BUITENLAND.
BINNENLAND,
Ziedaar, waarde lezer, de witte plek is
gevuld. Men moet zich weten te behelpen.
We hopen nu ten slotte maar, dat ge dit
vluchtige schetsje, dat allerminst op den
naam van portret aanspraak mag maken,
voor lief nemen en niet het voorbeeld volgen
zult van de schoone, die met een photografie
voor zich, ons zoo onbarmhartig. de waar
heid zei.
HEUSDEN, 14 Juli.
Gisteren avond ten circa 6 uur ontlastte zich
boven deze gemeente een zwaar onweder. De
regen, vergezeld van hagel, kwam met stroomen
nedervallen. In enkele straten, waarvan de
riolen die massa water niet kouden verzwelgen,
was voor een oogenblik de passage gestremd.
Hoe dankbaar men ook was dat de regen de
drukkende hitte kwam vervangen en gelijkertijd,
of voornamelijk, den landbouw het zoo lang ver
beide vocht kwam brengen, toch is het nat slechts
weinig in den grond gedrongen en zou meerdere
regeu nog zeer gewenscht zijn.
Een verhaal, dat de knecht van den veerman
van hier op Nederhemert driemaal uit zijn bootje
zou zijn gewaaid, werd, hoe onwaarschijnlijk ook,
met veel ophef verteld. Bij onderzoek bleek ons
dat genoemde knecht, die halfweg de Maas was
toen liet onweder zoo geweldig kwam opzetten,
geen kans meer zag om tegen den stroom op te
roeien en gebruik makeude van den lagen water
stand, uit het bootje is gesprongen om al badende
met zijn vaartuig achter zich den wal te bereiken.
t De vorige week hebben zich hier twee
gevallen van mazelen voorgedaan. In twee dagen
tijds is er echter geen nieuwe aangifte gedaan.
t Ook de schoolopziener in het district Til
burg is in beroep gekomen van het besluit van
Ged.-Staten dezer provincie, waarbij is vernietigd
het besluit van den Inspecteur van het geneeskun
dig Staatstoezicht, houdende afkeuring van de open
bare school alhier, als schadelijk voor de gezond
heid der leerlingen.
t NEDERHEMERT, IE Juli. Het getal bezoe
kers bij het algem. Chr. jongelingsfeest, hier
Woensdag 1.1. gehouden, dat door sommige bladen
3000 en E500 wordt genoemd, heeft in werkelijk
heid 2200 2300 personen bedragen.
t In uw jongste nummer komt een bericht
voor uit Welle, betreffende den brand van Woens
dag 1.1. Floewil uwen berichtgever in hoofdzaak
de zaak naar waarheid vertelt, toch had onzes
inziens wel eenigen meerderen lof aan de brand
weer dezer gemeente kunnen worden toegekend.
De spoed waarmede de brandspuit van Nederhemert
op het terrein verscheen, gevoegd bij de diensten
die zij presteerde, lang voor de spuit van Welle
was aangekomen, maakt toch ook wel aanspraak
op eenige verdienste. (Ingez.)
Op den 3u Augustus zal de heer Baljon
zijne intrede alhier houden en door Dr. J. J. P.
Valeton Jz., hoogleeraar te Utrecht, bevestigd
worden.
t BRAKEL, 14 Juli. Waren in de vorige week
de onweêrsbuiën hier, meestal geheel of grooten-
deels misgedreven, gisterennamiddag omstreeks 7
ure woedde er boven deze gemeente eene donder
bui die raak was, vergezeld van een heerlijken
regen, maar ook van een geduchten wind. Vooral
boven het veer was het een vreeselijk weer. Een
stuk van het dak werd van het huis geslagen en
een vijftal boomen door den bliksem getroffen of
door den storm geveld. Een oogenblik heerschte
daar een zoo groote duisternis, dat de bewoners
door angst gedreven en niet wetende wat hun
overkomen zou, in den kelder vluchtten.
tDonderdagnamiddag wilde G'. Parel, scheeps-
venter, aardappelen aan eene schroefboot brengen.
