Aussems-Schaapsmeerders N.V.
prima stikkers
leerling stikkers
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
LIEFDE IN DE STORM
Abonneert U
op dit blad
10%
KORTING
PERFECT
Vakschoolbal
VRAAGT
MET SPOED:
„C0WA" Confectie-afeliers N.V.
BEKWAME M0DINETTES
MEISJES
JONGENS
Nieuwkuijk
Pedicure
r
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 29 JANUARI 1968
Vlijmen
meisje
Weggelopen
kinderwagen
Woningruil
op stoomgoed
bij
Bureau
Jan Tuerlings
Hypotheken
P. H. JANSEN
een net meisje
Hoge
bijverdienste
L. Hoeben nv
insoos' L'écurie
DE NIJS
JEUGDRALLEY
Openhaard blokken
P. J. Weijtmans
SCHOENFABRIEKEN
Dick Flemmingstraat 23
SPRANG-CAPELLE
en
Loon nader overeen te komen
Aanmeldendagelijks aan de fabriek of ielef. 04167-2565
en
Dm
BILJARTVER. „DE MISSERS"
In café H. Boom-v. d. Wiel werd zater
dag 27 januari het derde rikconcours ge
houden, waarvan de uitslag van de dagprij
zen was als volgt:
1. G. v. Overdijk, 128 pnt.; 2. A. v. d.
Heuvel, 118 pnt.; 3. L. de Jong, 115 pnt.;
4. W. v. d. Heuvel, 113 pnt.; 5. J. van
Zon (Vliedbrg) 110 pnt.; 6. K. v. Overdijk,
107 pnt.; 7. Jo v. Son (Haarsteeg), 98
punten.
Slotavond rikconcours a.s. zaterdag 3 febru
ari om 8 uur.
RIKCONCOURS
KRUISBOOGGEZELSCHAP
„WILLEM TELL"
Vrijdag 26 januari j.l. organiseerde Wil
lem Teil een rikconcours in café H. Boom-
v. d. Wiel,
AFSCHEID KAPELAAN v. ZUTPHEN
Zondag 28 januari j.l. nam kapelaan Van
Zutphen in alle H. Missen afscheid van de
parochianen van Vlijmen in verband met
zijn benoeming tot pastoor in Engelen. Na
de H. Missen was er een afscheidsreceptie
in de hal van de meisjesschool, waar vele
parochianen gebruik van maakten. Ook af
gevaardigden van verenigingen waarvan hij
adviseur was. Ook bejaarden toonden be
langstelling en afgevaardigden van de
jeugdverenigingen waren aanwezig.
Tot slot wenste men hem het beste in zijn
nieuwe parochie als pastoor.
BILJARTUITSLAGEN DISTRICT
DEN BOSCH VAN DE VLIJMENSE
BILJARTVERENIGINGEN
Klasse C 1, poule A: NAO-Wapen van
Liempde 7-2; Poedelvrees - DES 7-2.
Klasse C 1, poule B: ONA - OBK, 7 - 2.
Klasse C 2, poule A: KOT - NAO 2, 6-3.
Klasse C 2, poule B: OBK 2 Rijnpoort,
7-2.
Klasse C 3, poule A: Cadre - OBK 3;
NAO 3 - 't Zwaantje, 4-5.
Klasse C 3, poule B: Rijnpoort 2 - Poedel
vrees 2, 4-5.
Wedstrijdenp'rogramnia Groot Vlijmen:
Klasse A: De Missers-DVS; BW
De Knoeiers; ONA - 't Hoekje; Onsenoort-
't Centrum; De Muntel-DPL.
Klasse B: De Muntel 3-De Knoeiers 3,
Avanti 2 - 't Centrdum 3; DSS 2 - De Mis
sers 2; De Knoeiers 2- BW 2; 't Centrum
2Onsenoort 2; DPL 2De Muntel 2.
