IÉ l
J. S. JISKOOT,
met ERF
veilen en verkoopen:
onroerende goederen
Een Gebouw,
i en Jn
KEUKENMEID,
NOODHULP,
IILD
ris te Veen,
De Notaris J. S. JISKOOT
ZALF VAN HET R80DE KRUIS
MARKTBERICHTEN.
veilen en verkoopen:
Li
NOORDBRABANTSCHË
Veilen en Verkoopen,
n n
o
i,
met tien kuipen.
Ondertrouwd:
GERARDUS FRANCISCUS VAN
BOKHOVEN
MARIA AD RIAN A BUIJS.
Herpt, 13 Januari 1882.
KAATSHEUVEL N.W. j J*
TILBURG (Station.) 3.20
De Directeur.
Bij vonnis der Arrondissements-Rechtbank
te 's Hertogenbosch, van den vijfden Januari
1882, zijn de Heeren VAN HEELSBER-
GEN Co., kooplieden en fabrikanten te
Heusden, verklaard in staat van faillis
sement, aangevangen den derden Januari
1882, met benoeming van den EdelAchtbaren
Heer Jhr. Mr. L. VAN MEEUWEN, Rechter
in gemelde Rechtbank tot Rechter-Commis-
saris en den ondergeteekenden Mr. ALBERT
BOSCH, Advocaat en Procureur, wonende
te 's Hertogenboschtot Curator in dat
faillissement.
A. BOSCH.
's Hertogenbosch, 5 Januari 1882.
ZEGT HET VOORT.
TOORTS
Toen het weder boven kwam grepen zij het dadelijk
vast en brachten het naar het politie-bnrean.
Het bleek een allerliefst meisje, van ongeveer
tien jaren te zijn. Zij verhaalde hoe haar stiefvader
haar 's avonds, nadat hij zich eenigszins door den
drank had beneveld, met zich mede had genomen
en hoe hij haar, op de brng gekomen, gevraagd
had: «Kijk eens goed, kleintje, of er niemand aan
komt en haar toen op haar antwoord, dat zij ner
gens iemand zag, over de leuning in de Seine had
geworpen. De ontaarde vader bevindt zich gelukkig
reeds in handen der politie. Hij scheen zijn doch
tertje niet te kunnen lijden en aasde op het geld
dat haar vader had nagelaten. Zij woonde nu bij
een tante in, omdat haar vader haar te huis vroe
ger ook reeds mishandelde en was slechts een dag
bij haar moeder komen eten.
Bij zulke verhalen krimpt het hart ineen. En
hoevele kinderen deelen misschien nog in een der
gelijk lot!
Omtrent de vermoedelijke kosteu van het rechts
geding tegen Guiteau worden allerlei berekeniugen
gemaakt, welke totalen opleveren, loopende van
100,000 tot 300,000 dollars. De heeren Porter en
Daridge, die het O. M. vertegenwoordigen zullen
naar men gelooft, elk 25,000 dollars ontvangen.
De stenografen kunnen rekenen op tusschen de
10,000 en 15,000 dollars. Er zijn 200 getuigen
gehoord, die ook goede schadeloosstelling ontvan
gen, vooral de 25 experts, voor het O. M. opge
roepen, die niet alleen de gewone vergoedingen
zullen ontvangen, maar ook vacatiekosten in rekening
zullen brengen, enz., enz.
Te Edinbnrg had Delmonico, een bekend leeuwen
temmer, bij een zijner voorstellingen het ongeluk,
toen hij het hok zijner leeuwen verlaten ging, uit
te glijden en te vallen. Aanstonds schoot een dei-
leeuwen toe en greep hem bij dea arm. Hij had
echter tegenwoordigheid van geest genoeg om den
leeuw met de andere hand zulk een slag toe te
dienen, dat het dier hem losliet, Hij ging even
de bekomen wonde laten verbinden en was na ver
loop van een uur weder bij de diereu iu het hok.
