II wAAlwijkse en lAnqstRAAtse couraïu Sprangs bedrijf op Europese koekmarkt De Russische expansie I Onze wereld wordt onleefbaar 18 KILOMETER LANGE DAGPRODUKTIE VAN 250.000 BOKKEPOOTJES BIJ VOS BANKET N.V. Van dorps bakker tot koekfabrikant r STEEDS ERNSTIGERE VERONTREINIGINGEN m Capaciteit van cIfïherlo Assortiment Veel orders vm Geen aktieve be strijding van de verontreiniging van ons milieu Drinkwater Plannen Knappend Personeel Moeilijk gesprek in Moskou DONDERDAGAVOND 6 AUGUSTUS 1970 93e JAARGANG No. 63 De ïcho VAD het Zuióen Uitgever: Waalwijksche Stoomdrukker^ Antoon Tielen Hoofdredakteur: JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2 x per week Losse nummers 20 cent Opgericht 1878 Bureaus: Waalwijk, Grotestraat 205, Tel. 04160-32621-32746 - Kaatsheuvel, Dr. van Beurdenstraat 8, Tel. 04167-2002 Abonnement p. week (0,33+ 2ct. inck.) ƒ0,33 p. mnd. (1,45+10 ct. inc.k.) ƒ1,53 p. kwrt. (3,96+10 ct. inck.) ƒ4.03 p.kwrt. p.post 4,75 bij girobetaling Advertentieprijs: 15 cent per mm Contractadvertenties: speciaal tarief Brieven onder nummer 50 ct. extra Telegram-adres: „ECHO" De afgelopen tien jaren is de Rus sische marine opgedoken uit haar traditionele water, de Baltische Zee, de Zwarte Zee en de zeeën rond Japan. In 1961 was een oceaanreis r.og een opvallende gebeurtenis voor Russische zeelieden; thans is dit een routinezaak geworden. Te gelijkertijd is ook de Russische han delsvloot gegroeid met ongeveer een miljoen registerton per jaar en ook de Russische visserij is de afgelopen jaren meer dan tweemaal zo groot geworden; zij neemt thans de der de plaats in de wereld in. Op militair gebied heeft de Sowjet- vloot zich in toenemende mate ver toond in de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en de Indische Oceaan. Het is tegen deze achtergrond, dat men de bezorgdheid van Engeland moet zien met betrekking tot be veiliging van de route rond de Kaap de Goede Hoop, nu het Suezkanaal is uitgevallen. Engeland meent, dat het Zuid-Afrika met maritieme le veranties moet steunen om de rou te rond de Kaap op enigerlei wijze te beveiligen. Deskundigen menen echter, dat het de vraag is of enkele Zuidafrikaan- se fregatten en vliegtuigen meer in staat zullen zijn de olietoevoer naar Europa te beveiligen. Het leidt ech ter geen twijfel, dat de Sowjet-Unie thans de Brits-Amerikaanse supre. matie ter zee op een weloverwogen manier bedreigt. Men moet zich niet doodstaren op plaatselijke Russische aktiviteiten, men dient te beseffen, dat de Sow- jets met een waarlijk groot plan bezig zijn. Zij hebben hun vloot- aktiviteiten uitgebreid als onder meer onderdeel van een politieke en economische infiltratie in de Arabische wereld. Een eerste gele genheid deed zich voor hen voor in 1956, als gevolg van de Brits- Amerikaanse blunders bij de Suez- crisis. Op het ogenblik zijn de Rus sen al zover, dat zij stevig langs het Suezkanaal zitten en dit in opdracht van Egypte beschermen. De huidige discussie in Engeland over een mogelijke bedreiging van ae olietoevoer rond de Kaap door Russische onderzeeërs, leidt de ge dachte af van een meer reeële be dreiging. De Sow jets hopen name lijk vrienden en invloed te winnen in Zwart Afrika. De grote Britse belangen in het westelijk deel van de Indische Oceaan kunnen hier door worden bedreigch en wapen- leveranties aan Zuid-Afrika, waar tegen veel zwarte Afrikaanse lan den zich verzetten, maken dit ge vaar alleen maar groter. Het ziet er naar uit, dat de So wj et- Unie haar traditionele defensie poli tiek heeft vervangen door een meer offensieve strategie. Dat gebeurt niet alleen op diplomatiek en mili tair terrein, maar ook op handels gebied. De Russische handelsvloot kan soms wel agressief worden ge noemd, maar de achtergronden van haar expansie zijn gelegen in de wens, commercieel respectabeler te worden en harde valuta te krijgen. De uitbreiding van de Russische visserij is langs haast militaire lij nen verlópen. Hier heeft de achter grond niets met politiek te maken; de Sowjet-Unie heeft hard eiwitten nodig voor de voedselvoorziening en vis is hier nu eenmaal een uit stekende bron voor. De reden waarom de expansie van de Russische marine ook bekeken moet worden naar de uitbreiding van andere sectoren van de scheep vaart, is gelegen in het feit, dat de Sowjets zelf ook deze aktiviteiten als een eenheid zien. In de Sowjet- Unie zelf wordt uit het centrum gepland en wordt een verbinding gelegd tussen alle verschillende zeevaartaktiviteiten. Daarom