Tot dat einde maakte hij het touw van de roei
boot waarin hij gezeten was, vast aan het schip,
dat die boot op sleeptouw had. Het bleek echter,
dat het touw te kort was, waardoor de roeiboot
omkantelde en P. te water geraakte. Zeker zou
hij verdronken zijn indien de opvarenden niet met
een haak ter hulpe toegeschoten waren en hem
zoo van een anders wissen dood redde.
tANDEL. Sedert eenige dagen heerschte eene
sterke spanning tusschen den Raad der gemeente
en den burgemeester. Twee vergaderingen belegd
geworden konden niet doorgaan, doordien de leden
niet opgekomen waren. Kleine oorzaken hebben
soms groote gevolgen en zoo ook hier. Een pach
ter van hooigras, hetwelk de gemeente toebehoorde,
was eene kleine som hierop schuldig gebleven en
nu werd hem door den burgemeester de pacht
voor het hooigewas van dit seizoen niet toegestaan,
zonder aanzuivering of goede borgstelling.
De motieven der Raadsleden, dat de pachter
voor deze geringe som niet in gebreke zou blijven,
alsmede de betuigingen van andere personen hier
omtrent, schenen voor den burgemeester volgens
de wet niet van kracht te zijn. Het bestuur mach
tigde toch den pachter te maaien en de burge
meester deed de maaiers door gewapende macht
van het hooiland verwijderen en dit bewaken. De
leden van den Raad dienden daarop eenparig hun
ontslag in.
DRONGELEN. De aan den gemeenteraad aan
geboden gemeenterekening over 1883, heeft eene
ontvangst van 4343,48, bij eene uitgaaf van
ƒ4399,325; zoodat zij sluit met een nadeelig
slot van 55,845.
KAATSHEUVEL. Kaatsheuvelsche duiven vlo
gen dezer dagen van Bordeaux huiswaarts. Niet
tegenstaande zij door onweersbuien werden opge
houden, kwamen de dieren toch meerendeels
behouden thuis; maar de eerste aankomende had
er van Maandagmorgen 4 tot Woensdagavond 7.20
uren over gedaan.
TILBURG. Een groenteboer uit Breda, die
tweemaal 's weeks de markt alhier met zijn
groentewagen bezocht, is deze week bij zijne te
rugreis op zijn wagen door de felle hitte bezweken.
t GORINCHEM, 14 Juli. Gisteravond om
streeks 7 uren woedde weder boven deze en vele
gemeenten in den Alblasserwaard een hevig onweder,
vergezeld van slagregens en hier en daar ook van
hagelbuien. Al spoedig werd van hier in de rich
ting van Kuilenburg een brand bespeurd. Te
Meerkerk sloeg de bliksem in een boom en ver
volgens door het openstaand raam in eene woning,
beschadigde eenigzins het behang, doch veroor
zaakte geen brand. Ook te Hoornaar werd een
aan de vaart staande hooge schietwilg getroffen
en over eene lengte van wel drie meter van zijn
schil ontdaan.
t Het vurig luchtverschijnsel, dat volgens
een bericht uit Langerak in sommige couranten,
den 4n dezer 's avonds in zuidelijke richting op
circa 30 graden aan den horizon werd waargenomen,
is waarschijnlijk niets anders geweest dan een bij
zonder soort vuurpijl, door eenige heeren alhier
dien avond op dat uur afgestoken.
t WOUI)RICHEM7"ZMeüüg 12 Juli j.l. is
in de vergadering van gecommiteerdeu van het
visschersgild benoemd tot penningmeester der vis-
scherij, in de plaats van wijlen II. van Straten
Sr., het lid van de gecommitteerden J. Kentie JAz.
Zuinigheid met vlijt enz.
Terwijl de Eerste Kamer flink heeft doorgewerkt,
heeft zij niet verzuimd te toonen dat 't haar ernst
is met de leus van zuinigheid.
