No. 25. WOENSDAG 21 DECEMBER. 1881.
BERICHT,
Ongetoofelijk.
FEUILLETON.
Madeliefje.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
Zij, die zich met 1 Janu
ari op dit blad wenschen te
abonneeren ontvangen de nog
dit jaar verschijnende num
mers gratis.
VOOR
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.Eranco per post zonder prijs- Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden
verhooging. stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur.
zachtende omstandigheden. Familie, kennis
sen en maatschappij verstooten haar en
werpen met steenen. De toekomst is dikwijls
bang, de menschen zijn zoo deugdzaam en
zij was zoo slechthoe zal ze haar oogen
opheffen P In haar radeloosheid denkt ze dan
gezuiverd te zijn, wanneer 't voorwerp dat
aan haar schande herinnert, slechts vernietigd
is en ze slaat de handen aan haar kind
Betreurenswaardig, maar begrijpelijk
De statistiek wijst zonneklaar aan dat er
onder de pasgeborenen schromelijk huisge
houden wordt. Ongeveer de helft van alle
kinderen sterft voor 't eerste jaar bereikt is.
't Is een publiek geheim dat met het leven
van vele zeer jonge menschen hoogst licht
vaardig gehandeld wordt.
Vooral wanneer de tafel reeds schraal is
door 't groot getal monden, dat er zich op
vaste uren van den dag hongerig aan ver
toont, schiet er weinig tijd over voor en
kan er niet genoeg moeite besteed worden
aan wat er pas bij gekomen is. En door
het pas geboren kind de vereischte zorg te
onthouden gaat het kwijnen en sterft.
Klierziekte, zegt dan de docter op 't stad
huis en aan de bepalingen der wet is vol
daan, wanneer het kindje daarna behoorlijk
ten grave gebracht wordt. De wet verlangt
opgave der oorzaken van den dood. Dat is
in vele gevallen hoogst moeielijk. Toch
twijfelen de geneesheeren geen oogenblik
die oorzaken op te geven, al weten ze er
minder van dan de ouders, die 't kind van
dag tot dag hebben gadegeslagen. Ze zou
den niet gaarne hun onkunde belijden, die
geheimzinnige priesters der wetenschap.
De flaters op dit punt begaan komen
uitteraard hoogst zelden aan 't licht. Toch
gebeurt het een enkelen keer dat er iets
uitlekt van een of andere onjuistheid, 't Is
in ons eerste regeeringscollege besproken,
dus 't zal wel waar zijn.
Er woont in ons land een ouderenpaar,
dat 't gruwelijk stuk bedreven heeft een
kind dood te maken, te martelen op een
menschonteerende wijze. Waarom P Niet al
leen om van dat jonge schepsel af te ko
men, maar ook en waarschijnlijk daarom 't
meest, om geld te verdienen. Afschuwelijk
niet waar 't Kind was van de geboorte af
in een begrafenisbeurs en hoe eer 't nu
deze wereld verliet, hoe eer dat waardige
ouderpaar de enkele zilverlingen kon op
strijken, die bij den dood werden uitbetaald.
Afschuwelijk en gemeen Judas heeft zijn
meester verraden voor wat geld; deze vader
en moeder hebben hun kind vermoord voor
enkele guldens. We hebben tot heden nog
niet vernomen dat ze zich in wanhoop van
't leven beroofd hebben, - toch zou zeker
geen enkele onzer lezers in de schoenen
van deze echtelieden staan willen. Toen 't
wicht dood was, is de docter geroepen. We
stellen ons voor hoe die met een zeer ge
leerd gezicht een enkelen blik op 't kin
derlijkje geslagen en daarna gemompeld
heeft van //klieren, hm ja klierziekte.Het
kind was derhalve overleden aan de //klie
ren" dat stond vast, want de wetenschap
had 't uitgemaakt.
