wAaiwijkse en LanqstRAAtse couRant K. J, van Laak legt functie van wethouder gemeente Waalwijk neer ANWB alarmcentrale werd tien jaar geleden opgericht Vastenaktie wordt voor 8 ste maal gehouden A.O.W. UITKERING VRIJSTELLEN VAN INKOMSTENBELASTING? REPATRIËRING MAAKTE 10 MILJOEN KILOMETERS VANWEGE BENOEMING LID TWEEDE-KAMER Wat te doen? DE KLEINE MAN UW GROTE MAN Het minimum inkomen Verzwaring Deze week beëdiging als Kamerlid? Agenda werd snel afgewerkt Ondankbaar Onredelijk Loonbelasting Omweg Nieuwe cursus praktijkavonden Pech Onderweg Provinciale prijzen voor Schone Kunsten Het gewone project in ontwikkelings landen Hogere opbrengst De kleine man de dupe? MAANDAG 4 MAART 1968 89e JAARGANG No. 19 Zuióen Uitgever Waal wij ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredakteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2x per week Losse nummers 20 cent Opgericht 1878 Abonnement p. week (0,30+ 2 ct. inc.k.) ƒ0,32 p. mnd. (1,30+10 ct. inc.k.) 1,40 p. kwrt. (3,65+10 ct. inc.k.) 3,75 I1- kwrt. p. post 4,25 bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 75 ct. extra) Advertentieprijs: 14 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tarief Bureaus Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621-2746 KaatsheuvelDr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002 Telegram-adres „ECHO' Het bescheiden ouderdomspensioentje heelt de minimumlonen ingehaald De inkomstenbelasting wordt geheven over het totale inkomen dat iemand geniet, en het ouderdomspensioen maakt deel uit van dat inkomen. De loon belasting wordt geheven van lonen en salarissen en alles wat daarmede gelijk is gesteld, 'en wanneer zon loontrekker in de inkomstenbelasting valt, en zijn loon dus deel gaat uitmaken van zijn totaal belastbaar inkomen, dan wordt de reeds ingehouden loonbelasting als vooruitbetaling op de verschul- diede inkomstenbelasting in mindering gebracht. De staatssecretaris van financiën is nu voornemens de uitkeringen volgens de a.o.w. ook onder de loonbelasting te brengen. Waarom, en waarom nu Het tarief van de inkomstenbelas ting laat de allerdaagse inkomens vrij en boven deze z.g. belastingvrije voet, loopt het tarief geleidelijk op. Van iedere volgende gulden betaalt men een hoger percentage, totdat boven de f. 165.000, - inkomen over iedere volgende tien gulden 7,05 wordt betaald, dus 70V2 procent. Om nu weer onderaan te beginnen: deze be lastingvrije voet stelt van oorsprong natuurlijk het minimum voor, dat men geacht kan worden voor zijn levens onderhoud nodig te hebben. De be doeling van de inkomstenbelasting is een ieder aan te slaan naar draag kracht voor een bijdrage in de kosten van de staatshuisdraagkracht. Door de geldwaardedaling en de daaruit voortvloeiende stijging van prijzen en lonen, zou die belasting vrije voet eigenlijk van jaar tot jaar moeten worden verhoogd, met als ge volg een doorwerken daarvan naar boven, tot aan het bedrag waar het maximum tarief begint, want ook aan die top geldt, dat f. 165.000,- in komen in 1967 minder betekent dan f. 165.000, - in 1966. Doordat de staat echter steeds meer uitgaven moest doen (en, laten we (Van onze verslaggever) WAALWIJK - Wethouder K. van Laak (36) gaat zijn functie neerleggen. Deze beslissing maakte de heer Van Laak donderdagavond voor de aanvang van de raadsvergadering bekend. „U hebt waarschijnlijk reeds vernomen, dat ik op het punt sta te worden benoemd tot lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal. Mijn maatschappelijke functies van dit ogenblik bestaan uit het firmantschap in een belasting-adviesbureau en het wethouderschap van de gemeente Waalwijk. Het zal u duidelijk zijn, dat een combinatie van deze drie