KORTING JAN HENSEN André van Hilst n.v JONGSTE BEDIENDE a meisjes opslagplaats te huur 0000 U000- Smidje Verholen en de veedieven van Texas i LIEFDE IN DE STORM 10% PERFECT „C0WA" Confectie-ateliers N.V. BEKWAME M0DINETTES JONGENS PERSONEEL gevraagd Bungalowtenten ft 3 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 11 MAART 1968 L. Hoeben nv Hoge bijverdienste Werkster gevraagd GEVRAAGD: 4-tact motor Hypotheken P. H. JANSEN op stoomgoed bij Bureau Jan Tuerlings iï&. een JONGEDAME MEDEWERKER(STER) In- en verkoop Luxe- en Bedrijfsauto's SVSoforen enz. J. Oversberg Grotestraat 107 Waalwijk en net meisje C. Bool EEN VERKOOPSTER EEN FLINKE BEDEENDE MARKIEZEN ZONNESCHERMEN VENETIAN-BLINDS (alum, jalouzieën) leveren wij U BETER en GOEDKOPER Zuid Ned. Dekkleden- en Tentenfabriek Korte Schijfstraat 810 Tilburg, tel. 04250-34840* (thuiswerk voor iedereen) aangeb. tot f 150,p. week. Centrum, postb. 263, (2 postz. van 20 insluiten), Haarlem voor schoonhouden van kantoorruimte. Liefst donderdagmiddag of vrijdagmiddag of -avond. 2.50 per uur. VAN BEEK Kloosterweg 5, Waalwijk Zuid Ned. Dekkleden- en Tentenfabriek L. HOEBEN N.V. Korte Schijfstraat 10 TILBURG Tel. 04250-34840* Ook voor dekkleden en zonweringen 350/750 cc. Br. met prijsopg. en b.j. on der nr. 6388 aan het bureau van dit blad. op nieuwbouw 80 90% van de stichtingskosten. Ook op bestaande pan den 90%. Lage rente, aantrek kelijke condities, geen bemiddelingskosten. Dr. Ariënsstraat 5 TILBURG - telef. 20036 dat door U zelf gebracht en gehaald wordt te WAALWIJK Grotestraat 361 teL 4589 Grotestraat 95 Bloemenoordplein 42 Voor advertenties en abon nementen blijft ons adres te Kaatsheuvel: Dr v. Beurdenstr. 8, tel. 2002 Kaatsheuvel Ook voor alle andere bladen worden advertenties tegen de geldende tarieven opge nomen. Klachten over bezorging en aanmelden nieuwe abonné's aan ons bureau. Voor ons kantoor zoeken wij voor lichte kantoorwerkzaamheden, alsmede een aankomende mnl. of vrl. Kennis van typen vereist. Aanmelden bij: VAN OLDENBEEK en SMELT N.V. Kerkstraat 32, Waalwijk tel. 04160 - 2441 Ruim gesorteerd. Wagens in alle prijzen; garantie, reparatie, service, inruil en speciale financiering. AUTOMOBIELBEDRIJF Stationsstraat 107 - 111, Waalwijk tel. 04160 - 3448 JONGENSHORLOGES vanaf 35,— MEISJESHORLOGES vanaf 39,75 (en ook nog zilverzegels) HORLOGER - JUWELIER Past. Kuypersstraat 24, Waalwijk tel. 2292 vraagt voor haar hoofdkantoor leeftijd 16 a 17 jaar. (mnl. of vrl.) Interessante, gevarieerde werkkring met kans op promotie. Schriftelijke of persoonlijke sollicitaties worden inge wacht op ons hoofdkantoor Grotestraat 107, Waalwijk. Ook kan men telefonisch reflecteren onder nr. 04160 - 2841 vraagt voor directe indiensttreding: ^0 *5 jj vanaf 15 jaar, vc voor opleiding tot modinette. vanaf 14 jaar, voor de snij-afdeling en perserij. Interessant werk, goed loon en premie. Sollicitaties en inlichtingen dagelijks van 8.30 uur tot 17.30 uur en op maandagavond tot 19.00 uur aan ons adres: Loeffstraat 93 -101 te Waalwijk (achter het Gemeenschapshuis Baardwijk). Tel. 04160 - 4452 (3 lijnen) GEVRAAGD in Raamsdonksveer: voor hulp in de huishouding. Liefst hele dagen. Brieven onder nr. 6390 aan het bureau van dit blad. voor luxe lederwaren. Aanmelden