wAaiwijkse en LanqstRAAtse couRant
K. J, van Laak legt
functie van wethouder
gemeente Waalwijk neer
ANWB alarmcentrale werd
tien jaar geleden opgericht
Vastenaktie wordt voor 8 ste maal gehouden
A.O.W. UITKERING VRIJSTELLEN VAN INKOMSTENBELASTING?
REPATRIËRING MAAKTE
10 MILJOEN KILOMETERS
VANWEGE BENOEMING LID TWEEDE-KAMER
Wat te doen?
DE KLEINE MAN UW GROTE MAN
Het minimum
inkomen
Verzwaring
Deze week beëdiging
als Kamerlid?
Agenda werd snel
afgewerkt
Ondankbaar
Onredelijk
Loonbelasting
Omweg
Nieuwe cursus
praktijkavonden
Pech Onderweg
Provinciale prijzen
voor
Schone Kunsten
Het gewone project
in ontwikkelings
landen
Hogere opbrengst
De kleine man
de dupe?
MAANDAG 4 MAART 1968
89e JAARGANG No. 19
Zuióen
Uitgever
Waal wij ksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredakteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Losse nummers 20 cent
Opgericht 1878
Abonnement
p. week (0,30+ 2 ct. inc.k.) ƒ0,32
p. mnd. (1,30+10 ct. inc.k.) 1,40
p. kwrt. (3,65+10 ct. inc.k.) 3,75
I1- kwrt. p. post 4,25 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 75 ct. extra)
Advertentieprijs: 14 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Bureaus Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621-2746 KaatsheuvelDr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002
Telegram-adres „ECHO'
Het bescheiden ouderdomspensioentje
heelt de minimumlonen ingehaald
De inkomstenbelasting wordt geheven over het totale inkomen dat iemand
geniet, en het ouderdomspensioen maakt deel uit van dat inkomen. De loon
belasting wordt geheven van lonen en salarissen en alles wat daarmede gelijk
is gesteld, 'en wanneer zon loontrekker in de inkomstenbelasting valt, en
zijn loon dus deel gaat uitmaken van zijn totaal belastbaar inkomen, dan
wordt de reeds ingehouden loonbelasting als vooruitbetaling op de verschul-
diede inkomstenbelasting in mindering gebracht. De staatssecretaris van
financiën is nu voornemens de uitkeringen volgens de a.o.w. ook onder de
loonbelasting te brengen. Waarom, en waarom nu
Het tarief van de inkomstenbelas
ting laat de allerdaagse inkomens vrij
en boven deze z.g. belastingvrije voet,
loopt het tarief geleidelijk op. Van
iedere volgende gulden betaalt men
een hoger percentage, totdat boven de
f. 165.000, - inkomen over iedere
volgende tien gulden 7,05 wordt
betaald, dus 70V2 procent. Om nu
weer onderaan te beginnen: deze be
lastingvrije voet stelt van oorsprong
natuurlijk het minimum voor, dat men
geacht kan worden voor zijn levens
onderhoud nodig te hebben. De be
doeling van de inkomstenbelasting is
een ieder aan te slaan naar draag
kracht voor een bijdrage in de kosten
van de staatshuisdraagkracht.
Door de geldwaardedaling en de
daaruit voortvloeiende stijging van
prijzen en lonen, zou die belasting
vrije voet eigenlijk van jaar tot jaar
moeten worden verhoogd, met als ge
volg een doorwerken daarvan naar
boven, tot aan het bedrag waar het
maximum tarief begint, want ook aan
die top geldt, dat f. 165.000,- in
komen in 1967 minder betekent dan
f. 165.000, - in 1966.
Doordat de staat echter steeds meer
uitgaven moest doen (en, laten we
(Van onze verslaggever)
WAALWIJK - Wethouder K. van Laak (36) gaat zijn functie neerleggen.
Deze beslissing maakte de heer Van Laak donderdagavond voor de aanvang
van de raadsvergadering bekend. „U hebt waarschijnlijk reeds vernomen, dat
ik op het punt sta te worden benoemd tot lid van de Tweede Kamer der
Staten Generaal. Mijn maatschappelijke functies van dit ogenblik bestaan
uit het firmantschap in een belasting-adviesbureau en het wethouderschap
van de gemeente Waalwijk.