functies, die elk een belangrijke persoonlijke inzet vergen, niet mogelijk is. Na nauwkeurige afweging van alle be langen meen ik te hebben moeten besluiten, wanneer ik tot lid van de Tweede Kamer zal zijn benoemd, mijn functie van wethouder op korte termijn te moeten beëindigen. Om trent het preciese tijdstip zal ik u nader informeren. Mijn raadslid maatschap hoop ik, zo mogelijk, ge durende deze zittingsperiode te con- tinuëren", aldus de heer Van Laak, die de raadsleden als eersten van zijn besluit in kennis stelde. Verwacht wordt dat wethouder Van Laak aftreedt na de behande- bng van de gemeentebegroting, die op 11 en 14 maart aan de orde komt. Dan zal een nieuwe wethouder moe ten worden gekozen. De heer Van Laak was lid van de Kath. Unie. In de Tweede Kamer neemt hij de plaats in van mr. H. W. van Doorn, die uit de KVP en uit de Tweede Kamer is getreden, omdat deze het voorzitterschap van de KRO niet verenigbaar achtte met het kamer lidmaatschap. Naar alle waarschijn lijkheid wordt de heer Van Laak nog deze week als Kamer-lid be ëdigd. De agenda werd donderdagavond bijzonder snel afgewerkt. Geen van de negen punten gaf aanleiding tot discussie. Er werd een krediet van f 3586,- beschikbaar gesteld voor de aankoop van een volkswagen voor de gemeentepolitie. De rekeningen van de Stichting 't Oude Mannen huis te Baardwijk over de jaren '65, '66 en '67 werden goedgekeurd. Ver der werden er enkele percelen bouwgrond verkocht. Als lid van de commissie tot we ring van schoolverzuim werden her benoemd de heren C. H. Didden, L. F. R. van Gils, M. C. M. van der Heijden. J. Schuwer. G. A. M. Smits en C. W. Wachtels van den Berg. Na amper een kwartier vergaderen kon burgemeester Teijssen de ver gadering al weer sluiten. wel wezen, dat ligt niet aan de staat, maar aan zijn burgers, die vinden dat die uitgaven moeten worden gedaan) was het niet mogelijk, de inkomsten belasting zo te verlagen, dat men de geldontwaarding bijhield. In feite bleef er dus, ondanks de verlagingen die in de laatste jaren hebben plaats gevonden, per saldo toch nog een ver zwaring van deze belasting over. Niet alleen voor de laagste inkomens, maar over de gehele lijn. Volgens de Stichting van de Arbeid moet het minimum inkomen thans f. 131 per week bedragen. Uit een oogpunt van draagkracht, en dat is het uitgangs punt, is het dus onzinnig daar bene den belasting te heffen, en zou de belasting vrije voet iets daarboven, laten we zeggen op f. 7000, - per jaar moeten liggen. De A.O.W. is in 1957 zeer bescheiden begonnen, doch de bedoeling is, dat de uitkeringen langzamerhand worden opgetrokken tot het bestaansminimum. Daar zijn we mee bezig en nu zien we dat de uitkering voor gehuwden in 1967 de belastingvrij voet heeft ingehaald, zelfs al rekenen we de bejaarden aftrek mee. Het gevolg is dus, dat ook alle ge huwde AOW-trekkers, die naast hun ouderdomspensioen geen enkele an dere inkomsten hadden, voor 1967 in de I.B. zullen vallen. Dit is uiter aard een ongelukkige zaak, niet al leen voor de betrokkenen, die de aan slag wellicht niet zullen kunnen be- talen, doch ook voor de fiscus, die een groot aantal verhoudingsgewijs kleine aanslagen moet gaan opleggen en dan later nog eens een massa werk krijgt wanneer de „getroffenen" kwijtschelding wegens onvermogen tot betaling zouden vragen. Wat er gedaan moet worden - en wat eigen lijk vóór 1967 al gedaan had moeten zijn - is natuurlijk duidelijk. De be lastingvrije voet moet omhoog. Daar over is iedereen het eens. Iedereen is het er echter ook over eens, dat zulks niet kan, omdat het door zou werken in de tarieven voor hogere inkomens, hetgeen zou leiden tot een zo groot verlies aan inkomsten voor de