1
1 10 t.m. 50°/0 korting 1
I Seizoen-Opruiming
li
toq
W
SIMCAI
1000
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
Wij maken schoonschip met
onze restanten!
BUNGALOWTENTEN
Ie en 2e MONTEUR
SIMCA
■CQ
M. VAN WOERDEN
Op niet afgeprijsde artikelen 10% korting
12
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 21 JULI 1967
12
en meer bij
GROTESTRAAT 178 - WAALWIJK
vanaf 195.—
L. HOEBEN N.V.
6.95
3.95
2.98
3.49
6.95
9.95
1.25
5.25
6.75
5.25
3.50
4.50
4.98
6.25
2.98
2.98
0.98
1.98
Gevraagd
Garage Knaap
AFWEZIG
kinderwagen
Grotestraat 241-243 Waalwijk
de Groot's
autobedrijf
Secretaresse
gevraagd
r
I
I
I Jos van de Ven I
K
I TEXTILIA
SHOWROOM ma. t.m. vr. van 9-12 en 14-18 uur
OPEN zaterdag van 10-12 en 14-17 uur
Zuid-Ned. Dekkleden- en Tentenfabriek
KORTE SCHIJFSTRAAT 8-10 TILBURG
Telefoon 04250 - 34840*
DAMES-PULLOVERS, moderne tinten
DAMES-JURKEN, spotprijs, tot en
met 44
van 9.95 voor
van 5.95 voor
DAMESBLOUSES maat 38 t/m 50
nieuwe kollektie
PRIMA BADLAKENS
grote maat
MEISJES-DUSTERS
Nylon gewatteerd, maat 104 -152
HEREN-SHORTS
prima uitvoering, 4 zakken
DAMES-STRETCH SLIPS
alle kleuren
HERENPYAMA'S
effen flanel
HERENPYAMA'S
streepflanel
DAMESPYAMA'S
gebloemd flanel
JONGENSPYAMA'S, vanaf maat 4
20 cent stijging per maat
MEISJESP YAMA'S
maat 2-4-6-12-14, alle maten
NYLON DAMESNACHTHEMD
zeer mooie kwaliteit
KAKI MEISJES-PANTALONS
maat 8 tot en met 16; maat 8
MEISJESBLOUSES
JONGENS-BLOUSES
MEISJES-BABYDOLLS
JONGENS-ZWEMBROEKEN
maat 4 t/m 12 vanaf
Raadhuisstraat 112, Raamsdonkdorp
Telefoon 01621 - 2790
RECTIFICATIE
Internist
van 21 juli t/m 6 augustus
TE KOOP
z.g.a.n.
kleur donkerrood
Besoijensestraat 12,
Waalwijk
TEXTILIA
Maak een proefrit bij:
Wijksestraat 25
HEUSDEN
Telefoon
04162-165/468
73
Maak een proefrit bif:
H. J. M. APPELS
Automobiel- en
Garagebedrijf N.V-
Laageindsestoep 1
Waalwijk
Tel. 04160 - 2336
na 18.00 uur 4228
COPYRIGHT STUDIO AVAN
64
De volgende ochtend werd smidje
Verholen gewekt door het vrolijk
gehinnik van paarden, het gerinkel
van emmers en de kwinkslagen
van cowboys. Hij stapte uit bed,
wierp een blik uit het venster naar
beneden en kon precies op de stal
len kijken, waar de cowboys bezig
waren hun rijdieren te verzorgen.
„Nou nou. zei de smid. „Als die
cowboys allemaal zo aardig zijn als
ze er uitzien, dan zal ik het hier
best rooien." - Goed gemutst kleed
de hij zich snel aan en snel liep hij
naar beneden, waar Andy Malone
hem al stond op te wachten. „Goeie
morge, slaapkop," plaagde Andy.
„Ik zou zeggen, eet eerst het maag
je maar eens flink vol, want zonder
eten kun je hier op de ranch niet
v/erken. Wat zou je zeggen van een
stel spiegeleitjes met ham?" - An
dy nam de smid mee naar de grote
eetkamer en daar pleegden de he
ren een enorme aanval op een
enorme hoeveelheid gebakken ei
eren. „Alle mensen," zuchtte db
smid na een tijdje. „Ik kan geen
boe of ba meer zeggen!" - Allicht
niet na zeven gebakken eieren en
vier ons ham," plaagde Andy.
