Drunense nieuwjaarswens van
Thomasvaer en Pieternel
OfFScier Pedro de Can dia
HET OFFER
WAALWIJK
-?vuur'//
7
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAGAVOND 15 JAN. 1970
7
eös \:/y/ N
KATHOLIEK
MAATSCHAPPELIJK CENTRUM
Atses //v o&pf -
VUUR/// A/s-^rz/ve ah o
JU/ZT, //V JPE VEKTE K0MEA/ 0A/ZEA1A/VA/eA/ A/KV,
EMpAAfl ME8&EASPE/A/BO&EC/AJ&EM Z/CH -<r-
AAO0/ VEXSTOPT. HsEZOZEEA/ Z/EM, WATZE
I/AA/ MET KA/V0AS W/VPES// jT
eoe. MAKTEN TOONOEB STUOtQV
v r IT"
SEfl/ H/MpERLAA
VEOttrEA/ HA/VMENjJ
AMpPRS Z//M WEJ v
COP MARTEN TOONOERSTl
Piet.
Thom.
Piet.
DRUNEN Het afgelopen weekeinde heeft Drunen kunnen genieten
van de traditionele nieuwjaarsuitvoering van de toneelvereniging ONA.
Ook Thomasvaer en Pieternel ontbraken niet. Dit tweetal liet het afge
lopen jaar weer eens lopen jaar weer eens de revue passeren en deed
natuurlijk ook weer een aantal wensen. De tekst werd geschreven
door mevrouw Wassing.
Thomas en Pieternel kwamen met een vliegtuig op het toneel. „Wij zijn
de eersten die van ons mini-vliegveld hier in Drunen een voorproefje
hebben gegeven. Heb jij ook het zwembad .vanuit de lucht bekeken
Maar mensen, wat is dat toch klein en dat bij Drunen vergeleken. Dat
dit bad met 100.000 bezoekers wordt uitgebreid is echt niet overbodig.
Ja, want anders trekt men naar elders toe en dat is niet nodig" zo be
gonnen Thomasvaer en Pieternel de nieuwjaarswens 1970. Hieronder
volgen enkele passages uit de wens.
Piet. De politie in Drunen heeft er dunk me genoeg mee te stellen.
inbraken en achtervolgingen, zijn gewoon niet meer te tellen.
Thom. Het lijkt hier af en toe wel Wild West,
maar de Drunense politie is dan pas op zijn best.
Piet. Weet je wat ik wel vreemd vind, dat is hun telefoonbediening
hier. Als er een dief je huis binnensluipt moet je eerst een
kwartier lopen naar het bureau om te kijken wie er dienst
heeft die nacht.
Thom. Maar er wordt toch niet van een inbreker verwacht, dat hij
eerst een half uurtje rustig blijft zitten tekenen, om zich dan
door de politie in te laten rekenen.
Is hier niets aan te doen heren van de wet.
Het lijkt mij heel eenvoudig, allemaal op de beurt 1 nacht niet
naar bed.
Want wees maar op je hoede Thom, ik heb laatst gehoord, bij
een bejaard echtpaar werd zelfs de nachtelijke rust verstoord.
Thom. Maar door het heldhaftige optreden van deze echtelieden,
moest de inbreker snel het hazenpad kiezen.
Thom. Eind januari was het voor de veiling dan eindelijk zo laat,
het is misschien wel de grootste die aan de Langstraatweg staat.
Pet. 3 volle jaren heeft het geduurd voor alleS; in kannen en kruiken
was, maar eenieder kan trots zijn, vooral de tuinders want voor
hen komt dit het meest van pas.
Thom. Maar toen 21 maart de officiële opening plaatsvond, heb jij het
niet horen zeggen, moest de gemeente zo nodig de weg om
gaan leggen.
Piet. De klok die bij het open huis het koopsysteem zou laten zien
ging over zijn toeren., want iedereen zat op een geschenkpak
ketje te loeren.
Thom. Een mozaik werd in november aangeboden die door de gemeen
te was betaald.
Piet. En door de verkoop van een kist witlof werd de 8 miljoen
gehaald.
Thom. Nog meer openingen werden er door de Burgemeester verricht,
en veel zakenpanden kregen een nieuw aangezicht.
Piet. Want weet je Thom. Drunen krijgt zoals ik in de raad heb ge
hoord, een heel mooi winkelcentrum, iedereen gaar ermee ak
koord.