Het zal u duidelijk zijn, dat een
combinatie van deze drie functies,
die elk een belangrijke persoonlijke
inzet vergen, niet mogelijk is. Na
nauwkeurige afweging van alle be
langen meen ik te hebben moeten
besluiten, wanneer ik tot lid van de
Tweede Kamer zal zijn benoemd,
mijn functie van wethouder op korte
termijn te moeten beëindigen. Om
trent het preciese tijdstip zal ik u
nader informeren. Mijn raadslid
maatschap hoop ik, zo mogelijk, ge
durende deze zittingsperiode te con-
tinuëren", aldus de heer Van Laak,
die de raadsleden als eersten van
zijn besluit in kennis stelde.
Verwacht wordt dat wethouder
Van Laak aftreedt na de behande-
bng van de gemeentebegroting, die
op 11 en 14 maart aan de orde komt.
Dan zal een nieuwe wethouder moe
ten worden gekozen. De heer Van
Laak was lid van de Kath. Unie.
In de Tweede Kamer neemt hij de
plaats in van mr. H. W. van Doorn,
die uit de KVP en uit de Tweede
Kamer is getreden, omdat deze het
voorzitterschap van de KRO niet
verenigbaar achtte met het kamer
lidmaatschap. Naar alle waarschijn
lijkheid wordt de heer Van Laak
nog deze week als Kamer-lid be
ëdigd.
De agenda werd donderdagavond
bijzonder snel afgewerkt. Geen van
de negen punten gaf aanleiding tot
discussie. Er werd een krediet van
f 3586,- beschikbaar gesteld voor de
aankoop van een volkswagen voor
de gemeentepolitie. De rekeningen
van de Stichting 't Oude Mannen
huis te Baardwijk over de jaren '65,
'66 en '67 werden goedgekeurd. Ver
der werden er enkele percelen
bouwgrond verkocht.
Als lid van de commissie tot we
ring van schoolverzuim werden her
benoemd de heren C. H. Didden, L.
F. R. van Gils, M. C. M. van der
Heijden. J. Schuwer. G. A. M. Smits
en C. W. Wachtels van den Berg.
Na amper een kwartier vergaderen
kon burgemeester Teijssen de ver
gadering al weer sluiten.
wel wezen, dat ligt niet aan de staat,
maar aan zijn burgers, die vinden dat
die uitgaven moeten worden gedaan)
was het niet mogelijk, de inkomsten
belasting zo te verlagen, dat men de
geldontwaarding bijhield. In feite
bleef er dus, ondanks de verlagingen
die in de laatste jaren hebben plaats
gevonden, per saldo toch nog een ver
zwaring van deze belasting over. Niet
alleen voor de laagste inkomens,
maar over de gehele lijn. Volgens de
Stichting van de Arbeid moet het
minimum inkomen thans f. 131 per
week bedragen. Uit een oogpunt van
draagkracht, en dat is het uitgangs
punt, is het dus onzinnig daar bene
den belasting te heffen, en zou de
belasting vrije voet iets daarboven,
laten we zeggen op f. 7000, - per
jaar moeten liggen. De A.O.W. is in
1957 zeer bescheiden begonnen, doch
de bedoeling is, dat de uitkeringen
langzamerhand worden opgetrokken
tot het bestaansminimum. Daar zijn
we mee bezig en nu zien we dat de
uitkering voor gehuwden in 1967 de
belastingvrij voet heeft ingehaald,
zelfs al rekenen we de bejaarden
aftrek mee.
Het gevolg is dus, dat ook alle ge
huwde AOW-trekkers, die naast hun
ouderdomspensioen geen enkele an
dere inkomsten hadden, voor 1967 in
de I.B. zullen vallen. Dit is uiter
aard een ongelukkige zaak, niet al
leen voor de betrokkenen, die de aan
slag wellicht niet zullen kunnen be-
talen, doch ook voor de fiscus, die
een groot aantal verhoudingsgewijs
kleine aanslagen moet gaan opleggen
en dan later nog eens een massa werk
krijgt wanneer de „getroffenen"
kwijtschelding wegens onvermogen
tot betaling zouden vragen. Wat er
gedaan moet worden - en wat eigen
lijk vóór 1967 al gedaan had moeten
zijn - is natuurlijk duidelijk. De be
lastingvrije voet moet omhoog. Daar
over is iedereen het eens. Iedereen
is het er echter ook over eens, dat
zulks niet kan, omdat het door zou
werken in de tarieven voor hogere
inkomens, hetgeen zou leiden tot een
zo groot verlies aan inkomsten voor
de staat, dat het niet kan. Bij de ka
merbehandeling werd gesproken over
een verlies van f. 500 a f. 700 mil
joen, dat dan in mindering zou moe
ten komen op uitgaven, die noodza
kelijk worden geacht.