„Maar dat geeft niet, hoor. Wie
werken wil, moet stevig eten, want
anders komt er geen spat van te
recht. Ga nu maar eens mee naar
de smidse. N'ou, wat zeg je ervan?"
„Heel mooi," zei de smid. „Hier, kan
een vakman met plezier zijn werk
verrichten, dacht ik zo."-„Dat wou
ik ook zeggen," grinnikte Andy.
„Maar weet je waarom ik je hier
mee naartoe heb genomen? Ik wou
een grap uithalen. Het is een idéé
van Billie de Licker! Jij gaat zo
lang hier op die kist zitten en dan
halen wij die namaak-Verholen met
zijn knecht. En dan moet je maar
eens goed opletten wat er gebeurt,
als we die boeven opdracht geven
een paar hoefijzers te smeden!
Hahaha, ik lach me nou al 'n kriek"
FEUILLETON
door: Han van Hulzen
34.
Hij was uit zijn humeur en om
lucht te geven aan zijn ergernis voer
de hij het tempo van zijn vurige Ca
dillac steeds meer op. De snelheids
meter liep van zeventig naar tachtig
en toen hij een leeg weggedeelte voor
zich zag, schroomde hij niet van vijf
entachtig naar negentig te gaan, om
ten slotte de honderd te overschrij
den.
Elly naast hem, bemerkte er weinig
van, ze zag alleen de hand op het
stuur en als ze hem van terzijde aan
keek, het ontstemde gelaat. Ze wist
niet wat hij had, wat hem überhaupt
de laatste tijd mankeerde. Hij was
niet meer degene met wie ze er van
door was gegaan, niet meer de man,
voor wie ze alles wat ze op de wereld
bezat in de steek had gelaten. Als hij
haar liet vallen, dan had ze niets
meer. Want iedereen had zich van
haar afgekeerd.Aan haar oren was
het suizen van de wagen, die langs de
bomen scheerde met hun bladeren
kruin van pril groen.
„Ron", zei ze.
Hij keek recht voor zich uit en gaf
geen antwoord. Nu geen gezanik aan
zijn hoofd.
„Ron!" schreeuwde ze aan zijn
oor.
„Ja?" reageerde hij onwillig. Toen
werd zijn aandacht getrokken door 'n
stip op de weg. Een stip, die zich
bewoog. „Afremmen", dacht hij. De
stip werd groter en bleek tenslotte 'n
kind, dat spelend aan de kant van de
weg heen en weer liep, soms achter
de bomen verdween en dan weer op
dook, huppelend en zich van geen
gevaar bewust.
Terwijl hij de wagen naar het mid
den van de weg stuurde gaf hij een
korte, driftige claxonstoot en onmid
dellijk daarop een langaangehouden
signaal. Hij vloekte toen hij van de
andere kant een auto zag naderen en
daarachter weer een, die de eerste
wilde inhalen. Hij draaide het stuur,
zodat hij weer iets meer naar rechts
kwam te liggen. En toen zag hij het
kind levensgroot voor zich: 'n meisje
van een jaar of vijf in een zomer
jurkje en met blonde krullen.
Elly gilde. In een fractie van een
seconde zag ze wat er onontkoombaar
moest gebeuren. Ze had het kind ge
zien, maar ze zag niet dit vreemde
kind, maar diens leeftijdgenoot, haar
eigen José, die ze met de anderen aan
haar lot had overgelaten. Haar ogen
werden groot van ontzetting en in 't
besef dat er geen ontkomen meer aan
was, sloeg ze haar handen voor haar
gezicht.
Met een ruk gooide Ronald het
stuur om, scheerde rakelings langs 't
hevig verschrikte kind en ofschoon
hij vaart had geminderd, vloog hij
met een klap, die ver in de omtrek
moest zijn te horen, tegen de boom,
die onverzettelijk, heel even schudde
met haar bladerenkruin en vervol
gens in de ingewanden van de Cadil
lac drong.
Het kind was gered, maar Ronald
zat ingedrongen tussen zijn zitplaats
en het stuur, terwijl Elly bloedend en
verminkt met het hoofd door de voor
ruit stak. Voor haar was er geen te
rug meer en ook geen voortzetting
van haar avontuur. Ze was aan het
einde gekomen van haar levensreis.
De vrachtwagen-bestuurder, die ach
ter hen had gereden en het ongeluk
had zien gebeuren haalde haar leven
loos uit het wrak, dat eens een Cadil
lac was geweest.