Thom. Ja dat is wel heel mooi, maar laten we hopen, dat de midden
stander zo bouwt, dat de mensen er ook kunnen kopen.
Piet. De officiële opening van de boerenleenbank, dat was een groot
feest, praktisch heel Drunen en Elshout zijn op de receptie ge
weest.
Thom. Onze burgemeester mocht 2.500,- als startkapitaal voor het
sporthalfonds ontvangen.
Piet. Ja de Boerenleenbank kent de Drunense gemeente belangen.
Ook hier liet de gemeente zich van zijn goede kant bekijken en
is de nieuwe bank met een kunstwerk komen verrijken.
Thom. Kunstwerk????? Piet. hoe kun je. dat nu zeggen. De kunstenaar
kon niet eens de betekenis er van uitleggen.
Thom. Nou eens wat anders, hoe vind je de Hoge Braken, nu het in een
nieuw jasje is gestoken?
Piet. Veel beter nu, alleen jammer dat je bij de repetitie nu niet
meer mag roken.
Thom. Maar Piet. je gaat toch over zo'n kleinigheid niet klagen. Weet
je nog van vroeger, die kou, dat waren andere dagen.
Dat is waar Thom. het is hier nu heerlijk warm voortaan. Wat
dat betreft zijn we van de hel naar de hemel overgegaan.
En dan die officiële opening zal ik ook nooit vergeten Piet.
Dat die showavond zo vlot zou verlopen verwachte zelfs de
heer Horsten niet. 1
Thom. Het alleraardigste vond ik toch dat bij al dat culturele gedoe
ook aan ons werd gedacht.
Dat heeft me werkelijk op een ander idee gebracht.
Hoe vond je de voorzitter van Elshouts fanfare, die de burge
meester een melkstoeltje had aan te bieden?
Thom. Origineel moet ik zeggen, want Elshout bestaat voor het groot
ste gedeelte nog uit boerenlieden.
Zo ik gehoord heb zijn de lasten van dit gebouw nogal zwaar,
vandaar die lekkage die ze al twee keer gehad hebben dit jaar.
Thom. Zeg Piet. al vele jaren hebben we kritiek moeten spuien over
de Hoge Braken.
Thom. Maar vanavond gaan we alleen maar loftuitingen maken.
Piet. Dank aan de gementebestuur dat heel het boeltje heeft overge
nomen en eindelijk door hard werken tot resultaten zijn geko
men.
Thom. Zo langzamerhand begint Drunen op een stad te gelijken.
Piet. Neem nu eens dit theater annex leeszaal. Het is de moeite om
het te bekijken.
Piet.
Thom.
Piet.
Piet.
Piet.
FEUILLETON
DOOR E. KRAATZ
12)'
„Maar het interesseert me buiten
gewoon", antwooordde Ulrich, bleef
voor haar staan en keek haar vol
verwachting aan. „Ik vond het niet
tactvol er naar te vragen."
Beate leunde behaaglijk achter
over en keek glimlachend naar hem
op. „Nu dan, ik had wel goed gera
den. Ze was verloofd met een arme
student in de medicijnen".
„Was?" viel Wasner haar in de
rede.
„Ja, was. Ze is 't niet meer. Ze
had zelf al bezwaren want het zou
minstens vijf jaren duren voordat
zij klaar was en ze was bang dat
zo'n eindeloze verloving hem niet
gelukkig kon maken."
„Hem?"
„Ja, je kunt het geloven of niet,
Ulrich, maar aan zichzelf heeft ze
werkelijk geen ogenblik gedacht.
Wasner draaide zich om en mom
pelde wat.
„Wat zei je? Kun je je dat niet
indenken?" vroeg Beate.
„Integendeel," antwoordde hij.
„Ik had van haar niet anders ver
wacht."
Er gleed een glimlach om de lip
pen van mevrouw Varnher. „Weet
je, Ulrich, aan zichzelf dacht ze al
leen als aan een meisje van vijfen
twintig jaar. En ze dacht dat het
voor een man geen genoegen moest
zijn na jarenlang te hebben ge
wacht, een vrouw van dertig zonder
middelen naar huis te voeren. Ge
lukkig schijnt ze een dergelijk hu
welijk dat niet bepaald gelukkig
verlopen is, van nabij te kennen.
