KORTING
JAN HENSEN
André van Hilst n.v
JONGSTE
BEDIENDE
a meisjes
opslagplaats te huur
0000
U000-
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
i
LIEFDE IN DE STORM
10%
PERFECT
„C0WA" Confectie-ateliers N.V.
BEKWAME M0DINETTES
JONGENS
PERSONEEL gevraagd
Bungalowtenten
ft 3
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 11 MAART 1968
L. Hoeben nv
Hoge
bijverdienste
Werkster
gevraagd
GEVRAAGD:
4-tact motor
Hypotheken
P. H. JANSEN
op stoomgoed
bij
Bureau
Jan Tuerlings
iï&.
een JONGEDAME
MEDEWERKER(STER)
In- en verkoop
Luxe- en Bedrijfsauto's
SVSoforen enz.
J. Oversberg
Grotestraat 107 Waalwijk
en
net meisje
C. Bool
EEN VERKOOPSTER
EEN FLINKE BEDEENDE
MARKIEZEN
ZONNESCHERMEN
VENETIAN-BLINDS
(alum, jalouzieën)
leveren wij U BETER
en GOEDKOPER
Zuid Ned. Dekkleden-
en Tentenfabriek
Korte Schijfstraat 810
Tilburg, tel. 04250-34840*
(thuiswerk voor iedereen)
aangeb. tot f 150,p. week.
Centrum, postb. 263,
(2 postz. van 20 insluiten),
Haarlem
voor schoonhouden van
kantoorruimte.
Liefst donderdagmiddag of
vrijdagmiddag of -avond.
2.50 per uur.
VAN BEEK
Kloosterweg 5, Waalwijk
Zuid Ned. Dekkleden-
en Tentenfabriek
L. HOEBEN N.V.
Korte Schijfstraat 10
TILBURG
Tel. 04250-34840*
Ook voor dekkleden en
zonweringen
350/750 cc.
Br. met prijsopg. en b.j. on
der nr. 6388 aan het bureau
van dit blad.
op nieuwbouw 80 90%
van de stichtingskosten.
Ook op bestaande pan
den 90%.
Lage rente, aantrek
kelijke condities, geen
bemiddelingskosten.
Dr. Ariënsstraat 5
TILBURG - telef. 20036
dat door U zelf
gebracht en gehaald
wordt
te WAALWIJK
Grotestraat 361
teL 4589
Grotestraat 95
Bloemenoordplein 42
Voor advertenties en abon
nementen blijft ons adres te
Kaatsheuvel:
Dr v. Beurdenstr. 8, tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen
de geldende tarieven opge
nomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau.
Voor ons kantoor zoeken wij
voor lichte kantoorwerkzaamheden,
alsmede een aankomende mnl. of vrl.
Kennis van typen vereist.
Aanmelden bij:
VAN OLDENBEEK en SMELT N.V.
Kerkstraat 32, Waalwijk tel. 04160 - 2441
Ruim gesorteerd. Wagens in alle prijzen;
garantie, reparatie, service, inruil en
speciale financiering.
AUTOMOBIELBEDRIJF
Stationsstraat 107 - 111, Waalwijk
tel. 04160 - 3448
JONGENSHORLOGES vanaf 35,—
MEISJESHORLOGES vanaf 39,75
(en ook nog zilverzegels)
HORLOGER - JUWELIER
Past. Kuypersstraat 24, Waalwijk tel. 2292
vraagt voor haar hoofdkantoor
leeftijd 16 a 17 jaar.
(mnl. of vrl.)
Interessante, gevarieerde werkkring met kans op
promotie.
Schriftelijke of persoonlijke sollicitaties worden inge
wacht op ons hoofdkantoor Grotestraat 107, Waalwijk.
Ook kan men telefonisch reflecteren onder nr. 04160 - 2841
vraagt voor directe indiensttreding:
^0 *5 jj vanaf 15 jaar, vc
voor opleiding tot modinette.
vanaf 14 jaar, voor de snij-afdeling en perserij.
Interessant werk, goed loon en premie.
