waaLwijkse en lanqstRaatse coimnt
ZDocjaertó
Schutterij ,De Wet's Zonen' heeft met
nieuwe banen in de roos geschoten
HET WEER DEED DE INVASIE 25 JAAR
GELEDEN BIJNA MISLUKKEN
Laat Uw bril
van tijd tot tijd eens bijstellen
HET KOST U NIETS
UITSTEKEND COMPLEX VAN DRUNENSE VERENIGING
Geschikte naam
Brillenspecialist
Optica
Slimmerikken en
grappenmakers
Gaan of niet gaan
Reeks van operaties
Luchtlandingen
Vaste voet aan wal
Houdt Bogaorts voor ogen
Begin bevrijding
MÈ
JBÊL
Kasteeldreefse
schutterij 43 jaar
geleden opgericht
Vrienden-club
Nieuwe banen
RKDVC Drunen
organiseert
jeugdtoernooi
DONDERDAGAVOND 5 JUNI 1969
92e JAARGANG No. 45
Uitgever
Waalwyksche Stoomdrukkerij
HoofdredakteurJAN TIELEN
Antoon Tielen
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2 x per week.
Losse nummers 20 cent
Brieven onder nummer 50 ct. extra
Opgericht 1878
Tel- 04160-2621-2746 KaatsheuvelDr. van Beurdenstraat 8, Tel. 04167-2002
Abonnement
p. week (0,33+ 2ct. inc.k.) ƒ0,35
p. mnd. (1,45+10 ct. inc.k.) 1,55
p. kwrt. (3,95+10 ct. inc.k.) ƒ4,05
p.kwrt. p.post 4,75 bij girobetaling
(bij incasso p.postkwit. 75 ct extra)
Advertentieprijs: 15 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Telegram-adres„ECHO"
6 juni 1944, D-day, grootste militaire
landingsoperatie van 2e-Wereldoorlog
Op vrijdagavond, 2 juni 1944, kiezen twee kleine, Britse onderzeeboten
zee. Zij verlaten in alle stilte de haven van Portsmouth. De duikboten, de
X-20 en de X-23, hebben elk slechts 5 man aan boord: de commandant,
een officier, een machinist 'en twee navigators. Zij zetten koers naar de
Franse kust. De gehele nacht en de daarop volgende zaterdag varen zij
door. Een ook de nacht daarop houden zij koers naar het Europese con
tinent. Zondagmorgen 4 juni, hebben ze hun opgegeven posities bereikt;
vlak onder de kust, binnen het bereik van de kanonnen van de "Atlantik-
wall Zij laten zich op de bodem van de zeer zakken en wachten de gehele
zondag en ook nog de maandag. Maandagavond, te 23.15 uur, laat luite
nant George Honour de X-23, beschermd door het nachtelijk duister, aan
de oppervlakte komen. Hij schakelt zijn radio-ontvanger in en stemt af op
de juiste golflengte. En dan ontvangt hij de boodschap, waarop hij al 24
uren heeft gewacht. Snel laat Commandant Honour zijn onderzeeër weer
zinken. De volgende morgen komt de X-23 weer langzaam naar boven.
De bemanning maakt een telescoopmast gereed, waarop een signaallamp
wordt bevestigd. Een knipperlicht seint in de richting van de zee. Een
zelfde activiteit wordt op de X-20 bedreven. De flikkerlichten markeren
de beide uiteinden van een Franse kuststrook tussen Cherbourg en Le
Havre. Het is dinsdag, 6 juni 1944, 's morgens kwart voor vijf; operatie
Gambit is afgesloten als inleidende fase voor de machtige, geallieerde,
militaire actie, die de codenaam Overlord" draagt, doch in de volksmond
bekend zou worden als "de invasie", een gebeuren, waarop door miljoe
nen in Europa is gewacht en waarvoor door even zo velen is gebeden.
