Diny Kuysten deze week terug
van haar Amerikaanse studiereis
Tips voor de feestdagen
Iteëttoetté
stap
De ontevreden denneboom
ging op
Voor de feestdagen
„WAT VELE AMERIKANEN OVER
NEDERLAND DENKEN IS DWAAS'
Vrouw werkt
M
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 23 DEC. 1966
2
Radio en TV hadden
belangstelling voor
Sprangse
Banden smeden
Temidden van vrouwelijke officieren op de basis Cape Cod na een uit
eenzetting over Nederland.
ENGELS, 16e eeuw
WEEK KAARSVET van metaal af in kokend water. Ga
vooral niet krabben met een scherp voorwerp. U zult
dan zeker krassen maken.
KAARSVET OP STOF kunt U het beste verwijderen door
de stof tussen twee lagen grauw papier te leggen en
dan met een warme bout strijken. Telkens een schone
plek van het papier nemen.
KAARSVET OP HOUT moet worden afgekrabd, maar wel
heel voorzichtig.
OM AL DIT ONGEMAK van vlekken door afdruipend kaars
vet te voorkomen, gebruikt u het beste een bobèche.
Dit is een bijna plat metalen of glazen schoteltje met
een gat in het midden dat op de kandelaar rust en
waar de kaars precies in past.
WILT U DIT JAAR niet wéér alle kerstkaarten die u ont
vangt, op een boekenkast ten toon stellen? Maakt u
dan van een vrolijk, rood lapje een brievenhanger, die
u in de kamer aan de. muur hangt. Het mooiste is na
tuurlijk als u dit hangertje met een kerstmotiefje ver
siert. Hebt u nu geen tijd meer voor borduren, houdt
dit dan wel in gedachten voor de nog komende lange
winteravonden, maar prik nu een takje dennegroen op
de brievenhanger vast. Of bevestig er een paar glinste
rende kerstversierinkjes aan.
EEN SCHELLEKOORD is een fel begeerd handwerk. Voor
kerstmis kunt u een speciaal kerst-schellekoord maken
van rode, gemakkelijk af te tellen stof. Kerstmotiefjes
genoeg in de handwerkboekjes. Of u koopt een voor
getekend exemplaar. Bent u niet zo handwerkerig of
ontbreekt u de tijd in deze drukke maand, versier dan
uw schellekoord met verschillende kerstzaken als tak
jes, 'n kransje, snoezige kerstmannetjes of engeltjes.
Door 't zoompje aan de bovenkant kunt u een bamboe
stokje steken of een dun latje. Aan de uiteinden kunt
u een Iiangkoordje bevestigen. De onderkant kunt u in
een punt laten uitlopen en al of niet van een kwast
voorzien.
WILT U DE FEESTTAFEL DEKKEN met een speciale
kerstloper? Bekijkt u dan eerst even uw servies, om te
zien welke kleur u het beste kunt kiezen. Zal rood wat
te fel staan, dan kunt u nog wit of lichtgroen nemen.
Het zelfde geldt, als u met place-mats dekt.
EEN GLAZEN FLES, vaas of bokaal vol glinsterende kerst
ballen en kerstballetjes, is een bijzonder aardige kerst
versiering.
VERSIER NIET ALLEEN UW WOONKAMER met denne
groen. Hang ook eens een tak in de gang, of een tak
met een paar glinsterballen er aan, aan de trapleuning.
Een eenvoudige versiering aan de voordeur is ook weer
eens iets anders, 't Staat vriendelijk en uitnodigend.
Na 7 maanden in de Verenigde Sta
ten te hebben doorgebracht kwam de
24-jarige mej. Kuysten uit Sprang-
Capelle zondag weer in Nederland
aan. Zeven maanden lang bezocht zij
met nog 35 anderen uit Europa uni
versiteiten, scholen, organisaties en
diverse Staten van Amerika. Zo be
zocht zij o.a.: Massachusetts, Ohio,
Kentucky, Iowa, South en North Da
kota en Minnesota. Vanuit de Natio
nal 4 H club Foundation in Washin-
ton organiseerde men haar studiereis
door Amerika. Ook werden daar de
conferenties gehouden met alle afge
vaardigden. Zij bestudeerde o.m. het
onderwijssysteem en studeerde zelf
aan diverse universiteiten. Daarnaast
hield zij lezingen over Nederland op
scholenvoor organisaties, verenigin
gen en zelfs voor officieren op lucht-
bases. Radio en T.V. hadden belang
stelling voor haar, zodat verschillen
de malen interviews werden afgeno
men.
