Veel mogelijkheden voor onze schaatsers in 1870 Ajax forceert derde match Regeringen van hongerlijdende landen werken nauwelijks mee Nu zorgen voor water van de het drïnk- toekomst ampe Stap óók over op Hollandia jCl MEER WATER NODIG DAN MEN DENKT RTINA PECH HIELD NEDERLANDERS NOG EEN JAAR VAN SCHAATSKAMPIOENSCHAPPEN AF MENSLIEVENDHEID IS EEN VREEMDE ZAAK 11 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAGAVOND 20 FEBRUARI 1969 11 Verprutst Nieuwe sfeer Grote toekomst De wet van de jungle Behoefte aan zoetwater stijgt jaarlijks Spaarbekken Ook India Beledigd Wet van de jungle Toch eenmaal I 1 I I I I I B I I I I V I I I I I In Tilburg naar: Heuvelstraat M Voor jou, mijn vrouw: Omdat je me zo'n prachtige zoon hebt gegeven. Deze Certina in edeldoublé. Klassiek Oen sierlijk.Met elegante wijzerplaat. 125.- J. K. Verhulst De grote schaatswedstrijden zijn voor dit jaar weer achter de rug. De kampioenschappen zijn niet door onze landgenoten behaald, maar wel is hen de eer te beurt gevallen de meest gewaardeerde prestaties te hebben geleverd'. Onze dames hebben erg met de zenuwen moeten kampen nadat Elly v. d. Brom in Grenoble was gevallen en verspeelden daardoor vele kostbare seconden op de 500 meter. Een mentale kwestie, die aantoonde dat onze toprijdsters nog niet voldoende opgewassen zijn tegen tegen slagen. Wilskracht hebben de Nederlandse hardrijders wel getoond, maar bij hen waren het uitwendige omstandigheden, die hen van de hoogste eer afhielden. Toch is duidelijk aangetoond, dat op dit moment de schaats wereld bij de heren wordt beheerst door Noorwegen, Zweden en Neder land. Bij de wereldkampioenschappen in Deventer hadden alle drie landen al hun rijders bij de laatste zestien. Daar werden de Russen er volkomen uit gereden. Ook voor de Duitsers is het teleurstellend dat Zimmerman zich niet bij de laatste zestien voor de strijd op de 10 km. kon plaatsen. In Inzeil bij de Europese kampi- eenschappen had Kees Verkerk een hopeloze achterstand op de concur rentie opgelopen, omdat hij onder veel ongunstiger omstandigheden de 5 km moest rijden. De tweede dag revancheerde hij zich volkomen door de 1500 meter te winnen en op de 10 km zelfs 'n schitterend nieuw wereldrecord te rijden. Kees Verkerk leek ook de man, die Nederland aan een wereldtitel zou moeten helpen. Verrassend was echter het uitstekende rijden van Ard Schenk en Peter Nottet, ter wijl Jan Bols liet zien weer hele maal de grote krachtrijder van wel eer te zijn na een aanslag op zijn conditie door de griep. Op het nip pertje wist Eddy Verheijen zich te scharen bij het selecte gezelschap voor de 10 km. Onze grote kleine man toonde echter weer eens zijn wisselvallig heid. Op de 500 meter verprutste hij eigenlijk al zijn kansen. Kees reed lang niet voluit Hij had daar zeker een seconde sneller op moeten en kunnen rijden en die achterstand heeft hem de wereldtitel gekost. Zo als een val op de 150o meter Ard Schenk liefst ongeveer 12 seconden kostte, ofwel 4 punten in het klas sement. Nu kwam hij op de dertien- "de"plaats, zonder die-vaK zou hij vierde zijn geworden. Eveneens met een val op de 1500 meter verspeel de Bols ongeveer 3 seconden en de vijfde plaats in het klassement. Ondanks alles had men van Kees Verkerk weer iets groots verwacht op de beulsachtige 10 km. Lange tijd leek het er op, dat het hem toch nog zou lukken binnen de tijd van Jan Bols te blijven en met het win nen van drie afstanden de wereld titel voor eigen publiek in Deventer te pakken. Maar nadat zijn tegen stander en vriend Per Willy Gut- tormsen zijn achterstand had goed gemaakt ,ging het niet meer zo best met de Puttershoeker. Toch mag terugziende op