SCHOOLPRIJZEN JAN VAN LAARHOVEN N.V. zeker van uzelf de Amstel Smidje Verholen en de veedieven van Texas f4.50 f7.95 f 1.75 f 0.32 GROTESTRAAT WAALWIJK VULPENNEN 4 KLEUREN BALLPOINT r 2.95 REKENLINIALEN MULT0BANDEN WOORDENBOEKEN-ATLASSEN INTERIEURS Austin Seven POLS-van HEUST en van uw toekomst, als u wilt meewerken aan de voortdurende groei van onze reeds lan ger dan een eeuw bestaande) onderneming, die leer produceert (met de nieuwste machines) dat over de gehele wereld geroemd wordt dan geniet u van het begin af aan van alle voor delen van een modern personeelsbeleid want u bent NODIG voor de verdere ontwikkeling van "V w n.v. koninklijke chroomlederfabriek %l.s.gompen. de amstel heeft vacatures èn voor geschoolde èn voor ongeschoolde werknemers. DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1967 SCHOOLVULPENHOUDERS WILHELMINAPARK 7-8 - TILBURG - TEL. 23070 HEREN VERBOUWERS allerlaagste prijzen Hout- en Boardhandel A. VRgNTEN kinderwagen Nette werkster gevraagd Te huur: Te huur: DE SMALLE LUXAFLEX' bouvier Solex Rijwielen - bromfietsen Secretaresse gevraagd DE BEST GESORTEERDE SCHOOLARTIKELEN- LEVERANCIER BRENGT SPECIALE DICTAATCAHIERS, 80 blz. f 0.3a 10 stuk f 3,10 120 blz., moderne linnen omslag f 0,75 10 stuk f 6,80 ARISTO DRIEHOEK 1550 f 1,35 POTLOODSTIFTEN etui van 12 f 1,25 SCHRIJFBLOC 21x27 cm 50 vel f 0,55 BALLPOINTS 8 stuks f 1,— SCHOOLPOTLODEN per dozijn f 0,95 NAAISTERHAKEN 60 cm f 1,20 KLEURSTIFTEN, 8 kleuren f 2,95 GIMBORN PELIKAN PARKER LAMY ARTUS Set - DIPLOMAT - SHEAFFER PATRONENBOEK met spiraal f 1,30 TELESCOOPPASSER f 4,75 RIETPENNEN f 0,75 STIFTHOUDER Tamara f 0.90 PLEXIGLAS DRIEHOEKEN m. inktrand 30-60 en 45 gr. 12 cm f 0,50 PLEXIGLAS LINIALEN 30 cm f 0,75 schriftelijke garantie NESTLER - FABER systeem RIE7Z UITGEBREIDE KEUZE IN VOORRAAD formaat 211^x16'/2 enz. Por pakje 50 vel Voor KOZIJNEN groot en klein balkhout 1" en geschaald en geploegd in alle maten. Binnen- en buitendeuren enz. enz. Dit alles voor de Aanbevelend, Besoijensestraat 70, Waalwijk telefoon 04160 - 3880 JEANNE v. d. LINDEN en HEIN v. d. BESSELAAR geven kennis van hun voorgenomen 'huwe lijk, dat zal plaats vinden op 15 augustus a.s. om 10 uur in de parochiekerk van St. Jan te Kaatsheuvel. Kaatsheuvel, Hoofdstraat 5 Elshout, Norbertijnerstraat 35 Receptie van 14.30 tot 16.00 uur in Hotel ,,'t Hoventje", v. Hees wijkstraat 1, Kaats heuvel. Toekomstig adres: Schanswijk 9, Elshout. TE KOOP S. Dijkmans Grotestraat 371, Waalwijk voor een morgen in de week. Mevr. Pessers Mr. Ruys de Beerenbrouok. straat 8, Waalwijk Melden tussen 7 en 8 uur 's avonds. KANTOOR-, PRAKTIJK- of BEDRIJFSRUIMTE (2 vertrekken, eigen ingang) centrale verwarming en centrum Waalwijk. Brieven onder nr. 6148 aan het bureau van dit blad. ruime 4-KAMERWONING -j- keuken, met tuin. Gunstig gelegen in centrum van Waalwijk. Brieven onder nr. 6149 aan het bureau vah dit blad. ALUMINIUM JALOEZIE ELEGANT IDEE... SILHOUETTE WEGGELOPEN ongeveer 14 dagen geleden: grote zwarte teef. Tegen beloning terug te be zorgen: Camping Duinlust Duinlaan 1, Kaatsheuvel. HEB TE RUIL: in goede staat zijnde tegen goede damessportfiets. Van de Griendt Averuitstraat 30, Waalwijk TE KOOP in goede staat. Te bevragen: P. Kobben Wilhelminastraat 73 Waalwijk Stationsstraat 108, tel. 2749 WAALWIJK PUTSTRAAT 14A WAALWIJK TEL.04160-2341 Kom kijken bij .v COPYRIGHT STUDIO AVAN 69. „Ziezo, die zijn we kwijt", lachte Andy Malone tegen smidje Verho len. „Jij bent dus de enige échte smidje Verholen. Fijn zo, fijn zo. Ga je mee naar de smidse?" Maar smidje Verholen staarde peinzend voor zich uit en zei: „Er zit iets raars achter deze geschiedenis. An dy! Toen deze twee lieden zoge naamd verdronken, waren we met het stoomschip Ohio nog zó Ver van de Amerikaanse kust verwij derd, dat ze onmogelijk naar land hebben kunnen