„Ja, hoe vele Amerikanen over Ne
derland denken is gewoon dwaas. Zij
menen dat Nederland een lieflijk land
is met gezonde, vriendelijke mensen
die allen in klederdracht en op klom
pen lopen. Dat heb ik steeds weer ge
probeerd uit hun hoofd te praten",
aldus Diny Kuysten, die wel veel be
langstelling voor ons land ondervond.
„De Nederlandse dijken, het maken
van land uit water", zoals de Noord-
Oostpolder en de Deltawerken zijn
zaken die de Amerikaan bewondert.
Maar de Amerikaan ik ook trots op
zijn eigen land", vervolgde Diny
Kuysten. „'Hij laat dat ook duidelijk
blijken en wil dan tevens onze mening
horen. Zij zijn ook enorm informeel
en leven heel gemakkelijk. Ze gaan
veel uit, al is het maar om te eten
en dag en nacht staat de radio en de
T.V. aan. Daar heb ik me wel eens
aan geërgerd. Ze slepen je overal mee
naar toe. Maar ze zijn erg gastvrij.
Na een kranteninterview werd ik
tientallen malen opgebeld door men
sen die vroegen of ik niet eens wilde
komen dineren of praten. Soms wil
den ze alleen dat „Hollandse meisje"
zien.
Horizontaal:
1 sport; 6 enigzins; llreeds; 12 rang
telwoord; 14 ambtshalve (lat. afk.);
15 halfbloed; 18 spits; 19 insekten-
stadium; 21 eenheid van kracht
(afk); 22 vochtig; 24 waterkering;
25 jongensnaam; 27 omroepvereni
ging; 28 knaagdier; 29 voor; 30 ver
binding; 33 rijschool; 34 de dato
(afk); 35 streep; 38 voorzetsel; 39
de somma van; 40 grondtoon; 41
vogelprodukt; 42 op dit moment;
43 voegwoord; 45 opschorting; 49
als onder (afk); 50 gebogen; 51
werpanker; 53 overheidsbedrijf; 54
bekende voetbalclub; 56 leeftijd
(Eng.); 57 verlaagde toon; 59 ver
laagde toon; 61 vruchtennat; 63
uitroep; 64 rijgsnoer; 66 kleding
stuk; 68 koningin (fr.); 70 goud
(Fr.); 71 herkauwer; 73 laatste
nieuws (afk); 74 soort bril; 75 in
massa.
Of er veel vrouwen werken? ja
ontzettend veel. En dat doen ze dan
alleen om hun kinderen te kunnen la
ten studeren, of ze doen het om luxe.
Zij schamen zich daar ook helemaal
niet voor", volgens mej. Kuysten.
De zeven maanden zijn snel verlopen
en ze heeft er geen spijt van dat ze
is gegaan. Ze heeft er veel ervaringen
opgedaan. Zo vertelde ze ook dat wij
hier nog wel wat van organiseren in
Amerika kunnen leren. Alles was vol
gens haar perfekt. Nu zal ze zich
waarschijnlijk weer in het onderwijs
begeven. Voor haar studiereis was zij
verbonden aan de landbouwhuishoud-
school te Zierikzee.
Toch zou ze graag een baan heb
ben waardoor ze intensiever kan wer
ken en meewerken aan de internatio
naal gesmede en nog te smeden ban
den. Zij verklaarde zich al bereid le
zingen te houden over Amerika waar
zij zich heeft georiënteerd op het on
derwijssysteem, organisaties en de
landbouw en veeteeld bedrijven.
Door haar verblijf in Amerikaanse
gezinnen heeft zij ook het juiste beeld
to
Verticaal:
1 plaats in Overijsel; 2 lichaams
vocht; 3 geestdrift; 4 water in Fries
land; 5 visgerei; 6 boom; 7 deel v.
d. Bijbel (afk); 8 gewicht; 9 vod;
10 uitheems zoogdier; 13 vis; 16
klein persoon; 17 deel v. e.boom;
19 bergplaats; 20 genoegdoening
schenken; 23 foefje; 24 beschaafde
vrouw; 26 wiel; 29 hoofddeksel; 31
slang; 32 de jongere (afk); 35 mee
lijwekkende figuur; 36 schamele
woning; 37 klein takje; 44 bovenste
deel; 46 klein beetje; 47 zangnoot;
48 heldendicht; 49 vogel; 50 snor;
52 totaal; 55 treiter; 58 selenium
(afk); 59 aardverhoging; 60 jongens
naam; 62 behaarde huid; 65 insekt;
66 sportterm; 67 drinkgerei; 69
meisjesnaam; 71 pers. voornaamw.;
72 en andere (afk).