het sei zoen worden gesteld, dat de nieuwe coach van de schaatsenrijders Leen Pfrommer er in geslaagd is om een fijne ploeg te maken. En een goede sfeer is nodig voor goede resultaten. Resultaten waarmee wij zijn ver wend. Ook dit jaar is weer duide lijk aangetoond, dat het peil met enorme sprongen omhoog gaat. Die grote stijging van de prestaties wordt wel aangetoond met de ver betering van drie wereldrecords, daarvan nam Kees Verkerk er twee voor zijn rekening, tenkostê van de Noren. Op de 1500 meter kwam hij in Davos tot 2 minuten, 2 seconden en in Inzeil resulteerde zijn feno menale race in een tijd van 15 min. 3,6 seconden. Bij die prestatieverbeteringen ble ven de dames niet achter. Daar zijn het vooral de naar voren gekomen Elly v. d. Brom en Ans Schut, die zich hebben aangediend als de op volgsters van Stien Kaiser, die zich echter nog niet gewonnen wil ge ven en volgend seizoen het wereld kampioenschap wil behalen. Zowel Elly als Ans pakten een wereldre cord van Stien af op resp, de 1000 en 3000 meter. Vooral bij de dames is er een heel leger meisjes, dat klaar staat om de stap naar de kernploeg te doen. En bij de heren is het ook een heel ge vecht om een plaats in de ploeg, waaruit de rijders voor de titelstrij den worden gekozen. Dat is gunstig want daaruit mogen we conclude ren dat ons land ook in de komen de jaren rijders en rijdsters heeft, die ernstig meedingen naar de ho ge eer. Alleen zullen zowel de choach van de heren, Leen Pfrom mer, als die van de dames, Kees Broekman, meer aandacht moeten schenken aan sprintsnelheid. Bij de dames zal er naar moeten worden gewerkt, dat zij binnen de 46 a 46,5 seconden rijden op de 50o meter en bij de heren moet dat re gelmatig binnen de 41 a 41,3 secon den worden. Toprijders als de Noor se, Europese en wereldkampioen Dag Fornaess en de Zweed Goeran Claesson rijden op die afstand om streeks de 40,5 sec. en dat zal bij deze jonge knapen in de komende jaren nog sneller gaan. Met vertrouwen kunnen we de schaatstoekomst tegemoet zien. Pech weerhield onze landgenoten dit jaar van titels, maar toch mogen we in alle tournooien met het maximale aantal deelnemers aan de start ko- men.Bij de heren geldt hetzelfde voor de Noren en de naar voren komende Zweden en bij de dames voor de Russinnen en Noorse meis jes. Gelukkig is men er bij de Bond van overtuigd, dat dit offers vraagt, maar we zien ook steeds meer kunstij sbanen oefenmogelij kheden komen. Het wonder waar iedere fervente Ajax-fan op gehoopt, maar niet ge rekend had, is gebeurd. In het met 35.000 joelende Benfica-aanhangers slechts half gevulde stadion in Lissa bon - de Portugezen namen blijk baar niet eens de moeite te gaan kij ken, omdat het toch slechts een for maliteit zou zijn Ajax te kloppen - verrichtten de Amsterdammers het onmogelijke. Op fonkelende wijze gaf Ajax het zich superieur achtende Benfica een 3-1 afstraffing. Een prestatie die door treffers van Johan Cruyff, subliem spelend, en Ongetwijfeld zal het bericht dat een Nederlands vrachtschip, geladen met melkpoeder en bestemd voor de hongerende bevolking van Nigeria en Biafra, reeds vanaf 5 januari 1969 in Nigeria in de haven ligt, doch niet werd gelost, omdat de originele papieren bij de lading ontbraken en de kapitein slechts foto-kopieën kon tonen, velen verbaasd hebben doen staan. De ambtelijke molen werkt ook in Nigeria zeer langzaam en kent totaal geen mededogen. De voedingsmiddelen die dit schip, de Nederland se vrachtvaarder „Imber", overbracht, waren aangeschaft uit de gelden die spontaan door de Nederlanders voor dit doel waren bijeengebracht. Gelukkig is melkpoeder geen ar tikel dat snel aan bederf onderhe