wAAlwijkse en LanqstRAAtse couRant Het Nederlandse paviljoen kan een succes worden genoemd GAS „EK KERS Uitgaan in het weekend Theo van Delft overleden verwarming Musis Sacrum ■fl Apollo Lido NAAR DE EXPO-'ó? IN MONTREAL (III) HIJ VERWIERF ZICH EEN GROTE NAAM IN DE SCHILDERKUNST VRIJDAG 14 JULI 1967 88e JAARGANG No. 56 Kritiek en lof in Nederlandse dagbladen Exterieur Vissersdorp Het water „Thank you Canada" Kaatsheuvel Waalwijk Waspik Tel.2205 Tel.2235 Tel.383 Lieve, lieve John De Duivelsdans Katten Revolver voor het gevecht Help Some like it hot Het huis der begeerte vaii het Zuióen Uitgever Waal wij ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen HoofdredacteurJAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2x per week Losse nummers 20 cent Abonnement p. week (0,28+ 2ct.inc.k.) 0,30 p. mnd. (1,20+10 ct. incJc.) 1,S0 p. kwrt. (3,40+10 ct. inc.k.) fï~~ p. kwrt. p. post 4,— bij gjrobetf (bij incasso p. postkwit. ^sèt. es Advertentieprijs: 14 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tarief Opgericht 1878 Bureaus Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002 Telegram-adats„BSHO" Het is bekend dat wij Nederlanders erg kritisch staan tegenover alles wat van eigen bodem is. Wij mopperen op alles: op de verrichtingen van onze sportlui, op het werk van onze kunstenaars, op de maatre gelen van onze regering en dus ookop onze presentatie op de EXPO '67 in Montreal. Over smaak valt niet te twisten. Iedereen, ook een krant, mag er een eigen mening op na houden en die ook aan zijn lezers te kunnen ge ven. Maar het wordt toch te bar als dezelfde krant in het ene num mer het in- en exterieur van het Nederlandse paviljoen op de Expo hemelhoog prijst en in het andere tot de grond afbreekt. Overtuig U zelf maar: Eerst vol gen hier de enthousiaste ontboeze mingen: „Het Nederlandse paviljoen kan 'n succes worden genoemd. Het bezoek aan het Nederlandse paviljoen over treft alle verwachtingen. Zware drommen bezoekers moeten soms langer dan 'n kwartier wachten om binnengelaten te worden. Naast de meer conventionele bouw van de Belgen springt het Nederlandse pa viljoen duidelijk naar voren. De in druk van de Canadezen en Ameri kanen is dat Nederland de zaak goed heeft aangepakt door op Ame rikaanse manier Nederland te pre senteren." Dat klinkt dus allemaal wel buiten gewoon lovend en iedere goede va derlander moet zijn borst wel van trots voelen zwellen. Maar dan komt voor hen de ont goocheling, want even later schrijft datzelfde dagblad de volgende ver nietigende kritiek: „Nederland schiet mis op de Expo". „Komt niet boven het kneuterige en burgerlijke uit". „De Belgen bouwden naast ons stijgerwerk een paviljoentje om te zoenen; zij zijn met heel wat meer smaak naar Montreal gekomen dan wij". „De aanschouwing van het bij de ingang gecreëerde vissersdorp doet ons het schaamrood naar de Neder landse wangen jagen". En tenlotte staat de verslaggever van bedoeld blad ervan versteld dat ir. Simon Visser en Frederik de Nerée tot Babberich nog een dag langer resp, eerste- en adjunct commissaris-generaal willen zijn. Ziezo, ze staan er toch maar, zwart op wit, al die tegenstrijdig heden, en de lezers moeten zelf maar weten, of zij die uitbundige lof of die genadeloze kritiek van hun blad voor ernst nemen. Na al het tegenstrijdige dat wij in het bewuste dagblad over ons Nederlands paviljoen lazen waren wij natuurlijk zeer benieuwd de werkelijkheid met eigen ogen te zien. En als wij er ook een mening op na mogen houden dan is het deze:dat Nederland goed voor de dag komt. En in die mening staan wij niet alleen. Vooral Canadezen en Amerikanen zijn vol lof, welke lof ook de vele Nederlandse emi granten hier natuurlijk prettig in de oren klinkt. Het steeds stijgend percentage Expo-bezoekers dat ook het Neder landse paviljpen komt bezichtigen bewijst wel dat