Het is gemakkelijk genoeg om bij
de behandeling van de begrotingen
van gelduitgevende ministeries met
voorstellen te komen om meer te be-
I steden aan dit of dat sympathieke
doel, maar niemand voelt zich geroe
pen er bij zo'n voorstel meteen bij te
zeggen of hij dat wil laten betalen
door de fietsenmakers, de school
meesters of de scheepskapiteins, of
dat de omzetbelasting op bruine bo
nen omhoog moet of de accijns op
jenever. Het zou een ondankbaar ge
sprek worden
Er is voorgesteld de AOW-uitkerin
gen dan maar geheel vrij te stellen.
Dat brengt echter mede, dat de staat
ook de belasting over de AOW derft
van degenen, die naast een ouder
domspensioen nog belangrijke pen
sioenen of inkomsten uit vermogen
genieten. En er is geen enkele reden
ook hen vrij te stellen terwijl zij wel
aftrek hebben gehad van de vroeger
betaalde premie. Bovendien behoort
de AOW maatschappelijk gezien tot
het inkomen en zouden er dan nog
wel meer soorten inkomsten te noe
men zijn, waarvoor even goede motie
ven tot vrijstelling bestaan.
Alleen vrijstelling voor diegenen
die naast hun AOW geen andere in
komsten hebben stuit ook op bezwa
ren. Wie dan enkele tientjes rente
naast zijn AOW had, zou daardoor
wel eens meer tientjes belasting kun-
gaan betalen. Het zou er op neer ko
men dat de belastingvrije voet voor
een deel van de mensheid werd ver
hoogd, zonder dat de tarieven daar
boven werden aangepast. Wie dan net
belast was, zou ineens een veel te
grote sprong maken. En wat te zeg
gen tegen de bakker die een mager
jaar heeft gehad en ook niet meer
heeft verdiend dan het bedrag der
AOW? Moet hij dan wél betalen over
datzelfde inkomen?
Het zal duidelijk zijn, dat maat
regelen, hoe goed ook bedoeld, die
het systeem aantasten alleen maar
leiden tot onrechtvaardigheden, die
de kwaal nog erger te maken. Ook is
gesteld, met de bedoeling de AOW
geheel vrij te laten, dat de staat met
de ene hand neemt wat hij met de
andere geeft. De zou dan, merkte de
staatssecretaris op ook gelden voor
bijv. ambtenarensalarissen. Die zou
men kunnen verlagen en vrijstellen.
De ene ambtenaar heeft echter b.v.
f. 500, - rente naast een laag sala
ris, de andere een gelijke rente naast
een hoog salaris. Wil men dan bij de
belasting heffing het verschil in
draagkracht tot zijn recht doen ko
men, dan zal men toch van de totale
bruto-inkomens moeten uitgaan.
Een juister voorstel, dat ook ge
daan is, beveelt aan de AOW dan
zover te verhogen, dat men de belas
ting ook kan betalen en daarna niet
minder overheeft dan de uitkering
van nu. Ook daar wilde de staatsse
cretaris niet aan. Het zou weer te
duur worden om van iedereen de
AOW nog meer te verhogen, terwijl
het nu toch weer ging om een deel
van de AOW-trekkers, nl. alleen de
minst draagkrachtigen.
U ziet het: de goede oplossingen zijn
te duur. Daarvan uitgaande is er dan
nog 't meest te zeggen voor de maat
regel van de staatssecretaris om de
AOW als loon onder de loonbelasting
te brengen. Ieder krijgt dan automa
tisch f. 150,- aftrek voor verwer
vingskosten, net als bij gewone pen
sioenen en valt later niet meer in de
inkomstenbelasting. Bovendien doet
de inhouding het minste pijn; men
voelt het minder dan dat men het geld
eerst in handen heeft en later moet
betalen.
Ats aanvulling hierop is nog voor
gesteld de laagste bedragen van de
loonbelasting niet-invorderbaar te
verklaren. Dan haalt men langs een
omweg dus toch weer een vrijstelling
in huis, nu niet alleen van de AOW,
maar tevens van alle lonen, die ook
niet hoger zijn. Dan blijft 't bezwaar
dat ivie iets meer inkomen heeft,
plotseling véél meer moet betalen en
de bakker van hierboven blijft vragen
waarom hij wel moet betalen, teiwijl
zijn inkomen ook niet hoger was. De
belasting is te hoog en hij moet dus
naar beneden.