Grotestraat 220, Waalwijk
Reeds in mei 1940 - toen de uit
Duinkerken ontsnapte, Engelse sol
daten nog maar net voet op Engelse
bodem hadden gezet - gaf de Britse
oorlogsleider Winston Churchill op
dracht "tot het bestuderen van de
problemen van een offensief in Euro
pa". Op dat moment werd er dus al
gewerkt aan de bevrijding van 't vas
teland van het Duitse Nazi-juk. Deze
bevrijding zou - dat is duidelijk -
moeten worden, igeleid door het uit
voeren van een landing ergens op de
Europese kust. Toen Rusland en
Amerika aan de zijde van Engeland
aan de oorlog deelnamen, werd door
het eerstgenoemde land sterk aange
drongen op een "tweede front" en
door Amerika deelgenomen aan de
planning voor het realiseren van een
dergelijke aanval op Europa.
Tal van moeilijkheden moesten eerst
worden overwonnen, want de Duit
sers hadden de kust van Noorwegen
tot Spanje tot één, vrijwel onneem
bare vestingsgordel gemaakt. De
Commissie, die tal van uitvindingen
deed teneinde het mogelijk te maken
de Atlantikwall" te doorbreken,
werd schertsend de "Wheezers and
Dodgers" - de "slimmerds en grap
jassen genoemd. Vele nieuwe
strijdmiddelen, waarvan de kunstma
tige havens, de "Muiberries", wel de
voornaamste waren, staan op hun
naam.
Er is lang gepraat over de datum van
de invasie. Na veel wikken en we
gen en na herhaald uitstel werd ten
slotte 5, eventueel 6 juni tot 'D-day'
gekozen. Op die data waren n.l. het
getij en de maanstand gunstig. Een
belangrijke factor, waarmee ook re
kening zou moeten worden gehouden,
was het weer. Wanneer het weer te
slecht zou zijn, zou de hele operatie
14 dagen moeten worden uitgesteld.
Op maandag 5 juni was het weer in
derdaad te slecht Voor dinsdag 6 juni
weid door de meteorologen een, zij
het kortstondige, weersverhetering
verwacht. De leider van de operatie,
generaal Eisenhower, stond voor de
moeilijkste beslissing in zijn leven:
Laan of niet gaan. Hij vroeg aan zijn
britse collega Montgommery: "Zfie
M n rf^en om dinsdag niet te gaan?"
Monty s antwoord was kort en krach-
hg: Ik zou zeggen: gaan!"
De invasie kreeg de codenaam 'Over-
E0tgeen 'Opperheer' betekent,
maar nóg meer codenamen waren aan
eze gigantische, militaire operatie
verbonden. Namen, veelal bedacht
meez"s en Dodgers'. Zo
zorgde Operatie Radar' er voor, dat
e Duitsers tot 't laatste moment on
kundig bleven van de werkelijke lan-
mgsplaats. 34 schepen, versper
ringsballons met zich meeslepend,
roeren door het Nauw van Calais,
owel de schepen als de ballons wer-
en 00r de Duitsers aangezien voor
sen invasievloot. Terzelfder tijd wer
en op verschillende plaatsen langs
e ranse kust poppen aan parachu-
s Mgeworpen.
Inmiddels was 'Operatie Neptune'
begonnen, ouder leiding van Admi
raal Ramsay. Duizenden landings
vaartuigen vertrokken van de Engelse
zuid-oostkust naar een verzamel
plaats ten zuiden van 't eiland Wight,
populair Piccadilly Circus genoemd.
300 mijnenvegers ruimden binnen 'n
strook van 30 tot 50 km breedte de
zee schoon. De invasievloot werd be
geleid door niet minder dan 8 slag
schepen en kanonneerboten, 22 krui
sers en 93 torpedojagers en nog vele
andere, kleinere oorlogsschepen. De
landingsvaartuigen vervoerden 3.500
voertuigen en 30.000 man over het
water.
