No. 25. WOENSDAG 21 DECEMBER. 1881. BERICHT, Ongetoofelijk. FEUILLETON. Madeliefje. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Zij, die zich met 1 Janu ari op dit blad wenschen te abonneeren ontvangen de nog dit jaar verschijnende num mers gratis. VOOR Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.Eranco per post zonder prijs- Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden verhooging. stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur. zachtende omstandigheden. Familie, kennis sen en maatschappij verstooten haar en werpen met steenen. De toekomst is dikwijls bang, de menschen zijn zoo deugdzaam en zij was zoo slechthoe zal ze haar oogen opheffen P In haar radeloosheid denkt ze dan gezuiverd te zijn, wanneer 't voorwerp dat aan haar schande herinnert, slechts vernietigd is en ze slaat de handen aan haar kind Betreurenswaardig, maar begrijpelijk De statistiek wijst zonneklaar aan dat er onder de pasgeborenen schromelijk huisge houden wordt. Ongeveer de helft van alle kinderen sterft voor 't eerste jaar bereikt is. 't Is een publiek geheim dat met het leven van vele zeer jonge menschen hoogst licht vaardig gehandeld wordt. Vooral wanneer de tafel reeds schraal is door 't groot getal monden, dat er zich op vaste uren van den dag hongerig aan ver toont, schiet er weinig tijd over voor en kan er niet genoeg moeite besteed worden aan wat er pas bij gekomen is. En door het pas geboren kind de vereischte zorg te onthouden gaat het kwijnen en sterft. Klierziekte, zegt dan de docter op 't stad huis en aan de bepalingen der wet is vol daan, wanneer het kindje daarna behoorlijk ten grave gebracht wordt. De wet verlangt opgave der oorzaken van den dood. Dat is in vele gevallen hoogst moeielijk. Toch twijfelen de geneesheeren geen oogenblik die oorzaken op te geven, al weten ze er minder van dan de ouders, die 't kind van dag tot dag hebben gadegeslagen. Ze zou den niet gaarne hun onkunde belijden, die geheimzinnige priesters der wetenschap. De flaters op dit punt begaan komen uitteraard hoogst zelden aan 't licht. Toch gebeurt het een enkelen keer dat er iets uitlekt van een of andere onjuistheid, 't Is in ons eerste regeeringscollege besproken, dus 't zal wel waar zijn. Er woont in ons land een ouderenpaar, dat 't gruwelijk stuk bedreven heeft een kind dood te maken, te martelen op een menschonteerende wijze. Waarom P Niet al leen om van dat jonge schepsel af te ko men, maar ook en waarschijnlijk daarom 't meest, om geld te verdienen. Afschuwelijk niet waar 't Kind was van de geboorte af in een begrafenisbeurs en hoe eer 't nu deze wereld verliet, hoe eer dat waardige ouderpaar de enkele zilverlingen kon op strijken, die bij den dood werden uitbetaald. Afschuwelijk en gemeen Judas heeft zijn meester verraden voor wat geld; deze vader en moeder hebben hun kind vermoord voor enkele guldens. We hebben tot heden nog niet vernomen dat ze zich in wanhoop van 't leven beroofd hebben, - toch zou zeker geen enkele onzer lezers in de schoenen van deze echtelieden staan willen. Toen 't wicht dood was, is de docter geroepen. We stellen ons voor hoe die met een zeer ge leerd gezicht een enkelen blik op 't kin derlijkje geslagen en daarna gemompeld heeft van //klieren, hm ja klierziekte.Het kind was derhalve overleden aan de //klie ren" dat stond vast, want de wetenschap had 't uitgemaakt. Gelukkig stond dat nu eens niet zoo vast als die oppervlakkige medicus meende en de brave ouders hoopten, 't Geval kwam uit en de gerechtigheid zal hun zeker een deel van hun verdiend loon gegeven heb ben. 't Grootste deel zullen ze zichzelven geven door tot hun jongsten snik het beeld vóór zich te dragen van lmn arm ver moord kind Voor enkele jaren heeft men in Engeland enkele inrichtingen ontdekt waar men kin deren tot engelen maakte, m. a. w. waar men ze op de gemakkelijkste manier in 't graf hielp. Voor dergelijke leveranciers in 't groot is de tijd uit. Doch 't zal, als 't Er is voor een gezellig en huiselijk mensch geen grooter geluk op aarde denkbaar dan een kind te bezitten, een kind dat hij lang zamerhand ziet groeien en ontwikkelen en dat hem met kinderlijke liefde aanhangt. De geboorte van zoo'n klein wezentje moge hem niet zooals 't algemeen luidt duizend gulden aanbrengen, het genot dat hij smaakt, wanneer hij van dag tot dag de sluimerende vermogens ziet wakker worden, is nog met tienmaal zooveel niet te betalen. Met een kind daalt een schat van geluk in de huise lijke