vig is en dus komt alles nog wel op z'n pootjes terecht, maar dat neemt niet wég dat veel Nederlanders het bericht met stomme verbazing zul len hebben gelezen en de handen ineen geslagen zullen hebben over een regering van een land waar de Moderne dichtbevolkte en geïndustrialiseerde landen hebben een be hoefte aan zoetwater, die nog jaarlijks stijgt. Dat zoete water is een levensnoodzaak voor al die miljoenen mensen, die er van moeten drin ken, er zich mee moeten wassen en die ook grote hoeveelheden nodig hebben voor huishoudelijke doeleinden. Dan is er nog de industrie die al naar gelang de fabricage toeneemt en het aantal fabrieken stijgt, een steeds grotere behoefte krijgt aan zoet water voor vele industriële doeleinden. Dat zoet water, wordt over het algemeen als grondwater opgepompt en voorts betrokken uit de rivieren. In ons waterrijke landje zou die watervoorziening zo op het oog geen probleem behoeven te zijn, maar dat is toch niet juist. Ons land is dermate dicht bevolkt en er staat zoveel industrie dicht bijeen, dat er meer water nodig is dan men zo op het oog zou denken. Op het ogen blik kan er nog voor voldoende zoet water worden gezorgd, maar de vraag is of dit in de toekomst ook het geval zal zijn. Men zal er een nauwkeurige waterhuishouding op na moeten gaan houden, waarbij men niet meer nonchalant met wa ter omspringt, doch de beschikbare hoeveelheden efficiënt benut. Hiertoe zal Nederland in de ko mende tientallen jaren honderden miljoenen guldens moeten uitgeven om tegen het jaar 2000 te kunnen beschikken over voldoende zoet wa ter. Grote spaarbekken, waar zoet water wordt bewaard, zullen moe ten worden ingericht, op verschil lende waterrijke plaatsen in ons land, zoals in de Biesbosch voor 15o miljoen m3 drinkwater, bij de afgesloten Grevelingen ook zoiets en dan het restand van het IJssel- meer waarin we zo'n 3500 miljoen kubieke meter water gaan bewaren. Men schat de behoefte van ons land aan zoet water in het jaar 2000 op ongeveer 32 miljard m3. Dat is een geweldige hoeveelheid water die uitgespreid over ons land, dan 80 cm. hoog zou staan. De grote rivieren voeren per jaar veel meer aan dan we nodig heb ben, maar door de bevolkingstoe name en de uitbreiding van de in dustrie zijn deze spaarbekkens noodzakelijk geworden, omdat bij voorbeeld in de zomer, wanneer de rivieren weinig water inbrengen, de behoefte aan zoet water van de bevolking en de industrie juist een piek vertoont. Daarom wordt het water in de waterrijke maanden dat men weinig gebruikt, opgevangen in de bekkens, om in de zomer dienst te kunnen doen en er voor te zorgen, dat Nederland géén wa tergebrek zal kennen. Natuurlijk is het duidelijk, dat naast het aanleg gen van de spaarbekkens, ook de bestrijding van de vervuiling van 't oppervlaktewater in ons land grote prioriteit moet krijgen, willen we rond 2000 niet opgescheept zitten met miljoenen kubieke meters wa ter die onbruikbaar zouden zijn. Tegengaan van de verontreiniging en zuivering van het reeds veront reinigde water en de opslag in spaarbekkens zijn momenteel de uit te voeren opdrachten willen we in 2000 over voldoende zoet Water be schikken. bevolking ernstig honger lijdt, die niet dankbaar de voedselzendingen aanvaardt en alles in 't werk stelt om een en ander zo snel mogelijk te lossen en onder de hongerende bevolking te distribueren. Als u soms dacht dat de voedsel zendingen voor de hongerende be volking van Nigeria en Biafra alle medewerking hadden van de Nige- riaanse overheid, dan vergist u zich ernstig. Waar het gaat om voedsel voor de hongerende Biafranen, kan men met enige moeite nog het be grip opbrengen dat de regering van