No. 136.
Woensdag IT Januari.
s f i
FEUILLETON.
In Noodweêr.
i
VOOR
UitgeverL. .T. YEEUMAN ITcusden.
Dit blad verschijnt eiken "\Y OENSDAG en Z A T E 11 D A G.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.Franco per post zonder prijs- ({j.
verbooging.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke re
Advertentiën worden ingewacht tot Maaj
stukken tot Maandag- en Donderdagavond
k;
E. V E E Y.
-oo-
2)
Zij ging vlak aan den rand van 't dek staan
en gaf zoo haar blozend gelaat opnieuw aan de
opspattende schuimvlokken prijs. Zonder haar echt
genoot aan te zien, sprak zij op gedemptcn toon
«Het bloed in mij, dat kwade wilde bloed is zoo
oproerig.
«Zoolang gij het niet beheerschen wilt, Meta,
maar gij zult het leeren,« antwoordde Hen
drik en zijn stem klonk bijna vaderlijk en ver
manend.
«Dat wil en dat zal ik nooit, want het is ster
ker dan ikriep Meta haastig, terwijl zij haar
blonde lokken achterwaarts schudde, waaraan voch
tige droppels hingen. «Neen, ik wil het niet; het
heeft er recht toe om te bruischen en te koken
Acteursbloed,» hoe dikwijls hoorde ik tante Clara
dat bij zich zelve zeggen in mijne kindschheid, als
ik woest en ontembaar was, en dan verdroot hel
mij dat ik de bcteekenisvan .dat woord niet be
greep. En dan weer, als mijn \vensehenep verlan
gens een hooge vlucht namen, als ik haüf prntfiV
en weelde streefde, dan zeide zij niets anders dan
»Prinsessenbloed« en strafte mij niet. maar nam
slechts somtijds mijn. hoofd tusschen hare smalle,
blanke handen en streelde mij. Jaren lang heb ik
haar om de verklaring van die beide woorden ver
zocht, maar zij weigerde steeds hardnekkig, en eerst
toen gij te Cur in ons stil bergstadje kwaamt en
zoo eigen met ons werd en mij zoo aardig aanzaagt,
mijn beste Hendrik, en ook zoo ai eens met mijn
tante gesproken had, toen gaf zij mij op zekeren
avond ongevraagd de begeerde opheldering. Wij zaten
in de tuinkamer, met de deuren wijd open de geur
der nachtviolen stroomdenaar binnen en de glim
wormpjes schitterden op het grasveld, waarop ik het
uitzicht had Zij hield plotseling op.
«Denk nu niet aan treurige dingen,» sprak haar
echtgenoot, «vooral nu niet.
«O neen,» antwoordde zij, maar haar verbleekt
gelaat logenstrafte die verzekering, «liet is maar
toevallig dat het mij nu juist in 't hoofd komt.
Acteursbloed, ja, dat vloeit door mijne aderen mijn
vader moet een onhandelbaar mensch geweest zijn,
anders nad hij zeker niet tegen mijn grootvaders
wil in aan zijn hartstocht toegegeven om een tooneel-
speler te worden. Hij was stellig niet zoo'n goede
zoon als gij, Hendrik, maar welke vooruit-
Richten had hij ook, hij, een gering, arm, landedel
man? Ik voel dat hij een groot kunstenaar was,
-mijn arme vader.
Zij zweeg weder, zuchtte even en legde toen hare
hand op den arm van haar echtgenoot.
«Ik kan ook wel begrijpen, dat die schoone
Russische prinses liefde voor hem gevoelde en einde
lijk toen alles zich tegen die liefde verzette, er alles
voor prijs gaf en met hem vluchtte. Trouwens, zij
hebben niet lang hun geluk genoten als een paar
voortgejaagde beesten
«Meta,» waarschuwde Hendrik weder zacht en
liefderijk.
Een donkere blos kleurde het gelaat der jonge
vrouw zij schudde wrevelig het hoofd en vervolgde
met zichtbare ontroering
«Als een paar beesten heeft men ze. voortgejaagd,
van stad tot stad de armen der machtige Russische
familie reikten zeer ver en eindelijk schoot de broe
der mijner moeder den verleider dood, in een
duel, zeide men het zal er echter een duel naar
geweest zijn men heeft hem vermoord, dat voel j
ik ook. Tante Clara heeft het nooit willen erkennen,
maar toch was er iets in haar blik, als ik mijn
vermoeden uitsprak, dat die goede tante Clara 1
Hendrik Dornedden viel zijn jonge vrouw niet
meer in de rede hij staarde met smachtende oogen
op het schoone gelaat, dat met ongewone bewege
lijkheid elke aandoening in haar binnenste weer-
ka;
»a?
de(9
koi
no#'i
Cla
vare
haaj
in
mi|
vei
\WsË&
relt
bat
vod
hoi
jen]
de
ku<
gek
als
ongeweitigil uieer:v
Er parelde een traan in hare blauwe sterrenoogen.
Hendrik Dornedden werd door zijne aandoeningen
overmeesterd hij opende zijne armen en drukte de
geliefde vrouw aan zijn borst.
(Wordt vervolgd.
liet Land van
en Alle
I
NOVELLE VAN
V0(