Zij verwierp de onteigeningswet voor de sluis
op de Drentsche hoofdvaart.
Alleen om te sparen?
Misschien ook wel om den heer Minister van
Waterstaat eens duidelijk aan het verstand te
brengen wat hij in de Tweede Kamer niet wilde
begrijpen, dat, al ia zelfs een begrootingspost
toegestaan, de wetgevende macht nog meester blijft
om te beletten, dat die post ook wordt uitgegeven.
De Eerste Kamer laat niet met zich spotten.
In de op 11 Juli gehouden vergadering van
den „Nederlamlschen journalistenkring*, is de
volgende motie met algemeene stemmen aangeno
men.
De Nederlandsche Journalistenkring;
Overwegende dat bij de plechtige herdenking
van den dood van Prins M illem I op 10 Juli jl.
in de Nieuwe Kerk te Delft, aan de vertegen
woordigers der pers elke medewerking van de zij
de van het Gemeentebestuur van Delft is onthou
den
dat uit de overigens van leden der regelings
commissie en wethouders ondervonden welwillend
heid mag worden afgeleid, dat in deze geheel te
denken is aan persoonlijke opvatting van het hoofd
der Gemeente;
dat zelfs afdrukken van de gedachtenisrede door
het Gemeentebestuur aan een deel der geuoodig-
den voor den aanvang der plechtigheid uitgereikt,
aan de eveueens genoodigde vertegenwoordigers
der dagbladen, door het hoofd van het Gemeen
tebestuur uitdrukkelijk en in zeer onaangename
bewoordingen zijn geweigerd.
Protesteert tegen die onhoffelijke bejege
ning en miskenning van de pers, de natuurlijke
vertegenwoordigster van het pupliek, dat volko
men gerechtigd was van deze nationale Gedenk
dag zoodra mogelijk volledig bericht te ontvan
gen
besluit van dit protest mededeeling te doen
aan het Gemeentebestuur van Delft en afschrift
daarvan te zenden aan de dagbladen ter mede
deeling in hunne kolommen.
Zondagmorgen zijn te Haarlem aan het station
saamgekomen een 600-tal sociaal-democraten, ver
gezeld van vrouwen en kinderen. Zij hebben zich
in optocht door de stad begeven, met een groot
rood vaandel en een trompetter voorop, langs het
z/Huis terCleeff,* naar het Bloemendaalsche Bosch,
waar zij verscheiden uren doorgebracht hebben.
Er werd gezongen en er hadden openbare bespre
kingen plaats. Tegen het vertrek ontvingen zij
namens den burgemeester van Bloeraendaal de
mededeeling, dat de burgemeester voortaan zoo iets
nooit meer in het Bosch zou toelaten. Tegen den
avond vertrok men zingende over Overveen naar
Haarlem terug. Onderweg hebben eenigeu der
vburgers* zich wel wat onhebbelijk tegen perso
nen, in rijtuigen gezeten, uitgelaten; ook tegen
over dames, die zij uitmaakten voor „leelijke
vleeschvreetsters*, „dieven* enz. Zelfs ontvingen
de rijdenden den raad hun rijtuigen te verkoopen
en de opbrengst te geven aan de sociaal-democraten.
Te Haarlem werd, evenals het vorige jaar, een
vergadering gehouden in een gebouw, waar enkele
binnendringers, die floten en sisten en die niet
behoorde» tot de leden der vergadering, buiten
werden gedrongen terwijl een hunner zelfs door
een glazen deur werd gesmeten.
Uit Haarlem zelf schrijft men ons nog het
volgende
Gisteren namiddag had alhier in hes,t koffiehuis
„De Korenbeurs* aan het Spaarne een gezellige
bijeenkomst plaats van ongeveer 250 sociaal
democraten, mannen, vrouwen en kinderen, die
's morgens een uitstapje naar Bloemendaal hadden
gemaakt.
