waaLwij kse en lAnGSTRAAtse couRAnt
zDe «goed keilig man» ió eenó
veroordeeld voor miókandeling
Een Sinterklaas surprise
om zelf te maken
nDerlancflljót
UiT HET BEWOGEN LEVEN VAN DE SINT
Het huis:
Piet:
Oorvijg
Hersteld
Elk jaar valt het weer op, hoe goed verzorgd Sin
terklaas er uit ziet. Hij is weliswaar een oud man
en hij loopt misschien wat gebogen en zijn stem is
vaak wat zwakjes, soms een beetje schor, maar zijn
haren zijn altijd keurig geknipt, iets, dat je van som
mige jongeren nu niet bepaald kunt zeggen. Zijn
kleding is smetteloos en zijn gelaatskleur is fris, blo
zend. Komt het hierdoor, dat Sinterklaas onsterfe
lijk is Omdat hij zichzelf niet verwaarloost, maar
altijd aandacht aan zijn uiterlijk besteedt Onge-
twijfeld, want een goede lichaamsverzorging is voor
de Sint altijd al belangrijk geweest. Oude portret
ten van de bisschop tonen aan, dat hij, ook toen hij
ouder werd, nog blozende wangen had, al waren zijn
haren dan ook sneeuwwit. Zijn baard was op een
speciale manier „gekapt", niet lang en golvend, doch
vol en kort. De baard van Sinterklaas was „mode
aangevend". Men sprak van een baard „alla Sai7
Nicola", en wie zo'n baard droeg, werd daardoor ge
prezen om zijn goede smaak.
Als kind was de
kleine Nicolaas
erg eenzaam
Bisschop van Myra
St. Nicolaas:
JEAN BARD.
VRIJDAG 25 NOVEMBER 1966
87e JAARGANG No. 93
De Echo van het Zuióen
Uitgever
Waalwjjkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
HoofdredacteurJAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
p. week (0,26+ 2ct. inc.k.) i 0,28
p. mnd. (1,10 -j- 10 ct. inc.k.) 1,20
p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 1 3,35
p. kwrt. p.post 3,70 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 60ct extra)
Losse nummers 20 cent.
Advertentieprijs: 13 cent per rr-n.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167 - 2002
Telegram-adres„ECHO"
vooral in het middaguur. Het was
geen devotie die de kinderen naar
de kerk deed gaan. Buiten was het
nl. smoorheet en in de kerk was 't
heerlijk koel.... Nicolaas vertelde
de kinderen, die nimmer een school
bezochten, de verhalen die hij van
zijn leermeester had gehoord, door
spekt met eigen fantasieën. De
priester van de kerk had schik in
de jongen. Hij vroeg aan de vader
of hij de zoon „in de leer" mocht
hebben. Aldus geschiedde.
Aan Nicolaas werden de schriften
uitgelegd. Maar ook werd hem ge
leerd om hetgeen er in stond in de
praktijk toe te passen. „Draagt el
kanders lasten" werd het parool
van de opgroeiende jongen. „God is
Goed, dus moeten wij ook goed zijn
voor de ander. Het is door de toe
passing van deze stelregel, dat Sin
terklaas zo bekend en geliefd is ge
worden. Een stelregel die hij nim
mer heeft verloochend. Nicolaas be
wees aan zijn medemensen allerlei
kleine diensten: hij voedde 't paard
van de voerman, hij schepte water
voor de wasvrouwen, hij zaagde
hout voor de houthakker.
Sinterklaas was het enige kind
van rijke ouders, die in Patara, in
de provincie Lycië, in het zuid-wes
ten van Klein-Azië (het huidige
Turkije) woonden, waar de Sint dan
ook is geboren. Al behoorden de
ouders van Sinterklaas tot de „voor
aanstaanden", het waren eenvoudi
ge en Godvrezende mensen. Zij had
den de tijd nog gekend waarin
„christen zijn" betekende, dat men
aan allerlei plagerijen, achteruit
stelling, ja zelfs aan vervolging
bloot stond.
Na de „omwenteling" was het ech
ter snel beter gegaan en reeds de
grootouders van Sinterklaas waren
in goede doen. De ouders van Nico
laas beschouwden de welvaart niet
als iets dat vanzelf sprak. Zij zagen
hun rijkdom steeds als een grote
zegen, waarvoor men elke dag weer
dankbaar moest zijn. In deze sfeer
werd de kleine Nicolaas opgevoed.
Vaak werd hij herinnerd aan de tijd
van de vervolging. Vele verhalen
over de martelaren van vroeger
werden aan de jongen verteld en al
heel vroeg kreeg Nicolaas bewon
dering voor deze mensen. Naar het
gebruik in die tijd bij gegoede fa
milies kreeg de zoon een goede op
leiding. Een bekwame Griekse leer
meester gaf hem thuis les. De zan
gen van Homerus, de omzwervin
gen van Odysseus en de reizen van
de apostel Paulus vloeiden in de
geest van de jongen ineen.