de bezoeker van 't eerste uur zoveel goeds over onze presentatie heeft rondgebazuind dat steeds grotere drommen zich daar heen spoeden en de verwachting is gewettigd dat er vóór de sluiting op 27 oktober a.s. wel 3 tot 4 mil joen bezoekers het Nederlandse pa viljoen zullen hebben bezichtigd. Het exterieur van het paviljoen is van een zgn. cocon-constructie, waarin 57.000 aluminium buizen van 1 meter lengte via een 3-demen- sionale verbinding tot één geheel zijn samengevoegd. Voor deze on derlinge verbinding is een geheel nieuw, in Canada gepatenteerd' con nector'-systeem toegepast, waarbij nergens gesoldeerd of geklonken behoeft te worden. Het gehele ge bouw kan daardoor gemakkelijk ge demonteerd, vervoerd en weer her bouwd worden, terwijl deze con structie in oneindige variaties kan worden toegepast. Zij maakt het mogelijk hieraan vloeren en pla fonds op te hangen en wanden te gen te plaatsen, waardoor geen en kele kolom het paviljoen behoeft te ontsieren. Naar onze smaak doet deze cocon- constructie wat onrustig en onafge werkt aan omdat de vormen van 't bouwwerk er minder strak door worden afgelijnd, maar het feit dat hier een geheel nieuwe en tech nisch bijzonder knappe constructie is toegepast wekt al direct de aan dacht en bewondering van Canade zen en Amerikanen, die voor bij zondere technische snufjes al heel gevoelig zijn. Trouwens, ook voor het veel geroemde Amerikaanse paviljoen is deze cocon-constructie toe gepast, zij het dan met 2-demen- sionaal verbonden buizen. Maar de Amerikanen hebben hieraan een meer traditionele vorm gegeven nl. die van een enorme wereldbol, ter wijl het Nederlandse paviljoen meer modern-zakelijk van stijl is. De omschreven bijzondere con structie van het exterieur heeft de ontwerpers, de Rotterdamse archi tecten Eykelenboom en Middel- hoek de gelegenheid geboden een unieke verlichting tussen de wan den en het netwerk van buizen aan te brengen, waardoor het Neder landse paviljoen bij avond een fan tastische aanblik biedt en terecht veel belangstelling en bewondering geniet. De door ons aangehaalde kritiek op hef miniatuur Hollands vissers dorp, kompleet met windmolen en dijk. bij de ingang van het pavil joen is o.i misplaatst. Voor de meeste Amerikanen, Canadezen en andere buitenlandse toeristen is 'n bezoek aan ons land niet kompleet als zij bijv. Volendam niet hebben bezocht waar ze zich uitsloven met hun film- en foto-apparaten. Des te groter is voor hen daarna het con trast tussen dit pittoreske vissers dorp, dit stukje Oud-Holland en onze moderne stedenbouw, onze in dustriële vooruitgang en vooral on ze wereldvermaarde water- en ha venwerken. Wat voor ons misschien wat kin derachtig lijkt is voor de buiten landse toeristen nog altijd een grote bezienswaardigheid en wij vinden het goed gezien dat bij de ingang van ons paviljoen een heel klein deel van het omvangrijke gebouw is ingeruimd voor dit typisch Oud- Hollands hoekje, omdat daardoor het contrast met het Nederland - van-vandaag des te meer tot de be zoekers spreekt. Trouwens ook de grootste landen laten in hun paviljoens op vaak ver tederende manier iets van hun tra ditionele kleding, behuizing en leef gewoonten zien en vooral de Ame rikanen en Canadezen met hun jonge geschiedenis bewaren en koesteren met de grootste liefde de folklore uit hun korte bestaan. Maar genoeg nu over exterieur en vissersdorp die zoveel stof tot tegenstrijdige beoordeling gaven. Het meest dominerend in de drie grote expositieruimten is de uit beelding van onze eeuwige strijd tegen de zee. Een grote maquette van de Deltawerken geeft een dui delijk overzicht van de vorderingen die dit enorme project in de afge lopen 12 jaar heeft gemaakt en wat onze waterbouwkundige ingenieurs en -werkploegen rond 1978 hopen te hebben bereikt nl. een voldoen de beveiliging tegen de gevaren van de zee, een