Kort voor hun vertrek uit genoemd koffiehuis
hadden zij uit een der bovenramen een roode vlag
gestoken, hetgeen al spoedig oploop verwekte. Er
werden onder de voor het koffiehuis verzamelde
menigte liedjes geworpen, die echter ongelezen
werden verscheurd. Daarop drong men met geweld
ineenen dat zij met hun geld alles kunnen doen, al
zou ik mij ook ongelukkig maken ik wil het
nu eennaal niet!»
«Dut zult gij zeker,» zei vrouw Mertens, terwijl zij
bedroefd het hoofd schudde. «Denk eens, kind, als
er eenmaal geen geld meer uit de stad komt, wat
zal er dan van u worden?»
«Wat kan mij dat geld schelen,» antwoordde zij
scherp. «Dat is het uwe, moeder, en dient om uwe
zorgen te verlichten. Als gij echter dood zijt, wil ik
geen penning meer ontvangen. Zoolang ik hier dit
huisje en ons stukje land heb, zal ik niet van hon
ger sterven. Daarom zal alles bij het oude blijven
zooals het tot dusverre geweest is. Maar houdt nu
op, moeder, en laat ons eten.»
«Gij hebt het stijve hoofd van uw vader en dat is
Mertens ongeluk geweest,» zuchtte de oude vrouw.
Maar zooals gij wilt, kind, die niet te raden is,
die is ook niet te helpen.»
«Dit mag waar zijn, moeder, doch kom nu aan tafel.
Hanna had nog een andere reden, die haar aan
spoorde om het aanbod van den boer met fier
heid van de hand te wijzen, doch dat kon zij hare
moeder niet zeggen. De liefde, die heden alle banden
had verbroken, die heden over haar levenslot had be
slist, gaf haar den moed om tot het laatste oogen
blik voor haar recht te strijden. Zij wilde den ge
liefde ten minste toonen, dat zij zijner waardig was,
al zou zij ook nooit de zijne worden.
(Wordt vervolgd.)
Zij doen u de hardheid der veroordeeling
vergeten en verzoenen u met uwe rechters.
Maaudagochtend had eene volksverzameling plaats
tegenover de kerk in de rue Saint* Merri te Parijs,
alwaar eene elegant gekleede jonge vrouw een po
ging had gedaan om een klein meisje te ontvoeren.
Het kind was aanvankelijk na het ontvangen van
lekkernijen bedaard meegegaan, maar op het oogen-
blik dat de vrouw het op den arm nam, begon het
te schreeuwen.
De vrouw trachtte nu weg te komen, maar werd
door de omstanders gegrepen, aan de politie over
geleverd, naar het bureaa geleid, terwijl de kleine
in de ouderlijke woniDg terug werd gebracht.
Bij het verhoor voor den commissaris heeft zij
elke opgave geweigerd. Geen eukel papier tot aan
wijzing werd op haar bevonden, maar in een der
zakken bevond zich een marokijn lederen porte
feuille, gemonteerd met een grafelijke kroon, be
vattende twee bankbiljetten, elk van 100 francs en
een portemonnaie, inhoudende vier twintig francs-
stukken en oonig klein geld.
In afwachting van den uitslag van het onder-
O O
zoek is de vrouw voorloopig ter beschikking van
de justitie gesteld.
Met den schedel van Olivier Cromwel is men
raar omgesprongen. Het lijk lag begraven t.e West
minster, en op den gedenkdag van het overlijden
van Karei I liet zijn zoon het lijk opgraven en den
schedel op een piek steken. Zoo bleef hij daar vijf
en twintig jaar lang »geëxposeerd toen eensklaps
het lichaamsdeel door een hevigen rukwind werd
afgeworpen. Een schildwacht raapte den schedel
op en bewaarde hem als iets, dat hem dierbaar
was. Toen de militair stierf, verkochten de nabe
staanden den schedel aan een cnriositoitenkoopman,
die er verschillende steden mede afreisde eu hem
voor geld liet zien. Tijdens de Fransche revolutie
is het merkwaardige stuk nog te Londen vertoond
en na dien tijd heeft men hot niet meer terug
gezien.