Een schoenmaker te Montevilliers, in Frankrijk,
zag geen heil meer in het leven en besloot daarom
een einde aan zijn bestaan te maken.
Op zijn kamertje gekomen, schreef hij zijn uitersten
wil op de muur, nam daarop een koord, dat hij
echter in plaats van het om zijn hals te slaau onder
de kin aanbracht. Toen hij den stoel had wegge
schopt hing hij ook werkelijk, doch was zeer verbaasd
te bemerken dat zijn ademhaling volstrekt niet
ophield. Eindelijk begon de onpleizierige positie,
waarin hij zich bevond, hem te hinderen, en met
een mes, dat hij als voorzorgsmaatregel in de hand
hield, sneed hij zich los.
Ongelukkig viel hij met het hoofd op den metalen
rand van oen koffer, hetgeen den dood ten gevolge had.
Dezer dagen is de dikste man van het Fransche
departement Aube begraven, een restaurateur te
Romilly, die 216 kilogram woog. Hij was 43 jaar
geworden. Om zijne kist het huis uit te krijgen
moest de deur worden verwijd en men had eene
kraan noodig om haar in het graf af t.o laten.
Aan eene verhandeling van den heer Marlett van
Hontenisse over het paardenras ontleenen wij het
volgenden
Over het fokken van paarden wijdde spreker
breedvoerig uit en zeide o. m. dat men vooral veel
moet letten op de merrie, die men laat fokken en
tevens ook den hengst, die men daartoe gebruikt;
dat het niet goed is, om, zooals wel eens gebeurt,
een te oude merrie daarvoor te nemen; dat men
de veulens niet te vroeg van de moeder moet ver
wijderen ook dient men in acht te nemen, dat de
veulens in het begin aan vloeibare spijs gewoon
zijn, en men dus niet te spoedig aan drooge spijzen
moet beginnen, daar de overgang anders te groot is.
Over het voederen van paarden gaf do heer Mar
lett te kennen, dat hij tegen gebroken haver is,
maar de haver wil vermengen met eenig kaf of
haksel en wortelen te gebruiken als bijkost.
Nu kwam aan de beurt de behandeling van paar
den. Daar hing veel van af. Men moet eerst een
paard leeren kennen en het paard eveneens zijn
meester. Als men een paard africht moet men het
eerst in den stap laten gaan en tevens laten gewen
nen aan gebit en leidsels. Daarna late men het
langzamerhand sneller loopen en eindelijk in den
draf; naar spreker zeide, gebeurt dit gewoonlijk
geheel anders, en is ds behandeling in den beginne
meestal te ruw. Die moet eerst zacht zijn, want
anders worden de paarden in het vervolg wild en
dan zou men ze gaarne mak willen maken, maar
dit gaat dan natuurlijk moeielijk.
Vele landbouwers hebben gaarne vette paarden,
daar deze, naar men zegt sterk zijn. Spreker is
het daar niet mede eens. Vette paarden zijn in den
regel mooi, en op de markt zeer gewild, zoodat
men er daar in den regel veel geld voor krijgt.
Maar volgens spreker doet het niets af. Dat de
Fransche kooplieden het gaarne hebben, is natuur
lijk, want de paarden moeten dan groote reizen
maken, waardoor zij nog al afvallen.
Het voornaamste voor een paard, dat zware arbeid
moet verrichten, is groote spierkracht. Hier moet
men dus vooral op letten. Dat dit niet altijd samen
behoeft te gaan met vetheid, toont spreker aan
door de vergelijking met een haas, die ondanks
zijne magerheid naar verhouding tienmaal meer
spierkracht bezit dan een paard.
Iemand die goede prijzen voor zijn paarden wil
maken, moet zorgen, dat bij het fokken hengst en
merrie beiden in goede hoedanigheden overeenkomen
ook moet men een hengst niet te vroeg laten dek
ken, daar hij anders te gauw versleten is.