woning, wordt een zon van liefde ont stoken, waarbij alle teleurstelling, die 't leven biedt en al het onaangename dat de wereld oplevert, verbleeken en verdwijnen. De huise lijke haard, waar de schaterlach van 't kind klinkt, waar een paar heldere kleine oogjes en mollige handjes den scepter zwaaien en vader en moeder als om strijd zich be ijveren den lieveling bezig te houden en goed te doen, is een tempel der liefdedaar woont iets van de heerlijke vrede, door de engelen in Efrata's velden bezongen. Een woning zonder kinderen, wat moet die doodsch zijn en ongezelligmen is daar altijd a aan kant" en er vertoont zich nooit Een verhaal uit de lijfstraffelijke rechtspleging, door Mr. William J. Ten IIoet. 2) Midden tussclien de dansers, de praters en de figu ranten aan de speeltafeltjes door, bewoog'zich een derde partij in 't gedrang, die zoo druk en zoo levendig en zoo uitbundig vroolijk was, dat men zou gezegd hebbenDat is nu eigenlijk de hoofdpersoon van 't feest. Het was een allerliefst kind, een meisje van een jaar of vijf, zes, dat van den een naar den ander liep, iedereen omhelsde en iedereen voor de grap felici teerde, van dezen een taartje en van genen een kus kreeg. Magdalena van K. H. trippelde en sprong hoog op, van de pret dat ze op balwas, net als een groot meisje, dat mama zoo mooi was en dat zij een nieu wen papa kreeg. Men zag het't kind aan, dat ze een allerliefst karaktertje had, een kindernatuurtje, zoo aangenaam als men 't zich maar denken kon. Ze was gedurig in de weer haar stiefvader aan te halen en glimlachte den nieuwen gezichtseinder toe dien haar 't huwelijk barer moeder opende, alsof er nu eerst recht een prettig leven voor haar beginnen zou. En ja had het als eenigst kindje toch altijd zoo goed ■gehad bij Mama. Madeion, zoo werd ze genoemd, had een rond hoofdje, dicht bezet met blond hair, opmerkelijk blank vel, lipjes als kersen zoo rood, zwarte oogen, en een spoor van die pleizierige verwarring, die kinderhandjes zoo goed weten aan te richtenmen is daar stil en ernstig en geeft zich over aan tal van groote-menschen-be- spiegelingen, zonder ooit eens kind te zijn, over den vloer te kruipen, paardje te spelen en hartelijk pret te hebben. Men verveelt elkander en zich zeiven en beeldt zich dan in dat het toch wel genoegelijk is zoo zonder kinderen de baan af te loopen. Wij voor ons achten 't kinderbezit een groote zegen en we beklagen van harte ieder die daarvan niets heeft en een leegte ge voelt en bovenal hen, die bij 't gemis zulk een leegte niet gevoelen. Het doet ons dan ook steeds onaangenaam aan wanneer ons oog valt onwillekeurig, want we zoeken dergelijke berichten niet uit op een rechterlijk vonnis wegens //kindermoord, voor de eerste maal door een ongehuwde moeder gepleegd" ot wanneer we hooren dat hier of daar, gelijk nog on langs in de hoofdstad plaats vond, een kinderlijkje wordt gevonden, gruwelijk mis vormd en als een monster zonder waarde of nog erger behandeld. Een ijskoude rilling overvalt ons als we bedenken, niet hoe zoo'n kindje moet geleden hebben, want er is maar zeer klein geweld van noode om een pasgeboren zuigeling te dooden, maar hoe diep een moeder moet gezonken zijn eer ze tot de laagte komt waarop zulk een gruwelstuk kan bedreven worden. Een moeder, met eigen hand haar kind vermoordendeKunt ge u dergelijk schep sel denken P 't Is ongeloofelijk niet waar als ge bedenkt hoe lief ge uw kinderen hebt en hoe zorgelijk ge voor hun welzijn waakt. Toch worden er vele kleinen ver moord, want helaas, een kind is niet voor iedereen een schat, 't Is dikwijls een last en dat niet alleen voor de ongehuwde moe der. Voor deze pleiten dan altijd nog ver- zwarte wenkbrauwen. Deze tegenstelling tusschen hair en wenkbrauwen gaf aan hare kinderlijke schoonheid iets bijzonder pikants als ik 't zoo zeggen mag en prentte een stempel van wat vreemds op haar guitig kopje, dat ieder die 't gezien had lang in 't geheugen bleef. Ze noemden haar in de wandeling Madeliefje.... een van die liefkozingen, ook in woorden spelende, die elk mijner lezers, die zoo rijk is een huisgezin met eigen lieven te hebben, hoop ik, ook wel bij ondervinding hebben zal. Madeliefje, van Madeion in afwachting dat ze grooter worden en dat de leef tijd van het lentebloemeken een schoone bloemen- koninginne, een zomerroos maken zou. En, zeker, ze was goed genoemd zoo, zeiden de vrienden en bezoekers van den huize, want haar lief, kinderlijk lachje en oprechte argelooze oogopslag maakten iemands harte jong en warm als een fleurkevan de vroege lente. liet bal had 't toppunt van luister, levendigheid en opgewektheid bereikt. Rappe voeten repten zich schui vend, zwierend ruischten sierlijke gewaden in snellen rondedans op 't streelende maatgeluid der eerste walzen van den ouden StraussAurora, Nachtwandler, Leben ein Tanz Stof dwarrelde, ondanks de naar stige zorgen der talrijke knechts die water strooiden door de zaalvoeg bij dat alles een bas van gonzend stemgedruisch als sourdine waarboven heldere, wel luidende lachtoonen als even zoovele fiorituren in den diskant uitklonken. 