Nigeria niet zo bijster hard mee werkt, maar waar 't gaat om voed sel voor de eigen bevolking, is het toch wel het toppunt. Het gebrek aan medewerking be perkt zich overigens niet alleen tot dat wat er met het Nederlandse vrachtschip „Imber" is gebeurd en dat terug te voeren zou zijn tot de ambtelijke molen. Neen, de schepen met voedsel die de Nigeriaanse ha vens aandoen om de nood van de bevolking te lenigen, worden heus niet met voorrang behandeld. Sche pen die wapens brengen, gaan voor. Ook hebben de voedselsehepen geen vrijdom van betaling van haven rechten e.d. als u dat soms zou den ken. Neen, er moet worden betaald voor het recht met een schip vol voedingsmiddelen voor de honge rende bevolking van het land, in de haven te liggen. Alle kosten worden doorberekend of er sprake is van een normaal vrachtschip. Dit gedrag van de Nigeriaanse regering is geen uitzondering, want indertijd, toen heel Nederland en een groot deel van Europa enorme inzamelingsacties hielden voor voed sel voor India, kwamen soortgelijke dingen voor. Ook in India werkte de ambtelijke molen langzaam en kregen de voedselsehepen weinig medewerking van de overheidsin stanties. Ook daar moesten haven gelden e.d. worden betaald en over deze gang van zaken zijn heel veel ruzies geweest. Er zijn zelfs Ame rikaanse kapiteins geweest die zo met 'hun schip rechtsomkeert heb ben gemaakt. Men vraagt zich af, wat dit toch voor een mentaliteit is. Het is een houding die ieder beschaafd mens, die het goed meent met zijn naaste, met stomheid slaat. In veel ontwikkelingslanden, waar honger en armoede heersen, ziet men een dergelijke gang van zaken. In een aantal Zuidamerikaanse lan den is het al niet veel beter. Zoals bekend, is er daar dikwijls 'n rijke, machtige kleine bovenlaag van de bevolking en de rest is arm en lijdt honger. Al vele jaren proberen de V.S. hier verbetering in te brengen door enorme bedragen van vele miljoenen, vergelijkbaar met de Marshallhulp die wij vroeger ont vingen, ter beschikking van die Z. Amerikaanse landen te stellen. In de praktijk verdwijnt een groot deel van deze miljoenen in de zak ken van de mensen uit de rijke bo venlaag en komt niet ten goede aan de arme stakkers, die ergens ver weg in de binnenlanden honger lij den. In de Verenigde Staten weet men dit, maar men kan er bitter weinig tegen doen. Wanneer de V.S., zoals kort geleden de eis stellen, dat men controle wil uitoefenen waar de gel den blijven en voor worden be steed, dan weigeren de regeringen van die landen zelfs de hulp. Zij voelen zich beledigd, want die con trole betekent een vorm van wan trouwen tegen hen. Zij zijn zelf wel in staat om uit te maken waarvoor de gelden moeten worden gebruikt. Om de arme stumpers in de bin nenlanden niet helemaal te dupe ren, aangezien een deel van het geld wel bij hen terecht komt, blijven de Amerikanen deze financiële steun verlenen. Steeds weer vraagt men zich af, hoe het toch mogelijk is dat men sen in een regering zoiets kunnen doen. Het antwoord is eenvoudig te geven. De mensen die zitting heb ben in de regeringen van dergelij ke landen, behoren tot die dunne ontwikkelde bovenlaag, die in lan den waar de ontwikkeling zeer ge ring is, machtig zijn. Zijn komen niets, maar dan ook helemaal niets tekort. En medeleven of medege voel voor hun arme landgenoten? Och, dat is er beslist niet bij, bij de meesten van hen. Waarom zouden ze? Worden zij er zelf iets beter van? Al die onbekende, hongerende stakkers doen hen toch niets. Deze mensen staan, wat „mense lijke ontwikkeling" betreft, nog op de laagète sport van de ladder. Bij hen geldt nog steeds de wet van de jungle; zorg voor jezelf, dan blijf