bij: Torenstraat 12, Vlijmen tel. 04108 - 2907 In de omgeving van 't centrum Waalwijk Vloeroppervlakte +200m2 Gemakkelijk met de auto te bereiken Eventueel ook voor andere doeleinden te gebruiken Brieven aan het bureau van dit^blad onder no 6391 fi SPAR BRABANT OOST vraagt voor haar SUPERMARKT, Dr. Kuy perlaan te WAALWIJK voor de afdeling vlees en vleeswaren. Enige ervaring in soortgelijke funktie strekt tot aanbeveling welke na gebleken geschiktheid verder opgeleid kan worden tot verkoper. Opleiding LEAO-niveau strekt tot aanbeveling. Wij bieden U een prettige werkkring in een modern bedrijf met een goed salaris. Persoonlijk aanmelden dagelijks van 9.00 tot 18.00 uur bij de bedrijfsleider, Dr. Kuy perlaan te WAALWIJK. ZMimmss*- IOm' 'VAN 109 Detective Verholen keek verwon derd in de aangeduide richting en zag toen, dat de herbergier met „hummesie daar" de man bedoelde, cbe onder zoveel onwelvoegelijk ka baal zijn biefstuk zat te verorberen. „Wie is dat dan?" vroeg hij zachtjes. „Dat is de winkelier van Cowtown", antwoordde de herbergier zachtjes „Hij is een vervelende, nare vent!" Verholen begreep natuurlijk niet goed wat de herbergier precies be doelde. Maar hij begreep donders goed, dat dit dan de man moest zijn, die tegenwoordig dagelijks naar het station kwam om er een massa van die Blikslagers Beenderopbouwende Krachtsoep af te leveren. „Zo, dit is dus de winkelier", fluisterde hij. ,.Er zijn toch bijgeval niet méér winkeliers in het dorp?" „Jammer genoeg niet", zuchtte de herbergier. „We zijn op dit stuk wanhoop aan gewezen. Als we hier een andere winkelier hadden, dan zou iedereen deze vervelende vent maar wat gauw in de steek laten!" „Ik zal toch maar eens een praatje met 'm gaan maken", vervolgde Verholen. „Wie weet wat hij me te vertellen heeft.Nu, daar kwam hij al gauw achter, want het bleek dat de bief stuk etende nare vent helemaal niet cp een praatje gesteld was. „Wat mot je?" snauwde hij, toen naar Verholen. „Ik wil eens even met je praten over een leverantie", ant woordde de smid. „Ik doe nou geen zaken, snauwde de winkelier weer. „As je wat hebbe mot, dan kom je morge maar, as me winkel ope is. En voor de rest ken je nou beter je mond houwe. Ik wil rustig ete. Ik heb trouwens niks met je te make ook. Of wil je me soms uit- hore? As dat zo is, dan heb je an mijn een kwaje! Ik laat toch niks los! Zo! Ajuu!" En zonder verder rog een woord te zeggen, stak de norse winkelier de laatste restjes biefstuk in zijn mond, waarna hij wat geld op tafel wierp en er van door wandelde. „Wat een lekkere jonge, hé?" zei de mistroostige her bergier. Maar Verholen zei niets. Hij rekende zijn biertje af en ver liet de saloon. Daar zag hij de win kelier nog lopen. Voorzichtig begon hij hem te volgen en op een gege ven moment zag hij hem om de hoek van een huisje verdwijnen. FEUILLETON door Eleanor Elliot Canoll 38. Ze rakelde ds gloeiende kolen in Julian's hut op, roosterde brood vruchten, snipperde met Robin's zakmes bananen, zette in een oude ketel, een der eerste vondsten van de dokter, water op het vuur en gaf aanwijzigingen over de berei ding van de voor Inez bestemde ko kosmelk. Vervolgens moesten ze de kostba re kinine, die ze nog over hadden nazien en in porties