Te Artern woont een schoenmaker, die onlangs
een advertentie in het weekblad aldaar plaatste,
waarin den volke werd medegedeeld dat de schoen
maker Wiegmaun het beste middel ter verdrijving
van likdoorns bezat. De apotheker in gemelde plaats
gevestigd, die likdoornpleisters en zoo meer verkocht,
scheen beducht dat een mogelijke concurrentie van
«het bestemiddel tegen de genoemde kwaal hem
schaden zou en 't gevolg daarvan was de onver
wijlde indiening van een aanklacht tegen gemelden
schoenmaker, wegens onbevoegd verkoopen van
geneesmiddelen.
De schoenmaker deswege in rechten vervolgd,
stond dezer dageu voor de rechtbank. Hij verklaarde,
dat hij de bewuste advertentie had doen plaatsen
om zijn medeburgers en tevens zichzelven van dienst
te zijn. «Ik ben inderdaad in 't bezit van het beste
middel tegen likdoorns, maar ik zal mij wel wach
ten het te verkoopen. Wel bedien ik me er van,
want 't zijn mijn zeer doelmatige leesten, gevormd
naar de behoeften mijner begunstigers, dat wil
zeggen van hun voeten!*
De rechtbank ontsloeg den bekwamen leest- en
schoenmaker van alle rechtsvervolging.
c o
Tiet huis van Oranje. Een Antwerpenaar, die voor
de eerste maal iu Den Haag was, werd er door
een kennis rond geleid en met do merkwaardig
heden en de voornaamste huizen bekend gemaakt.
Na lang rondwandelen en beschouwen, zeide sin-
joorke; dit is alles zeer fraai, maar wees zoo goed
en wijs mij nu ook eens het huis van Oranje.*
In de gevangenis. Twee boeven zaten een partij
dam te spelen tot tijdverdrijf.
«Waarom gaat het?« vroeg de een.
«Om de eer!« was het antwoord.
Zekerheid. Gast. »De rokening is ƒ3.50, schrijf
maar op.«
Kastelein. «Ja, maar ik ken u niet eens.*
Gast. »Dat is niets. Leen mij je parapluie, dan
heb je zekerheid dat ik terug kom.
Vroolijk en onverschillig. «Wie is dat vroeg men
in een gezelschap.
«Dokter D.«
»Die schijnt nog al vroolijk van natuur te wezen.
«O, als je eens wist, hoe onverschillig hij voor
het leven is.
»Vau anderenliot iemand er opvolgen.
Flatteerend. President. Je bent vroeger ook al
eens veroordeeld?
Beklaagde, (gracieuselijk). Wel, wel, weet meneer
de president zich mijner nog te herinneren? Dat
flatteert mij waarlijk!
Een slimme student. Een student had in de con
versatie-zaal van zijn groote en algemeene kunde
gesproken, dat een der aanwezige gasten ten slotte
het geduld verloor en tamelijk bar zeide:
Thans hebben wij wel genoeg gehoord van
hetgeen ge kent en kunt; zeg mij nu ook eens
wat gij al zoo niet kunt en ik verzeker u dat ik
dat kan.
»Wat ik niet kan?* vroeg de student «Wel, ik
kan mijn hotel-rekening niet betalen en het doet
mij veel genoegeu, dat gij dit wel kunt.«
Onder algemeen gelach kwam de gast zijn be
lofte na en bleek het inderdaad dat hij kon, wat
de student niet kon.