En toen ze daaraan dacht, stond
haar besluit er een eind aan te ma
ken, vast. „Natuurlijk", ging me
vrouw Varnher nadenkend verder,
'„ze is eigenlijk van kind af aan ge
wend geweest zichzelf bij anderen
achter te stellen want ook bij haar
ouders thuis waren heel wat finan
ciële moeilijkheden."
'Het bleef korte tijd stil tussen hen
beiden. Wasner zat met rimpels in
zijn voorhoofd voor zich uit te sta
ren. Tenslotte zuchtte hij diep en
mompelde halfluid, „Arm kind."
„Je hebt gelijk," viel mevrouw
Varnher hem bij, „ze is werkelijk
te beklagen. Daar kwam nog bij dat
die jongen zich er eerst niet bij neer
wilde leggen wat het er voor Ruth
niet gemakkelijker op maakte.
Maar het ergste is nu achter de rug
Thom. Zeg hoe dikwijls heb jij afgelopen jaar carnaval gevierd weet je
dat nog?
Piet, 1 Keer natuurlijk drie dagen voor de vasten dat weet je toch.
Thom. Nee hoor denk eens wat beter na voor een keer. Herinner jij je
dat zomercarnaval dan niet meer.
Piet. Dat is waar ook, hoe kon ik dat nu toch vergeten, al viel dat
12y2 jaar in de zomer, daar hebben wijn iet mee ingezeten.
Thom. Ik denk dat het een mooi centje heeft opgebracht. Straks wor
den we met de carnavalsoptoch nog eens goed bedacht.
Thom. De Sint die nu allang weer in Spanje zit, maakte ook dit jaar
in Drunen en Elshout zijn traditionele rit.
Piet. En het cadeau dat de gemeente kreeg dat mocht er zijn.
Thom. Zoekt de burgemeester al naar een geschikt terrein?
Piet. Nou Thom. niet zo pessimistische, wat moeten de mensen wel
denken?
Thom. Nou ja, het is hard nódig, want anders zou de Sint zoiets toch
niet schenken.
Piet. Zeg Thom. met de sport hoe is het daar mee gesteld. Er zijn
nieuwe clubs geboren zo is mij verteld.
Thom. F.C. Drunen. De initiatiefnemer was de heer Heeffer. Die
bracht hier een nieuwe voetbalclub tot leven.
Piet. Maar niet alleen Drunen kreeg er een voetbalclub bij Elshout
doet nu ook mee aan de voetballerij.
Thom. Zeg weet je wat mij zo verbaasd heeft Piet. De jeugd van
R.K.D.V.C. speelde wel tegen Elshout maar tegen F.C. Drunen
niet???
Piet. Maar dat zal toch ook wel eens gebeuren, misschien zit het
al in de pennen.
Thom Nou ik denk dat ze eerst nog wat aan elkaar moeten wennen.
Piet. Zeg wist jij dat er een Miss Elshout is gekozen?
Thom. Nou en of, en wat een mooie, ik begin er gewoon van te blozen.
Piet. Zoiets hebben ze hier in Drunen nog niet. En dat noemt zich
nog wel het achtergebleven gebied.
Piet. En nu moet je Drunen eens met 25 jaar geleden vergelijken.
Toen 1 Lange straat, nu binnenkort een modern vliegveld en
wat een nieuwe wijken.
Thom. Drunen is groot geworden, dat is buiten kijf.
Als het er nu ook maar gezellig blijft.
Piet. Want meestal is het zo. krijgt men grotestads alluren.
Dan kent men soms niet eens meer zijn buren.
Thom. Drunen wordt grotermmaar mensen blijft die gij zijt.
Want vriendschap hoort bij de Drunense mentaliteit.
Piet. Mijn beste Thom dit kan ik volmondig beamen,
maar laten we nog wat wensen samen.
Wij wensen vredy» voor alle landen en voor alle volkeren op
aarde. Want steeds nog zijn er nieuwe oorlogen gaande.
Piet.
Thom.
Piet.
Thom.
Piet.
Thom.
Piet.
Thom. De wetenschap komt met steeds andere plannen aan, wie weet
starten we hier in Drunen ook nog eens naar de maan.
Dan zal er in grote neonlichten komen te' staan.
Hier (Montanginnes de Gières) Lanceringsbaan.
