor tv-toe-
stellen werden gemonteerd, deze
maand te sluiten. Zoals bekend,
wordt de produktie van zwart-wit
tv-toestellen thans in Eindhoven ge
concentreerd. Voorts hef feit, dat in
Oosterhout een aantal personeels
leden van de NV Volt is overge
plaatst naar Philips in Breda, waar
overigens een nieuw Philips-com
plex in aanbouw is, dat naar schat
ting aan 300 mensen werk zal bie
den. Hispano-Suiza in Breda moet
wegens afzetmoeilijkheden haar
personeel in Breda met ongeveer
160 man inkorten; 60 mensen wor
den ontslagen en tenslotte hebben
in totaal 90 mensen ontslag aange
zegd gekregen door de stillegging
van een schoenfabriek (NV Schal
ken Van Vugt te Kaatsheuvel - 70
man) en de sluiting van een afde
ling van de NV Moravan, stalen
meubelfabriek en handelsonderne
ming (20 man).
Daar staat het volgende tegen
over:
In Roosendaal is onlangs de eer
ste paal geslagen voor de nieuw
bouw van NV Distilleerderij Wen-
neker en Co., welke geleidelijk van
Schiedam naar Roosendaal zal wor
den overgeplaatst. R.S. Stokvis en
Zonen uit Rotterdam heeft besloten
de import en distributie van Austin-
auto's voor de gehele Benelux te
Roosendaal te concentreren.
Bergen op Zoom is er onlangs in
geslaagd om twee bedrijven aan te
trekken. Op het industrieterrein aan
de Theodorushaven zullen zich ves
tigen Van Kuykdeuren Fabriek NV
uit Tilburg en de NV Metalen- en
Grondstoffenonderneming „Grond-
met" uit Rotterdam.
In Etten gaat binnenkort een van
de oudste plaatselijke industrieën,
n.l. de limonadefabriek Van Hape
ren vanuit de kom der gemeente
verhuizen naar een nieuw fabrieks
complex op het industrieterrein
Grauwe Polder. Bij dit bedrijf, dat
momenteel 40 mensen in dienst
heeft, staat een belangrijke produc.
tieuitbreiding voor dejdeur. In Ou
denbosch heeft Hunter Douglas
Holland NV uit Rotterdam een ter
rein aangekocht van 13 ha„ waarop
dit bedrijf behalve kantoren en ma
gazijnruimte ook productie-afdelin
gen zal bouwen voor de vervaardi
ging van Luxaflex zonweringen.
In St. Oedenrode is onlangs een
nieuwe machinehal van de Odafa-
brieken in gebruik genomen. De
productieruimte van deze stalen-
meubelenfabriek is hiermee met
6.120 m2 vergroot.
Op het industrieterrein in Oir-
schot heeft de in deze gemeente ge
vestigde meubelfabriek Meeuwis on
langs een nieuwe fabriekshal in ge
bruik genomen.
De Kempische gemeente Hooge-
loon meldt, dat zich op het indus
trieterrein Hapert weer drie bedrij
ven hebben gevestigd. Te Veldho
ven is de Ozon-wasser ij en NV op 't
plaatselijk industrieterrein gestart
met de bouw van een geheel nieuw
bedrijfscomplex. Op de grens van
de gemeente Budel en Weert heeft
Zinc Organon CV momenteel twee
chemische fabrieken, t.w. een fluor-
waterstoffabriek en een fluorchloor.
koolstoffenfabriek. Beide fabrieken,
die tezamen pl.m. 50 arbeidskrach
ten kunnen opnemen, zullen bin
nenkort in gebruik worden geno
men.
Te Budel gaat de NV Kempische
Zinkmaatschappij, in samenwerking
met de Britse Imperial Smelting
Corporation Ltd., ter plaatse de pro
ductie ter hand nemen van zinkstof.
Hiermee is een investering gemoeid
van een miljoen gulden.
Ook weet de ETI te vermelden
dat de provincie Noord-Brabant tot
1990 7600 hectaren grond moet re
serveren voor industrie-vestiging en
andere economisohe bedrijvigheden,
om de groeiende bevolking en emi
granten tijdig werk te verschaffen.
Volgens het Economisch Technolo
gisch Instituut in Noord-Brabant,
dat dit behoefte-cijfer voor ruimte
reservering aan een uitvoerige in
ventarisatie over de stand van de
beschikbare industrieterreinen ont
leent, is het voor Brabant zaak op
korte termijn de voorbereiding van
het Roode Vaart-gebied ter hand te
nemen.