De ANWB-Alarmcentrale bestaat
deze dagen 10 jaar. In deze periode
werden o.a. 6.653 beschadigde auto's
van leden naar Nederland terugge
bracht. Voor de vloot van thans in
totaal 45 trailers-conbinaties - ge
stationeerd in Nederland en in het
Zwitserse Alpengebied - betekende
dit, dat er ruim 10 miljoen kilome
ters moesten worden afgelegd. De
basis voor de ANWB-hulpverlening
is de Internationale Reis- en Krediet
brief.
Vorig jaar waren 315.000 leden
in het bezit van dit document. De
staf van de Alarmcentrale bestaat
thans uit 12 medewerkers, terwijl
sinds enkele jaren in Zwitserland
(Champex) en in Spanje (Barcelona)
vooruitgeschoven steunpunten te kun
nen garanderen.
De volgende cijfers mogen de ver
dere activiteiten van de Alarmcentrale
illustreren:
De betrokken inspecteurs van de We
genwacht hebben 1.040 vlieg- en
treinreizen gemaakt om bedrijfsklare
auto's van leden, die in het buiten
land om de een of andere reden
(ziekte, ongeval etc.) hun wagens
niet meer konden besturen, naar Ne
derland terug te rijden. Onderdelen,
die in een land sterk ontwikkelde
eigen autoindustrie, voor buitenland
se merken vaak moeilijk te krijgen
zijn, werden door de Alarmcentrale
op grote schaal nagezonden. In to
taal 1.772 vakanties konden daar
door toch worden voortgezet.
Naast de radio-oproepdienst, via
de Luxemburgse zender, die al heel
spoedig deel uitmaakte van de Alarm
centrale-activiteiten, werd in 1967
met de NRU een regeling getroffen,
waardoor het voor de Alarmcentrale
mogelijk is geworden voortaan ook
via de Hilversumse zenders en de
samenwerkende Europese radiostati
ons de SOS-oproepdienst te verzor
gen. In totaal werden tot op heden
11.458 oproepen geplaatst.
De ANWB neemt in april en mei
a.s. een proef met een nieuwe cursus
..Praktijkavonden Pech Onderweg".
De cursussen duren twee avonden
en worden gericht op een bepaald
automerk en type. Er wordt begon
nen in Apeldoorn (Ford Taunus 12
en 15M), Arnhem (VW-kever). Bre
da (VW-kever), Emmen (VW-kevr),
Den Haag (Daffodil, Daf 33 en Opel
Kadett) en Maastricht (Fiat 600).
Meer dan 60.000 mensen hebben
in de loop der jaren deelgenomen
aan de ANWB-cursussen „Pech On
derweg". Uit deze groep is de wens
naar voren gekomen tot het organi
seren van een vervolgcursus, die
uitsluitend gericht zal zijn op het
verhelpen van storingen bij een
auto van eigen merk en die nog
meer mogelijkheid biedt om onder
deskundige leiding zelf te „sleute
len".
Gedeputeerde Staten van Noord-
Brabant zijn voornemens binnen
kort de provinciale prijzen voor
schone kunsten voor muziek, to
neel en letteren en voor beeldende
kunsten toe te ke.men en uit te
reiken. De jury's die gedeputeerde
staten moeten adviseren, zijn nage
noeg gereed met hun arbeid.
Alleen voor de toekenning van de
amateur-prijs voor beeldende kun
sten moet de betreffende jury zich
nog nader beraden. Brabantse beel
dende kunstenaars, die hun kunst
niet beroepsmatig beoefenen, krij
gen daarom de gelegenheid in de
tweede week van maart één werk
stuk ter oriëntering van de jury bij
de Provincie in te zenden.
De doodgewone nood van vele mensen op deze aarde spreekt ons nauwelijks
aan. Natuurlijk, ontwikkelingshulp is in, maar als het op geven aankomt
bedenkt men zich wel even. Dat geven doen we doorgaans pas als we voor
iets warms zijn gemaakt, als er een golf van ontroering door ons gaat. Die
ontroering wordt dikwijls veroorzaakt door een klein voorval, dat ons boeit
en week maakt. Waarom nu juist een zo'n geval er uitspringt is moeilijk
te peilen. Maar behalve enkele uitzonderingen doet een „gewoon geval" van
armoede, verdriet, ziekte en hongr ons niet zoveel meer. We moeten er al
met onze neuzen opgedrukt worden en dan nog kijken we liever de andere
kant uit.
