No. 427.
Zaterdag 7 November.
1885.
B u 1 g a r ij e.
FEUILLETON.
Uitgever: L. J. VEERMAN. neusden*
DE D WEEPERS.
m
VOOR
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG
Abonnementsprijsper 8 maanden f 1
y er hooging.
en ZATERDAG.
Franco per post zonder prijs-
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte
Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden
stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur.
De tegenwoordige vorst Alexander van Bul
garije was nog een gewoon luitenant van de
garde te Berlijn en heette nog Prins van Bat-
tenberg, toen het volgende plaats greep, dat
met betrekking tot de tegenwoordige om
standigheden niet geheel van belang ont
bloot is. De levenslustige prins, die met
zijn vriend Von C. alle genoegens van de
hoofdstad smaakte, stond naar de hand van
eene aristocratische dame van groote schoon
heid, Sophia van L. Een mededinger van
Prins Alexander was een Turksche diplo
maat, die zeer gezien was in de hooge
kringen, waarin hij verkeerde. Op een
hof-bal, waar èn de dame èn de Prins èn
de Turk tegenwoordig waren, kwam het
gesprek op de nieuwste reukwateren. „Niets
is heerlijker dan de rozenolie van Kasan-
lik," beweerde de Turk. „Ach," zeide de
dame, „ik heb van die rozenolie al zoo
veel gehoord, ik zou ze zoo gaarne ook
eens ruiken.Acht dagen later was freule
Sophia in het bezit van een fleschje rozen
olie, rechtstreeks uit Konstantinopel aan
haar adres verzonden. Twee dagen na het
eerste fleschje, ontving zij nog een tweede.
De Duitsche prins, van wien het eerste
fleschje kwam, was vlugger geweest dan
de Turk. Alexander van Battenberg had
Turkije overwonnen. De jonge dame heette
precies hetzelfde als de hoofdstad van zijn
tegenwoordig vorstendom, namelijk Sophia.
Prins Alexander was, zooals wij boven
reeds zeiden, luitenant bij de Pruisische
garde. Hij is de zoon van Prins Alexander
van Hessen en een bloedverwant van den
Russischen Keizer. Hij werd bij de ver
brokkeling van het Turksche rijk geroepen
als vorst te regeeren over Bulgarije. liet
was eene groote verandering voor den 26
jarigen jongen man. Bij zijn bestuur wer
den hem echter ten gevolge van Russische
invloeden veel moeilijkheden in den weg
gelegd, die hem zeer ergerden. Hij maakte
echter aan die onaangenaamheden plotseling
een einde door zijne proclamatie van 9 Mei
1881, waarin hij verklaarde dat hij de
kroon moest neder leggen, als men hem
niet bijzondere volmachten gaf om aan de
kabalen een einde te maken. De Bulgaar-
sche volksvertegenwoordiging gaf gehoor
aan de eischen van den vorst en deze had
van nu af aan het spel gewonnen. Nog
maar weinige jaren is het geleden dat
Bulgarije, de provincie van het Turksche
rijk, bijna niet vernoemd werd, behalve
wanneer er nu en dan geruchten in West-
Europa doordrongen van de gruwelen door
de Turken aan de grootendeels christelijke
bevolking aangedaan. Maar sedert het ver
drag van St. Stefano en den vrede van
Berlijn, is dat anders geworden. De vrede
van Berlijn deed als het congres van Wee-
nen. Daar zaten de diplomaten te passen
en te meten en zij vroegen niet naar de
behoeften, noch naar de wenschen des volks.
Het congres van Weenen voegde België
bij Nederland, Noordelijk Italië bij Oosten
rijk, Polen bij Rusland. Alleen Rusland
is er door zijne groote macht in geslaagd,
Polen onder het juk te houden, de andere
vereenigingen zijn ontbonden na hevigen strijd.
