BUITENLAND.
BINNEN LAND.
Koningin Victoria kan niet klagen dat het haar aan
aardsche middelen ontbreekt.
Het landgoed Osborne is nu minstens vijfmaal zoo
veel waard als toen het, veertig jaar geleden, door
de Koningin en Prins Albert gekocht werd. De be
zittingen der Koningin in Balmoral hebben een uitge
strektheid van meer dan 30,000 morgen. Claremont
werd haar in 1806 tot levenslang gebruik geschonken
maar voor drie jaar heeft zij het voor 78,000 p. st.
aangekocht, terwijl de waarde op 150,000 p. st. ge
steld wordt. Ook in Koburg heeft zij eigendommen
en de Prinses van Hohenlohe (hare stiefzuster) ver
maakte haar de villa Hohenlohe, te Baden, een van de
aanzienlijksten dier streek. Wat haar persoonlijk ver
mogen betreft, werd haar door den heer Nield ruim
500,000 p. st. vermaakt en het door den Prins-ge
maal nagelaten bedrag kan op ongeveer 600,000 p. st.
gesteld worden, ofschoon de bepalingen van zijn testa
ment streng geheim zijn gehouden. De Koningin moet
ook een reusachtige som van haar civiele lijst bespaard
hebben. Sedert den dood van Prins Albert, is het
algemeen beheer over de zaken der Koningin aan lord
Sydney opgedragen.
Te Parijs zijn in den laatsten tijd vloeren van glas
veel in gebruik gekomen. In sommige winkels en
nieuwe kantoren bestaat de geheele vloer en grondver-
dieping uit glas, waardoor de kelders verlicht en tot
het bewaren van goederen, papieren van waarde en
zelfs voor werkplaats gebruikt kunnen worden.
Volgens een bericht aan de «Figaro» zou Moltke
aan een hersenverlamming lijden hij kan haast niet
loopen en als hij eet, moet een bediende hem den
mond afvegen.
Door de Duitsche afschaffersvereeniging wordt nu
met nadruk gewaarschuwd tegen het gebruik van
bedwelmende dranken tegen de cholera, dat zooals
men weet van andere zijde als een uitstekend mid
del werd aanbevolen, maar volgens haar uiterst ge
vaarlijk is, daar het gebruik van sterken drank het
gevaar voor cholera vermeerdert en het grootste aan
tal der slachtoffers van deze ziekte bestond uit mon-
schen, die gewoon waren aan drankgebruik.
Droogte of vocht om de ziektekiem onschadelijk te
maken de bacillen-oorzaak of gevolg van de
ziekte sterke drank geneesmiddel of nadeelig
Koch, Pasteur, Bert het geldt hier ook al: «Wat
ons de wijzen als waarheid verkonden, straks komt
een wijzer die 't wegredeneert.En 't is voor de
leeken om meer en meer in de war te raken.
Te Moskou heeft zich eene vrouw van een aan
zienlijk koopman door verbranding van het leven be
roofd. Des morgens om half negen ging zij als ge
woonlijk, toen haar man zijne zaken was gaan doen,
naar haar kamer, ontkleedde zich, wreef zich met pe
troleum in en stak zich in brand. Men verdiept zich
in gissingen, wat de reden van deze wanhopige daad
kan zijn. Zij was 11 jaren gelukkig gehuwd ge
weest en in 't bezit van 4 kinderen.
Het dorp Villarlarin, in Savoye, is door het inslaan
van den bliksem nagenoeg geheel afgebrand. Acht en
vijftig huizen zijn vernieldalleen de kerk, de pastorie
en acht huizen bleven gespaard. De ongelukkige in
woners, wier oogst juist binnen was, zijn van alles
beroofd.
Ook in het Fransche dorp Saint Privaat, bij Tulle,
is groote schade aangericht door een brand die 44
huizen in de asch legde. Bij deze ramp waren ook
menschenlevens te betreuren. Drie kinderen en een
vrouw kwamen in de vlammen om.
indien ik mij niet wilde verraden.