zwemmen. Ze moe ten dus uit zee zijn opgevist en de enigen, die dat gedaan kunnen heb ben, zijn die lui op dat kleine boot je „Welk kleine bootje?" vroeg Andy. „Ze hielpen ons zoeken naar de drenkelingen", vervolgde smid je Verholen. „Maar als ze ze wer kelijk oppikten, waarom zeiden ze dan dat ze niks konden vinden? Daar zit wat achter, Andy!" Die slimme smid had het dus bij het rechte eind: Jantje en Sjarl waren werkelijk aan boord genomen van het jacht van David N. Olliewoed, maar Andy begreep er niet zoveel van en ging er dus schouderopha lend vandoor. Intussen sjokten Jantje en Sjarl ontredderd voor de jeep van Fatty uit over het rots achtige en doodstille pad. Ja wer kelijk. doodstil, want ook de ge maskerde gedaante, die achter een rotsblok verscholen zat, verroerde zich niet „Kijk, kijk mompel de deze gedaante. „Daar heb je Fat ty met een paar gevangenen. Maar wat zie ik warempel! Ik ken ze ik had al eens eerder het twijfel achtige genoegen hun verlopen snuitwerkjes te aanschouwen! Maar misschien zijn ze bruikbaar.., ja, ik zal Fatty voorzichtig volgen De zwarte cowboy liet de optocht passeren en sloop toen onhoorbaar achter zijn voorgangers aan. FEUILLETON door: Han van Hulzen 40. Op 1 juni, een dag voor haar ver jaardag, werd de nieuwe ingenieur, Walter Stetters, aan Sandra voor gesteld. Deze nog betrekkelijk jon ge man maakte met zijn donker uiterlijk en open blik een prettige indruk op haar. Onbevangen knoop te hij dadelijk een gesprek met haar aan, zonder daarbij evenwel de be scheidenheid, die van hem als nieu weling verwacht mocht worden, te verzaken. Van Sandra's verjaardag bleken velen van de Greyhound-gemeen- schap op de hoogte te zijn, want behalve Viander, Graafland en de typiste kreeg ze bloemen en geluk wensen van die uit de fabriek, met aan het hoofd Dokstein. Dat ze in plaats van haat en nijd vanwege haar vermeende bevoorrechte posi tie zoveel blijken van medeleven zou ontvangen, had' ze stellig niet verwacht. Ze was er zo door ge roerd dat haar de tranen in de ogen schoten. Halmar, kennelijk onder de in druk van de bloemen waaronder men haar kantoor had bedolven, feliciteerde haar met een warme handdruk en bewogen stem. Naast de gebruikelijke wensen voor de toekomst bedankte hij haar voor de uitnemende medewerking, die hij van haar had ondervonden en die. naar hij hoopte, nog jaren stand zou houden. Sandra had het gevoel dat hij be reid was eventuele hinderpalen uit de weg te ruimen en de muur te slechten die tussen hen stond. Maar ze was er niet zeker van en boven dien was er een zekere geremd heid in haar om hem tegemoet te komen. 's Avonds ging ze niet naar Vian der, maar maakte van haar ver jaardag een feestelijke gebeurtenis op haar kamer, waarbij ze naast enkelen uit haar kennissenkring ook Marion Wentink nodigde. De avond had een geanimeerd verloop en aan het slot kwamen Sandra en Marion overeen dat ze het weekend zouden doorbrengen in de ouderlij ke woning van Sandra. Voor Marion was dit de gelegen heid om met de familie van Sandra kennis te maken. Moeder De Hoog bleek een grote vrouw met een zachtmoedig karakter en geheel in gesteld op haar man, wiens gering ste wensen ze scheen te willen voorkomen. De vader, ruim over de zestig ,was een sterke en kloeke fi guur met een aantal liefhebberijen, waarvan hij tuinieren, fotograferen en houtsnijwerk met hartstocht be oefende. Hij had een krachtig man nelijk gezicht en was fors gebouwd. Het was duidelijk dat hij de leiding had in het gezin van vijf personen, die hem, hoewel allen volwassen, onvoorwaardelijk gehoorzaamden. Behalve zijn dochter Sandra, had hij twee zoons, van wie Edmond vierendertig en Karei achtentwin tig was. Ze waren nog geen van beiden getrouwd, hetgeen Sandra ironisch verklaarde al een familie traditie. „In onze familie trouwen we niet zo