staat, dat het niet kan. Bij de ka merbehandeling werd gesproken over een verlies van f. 500 a f. 700 mil joen, dat dan in mindering zou moe ten komen op uitgaven, die noodza kelijk worden geacht. Het is gemakkelijk genoeg om bij de behandeling van de begrotingen van gelduitgevende ministeries met voorstellen te komen om meer te be- I steden aan dit of dat sympathieke doel, maar niemand voelt zich geroe pen er bij zo'n voorstel meteen bij te zeggen of hij dat wil laten betalen door de fietsenmakers, de school meesters of de scheepskapiteins, of dat de omzetbelasting op bruine bo nen omhoog moet of de accijns op jenever. Het zou een ondankbaar ge sprek worden Er is voorgesteld de AOW-uitkerin gen dan maar geheel vrij te stellen. Dat brengt echter mede, dat de staat ook de belasting over de AOW derft van degenen, die naast een ouder domspensioen nog belangrijke pen sioenen of inkomsten uit vermogen genieten. En er is geen enkele reden ook hen vrij te stellen terwijl zij wel aftrek hebben gehad van de vroeger betaalde premie. Bovendien behoort de AOW maatschappelijk gezien tot het inkomen en zouden er dan nog wel meer soorten inkomsten te noe men zijn, waarvoor even goede motie ven tot vrijstelling bestaan. Alleen vrijstelling voor diegenen die naast hun AOW geen andere in komsten hebben stuit ook op bezwa ren. Wie dan enkele tientjes rente naast zijn AOW had, zou daardoor wel eens meer tientjes belasting kun- gaan betalen. Het zou er op neer ko men dat de belastingvrije voet voor een deel van de mensheid werd ver hoogd, zonder dat de tarieven daar boven werden aangepast. Wie dan net belast was, zou ineens een veel te grote sprong maken. En wat te zeg gen tegen de bakker die een mager jaar heeft gehad en ook niet meer heeft verdiend dan het bedrag der AOW? Moet hij dan wél betalen over datzelfde inkomen? Het zal duidelijk zijn, dat maat regelen, hoe goed ook bedoeld, die het systeem aantasten alleen maar leiden tot onrechtvaardigheden, die de kwaal nog erger te maken. Ook is gesteld, met de bedoeling de AOW geheel vrij te laten, dat de staat met de ene hand neemt wat hij met de andere geeft. De zou dan, merkte de staatssecretaris op ook gelden voor bijv. ambtenarensalarissen. Die zou men kunnen verlagen en vrijstellen. De ene ambtenaar heeft echter b.v. f. 500, - rente naast een laag sala ris, de andere een gelijke rente naast een hoog salaris. Wil men dan bij de belasting heffing het verschil in draagkracht tot zijn recht doen ko men, dan zal men toch van de totale bruto-inkomens moeten uitgaan. Een juister voorstel, dat ook ge daan is, beveelt aan de AOW dan zover te verhogen, dat men de belas ting ook kan betalen en daarna niet minder overheeft dan de uitkering van nu. Ook daar wilde de staatsse cretaris niet aan. Het zou weer te duur worden om van iedereen de AOW nog meer te verhogen, terwijl het nu toch weer ging om een deel van de AOW-trekkers, nl. alleen de minst draagkrachtigen. U ziet het: de goede oplossingen zijn te duur. Daarvan uitgaande is er dan nog 't meest te zeggen voor de maat regel van de staatssecretaris om de AOW als loon onder de loonbelasting te brengen. Ieder krijgt dan automa tisch f. 150,- aftrek voor verwer vingskosten, net als bij gewone pen sioenen en valt later niet meer in de inkomstenbelasting. Bovendien doet de inhouding het minste pijn; men voelt het minder dan dat men het geld eerst in handen heeft en later moet betalen. Ats aanvulling hierop is nog voor gesteld de laagste bedragen van de loonbelasting niet-invorderbaar te verklaren. Dan haalt men langs een omweg dus toch weer een vrijstelling in huis, nu niet alleen van de AOW, maar tevens van alle lonen, die ook niet hoger zijn. Dan