wAAlwijkse en LanqstRAAtse couraiu
C. J. van Wijck veertig jaar
directeur schoenfabr. Martino
De „Hulpdienst Waalwijk"
vraagt driehonderd gulden
Regering rekent in het jaar
2000 op 20 miljoen inwoners
„EXPORT BELANGRIJK, MAAR VOOR
KLEINE BEDRIJVEN GEVAARLIJK"
o
OPEN OOG
M
LIEVER BUITEN STAD WONEN
tssSBBBm
Fabricage van
kinder- en meisjes-
schoenen en laarsjes
3500 paar per week
Bedrijfsklas
Lijmzwikmachine
Smederij
Drs <J. den Uyl
nieuwe leider van
de P.v.d.A.
GARAGE VAN MOSSEL
VERHUUR VAN
Tilburg, [Breda en
Oen Bosch half mil
joen inwoners
Veel waardering
voer Oosterhoutse
hoofdagent
Adriaansen die
Lugters greep
VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1966
87e JAARGANG No. 77
e Echo van het Zuióen
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TEELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
P* week (0,26+ 2 ct. lnc.k.) 0,28
p. mnd. (1,10 10 ct. lnc.k.) 1,20
p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35
p. kwrt. p.post 3,70 bij girobetaling
bij incasso p. postkwit. 60ct extra)
Losse nummers 20 cent.
Advertentieprijs: 13 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Telegram-adres„ECHO"
Opgericht 1878
Bureaux Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tal. 04167 - 2002
(van onze verslaggever)
KAATSHEUVEL „Martino"-schoenfabriek in Kaatsheuvel viert op
vrijdag 28 oktober een zeldzaam jubileum. Op die dag herdenkt de
heer C. J. van Wijck namelijk het heugelijke feit, dat hij veertig jaar
geleden deze schoenfabriek overnam en als directeur ging leiden.
Veertig jaar in het schoenenvak is geen alledaagse gebeurtenis, veer
tig jaar directeur van een schoenfabriek, een zeldzaamheid. Voor ons
dan ook reden om „Martino" eens voor het voetlicht te halen. Het
Kaatsheuvelse bedrijf, dat voornamelijk kinder- en meisjesschoenen
fabriceert, vindt in de Nederlandse schoenhandelaren gretige afnemers.
Van de 3500 paar in het middengenre, dat het bedrijf iedere week pro
duceert, is het grootste gedeelte bestemd om afgezet te worden op de
Nederlandse markt. „Export is zeer belangrijk voor de gehele Neder
landse industrie, maar mijn inziens voor kleinere bedrijven veel ge
vaarlijker dan voor grote bedrijven. Zowel voor grote als kleine be
drijven is het een voorname factor net bewaken van de lonen en on
kosten", zo vertelt ons de heer Van Wijck.
.MKSKMMUi
iii fttT-
y»"*
Ut*»*
Direkteur C. J. van Wijck temidden
van de nieuwe collectie schoenen*
Trouwens, toen de heer Van Wijck
(62) veertig jaar geleden van start
ging met „Martino", was er nog
weinig sprake van export. Opge
groeid in de schoenenstad Waal
wijk, wilde hij zijn handelslust uit
vieren in een eigen bedrijf. In de
Gasthuisstraat (waar momenteel de
handschoenenfabriek van de firma
Dekkers gevestigd is) startte dhr.
Van Wijck met de fabricage van
kinder- en meisjesschoenen. Het
waren toen voornamelijk sandaal
tjes en schoentjes in het goedkope
genre die, met een totaalproductie
van 3500 paar per week, vervaar
digd werden.
In de jaren dertig vond de heer
Van Wijck een mede-compagnon in
de heer J. V. van der Wee. Met
diens zoon J. J. W. van der Wee
(43) voert de 40-jarige jubilaris
momenteel het beheer van „Marti
no". Het bedrijf, dat inmiddels over
geplaatst was naar de Hoofdstraat,
waar het ook nu nog gevestigd is,
lag tijdens de oorlogsjaren zo goed
als stil. In de jaren '42'44 kon er
uitsluitend bonloos schoeisel ver
vaardigd worden. Deze schoentjes
hadden een houten zool en waren
van boven bedekt met een soort
jute.
