aalwijkse en langstcaatse couRant
ellings nam
imeentepoiitie
nieuwtjes
Geheimen van winterslaap voor
bepaalde diersoorten ontsluierd
BEDTIJD VOOR BEREN
SPORT
STERREN
SPREKEN
ulSlillbiu
RBEELD VOOR KORPSLEDEN"
I
yam
Receptie werd druk
bezocht
Vel bereikt
11'
Receptie
I j|||||l||, t V
MmÊÊÈÊÊÈÊm II
mrnm
•.A*
Gedrag van beren
registreren
Vreemde geluiden
Sneeuwstorm
ANDAG 2 JANUARI 1967
88e JAARGANG No. 1
j van het Zuióen
l b 1 Turxi >ies 'ie'!
Abonnement ó'B98
p. week (0,28+ 2 ct. inc.k.) ƒ0,30
p. rrind (1,20+10 ct. inc.k.) 1,30 1
p. kwrt. (3,40+10ct. inc.k.) ƒ3,50 "'VL
p. kwrt. p. post 4,— bij girobetaling
(bij incasso p. pöstkwit. 75 ct. extra) lrf!'7
Advertentieprijs: 14 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal .tarief
01
Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002
Telegram-adres
(Van onze verslaggever)
WAALWIJK - Adjudant A. H.
Hellings van de gemeentepolitie in
Waalwijk heeft na een dienstverband
van bijna 38 jaar zijn functie beëin
digd. Met ingang van 1 januari is
hem functioneel leeftijdsontslag ver
leend. Het politiekorps en het ge
meentebestuur heeft de heer Hellings
niet zonder meer laten vertrekken.
Vrijdagmiddag vond in de raadzaal
een afscheidsbijeenkomst plaats, die
iverd bijgewoond door het voltallige
college van B. en W., inspecteur
Hoog Antink, het gehele korps en de
leden van de reserve politie. Tijdens
deze huldiging bleek duidelijk hoe
groot de waardering voor de schei
dende adjudant was. Dat ook de be
volking de heer Hellings een goed
hart toedraagt kon men constateren
in ,,De Twee Kolommen"waar de
heer Hellings een afscheidsreceptie
had belegd. Zowel tijdens deze re
ceptie als ook tijdens de bijeenkomst
op het raadhuis werden de heer en
mevrouw Hellings overstelpt met ca
deaus.
„Het is vandaag een afscheid van
een taak, die u bijna 38 jaar hebt ver
vuld. Een afscheid dat u zwaar zal
vallen. U hebt zich altijd verbonden
gevoeld met het korps en het politie
werk", aldus de heer Teijssen, die er
aan herinnerde dat de heer Hellings
sinds zijn benoeming in 1951 tot ad
judant, ook plaats vervangend korps
chef is geweest en als hulp-officier
van Justitie 'n belangrijke taak heeft
vervuld. „In de periode die u gaat
afsluiten hebt u de gemeente en het
korps zien groeien. U bent met het
korps meegegroeid. Steeds hebt u
uitgeblonken als iemand die zijn werk
door en door kent en die de politie
zaken weet te behartigen. Het is mijn
stellige overtuiging, dat u zelf de po
litie gezag hebt verschaft", aldus de
burgemeester.
„Men respecteerde u, vroeg graag
om uw visie en accepteerde uw po-
litiehandelen. U hebt als adjudant
iets betekend. Ook in het korps, waar
u het voorbeeld gaf van een goede
taakvervulling. Het moet u moeilijk
vallen nu afscheid te nemen. U voelt
zich verknocht aan het politiewerk.
Het is dan ook een afscheid in de
volle zin van het woord. Persoonlijk
moet ik u zeggen dat het me spijt dat
u heengaat. Er is echter een tijd van
komen en een tijd van gaan. U zult
steeds het voorbeeld blijven van een
goed politieman", zo besloot burge
meester Teijssen zijn toespraak. Waal-
wijks eerste burger bood als dank
van het gemeentebestuur de scheiden
de adjudant een geschenk onder cou
vert aan. Mevrouw Hellings verraste
hij met bloemen.