GOUDEN BRUILOFT
Op 12 februari a.s. hoopt het echtpaar
J. van der Aa-Kuipers zijn gouden huwe
lijksfeest te vieren. Het echtpaar, resp. 87
en 84 jaar oud is het oudste echtpaar van
Nieuwkuijk. Door buurtbewoners is een
huis-aan-huis-collecte gehouden voor een
geschenk. Het echtpaar is sinds enkele
maanden in een bejaardencentrum opgeno-
POLITIE-EXPOSITIE
Maandagavond opende burgemeester Mr
Schweitzer in de geheel gevulde zaal van
café „De Ster" de tentoonstelling van de
Rijkspolitie „Raad en Daad". Hij begroette
daarbij op de eerste plaats de districtscom
mandant, overste Bekker, die de tentoon
stelling zou inleiden. Onder de aanwezigen
waren o.a. de beide wethouders, vele raads
leden, pastoors, hoofden van verschillende
scholen, adjudant Scharn en zijn beide voor
gangers. Bijzonder verheugd toonde burge
meester Schweitzer zich erover dat vele op
voeders c.q. onderwijzers aanwezig waren.
Het doel van deze tentoonstelling is be
halve instructief, n.l. ook het kweken van
begrip voor het werk van de politie. In de
komende dagen zullen daarom ook de di
verse schoolklassen deze tentoonstelling be
zoeken. In een uitvoerige inleiding ging
overste Bekker daarom in op het doel van
de tentoonstelling, die zoals hij zei ook een
basis moet scheppen voor een betere com
municatie politie - publiek.
Hierna werden de aanwezigen door de
diverse deskundigen rondgeleid, waarbij
hun duidelijke explicatie de tentoonstelling
zeer waardevol maakte. Een geestige film
over het politie-ambt besloot deze openings
avond.
GEVRAAGD wegens huwe
lijk der tegenwoordige:
Aanmelden na 6 uur.
Vesters-de Kort
Kloosterweg 52, Waalwijk
bruin/wit gevlekte
JACHTHOND,
luisterend naar de naam
Frida. Tegen beloning terug
te bezorgen.
Witteveen
Woeringenlaan 3, Waalwijk
TE KOOP
merk: Pedigré
100,incl. sierkussen
Na 7 uur.
Madeliefstraat 24
Waalwijk
Mevrouw De Bont
Kasteellaan 61, Waalwijk
telefoon 3917
Heb mooie flat in de
Van Lovenlaan.
Wil ruilen met eengezins
woning; liefst 4 slaapkamers,
hogere huur geen bezwaar.
L. Timmermans
Van Lovenlaan 33
Waalwijk
dat door U zelf
gebracht en gehaald
wordt
te WAALWIJK
Grotestraat 361
tel. 4589
Grotestraat 95
Bloemenoordplein 42
Voor advertenties en abon
nementen blijft ons adres te
Kaatsheuvel:
Dr v. Beurdenstr. 8, tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen
de geldende tarieven opge
nomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau.
op nieuwbouw 80 90%
van de stichtingskosten.
Ook op bestaande pan
den 90%.
Lage rente, aantrek
kelijke condities, geen
bemiddelingskosten.
Dr. Ariënsstraat 5
TILBURG - telef. 20036
GEVRAAGD
voor zo spoedig mogelijk:
in levensmiddelenzaak.
VI. Couwenbergh
Victoriestraat 41
Waalwijk
(thuiswerk voor iedereen)
aangeb. tot f 150,p. week.
Centrum, postb. 263,
(2 postz. van 20 insluiten),
Haarlem.
Januari-aanbieding in
BUNGALOWTENTEN
LUCHTBEDDEN
SLAAPZAKKEN
en andere
KAMPEER-
ARTIKELEN
Tilburg
Korte Schijfstraat 10
Telefoon 04250 - 34840
Beter en goedkoper
ook voor dekkleden
en 'zonwering.