De voorname punten van Brussel. Zeker iemand
heeft eene zonderlinge wijze, om voor 10 franks
aan ieder, op welke plaats ook, vijf voorname pun
ten van Brussel te laten zien. Zoodra hij de 10
franks ontvangen heeft zegt hij op het geld wijzend
«voila la Monnaie.« Dan steekt hij de franken in
zijne portemonnaie, en zegt «voila la place de la
Mounaie.« Zijn gevulde beurs nu toonende, «voila
la Bourse.Hij steekt deze in den zak en zegt:
«voila la place de la Bourse.* En eindelijk zich
tot den goeden man wendend die hem de 10 franks
gegeven heeft, zegt hij «Eu gij, gij vertegenwoor
digt «la place des Martyrs.* A.M.
Bij Ribérac kwam een boer met een zwaar pak
aan hot station. Daar de trein er nog niet was,
legde hij pak in de wachtkamer en sliep in. Een
beambte zag het pak, nam het op en wierp het op
de balans voor de bagage. Daar klonk een gil en
uit het pak kroop een kleine jongen, dien de vader
als bagage had willen meenomen
In de geheele wereld verschijnen tegenwoordig
34274 couranten en tijdschriften, met een gezamen
lijke jaarlijksche oplage van 10.592 000.000 exem
plaren of ongeveer Gdfo, ex. per hoofd van de geheele
menschheid. Europa houdt er 19.557 couranten,
Noord-Amerika 12.400, Azië 775, Zuid-Amerika 609,
Australië 661 en Afrika 132 bladen op na 16.500
couranten verschijnen in de Engelsche, 7800 in de
Duitsche, 3850 in de Fransche en rnim 1600 in de
Spaausche taal4020 couranten zijn dagbladen, j
18274 verschijnen drie, twee- of eenmaal 's weeks
en 8508 maandelijks of met nog langer tusschen-
poozen. Aldus deelt de Amerikaansche «Newspaper
and Bank-directory of thv world* mede.
In den loop van zijn rede van Donderdag be
schuldigde de heer Davidge, Guiteau, dat hij krank
zinnigheid veinsde, waarop Guiteau hem in de rede
viel, zeggende: «Ik heb nooit krankzinnigheid
geveinsd en na den 2den Juli nooit beweerd onge
zond te zijn. Ik ben even gezond als gij, Davidge,
en een beter mensch.* De heer Davidge gaf hierop
ten antwoord: «Hoort gij dat, heeren? Vergelijk
dat met hetgeen gij dag aan dag in dit gerechtshof
hebt gezien.* Voor het hof uit elkaar ging, ont
stond er een discussie over een verzoek van Guiteau.
«Ik wil een slotrede houden,* zeide hij. «Ik zou
de conclusie niet aan den besten rechter van Ame
rika willen toevertrouwen.* De districtsadvocaat
protesteerde er tegen, dat Guiteau weder een zit
plaats aan de raadstafel zou krijgen welke aanmer
king door het puliek sterk werd toegejuicht. Guiteau
schreeuwde het nu uit, tevergeefs trachtten de ge
rechtsdienaren hem tot bedaren te brengen. Judge
Cox zeide dat hij er niets op tegen had, dat de gevan
gene gehoord werd, wanneer hij zich als andere men
sehen gedroeg, nl. in overeenstemming met de wet
ten der welvoegelijkheid.
De heer Porter vroeg aan den rechter, of hij
voorstelde dat de gevangene van de raadstafel of
van het «doek* af zou moeten spreken, waarop
de rechter Cox antwoordde, dat hij tot nu toe niets
vooi'stelde, doch er op wees, hoe Guiteau van de
voorrechten misbruik had gemaakt. Hij (Cox) was
derhalve bevreesd dat hij zich in het vervolg ook
niet binnen de greLzen der welvoegelijkheid zou
houden.
Guiteau riep daarop uit: «Dat komt omdat ik
bedrogen ben geworden. Ik moest mijzelf verdedi
gen. Ik kan toch niet stil blijven en aan die menschen
toelaten, dat zij mij vertrapten.* Toen de zitting
werd opgeheven, bleef Guiteau nog schreeuwen.