Sollicitaties en inlichtingen dagelijks van 8.30 uur tot
17.30 uur en op maandagavond tot 19.00 uur aan ons
adres: Loeffstraat 93 -101 te Waalwijk
(achter het Gemeenschapshuis Baardwijk).
Tel. 04160 - 4452 (3 lijnen)
GEVRAAGD
in Raamsdonksveer:
voor hulp in de huishouding.
Liefst hele dagen.
Brieven onder nr. 6390 aan
het bureau van dit blad.
voor luxe lederwaren.
Aanmelden bij:
Torenstraat 12, Vlijmen
tel. 04108 - 2907
In de omgeving van 't centrum Waalwijk
Vloeroppervlakte +200m2
Gemakkelijk met de auto te bereiken
Eventueel ook voor andere doeleinden te
gebruiken
Brieven aan het bureau van dit^blad onder no 6391
fi
SPAR BRABANT OOST
vraagt voor haar SUPERMARKT, Dr. Kuy perlaan te WAALWIJK
voor de afdeling vlees en vleeswaren.
Enige ervaring in soortgelijke funktie strekt tot aanbeveling
welke na gebleken geschiktheid verder opgeleid kan worden tot
verkoper.
Opleiding LEAO-niveau strekt tot aanbeveling.
Wij bieden U een prettige werkkring in een modern bedrijf met
een goed salaris.
Persoonlijk aanmelden dagelijks van 9.00 tot 18.00 uur bij de
bedrijfsleider, Dr. Kuy perlaan te WAALWIJK.
ZMimmss*-
IOm' 'VAN
109
Detective Verholen keek verwon
derd in de aangeduide richting en
zag toen, dat de herbergier met
„hummesie daar" de man bedoelde,
cbe onder zoveel onwelvoegelijk ka
baal zijn biefstuk zat te verorberen.
„Wie is dat dan?" vroeg hij zachtjes.
„Dat is de winkelier van Cowtown",
antwoordde de herbergier zachtjes
„Hij is een vervelende, nare vent!"
Verholen begreep natuurlijk niet
goed wat de herbergier precies be
doelde. Maar hij begreep donders
goed, dat dit dan de man moest zijn,
die tegenwoordig dagelijks naar het
station kwam om er een massa van
die Blikslagers Beenderopbouwende
Krachtsoep af te leveren. „Zo, dit
is dus de winkelier", fluisterde hij.
,.Er zijn toch bijgeval niet méér
winkeliers in het dorp?" „Jammer
genoeg niet", zuchtte de herbergier.
„We zijn op dit stuk wanhoop aan
gewezen. Als we hier een andere
winkelier hadden, dan zou iedereen
deze vervelende vent maar wat
gauw in de steek laten!" „Ik zal
toch maar eens een praatje met 'm
gaan maken", vervolgde Verholen.
„Wie weet wat hij me te vertellen
heeft.Nu, daar kwam hij al gauw
achter, want het bleek dat de bief
stuk etende nare vent helemaal niet
cp een praatje gesteld was. „Wat
mot je?" snauwde hij, toen naar
Verholen. „Ik wil eens even met je
praten over een leverantie", ant
woordde de smid. „Ik doe nou geen
zaken, snauwde de winkelier weer.
„As je wat hebbe mot, dan kom je
morge maar, as me winkel ope is.
En voor de rest ken je nou beter
je mond houwe. Ik wil rustig ete.
Ik heb trouwens niks met je te
make ook. Of wil je me soms uit-
hore? As dat zo is, dan heb je an
mijn een kwaje! Ik laat toch niks
los! Zo! Ajuu!" En zonder verder
rog een woord te zeggen, stak de
norse winkelier de laatste restjes
biefstuk in zijn mond, waarna hij
wat geld op tafel wierp en er van
door wandelde. „Wat een lekkere
jonge, hé?" zei de mistroostige her
bergier. Maar Verholen zei niets.
Hij rekende zijn biertje af en ver
liet de saloon. Daar zag hij de win
kelier nog lopen. Voorzichtig begon
hij hem te volgen en op een gege
ven moment zag hij hem om de hoek
van een huisje verdwijnen.
FEUILLETON
door Eleanor Elliot Canoll
38.