Sedert dien tijd ben ik hartvochtig en verbitterd
gewordenik heb alle menschen gehaat en mij zeiven
nog verreweg het meest.
Iets restte mij nog van alles, wat ik eenmaal had
bezeten mijn zoon, mijn Karei. De domme men
schen meenden dat ik hem niet liefhad en hij zelf
geloofde het waarschijnlijk ook, omdat ik hem zoo
streng heb opgevoed. Maar zou dat mogelijk kunnen
zijn? Zou men datgene niet beminnen, wat ons aan
de aarde bindt? O, God weet hoe lief ik mijn zoon
heb! Dat ik hem zoo streng opvoedde, geschiedde
alleen met het doel om hem gelukkig te maken.
Hij moest eenmaal de trots en de roem van ons ge
slacht wordendit was mijn wensch. De deugden
van ons voorgeslacht, doch ook deze alleen, moesten
eenmaal bij hem tot volle ontwikkeling komen en al
het verkeerde moest worden uitgeroeid. Omdat ik reeds
vroegtijdig bij mijn zoon een groote mate van wraak
gierigheid en stijfhoofdigheid ontdekte, heb ik getracht
deze ondeugden met wortel en tak uit te roeien,
doch het is mij niet gelukt. Hij heeft deze ondeug
den van zijne vaderen geërfd, want alle Krantzen
zouden liever zijn gestorven, dan het hoofd te buigen.
Uw aanblik kon ik niet verdragen, Hansa. Als gij
mij met uwe groote ernstige oogen aanzaagt, was het
mij net alsof ik in de brekende oogen uws vaders
staarde.
Thans weet gij alles, meisje, en kunt nu vrij en
onbevangen oordeelen. Ik heb uw vader van het leven
beroofd, maar hij heeft mij nog oneindig meer ont
roofd, want een vreugdeloos en eenzaam leven is het
ellendigste lot dat den mensch kan treffen. Spreek
vrij de zwaarste vervloeking over mij uit, indien gij
dit kunt doen ik buig mijn grijs hoofd ter neder,
want ik heb niets te verliezen. Daar ligt mijn zoon
Karei. Ook hij heeft zich van mij gekeerd. Als hij
mij verlaten en u volgen kan, sta ik geheel alleen
op de wereld!»
Slot volgt.
Te New-York is een hotel gebouwd, dat den vorm
heeft van een olifant. Het is 122 voet hoog, 180
voet lang en staat op een plat van 350 vierk. voet.
IJzer en hout, met tin overdekt, zijn de materialen. In
eiken poot van den olifant is een trap, ook in den
snuit is een trap. Men zegt, dat er in het hotel plaats
is voor 6000 gasten.
Aangaande het verongelukken van het stoomschip
«Amsterdam,» op Sable Island, zijn nog de volgende
bijzonderheden per mail uit Halifax ontvangen:
Op 19 Juli vertrok gemeld stoomschip van Amster
dam naar New-York met 12 kajuits-en 212 tusschen-
dekspassagiers, benevens een lading stukgoed, bestaande
uit haring, tabak, rijst, enz. Ten gevolge van mistig
weder was het onmogelijk om waarnemingen te kun
nen doen, waardoor het schip vijf-en-dertig mijlen uit
den gewonen koers geraakte en op 30 Juli des avonds,
omstreeks tien uur, plotseling aan den grond liep;
men meende toen op een ijsberg te hebben gestooten.
De schok was niet hevig, maar had toch ten gevolge
dat alle passagiers aan dek kwamen. Er woei slechts
een lichte koelte en ofschoon de zee over het schip
heensloeg, werd voor geen onmiddellijk gevaar ge
vreesd. De gezagvoerder gaf aan de equipage bevel
de lading overboord te werpen, waarbij menig passa
gier de behulpzame hand bood.
Den volgenden dag werden pogingen in het werk
gesteld om het schip vlot te krijgen, maar deze moch
ten niet baten, en in den namiddag van denzelfden
dag werd een der booten uitgezet, waarin zich 35
der opvarenden begaven, onder bevel van een officier,
koersende naar de kust. Andere booten werden onmid
dellijk daarna te water gelaten, totdat de «Amster
dam» geheel was verlaten.