VRIJDAG 2 FEBRUARI
Grotestraat, WAALWIJK
Aanvang 8 uur.
vrijdag 2 februari a.s. 's avonds 8 uur in het
Willem van Oranje College te Waalwijk.
Thema: „ALS DE WERELD VERGAAT"
door jeugdevangelist en schrijver
J. J. Frinsel uit Amsterdam.
Medewerking Bijbelschoolstudentenkoor uit
Den Haag.
Tieners en twenners van Waalwijk en
omgeving, zorg dat je er bent
Toegang vrij.
eiken, beuken, berken, azobé
per m3 of per ton.
Berkelseweg 5 Udenhout
Telefoon 04241 - 411
vraagt voor directe indiensttreding:
vanaf 15 jaar, voor opleiding tot modinette.
vanaf 15 jaar, voor de snij-afdeling en perserij.
Interessant werk, goed loon en premie.
Sollicitaties en inlichtingen dagelijks van 8.30 uur tot
17.30 uur en op maandagavond tot 19.00 uur aan ons
adres: Loeffstraat 93 - 101 te Waalwijk
(achter het Gemeenschapshuis Baardwijk).
Tel. 04160 - 4452 (3 lijnen)
CCPVCiOHT STUDIO AVAN
98.
Slim, Billie en Andy keken el
kaar aan en barstten toen uit in
een daverend hoongelach. De rui
ten rinkelden ervan en de tranen
rolden de lachers over de wangen
van puur plezier. „Hahaha! Ouwe
mijnschachten met koeien',, brulde
Andy. „Hahaha! Ouwe mijnkoeien
met schachten!" brulde Billie de
Licker. „Koeischachten met mijnen!
want ik hou het niet meer! Hahaha!
Die malle Veholen brengt tenmin
ste weer wat vrolijkheid in de be
stolen veehouderij! Hahaha! Man
netje, er is nog nooit van zijn leven
een goud- of zilvermijn hier in de
kale rotsen geweest, want ze be
vatten geen spoortje edel metaal!
Een waardeloze troep is het! En
dacht jij soms, dat we zelf niet op
dat denkbeeld gekomen waren, als
er hier mijnschachten gezeten had
den?" Maar Andy Malone was er
het ergste aan toe. Hij stikte bijna
van de lol en stak de smid dank
baar een kostbare sigaar toe. „Wat
een bak, wat een bak", grinnikte
hij. „Dat bevrijdende lachje had ik
nodig, hoor! Ik heb me in dagen
niet zo prettig gevoeld! Steek op,
Verholen, en laat je dure Havanna
smaken!" Natuurlijk was smidje
Verholen helemaal niet blij met
dat afschuwelijke hoongelach. Hij
was dan ook van plan om nog het
een en ander aan gespierde taal te
laten horen, maar hij kreeg de ge
legenheid niet, want plotseling ver
scheurde de brutale telefoonbel de
stilte van het lokaal. Stinky Andy
nam de hoorn van de haak en zei:
„Ja met Malone. Wat Meen
je dat? Nou, da's niet zo best, hè?
Ja. misschien kom ik wel". „Wie
was dat baas?" vroeg Billie de Lic
ker. „De kassier van de bank in
Cowtown". antwoordde Andy. „Hij
zegt, dat ik maar geld moet komen
halen. Iedereen haalt zijn geld bij
de bank weg, want de mensen zijn
nerveus als ooit te voren. Ze zijn
blijkbaar bang, dat de veedieven
binnenkort ook een aanval op de
bank zullen doen. Ik zou zeggen,
Verholen, ga jij dat geld maar op
halen".
FEUILLETON
door Eleanor Elliot Canoll
29.
Heel de nacht kletterde de re
gen op het door Gwynne zo goed
mogelijk herstelde dak. Hij lag in
de andere hoek van de hut en hij
durfde zich nauwelijks te verroe
ren, uit vrees dat ze het horen zou
en opstaan om te kijken, of hij iets
nodig had.