belangrijke uitbreiding van ons agrarisch gebied en van ons zoetwater-areaal. Voorts worden in deze maquette de reacties van stormvloed, hoog- en laagtij op zeer realistische wijze gedemonstreerd. Ook de Afsluitdijk en de belang rijke landwinning in de Zuiderzee worden hier in beeld gebracht. Rotterdam-Europoort wordt even eens in een fraaie, geheel op schaal geprojecteerde maquette uitgebeeld. Daarmee toont deze belangrijkste havenstad van de wereld, die in 't begin van de 2e wereldoorlog voor een belangrijk deel werd vernield, wat het in de na-oorlogse jaren heeft gepresteerd. Reeds 5 jaar achtereen overtreft de tonnage meer dan 150 miljoen) in belangrijke mate het scheepvaartverkeer van New York. De (voormalige) burgemeester van onze hoofdstad, mr. van Hall, geeft bij de beelden van Amsterdam telefonisch tal van interessante bij zonderheden over de historische- en moderne bezienswaardigheden van deze stad, over zijn uitgebreide handel en industrie en natuurlijk ook over onze nieuwe moderne luchthaven Schiphol. Voorts wor den er nog diverse objecten ge toond over de technische vooruit gang van Nederland o.a. op het ge bied van telecommunicatie, geluids- en kleurentechniek en we mogen dus over het geheel constateren dat ons land zich hier goed presenteert. Wat in het bijzonder de harten gestolen heeft van de drommen Ca nadezen die ons paviljoen bezoeken is het feit dat de Nederlandse orga nisatoren niet verzuimden in hun paviljoen tot uiting te brengen de dankbaarheid van ons land jegens Canada voor zijn rol bij onze be vrijding in 1944-'45 en voor de gast vrijheid verleend aan ons koninklijk gezin. Deze dankbaarheid wordt met reuze-letters in de Engelse taal ver tolkt in een enorm boek waarvan de bladen (ongeveer 314 x 414 me ter) regelmatig mechanisch wor den omgeslagen zodat de bezoekers rustig kunnen kennisnemen van deze betuigingen van verbonden heid van het Nederlandse volk met zijn Canadese vrienden. Van de titels noemen wij er hier enkele (in het Hollands)Dank voor Uw gastvrijheid. Dank voor Uw be strijding van de vijand. Dank voor het verstrekte voedsel. Dank voor de vrijheid. Dank voor Uw vriend schap. Het Canadese volk, dat zulke zwa re offers bracht mede voor onze be vrijding (5.490 Canadese strijders liggen er alleen al op de Neder landse kerkhoven begraven) en dat dus recht heeft op onze grote dank baarheid, blijkt deze geste bijzonder op prijs te stellen. Als wij tenslotte nog vermelden dat het Nederlands paviljoen prach tig gesitueerd ligt aan de oever van de Laurens River, op het nieuw-op- geworpen gedeelte van het eiland St. Hélène en men vanuit de grote salon met heerlijke rustbanken 'n uniek uitzicht heeft over het wol kenkrabbers-centrum van Montreal een uitzicht zoals geen enkel pavil joen de bezoekers kan presenteren, dan behoeven we over de verdere bezienswaardigheden hier niet ver der uit te wijden om toch met klem te durven beweren: Nederland komt hier goed voor de dag. J. van Mierlo Regisseur Lindgren heeft een lief desfilm gemaakt die afwijkt van de gebruikelijke Zweedse films over dit onderwerp. Hij vertelt koel en op af stand maar niet zonder hartstocht, de liefdesgeschiedenis tussen twee jonge eenvoudige mensen, John en Anita. Het tweetal heeft in het leven een bit tere teleurstelling meegemaakt. Hij heeft zijn vrouw verlaten omdat zij hem bedroog. Zij is door de vader van het kind bedrogen. Als zij samen een uitstapje naar Kopenhagen ma ken en John de rol van vader op zich neemt, begrijpen zij dat hieruit een grote liefde kan groeien. Donderdag en vrijdag 8.30 uur, zondag 6 en 8.30 uur. 2 november, „allerzielen" is de enige nacht in het jaar waarin de geesten van het kasteel „De Voorzie nigheid" tot leven komen. Lord Blackwood, de eigenaar van het kasteel probeert als ieder jaar 'n moe dige jonge man te vinden, die in staat moet