Dat alle verenigingen de handen slaan ineen.
Dan staat onze nieuwe sporthal gauw op de been.
Zodat er wat meer ruimte komt voor de jeugdverenigingen
Pi^t., want anders zie ik het donker in, in het verschiet.
Ja want wij zitten hier in dit gebouw wel ondergebracht, maar
heb jij wel eens aan de huren gedacht?
Wij willen zo graag nog blijven leven.
Nou wie weet gaan ze ons misschien iets meer subsidie geven.
Een culturele Raad daar vraag ik nog eens om, zodat de voor
stellingen wat meer verspreid kunnen worden Thom.
Thom. Meer belangstelling voor de tentoonstelling de Edelzanger Piet.
De mensen weten het niet, maar je wordt stil als je al die
schoonheid ziet.
Piet. De muziekverenigingen in Drunen en Elshout doen het ook
goed Thom. Voor de eerste prijzen halen draaien ze hun hand
niet meer om.
Thom. Bravo mensen, ga zo nog een poosje door.
Piet. En wat zeg je van de Duinzangertjes, je weet wel dat grote
koor, die hebben al een radiodebuut gehad.
Thom. En ook de Paullusschool is weer met een koortje gestart. Dit
keer laten ze zich de eerste plaats niet meer ontnemen.
Piet. Daarvoor zijn ze al weken aan het repeteren.
Zeg Thom. ik hoop dat onze burgemeester er wel op zal letten,
dat ze hier in de duinen geen terrein voor naaktlopers af gaan zetten.
Thom. Laten ze dan maar liever naar Texel gaan.
Dan komen wij tenminste niet in ons blootje te staan.
Piet. Zeg Thom. de voorjaarswandeltocht wordt dit jaar toch weer ge
houden.
Thom. Ja wis en waarachtig Piet., die kan je ONA wel weer toevertrou
wen. 8000 deelnemers verschenen er aan de start.
Die 1000 eieren werden dus niet voor niets bij elkaar gebracht.
Dat de brandweermannen na hun oefening niet nog eens echt
moeten gaan spuiten.
Want dan loopt het nat wel eens over van binnen en van buiten.
Piet.
Thom.
Piet.
Grotestraat 244a, Waalwijk, tel. 2882
Spreekuren op het bureau:
dagelijks van 9 - 10; alsmede maan
dagavond 6-7; dinsdagmiddag 2-3;
vrijdgmiddag 2-3.
Bovendien spreekuur in de verschil
lende wijken:
Loeffstraat 54 achterom: woensdag
morgen 9 - 10.
Kleuterschoool Hummeloord, tel.
4588, Mr. Sprenger van Eijkstraat:
maandagavond 6.30 - 7.30.
Bernadetteschool, Burg. Verwiel-
straat 2a, tel. 3544: woensdagmiddag
straat, tel. 3414: dinsdagmiddags
2 - 3.
Pastoor Kuijperstraat, Alb. Thijm
2 - 3.
STICHTING WELZIJN
GEESTELIJK GEHANDICAPTEN
OOSTERHOUT, WAALWIJK
Sociaal Pedagogische dienst.
Rayon: Drunen, Heusden, Kaatsheu
vel Loon op Zand, Sprang-Capelle,
Waalwijk, Waspik. Sos. Pedagoog
J. Leeuwenberg, Grotestraat 244a
(voormalig Zusterklooster J. M. J.)
Waalwijk, tel. 04160-2283. Spreek
uren: maandag tot en met vrijdag
9-10 uur, maandagavond van 19.00
tot 20.30 uur.
en ze houdt zich dapper."
„Misschien was het wel het enige
geluk dat haar ooit beschoren is,"
riep Wasner heftig uit.
„Kom, kom, dat geloof je toch
zelf ook niet. Ruth is heus geen
meisje dat zal blijven zitten. In
ieder geval, hoe eerder er een eind
aan kwam hoe beter, anders is ze
straks te oud voor - nu ja, voor be
tere uitzichten."
„Beate!"
„Ja?" Verwonderd trok die de
wenkbrauwen op.
„Die gedachten is toch zeker niet
bij haar opgekomen?"
„Hedenmijntijd neen. Natuurlijk
niet. ze is nu vastbesloten nooit
meer te trouwen, geloof ik. Maar
dat gaat wel over. Ze is helemaal
niet praktisch ingesteld, zie je, en
bovendien was ze veel te verliefd
voor zulke overwegingen."