Op de dag dat het auto-ongeluk
gebeurde, dat aan Elly Viander het
leven zou kosten had Marcel Halmar
een stormachtig onderhoud met Max
Boxel. Hij was er zich van bewust
wat hij door het brandmerken van
zijn ingenieur als de verleider van het
meisje de Waal, op het spel zette,
maar hij kon niet anders. Hij zou zijn
gezicht verliezen tegenoevr de twee
jonge vrouwen, die, samenspannend,
het hem niet gemakkelijk hadden ge
maakt, die op zijn eergevoel haddén
gewerkt en nu stellig van hem ver
wachtten dat hij de partij zou kiezen
weliswaar niet van de belaagde on
schuld, maar dan toch van de gedu
peerde in kwestie.
Al meer dan een half uur was hij
met Boxel bezig, hij had hem het
vuur na aan de schenen gelegd door
nadrukkelijk te stellen dat de ander
vanwege zijn verhouding met 't meis
je zich als man van eer niet kon ont
trekken aan zijn verplichting. Het
ging zo heftig toe, dat ondanks de
gesloten deur, brokstukken van de
woordenwisseling tot Sandra door
drongen.
Boxel weigerde toe te geven en hij
betwistte Halmar 'het recht zich met
zijn privé-aangelegenheden te be
moeien.
„Ik vind het laf van je", zei Hal
mar, „om het meisje in dit geval te
laten zitten. Op de een of andere ma
nier zul je iets voor haar moeten
doen. Het is schandelijk je daaraan
te willen onttrekken".
„Het is ongehoord, meneer Hal
mar, dat u mij dit voor de voeten
durft te gooien", weersprak Boxel
hem. „Op deze manier zou u mij ver
antwoordelijk kunnen stellen voor al
les waarvan elk willekeurig meisje
mij zou willen betichten. In plaats
van mij te geloven, schenkt u geloof
aan wat men u wenst te vertellen".
„Dus jij ontkent dat je een ver
houding hebt gehad met juffrouw de
Waal?"
„Een verhouding? Belachelijk!" riep
Boxel. „Ik ben eens een keer met
haar uit geweest, dat is alles en vol
komen normaal, zou ik zo zeggen".
Halmar schudde het hoofd. Waar
om hield de ander toch zo strak en
stijf vol dat hij het meisje ternauwer
nood kende? Want daar kwam het
toch op neer.
„Je weet, Boxel, dat ik roomska-
tholiek ben, een christen dus, maar
niet beter dan welke ongelovige ook.
Ik kan mij nergens op laten voor
staan en dat wil ik ook niet. Nie
mand is zonder fouten. Op de een of
andere manier doen we allemaal ver
keerd en ik geloof dat wij ervan re
kenschap moeten geven en verant
woordelijk voor zijn, voorzover ze
niet van factoren afhankelijk zijn die
we niet in onze macht hebben.
Maar het valt niet goed te praten als
wij met ontkenning van ons etisch
bewustzijn, datgene van ons trachten
af te schuiven, wat ik een christen
plicht zou willen noemen. Als ik een
misstap bega, dien ik die te herstel
len, althans voor zover mij dat mo
gelijk is.
Soms blijft het bij een armzalige
poging, maar dan valt toch te waar
deren dat de wil om iets goed te ma
ken, aanwezig is geweest".
Max Boxel glimlachte. Dan sloeg
hij met een gebaar van wanhoop de
armen in de lucht. „Verdraaid, wat
wilt u van me? Het is absurd!" liet
hij de vlakke hand op het bureau van
Halmar neerkomen.
Halmar bewaarde zijn kalmte, maar
hij was er meer dan ooit van over
tuigd, dat zijn ingenieur schuldig
was. Diens verdediging was te zwak
en zijn verontwaardiging niet echt.
„Voor mij is het wel duidelijk", zei
hij, „dat jij in een zeer intieme rela
tie hebt gestaan tot juffrouw de Waal
al kan ik me anderzijds voorstellen
dat het je moeilijk valt om dat tegen
over mij toe te geven".
„U kunt het opvatten zo u wilt",
zei Boxel, „en u kunt met uw beledi
gende ondervraging doorgaan, maar
ik denk niet dat ik er nog op zal ant
woorden. U bemoeit zich met zaken
die u niet aangaan. En al zou ik er
iets mee te maken hebben - laten
we dat een ogenblik aannemen
dan gaat gaat 't u geen bliksem aan."
(Wordt vervolgd)
O