zijn de tragische legende te ont zenuwen. Allen Foster, een journalist (Van onze verslaggever) WAALWIJK - Opnieuw is een groot Waalivijker heen gegaan. Dins dagmiddag is op 83-}arige leeftijd in zijn woning aan de Grotestraat na een kort ziekbed de alom geachte en geziene Waalwijkse kunstschilder 'en beeldhouwer Theo van Delft overle den. De heer Van Delft heeft zich in Nederland en ook daar buiten, een grote naam verworven in de schilder kunst. Zijn heengaan is onverwacht geko men. Enkele maanden geleden nog maakte hij met zijn dochter een reis naar zijn geliefd vakantieverblijf in Spanje. Bij zijn terugkeer nam hij zijn levenswerk het schilderen weer op zich. Een ernstige ziekte maakte een plotseling einde dan het leven van de ze zo vitale en levenslustige man. Het is nog maar enkele jaren gele den dat mgr. Niermann, de bisschop van Groningen, naar Waalwijk kwam om Theo v. Delft een portret te laten maken. Dit is op zich al kenmerkend genoeg voor de kunstzinnigheid en vitaliteit waarover Theo van Delft, ondanks zijn hoge leeftijd, nog be schikte. Zijn werken zijn overal in het land te bewonderen. Tijdens de tweede we reldoorlog schilderde hij koningin Wilhelmina. Een portret van konin gin Juliana, door de Waalwijkse kun stenaar vervaardigd, prijkt in de Sta tenkamer van het Provinciehuis in Den Bosch. Verder schilderde hij por tretten van wijlen burgemeester Moo- nen, van oud-ministers Teulings en Gooseling, van Dr. Bannenberg en tal van andere vooraanstaande personen. Zijn activiteiten strekten zich ech ter niet alleen uit op het terrein van de schilderkunst. Iedere Waalwijker kent het beeldhouwwerk van H. M. de Koningin en Hertog Jan door Theo van Delft vervaardigd, die een plaats kregen in het gemeentehuis. De drie beelden die de gevel van de firma De Gruyter in de Leidsch- straat in Amsterdam sieren zijn even eens van hem, evenals het bronzen reliëf boven de ingang van de Textiel- school in Tilburg en de plaquettes van tal van prominenten uit Nederland. Verder schilderde Theo van Delft on telbare landschappen in de omgeving en in binnen- en buitenland. Theo van Delft is een geboren en getogen Waalivijker. Hij werd op 21 Theo van Delft aug. 1883 geboren. Zijn vader was direkteur van de Tekenschool in Waalwijk, zodat zijn aanleg voor de teken- en schilderkunst niemand vreemd heeft doen lijken. De liefde voor alles wat met kunst te maken heeft, schijnt bij nagenoeg de gehele familie Van Delft in het bloed te heb ben gezeten. Zijn broer Jan heeft gro te bekendheid verworven als docent aan de kunst academie in Tilburg. Theo van Delft was oorspronkelijk fotograaf. In zijn vrije tijd vond hij zijn ontspanning in het tekenen en boetseren, waarvan hij bij zijn vader grote kennis had opgedaan. Nadat hij zijn lagere akte had behaald kreeg hij belangstelling voor de dictaten en boeken van zijn broer Jan, die na zijn studies op de Rijks Normaalschool in Amsterdam, de akte MO tekenen be haalde. Na een onderhoud met de docen ten van zijn broer werd Theo in de gelegenheid gesteld, dikwijls onder zeer moeilijke omstandigheden, even eens onderricht te volgen aan de Rijks Normaalschool, waar hij les kreeg van dr. Visser en prof. Pluym. Het bleek al spoedig dat Theo een bijzon der talentvol iemand was, want na 9 maanden studie slaagde hij voor zijn examen. die niet in sprookjes gelooft neemt de uitnodiging aan. Hij maakt een vreselijke nacht door. De volgende morgen vindt men hem aan de poort. Hij hangt met zijn mantel aan de punt van het ijzeren hek. Zaterdag, maandag en dinsdag om 8.30 uur. Deze film laat een realistisch brok je vrouwenhei zien, dat explodeert in een conflict, waarin haat en wraak gevoelens de hoofdrol spelen. „Katten" is een verhaal over vrouwen levend en werkend in een hel. Deze privéhel is een wasserij, waar zij hun dagen doorbrengen om het dagelijks