Gounod zal voor het muziekfe-st te Birmingham,
dat in 1885 zal gehoudeu worden, een oratorium
componeeren dat den titel zal dragen van »I)ood
en Levenen uit twee stukken zal bestaan. De
uitvoeriug vau dit werk zal tvvoe en een half
uur duren.
Euu Engelsch oudheidkundige heeft dezer dagen,
onder allerlei voorwerpen uit den tijd der »holeu-
meusehtm« een voorraad paarleu gevonden, welke
sporen droegen van aaueen geregen te zijn geweest.
Hierdoor wordt het vermoeden bevestigd dat ook
de voorwereldlijke schoonen zich met paarleu ver
sierden.
In ltusland is octrooi verleend op een nieuw
soort lucifers. Het onderscheidt zich van de ge
wone door het ontbreken der zoogenaamde koppen.
De hou'jes zijn door don uitvinder gedrenkt in een
vloeistof, die ze door een lichte wrijving ontbrand
baar maakt. Do nieuwe lucifers branden langzaam
af, worden gemakkelijk uitgeblazen en kunnen dan
op dezelfde mmier weder aaugestreken eu dus
verscheidene malen gebruikt worden. De uitvinder
beweert dat men daardoor miutens 75 pet,, zal
uitwinnen.
In Moravië zijn twee steenkolenmijnen in brand
in het district östrau. Het kasteel Grafenegg,
van de familie Brenner, is afgebrand. Het bevatte
een aantal kunstwerken.
En wat het geld betreft, ik wenschte dat ik den man
in de stad kende, die zeker met goede bedoelingen
mijne moeder elk vierendeel jaars die ondersteuning
schenkt, opdat ik tot hem kon gaan, oin hem te zeg
gen hoe die nijdige hoeren ons geplaagd en gehaat
hebben en Ime hij ons met zijne weldaad onheil heeft
berokkend.-Omtrent u had ik echter hetere gedachten
gekoesterd dan aangaande de mindere hoeren, die van
nijd en afgunst dreigen te hersten. Volgens het zeggen
van de menschen toch, zijt gij de verstandigste van
het geheide dorp.Dit zeggende keerde zij zich om.
De hoer scheen werkelijk aangegrepen door de opge
wondenheid, die uit de gelaatstrekken van het meisje
sppak.
«Nu laat ons daarover niet verder spreken, llanna,»
zeide hij. «Wat voorhij is, is voorhij, en men handelt
het verstandigst door het verledene'te vergeten en te
bedenken wat ons voor liet tegenwoordige het best
past. Denk nog eens goed na over mijn voorstel aan
gaande den akker. Zeg eens, wat wilt gij hier uit
voeren? Een man krijgt gij uw leven lang niet, en
gij zult toch zeker niet wenschen, eenmaal als oude
vrijster de gemeente tot last te komen. En waar zal
het anders met uwe eigenzinnigheid op uitloopen
«Denkt gij, dat ik een van u tot man zou willen
hebben? Geluol't gij, dat ik uwen Gebhardt met al
zijn geld en goed en zijne bezittingen zou nemen,
als hij aanzoek om mijne hand deed? Dan vergist
gij u deerlijk, boer! Mijn man moet er heel anders
uitzien. Doch laat ons het gesprek eindigen. Bekommer
u slechts om uwe eigene zaken en laat mij met rust.
Van liet verkoopen van den akker komt niets
De hoer stak beide handen in zijne broekzakken en
zag Hanna met zijne koude, grijze oogen stijf aan.
D'e toorn deed de aderen aan zijne slapen sterk zwel
len, maar evenwel hield hij de kwetsende woorden,
welke hem op de lippen zweefden, terug. Een man
als hij zou zich naar zijne gedachten te zeer verlagen
indien hij met zulke lieden ging twisten.