Zoo ging het ook met den vrede van
Berlijn. Oost-Rumelië en Bulgarië behooren
bij elkander, zoowel wat hunne historische
overleveringen, als wat hunne bevolking
betreft. Engelands invloed was bij den
vrede grooter dan die van Rusland. Enge
land was bang voor een machtig Bulgaren-
rijk ten noorden van een machteloos Tur
kije en daarom moest het gesplitst worden.
Hetgeen de pennen der staatslieden zoo
hebben beschreven, zal nu door het zwaard
van den opstand vernietigd worden er is
ten minste alle schijn voor.
De twistvragen, die Europa beroerd heb
ben in dit jaar, Afghanistan en do Carolinen
zijn op den achtergrond geschoven door de
Bulgaarsche kwestie.
Wat er gebeurd is, is algemeen bekend.
De Zuid-Bulgaren of Oost-Rumeliërs hebben
de Turksche regeering op zij gezet. Het voor-
loopig bestuur riep Alexander van Bulgarije
ter hulp en deze snelde naar Philippopel.
Deze oude stad zal waarschijnlijk de hoofd
stad worden van 't nieuwe Bulgaarsche rijk,
dat dan zes millioen inwoners zal tellen. De
Porte staat machteloos tegenover deze feiten.
Deze vreedzame opstand, die de onmacht
van Turkije bewijst, toont ten duidelijkste
aan dat de dagen van het Turksche rijk in
Europa geteld zijn. De stam der Bulgaren
behoort tot een der merkwaardigste in de
geschiedenis. Zij hebben met de Hongaren
en Einnen dezelfde afkomst gemeen. Zij ko
men oorspronkelijk uit Midden-Azië. In
machtige scharen drongen zij van de oevers
van de Wolga naar het Zuiden, tot zij aan
den Donau kwamen. Hier woonde een volk
van Slavoniërs dat zij spoedig onder het juk
hadden gebracht. En nu gebeurde er iets
dat in de geschiedenis der volkeren meer
malen gebeurt, de overwinnaars namen de
de taal en de gewoonten der overwonnenen
aan. Sedert dien tijd kan men de Bulgaren
tot den Slavonischen volksstam rekenen, even
als dezen namen zij de Grieksch-Christelijke
godsdienst aan. Voor de Turken in Europa
drongen was het Bulgaarsche rijk het mach
tigste van het Balkan-schiereiland. Het werd
door de Turken onderworpen, het volk werd
als slaven behandeld en buitengewoon zwaar
drukte het Turksche juk op de onderdruk
ten. In 1826 meende men een gloor van
vrijheid te zien, maar alleen Griekenland
slaagde er in onafhankelijk te worden. In
1878 eindelijk was de Turksche overmacht
voor goed gebroken. In den loop der eeuwen
was de adel tot het Mohamedisme overge
gaan, maar het volk en de plattelandsbe
woners bleven hun geloof en hunne traditie
getrouw. Alsof Turkije er een voorgevoel
van had wat het eenmaal van de Bulgaren
zou te vreezen hebben, werden deze meer
onderdrukt dan de andere onderdanen der
Porte en Engelands ijverzucht op Rusland,
Engelands voorliefde voor Turkije, deed de
hondsche behandeling, die de Bulgaren van
de onderdrukkers leden, door de vingers
zien. Daarom moest er ook geen machtig
Bulgarenrijk ontstaan, maar een Vorstendom
Bulgarije en een Turksche provincie Oost-
Rumelië, hoewel èn Bulgarije èn Rumelië
door denzelfden volksstam bewoond werd.
De weinige jaren dat dit vorstendom een
zelfstandig bestaan heeft, hebben reeds won
deren verricht. Het volk dat verstompt en
onverschillig was geworden begint zich weer
te roeren. De landbouw verbetert, de trage
boer die het de moeite niet waard achtte
voor den Turk te werken, begint arbeidzaam
te worden nu zijn arbeid hem zelf alleen te
goede komt.