Korpschef Hoog Antink vond het
een felicitatie waard dat de heer Hel
lings in goede gezondheid de politie
dienst ging verlaten. „U hebt be
reikt wat slechts voor weinigen van
ons is weggelegd. In uw functie hebt
u veel verdiensten. Onze dank daar
voor is bijzonder groot", aldus de in
specteur, die namens het personeel
een wandklok en bloemen aanbood.
Namens de afdeling Waalwijk van
de politiebond St. Michael sprak Bri
gadier Marcelis. Hij roemde de colle
galiteit van de heer Hellings, die
steeds bereid was iemand de helpen
de hand toe te steken. Hij was de ad
judant dankbaar dat hij de politie
mensen steeds in staat stelde de ver
gaderingen van de bond bij te wonen.
Als dank bood brigadier Marcelis een
„kameel-zadel" aan, terwijl hij me
vrouw Hellings bloemen overhandig
de. Woorden van dank sprak ook de
heer Beerens, commandant van de
reserve-politie. Ook hij verraste het
echtpaar Hellings met enkele fraaie
cadeaus.
Getroffen door deze huldiging dank-
v'.
„ECHO"
I
eb
yi
rtO
OÏ',
Het politie-personeel biedt adjudant
aan. De foto toont het moment van
te de heer Hellings. Hij liet de ont
wikkeling van Waalwijk de geest pas
seren. Dat hij altijd prettig in Waal
wijk gewerkt had behoefde volgens
hem geen nader betoog. Wel wilde hij
er op wijzen dat volgens zijn mening
een zgn. „buiten-wijker" in Waalwijk
hard nodig is. Ook hoopte hij dat zijn
opvolger, daar waar mogelijk, de re
serve politie zou inschakelen. Nog
geruime tijd bleef het gezelschap
daarna bijeen, om onder het genot
van een verfrissing nog wat herinne
ringen op te halen.
Aansluitend op zijn afscheid ten
gemeentehuize hield adjudant Hel
lings in de bovenzaal van „De Twee
Kolommen" vrijdag j.l. een receptie,
die buitengewoon druk werd bezocht.
Onder de velen die de scheidende
politiefunctionaris de hand kwamen
drukken bemerkten wij: Wethouder
J. v. Heeswijk en echtgenote, Waal-
wijks Belang vertegenwoordigd door
de heren J. de Kort en A. Tielen,
Dr. Langemeijer, jr., de chef van de
Hellings een Zaanse wandklok
onthulling.
administratie Licht- en Waterbedrij
ven de heer Swarts, Drs. G. de Vries,
oud-directeur Dr Mollercollege; No
taris Van Gurp; de voorzitter van de
voetbalvereniging WSC de heer N.
van Loon; mevrouw Van Imbeeck,
namens de dierenbescherming; de
voorzitter van de Kamer van Koop
handel de heer J. Timmermans; Mr.
Hoek, advicaat en procureur; de heer
Marles, leraar heilgymnastiek en vele
anderen w.o. een deputatie van de
K.A.J. drumband en van de reserve
politie. Een schat van bloemen en
cadeaus waren het bewijs, hoe groot
de achting is, die de sympathieke ad
judant in brede kring geniet. Ook
van omliggende gemeenten kwamen
velen om adjudant Hellings, zijn
echtgenote en kinderen de hand te
drukken. Het is voor hem en zijn
echtgenote een dag geworden om
niet licht te vergeten. Moge adjudant
Hellings nog lang van een welver
diende rust genieten, dat wensen ook
wij van „De Echo" hem van harte
toe, waarmee hij ook groteverdien
sten heeft gehad.