je in leven, ook al zou dat ten kos te van anderen gaan. Het is uiterst droevig, maar we zien, deze keihar de waarheid overal om ons heen en eerlijk gezegd zijn we in ons „be- nv Bloch Stibbe Waalwijk - Holland Hollandia heeft een ei gen beloningslijn met ruimere mogelijkheden voor een béter loon. Het is daarom de moeite waard eens in formeren wat het u iedere week scheelt omdat u nog niet bij Hollandia werkt. Maandagavond zullen wij het u even voor rekenen. Tussen half 7 en 8 uur 's avonds bent u welkom op onze per- soneelafdeling. O schaafde" deel van de wereld deze mentaliteit ook nog maar nauwe lijks ontgroeid. Deze wet van de jugle, waarbij men slechts aan zichzelf denkt, ziet men nog in heel veel ontwikkelings landen. Het aantal leiders dat een menslievender instelling heeft, is daar bijzonder schaars en zo is de invloed van de goedwillenden maar 'heel klein. Nu zijn er twee mogelijkheden voor ons. We kunnen handelen zoals de hiervoor genoemde Amerikaanse scheepskapitein en ons omkeren en niets meer 'aan deze stakkers spen deren, omdat we ons diep beledigd voelen door de manier waarop de regeringen van die landen reageren op onze goedbedoelde hulpacties. Maar daarmee bereiken we natuur lijk niets. De honger en ellende in die delen van de wereld zal nog erger toenemen en de leidende fi guren op wie wij kwaad zijn, tref fen we daar niet mee, want zij ko men ook dan heus niets tekort en desnoods houden zij zich met steun van geweld wel staande. Het enige wat wij kunnen doen is doorgaan op de ingeslagen weg en blijven geven en blijven helpen, ook al zijn we verontwaardigd over het gebrek aan medewerking bij de overheden van die hongerende lan den. Tenslotte bieden we op deze manier tenminste nog enige hulp aan de hongerlijdenden. De druppel holt de steen en wan neer we onverdroten voortgaan met het bieden van hulp en dat niet al leen in de vorm van voedsel, maar ook in de vorm van medische hulp, onderwijs, voorlichting op allerlei gebied, o.a. op dat van de landbouw e.d., dan gaat toch eenmaal de zon ook schijnen voor de bevolking van die landen, waar nu nog honger ge leden wordt. Laten we niet verge ten dat er nu eenmaal niets tot stand komt zonder moeite en tegen slag. Het doel is belangrijk genoeg om ons niet te laten weerhouden door egoïstische potentaatjes in die landen, mensen die denken dat ze beschaafd zijn, maar die de wet van de jungle nog niet zijn ontgroeid. Misschien dat door ons voorbeeld eenmaal tot hen zal doordringen hoe het dan wel moet. Danielsson tot stand kwam. Slechts Torres scoorde tegen en rekte hier mee het Europa-Cupavontuur van Benfica, want door dit resultaat is 'n beslissingswedstrijd in Parijs noodza kelijk geworden. Er is weer hoop voor Ajax, dat fu rieus strijdend in de eerste helft een monstervoorsprong van 3-0 nam en de halve finales onverwacht binnen bereik zag. Benfica onderschatte zijn tegenstan der. Het verwachtte na het gemakke lijke karwei in Amsterdam in de eer ste ontmoeting tussen beide teams, een al bij voorbaat verslagen Ajax te genover zich te krijgen. Wat kwam Benfica bedrogen uit! Door de listige zetten van Michels, die Muller en Nuninga in de stan daardopstelling had vervangen door Pronk - bewaker van Euse'bio - en Danielsson, kwam er een herboren Ajax in het veld. Een Ajax, dat de zege meer dan verdiende. ergernis) besparen. WIJ DOEN HET plisseren, repareren, ajouren, borduren, inkor ten, stoppen, vermaken enz. enz. WIJ MAKEN HET stofknopen, ceintuurs, gespen en nog véél ander atelier-werk. Grotestraat 260, Waalwijk Telef. 4681 Uw juwelier met het klokkenspel V

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1969 | | pagina 3