SCHOOLPRIJZEN
JAN VAN LAARHOVEN N.V.
zeker van uzelf
de Amstel
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
f4.50
f7.95
f 1.75
f 0.32
GROTESTRAAT WAALWIJK
VULPENNEN
4 KLEUREN
BALLPOINT r 2.95
REKENLINIALEN
MULT0BANDEN
WOORDENBOEKEN-ATLASSEN
INTERIEURS
Austin Seven
POLS-van HEUST
en van uw toekomst, als u wilt meewerken aan
de voortdurende groei van onze reeds lan
ger dan een eeuw bestaande) onderneming, die
leer produceert (met de nieuwste machines)
dat over de gehele wereld geroemd wordt
dan geniet u van het begin af aan van alle voor
delen van een modern personeelsbeleid want
u bent NODIG voor de verdere ontwikkeling
van "V w
n.v. koninklijke chroomlederfabriek %l.s.gompen.
de amstel heeft vacatures èn voor geschoolde èn
voor ongeschoolde werknemers.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1967
SCHOOLVULPENHOUDERS
WILHELMINAPARK 7-8 - TILBURG - TEL. 23070
HEREN VERBOUWERS
allerlaagste prijzen
Hout- en Boardhandel
A. VRgNTEN
kinderwagen
Nette werkster
gevraagd
Te huur:
Te huur:
DE
SMALLE
LUXAFLEX'
bouvier
Solex
Rijwielen - bromfietsen
Secretaresse
gevraagd
DE BEST GESORTEERDE SCHOOLARTIKELEN-
LEVERANCIER BRENGT SPECIALE
DICTAATCAHIERS, 80 blz. f 0.3a
10 stuk f 3,10
120 blz., moderne linnen omslag f 0,75
10 stuk f 6,80
ARISTO DRIEHOEK 1550 f 1,35
POTLOODSTIFTEN etui van 12 f 1,25
SCHRIJFBLOC 21x27 cm 50 vel f 0,55
BALLPOINTS 8 stuks f 1,—
SCHOOLPOTLODEN per dozijn f 0,95
NAAISTERHAKEN 60 cm f 1,20
KLEURSTIFTEN, 8 kleuren f 2,95
GIMBORN PELIKAN PARKER LAMY
ARTUS Set - DIPLOMAT - SHEAFFER
PATRONENBOEK met spiraal f 1,30
TELESCOOPPASSER f 4,75
RIETPENNEN f 0,75
STIFTHOUDER Tamara f 0.90
PLEXIGLAS DRIEHOEKEN
m. inktrand 30-60 en 45 gr. 12 cm f 0,50
PLEXIGLAS LINIALEN 30 cm f 0,75
schriftelijke
garantie
NESTLER - FABER
systeem RIE7Z
UITGEBREIDE KEUZE IN VOORRAAD
formaat
211^x16'/2 enz.
Por pakje
50 vel
Voor KOZIJNEN groot en klein balkhout 1" en
geschaald en geploegd in alle maten. Binnen-
en buitendeuren enz. enz.
Dit alles voor de
Aanbevelend,
Besoijensestraat 70, Waalwijk
telefoon 04160 - 3880
JEANNE v. d. LINDEN
en
HEIN v. d. BESSELAAR
geven kennis van hun voorgenomen 'huwe
lijk, dat zal plaats vinden op 15 augustus a.s.
om 10 uur in de parochiekerk van St. Jan te
Kaatsheuvel.
Kaatsheuvel, Hoofdstraat 5
Elshout, Norbertijnerstraat 35
Receptie van 14.30 tot 16.00 uur in Hotel
,,'t Hoventje", v. Hees wijkstraat 1, Kaats
heuvel.
Toekomstig adres: Schanswijk 9, Elshout.
TE KOOP
S. Dijkmans
Grotestraat 371, Waalwijk
voor een morgen in de week.
Mevr. Pessers
Mr. Ruys de Beerenbrouok.
straat 8, Waalwijk
Melden tussen 7 en 8 uur
's avonds.
KANTOOR-, PRAKTIJK-
of BEDRIJFSRUIMTE
(2 vertrekken, eigen ingang)
centrale verwarming en
centrum Waalwijk.
Brieven onder nr. 6148 aan
het bureau van dit blad.
ruime 4-KAMERWONING
-j- keuken, met tuin.
Gunstig gelegen in centrum
van Waalwijk.
Brieven onder nr. 6149 aan
het bureau vah dit blad.
ALUMINIUM JALOEZIE
ELEGANT IDEE...
SILHOUETTE
WEGGELOPEN
ongeveer 14 dagen geleden:
grote zwarte
teef.
Tegen beloning terug te be
zorgen: Camping Duinlust
Duinlaan 1, Kaatsheuvel.
HEB TE RUIL:
in goede staat zijnde
tegen goede damessportfiets.
Van de Griendt
Averuitstraat 30, Waalwijk
TE KOOP
in goede staat.