brood te verdienen. Tijdens hun werk vertellen zij elkaar hun misère, hun zonden, ongekend openhartig en fel. Vrijdag nachtfilm 11 uur. Een spannende avonturenfilm. De juist afgezwaaide soldaat Hickok wordt door een groep Indianen ge vangen genomen. Als hij later zonder wapens en zonder paard vrijgelaten wordt dwaalt hij door de vlakte. Hij beleeft, als hij door rampspoed Jane' wordt opgepikt, vele spannende mo menten. Zondagmiddag 3 uur, matinee. Na zijn terugkeer in Waalwijk keerde hij de fotografie de rug toe en vond hij een baan bij het onderwijs aan de avondtekenschool, waarvan hij ruim 30 jaar direkteur is geweest; later aan de Normaalschool, de Rijks vakschool, de Handelsschool 'en het Dr. Molière olie ge. Ook op het ter rein van de boetseerkunst heeft Theo van Detft prachtige resultaten bereikt. Nauwelijks een jaar nadat hij zijn ak te MO tekenen haalde, slaagde hij voor de akte MO boetseren De kunstenaar Theo van Delft, die een afkeer had van exposeren, is al tijd een echte Waalivijker geweest die voor de belangen van zijn geboorte plaats grote belangstelling had en daaraan, voorzover dit op zijn terrein lag, graag medewerking verleende. Hij heeft Waalwijk op het gebied van schilder- 'en beeldhouwkunst een gro te naam in provincie en land bezorgd. Velen zullen met ons treuren om het heengaan van deze sympathieke man. Onze condoleances gaan uit naar de familie, speciaal naar zijn dochter, die hem zoveel jaren met zoveel zorg heeft omringd. De plechtige uitvaart heeft zater dagmorgen om 11 uur plaats in de kerk van St. Jari, waarna begrafenis op het RK Kerkhof. Hij ruste in vrede. De kleurenfilm van The Beatles. De tweede film van deze zo succes volle Engelse beatgroup. Vele beken de platen zijn in deze film te beluis teren. Prinses Margaret en Lord Snowdon woonden de wereldpremière van deze film bij. In „Help" komen zeven songs voor, geschreven door John Lennon en Paul McCartney. De film zelf is een luchtig geheel, waar jong en oud plezier aan kunnen beleven. Donderdag, vrijdag 8.15 uur, zon dag 3, 6.45 en 9 uur. De „Roaring Twenties", die woe lige periode uit de historie van de VS de tijd van de charleston, de korte rokken, de pothoeden, de droogleg ging, de dranksmokkel, de gangsters, die bizarre wilde na-eerste wereld- oorlogse druktemakerij, die zo'n tref fend einde zou vinden in de fatale beurskrach van 1929, heeft vele tijd genoten gevonden, die zich er toe ge zet hebben dit tijdsgewicht in ge schrift voor ons te doen bewaren. In „Some like it hot" is dit op het witte doek gebeurd. Zaterdag 6.45, 9 uur, maandag, dinsdag en vrijdag 8.15 uur. Fred heeft speelschulden, gemaakt, die hij niet kan betalen. Derhalve valt hij in handen van de ongure nacht clubeigenaar Henri, die hem onder druk zet en eist, dat hij zal meehel pen bij het uitvoeren van een roof van een kostbaar diamanten collier. Om z'n schuldbekentenis terug te krij- zwicht hij. De overval verloopt vol gens plan. Dan bedreigt Pascal, de helper van Henri en Fred plotseling het tweetal. Fred vlucht en beleeft in het huis van zijn ex-vrouw een span nende tijd. Vrijdag 11 uur, zaterdag 11.45 u. Na de kermis is het uitgaan wat ge luwd, hetgeen vanzelfsprekend is. Hiermee gaat ook de vacantie gelijke tred, want velen zullen wel Waalwijk gaan verlaten om elders vertier te gaan zoeken. Het is alleen het „Lido" dat zaterdag en zondag zijn poorten openstelt. Zaterdagavond treedt het Duke City Sextet op met zang van Bob Smit. Zondagmiddag komen The Gobelins. Het orkest is afkomstig uit Riel, het heeft een bezetting van 5 personen met zang van Antoine Bekkers. De muziek die zij brengen is beat met 'n zeer beschaafd accent. Zondagavond spelen de bekende Wa- vo's uit Kaatsheuvel. Alles bijeen een leuke combinatie met vele bekenden.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1967 | | pagina 5