De slotscène toonde opgewondenheid onder den raad
en hartstochtelijkheid bij den gevangene. De heer
Davidge vervolgde gisteren zijn rede. Guiteau bleef
een tijdlang stil, doch begon weder aanmerkingen
te maken, toen de heer Davidge over zijn familie
en zijn karakter sprak.
Naar gelang. Josephine, waarom kijk je toch
altijd eerst in de hoekjes van de schilderijen?
Ik zie eerst welke naam er op staatdan weet
ik, of ik het mooi moet vinden.
In 1848 hield de Pruisische Koning Frederik
W illem IV voor eenigen tijd verblijf te Charlot-
teuburg, waar hij door een bataljon grenadiers
werd bewaakt. Op zekeren avond ging de Koning,
zooals hij meer placht te doen, omstreeks midder
nacht eene kleine wandeling maken. Een schild
wacht, die hem ziet aankomen, maakt front en
presenteert het geweer.
Weet gij wel, miju zoon, vraagt Frederik Wil
helm naar den soldaat toe gaande, voor wien gij
het geweer hebt gepresenteerd?
Voor Zijne Majesteit, luidde het antwoord.
En waaraan hebt ge mij dan herkend? vroeg
de Koning.
An die dicke Kopp, antwoordde de gre
nadier zonder aarzelen.
De Kouing lachte en ging heen, maar ontbood
den soldaat den volgenden dag op het slot, waar
hij een paar thaler kreeg en in tegenwoordigheid
van de geheele Koninklijke familie en het hof moest
herhalen, dat hij zijn Vorst, ook al droeg Z. M.
geen uniform, altijd kon herkennen aan «zijn dik
ken kop.*
Vele landbouwers schijnen niet te weten, dat de
scheuten van aardappelen vergiftige bestanddeelen
iuhouden, die voor varkens nadeelig kunnen zijn.
Indien deze dieren er niet altijd van sterven, zij
zullen er toch door vermageren. In elk geval han
delt men voorzichtig, door de aardappelen van de
scheuten te ontdoen, alvorens ze aan het vee te geven.
Gorinchem, 16 Jan. Bij een aanvoer van onge
veer 100 stuks vee, was de handel vooral in kalfveo
heden zeer geanimeerd.
Prijzen enkele zware kalfkoeien 230 a 320
mindere qual. 160 a 240; dito vaarzen ƒ140
a 225melkkoeien a vare koeien
120 a 160; guiste vaarzen a
graskalveren a pinken a
enkele nuchtere kalveren 8 a 12.
Varkens, vette op levering 48 a 52 ct. per KG.
minder zware ct. per KG.; fokvarkens niet
aanwezig.
De prijs der goêboter was bij afloopende markt
1.60 a 1.30der weiboter a per K.G.
Kipeieren golden 1.20 a 1.30 de 26 stuks.
t Hcusdcn, 14 Jan. De prijs der boter 0.77 a
0.82 per stuk van 6 ons.
Eieren 5 cent.
aeu i
EN
Temenmeid.
Mevrouw do Wed. VERHAGENTierens te
Hèusden, verlangt tegen 1 Mei eene nette zindelijke
goéd kunnende koken en eenig huiswerk verrich
ten, boven de 25 jaren oud, van de P. G.
Aan hetzelfde adres wordt gevraagd een flinke
voor MEID, P. G. van half Februari tot Mei.
De Directie maakt bekend dat van af 20 Janu
ari a.s. trein no. 5 die tot lieden ten 3.20
namiddags van Waalwijk vertrekt, des namiddags
2 uur zal vertrekken, en den volgende loop hebben
WAALWIJK 2.—
BESOIJEN 2.5
SPRANG 2.15
SPRANGSE VAART 2.19
LOON OP ZAND 2 42
TILBURG (Heuvel.) 3.25
Terwijl de treinen 21 en 22 in plaats ten
3.33 en 3.45 respectievelijk ten 2.12 van Kaats
heuvel (Dorp) en 2.25 van Kaatsheuvel (Nieuwe
weg) zullen vertrekken.