Maar er is nog veel te doen. Gemeen
schapswegen, kanalen zijn er bijna niet, spoor
wegen in het geheel niet; de landbouw
werktuigen zijn nog in den meest primitieven
toestand. De bodem daarentegen is een der
rijkste en vruchtbaarste van Europa, uitmun
tend geschikt voor den verbouw van tarwe.
Eene krachtige regeering kan hierin ook veel
verandering brengen. En het optreden van
Vorst Alexander, die waarschijnlijk weldra
Koning Alexander zal heeten, is een waar
borg dat het gezag niet aan zwakke handen
is toevertrouwd maar aan iemand, die weet
wat hij wil en die kan uitvoeren wat hij wil.
LEOPOLD VON SACHER MASOCII.
6)
Een rijzig grijsaard, met golvenden, witten baard
en in donkerblauwe kozakken-kleeding, nam haar
paard in bewaring. Zij trad het ruime, door den
ouderdom vergrijsde gebouw, dat thans aan hare
rechterhand lag, binnen, doorschreed een langen,
spaarzaam verlichten, gewelfden gang en klopte toen
aan eene kleine, met ijzer beslagene deur.
Wie is daar?» vroeg eene diepe, vveeke, onbe
schrijfelijk welluidende stem.
Ik ben het.
Treed binnen.»
Dragornira opende de deur en sloot haar dadelijk
weder aehter zich toe. Zij bevond zich nu in een vrij
groot vertrek, dat den indruk maakte van eene ge
vangenis. Het eenige venster was van onder met
planken betimmerd en van boven door een traliehek
versperd de grauwe wanden vertoonden geen enkel
sieraad.
Op een 6toel aan de tafel zat, over het evangelie
gebogen en inet de linkerhand het hoofd ondersteunend,
dezelfde man, wiens verschijning in den tuin van
Bojary, Zesin zoo zonderling had aangedaan. Om zijne
hooge gestalte golfde een wijd, zwart gewaad, welks
zware vouwen tot op zijne voeten afdaalden. Het
goudblonde haar, dat aan verguld lijstwerk deed
denken, en tot op de schouders afhing, omgaf een
gelaat, dat in het minst niet bij de omgeving paste
het vertoonde zoo min de bleekheid van een ascetisch
leven als de welgedane blos van een' lekkerbek. Het
was een voornaam, zacht getint en edel gevormd ge
laat, met groote blauwe oogen, die eene zachte maar
tegelijk gebiedende uitdrukking hadden en met volle,
roode lippen, die van warmen levenslust getuigden of
deze althans deden vermoeden. Het was de kop van
een' leeuw, een' heerscher, een' geweldenaar.
Dragornira had zich voor den geheimzinnigen man
op de knieën geworpen en verwachtte, met over de
borst gekruiste armen en met deemoedig gebogen
hoofd, als eene slavin zijne bevelen.
»lk heb u ontboden,zoo begon hij met zekere
kalme plechtigheid, welke bewees dat hij gewoon was
onbeperkte gehoorzaamheid te vinden, »omdat ik eene
nieuwe zending voor u heb, ditmaal naar Kiew.«
Gij hebt mij er reeds op voorbereid, Aposlol.»
Wanneer kunt gij weg?»
Dadelijk, indien gij het beveelt.»
Maak u dan gereed om binnen drie dagen te ver
trekken. De noodige beschikkingen zijn reeds in Kiew
genomen.
Zal ik daar niet herkend worden?»
Gij zult ditmaal onder uw' waren naam optreden.
Het is eene belangrijke, gewichtige zending, die
u wordt opgedragen. Ik weet dat gij daartoe .beter
berekend zijt dan iemand anders, daarom hebben wij
u uitverkoren. Ik reken op uw overleg, uw marine-
lijk hart, uwen onbuigzamen wil en de macht van
uw geloof. Gij hebt voldoende bewijzen daarvan
gegeven. Maar zijt gij ook waardig deze heilige op
dracht te aanvaarden, gevoelt gij u in dit oogenblik
rein en schuldeloos genoeg om uw verheven ambt te
vervullen
Neen Apostol.»