Ze rakelde ds gloeiende kolen in
Julian's hut op, roosterde brood
vruchten, snipperde met Robin's
zakmes bananen, zette in een oude
ketel, een der eerste vondsten van
de dokter, water op het vuur en
gaf aanwijzigingen over de berei
ding van de voor Inez bestemde ko
kosmelk.
Vervolgens moesten ze de kostba
re kinine, die ze nog over hadden
nazien en in porties verdelen. Dat
was het werk van Julian. Hij strooi
de een beetje op een boomblad en
verzocht Gwynne, dit aan Inez te
brengen. Ze vond haar nicht in zit
tende houding met felrode kleurtjes
op haar wangen en. fonkelende ogen.
Aan Inez Maitland was geen enkel
spoor van teruggelkeerd geluk te be
kennen. Ze maak',te op Gwynne de
indruk van een v/oedende tijgerin,
op het punt haar sprong te wagen,
toen deze met een halve kokosnoten-
schaal in de ene en het blaadje met
kinine in de andere hand de hut
binnentrad.
„Ik heb wat voor' je meegebracht
tegen de koorts", zei ze vriendelijk.
„En deze melk neemt de lelijke
smaak ervan helemaal weg. Het
spijt me, dat ik je vragen moet het
in te nemen, want ik weet, dat het
afschuwelijk bitter smaakt"
„Wat is het dan?" vroeg Inez, het
meisje woedend aanstarend.
„Kinine, lieve. Toe mors er niet
mee. Ieder korreltje is hier zijn ge
wicht in goud waard.
„Waar heb je dat vandaan? Soms
een drogist hier in de wildernis ge
vonden?" vroeg ze spottend.
Gwynne hield zich of ze het niet
merkte en herhaalde de geschiedenis
van de gevonden scheepskist. Inez
luisterde toe met een nors gezicht.
„Ik moet het niet hebben!" zei ze
het blad met zijn kostbare inhoud
over de grond gooiend. „En je melk
net zo min., en jou helemaal niet!
Ga met je huichelachtige, schijnhei
lige snoet uit mijn ogen, gemeen on
dankbaar schepsel! Ga, maar terug
naar de plek, waar je met de man,
die mij toebehoort, al een week lang
hebt gewoond. Denk je niet, dat ik
begrijp dat je Robin van mij wilt.
„Houd je mond, Inez! Ik laat me
zulke dingen niet door jou zeggen,
zelfs niet al ben je nog zo ziek!"
riep Gwynne verontwaardigd uit.
„Als je het waagt, dat nog eens te
zeggen
Inez wierp zich voorover in de
bladeren, trok zich de haren uit het
hoofd en kreeg een zenuwtoeval.
Gwynne zag het terstond aan haar
gevlekte gezicht. Ogenblikkelijk ren
de ze weg om de dokter te halen.
JULIAN PRAAT MET INEZ
Die nacht was er veel te doen en
Julian noch Gwynne konden zich 'n
ogenblik rust gunnen. Inez had he
vige koorts gekregen en met hun
beiden konden ze haar nauwelijks
op het geïmproviseerde bed houden.
Ze ijlde als een krankzinnige, zei
dingen, die het meisje een rilling
bezorgden en haar een blos van
verontwaardiging naar de wangen
joegen. Het was verschrikkelijk, te
moeten toeluisteren, zonder dat ze
zichzelf kon verdedigen tegen de be
ledigingen, die de ijlende vrouw
naar haar hoofd wierp. Ze durfde
Julinan's medelijdende blikken nau
welijks te beantwoorden. „Je moet
je er niets van aantrekken, lieve",
stelde hij haar herhaaldelijk gerust.
„Ze weet immers niet wat ze zegt.
Zo aanstonds zullen haar krachten
wel uitgeput raken en dan valt ze
in slaap. Ik ben erin geslaagd haar
een flinke dosis kinine te geven en
ze wordt al veel koeler. Ik zou zo
zeggen, dat haar temperatuur nu
niet meer dan 38 graden is".
Tegen de morgen was de koorts
geheel geweken en sliep Inez van af
matting. Gwynne, die nu ook vol
komen uitgeput was, wankelde naar
de deur en liet het aan Julian over,
de zieke verder te bewaken. Hij had
daar zelf op aan gedrongen.