«Zooals gij wilt,zei hij onverschillig; «ik had
echter gedacht dat gij verstandiger waart. Ik loop u
met het geld niet na, dat moet gij niet denken. Als
uwe woorden u echter mochten- berouwen, kom dan
op de Nimlashoeve, dan zullen wij de zaak waarschijn
lijk nog wel eens kunnen worden.Met een lichten
hoofdknik nam hij daarop afscheid en ging langzaam
en met afgemeten treden langs de dorpsstraat naar huis.
Moeder Mertens had uit eerbied voor den rijken boer
het gesprek zwijgend aangehoord. Nauwelijk had hij
zich echter verwijderd, of zij begon luide te jammeren
en te klagen.
«Kind,zeide zij, «gij hebt den man zeer boos
gemaakt en hij heeft eene groote macht in het dorp.
Wat zal ons nu overkomen de lieden gunnen ons
niet eens het licht in onze oogen.
«Wat zouden zij ons meer voor kwaad kunnen
doen,» antwoordde Hanna. «Wees maar bedaard,
moeder, zoolang ik leef, zal niemand u eenig nadeel
doen !a
«Waarom hebt gij den akker niet gegeven, kind,
hij brengt ons zoo weinig op en geeft zooveel werk.
Wij haddden veel geld ontvangen en den hoer van
de Nimlashoeve tot een vriend gemaakt. Ik, oude
vrouw, zal zoo lang niet meer leven, maar voor u
zou het goed geweest zijn. Uwe onnadenkendheid heeft
nu zeer zeker alles bedorven: uwe scherpe woorden
vergeet hij nooit
«Klaag niet, moeder. De lieden hier hebben ons
nooit iets goeds gedaan en kunnen van ons geene
vriendschap verwachten en ik verlang de hunne vol
strekt niet. Ik ben zonder die vriendschap groot ge
worden en hunne vijandschap kan ik best verdragen.
Wij behooren hier, even zoo goed als die boer van
de Nimlashoeve. Wij zullen ons, zoolang ik het kan
verhinderen, niet uit de gemeente laten dringen.»
«Ja, kind, dat heb ik vroeger ook gezegd, maar
mettertijd verkrijgt men andere gedachten. Zie, Hanna,
de boer van de Nimlashoeve heelt gelijk, gij krijgt
hier uw leven lang geen man en ik heb n toch
in deugd en eere groot gebracht. 0, God, dat mijn
goede Mertens ook moest sterven om ons zoo hulpeloos
achter te laten! Hij was zeker een hijzonder man,
die met niemand op een vertrouwelijken voet leefde
en zijne eigenzinnigheid heeft hem ook in het ver
derf gestort, maar hij was toch goed. Had hij maar
naar goeden raad geluisterd, dan leefde hij misschien
nog en niet ons zou liet veel beter gesteld zijn.»
De oude vrouw pinkte een traan uit haar oog.
Hanna was dergelijke taal van hare moeder zoo
gewoon, dat zij daarop thans geen acht sloeg en de
tinnen borden op de gladde houten tafel terecht
zette.
«Zeg, Hanna, vervolgde vrouw Mertens, «heeft de
boer u geen goeden raad gegeven? Het zou mij wel
zwaar vallen ons huisje, waarin ik oud en grijs ben
geworden, te verlaten, maar om uwentwege moet het
gebeuren. Laat ons van hier naar eene andere plaats
gaan, waar men ons niet kent, of naar de stad waar gij
in dienst kunt gaan. Daar zult ge ook wel een man
vinden en ik zal rustig kannen sterven als ik. weet
dat gij goed verzorgd zijt.
«Genoeg, moeder, zeide Hanna vastberaden. «Gij
meent het goed met mij, dat weet ik, maar als gij
mij bemint, spreek dan nooit weer van verhuizen.
Dat mag niet gebeuren. Hier in de gemeente is onze
plaats en krijg ik hier geen man, dan moet ik in
's hemelsnaam maar een oude vrijster worden. Ik
wil het niet doen ter wille van de groote boeren, die
<5 i