Intussen werd er in Frankrijk al ge
vochten. Niet alleen door de Franse
verzetsbeweging, de maquis, die het
de bezetters zeer moeilijk maakte,
doch ook door parachutisten en per
zweefvliegtuigen gelande, gealliëerde
soldaten. Het eerste Franse dorp, dat
door de parachutisten werd bevrijd,
was Ranville en dat gebeurde op de
6e juni te 2.30 uur in de nacht. Het
doel van de luchtlandingen was stra
tegische punten te bezetten en ge-
sdhutsstellingen te liquideren. Hier
voor moesten de parachutisten en
zweefvliegtuigen vaak 'boven op de
doelen neerkomen.
Het slechte weer met harde wind
deed deze opzet in vele gevallen mis
lukken. Zo had luitenant-kolonel T.
H. B. Ottway van de Royal Ulster
Rifles met zijn 31e parachutistenpa
rade tot taak de gevaarlijke, Duitse
batterij op de Franse kust bij Ner-
ville te vernietigen. De zware beton
nen bunker bevatte 150 mm kanon
nen en 10 machine geweer posten en
was omgeven door prikkeldraadver
sperringen en mijnenvelden, 'n Half
uur vóór het aanbreken van de dag
moesten de kanonnen zijn vernietigd
en het garnizoen van 180 man zijn
uitgeschakeld. Een verkenningsgroep
zou het landingsterrein markeren 'en
een weg banen door de versperringen
en mijnenvelden. Vijf zweefvliegtui
gen zouden letterlijk boven op de
bunker landen.
Wegens de slechte weerstoestand
kwam van het plan niets terecht. Het
luchtbombardement op de bunker
mislukte door het lage wolkendek. De
hoofdmacht landde verspreid over
100 km2. Ottway zelf kwam in de
tuin van een Duitse commandopost
terecht en werd, nog boven de grond
zwevend, al onder vuur genomen.
Zijn adjudant gooide uit woede een
steen door de ruiten van het Duitse
kwartier. Denkend, dat het een hand
granaat was, zochten de bewoners
dekking en daardoor konden de on
fortuinlijke parachutisten wegvluch
ten.
Van de 5 zweefvliegtuigen kwamen
er slechts 2 op het doel teredht. De
vliegtuigen met voorraden, zoals ka
nonnen, voertuigen, veldambulances,
mijndetectors, gingen onderweg ver
loren doordat de kabels knapten en
onder die moeilijke omstandigheden
gingen uiteindelijk 150 Britten tot de
aanval over, nadat de verkennings
groep inderdaad een weg had ge
baand.
Binnen 15 minuten was de bunker
veroverd. In die korte tijd werden 80
parachutisten gedood of gewond.
Persoonlijke inzet en opoffering
heeft - en dat gold de totale strijd
macht - ten volle goedgemaakt wat
het weer zou doen mislukken.
"Onder het bevel van generaal Eisen
hower zijn gealliëerden vlootstrijd-
kraühten hedenmorgen begonnen ge
allieerde legers aan land te zetten op
de noordkust van Frankrijk", zo luid
de de nuchtere boodschap, die de
BBC aan de wereld bekend maakte.
De landingen hadden plaats over een
breed front, verdeeld over 5 sectoren.
De twee Amerikaanse sectoren droe
gen de codenamen Utah en Omaha,
de Britse en Canadese sectoren heet
ten Juno, Sword en Gold.