faillissêmëntt
NOTARIS TE VEEN,
zal namens zijnen lastgever, krachtens artikel 1223
van het B. W., publiek
PROVISIONEEL op Zaturdug 21 Januari 1882,
FINAAL op Zaturdug 4 Februari 1882,
telkens des avonds ten zes ure,
in het Hotel «Het Wapen van Amsterdam* te
Heusden
J!
t« fabb
IJl
te
waarin wordt gedreven Margarine Boterfabriek,
aldaar bij het Kadaster bekend in Sectie A Num
mer 948, benevens het Erf van het Kadastrale
perceel Sectie A Nummer 936 aldaar.
Betaling der Kooppenningen 18 Maart 1882.
Aanvaarding bij de betaling der Kooppenningen.
Nadere inlichtingen worden op aanvrage door
voornoemden Notaris verstrekt.
J. s.
zul namens zijnen lastgever, publiek
DE NAVOLGENDE
afkomstig van Coenelia *Bleijenbekg te Wijk,
Provisioneel op Woensdag 25 January 1882,
Finaal op Woensdag 1 Februarij 1882,
telkens 's voormiddags ten tien ure, in het Regt-
huis te Wijk.
EERSTE KOOP.
a Een Landbouwersbedrijf
on Erf met Schuur, Moes-
s?s^fj& tuin, Boomgaard en Dijkhof,
ill. staande en liggende te Wijk
aan den Dijk, nabij den
Scheepstimmerwerf en aldaar bij het kadaster be
kend in Sectie A Nummers 407, 409, 410, 411,
412 en 413, groot 43 ares, 97 eentiares.
Te aanvaarden bij de betaling der kooppenningen.
TWEEDE KOOP.
Een perceel Bouwland,
liggende op den Moleno-n-
dert onder de gemeenteWjjk,
en aldaar bij het kadaster
bekend in Sectie ANommer
408, groot 53 ares, met binnenpaske.
Deze koop is verhuurd tot en met 1885 voor
122.'sjaars, en in genot te aanvaarden in
gaande 1882.
Beide koopeu zullen ook in massa worden geveild.
Betaling der kooppenningen 15 Maart 1882.
Nadere inlichtingen worden door voornoemden
Notaris verstrekt.
zal namen3 zijnen Principaalpubliek
Provisioneel op ZATERDAG 21 JANUARI 1882,
Finaal op ZATERDAG 4 FEDRUARI 1882,
telkens 's avonds ten zes ure, in het Hótel «Het
Wapen van Amsterdam* te Heusden:
staande aan de Vischmarkt te Heusden, bij het
Kadaster bekend in Sectie A, Nummer 936 aldaar,
waarin wordt gedreven
t II T\ II
w
ten dage der finale veiling, terzelfder uur en plaats,
zal publiek worden geveild:
Een groote Waterton met Kraan,
Tonnen, Schragen, Wagen, Tafels,
Jvvaaronder één liardsteenen), Bas
cule, Gewigt, Plet- en Snijmachine,
Vleesclimessen eu andere Gereedschappen tot het
vak behoorende.
Rektafel met ijzeren beugels, Kagchel, Kolenbak
en Pijpen.
Onderscheidene dubbele en enkele Nuairiemen,
van diverse lengte en breedte.
Kroon- en Engclsch lederen Croupons Bind- en
Naairiemeu.
Informatiën wordeu verstrekt ten kantore van
voornoemden Notaris en den Heer Gehard Maungré
te Heusden.
MET TEER TOT BASIS
Stellige genezing in weinige dagen van alle soorten van
wonden brandwonden, kwaadsappige zweeren, spleten
van den tepel, huid-en kankerachtige aandoeningen
euz Men wachte zich voor namaak.
DEPOT h\' ALLE GOEDE APOTHEKEN.