De eerste boot bereikte gelukkig de kust, na een
moeilijken en gevaarvollen tocht van vijf uur, daar de
zee zeer hol stond. De tweede boot, welke reeds dicht
bij land was, trachtte een aanvaring te voorkomen met
een in de nabijheid zijnde boot, maar kreeg een zware
zee over, waardoor ze vol water liep en al de zich
daarin bevindende personen te water geraakten. Aan
sommigen gelukte het in een uitgeputten toestand de
kust te bereiken, terwijl anderen door de in de na
bijheid zijnde boot werden gered. (Hbl.)
In Zuid-Afrika is een buitengewoon groote diamant
van 457 karaat gevonden en aan Londensche koop
lieden verkocht. De kleur is zeer schoon en evenaart
die der Indische diamanten. Geslepen zal hij ten minste
220 karaat wegen, zoodat hij grooter is dan de thans
bestaande.
HEUSDEN, 21 Aug.
"t Gisteren avond arriveerde alhier de rader
stoomboot //Zalmverwachting'', een miniatuurbootje
dat iT/g voet diepgang heeft. Bij den zeer lagen
waterstand, tijdens de eb, zullen de passagiers
en goederen hiermede van hier naar Wijk op de
booten van De Beer Co. worden vervoerd.
t DRONGBLEN. Hoe noodig het is werktui
gen te hebben waar de werkman op vertrouwen
kan, is ook nu weder gebleken. De rietdekker
G. T. alhier had 1.1. Woensdag bij het afklim
men van een dak, door het breken der ladder,
het ongeluk zijn been te breken.
t G1ESEN. Het herv. kerkbestuur heeft zich
voor den tijd van een jaar geabonneerd bij de
vereeniging „De vrienden der waarheid" te Am
sterdam, om tegen 15 per beurt, iedere 14
dagen des Zondags in de kerk eene redevoering
te erlangen van een evangelist.
t WERKENDAM. Met genoegen kunnen wij
vermelden dat het lot onzer kleinen in verschil
lende opzichten aan goede handen is toevertrouwd.
Niet meer het systeem met de plak, dat de kin
deren tot den onderwijzer als de gevreesde man
deed opzien en een bezoek van de leden der
schoolcommissie bij velen de schrik om het hart
sloeg. Integendeel is thans de onderwijzer hun
besten vriend geworden en zijn de leden der
schoolcommissie hun vriendelijke beschermers.
Getuige deze week, toen den eenen dag 220 en
den daarop volgenden 120 kinderen met roeiboo-
ten naar den polder „Pauluszand" werden ver
voerd, om zich daar onderling naar hartelust in
de buitenlucht te verkwikken. Voor verschillende
kinderspelen was mede zorg gedragen. Maakte
bij de kleineren de hoofdbezigheid zakloopen uit,
den volgenden dag toonden de grooteren hunne
vaardigheid in mastklimmen, hardioopen, juist en
verst werpen met den bal, enz. enz. Het geheel
was zeer geanimeerd en werd belangrijk verhoogd
door de belangstelling van den burgemeester en
eenige notabelen uit deze gemeente. Aan verver-
schingen was geen gebrek en de cadeautjes, ge
deeltelijk als prijzen verworven, brachten de klei
nen niet weinig in verrukking. Allen lof komt
dan ook toe aan de bereiders en de bestuurders
dezer feestviering, die nog langen tijd bij kinde
ren en ouders in aangename herinnering zal
voortleven.
RAAMSDONKSVEER, 19 Aug. Heden mor
gen had hier weer een droevig ongeval plaats.
Een 16-jarig jongeling, werkzaam aan de nieuwe
spoorbaan, wilde op«Seen der zandwagens springen,
die door een locomotief worden voortgetrokken.
Hij stapte echter mis en had het ongeluk met
beide beenen onder den zwaren wagen te komen.