In West-Brabant, dat nog de
meeste ruimte biedt, wordt de in
dustrieterrein-politiek vooral be
paald door Roosendaal en Bergen
op Zoom. Zuidoost-Brabant, het ge
bied dat de grootste economische
groei in de na-oorlogse jaren had,
blijkt de kleinste oppervlakte ge
meentelijk industrieterrein te kun
nen aanbieden. In Noordoost-Bra
bant zijn het vooral Oss, Cuyk,
Uden en Veghel, die op korte ter
mijn nog wat ruimte te bieden heb
ben. En waar blijft de Langstraat?
Typisch is het wel dat in al deze
beschouwingen van het ETI ner
gens sprake is van de plaatsen in
de Langstraat, als men weet dat er
de laatste jaren in Waalwijk, Kaats
heuvel, Drunen, Vlijmen, Sprang-
Capelle en Waspik pas tal van nieu
we vestigingen en talrijke uitbrei
dingen zijn tot stand gekomen en
er ook vele uitstekend geoutilleerde
en mooie industrieterreinen zijn
klaar gemaakt. Zie b.v. weer eens
naar Waalwijk, waar langs beide
zijden van de nieuwe haven grote
industrieterreinen beschikbaar lig
gen voor zware en lichte industrie.
J. A. Thijssen
ven de heren Jan Tielen (ere-voor-
zitter van het schoolbestuur), C. P.
van Dongen en ondergetekende (J.
Thijssen, de enige van de drie die
nog aktief bestuurslid is). We heb
ben elf jaar gevochten om de school
te krijgen. Ieder jaar opnieuw dien
den we een aanvraag tot goedkeu
ring en! tot het verkrijgen van sub
sidie in. Dat was een heel werk.
Er moesten steeds exploitatie-op
zetten ingeleverd worden. Bij K.B.
van 8 augustus 1932 werd ons mee
gedeeld dat goedkeuring niet kon
worden verleend. Men achtte de
behoefte aan de school niet groot
genoeg.
Het bestuur was niet van de wijs
te brengen. Jaar op jaar werd een
aanvraag ingediend, tot in 1941
succes werd geboekt en ook Waal
wijk „eigen" Technisch onderwijs
kreeg", zo vertelde ons de heer
Thijssen. Elf jaren waren er aan
vooraf gegaan, voordat de school
tot stand kwam. Elf jaren van hard
werken Als secretaris heeft de
heer Thijssen toen veel werk moe
ten verzetten. In 1941 was men er
trouwens nog niet. Nog bijna 20
jaar heeft het bestuur bergen werk
moeten verzetten om een fraai
nieuw schoolgebouw te krijgen. Al
dat werk heeft secretaris Thijssen
er niet van mogen weerhouden zijn
bestuursfunctie te blijven bekleden.
Integendeel, naast de bestuurs
werkzaamheden heeft de heer Tijs-
sen in! de begin-jaren ook de admi
nistratieve beslommeringen van de
school bijgehouden; tot een admi
nistrateur zijn werk overnam. De
heer Thijssen heeft het werk altijd
j met liefde gedaan. „Ik heb veel
belangstelling voor het onderwijs.
Vroeger wilde ik onderwijzer wor
den. De L.T.S. zie ik als een insti
tuut dat van groot belang is voor
stad en streek. Vorig jaar telde de
school 1170 leerlingen. Hieruit blijkt
welke functie de school in streek-
verband vervuld.
Mede door de goede verstandhou
ding in het bestuur en de prettige
samenwerking met de voorzitters
heb ik het werk graag gedaan". De
heer Thijssen heeft naast het secre
tariaat van de L.T.S. nog vele an
dere functies bekleed. Hij was 38
jaar secretaris-penningmeester van
de woningbouwver. bestuurslid van
de Baardwijkse Harmonie (thans
ere-lid) terwijl hij nog steeds lid
is van het kerk- en schoolbestuur
en van de St. Vincentiusvereniging.
Dat de heer Thijssen grote ver
diensten voor Waalwijk en om
geving heeft gedaan blijkt hieruit
wel.
Amerika is bereid de bombarde
menten op Noord-Vietnam te sta
ken, als het langs particuliere weg
of openlijk de verzekering krijgt dat
de Noordvietnamese regering het
Amerikaans gebaar beantwoord met
een vermindering van haar mili
taire activiteiten tegen Zuid-Viet-
nam.