De oplossing wordt in de volgende
editie van „De Echo van het Zui
den" gepubliceerd.
gevormd van het leven van de gemid
delde Amerikaan. Het is voor mej.
Kuysten een leerzame reis geweest
die ze graag eens zou herhalen, al was
het alleen maar om al die mensen nog
eens te ontmoeten.
Er was eens een denneboom die in
een mooie, grote tuin stond. Die
tuin behoorde bij 'n prachtig, groot
huis waarin een vader, moeder en
een klein jongetje woonden. Het
boompje was jaren geleden ge
plant door de tuinman van de men
sen die in het grote huis woonden.
Het was in al die jaren hard ge
groeid en kwam nu al zo hoog dat
het door de ramen in het huis kon
kijken. Het liep tegen Kerstmis en
de denneboom voelde zich erg be
droefd. Nu zullen jullie denken dat
die boom geen enkele reden had
om bedroefd te zijn. Hij had naai-
Geluk, mijn goede mensen,
geen droefheid meer of klacht,
want Jezus, onze Heiland,
werd mens in deze nacht.
Om ons te redden van de dood,
van Satan's felle klauw,
daarom werd Jezus mens vannacht
uit Onze Lieve Vrouw.
In Bethlehem, de kleine stad,
zag Hij het eerste licht,
daar werd Hij in een krib gelegd,
het stralend, hemels wicht.
Zijn moeder zat er wenend bij,
niets had zij voor de kou,
maar Jezus lachte wonderzacht
naar Onze Lieve Vrouw.
Van god, de goede Vader,
kwam blank een engel neer,
die zong voor arme herders
van 't Kindje, zacht en teer,
hoe dat in Bethlehem vannacht
in armoe en in kou
tot aller vreugd geboren werd
uit Onze Lieve Vrouw.
Vrees niet, zo zong de engel,
ken angst, noch zorg vannacht,
want die daar werd geboren
heeft deugd 'en macht en kracht.
Zó sterk is Hij, dat zijn geweld
de duivel drijft in 't nauw,
zo sterk is Hij, het hulpeloos Kind
van Onze Lieve Vrouw.
De herders waren na dit woord
dankbaar en blij gezind,
lieten hun schapen onbewaakt
in nacht en sneeuw en wind,
en gingen recht naar Bethlehem tee,
wat deerde hun de kou?
Zij zouden 't Koningskindje zien
en Onze Lieve Vrouw.
Maar toen zij zochten in Bethlehem
naar een kind in een koningstooi,
toen vonden zij in een arme stal
een hulpeloos wicht in 't hooi.
Zijn moeder zat er biddend bij
met ogen klaar als dauw, -
zij knielden voor de kribbe neer
en Onze Lieve Vrouw.
Nu, goede mensen, zingt en speelt,
dankt allen God de Heer,
omhelst elkaar in broederschap,
kent liefde altijd weer.
Want Jezus kwam om ons te slaan
uit Satan's felle klauw,
hebt Hem 'en ook elkander lief
en Onze Lieve Vrouw.
Totdat op een avond, hef boompje
een belangrijke beslissing nam;
„Wat sta ik hier elke dag te dro
men en elke nacht te huilen", vroeg
het zich af, „Ik verlies al mijn
groene naalden met dat gehuil.
Weet je wat, ik ga naar het bos".
Dat was heel slim bedacht van de
denneboom, want hij had zo vaak
andere bomen horen fluisteren over
een bos, vlakbij, waar honderden
kerstbomen stonden, die gekapt en
meegenomen werden. Die bomen
werden verkocht aan andere men
sen en meegenomen naar huis,
waar ze prachtig versierd werden.
zame boom over de straat zien gaan,
heel langzaam en heel alleen. Ze
lachte wat en deed haar best de
wolken te vermijden zodat de den
neboom genoeg licht had om te
kunnen zien, waar hij liep.
Langzamerhand verdween de maan
echter en het werd lichter buiten.
En net had de zon besloten tevoor
schijn te komen, toen de denne
boom heel moe eindelijk bij het bos
met de kerstbomen was gekomen.
Daar zuchtte hij heel diep, plantte
al z'n wortels weer in de grond bij
de andere kerstbomen en viel toen
in een diepe slaap.
een klein huisje gebracht, waar 2
kinderen juichend op de man af
stormden en riepen: „Oh pappie
wat fijn, een kerstboom!" Het
boompje glunderde en wat het ver
wacht had gebeurde: 's avonds werd
het opgetuigd met ballen met al
lerlei kleuren en met kaarsjes. De
denneboom was nu volkomen te
vreden. De volgende dag was het
de eerste kerstdag en niets maakte
de boom gelukkiger dan de blijde
gezichtjes van de kinderen die
staarden naar de zaeht-flikkerende
kaarsjes en de schitterende ballen.