blijft 't bezwaar dat ivie iets meer inkomen heeft, plotseling véél meer moet betalen en de bakker van hierboven blijft vragen waarom hij wel moet betalen, teiwijl zijn inkomen ook niet hoger was. De belasting is te hoog en hij moet dus naar beneden. De ANWB-Alarmcentrale bestaat deze dagen 10 jaar. In deze periode werden o.a. 6.653 beschadigde auto's van leden naar Nederland terugge bracht. Voor de vloot van thans in totaal 45 trailers-conbinaties - ge stationeerd in Nederland en in het Zwitserse Alpengebied - betekende dit, dat er ruim 10 miljoen kilome ters moesten worden afgelegd. De basis voor de ANWB-hulpverlening is de Internationale Reis- en Krediet brief. Vorig jaar waren 315.000 leden in het bezit van dit document. De staf van de Alarmcentrale bestaat thans uit 12 medewerkers, terwijl sinds enkele jaren in Zwitserland (Champex) en in Spanje (Barcelona) vooruitgeschoven steunpunten te kun nen garanderen. De volgende cijfers mogen de ver dere activiteiten van de Alarmcentrale illustreren: De betrokken inspecteurs van de We genwacht hebben 1.040 vlieg- en treinreizen gemaakt om bedrijfsklare auto's van leden, die in het buiten land om de een of andere reden (ziekte, ongeval etc.) hun wagens niet meer konden besturen, naar Ne derland terug te rijden. Onderdelen, die in een land sterk ontwikkelde eigen autoindustrie, voor buitenland se merken vaak moeilijk te krijgen zijn, werden door de Alarmcentrale op grote schaal nagezonden. In to taal 1.772 vakanties konden daar door toch worden voortgezet. Naast de radio-oproepdienst, via de Luxemburgse zender, die al heel spoedig deel uitmaakte van de Alarm centrale-activiteiten, werd in 1967 met de NRU een regeling getroffen, waardoor het voor de Alarmcentrale mogelijk is geworden voortaan ook via de Hilversumse zenders en de samenwerkende Europese radiostati ons de SOS-oproepdienst te verzor gen. In totaal werden tot op heden 11.458 oproepen geplaatst. De ANWB neemt in april en mei a.s. een proef met een nieuwe cursus ..Praktijkavonden Pech Onderweg". De cursussen duren twee avonden en worden gericht op een bepaald automerk en type. Er wordt begon nen in Apeldoorn (Ford Taunus 12 en 15M), Arnhem (VW-kever). Bre da (VW-kever), Emmen (VW-kevr), Den Haag (Daffodil, Daf 33 en Opel Kadett) en Maastricht (Fiat 600). Meer dan 60.000 mensen hebben in de loop der jaren deelgenomen aan de ANWB-cursussen „Pech On derweg". Uit deze groep is de wens naar voren gekomen tot het organi seren van een vervolgcursus, die uitsluitend gericht zal zijn op het verhelpen van storingen bij een auto van eigen merk en die nog meer mogelijkheid biedt om onder deskundige leiding zelf te „sleute len". Gedeputeerde Staten van Noord- Brabant zijn voornemens binnen kort de provinciale prijzen voor schone kunsten voor muziek, to neel en letteren en voor beeldende kunsten toe te ke.men en uit te reiken. De jury's die gedeputeerde staten moeten adviseren, zijn nage noeg gereed met hun arbeid. Alleen voor de toekenning van de amateur-prijs voor beeldende kun sten moet de betreffende jury zich nog nader beraden. Brabantse beel dende kunstenaars, die hun kunst niet beroepsmatig beoefenen, krij gen daarom de gelegenheid in de tweede week van maart één werk stuk ter oriëntering van de jury bij de Provincie in te zenden. De doodgewone nood van vele mensen op deze aarde spreekt ons nauwelijks aan. Natuurlijk, ontwikkelingshulp is in, maar als het op geven aankomt bedenkt men zich wel even. Dat geven doen we doorgaans pas als we voor iets warms zijn gemaakt, als er een golf van ontroering door ons gaat. Die ontroering wordt dikwijls veroorzaakt door een klein voorval, dat ons boeit en week maakt. Waarom