Zoals alle „enige" kinderen, was 't
kind Nicolaas aanvankelijk wat een
zelvig; vrienden had hij niet. Hij
speelde vaak alleen en hield veel
van tekenen. Uren lang kon hij met
potlood en papier bezig zijn. In de
kerk leerde hij later zijn vriendjes
kennen. Hij bezocht vaak de kerk,
waar hij andere jongens ontmoette,
Op 17-jarige leeftijd verloor Nico
laas kort achter elkaar zijn ouders.
Zijn eenzaamheid werd nog groter,
al viel een rijke erfenis hem toe.
Verscheidene vooraanstaande fami
lies nodigden hem uit; vooral in die
gezinnen, waar huwbare dochters
waren, werd hij vaak gevraagd.
Nicolaas koos geen der jonge doch
ters tot vrouw, maar hij bleef ook
niet alleen. Op de slavenmarkt
kocht hij een door zeerovers buit
gemaakte negerjongen. Hoewel Ni
colaas de jongen direct vrij ver
klaarde, wilde de kleine neger hem
niet verlaten.
„Hoe heet je eigenlijk?" vroeg Ni
colaas.
„Pieter", zei de jongen.
Overal waar Nicolaas was, daar be
vond zich ook zwarte Pieter. Som
mige mensen namen er aanstoot aan
dat Nicolaas zich door een neger
liet bedienen. Ook vonden zij, dat
de zoon het erfgoed van zijn ouders
niet goed beheerde. Hij was te roy
aal, neen, niet voor zichzelf, maar
voor anderen. Hij gaf zijn geld links
Zit u met het probleem voor uw huis
genoten een aardige Sinterklaas-sur
prise te moeten maken, dan hebben
wij misschien een goed idee voor u.
Het kost niet veel en u kunt het he
lemaal zelf doen. Op de foto ziet u
een huis gemaakt uit o.m. zes gelijke
lege dozen. De grootte van de dozen
kunt u kiezen in verhouding met het
grootste geschenk dat u erin wilt ver
stoppen.
Hiervoor hebt u nodig zes lege dozen
gekleurd papier, lijm en een vilt
stift.
Alles wat u te doen hebt is:
- dozen aan elkaar plakken,
- gekleurd papier erom,
- rood dak knippen en op het huis
plakken,
- zwarte schoorsteen rondplakken;
onderkant gekarteld uitknippen,
naar binnen vouwen en vastplak
ken,
- huis afwerken (tekenenramen en
deuren e.d.) met viltstift.
Hiervoor is nodig: kern closetrol,
watten, gekleurd papier en lijm.
U gaat als volgt te werk:
- closetrol bekleden; onderkant kar
telen,
- hoofd maken van prop papier,
boven in de rol vastplakken,
- gezicht erop tekenen, haar en
baard van watten vastkleven,
- rode jas om de closetrol plakken,
- mijter en staf maken; mijter van
stevig papier, evenals de staf,
welke laatste ook van een pijpe-
stoker gemaakt kan worden,
- Sint Nicolaas (gekartelde onder
kant) op dak vastplakken.
Hiervoor is nodig: twee luciferdoos
jes, een klein stukje crêpe- en ge
kleurd papier.
Werkwijze:
- luciferdoosjes zwart bekleden en
op elkaar lijmen,
- gezicht met oren en kraag van
crêpepapier erop kleven,
- afwerken met groene hoed en ro
de veren,
- Piet op dak vastplakken.
Aldus hebt u een leuke en kleurige
Sinterklaas-surprise gekregen. Zelfs
Sint en Piet kunnen als bergplaats
voor kleine geschenken dienen.
en rechts uit aan mensen, die het
nodig hadden. Tal van verhalen wij -
zen er op dat Nicolaas altijd klaar
stond om te helpen.
Het bekendste verhaal is wel de ge
schiedenis van de man met zijn drie
dochters, de buurman van Nicolaas.
I
De man was van goede komaf, doch
buiten zijn schuld, aan lager wal
geraakt. Gebrek dreigde en buur
man wilde, ten einde raad, zijn
dochters op minder eerbare wijze
geld laten verdienen. Toen Nicolaas
daarvan hoorde, wierp hij 's nachts
een klomp goud bij de bewuste bu
ren door het raam. De wanhopige
vader vond het goud en dankte de
hemel voor de wonderbaarlijke uit
redding. De goede man was echter
nuchter genoeg om te begrijpen dat
het goud niet zomaar uit de lucht
kwam vallen. En toen voor de twee
de keer een goudklomp door het
venster werd gegooid, besloot de
man de wacht te houden.
Nicolaas werd op heterdaad betrapt.