Het resultaat van het vloot- en lucht
bombardement was bepalend voor de
snelheid, waarmee de landing kon
worden uitgevoerd. In de Britse sec
tor Gold verliep de gehele operatie
tamelijk vlot. "Kreeften" - vlegel
tanks tegen mijnen - en "krokodil
len" - met een vlammenwerper uit
geruste tank - baanden op vlotte
wijze een weg naar en door de dui
nen. De Amerikanen in de seotor
Omaha kwamen eohter al direct onder
geconcentreerd, vijandelijk vuur te
liggen. Velen werden gedood, voor ze
een voet op Franse bodem hadden
kunnen zetten. Opeengepakt op de
smalle kuststrook, op het kale strand
Telefoon 3560
Maandag de gehele dag geopend, dinsdag de gehele dag gesloten
blootgesteld aan vuur en water, gin
gen de soldaten letterlijk door de hel.
Onder water zwoegden kikvorsman
nen om de onderwaterobstakels te
verwijderen. Zoals elders brachten
ook hier de amfibietanks uitkomst.
Zij gaven de infanterie dekking en
waren met hun kanonnen opgewassen
tegen het Duitse geschut. Tenslotte
werden deverdedigers uit de kust
strook verdreven 'en ook de Duitse
tegenaanvallen hadden geen succes.
De invasie was gelukt. Eisenhower
en Montgomery brachten hun hoofd
kwartieren over naar Frankrijk. Met
de bevrijding van Europa was een
begin gemaakt. Maanden van strijd
en leed zouden nog volgen, maar de
overwinning was in zicht.
(Van cmze verslaggever)
DRUNEN - Wie de "oude" route van Drunen naar Den Bosch rijdt
ontdekt aan de rand van de gemeente een rustiek cafeetje. Wie zijn ogen
goed de kost geeft ziet daar achter schuttersbanen liggen. Dit terrein achter
7® ,,°rflw"ar! de Bosscheweg is de thuishaven van de handboog
schutterij De Wets Zonen'. Deze zes banen met opstallen zijn door de
leden zelf vervaardigd. Enkele weken geleden nam men het nieuwe com-
p ex in gebruik. De heer G. de Gouw, die vanaf de oprichting in 1926
ia is, vertelde ons iets van deze Kasteeldreefse vereniging.
■f
Kasteeldreefse schutterij, omdat
8 schutters uit de Kasteeldreef, een
straat die men rechts van café De
Gouw vindt, 43 jaar geleden in dit
zelfde café langs de oude provinciale
Langstraatweg de basis legden voor
een handboogschutterij. Gerard de
Gouw die 40 jaar penningmeester
was, weet nog alles te vertellen over
die beginjaren. „De Waalwijker L.
van Bladel, die lid was van het Vos
je, was toen de grote man. Hij sti
muleerde ons de handboogschutterij
op te richten."
De vereniging heeft het na de op
richting, nu ruim veertig jaar gele
den nimmer laten afweten. Toch
was het niet altijd even gemakke
lijk. De heer De Gouw weet dat al
lemaal bijzonder goed. Als penning
meester was hij immers nauw be
trokken bij de groei en bloei van
„De Wet's Zonen". De eerste jaren
ging het de schutterij voor de wind.
In 1938 raakt „De Wet's Zonen" in
een impasse. Er waren nog maar 8
leden. Nét voldoende om met een
team uit te kunnen komen.
Na de bevrijding kreeg de vere
niging echter nieuwe levenskracht.
Het ledental steeg gestaag. „De
Wet's Zonen" telt nu 32 leden. Een
aantal da de heer De Gouw hele
maal niet zo slecht vindt. „We heb
ben maar een klein gebied waar
onze leden vandaan komen. Dat is
uit de Kasteeldreef, het Groene woud
en de Bosscheweg. Dat is het gedeel
te ten oosten van Lips. We hebben
gelukkig ook nog wat jeugdleden.
Jong bloed in een vereniging is
uitermate belangrijk" zegt de heer
De Gouw,
Het vinden van een geschikte
naam viel de oprichters in 1926 niet
mee. Veel handboogschutterijen dra
gen namen als Paul Kruger, Willem
Tell, etc. De Kasteeldreefse schut
ters voelden weinig voor deze na
men. Daar waren er immers genoeg
van. Men stapte over op een van
Paul Kruger's generaals: De Wet.