Straks vertrekken ze weer, de
met ijs bedekte treinen, waaruit
honderden hoofden en armen een
vrolijk vaarwel zeggen aan de ach
terblijvers op de perrons. Het is de
kleurige stoet die elk jaar in steeds
grotere omvang naar de sneeuwlan-
den trekt. Het zijn de mensen, die
met muts en wanten aan liever ijle
berglucht snuiven dan dat zij zich
tussen massa's bloterikken op het
zinderende zand zouden werpen, zij
doen gekleed net zoveel gezondheid
op, of misschien wel meer, dan al
die blote mieren-mensen aan de zo-
merstranden.
Gekleed, zeiden wij, want kle
ding is belangrijk bij de winter
sport en hoe Het gaat erom, dat
u het niet koud krijgt: dat niet bij
de eenvoudigste struikeling een
emmer sneeuw uw jasje binnen
dringt, of dat als de zon weg [is uw
buik niet bevriest. Daar komt nog
bij, dat de kleren niet te zwaar mo
gen zijn, waardoor bijv. uw man -
die er toch nog best wezen mag -
als een kromme grijsaard gebukt
zou gaan onder het gewicht vari z'n
jekkertje. Met dit alles moet u re
kening houden. Bovendien dient u
modieus gekleed te gaan, anders
voelt u zich straks als een kerst
konijn met paaseieren. Daar komt
nog bij, dat u met de juiste kle
ding twee vliegen in één klap slaat,
want alle modieuze wintersportkle
ren bezitten de praktische eigen
sluiten sneeuw en koude buiten, zij
zijn licht in gewicht en geven alle
bewegingsvrijheid. Laat u zich dus
doende jacks: ze zijn zodanig ge
maakt, dat zij met een minimum
aan gewicht een uitstekende be
scherming tegen de koude geven.
Pullovers zijn ook van lichte mate
rialen gemaakt, zoals de bekende
d.ralon, die heerlijk warm zit, be
stand is tegen alle mogelijke invloe
den van sneeuw en zon, en waarop
u gerust met de traditionele „Glüh
wein" mag morsen, want deze pul
lovers zijn gemakkelijk wasbaar.
Het klinkt misschien gek, maar
in ieder wintersportcentrum valt 't
de buitenstaander nog steeds niet
moeilijk, Nederlanders te herken
nen, die voor het eerst een sneeuw-
vakantie houden. Het is niet hun
onwennig oogknipperen of hun jolig
sneeuwhappen, dat hen verraadt:
't is de manier waarop deze nieuw
komers gekleed gaan. Vaak is het
duidelijk, dat zij - die bij het be
spreken van hun reis niet op een
tientje hebben gekeken - juist bij
het samenstellen van hun garde
robe ernstig beknibbelden.
Zij denken dat ze het met een
duffelse zeiljopper, een simpele
broek èn een paar oorwarmers wél
kunnen stellen, maar zo vormen zij
niets meer dan een groepje buite
lende buitenbeentjes. Het is jam
mer, maar zij kunnen er niets aan
doen. Winters zijn in ons land im
mers niet meer als vroeger. Een
enkele krasse grootvader kan ons
misschien nog vertellen, hoe hij in
1872 de latten onderbond en over
metersdikke sneeuwvlakten tugsen
BarneVeld en Zutfen met blote han
den de post rondbracht. Maar ja,
Hij gaat niet naar de wintersport
Bij de foto hieronder
Een zeer modieuze ski-kombinatie,
in een fantasiesteek gebreid uit
Dralon-Bouclé.
nJ
>o
i èl
.A
nmA
iaiiH
,b .v
jfo i.tjr
liovot
jorfT
1 cbW
ixyua
bel
j-M
i .1
>C1
,rlO
'3
ifcir-v
isqo
iï'.HJ
trv.j r
-O Hfc 7
lOOY
"len Z1C? de vraag £esteId hoe het mogelijk was dat
whrnt»6 diersoorten weten, dat de tijd voor hun winterslaap is aan-
Irizzlvheêr bLffT if- Y1 6t Ye,!°WSt0ne Park veeI voorkomende
P' ziybeer de biologen veel problemen opgeleverd, alvorens zij
konden vaststellen waardoor deze dieren instinctief werden beïnvloed.