jong", zei ze. In de loop van de dag had San dra gelegenheid op te merken dat Edmond zich nogal geïnteresseerd toonde in Marion, want hij onder hield zich bijna uitsluitend met haar. Marion, die zich in dit gezin van volwassen mensen uitstekend op haar gemak voelde, stelde vast dat Sandra zowel op haar moeder als op haar vader leek en van bei den bepaalde karaktereigenschap pen had geërfd. Tenslotte consta teerde ze dat Edmond een niet on aardige ojngen was, die zeker bij haar zou passen als ze ooit aan trouwen mocht denken. Tijdens de middagthee babbelden Sandra en Marion over de vakantie die ze gezamenlijk walden door brengen. Marion wilde naar Tirol in Oostenrijk, Sandra gaf evenwel de voorkeur aan Parijs, gegrepen als zij was door het idee om de Mona Lisa in het Louvre, waarover zij indertijd' met Halmar had ge sproken te gaan zien. Marion voer de aan dat je in de zomer niet naar Parijs moest gaan, daar leende de herfst zich heter voor. Edmond was het met haar eens, hij zei ook wel iets voor Tirol te voelen, want al jaren had hij ernaar verlangd te leren jodelen en een veertje op zijn hoed te dragen. Als iemand er iets op tegen had zou hij zich graag bij de dames aansluiten. „Hoe meer zielen hoe meer vreugd", zei Ma rion. En daarmede was de eerst stoot gegeven voor de buitenlandse reis. Een steeds hechter wordende vriendschap bond Sandra en Marion aan elkaar, nagenoeg elk weekend brachten ze tezamen door, zodat 't niet kon uitblijven dat Sandra op een zaterdag meereisde naar een dorp op de Veluwe en daar de bur gemeester en diens vrouw, de ouders van Marion, leerde kennen. Het dorp in Tirol, waar zij via Europa-express en een lokaaltje binnenvielen - Marion, Sandra en haar broer Edmond - lag ingeslo ten tussen groene bergen, waarop en waartegen de beeldige huizen als door een kinderhand willekeurig leken neergezet. Ze werden afge haald door hun gastheer, die gesto ken was in de fraaie klederdracht van de streek, en een imbeciel, die om zijn malle sprongen en gezich tentrekking, wel de dorpsidioot kon zijn. Terwijl deze de koffers op 'n wagentje laadde, daalden zij de weg af naar het tevoren besproken hotel. Met de bedachtzame trage pas, de bewoners van deze berg streek eigen, stapte de gebruinde kaalhoofdige hotelier voor hen uit en geleidelijk aan ontrolde zich voor hun ogen het schilderachtige dorp met zijn kriskras in en doorelkaar lopende klinkerstraatjes en paden van grijze steenslag. Om de kerk - gebouwd op een platform en toegankelijk via een stenen trap en omgeven door gra ven, waarvan de kruizen de namen droegen van geestelijken, jagers en houtvesters en andere ingezetenen van het dorp - was het witte dorp opgetrokken door bouwmeesters die ondanks hun verwantschap toch elk hun eigen stijl hadden ,en een ken nelijke voorkeur voor het ongewo ne. De doorgang voor het verkeer tussen de witte huizen met de rode, fel-bloeiende geraniums op de ven sterkozijnen en balkonballustrades, was hier en daar erg nauw omdat de rode overluifelende leidaken el kaar van overkant tot overkant bij na raakten. Edmond nam het stil in zich op, op hem drukten de zorg en verant woordelijkheid voor de beide meis jes, als wier leider hij zich had op geworpen en in het bijzonder meen de hij Marion, ondanks haar grote zelfstandigheid, zijn bescherming niet te mogen onthouden. Sandra genoot van het omringende en het gezicht op de hergen op een kalme, van weemoed doortrokken manier. Ze had nog niet kunnen loslaten wat ze duizend kilometer ver had achtergelaten. Marion was enthou siast. in een aan extase grenzende uitbundigheid prees zij de kleur en fleurigheid van het dorp, de blau we lucht en de zon, die in Tirol zich anders scheen te manifesteren dan in het vaderland. (Wordt vervolgd')

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1967 | | pagina 8