Deze generaal De Wet stond bekend
ais een vechtjas. De heer De Gouw
vertelt, dat de Drunenaren de naam
eigenlijk hebben overgenomen van
een Nieuwkuykse vereniging. Deze
schutterij stopte er mee toen men in
Drunen juist aan een officiële naam
dacht.
De heer De Gouw vertelt ons nog
een opmerkelijk feit. „De Wet's Zo
nen hebben nooit een keizer ge
kend. „Toch hadden we goede schut
ters, maar de prestaties die gele
verd moesten worden om keizer te
worden kwamen er nooit helemaal
uit. Men moet dan namelijk drie
maal achtereen koning worden. De
keizer heeft tal van voorrechten
maar blijkbaar stelden onze leden
daar geen prijs op. Niemand wil iets
meer zijn. We zijn een echte vrien
denvereniging." vertelt de heer De
Gouw.
„De Wet's Zonen" neemt met twee
teams deel aan de competitie. Het
eerste team komt uit in de A klasse,
de op een na hoogste afdeling. Een
uitstekende schutter in dit team is
de jeugdige A. van Bladel, een wed-
strijdschutter die van wanten weet.
De twee teams strijden dus jaarlijks
op het kampioenschap'van de Ned.
Bond van Handboogschutterijen.
De zes nieuwe banen, met doelen
huis, zijn door de eigen leden ge
bouwd. De schuttersplaaits is over
dekt. Een goede verlichting zorgt er
voor, dat ook in de avonduren ge
schoten kan worden. Het complex
voldoet aan nationale eisen. De aan
leg vergde een invenstering van
ruim f 3000,-. Men heeft dit geld on
dermeer door enkele akties bijeen
gekregen. Het geld is echter wel be
steed. Nu men al enkele wedstrijden
op deze nieuwe banen van „De
Wet's Zonen" heeft gehouden is dui
delijk gebleken dat de vereniging
met de aanleg hiervan in de „roos
heeft geschoten".
i
Op 7, 8, 14, en 15 juni organiseert
de Jeugdcommissie van RKDVC
Jeugdtournooien voor A, B, C elftal
len. Er zijn telkens 4 prijzen be
schikbaar voor de elftallen die de
eerste t/m vierde plaats bezetten.
Het Pupillentournooi heeft als inzet
de,Theo v. Weert" Wisseltroffee. De
vereniging die deze beker driemaal
achter elkaar of vijf maal in totaal
wint mag deze behouden, De finale
wedstrijd om de le en 2de plaats zal
gespeeld worden met een nieuwe
bal die voor de aanvang van de wed
strijd verloot wordt onder de 22 jon
gens die aan deze finale meedoen.
Indeling Pupillentournooi
zaterdag 7 juni
Poupe A
Wilhelmina, Den Bosch; Boxtel,
Boxtel; Heusden, Heusden; RKDVC
1, Drunen.
Poule B
B.V.V., Den Bosch; St. M. Gestel,
St. M. Gestel; Desk, Kaatsheuvel;
RKDVC 2, Drunen.
Indeling Tournooi A-Junioren
zondag 8 juni
Poule A
B.V.V., Den Bosch; Uno-Animo,
Loon op Zand; Waspik, Waspik
St. M. Gestel, St M. Gestel.
Poule B
Wilhelmina, Den Bosch; RKDVC,
Drunen; O.J.C., Rosmalen; Baard
wijk, Waalwijk.
Indeling Tournooi B-junioren
zondag 15 juni
Poule A
Vlijmse Boys, Vlijmen; Taxandria,
Oisterwijk; Zwaluw VFC, Vughf
RKDVC 2, Drunen;
Poule B
Nieuwkuyk, Nieuwkuyyk; RKDVC
1, Drunen; Haarsteeg, Haarsteeg;
RWB, Waalwijk.