zijn naast de uitbreiding van de Sow- jetmarine, ook de uitbreiding van handels- en vissersvloot van even veel belang en van historische be tekenis. De Sowjet-Unie doet in alle sectoren een greep naar de wereld zeeën! (Van onze SPRANG-CAPELLE - Elke, zich zelf respecterende Nederlandse detaillistdie brood of banket verkoopt, zorgt er wel voor dat zijn assortiment ook „bokkepoot jes" omvat. Deze voor de snoepgrage Nederlanders heerlijke lekkernij, zal veelal een Langstraats produkt zijn. In Sprang-Capelle huist namelijk de Banket fa briek Vos n.v., producent van bokkepootjes en le verancier aan bijna alle Nederlandse grootivinkelbedrij- ver slaggever) ven en landelijke kruideniers-organisaties. "Vos' bok kepootjes rollen bij 10-duizenden uit de ovens van dit Sprangse bedrijf. De dagproduktie is minimaal 2 ton wat neer komt op 250.000 bokkepootjes. Met deze 250.000 koekjes is waarschijnlijk een lint door de ge hele gemeente Sprang-Capelle te leggen, want direkteur Vos heeft uitgerekend, dat er per dag 18 kilometer lek kernij uit zijn kettingoven komt. Dorpsbakkerij Vos heeft in de afge lopen vier decennia een hele evolu tie door gemaakt. Na ruim 25 jaar als warme bakker succes geoogst te heb ben met het voedsel-van-iedere-dag en de zondagse-lekkernij van het ge bak, besloten vader en zoon Vos in 1957 de produktie van koekjes eens wat groter op te zetten. Men zag er wel brood in, om behalve voor de eigen klanten ook voor anderen te bakken. Dat bleek een goede zet te zijn. De koekjes, die in de beginjaren uitsluitend via een plaatselijke gros sier werden doorverkocht, hadden grote aftrek. Met name de bokkepootjes stonden in het middelpunt van de lekkere-be- langstelling. Bakker Vos begreep dat de nieuw ingeslagen weg toekomst bood. Om het produkt, dat een goede afwerking vraagt, alle aandacht te kunnen geven werd het pand Kerk straat 135 aangekocht. Hier legde men de laatste hand aan de 'bokke pootjes, die nog steeds gebakken werden in de broodzaak. Toen de produktie echter grote vormen ging aannemen - in die jaren reeds 1 ten per week - werden in het nieuwe pand gasovens en enkele jaren later zelfs een grote kettingoven geplaatst, voor het bakken en afwerken van de koekjes. Overigens beperkte Vos Banket zich in het begin van de jaren '60 niet al leen tot bokkepootjes. Het assorti ment omvatte meer dan 20 soorten koekjes, die allemaal met de hand bak-klaar werden gemaakt. Voor de afwerking van de bokkepootjes had de heer Vos een sepciaal systeem be dacht wat minder tijdrovend was. Fa brieksmatig producen van banket koekjes werd mogelijk in 1963 toen er speciale apparaten werden aange schaft voor het vullen en spuiten van de koekjes. Vos Banket n.v. nam daarna een gro te vlucht. Het pand Kerkstraat 135 werd herhaaldelijk uitgebreid met 'n nieuwe produktie-afdeling, nodig om aan de grote vraag naar bokkepoot jes te kunnen voldoen. De laatste ja ren werd het assortiment tot zes pro- dukten terug gebraoht: bokkepootjes, Marino's, Cheries, Choco Welling tons, Vruchten Wellingtons en Hoef jes; waar van de bokkepootjes 95% van de totale produktie vormen. In binnen- en buitenland kreeg men belangstelling voor deze Sprangse koekjes-fabrikant. Vos kreeg aan zienlijke orders van ondermeer Ja- min, Albert Heijn, Vivo en andere landelijke kruideniersorganisaties. Al deze ondernemingen betrekken de bokkepootjes van Vos Banket. Bo vendien wordt een gedeelte van de produktie geëxporteerd naar België, Duitsland en Luxemburg. Aanvragen uit ondermeer Canada, IJsland, Li- bië, Arabië, Adan en Koeweit - zo mi. 3gVf?aj5ftfH SÖKKEP00T-3ES i.\ Il '-.'.'.'-C BSP08T3ÊS EVRA.A8DE •vStV84 BOKf.fi Deze montage-foto geeft een goed beeld van Banket fabriek Vos uit Sprang-Capelle. Links boven, het nieuwe kantoorpand. Op de foto daarnaast: de „halve" bokkepootjes komen uit de 16 meter lange bakoven. Op de foto middenin: De met spijs gevulde bokkepootjes vinden hun weg naar de chocolateermachine. Onderin links: de verse bokkepootjes gereed voor verpakking; rechts: direkteur Vos bij zijn produkt. Niemand heeft de vergifteging van ons leefmiljeu ernstig willen nemen. De waarschuwingen in verband met een steeds voortschrijdende verontreiniging van lucht, water en bodem vonden nauwelijks gehoor. Men nam er kennis van en liet de zaak zoals die was. Als gevolg van vele klachten in het Rijnmondgebied, waar de Nederlandse industrie het sterkst is geconcentreerd, kwam er een controlesysteem, waar door men althans in