Onder meer de gebroeders Craighead, beiden bioloog, hebben jaren
lang onafgebroken met deze vraag geworsteld. Zij waren de eersten
die gebruik maakten van de bio-telemitrie, waardoor met radiozen
ders en -ontvangers over grote afstanden allerlei gegevens over het
„edrag van de dieren werden verzameld.
den begon uit te zenden, bepaalden
de genoemde biologen de plaats
van de beer en' drongen zij soms
vijftien kilometer in de dichte bos
sen door om te zien wat deze ge
luiden te betekenen hadden. Een
aan-uitsignaal bleek een beer te
zijn, die bezig was een hol te gra
ven voor zijn winterslaap; een on
regelmatig signaal duidde lopen en
bewegen aan; een onophoudelijk
doch ritmisch geluid betekende gen
slaapje.
Zonder deze hulpmiddelen zou 't
voor hen onmogelijk zijn geweest
het gedrag van de beren, die in het
voor mensen welhaast ontoeganke
lijke Yellowstonegebied leven en
die bovendien gedurende de nacht
het meest aktief zijn, te registreren.
Nochtans was het met deze hulp
middelen geen sinecure om het ge
drag van de beren te observeren.
Om te beginnen, moesten de beren
in stalen kooien worden gevangen.
Vervolgens werden zij met behulp
van een injectiegeweer verdoofd.
Een der oren werd van gekleurde
plastic indentificatieplaatj es voor
zien. Verder werden zij gewogen en
werd het geslacht vastgesteld, ter
wijl een aantal van een halsband
werd voorzien, waarin een zender
was aangebracht. Vier van deze van
instrumenten voorziene beren wer
den gecontroleerd vanuit het labo-
nyon Village in het Yellowstone
Park. De radio-signalen konden
over een afstand van twintig kilo
meter vierentwintig uur per dag
worden beluisterd. De anderen kon
den worden gevolgd door de elders
in het terrein opgestelde ontvan
gers.
Zodra een zender vreemde gelui-
Steeds is de belangrijkste vraag
geweest, hoe de beren bepaalden
dat de tijd vóór him winterslaap in
de door hun gegraven holen was
aangebroken.
Op 15 september 1965 was 't on
gebruikelijk koud in het betrokken
gebied, namelijk 11 graden Celsius
onder nul. Toch bleven de beren in
hun zomergebied. Een maand later,
op 15 oktober dus, begon de dag
met warme zonneschijn, doch de
beren kwamen bij honderden tege
lijk in beweging, hetgeen door de
ontvangers werd geregistreerd. De
zelfde middag begon het te sneeu
wen. Hoewel de beren hun holen
hadden opgezocht, kropen zij er
niet in, maar bleven, vechtend tegen
de slaap, voor de ingang zitten. Drie
dagen later brak echter de zon door,
waardoor de sneeuw weer smolt.
Het duurde bijna weer een maand
voordat de gebroeders Craighead
en hun metgezellen een nieuwe en
opzienbarende ervaring opdeden.
Op II november barstte 'n hevige
sneewstorm los boven Yellowstone.
De piepgeluiden gaven aan, dat de
beren zich nu werkelijk aan 't in
graven waren. Frank Craighead be
gon beer 202, die volgens de ont
vanger dichtbij moest zijn, te zoe
ken. Hij vond echter geen sporen.
Plotseling ontwaarde hij, vlak voor
zich, de betreffende beer, die op 'n
holletje naar zijn schuilplaats liep.