De bisschoppelijke vastenactie, die
dit jaar voor de achtste maal wordt
gehouden richt zich dit jaar meer
dan ooit op het gewone project en
de kleine man in de ontwikkelings
landen. In de aanvragen om hulp,
die de Vastenactie bereiken zit
doorgaans weinig spectaculairs. Dat
houdt vanzelfsprekend niet in, dat
die hulp niet nodig zou zijn. Dik
wijls moet men geld hebben om het
hoofd boven water te houden, om
door te kunnen gaan met werken,
om te kunnen blijven leven.
De aanvragen om hulp zijn con
creet. Men vraagt voor een zieken
huisje, een kraamkliniek, een tech
nische school voor melaatsen of 'n
bruggetje, die de afgelegen streek
moet „openleggen".
In de afgelopen 7 jaar heeft de
vastenactie al veel pioniers gelukkig
kunnen maken. Zo werd er in die
periode meer dan f 22.500.000,- ter
beschikking gesteld van het ontwik
kelingswerk over de gehele wereld.
Zo ging het geld naar Hong-Kong
en Korea, naar Indonesië en de Phi-
lippijnen, naar Brazilië en naar Chili
naar Argentinië en naar Porto Rico,
maar ook naar Oeganda en naar
Tanzania, naar Ghana en Kameroen.
Honderden rriissionarissen in tien
tallen landen hebben hun dromen
kunnen verwezenlijken met het geld
van de Nederlandse gelovigen. Toch
vragen de zusters, de lekehelpers,
de broeders en de paters meestal
niet voor zichzelf, terwijl ze het
toch zo nodig hebben.
De vastenactie rekent od meer
huln dan vorig jaar toen er ca. 4500
duizend gulden uit de bus kwam.
De opbrengst van 1967 lag trouwens
al ca. f 300.000,- hoger dan die van
1966. zodat een gematigd optimisme
in dit verband ook redelijk is.
Vorig jaar konden 230 „gevallen"
geholpen worden. Voor dit jaar zijn
er ruim 300 aanvragen binnengeko
men. Toch zal niet elke aanvrager
of aanvraagster ook werkelijk op
steun van de vastenactie kunnen
rekenen. Dat is triest. Het moet mo
gelijk zijn, dat er dit jaar enkele
miljoenen meer bijeengebracht wor
den. Daar kunt u ,die dit leest, iets
aan doen.
Stelt u zich voor: 'n zuster vraagt
geld voor haar melaatsen. Er is een
behoorlijk onderkomen nodig. De
zuster krijgt bericht dat de aanvrage
in behandeling is genomen. Er is
blijdschap, vreugde, want he't thuis
front reageerde niet direct negatief.
Dan volgt een periode van spanning
van wachten, ondragelijk bijna.
Daarna het bericht, dat het niet
doorgaat, een andere keer mis
schien en dan maar weer opnieuw
aanvragen, hetzelfde verhaal Wat
een desillusie, wat een verdriet. Elk
jaar wordt er door de vastenactie
op gehamerd: Alstublieft, geeft u
wat meer. dan kunnen er meer men
sen gelukkig gemaakt worden, dan
is er tenminste een stukje ellende
minder in de wereld.
De grootste projecten op ontwik
kelingsgebied eisen in deze tijd
steeds meer de aandacht van ons op.
Sommige acties bereiken via radio
en televisie record-bedragen. Maar
zoals in het begin reeds gezegd: het
is de ontroering die ons dan ontvan
kelijk maakt. Het geven voor ont
wikkelingswerk is nog niet iets
doodgewoons. Daarbij komt nog, dat
de kleine man de dupe dreigt te
worden van die groots opgezette
manifestaties. Hij raakt er tussen
bekneld.
Het ontwikkelingswerk van de
vastenactie betekent hulp voor de
stille werkers. Deze hulp gaat recht
streeks naar de aanvragers, zonder
tussenstations. Zo was b.v. in mei
1967 al 80 pet. van de opbrengst van
dat jaar op de plaats van bestem
ming Is de kleine man ook uw
grote man