Te bevragen:
P. Kobben
Wilhelminastraat 73
Waalwijk
Stationsstraat 108, tel. 2749
WAALWIJK
PUTSTRAAT 14A WAALWIJK TEL.04160-2341
Kom kijken bij
.v
COPYRIGHT STUDIO AVAN
69.
„Ziezo, die zijn we kwijt", lachte
Andy Malone tegen smidje Verho
len. „Jij bent dus de enige échte
smidje Verholen. Fijn zo, fijn zo.
Ga je mee naar de smidse?" Maar
smidje Verholen staarde peinzend
voor zich uit en zei: „Er zit iets
raars achter deze geschiedenis. An
dy! Toen deze twee lieden zoge
naamd verdronken, waren we met
het stoomschip Ohio nog zó Ver
van de Amerikaanse kust verwij
derd, dat ze onmogelijk naar land
hebben kunnen zwemmen. Ze moe
ten dus uit zee zijn opgevist en de
enigen, die dat gedaan kunnen heb
ben, zijn die lui op dat kleine boot
je „Welk kleine bootje?" vroeg
Andy. „Ze hielpen ons zoeken naar
de drenkelingen", vervolgde smid
je Verholen. „Maar als ze ze wer
kelijk oppikten, waarom zeiden ze
dan dat ze niks konden vinden?
Daar zit wat achter, Andy!" Die
slimme smid had het dus bij het
rechte eind: Jantje en Sjarl waren
werkelijk aan boord genomen van
het jacht van David N. Olliewoed,
maar Andy begreep er niet zoveel
van en ging er dus schouderopha
lend vandoor. Intussen sjokten
Jantje en Sjarl ontredderd voor de
jeep van Fatty uit over het rots
achtige en doodstille pad. Ja wer
kelijk. doodstil, want ook de ge
maskerde gedaante, die achter een
rotsblok verscholen zat, verroerde
zich niet „Kijk, kijk mompel
de deze gedaante. „Daar heb je Fat
ty met een paar gevangenen. Maar
wat zie ik warempel! Ik ken ze
ik had al eens eerder het twijfel
achtige genoegen hun verlopen
snuitwerkjes te aanschouwen! Maar
misschien zijn ze bruikbaar.., ja,
ik zal Fatty voorzichtig volgen
De zwarte cowboy liet de optocht
passeren en sloop toen onhoorbaar
achter zijn voorgangers aan.
FEUILLETON
door: Han van Hulzen
40.
Op 1 juni, een dag voor haar ver
jaardag, werd de nieuwe ingenieur,
Walter Stetters, aan Sandra voor
gesteld. Deze nog betrekkelijk jon
ge man maakte met zijn donker
uiterlijk en open blik een prettige
indruk op haar. Onbevangen knoop
te hij dadelijk een gesprek met haar
aan, zonder daarbij evenwel de be
scheidenheid, die van hem als nieu
weling verwacht mocht worden, te
verzaken.
Van Sandra's verjaardag bleken
velen van de Greyhound-gemeen-
schap op de hoogte te zijn, want
behalve Viander, Graafland en de
typiste kreeg ze bloemen en geluk
wensen van die uit de fabriek, met
aan het hoofd Dokstein. Dat ze in
plaats van haat en nijd vanwege
haar vermeende bevoorrechte posi
tie zoveel blijken van medeleven
zou ontvangen, had' ze stellig niet
verwacht. Ze was er zo door ge
roerd dat haar de tranen in de ogen
schoten.
Halmar, kennelijk onder de in
druk van de bloemen waaronder
men haar kantoor had bedolven,
feliciteerde haar met een warme
handdruk en bewogen stem. Naast
de gebruikelijke wensen voor de
toekomst bedankte hij haar voor de
uitnemende medewerking, die hij
van haar had ondervonden en die.
naar hij hoopte, nog jaren stand
zou houden.
Sandra had het gevoel dat hij be
reid was eventuele hinderpalen uit
de weg te ruimen en de muur te
slechten die tussen hen stond. Maar
ze was er niet zeker van en boven
dien was er een zekere geremd
heid in haar om hem tegemoet te
komen.
's Avonds ging ze niet naar Vian
der, maar maakte van haar ver
jaardag een feestelijke gebeurtenis
op haar kamer, waarbij ze naast
enkelen uit haar kennissenkring
ook Marion Wentink nodigde. De
avond had een geanimeerd verloop
en aan het slot kwamen Sandra en
Marion overeen dat ze het weekend
zouden doorbrengen in de ouderlij
ke woning van Sandra.
Voor Marion was dit de gelegen
heid om met de familie van Sandra
kennis te maken. Moeder De Hoog
bleek een grote vrouw met een
zachtmoedig karakter en geheel in
gesteld op haar man, wiens gering
ste wensen ze scheen te willen
voorkomen. De vader, ruim over de
zestig ,was een sterke en kloeke fi
guur met een aantal liefhebberijen,
waarvan hij tuinieren, fotograferen
en houtsnijwerk met hartstocht be
oefende. Hij had een krachtig man
nelijk gezicht en was fors gebouwd.