Ontroerd viel de dankbare buurman
voor de gever op de knieën. Nico
laas wilde echter van geen dank
weten.
Buurman leefde nog lang en geluk
kig en zijn drie dochters kwamen
op fatsoenlijke wijze aan de man.
Door deze en andere feiten werd
Nicolaas zo bekend, zowel ten kwa
de, vanwege zijn „verkwisting", als
ook en vooral ten goede, dat, toen
de Bisschop van Myra stierf, de ver
gadering van Bisschoppen het oog
liet vallen op de jongeman, die zo
veel goed deed.
Er was echter één bezwaar: Nico
laas was geen priester. Maar ook
daarop werd wat gevonden. Een op
leiding tot het priesterambt volgde.
Nicolaas werd tot priester èn tot
bisschop gewijd. Hij was wel een
jonge kerkvorst met zijn 20 jaar.
zich zo op over de ketterijen van
een zekere Arius, dat hij de man,
in tegenwoordigheid van Keizer
Constatijn, een flinke draai om de
oren gaf.
De Keizer kon deze daad niet waar
deren. Hij eiste, dat de hand van
Nicolaas zou worden afgehakt.
Collega's-bisschoppen wisten dit
slechts met moeite te voorkomen,
maar Nicolaas kwam toch in 't ge
vang terecht. Zijn ambtsgewaad en
eretekenen werden hem afgenomen.
Zijn mooie baard werd afgeschoren.
Sinterklaas kwam op water en
brood
Toen gebeurde het wonder. Nico
laas werd op geheimzinnige wijze
bevrijd. Zelfs zijn baard groeide in
versneld tempo weer aan
- .f
Hier kon de Keizer niet tegenop.
Constantijn moest bakzeil halen.
Een hogere macht had de door hem
gestrafte bisschop onschuldig ver
klaard. Sinterklaas werd in zijn vol
le rechten hersteld. Ook zwarte Piet
kon weer aan het werk gaan. De
knecht was zich, zodra zijn meester
Bisschop was geworden, van zijn
waardigheid bewust. Hij droeg een
wambuis met pofmouwen, 'n smal
le kuitbroek en 'n gepluimde muts.
Hij droeg meestal een zak op de
rug. In die zak zat van alles: ge
kochte voorwerpen om de klandizie
van een gesjochte koopman wat op
te voeren; soms geldstukken om uit
te delen.
Zo is het tweetal nog steeds op
toernee. Heel de wereld door. Be
gin december zijn ze weer in ons
land. En omdat iedere Nederlander
tot de fanclub van Sinterklaas en
zwarte Piet behoort, zullen ze weer
hartelijk worden onthaald.
Het is tegenwoordig mode om be
langrijke personen uit het verleden,
ja zelfs uit het heden, te „ontluis
teren". We weten niet of er nog
eens een boek zal verschijnen met
als titel: „Sinterklaas zoals hij wer
kelijk was". Veel kans is er niet op,
want degenen die de Sint van dicht
bij gekend hebben als Bisschop van
Myra, zijn reeds lang gestorven.
En ook wij gevoelen niet de behoef
te om aan de moderne gewoonte
mee te doen, maar de eerlijkheid
gebiedt toch te vermelden, dat de
„Goedheiligman" soms erg driftig
kon zijn. Tijdens het concilie van
Nicea wond de Bisschop van Myra
Als vijf december nader kwam
dan klonken onze zangen
van maandie door de bomen scheen,
het liedje van verlangen.
Dan maakten we het lijstje op
van wat we zouden wensen;
we grepen niet zo hoog, we waren
nog geen grote mensen.
Een pop met vlechten in het haar,
een snoezig jurkje, kant en klaar,
twee kaatseballen in een net,
een letter van banket
En vele jaren later komt
weer vijf december nader.
Je hebt nu geen verlanglijst meer,
je bent nu man en vader,
je weet dat 't weer wat kosten zal,
wil je elk het zijne geven,
steeds groter worden de kadoo's,
steeds duurder wordt het leven.
Ook nu schijnt, zoals ieder jaar,
de maan weer door de bomen.
Alleen vraag je je nu slechts af
waar 't geld vandaan moet komen.
En mocht je voor die ene keer
eens een verlanglijstje makent
dan vroeg je niet om snoeperij
'en dergelijke zaken;
dan vroeg je om een beetje rust
zo langs des heren straten,
dan wou je enkel maar, dat je
met vrede werd gelaten,
de spanningen van ied're dag
nu toch eens zouden wijken,
die hangen tussen mens en mens
en militante rijken,
en dat je voluit zingen kon:
„O Sint, wij zijn zo blij,
want stoute mensen zijn er niet
meer bij
Maar als het vijf december is
dan heb je al weer zorgen;
vandaag is het een zorgloos feest,
maar morgen is 't weer morgen.