Gelukkig stond dat nu eens niet zoo
vast als die oppervlakkige medicus meende
en de brave ouders hoopten, 't Geval kwam
uit en de gerechtigheid zal hun zeker een
deel van hun verdiend loon gegeven heb
ben. 't Grootste deel zullen ze zichzelven
geven door tot hun jongsten snik het beeld
vóór zich te dragen van lmn arm ver
moord kind
Voor enkele jaren heeft men in Engeland
enkele inrichtingen ontdekt waar men kin
deren tot engelen maakte, m. a. w. waar
men ze op de gemakkelijkste manier in 't
graf hielp. Voor dergelijke leveranciers in
't groot is de tijd uit. Doch 't zal, als 't
Er is voor een gezellig en huiselijk mensch
geen grooter geluk op aarde denkbaar dan
een kind te bezitten, een kind dat hij lang
zamerhand ziet groeien en ontwikkelen en
dat hem met kinderlijke liefde aanhangt.
De geboorte van zoo'n klein wezentje moge
hem niet zooals 't algemeen luidt duizend
gulden aanbrengen, het genot dat hij smaakt,
wanneer hij van dag tot dag de sluimerende
vermogens ziet wakker worden, is nog met
tienmaal zooveel niet te betalen. Met een
kind daalt een schat van geluk in de huise
lijke woning, wordt een zon van liefde ont
stoken, waarbij alle teleurstelling, die 't leven
biedt en al het onaangename dat de wereld
oplevert, verbleeken en verdwijnen. De huise
lijke haard, waar de schaterlach van 't
kind klinkt, waar een paar heldere kleine
oogjes en mollige handjes den scepter zwaaien
en vader en moeder als om strijd zich be
ijveren den lieveling bezig te houden en
goed te doen, is een tempel der liefdedaar
woont iets van de heerlijke vrede, door de
engelen in Efrata's velden bezongen.
Een woning zonder kinderen, wat moet
die doodsch zijn en ongezelligmen is daar
altijd a aan kant" en er vertoont zich nooit
Een verhaal uit de lijfstraffelijke rechtspleging,
door
Mr. William J. Ten IIoet.
2)
Midden tussclien de dansers, de praters en de figu
ranten aan de speeltafeltjes door, bewoog'zich een
derde partij in 't gedrang, die zoo druk en zoo levendig
en zoo uitbundig vroolijk was, dat men zou gezegd
hebbenDat is nu eigenlijk de hoofdpersoon van 't feest.
Het was een allerliefst kind, een meisje van een jaar
of vijf, zes, dat van den een naar den ander liep,
iedereen omhelsde en iedereen voor de grap felici
teerde, van dezen een taartje en van genen een kus
kreeg.
Magdalena van K. H. trippelde en sprong hoog op,
van de pret dat ze op balwas, net als een groot
meisje, dat mama zoo mooi was en dat zij een nieu
wen papa kreeg. Men zag het't kind aan, dat ze een
allerliefst karaktertje had, een kindernatuurtje, zoo
aangenaam als men 't zich maar denken kon. Ze was
gedurig in de weer haar stiefvader aan te halen en
glimlachte den nieuwen gezichtseinder toe dien haar
't huwelijk barer moeder opende, alsof er nu eerst
recht een prettig leven voor haar beginnen zou. En
ja had het als eenigst kindje toch altijd zoo goed
■gehad bij Mama.
Madeion, zoo werd ze genoemd, had een rond
hoofdje, dicht bezet met blond hair, opmerkelijk blank
vel, lipjes als kersen zoo rood, zwarte oogen, en
een spoor van die pleizierige verwarring,
die kinderhandjes zoo goed weten aan te
richtenmen is daar stil en ernstig en geeft
zich over aan tal van groote-menschen-be-
spiegelingen, zonder ooit eens kind te zijn,
over den vloer te kruipen, paardje te spelen
en hartelijk pret te hebben. Men verveelt
elkander en zich zeiven en beeldt zich dan
in dat het toch wel genoegelijk is zoo zonder
kinderen de baan af te loopen.