verdelen. Dat was het werk van Julian. Hij strooi de een beetje op een boomblad en verzocht Gwynne, dit aan Inez te brengen. Ze vond haar nicht in zit tende houding met felrode kleurtjes op haar wangen en. fonkelende ogen. Aan Inez Maitland was geen enkel spoor van teruggelkeerd geluk te be kennen. Ze maak',te op Gwynne de indruk van een v/oedende tijgerin, op het punt haar sprong te wagen, toen deze met een halve kokosnoten- schaal in de ene en het blaadje met kinine in de andere hand de hut binnentrad. „Ik heb wat voor' je meegebracht tegen de koorts", zei ze vriendelijk. „En deze melk neemt de lelijke smaak ervan helemaal weg. Het spijt me, dat ik je vragen moet het in te nemen, want ik weet, dat het afschuwelijk bitter smaakt" „Wat is het dan?" vroeg Inez, het meisje woedend aanstarend. „Kinine, lieve. Toe mors er niet mee. Ieder korreltje is hier zijn ge wicht in goud waard. „Waar heb je dat vandaan? Soms een drogist hier in de wildernis ge vonden?" vroeg ze spottend. Gwynne hield zich of ze het niet merkte en herhaalde de geschiedenis van de gevonden scheepskist. Inez luisterde toe met een nors gezicht. „Ik moet het niet hebben!" zei ze het blad met zijn kostbare inhoud over de grond gooiend. „En je melk net zo min., en jou helemaal niet! Ga met je huichelachtige, schijnhei lige snoet uit mijn ogen, gemeen on dankbaar schepsel! Ga, maar terug naar de plek, waar je met de man, die mij toebehoort, al een week lang hebt gewoond. Denk je niet, dat ik begrijp dat je Robin van mij wilt. „Houd je mond, Inez! Ik laat me zulke dingen niet door jou zeggen, zelfs niet al ben je nog zo ziek!" riep Gwynne verontwaardigd uit. „Als je het waagt, dat nog eens te zeggen Inez wierp zich voorover in de bladeren, trok zich de haren uit het hoofd en kreeg een zenuwtoeval. Gwynne zag het terstond aan haar gevlekte gezicht. Ogenblikkelijk ren de ze weg om de dokter te halen. JULIAN PRAAT MET INEZ Die nacht was er veel te doen en Julian noch Gwynne konden zich 'n ogenblik rust gunnen. Inez had he vige koorts gekregen en met hun beiden konden ze haar nauwelijks op het geïmproviseerde bed houden. Ze ijlde als een krankzinnige, zei dingen, die het meisje een rilling bezorgden en haar een blos van verontwaardiging naar de wangen joegen. Het was verschrikkelijk, te moeten toeluisteren, zonder dat ze zichzelf kon verdedigen tegen de be ledigingen, die de ijlende vrouw naar haar hoofd wierp. Ze durfde Julinan's medelijdende blikken nau welijks te beantwoorden. „Je moet je er niets van aantrekken, lieve", stelde hij haar herhaaldelijk gerust. „Ze weet immers niet wat ze zegt. Zo aanstonds zullen haar krachten wel uitgeput raken en dan valt ze in slaap. Ik ben erin geslaagd haar een flinke dosis kinine te geven en ze wordt al veel koeler. Ik zou zo zeggen, dat haar temperatuur nu niet meer dan 38 graden is". Tegen de morgen was de koorts geheel geweken en sliep Inez van af matting. Gwynne, die nu ook vol komen uitgeput was, wankelde naar de deur en liet het aan Julian over, de zieke verder te bewaken. Hij had daar zelf op aan gedrongen. „Zoek nu maar een rustig plekje op en slaap zolang je maar kunt", beval hij met gezag. „Ik sta er op, Gwynne. Ik beloof je, dat ik je als ze erger wordt, zal roepen, maar