In de bevrijdingsdagen werd de
fabriek van Martino zeer zwaar be
schadigd. De Canadezen staken de
directie echter de helpende hand
toe, door er voor te zorgen dat er
in België glas geruild kon worden
tegen overleer. Toen dit laatste
werd geconstateerd, bleek dat de
heren Van Wijck en Van der Wee
tegen vijf wetsartikelen hadden ge
zondigd. Na de oorlog kon de pro
ductie echter weer ter band worden
genomen. De vervaardiging van 't
goedkopere schoentje van voor de
oorlog werd ter zijde gelegd en men
ginig zich toeleggen op het wat
luxere kinderschoentje. Reeds ver
scheidene jaren worden er in dit
genre 3500 paar per week gemaakt.
„Een schoenfabriek is geen ge
makkelijk bedrijf, maar met de hulp
van onze 80 werknemers en door
onze specialisatie, kunnen wij de
concurrentie het hoofd bieden", al
dus de heer Van Wijck.
Om een indruk te krijgen hoe nu
precies een kinder-, meisjesschoen
of -laars gefabriceerd wordt, namen
wij een kijkje in het bedrijf van
„Martino". De bedrijfsleider van
deze onderneming, de heer M. v. d.
Steen, was zo bereidwillig ons haar
fijn de fabricage van „zijn" product
uit te leggen.
De brein van het bedrijf is, zoals
in alle schoenfabrieken, de model
leur. Ontwerper bij „Martino" is de
heer G. Snoeren. Hij ontwerpt per
seizoen enkele honderden paren
schoenen, waarvan dan zo'n 70 mon
sters overblijven, die de vertegen
woordigers aan de klanten tonen.
Per seizoen worden gemiddeld 45
monsters in productie genomen. De
heer Van Wijck, die met de heer
Snoeren elke schoenenbeurs in Eu
ropa bezoekt, geeft zijn modelleur
de richtlijnen, volgens welke hij te
werk dient te gaan. De ontwerper
moet rekening houden met de wen
sen van de koper en wie kent deze
wensen beter dan de heer v. Wijck,
die dagelijks in de verkoop „zit".
Hoewel we niet willen beweren
dat er onbelangrijke afdelingen in
een schoenfabriek zijn, heeft snij-
meester Fr. van Helvoirt bij „Mar
tino" de leiding over een wel uiter
mate belangrijk onderdeel: de leer-
afdeling. Onder zijn leiding wordt
het kostbare leer gesorteerd en
klaargemaakt voor de snijderij. Vol
gens de orderbonnen wordt 't leer
hier gesneden en verdeeld over
tientallen bakjes.
De gesneden delen worden in de
stikkerij „aaneengeweven". Ieder
meisjes en jongens die in deze afde
ling werkt, verzorgt een bepaald
onderdeel. De meeste stikkers en
stiksters zijn gediplomeerd. Wie het
niet is en wel graag een getuig
schrift wil behalen, kan één jaar
naar „school". „Martino" heeft een
eigen klasje, waar onder leiding van
de heer A. van Wezenbeek dit jaar
vijf meisjes de werkzaamheden aan
een stikkerij verbonden, leren.
Naast de praktijklessen volgen de
meisjes 's maandags theorie in de
huishoudschool. Voor deze cursus,
een onderdeel van het leerlingen
stelsel, bestaat ieder jaar veel be
langstelling. Vorig jaar leverde
„Martino" de meeste geslaagden
voor deze cursus.
Als de schacht (het bovenste ge
deelte van de schoen of laars) de
stikkerij verlaat, wordt, na een be
handeling in de „voorbereiding", in
de zwikkerij het contrefort ingelegd
Een beeld uit de stikkerij, links bedrijfsleider M. van der Steen, de
heer Van Wijck en de heer van der Wee.
en aangetrokken. Op de leest wordt
vervolgens de binnenzool gehecht.
Het leer verdwijnt dan om de leest
en de schacht en binnenzool worden
van een lijmlaag voorzien.
Waar vroeger drie machines en
even zoveel werknemers voor nodig
waren, doet de lijmzwikmachine,
bediend door één persoon, ineens.
De binnenzool, los gehecht, wordt
verwarmd, terwijl de schacht voch
tig wordt. De zo geactiveerde lijm
is weer kleefbaar. Als één geheel
komt het voorlopige product uit
deze machine. Na even voorbewerkt
te zijn, zet een boordenzwikmachine
de hiel met 18 spijkers vast. Om 'n
gladde bodem te krijgen, wordt het
overtollige leer weggesneden.
Het product begint nu ook steeds
meer de vorm aan te nemen van
schoen of laars. Het eindproduct is
echter nog niet bereikt. Het over
leer wordt in een tunnel, door mid
del van infra-roodbestraling, ge
droogd.Om het laatste onderdeel, de
zool, er op te krijgen, wordt er vilt
gelegd, waarop de zool wordt ge
lijmd, die dan tenslotte onder een
druk van 4 atm. wordt geperst. Als
de zool is bijgewerkt (de zolen wor
den van toeleveringsbedrijven be
trokken) kan de leest er uitgetrok
ken worden. Het product is klaar.