nu juist een zo'n geval er uitspringt is moeilijk te peilen. Maar behalve enkele uitzonderingen doet een „gewoon geval" van armoede, verdriet, ziekte en hongr ons niet zoveel meer. We moeten er al met onze neuzen opgedrukt worden en dan nog kijken we liever de andere kant uit. De bisschoppelijke vastenactie, die dit jaar voor de achtste maal wordt gehouden richt zich dit jaar meer dan ooit op het gewone project en de kleine man in de ontwikkelings landen. In de aanvragen om hulp, die de Vastenactie bereiken zit doorgaans weinig spectaculairs. Dat houdt vanzelfsprekend niet in, dat die hulp niet nodig zou zijn. Dik wijls moet men geld hebben om het hoofd boven water te houden, om door te kunnen gaan met werken, om te kunnen blijven leven. De aanvragen om hulp zijn con creet. Men vraagt voor een zieken huisje, een kraamkliniek, een tech nische school voor melaatsen of 'n bruggetje, die de afgelegen streek moet „openleggen". In de afgelopen 7 jaar heeft de vastenactie al veel pioniers gelukkig kunnen maken. Zo werd er in die periode meer dan f 22.500.000,- ter beschikking gesteld van het ontwik kelingswerk over de gehele wereld. Zo ging het geld naar Hong-Kong en Korea, naar Indonesië en de Phi- lippijnen, naar Brazilië en naar Chili naar Argentinië en naar Porto Rico, maar ook naar Oeganda en naar Tanzania, naar Ghana en Kameroen. Honderden rriissionarissen in tien tallen landen hebben hun dromen kunnen verwezenlijken met het geld van de Nederlandse gelovigen. Toch vragen de zusters, de lekehelpers, de broeders en de paters meestal niet voor zichzelf, terwijl ze het toch zo nodig hebben. De vastenactie rekent od meer huln dan vorig jaar toen er ca. 4500 duizend gulden uit de bus kwam. De opbrengst van 1967 lag trouwens al ca. f 300.000,- hoger dan die van 1966. zodat een gematigd optimisme in dit verband ook redelijk is. Vorig jaar konden 230 „gevallen" geholpen worden. Voor dit jaar zijn er ruim 300 aanvragen binnengeko men. Toch zal niet elke aanvrager of aanvraagster ook werkelijk op steun van de vastenactie kunnen rekenen. Dat is triest. Het moet mo gelijk zijn, dat er dit jaar enkele miljoenen meer bijeengebracht wor den. Daar kunt u ,die dit leest, iets aan doen. Stelt u zich voor: 'n zuster vraagt geld voor haar melaatsen. Er is een behoorlijk onderkomen nodig. De zuster krijgt bericht dat de aanvrage in behandeling is genomen. Er is blijdschap, vreugde, want he't thuis front reageerde niet direct negatief. Dan volgt een periode van spanning van wachten, ondragelijk bijna. Daarna het bericht, dat het niet doorgaat, een andere keer mis schien en dan maar weer opnieuw aanvragen, hetzelfde verhaal Wat een desillusie, wat een verdriet. Elk jaar wordt er door de vastenactie op gehamerd: Alstublieft, geeft u wat meer. dan kunnen er meer men sen gelukkig gemaakt worden, dan is er tenminste een stukje ellende minder in de wereld. De grootste projecten op ontwik kelingsgebied eisen in deze tijd steeds meer de aandacht van ons op. Sommige acties bereiken via radio en televisie record-bedragen. Maar zoals in het begin reeds gezegd: het is de ontroering die ons dan ontvan kelijk maakt. Het geven voor ont wikkelingswerk is nog niet iets doodgewoons. Daarbij komt nog, dat de kleine man de dupe dreigt te worden van die groots opgezette manifestaties. Hij raakt er tussen bekneld. Het ontwikkelingswerk van de vastenactie betekent hulp voor de stille werkers. Deze hulp gaat recht streeks naar de aanvragers, zonder tussenstations. Zo was b.v. in mei 1967 al 80 pet. van de opbrengst van dat jaar op de plaats van bestem ming Is de kleine man ook uw grote man

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1968 | | pagina 1