„Wat moet je toch een uitsteken
de verpleegster zijn geweest", zei
hij eens, toen ze zijn gelaat met
water afwaste en hem water, dat
ze in een goed gereinigd blik ge
kookt had, te drinken gaf. „Doe je
dat soort werkjes graag?"
„Bedoel je of ik graag zieken ver
pleeg?" vroeg ze.
Hij knikte bevestigend. Op dit
moment snakte hij naar haar zacht
verplegende hand. Hij bleef door
praten, om haar naast zich te hou
den.
„Ja", zei ze. „Ik hield van het
werk. In St. Margaret's ziekenhuis
was het prettig werken en de an
dere meisjes waren zulke echt aar
dige en goede vriendinnen".
Ze dacht terug aan Sue, aan Ge-
raldine, aan Freda. Vooral aan Sue
met haar plagende voorspellingen.
Haar voorzegging was uitgekomen.
Ze had werkelijk de enige man ter
wereld ontmoet, aan wieze zou
willen behoren met haar hele we
zen. En die man lag daar en had
haar liefdevolle hart in zijn han
den verbrijzeld..
Robin babbelde verder. „Ik ben
vanmorgen op verkenning geweest
r.aar het zuidelijke deel van het
eiland, maar dat heeft niet veel ge
geven. Wat verderop ligt een moe
ras, dat wel een paar honderd me
ter breeds is. Het scheelde maar
weinig, of ik was in de zwarte mod
der weggezonken".
Haar hart stokte. Haar angst was
dus niet ongegrond geweest. Haar
hand beefde, toen zij die op zijn
voorhoofd legde
„Dat moet je dus nooit meer pro
beren, Robin! Beloof je me dat?"
Hij deed alsof het van weinig be
tekenis was geweest. Maar haar be
zorgdheid vervulde hem met onge
kende vreugde.
„O, maar ik ben vlug ter been.
Zodra ik de grond voelde wegzak
ken, nam ik een sprong en greep
me aan een tak beet. Ik trok me
eruit. Ik geloof, dat mijn natte voe
ten oorzaak van mijn ziekte zijn".
„Je voeten?" vroeg Gwynne, het
dek van zijn voeten wegtrekkend.
„En ik noem me nogal een gedi
plomeerd verpleegster! Ik ben ge
woonweg een sufferd!"
En onder het praten begon ze
haastig Robin's doorweekte avond
schoenen uit te trekken. Hij ging
rechtop zitten.
„Schei uit!" beval hij. „Dat kan
ik beter zelf doen en„Mondje
dicht en blijven liggen", viel ze
hem in de rede, zijn vochtig sok
ken afstropend. „Ik ben de baas in
de ziekenkamer en ik zal een van
die borstrokken warmen en om je
voeten wikkelen. Zorg jij, dat hij
erom blijft zitten".
Toen dit gebeurd was, boog ze
zich bezorgd over hem heen. „Zo
beter! Is het warm genoeg?"
„Ja, kleine tiran".
„Dat ben je zelf!" schold ze te
rug, maar er kwam een flauw lach
je om haar mond, toen ze haar eigen
legerstede weer opzocht.
Een grauwe morgen brak aan,
met dreigende wolken in het oos
ten. De bomen dropen. De stortre
gen was veranderd in een dichte
motregen en het bulderen van de
branding vergrootte de trieste stem
ming. Robin lag doodstil en adem
de regelmatig. Gwynne legde haar
hand op zijn hoofd en loosde een
zucht van verlichting, toen ze voel
de, dat het koel geworden was. De
koorts was gezakt. Ze scharrelde
rond in de nauwe hut, rakelde het
vuur op, bracht water voor hem en
zichzelf aan de kook en gebruikte
een zakdoek als washandje. Enig
toilet maken vond ze toch nodig.