Het was duidelijk dat hij de leiding
had in het gezin van vijf personen,
die hem, hoewel allen volwassen,
onvoorwaardelijk gehoorzaamden.
Behalve zijn dochter Sandra, had
hij twee zoons, van wie Edmond
vierendertig en Karei achtentwin
tig was. Ze waren nog geen van
beiden getrouwd, hetgeen Sandra
ironisch verklaarde al een familie
traditie. „In onze familie trouwen
we niet zo jong", zei ze.
In de loop van de dag had San
dra gelegenheid op te merken dat
Edmond zich nogal geïnteresseerd
toonde in Marion, want hij onder
hield zich bijna uitsluitend met
haar. Marion, die zich in dit gezin
van volwassen mensen uitstekend
op haar gemak voelde, stelde vast
dat Sandra zowel op haar moeder
als op haar vader leek en van bei
den bepaalde karaktereigenschap
pen had geërfd. Tenslotte consta
teerde ze dat Edmond een niet on
aardige ojngen was, die zeker bij
haar zou passen als ze ooit aan
trouwen mocht denken.
Tijdens de middagthee babbelden
Sandra en Marion over de vakantie
die ze gezamenlijk walden door
brengen. Marion wilde naar Tirol
in Oostenrijk, Sandra gaf evenwel
de voorkeur aan Parijs, gegrepen
als zij was door het idee om de
Mona Lisa in het Louvre, waarover
zij indertijd' met Halmar had ge
sproken te gaan zien. Marion voer
de aan dat je in de zomer niet naar
Parijs moest gaan, daar leende de
herfst zich heter voor. Edmond was
het met haar eens, hij zei ook wel
iets voor Tirol te voelen, want al
jaren had hij ernaar verlangd te
leren jodelen en een veertje op zijn
hoed te dragen. Als iemand er iets
op tegen had zou hij zich graag bij
de dames aansluiten. „Hoe meer
zielen hoe meer vreugd", zei Ma
rion. En daarmede was de eerst
stoot gegeven voor de buitenlandse
reis.
Een steeds hechter wordende
vriendschap bond Sandra en Marion
aan elkaar, nagenoeg elk weekend
brachten ze tezamen door, zodat 't
niet kon uitblijven dat Sandra op
een zaterdag meereisde naar een
dorp op de Veluwe en daar de bur
gemeester en diens vrouw, de ouders
van Marion, leerde kennen.
Het dorp in Tirol, waar zij via
Europa-express en een lokaaltje
binnenvielen - Marion, Sandra en
haar broer Edmond - lag ingeslo
ten tussen groene bergen, waarop
en waartegen de beeldige huizen als
door een kinderhand willekeurig
leken neergezet. Ze werden afge
haald door hun gastheer, die gesto
ken was in de fraaie klederdracht
van de streek, en een imbeciel, die
om zijn malle sprongen en gezich
tentrekking, wel de dorpsidioot kon
zijn. Terwijl deze de koffers op 'n
wagentje laadde, daalden zij de
weg af naar het tevoren besproken
hotel. Met de bedachtzame trage
pas, de bewoners van deze berg
streek eigen, stapte de gebruinde
kaalhoofdige hotelier voor hen uit
en geleidelijk aan ontrolde zich voor
hun ogen het schilderachtige dorp
met zijn kriskras in en doorelkaar
lopende klinkerstraatjes en paden
van grijze steenslag.
Om de kerk - gebouwd op een
platform en toegankelijk via een
stenen trap en omgeven door gra
ven, waarvan de kruizen de namen
droegen van geestelijken, jagers en
houtvesters en andere ingezetenen
van het dorp - was het witte dorp
opgetrokken door bouwmeesters die
ondanks hun verwantschap toch elk
hun eigen stijl hadden ,en een ken
nelijke voorkeur voor het ongewo
ne. De doorgang voor het verkeer
tussen de witte huizen met de rode,
fel-bloeiende geraniums op de ven
sterkozijnen en balkonballustrades,
was hier en daar erg nauw omdat
de rode overluifelende leidaken el
kaar van overkant tot overkant bij
na raakten.
Edmond nam het stil in zich op,
op hem drukten de zorg en verant
woordelijkheid voor de beide meis
jes, als wier leider hij zich had op
geworpen en in het bijzonder meen
de hij Marion, ondanks haar grote
zelfstandigheid, zijn bescherming
niet te mogen onthouden. Sandra
genoot van het omringende en het
gezicht op de hergen op een kalme,
van weemoed doortrokken manier.
Ze had nog niet kunnen loslaten
wat ze duizend kilometer ver had
achtergelaten. Marion was enthou
siast. in een aan extase grenzende
uitbundigheid prees zij de kleur en
fleurigheid van het dorp, de blau
we lucht en de zon, die in Tirol
zich anders scheen te manifesteren
dan in het vaderland.
(Wordt vervolgd')