Welke zonde bezwaart uw geweten?»
Dragornira boog zich ter aarde, zoodat hare lippen
zijne voeten bijna beroerden, maar zweeg.
Gij bemint
Neen, Apostol.»
Gij gevoelt dat er in uw hart iets is, dat voor
dezen man, den speelgenoot uwer jeugd, spreekt
Dragornira hief haar hoofd op en keek hem on
bevreesd en rustig in het gelaat. »Neen,« gaf zij
ten antwoord, »ik bemin hem niet, maar zijne liefde
heeft mij getroffen als een zonnestraal de verstijfde
aarde in den winter, en er zijn oogenblikken geweest
dat de twijfel mijne ziel binnen sloop, oogenblikken
dat een gevoel van weemoed, van heimwee naar
vrouwelijk geluk, naar moedervreugde, mijn hart be
kroop.»
En hij hoopt uwe hand te verwerven?»
Ja, hoewel ik hem afgewezen heb.»
Ontneem hem dan alle hoop niet,» sprak Apos-
tol, hij woont in Kiew en zal eerlang derwaarts
terug keeren. Misschien zoudt gij daar een bescher
mer noodig kunnen hebben. Het zou niet goed zijn,
hem te beleedigcn zijne vriendschap zou allicht vij
andschap kunnen worden en misschien eene zeer ge
vaarlijke. Wees verstandig, Dragornira
Ik zal het zijn.«
Reis met hem medehet zou u van nut kunnen
wezen als men u in zijn gezelschap ziet aankomen.
"Vertoon u ook in Kiew dikwijls in zijn gezelschap op
de straat.»
Ik zal in alles gehoorzamen.»
Deze officier kan ook in de kringen, in welke
gij te Kiew verkecren moet, van dienst zijn. Uwe
opdracht is ditmaal bizonder moeielijk. Kent gij graaf
Bogislav Sollyk?»
Neen.
Maar gij hebt toch wel van hem gehoord?»
Ja, men waarschuwt ieder meisje en elke jonge
vrouw voor hem.»
En terecht. Hij is een groot zondaar, die niet
slechts een duizendvoudigen vloek op zich geladen,
maar ook vele anderen in het verderf gevoerd heeft,
en naar willekeur met mensehen en rnenschelijk geluk
speelt. Gij zijt uitverkoren om zijne baan te snijden,
aan zijne boosheden en euveldaden een eind te ma
ken en zijne ziel van de eeuwige verdoemenis te red
den. Het zal u niet gemakkelijk vallen, den verlei-
denden invloed van dezen man te weerstaan hij is
schoon, krachtig van geest en bezit alle ridderlijke
deugden. Moedig, tot dolzinnigheid toe, schrikt geen
enkel gevaar hem af. Bovendien heeft hij geen ge
weten en spot, met elke hoogere menschelijke aan
doening.
Apostol nam eenige verzegelde papieren op, welke
voor hem lagen, en gaf die aan Dragornira. Hierin
is alles samengevat, wat gij omtrent hem en uwe
zending behoeft te weten. Bewaar deze stukken goed
verbreek het zegel eerst in Kiew en geef ze, zoodra
gij ze gelezen hebt, aan de vlammen prijs. Alles is
reeds overwogen, voorbereid en in plan gebracht. Gij
zult vertrouwde en gewillige dienaars en dienaressen
vinden, die u blindelings zullen gehoorzamen. Mocht
er echter, spijt onze voorzorgen, iets gebeuren dat
wij niet voorzien hebben, weifelt ge, hoe in het een
of ander geval te handelen, zend dan onmiddelgk tot
NIEUWSBLAD
Het Land ran Heusdcn en Altena,
DB LANGSTRAAT
DB BOHHBLERWAABD
DOOR