't Zorgeloos dartelend kind danste wel niet bewust meè, maar onbewust huppelde 't zoo veel te meer over de tong der andere dames, douairières of die om de een of andere reden, b. v. minder zichtbare natuurgaven, als geprikte kapellen zaten. «Mevrouw, wat neemt dat onschuldig kind 'r on geluk blijmoedig op!« «Zegt u dat wèl, Mevrouw! ze danst en springt zoo vroolijk als of 't 'r nooit eens deren kon! «En waarlijk.... kijk! kijk! nu weer... haar liefste lachjes zijn voor hem, die door den gewonen gang van zaken al onverbiddelijk tot haar vijand is voor bestemd. «Als een muisje, vlak bij de klauwen van poes!» Oh! o... een vijand? een kat met een muis? En waarom dat, als 't u belieft «Wel lieve deugd Mevrouw, begrijpt u dat niet9 Daar is geen oorzaak zonder een gevolgDe jonge K. de W. is van daag al gelukkig genoeg dat hij een vrouw gekregen heeft, wier maatschappelijk standpunt hem verheft en in staat stelt, alles te am- biëeren wat hij maar verlangt, en die een fortuin heeft, waarmede hij nog al wat doen kan. Maar hoe lang zal dat duren? Dat Madeliefje zal niet eeuwig zoo'n spring in't veldje blijven.Zoo gauw als Madeion eens tot de jaren komt en er aan de mon dig geworden Magdalena rekening en verantwoording van de voogdij door hem als medevoogd moet worden afgelegd dan spreken we elkaar naderDan krijgen we de poppen eerst recht aan 't dansen! En zou u niet denken lieve Mevrouw, dat hij, als 't kind grooter wordt, er wel des ondanks aan zal gaan denken, dat zij op een gegeven tijdstip hem vooreerst al dit kas teel zal gaan afnemen, vervolgens het mooie huis in de straat te Maastricht en dan een vijftien dui zend gulden 'sjaars nog op den hoop toe? «Ocb kom!., dus dan zou Mevrouw de W. niets overhouden? Komt alles aan 't kind? «Au alles niet. maar wat zal er overblijven? Mogelijk een duizend gulden of zes, achtwant I het generaalspensioen vervalt nu natuurlijk door haar trouwen en wat willen menschen daarmee doen, J bid ik u, die aan zoo'n staat van leven gewend zijn? lleere! wat is acht mille 'sjaars voor zoo iemand als K. de W., een man die gloeit van ambitie en die, ook uiterlijk, voor niemand zal willen onderdoen Freule van N. tot W. had geen geld, zeer goede familie 'n uitstekend gesoigneerde opvoeding, heel lief voorkomen, in een woord allergeschiktst om een huis op te hou den zooals Generaal K. H. dat wenschte. Hij was al niet jong meer, maar hij bezat een groot vermogen en nam haar daarom omdat ze al de eigenschappen in zich vereenigde, die hij zocht. Ik meen gehoord te hebben, dat hij haar bij huwelijksehe voorwaarden een douarie van acht mille 'sjaars gemaakt heeft.... als er kinderen kwamen.... en Madelonnetje is geko men.... Alzoo, dat maakt veertien jaar dat Mijnheer de W. tijd heeft om rijk te wezen!* «Welnu, ma ehère, dat is immers een lieele tijd lang genoegin dien tijd zal hij wel maken in de Kamer te komen, en in de rechtbank, en overal in.... Wie, weet of Z. M. hem niet in den adelstand verheft, als hij bij een Tournee en province eens op 't kasteel logeert. Dat's laatst nog te Helmond ge beurd. «Toegegeven alles goed en wel maar daar hoort overal geld bij. Of hij moet het verdienen in dien tijd.... Dat zou zeker 't wijste zijn wit hij doen kon. Maar.... of hij wel heel knap is? 'k Weet het niet. Iedereen zegt dat hij zijn weerga zoekt in het debiteeren van aardigheden, holle f ra zen en dagelijksehe conversatie maar een degelijke, krachtige pleitrede heeft men nog niet van hem gehoord. Hij heeft eer zucht genoeg, maar zijn talent houdt er geen gelijken tred mede «Dan kan hij nog speculeeren gaan aan de beurs. Dat gelukt de grootste stommelingen 't beste (Wordt vervolgd.) k NIEUWSBLAD liet Iiiiiii! vim Stalen en llleiin, DE LANGSTRAAT EN DE BOMHELERWAARD. ■■TT—Tl"nu wi-?■•* -trv.' v.mammen mmm

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1881 | | pagina 1