De denneboom voelde zich twee da
gen lang de koning te rijk en hij
zou niets liever willen dan in dat
kleine kamertje te blijven pronken.
Maar eens gaat ook dit kerstfeest
voorbij en toen het zover was haal
den de kinderen alle mooie versier
selen van de takken. Hij werd door
de vader van de 2 kinderen ach
ter in de tuin gezet. Daar stond het
boompje dan, heel triest en zonder
wortels, want die waren in het bos
achtergebleven toen de boom was
afgekapt. Hij kon nu niet meer lo
pen en ook niet meer groeien, want
een denneboom zonder wortels kan
niet groter worden: hij gaat heel
langzaam sterven.
Dat gebeurde ook met dit kerst
boompje. Lange tijd bleven de naal
den nog groen, maar langzamerhand
werden ze stuk voor stuk bruin en
vielen af. En hoe de boom ook
klaagde, dat hij zo dom was ge
weest de mooie tuin, waar hij vroe
ger stond, te verlaten, het baatte
niets. De denneboom werd steeds
kaler en voelde zich als maar zwak
ker Worden, totdat hij op een nacht
stierf, ongelukkiger dan ooit een
kerstboom is gestorven.
Zo zie je, dat ieder tevreden moet
zijn met zijn plaats in de wereld,
want ook al lijkt het ergens anders
mooier en beter, je zult altijd er
varen, net als de kerstboom, dat
ontevredenheid nooit veel goeds
brengt.
Laat in de middag schrok hij op
van harde mannenstemmen. Eerst
wist 't boompje niet waar het was,
maar toen herinnerde het zich weer:
de mannen kwamen het, samen met
alle andere bomen, halen. En dat
den, die altijd even groen bleven
en hij stond in een prachtige tuin
met een mooi gazon en 's zomers
kon hij fluisteren met de vele bloe
men die er bloeiden. Wat zou hij
nog meer kunnen verlangen?
Maar nee hoor, de denneboom voel
de zich helemaal niet tevreden en
de reden was het Kerstfeest, dat
binnenkort zou komen. Want elk
jaar haalde de meneer van het huis
een grote denneboom en sinds het
boompje in de tuin zo groot gewor
den was dat het kon zien wat er
binnen in het huis gebeurde, wist
het dat die grote boom in de kamer
op een tafel werd gezet. Daarna
kwam het jongetje met een doos
vol ballen, klokjes, kerstmannetjes
en engelenhaar. Samen met zijn
ouders versierde dit jongetje de
kerstboom totdat hij aan alle kan
ten schitterde en er trots stond' te
pronken. Daarom was het denne-
boompje in de tuin zo verdrietig.
Het was jaloers op die grote kerst
boom. Het wilde ook zo dolgraag
worden versierd met die glinste
rende, blinkende dingetjes. Waar
om moest het jaar in, jaar uit in
de tuin staan zonder dat er ooit
naar hem werd omgekeken? Dit
maakte de arme boom in de tuin
erg ontevreden. Lang dacht hij er
over na, of er geen mogelijkheid
was ook zo mooi versierd in een
huis te staan met Kerstmis. Zo
mokte hij en huilde 's nachts denne-
naaldetranen.
Dus nam de denneboom in de tuin
een dapper besluit, hij ging zich
niet langer vervelen in de tuin; hij
zou naar het bos gaan, naar de an
dere dennebomen. Toen het nacht
werd en niemand meer op straat
liep, trok het boompje heel voor
zichtig één voor één zijn wortels
uit de grond. Het deed wel pijn,
want ze zaten erg vast. Toen hij
eindelijk met al zijn wortels boven
de grond stond begon de denne
boom heel langzaam te lopen. In
het begin was het erg moeilijk,
want hij had nog nooit gelopen en
af en toe viel hij bijna of struikelde
in het donker. Maar dan herinner
de hij zich het bos en waggelde
weer verder op zijn wortels. Alles
sliep, alleen de maan kon de een-
gebeurde: met een grote bijl werd
de denneboom afgekapt en op een
grote wagen geladen. Toen de kar
helemaal vol was met dennebomen,
werd deze naar een plein gereden
en daar werden alle dennebomen
verkocht aan mannen en vrouwen
die hun kinderen wilden verrassen
met een boom voor het kerstfeest.
Na heel lang wachten werd einde
lijk ook ons boompje meegenomen
door een meneer. Het werd naar