staat was de mate van luchtvervuiling vast te stellen. Van de week heeft het controlesysteem als gevolg van wind stilte moeten vaststellen, dat de luchtvervuiling de grens van het toe laatbare dreigde te bereiken en er werd vooralarm uitgegeven, dat de bedoeling had, dat de industrie met de lezing van afvalstoffen in de lucht rekening zou houden met een en ander. Hetzelfde zien we in de gehele wereld. Niets anders dan passief werk. Men stelt de mate van ver ontreiniging vast, men leeft gedu rende geruime tijd in een vuile, on gezonde nevel, die duizenden men sen klachten doet krijgen, over ademhaling en ogen. Men neemt hoogstens als het al te erg wordt enkele beperkende maatregelen en men hoopt maar oP wat wind en re gen, want dan zal de vuile smook wel weer verdwijnen. Dit heeft al lemaal niets te maken met werke lijk aktieve bestrijding van de ver. ontreiniging van ons miljeu! I)e Rijncommissie Waterleidingbe drijven zegt in haar jaarverslag over de verontreiniging van het Rijnwater: „De maat is nu vol en de toestand onhoudbaar!" Een aantal grote waterleidingbe drijven in Nederland, zoals die van Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Dordrecht moeten reeds gerui me tijd van rioolwater weer drinkwater maken. De directeur van het Haagse waterleidingbedrijf ir. H. Bosch noemde het Rijnwater zelf rioolwater. Met de uiterste krachtinspanning is men nog in staat van het bijzonder vieze en smerige Rijnwater drinkwater te. maken, maar de grens is vrijwel be reikt. Als de vervuiling van de Rijn nog verder toeneemt, zal men niet meer voor de kwaliteit van het drinkwater kunnen instaan. En wat dan! (vervolg van pag. 1) toont het correspondentie-archief - moet de heer Vos naast zich neerleg gen. „We kunnen niet meer aan. Met twee ton bokkepootjes per dag (ruim 250.000 stuks) hebben we onze max imale capaciteit bereikt. Omdat de orders goed zijn voor een verdubbe ling van deze produktie lopen we met het plan nog verder te automati seren. We hébben daar een machine voor op het oog, die een investering van ruim een half miljoen gulden vergt. Het is dan echter mogelijk om 31^ ton koekjes per dag te ma ken". zegt de heer Vos. Doorvoering van deze plannen bete kent opnieuw een uitbreiding voor de onlangs gemoderniseerde Banket- fabriek Vos. Aan de straatzijde is en kele weken geleden een nieuwe kan toor-afdeling gereed gekomen. De eerste etage is ingericht als kantine en kleedruimten voor de 30 perso neelsleden. Komt de nieuwe machine er dan moeten de magazijnen bij de fabriek worden getrokken wat bete kent dat Vos Banket een nieuwe ex peditiecentrum krijgt. Nog even iets over de bokkepootjes. Het deeg voor deze koekjes is voor een belangrijk deel opgebouwd uit eiwitten. Men gebruikt per week zo'n 900 kilogram eiwit, waarvoor vele tienduizenden eieren nodig zijn. De bokkepootjes, opgebouwd uit twee koekjes, gevuld met spijs en afge werkt met chocolade, worden bros ge bakken. Het Nederlandse publiek vraagt nu eenmaal, zo vertrouwde de heer Vos ons toe, om iets knappends. In transparante verpakking en op wens van de koper ook nog geprijsd, bereiken de bokkepootjes de Neder landse winkels. Hoewel het bedrijf sterk is geauto matiseerd, is de vraag naar personeel groot. Met name is het tekort aan meisjes nijpend. De heer Vos vindt het jammer dat nog te weinig gehuw de vrouwen besluiten ook wat te gaan verdienen. Vos Banket wil voor deze groep de werktijden in onderling overleg vast stellen. „Overigens, is het verloop onder het vrouwelijk deel van ons personeel gering" zegt de heer Vos. „Wij hebben een belonings systeem ingevoerd dat is gebaseerd op cadeau-chèques. Hierdoor hebben we een sterke binding met de meis jes, die het systeem bijzonder waar deren." Qxcluaieoe herenkleding Het overleg, dat momenteel tus sen de Westduitse minister van bui tenlandse zaken, Scheel en zijn Russische ambtgenoot, Gromiko, wordt gevoerd te Moskou over een niet-aanvalsverdrag en een aantal bijkomstige zaken, blijkt zeer moei lijk te zijn. In het bijzonder waar het gaat om bijkomstige zaken, blijken de beide delegaties slechts met uiterste moeite tot een compromis te kun nen komen. Toch ziet het er naar uit, dat er van beide kanten veel goede wil aan wezig is. Het is dan ook dit laatste, dat misschien deze besprekingen tot een succes zal kunnen maken. Beide partijen hechten namelijk grote waarde aan een wederzijds niet-aanvalsverdrag.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1970 | | pagina 1