Nu was hem duidelijk geworden
waarop de beren wachtten, name
lijk op de stuifsneeuw, die hun spo
ren zou moeten uitwissen. Er bleek
geen enkele afdruk van de beren
voeten te zijn, die zou kunnen ver
raden waar de beren waren heen
gegaan. De volgende feiten kwamen
na reconstructie van de beschikbare
gegevens aan het licht. De korte
koudeperiode van 15 september had
het eerste alarmsignaal voor de win
terslaap in werking gebracht: sla
perigheid. De tweede waarschuwing
volgde een maand later: de drang
om alleen te zijn. Toch waren zij
niet in hun holen gekropen, want 't
laatste signaal had nog niet geklon
ken. Dat signaal was een werve
lende stuifsneeuw, die hun sporen
zou moeten uitwissen. Toch bleven
de Craigheads met een onopgeloste
vraag zitten. Hoe hadden de beren
kunnen weten dat die laatste
sneeuwstorm de wegen tot de lente
zou afsluiten en de rivieren zouden
gaan bevriezen. Wellicht zal de
mens op die laatste vraag nimmer
het antwoord kunnen geven en zal
het geheim voor eeuwig aan de
beren blijven toebehoren.
Traditiegetrouw is 1967 weer inge
zet met de Sylvesterloop in Sao Pau
lo. Alvaro Mejia Flores heeft deze
monsterwedstrijd gewonnen. Met zijn
aankomst werd in Sao Paulo, onder
geknal van vuurwerk, het nieuwe
jaar ingeluid. Meer dan 100.000
mensen waren getuigen van deze 10
kilometer loop. De Belg Gaston Roe-
lants, eindigde op de tweede plaats.
De enige Nederlandse deelnemer
Haico Scharn kwam niet voor op de
lijst van de eerste dertig die finish
ten.
—O—
Van de Russische schaatsers wordt
dit jaar veel verwacht. Tijdens inter
nationale wedstrijden in Oslo kwa
men de mannen van Boris Stenin bij
zonder sterk voor de dag. Vooral
Matusevitch en Kaplan, twee gerou-
tineerden, waren steeds op het voor
ste plan te vinden. De Nederlanders
Ard Schenk en Kees Verkerk moesten
het tegen dit Russisch geweld afleg
gen. Verheugend is het te constate
ren dat de vorm van Kees Verkerk
stijgt. We zijn beniewd of hij er in
slaagt zijn wereldtitel dit jaar te pro
longeren.
—O—
Alf Ramseyde coach van het Engel
se team dat wereldkampioen werd, is
geridderd. Hij zal voortaan als Sir
Alfred Ramsey door het leven gaan.
Zijn naam wordt het eerste genoemd
in de beschikking van Koningin
V *5
4 - 'if'-v.
Elisabeth, waarbij rond de jaarwisse
ling een groot aantal onderscheidin
gen werden verleend. Ramsey is de
tweede „voetbalgrootheid" die deze
hoge Britse onderscheiding te beurt
viel. Stanley Matthews, de voetbal-
veteraan Werd enkele jaren geleden
geridderd. Bobby Moore, aanvoerder
van het Engelse team, kreeg de Order
of the Britisch Empire.
O
De Kater-koers, 'n traditionele nieuw
jaarscross die voor de 16e maal werd
gehouden, heeft een zege opgeleverd
voor Cor van Tol. De Tilburger ]o-
han Heesbeen (oud-Loon op Zand)
eindigde in deze sterk bezette koers
op de tweede plaats. Heesbeen slaag
de er enkele malen in te ontsnappen
In de slotfase slaagde hij er echter
niet in Van Tol, op afstand te hou
den. Een internationale cycle-cross
wedstrijd in Steinmauer werd gewon
nen door wereldkampioen Eric de
Vlaminck. Huub Harings won op
Oudejaarsdag in Mechelen.
O
Er is weinig gevoetbald. Opmerkelijk
was in de ere-divisie de zege die
MVV op Sittardia behaalde. In de
eerste divisie steeg FC Den Bosch
enkele plaatsen door Velox te klop
pen.
Liverpool heeft zaterdag opnieuw er
varen dat de gevreesde „kop" van
Anfield Road niet altijd succes ople
vert. In de plaatselijke ontmoeting
tegen Everton kwam Liverpool niet
verder dan een doelpuntloos gelijk
spel. Aangezien de sporttoto deze
week „ver-Engels" was geven we
hier de „pooluitslagen"
2-1-3-3-1-1-2-1-2-1-1-3-3