Per draagbaar werd de jongeling naar zijne woon
plaats te Raamsdonk, doch eenigen tijd later per
rijtuig naar 't gasthuis te Geertruidenberg ver
roerd. Men vreest dat beide beenen zullen moe
ten worden geamputeerd.
WAALWIJK, 20 Aug. Men is hier in de
haven druk bezig met het losse* van den ijzeren
bovenbouw voor de spoorwegbrug in den over
laat. De afzonderlijke deelen worden op groote
mallejans en met bijzonder daarvoor ingerichte
toestellen naar de plaats van bestemming ver
voerd.
t ROTTERDAM, 21 Aug. BegravenIs er een
woord dat treuriger herinneringen in ons brein
oproept dan begraven En toch, ik moet u rond
borstig bekennen dat ik zelden aangenamer ge
stemd was dan bij de laatste begrafenis welke ik
bijwoonde. Ja, was het de laatste begrafenis!
Maar ik vrees voor een wederopstanding uit den
doode. En zeker, de kermis, de Rotterdamsche
kermis, gisteravond begraven, zal met nieuwen
luister, met herhaald bazuingeschal een volgend
jaar weer haar offers eischen. Offers, in allerlei
vorm. Deze verliest zijn menschzijn, gene brengt
een kleinood naar den lombard en een enkele
slechts „een lot uit de loterij" ondergaat
een verjongingskuur.
De lezer begrijpt dat ik over de onderdeelen
der Rotterdamsche kermis niet zal uitweidenik
begraaf haar onder de zwarte inkt van deze courant.
Zij ruste dan in vrede!
t Uit het gisteren verschenen gemeente
verslag, dat zéér lijvig is, zal ik niet veel over
schrijven. De bevolking is van 162,140 tot 166,002
gestegen. Rotterdam telde op 31 December des
vorigen jaars 96,014 Nederlandsch hervormden
en 49,416 Roorasch Katholieken. Er werden 2073
gevallen van besmettelijke ziekte aangegeven. Op
de gemeente-begraafplaats werden 3205 lijken ter
aarde besteld, op de R.-K. begraafplaats 1231.
Het kerkhof van het Israëlitisch kerkgenootschap
Beth Tephila ontving geen enkel lijk. Er
hadden 5 zelfmoorden plaats, benevens 9 pogingen
tot zelfmoord, die bekend werden.
t De inazelen-epidemie, die hier volle vier
maanden duurde, heeft 230 slachtoffers gemaakt.
De oudste wethonder van 's Hertogenbosch, de
heer E. J. Pompe, ridder in de orden van den
Ned. Leeuw en van de Eikenkroon, is plotseling
overleden. De algemeen geachte man ontviel op
68-jarigen leeftijd aan zijn nuttigen werkkring.
Volgens de Ilaagsche kroniekschrijver van de
,/N. Gron. Ct.", zal het wat de nalatenschap
betreft van wijlen den prins van Oranje, blijven
bij den verkoop van de paarden, rijtuigen en den
wijn. Misschien dat naderhand ook een gedeelte
meubilair, gordijnen en tapijten van de hand
zullen worden gedaan, maar de kunstwerken,
miniaturen en andere kostbaarheden zullen zorg
vuldig in het oude kroonprinselijk paleis en in
de Gothische zaal worden opgeborgen. Het moet
heel wat moeite hebben gekost om al de goede
ren behoorlijk te taxeeren, ten einde tot een
juiste berekening te komen van het door de er
ven verschuldigde successierecht en het spreekt
van zelf dat men ten aanzien van de meeste
voorwerpen een waarde heeft moeten bepalen, ge
grond op het gewicht aan edel metaal, terwijl
niettemin de verkoopswaarde zou zijn gelegen in
de vroegere bestemming der voorwerpen. Wie
zal b. v. de waarde kunnen schatten van de zil
ver vergulde toilet-benoodigdheden (een geheele
tafel vol met kandelaars, kommen, potten, fla
cons, enz.), welke vroeger werden gebruikt door
keizerin Katharina van Rusland? Wie zal bepa
len hoeveel de eenvoudige, gladde, smalle trouw
ring van wijlen koningin Sophia zon kunnen op
brengen? Deze is misschien voor een vereerder
der vorstin tienmaal meer waard dan de zeld
zame parelsnoer welke zij eenmaal droeg en die
later voor een som van 75,000 golden uit de
handen van een juwelier in de handen van prins
Alexander terugkeerde. Wie zal de kostbare gou
den cassette, welke ter gelegenheid van haar zil
veren huwelijksfeest aan koningin Sophia werd
aangeboden, durven waardeeren, zelfs al weet men
dat ze aan edel metaal een waarde van enkele
duizenden representeert. Wanneer dan ook bin
nen kort bekend zal worden, welk bedrag de
hooge erfgenamen van den prins aan successie
recht hebben moeten storten, dan zal men daar
uit geenszins kunnen opmaken hoe groot de
werkelijke waarde is van zijn zeldzame nalaten
schap.