„En och heeft ze zich er toe ge
bracht die jongen af te schrijven!
Heb jij haar dat aangeraden?"
„Nee, dat niet. Alleen niet afgera
den. Toen ze me vertelde dat zo'n
lange verloving voor de jongeman
in kwestie mogelijk niet bevorde-
lijk zou zijn, heb ik haar niet tegen
gesproken."
„En het deed jou niet besluiten",
hij stokte.
„Als je soms in je gedachten hebt
of ik niet geprobeerd heb dat on
verstandige huwelijk door een toe
lage mogelijk te maken, neen, dat
heb ik niet. Ik heb je al eerder ge
zegd dat bij mij het verstand in der
gelijke zaken een belangrijke rol
speelt. Dat huwelijk leek mij niet
juist. Ruth heeft karakter en per
soonlijkheid en kan van een arme
student of een onderbetaalde dok
ter."
Wasner antwoordde niet meer en
even later ging hij de kamer uit.
Gisela Wasner was een wonder
lijk kind en de lieveling van haar
vader. Met haar diepzwart, glad ge
borsteld haar, de dromerige, vaak
enigszins weemoedige blik in de
eveneens zwarte ogen, en haar lan
ge, slanke gestalte, was ze het even
beeld van zijn tweede vrouw. Was
ner voelde zich sterk verantwoorde
lijk voor haar nu zij haar moeder
zo vroeg verloren had, maar hij was
er zich van bewust dat hij haar niet
begreep.
Zij was dol op haar vader, hing
aan hem met een stille, dwepende
liefde, en sloot zich verder moeilijk
aan. Tegenover haar oude kinder
juffrouw mevrouw Bilsen was ze
steeds vriendelijk en beleefd, maar
geen der gouvernantes was er ooit
in geslaagd haar liefde of vertrou
wen te winnen.
Wasner was daardoor verrast en
verheugd toen ze vanaf de eerste
dag voor Ruth een zichtbare en
zelfs bewonderende belangstelling
toonde. Veel zei ze niet, maar haar
gezicht verhelderde direct wanneer
Ruth de kamer inkwam en aange
zien deze haar hartelijk tegemoet
trad, liep ze haar weldra bijna als
een hondje achterna.
„Je weet niet hoe dankbaar ik je
ben dat je je zo vriendelijk over
mijn kleine Gisela ontfermt", zei
Wasner op een dag tegen Ruth.
„Het kind ligt me na aan het hart
maar ze sluit zich altijd zo sterk in
zichzelf op. Ik kan er nooit goed
achter komen wat er in haar om
gaat en daardoor kan ik haar ook
zo moeilijk leiding geven. Een man
weet nu eenmaal niet veel van een
kinderziel. Vooral niet wanneer hij
het altijd zo druk heeft als ik waar
door ik zo weinig tijd heb me in
haar te verdiepen. We houden veel
van elkaar, Gisela en ik, maar ook
tegen mij is ze terughoudend. Hoog
stens kan ik aan haar gezicht zien
of ze al dan niet opgewekt is. Want
ze schijnt zich absoluut niet te kun
nen uitspreken. Maar sinds jij hier
bent, staan haar ogen altijd vrolijk
en daarvoor ben ik je oprecht dank
baar, Ruth".
Ruth was blij met deze lof en ant
woordde warm: „Het is een schat
van een meisje, meneer Wasner. Ik
vind 't echt prettig met haar om te
gaan".
„Een moederloos meisje is er
slecht aan toe", verzuchtte de va
der. „Ik zou er alles voor over heb
ben haar een vrolijke jeugd te ge
ven, maar ik weet heus niet hoe ik
dat doen moet".
„Wanneer zij bij u is, is ze altijd
vrolijk", zei Ruth levendig. „Dat is
me dadelijk opgevallen".
„Maar ze zou iemand moeten
hebben die ze in vertrouwen kan
nemen met al haar kleine geheim
pjes, iemand aan wie ze alles kan
vertellen wat haar bezighoudt, te
genover wie ze haar hart kan ope
nen."
„Mag ik u een voorstel doen, me
neer Wasner", zei Ruth. „Misschien
hebt u van tante Beate al gehoord
dat ik in april naar de handelsschool
ga".
(wordt vervolgd)