dat is niet waarschijnlijk. Ga nu maar, kindje, want anders zak je zelf nog in elkaar. Het is een ver schrikkelijke nacht voor je geweest". Rimpelloos lag de oceaan in het azuren licht van de opkomende dag. Hoog aan de hemel hing nog flets wit de volle maan en het strand was nu veel smaller dan overdag. Gwynne had zelfs uit de hut bijna zo in het water kunnen stappen, zo hoog was de vloed gestegen. Ze liep heel langzaam en had het gevoel, dat ze een heel oude vrouw was geworden. Ieder stap kostte baar moeite. Al haar leden deden haar pijn, haar hoofd was duizelig en haar ogen brandden. Het koele briesje echter dat over het water kwam, werkte opwekkend en het duurde niet lang, of ze voelde het bloed weer levenskrachtiger door de aderen stromen. Met ietwat onzekere schreden liep ze naar de kant van het water en bleef daar staan kijken over de zee en naar de elk ogenblik wisselende kleuren van de parlemoeren hemel. En terwijl ze daar zo stond kreeg ze het eigenaardige gevoel, als stond ze aan de rand der wereld en tuurde in de eeuwigheid. Wat lag er achter die vage hori zon? Lag daar een paradijs, waarin arme, hopeloze, wereldmoede zie len rust en vrede vonden na een stormachtig leven begreep ze, waar om zovele gebroken, door de le- vensstormen te pletter geslagen zie ken, die naar het hospitaal gebracht werden, niet meer voor hun leven wilden vechten. Ze waren dat le ven beu, net als zij dit was. Het ake lige ijlen van Inez, waarin ze zich zelf nu en dan had blootgegeven, had het jonge meisje met walging en ontzetting vervuld. Opeens liep ze willekeurig het water in. Steeds verder, tot het aan haar knieën stond. En toen kwam ze plotseling tot bezinning, keerde snel terug en iende weg over het strand. Het bos trok haar, het gekwetter der vo gels, de sterke geur van hars en bloemen en oefenden een grote be koring op haar uit. Het fluwelen grastapijt onder haar voeten scheen zo uitnodigend zacht voor haar ver moeide lichaam, ze stond op het punt zich languit in het gras te la ten vallen, toen ze vlak voor zich een lange gedaante zag liggen. Ze bleef staan, keek scherper toe en ontdekte, dat het Robin was. Hij lag op zijn zijde met zijn blonde hoofd op zijn ene arm en sliep rus tig en vast. Een ogenblik bleef Gwynne mede lijdend staan kijken naar zijn ver magerde, ingezonken gelaat. Hij zag er zo verdrietig uit, zelfs in zijn slaap en ze vroeg zich af, wat daar van de ware reden was. Doch op hetzelfde ogenblik schoot de eerste rode zonnestraal over de zee hen en scheen hem recht in de ogen. Hij bewoog zich. En Gwynne schrok er zo van, dat ze zich in al lerijl verwijderde in de richting der hutten, zo vlug haar doorweekte schoenen haar slechts konden dra gen. Ze duwde de zware deur open, ging naar binnen en trok haar ach ter zich dicht. Doch er was iemand, die al haar bewegingen gevolgd had. Van dat ogenblik af, dat ze de hut van Inez had verlaten, was Julian Faust voor de deur op het strand blijven staan en had al wat ze deed, aandachtig gevolgd. Met een uitdrukking van grote beslistheid in zijn trouwe ogen was hij de hut weer binnengetreden en had zich neergezet om te blijven waken, tot de zieke wakker zou worden. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1968 | | pagina 4