De minister van waterstaat enz. heeft bepaald,
dat de winterdienstregeling op de spoorwegen dit
jaar 15 October zal aanvangen. De vorige winter-
dienst begon 1 November, met het oog op de
destijds gehouden internationale tentoonstelling te
Amsterdam.
Uit de verslagen omtrent de werkzaamheden
der commission van toezicht op den doortocht en
het vervoer van landverhuizers over 1883 blijkt,
dat uit Amsterdam rechtstreeks vertrokken zijn
10.222, uit Rotterdam 8368 personen.
De Nederlandsche landverhuizers, vertrokken
uit de havens van Amsterdam en Rotterdam, in
1883, waren uit Nobrd-Brabant 204, Gelderland
623, Zuid-Holland 525, Noord-Holland 438, Zee
land 540, Utrecht 73, Friesland 847, Overijsel
241, Groningen 1159, Drente 98 en Limburg 107.
Daarvan gingen er 4798 naar Noord-Amerika,
36 naar de Kaap, 3 naar Brazilië en 18 naar
Australië.
In het laatst uitgegeven Politieblad" komen,
in de reeks namen der gesignaleerde personen, de
volgende voorBoer, Bakker, Stoker, Koster, Kok,
1 Burgemeester, Schoenmaker, Bouwmeester, Keizer,
Worm, Slecht, Schimmel, Vos, Bok, Snoek en
Vogel. Een hunner heet zelfs: Hooggeboren.
Van tijd tot tijd worden in Drenthe in de
zoogenaamde Wolfsbergen, tusschen Emmen en
Weerdinge, urnen gevonden, doch meest allen in
geschonden toestand. Er is thans een geheel on
geschonden te voorschijn gekomen en van een bij
zondere grootte, namelijk 39 cM. hoog, omtrek
in het midden 105 cM. en bij de opening 66 cM.
Deze urn, vervaardigd uit lichtgrijze aarde, is ge
deeltelijk gevuld met asch en stukken van men-
schenbeenderen.
Met de arbeiders aan de aardappel-meelfabrieken
te Veendara is het nog altijd treurig gesteld. Van
ééne fabriek zijn Zaterdag twintig werklieden ont
slagen en voorshands zijn twee van de acht fabrieken
besloten niet door te malen. De pakhuizen zit
ten vol meel, de hooge invoerrechten, in Duitsch-
land 6 mark en Frankrijk 4 francs per baal, zijn
oorzaak van dezen ongunstigen toestand.
Men deelt aan de „Maasbode" mede, dat ge
durende de laatste Rotterdamsche kermisdagen
986, zegge negenhonderd zesentachtig horloges,
in de bank van leening zijn verpand, behalve
honderden andere panden, allernoodzakelijkst voor
het huiselijk gebruik. Ondanks de slechte tijden
schijnt men het „kermishouden" maar niet te
kunnen nalaten.