Wij voor ons achten 't kinderbezit een
groote zegen en we beklagen van harte ieder
die daarvan niets heeft en een leegte ge
voelt en bovenal hen, die bij 't gemis zulk
een leegte niet gevoelen.
Het doet ons dan ook steeds onaangenaam
aan wanneer ons oog valt onwillekeurig,
want we zoeken dergelijke berichten niet
uit op een rechterlijk vonnis wegens
//kindermoord, voor de eerste maal door een
ongehuwde moeder gepleegd" ot wanneer
we hooren dat hier of daar, gelijk nog on
langs in de hoofdstad plaats vond, een
kinderlijkje wordt gevonden, gruwelijk mis
vormd en als een monster zonder waarde
of nog erger behandeld. Een ijskoude rilling
overvalt ons als we bedenken, niet hoe zoo'n
kindje moet geleden hebben, want er is
maar zeer klein geweld van noode om een
pasgeboren zuigeling te dooden, maar hoe
diep een moeder moet gezonken zijn eer
ze tot de laagte komt waarop zulk een
gruwelstuk kan bedreven worden.
Een moeder, met eigen hand haar kind
vermoordendeKunt ge u dergelijk schep
sel denken P 't Is ongeloofelijk niet waar
als ge bedenkt hoe lief ge uw kinderen
hebt en hoe zorgelijk ge voor hun welzijn
waakt. Toch worden er vele kleinen ver
moord, want helaas, een kind is niet voor
iedereen een schat, 't Is dikwijls een last
en dat niet alleen voor de ongehuwde moe
der. Voor deze pleiten dan altijd nog ver-
zwarte wenkbrauwen. Deze tegenstelling tusschen hair
en wenkbrauwen gaf aan hare kinderlijke schoonheid
iets bijzonder pikants als ik 't zoo zeggen mag en
prentte een stempel van wat vreemds op haar guitig
kopje, dat ieder die 't gezien had lang in 't geheugen
bleef.
Ze noemden haar in de wandeling Madeliefje....
een van die liefkozingen, ook in woorden spelende,
die elk mijner lezers, die zoo rijk is een huisgezin
met eigen lieven te hebben, hoop ik, ook wel bij
ondervinding hebben zal. Madeliefje, van Madeion
in afwachting dat ze grooter worden en dat de leef
tijd van het lentebloemeken een schoone bloemen-
koninginne, een zomerroos maken zou. En, zeker, ze
was goed genoemd zoo, zeiden de vrienden en bezoekers
van den huize, want haar lief, kinderlijk lachje en
oprechte argelooze oogopslag maakten iemands harte
jong en warm als een fleurkevan de vroege lente.
liet bal had 't toppunt van luister, levendigheid en
opgewektheid bereikt. Rappe voeten repten zich schui
vend, zwierend ruischten sierlijke gewaden in snellen
rondedans op 't streelende maatgeluid der eerste
walzen van den ouden StraussAurora, Nachtwandler,
Leben ein Tanz Stof dwarrelde, ondanks de naar
stige zorgen der talrijke knechts die water strooiden
door de zaalvoeg bij dat alles een bas van gonzend
stemgedruisch als sourdine waarboven heldere, wel
luidende lachtoonen als even zoovele fiorituren in den
diskant uitklonken.
't Zorgeloos dartelend kind danste wel niet
bewust meè, maar onbewust huppelde 't zoo veel te
meer over de tong der andere dames, douairières
of die om de een of andere reden, b. v. minder
zichtbare natuurgaven, als geprikte kapellen zaten.
«Mevrouw, wat neemt dat onschuldig kind 'r on
geluk blijmoedig op!«
«Zegt u dat wèl, Mevrouw! ze danst en springt zoo
vroolijk als of 't 'r nooit eens deren kon!
«En waarlijk.... kijk! kijk! nu weer... haar liefste
lachjes zijn voor hem, die door den gewonen gang
van zaken al onverbiddelijk tot haar vijand is voor
bestemd.
«Als een muisje, vlak bij de klauwen van poes!»