„Zoek nu maar een rustig plekje
op en slaap zolang je maar kunt",
beval hij met gezag. „Ik sta er op,
Gwynne. Ik beloof je, dat ik je
als ze erger wordt, zal roepen, maar
dat is niet waarschijnlijk. Ga nu
maar, kindje, want anders zak je
zelf nog in elkaar. Het is een ver
schrikkelijke nacht voor je geweest".
Rimpelloos lag de oceaan in het
azuren licht van de opkomende dag.
Hoog aan de hemel hing nog flets
wit de volle maan en het strand
was nu veel smaller dan overdag.
Gwynne had zelfs uit de hut bijna
zo in het water kunnen stappen, zo
hoog was de vloed gestegen.
Ze liep heel langzaam en had het
gevoel, dat ze een heel oude vrouw
was geworden. Ieder stap kostte
baar moeite. Al haar leden deden
haar pijn, haar hoofd was duizelig
en haar ogen brandden. Het koele
briesje echter dat over het water
kwam, werkte opwekkend en het
duurde niet lang, of ze voelde het
bloed weer levenskrachtiger door de
aderen stromen.
Met ietwat onzekere schreden liep
ze naar de kant van het water en
bleef daar staan kijken over de zee
en naar de elk ogenblik wisselende
kleuren van de parlemoeren hemel.
En terwijl ze daar zo stond kreeg
ze het eigenaardige gevoel, als stond
ze aan de rand der wereld en tuurde
in de eeuwigheid.
Wat lag er achter die vage hori
zon? Lag daar een paradijs, waarin
arme, hopeloze, wereldmoede zie
len rust en vrede vonden na een
stormachtig leven begreep ze, waar
om zovele gebroken, door de le-
vensstormen te pletter geslagen zie
ken, die naar het hospitaal gebracht
werden, niet meer voor hun leven
wilden vechten. Ze waren dat le
ven beu, net als zij dit was. Het ake
lige ijlen van Inez, waarin ze zich
zelf nu en dan had blootgegeven,
had het jonge meisje met walging
en ontzetting vervuld. Opeens liep
ze willekeurig het water in. Steeds
verder, tot het aan haar knieën
stond. En toen kwam ze plotseling
tot bezinning, keerde snel terug en
iende weg over het strand. Het bos
trok haar, het gekwetter der vo
gels, de sterke geur van hars en
bloemen en oefenden een grote be
koring op haar uit. Het fluwelen
grastapijt onder haar voeten scheen
zo uitnodigend zacht voor haar ver
moeide lichaam, ze stond op het
punt zich languit in het gras te la
ten vallen, toen ze vlak voor zich
een lange gedaante zag liggen. Ze
bleef staan, keek scherper toe en
ontdekte, dat het Robin was. Hij
lag op zijn zijde met zijn blonde
hoofd op zijn ene arm en sliep rus
tig en vast.
Een ogenblik bleef Gwynne mede
lijdend staan kijken naar zijn ver
magerde, ingezonken gelaat. Hij zag
er zo verdrietig uit, zelfs in zijn
slaap en ze vroeg zich af, wat daar
van de ware reden was.
Doch op hetzelfde ogenblik schoot
de eerste rode zonnestraal over de
zee hen en scheen hem recht in de
ogen. Hij bewoog zich. En Gwynne
schrok er zo van, dat ze zich in al
lerijl verwijderde in de richting der
hutten, zo vlug haar doorweekte
schoenen haar slechts konden dra
gen. Ze duwde de zware deur open,
ging naar binnen en trok haar ach
ter zich dicht.
Doch er was iemand, die al haar
bewegingen gevolgd had. Van dat
ogenblik af, dat ze de hut van Inez
had verlaten, was Julian Faust voor
de deur op het strand blijven staan
en had al wat ze deed, aandachtig
gevolgd. Met een uitdrukking van
grote beslistheid in zijn trouwe ogen
was hij de hut weer binnengetreden
en had zich neergezet om te blijven
waken, tot de zieke wakker zou
worden. (Wordt vervolgd)