„Gisterenavond brandden voor het eerst aan élke
grafnaald op de Hoogesluis twee gaslantaars. Het
kerkhof zag er dientengevolge iets minder doodseh
uit." Zoo vermeldt het „D. v. N." het feit dat,
Woensdag voor het eerst de lantaarns hebben ge
brand op de nieuwe monumentale brug, die
te Amsterdam de prachtige Hoogesluis heeft ver
vangen.
De heer W., te Nieuw-Beierland, heeft in het
begin dezer week reeds rijpe drijven van zijn wijn
gaard gesneden.
In een der bosschen om Arnhem wilden eenige
knapen door brandende papieren een mierennest
aan den voet van een dikken boom verdelgen.
De boom was hol en stond spoedig in volle vlam.
Gelukkig stond hij tamelijk alleen, zoodat door
spoedige hulp grootere onheilen werden voor
komen.
Woensdagmorgen werd uit het water aan de
Nieuwe Plantage te Rotterdam het lijk opgehaald
van een man, die den vorigen avond daar rond
wandelde. Hij heeft toen tegen een opzichter der
Plantage geklaagd over het gebrek aan werk. Men
heeft 41/3 cent op het lijk gevonden.
Zooals men weet is een van de drie te Am
sterdam ontdekte valsche munters ontvlucht. Deze
voortvluchtige gaf zich uit voor wijnkooper en
moet daar ter stede zelfs zeer aardige zaken ge
daan hebben. O. a. verkocht hij aan een bekend
wijnhandelaar voor ongeveer zes honderd gulden,
en heeft hij zelfs in den Brakkegrond eene veiling
van wijn doen houden, waarop eene flinke partij
verkocht werd. Overigens gedroegen de hceren
oplichters zich in alle opzichten zeer netjes. Niet
alleen dat hun voorkomen en hunne kleeding net
was; ook op hunne bagage was niets te zeggen.
Koffers en valiezen waren van het fijnste zwart
en geel leder. In sommige café's onderwierpen
«rJOU.' 'ij.'»» imiwuiaw«uwMiumwiuijmtu.WJH u i
TILBURG, 17 Aug. Reeds vroeg in den morgen kreeg
heden de stad een feestelijk aanzien. In de hoofdstraten waren
schier alle huizen met de vaderlandsche driekleur getooid, ter
wijl ook van de openbare gebouwen de vlag wapperde.
Omstreeks elf uren verzamelden zich de oud-strijders in
den tuin der «Nieuwe Koninklijke Harmonie.» Daar vormde
zich de optocht. Vóór het uittrekken werden de gedecoreerden
in eenige woorden kameraadschappelijk begroet door den pre
sident van het bond «Het Metalen Kruis."
Onder de opgekomenen merkte men op de generaals Smit en
Michelhoff, den luitenant kolonel Meijer en den majoor Prins.
Te 12 uren zette zich de optocht in gang. De stoet werd
geopend door eene eerewacht te paard met standaard en ge
volgd door harmoniën, deputatiën van verschillende besturen,
waartusschen de leden van het bond «Het Metalen Kruis" en
van de Vereeniging van oud-Indische strijders met hunne vaan
dels en banieren.
Aan het Raadhuis weiden de leden onder het aanbieden
van den eerewijn door den Burgemeester verwelkomd.
Gedurende deze plechtigheid speelden de muziekkorpsen de
volksliederen.
Te 1 uur begaf zich de trein naar het monument ter her
innering aan Koning Willem II. Door den president van het
bond werd na het uitspreken eener toepasselijke rede, een
prachtige krans van eike- en lauwertakken aan den voet van den
gedenksteen nedergelegd en daarna werden nog kransen door
de Tilburgsche, Eindhovensche en andere districten achterge
laten. Zoo ook een van het Bond van oud-Indische strijders.
Vervolgens verzamelden de leden zich in het societeitslokaal
«Villa Nova» aan een gezelligen disch, waarbij de verschillen
de dronken op Vorst en Vaderland niet ontbraken. Het feest
mag als uitmuntend geslaagd beschouwd worden.
Hiertoe droeg veel bij de goede verstandhouding en eensge
zindheid der feestvierenden, zoowel als het prachtige weder.