Oh! o... een vijand? een kat met een muis? En
waarom dat, als 't u belieft
«Wel lieve deugd Mevrouw, begrijpt u dat niet9
Daar is geen oorzaak zonder een gevolgDe jonge
K. de W. is van daag al gelukkig genoeg dat hij
een vrouw gekregen heeft, wier maatschappelijk
standpunt hem verheft en in staat stelt, alles te am-
biëeren wat hij maar verlangt, en die een fortuin
heeft, waarmede hij nog al wat doen kan. Maar hoe
lang zal dat duren? Dat Madeliefje zal niet eeuwig
zoo'n spring in't veldje blijven.Zoo gauw als
Madeion eens tot de jaren komt en er aan de mon
dig geworden Magdalena rekening en verantwoording
van de voogdij door hem als medevoogd moet worden
afgelegd dan spreken we elkaar naderDan krijgen
we de poppen eerst recht aan 't dansen! En zou u
niet denken lieve Mevrouw, dat hij, als 't kind grooter
wordt, er wel des ondanks aan zal gaan denken, dat
zij op een gegeven tijdstip hem vooreerst al dit kas
teel zal gaan afnemen, vervolgens het mooie huis in
de straat te Maastricht en dan een vijftien dui
zend gulden 'sjaars nog op den hoop toe?
«Ocb kom!., dus dan zou Mevrouw de W. niets
overhouden? Komt alles aan 't kind?
«Au alles niet. maar wat zal er overblijven?
Mogelijk een duizend gulden of zes, achtwant
I het generaalspensioen vervalt nu natuurlijk door haar
trouwen en wat willen menschen daarmee doen,
J bid ik u, die aan zoo'n staat van leven gewend zijn?
lleere! wat is acht mille 'sjaars voor zoo iemand als
K. de W., een man die gloeit van ambitie en die,
ook uiterlijk, voor niemand zal willen onderdoen
Freule van N. tot W. had geen geld, zeer goede familie
'n uitstekend gesoigneerde opvoeding, heel lief voorkomen,
in een woord allergeschiktst om een huis op te hou
den zooals Generaal K. H. dat wenschte. Hij was al
niet jong meer, maar hij bezat een groot vermogen
en nam haar daarom omdat ze al de eigenschappen
in zich vereenigde, die hij zocht. Ik meen gehoord
te hebben, dat hij haar bij huwelijksehe voorwaarden
een douarie van acht mille 'sjaars gemaakt heeft....
als er kinderen kwamen.... en Madelonnetje is geko
men.... Alzoo, dat maakt veertien jaar dat Mijnheer
de W. tijd heeft om rijk te wezen!*
«Welnu, ma ehère, dat is immers een lieele tijd
lang genoegin dien tijd zal hij wel maken in
de Kamer te komen, en in de rechtbank, en overal
in.... Wie, weet of Z. M. hem niet in den adelstand
verheft, als hij bij een Tournee en province eens op
't kasteel logeert. Dat's laatst nog te Helmond ge
beurd.
«Toegegeven alles goed en wel maar daar
hoort overal geld bij. Of hij moet het verdienen in
dien tijd.... Dat zou zeker 't wijste zijn wit hij doen
kon. Maar.... of hij wel heel knap is? 'k Weet het
niet. Iedereen zegt dat hij zijn weerga zoekt in het
debiteeren van aardigheden, holle f ra zen en dagelijksehe
conversatie maar een degelijke, krachtige pleitrede
heeft men nog niet van hem gehoord. Hij heeft eer
zucht genoeg, maar zijn talent houdt er geen gelijken
tred mede
«Dan kan hij nog speculeeren gaan aan de beurs.
Dat gelukt de grootste stommelingen 't beste
(Wordt vervolgd.)
k
NIEUWSBLAD
liet Iiiiiii! vim Stalen en llleiin,
DE LANGSTRAAT EN DE BOMHELERWAARD.
■■TT—Tl"nu wi-?■•* -trv.' v.mammen
mmm