Voor het oog althans, want „Marti
no" wil de schoenen keurig afleve
ren, zodat ook de laatste afwerking,
het zuiver maken, eventueel voor
zien van schaduwlaag, het poetsen
en het voorzien van inlegzool met
de naam „Martino" ook nog wat
werk vraagt. Een eigen dozenmake-
rij (dat beslist niet ieder bedrijf
heeft), maakt het mogelijk dat bij
iedere serie snel de juiste doos kan
worden geleverd.
„Martino" beschikt ook over een
smederij, waar de productie van
matrijzen en messen ter hand wordt
genomen. In dit bedrijf is alles wat
de vervaardiging van een volwaar
dig product eist aanwezig. Het is
dan ook niet verwonderlijk dat de
„Martino"-schoenen en -laarsjes
graag verkochte producten zijn.
Drs. J. den Uyl, de huidige mi
nister van Economische Zaken
wordt de nieuwe leider van de Par
tij van de Arbeid. De socialistische
partijraad heeft besloten dat de
47-jarige heer Den Uyl nummer
één geplaatst zal worden op alle
kandidatenlijsten van de PvdA voor
de Tweede-Kamerverkiezingen van
volgend jaar mei.
Het logische gevolg hiervan is
dat niet drs. Nederhorst of dr. Von
deling straks de politieke leiding
van de PvdA in handen zal krijgen,
maar drs. Den Uyl. Waarnemers
in Den Haag concluderen uit de
keuze dat de PvdA-top de partij 'n
nieuw gezicht wil geven, waardoor
de misère en de verkiezingsneder
lagen van het laatste jaar wat op
de achtergrond raken.
WAALWIlK TEL. 04160 3678
PERSONENWAGENS
KAMPEERWAGENS
8 PERSONEN BUSJES
„De Hulpdienst Waalwijk wil gratis met liefdediensten alle men
sen helpen die hulp nodig hebben ongeacht hun geloofsovertuiging
of maatschappelijke positie". Met deze zin uit de brochure van
de hulpdienst wordt het principe waaronder de dienst werkt weer
gegeven. Behalve voor drukwerk e.d. zijn er dan ook geen kosten.
Al het werk wordt kosteloos verricht. Het komt echter zo nu en
dan voor dat de beschikking over enig geld de dienst zeer welkom
zou zijn om financieel te kunnen bijspringen. Zo'n geval doet zich
thans voor. Wie van de ingezetenen, die het werk van de hulp
dienst een goed hart toedragen wil een steentje bijdragen om
j. 300,- voor een goed doel te kunnen besteden? Stortingen of
jverschrijvingen op de Amrobank te Waalwijk, postgiro nr 1139258
zullen dankbaar worden aanvaard.
In het jaar 2000 zal Nederland be
volkt zijn door 20 miljoen mensen.
15 miljoen daarvan zullen wonen
beneden de lijn Alkmaar-Arnhem.
Het net hoofdverkeerswegen zal 'n
lengte bereiken van 5300 km, ruim
het drievoudige van het bestaande
net. De groei van de bevolking
wordt opgevangen in de zgn. stads
gewesten, waar 5o tot 70 procent
van de bewoners in eensgezinshui
zen kan worden ondergebracht. De
ze punten lezen we in de tweede
nota over de ruimtelijke ordening.
Twee verschijnselen staan cen
traal: de bevolkingstoename, in het
jaar 2000 gemiddeld 600 per vier
kante meter (thans: 375) en de
enorme groei van het aantal auto's.
In de nota wordt er ook op gewe
zen dat 1965 een keerpunt in onze
bevolkingstoename kan worden ge
noemd. Toen is een daling gecon
stateerd van het absoluut aantal ge
boorten. Als deze daling zich voort
zet (hetgeen de verwachting is)
dan zal die 20' miljoen in het jaar
2000 niet eens gehaald worden.
Uitvoerige beschouwingen zijn
gewijd aan de opbouw van de nieu
we woongebieden. De nota stelt
vast, dat het woningaanbod in de
grote steden kwalitatief niet meer
aan de eisen voldoet die vele stad
bewoners daaraan stellen. Men
woont liever in de randgebieden.
Wat de situering van de te vormen
stadsgewesten betreft kiest de re
gering voor een aansluiting op be
staande stedelijke gebieden, met be
houd evenwel van de al meer ge
noemde centrale ruimte. Het stads
gewest stelt de ménsen in staat
buiten te wonen in de stad.