Robin had nu niet meer zoveel dek
nodig. Het was drukkend warm in
de hut geworden. Ze nam een lin
nen pak van hem weg en sloop er
mee naar buiten, zonder hem te
wekken. Haar keurige witte rok
was tot een oud vod verfomfaaid.
Ze verwisselde hem voor een wit
linnen wijde broek. „Ik ben be
nieuwd, hoe ik er in dit pak uitzie",
mompelde ze met een vreugdeloos
lachje.
Toen Robin een poosje later wak
ker werd, staarde hij verbluft naar
de slanke gedaante in mannenkle
ren, die de hut in en uitliep. Een
ogenblik verbeeldde hij zich, dat
het een vreemde was, maar toen
Gwynne haar gelaat naar hem toe
wendde, riep hij jongensachtig vro
lijk: „Hallo, ouwe jongen! Als je
andere haren had, kon je best voor
een matroosje doorgaan. Ik dacht
het eerste ogenblik, dat we gezel
schap hadden gekregen".
Ze stak haar handen in de broek
zakken en nam een braniehouding
aan.
„Ik ben Billy van de veerboot",
antwoordde ze grappig. „Vergeet 't
voortaan niet meer!"
„Dan heet ik Bob", zei Robin, blij,
dat er blijkbaar wapenstilstand tus
sen hen gesloten was.
„Hoe is het weer buiten, maat?"
„Meer dan rottig, schipper!" ant
woordde ze spottend tegen haar
slaap tikkend bij wijze van saluut.
„De regen komt aan stuurboord en
het regent aan één stuk.
Ze zweeg plotseling en werd met
een weer de bezorgde verpleegster.
„Hoe maak je het vanmorgen, zijn
die koude rillingen helemaal ver
dwenen?"
„Volkomendank zij jouw zor
gen. Als het buiten niet te nat is,
zou ik. „Mogen vragen, dat ik 'n
eindje ga wandelen, om jou gele
genheid te geven je ook als zeeman
te verkleden?" voltooide (zij zijn
vraag. „Weet je wel heel zeker, dat
je daarvoor al sterk genoeg bent?"
„Beslist! Ik heb me in mijn hele
leven nog nooit zo sterk en gezond
gevoeld. Ik voel me in staat een
stadhuis en een postkantoor hele
maal alleen te bouwen".
„Mooi zo, maar vandaag dan toch
niet", zei Gwynne, naar buiten kij
kend. „Ik heb het mijn hele leven
nog nooit zo hard zien regenen.
Jij wel? Toe schiet op met aankle
den; dan gaan we eten."
Een poosje later zaten ze aan de
scheepskist tegenover elkaar met
gekruiste benen op de lemen vloer.
Met behulp van een zware steen
en zijn zakmesje was Robin erin ge
slaagd de kokosnoot open te krij
gen. Hij had de schaal in tweeën
weten te verdelen en daaruit dron
ken ze nu de eerlijk verdeelde melk.
Die morgen was Gwynne meestens
aan het woord. Want Robin was
al gauw vervallen in een somber
stilzwijgen.
Als hij, wat niet vaak gebeurde,
het meisje aankeek, stonden zijn
ogen strak, sloten zijn lippen zich
vast opeen en ging er een zenuw
achtige trilling over zijn wangen.
Gwynne zag dat alles en voelde
zijn spanning mee aan. En dan zag
ze nog iets wat haar met wroeging
vervulde. Toen hij de kokosnoten-
schaal naar zijn mond bracht, zag
ze onder zijn mouw de paarsblauwe
plekken op zijn pols, waar zij haar
tanden had gezet. Dat herinnerde
haar aan de voorstelling van de
vorige dag en wekte in haar tegen
strijdige gevoelens Ze schaamde
zich, dat ze hem zo bezeerd had en
het volgend ogenblik vlamde haar
woede weer tegen hem op.
(Wordt vervolgd)