De heer van der Wee bekijkt het laarsje voordat het in de lijmzwik
machine verdwijnt.
WAAROM KLEUR JE ALLES ZWART?
Een van onze medewerkers aan het ivoord: We worden in ons leven
dikwijls geconfronteerd met mensen, die redeneren in de geest van:
Wat heeft het voor zin je druk te maken; zolang ze beter van je
worden gaat het nog wel; maar anders zien ze je niet hangen. Of
mensen, die redeneren van: als je voor een dubbeltje geboren bent,
wordt je toch nooit een kwartje. Heel het leven is voor hen kleur
loos. Zulke mensen noemen we zwartkijkers. U heeft ze vast wel
eens ontmoet en dan laat je ze maar praten. Daarvoor kunnen wij
ons geen zorgen maken. Maar is zo'n onbezorgdheid wel gerecht
vaardigd? Er is eens een vader geweest, die zich zorgen maakte
over zijn zoontje. Het joch tekende en kleurde alles zwart, huizen,
bomen, bloemen, mensen, alles zwart. In zijn bezorgdheid ging de
vader met zijn zoontje naar de psychiater. Zou hij soms een ver
duisterde geest hebben, dacht de vader. De dokter streek de jongen
eens door z'n haren en vroeg: waarom kleur je toch alles zwart,
waarom niet rood of groen? De jongen antwoordde: dat kan toch
niet, dokter; al mijn andere kleuren zijn op, ik heb alleen nog maar
zwart. Is het bij ons mensen ook niet zo? Is bij velen ook de kleur
of vreugde van het leven niet op? God heeft ons leven als een rijk
kleurenpalet gemaakt. Als wij mensen ontmoeten, waar het erg
zwart is, laat ons dan kleur geven aan hun leven. Liefde, begrip,
medemenselijkheid, dat zijn kleuren, die onze maatschappij kleur
rijk en vreugdevol maken, en waardoor zelfs de grootste zwartkijkers
geboeid zullen worden.
Bedrijfsapostolaat, Waalwijk e.o.
Dat inderdaad wel enig beleid
nodig is voor de huisvesting van
7,5 miljoen mensen tot het jaar
2000, wordt duidelijk als men weet
dat de regering meent te moeten
vasthouden aan een bouwprogram
ma van 125.000 woningen per jaar.
De regering stelt zich voor dat
er in 2000 de volgende concentra
ties bestaan: Amsterdam en Rotter
dam met elk meer dan 1 miljoen in
woners, Den Haag, Utrecht, Eind
hoven, Arnhem en Twente met tus
sen het half en 1 miljoen inwoners
en Tilburg, Groningen, Zwolle, het
Gooi, Haarlem, Amersfoort, Breda,
Dordrecht, Den Bosch, Nijmegen,
Heerlen en Kerkrade met tussen
een kwart en een half miljoen. De
ze laatste elf concentraties moeten
dan een tram- dan wel busnet heb
ben met vrije banen in de centra*
JUWELIER
De justitie wil de verblijfplaats
van de 31-jarige Piet Lugters ge
heimhouden. Vanuit Oosterhout is
hij overgebracht, naar wat de jus
titie noemt, een „veilige plaats".
Verschillende politiekorpsen in Bra
bant willen Lugters nog spreken in
verband met in hun ambtsgebied
gepleegde misdrijven. „Als bekend
wordt waar Lugters zit", zo rede
neert men, „dan krijgt de direktie
van de gevangenis geen moment
rust meer".
Zoals bekend werd Piet Lugters
zaterdagavond gegrepen door de
Oosterhoutse hoofdagent P. Adri
aansen. Lugters die met een kapot
te auto langs de weg stond, werd
kordaat door de hoofdagent over
meesterd. De heer Adriaansen ris
keerde daarbij zijn leven, daar Piet
Lugters over vuurwapens scheen te
beschikken en het bekend was dat
hij voor niets terug deinsde. Tot
een vuurgevecht is het niet geko
men. De hoofdagent wist de dron
ken Lugters in bedwang te houden.
De heer Adriaansen is maandag
middag officieel gehuldigd. Burge
meester mr. A. Eikhuizen van Oos
terhout overhandigde hem een gra
tificatie en stelde hem een extra
periodieke verhoging in het voor
uitzicht. De burgemeester zal ook
de Minister van Justitie van het
kordate optreden van de hoofd
agent op de hoogte stellen. Van de
zijde van de bevolking en politie
korpsen uit andere gemeenten ont
ving de heer Adriaansen vele ge
lukwensen en cadeaus.
