Plaatselijk Nieuws-
'l egen I 2 ure zette de stoet, wier samenstel
ling reeds in ons vorig no. is opgenomen, zich
in beweging, en ging, begeleid door de vroo-
lijke toonen van het muziekgezelschap »Een-
dracht«, naar de grens der gemeente, om den
nieuwen burgemeester af te wachten.
Binnenland
Gehoon er thans geen oogenblikkelijk levens
gevaar meer is, is toch de toestand van den
Duitscheri Keizer steeds zeer zorgvol en zal dat
vermoedelijk blijven tot de dood het einde brengt
van het vreesdij k lijden. De kanker heelt in de
luchtpijp te veel om zich gegrepen, om nog een
periode van beterschap, zooals die tot heden in
de ziekte voorkwamen, te kunnen hopen. De toe
stand is van dien aard, dat men bijna geen
langer leven mag wensehen; immers, blijft het
leven behouden, dan heeft men steeds erger lij
den te wachtende kanker kan zich straks ver-
toonen onder de afzichtelijkste vormen; men
meent in de nabijheid van de luchtpijp en ook
lager zwellingen te ontdekken, die straks wellicht
naar buiten zullen werken en doorbrekende
verwoestingen van de ziekte worden nu steeds
heviger. De koorts houdt steeds aan en de ver
heffing wordt tegen gehouden door antipyrine.
o
Er bevinden zich te Batavia een paar Eran-
scheu en een Rus, met het doel een gouddel-
vings-concessie in Atjeh ten behoeve eener Eran-
sche maatschappij te verkrijgen.
HEUSDEN, 20 April.
De aangelegde kastanjelaan, op de Noordwal
alhier, is tevens met mastboompjes bezet gewor
den, waardoor het geheel een vroolijker aan
zien krijgt.
NEDÈRHEMERT, 18 April. Reeds vroeg in
den morgen had onze gemeente een feestelijk
aanzien. Van alle gebouwen wapperde de drie
kleur. Oud en jong was op de been, kortom
alles toonde aan, dat er voor onze gemeente
iets grootsch op handen was. Heden toch zou
de plechtige intocht van onzen nieuwen burge
meester. baron van Hardenbroek, plaats hebben,
van wien onze gemeente met de beste verwach
tingen voor de toekomst is bezield.
Niet lang duurde het, of het teeken werd
gegeven dat Z.E.A. in aantocht was en enkele
oogenblikken later stapte hij aan de grens der
gemeente af en werd daar door den heer De
Ren in zijn nieuwe waardigheid welkom ge-
heeten
Nadat hij en zijn gemalin in het voor hen
bestemde rijtuig hadden plaats genomen, bood
het dochtertje van den wethouder Van der Kolk,
geheel in het wit gekleed en een krans van
palm om het hoofd, mevrouw Van Hardenbroek
uit naam der schoolkinderen een prachtigen
ruiker aan. Alsnu trok de stoet, nog vermeer
derd met eenige rijtuigen, onder de opwekkende
toonen der muziek het dorp door, onder weg
van alle zijden met gejuich begroet.
Aan het veer gekomen, waar een prachtig ver
sierde eereboog stond, moest er halt gehouden
worden en werd de stoet in verschillende ge
deelten naar de Zuidzijde gevoerd.
Nu werd Z.E.A. in optocht naar het net ver
sierde Rechthuis gebracht. In de raadzaal ge
komen, werd hij in een korte toespraak hartelijk
verwelkomd door den oudsten wethouder, den
heer H. J. v. d. Kolk. Thans richtte Z.E.A. het
woord tot den gemeenteraad. Hij beloofde steeds
werkzaam te zullen zijn in het belang der ge
meente en hij hoopte daarvoor op den onmis-
baren steun van zijn gemeenteraad. Daarna hing
de waarnemende burgemeester den nieuwen voor
zitter den ambtspenning om en werd hem en
zijn gemalin door Johanna Van der Kolk en
Maria Vos, dochters der beide wethouders, de
eerewijn aangeboden, waarna de plechtigheid af-
geloop'n was.
De burgemeester zette zich weer in het rijtuig
en de stoet bracht hem vóór het kasteel van
mevrouw de douairière baronesse van Nagell van
Nederhemert, alwaar Z.E.A. tijdelijk verblijf houdt.
Hier gekomen, betuigde Z.E.A. zijn dank aan de
leden der feestcommissie en de gemeente voor
zich en toch waren hem die breede wangbeen
deren, die platte neus, de onmatig groote mond,
het geheele gelaat door brandewijn gebruik ge
kleurd, en de smal gespleten, roodgerande grijze
oogen niet onbekend.
»De genadige heer baron neme niet kwalijk,
zei de vrouw met een knik en een grijns, »ik
wou graag den heer baron spreken.*
»Mij?« vroeg Martens verwonderd. »Hoe
komt ge daarop? Van waar kent ge me?«
»Ach, is de genadige heer me geheel vergeten?
Ik had ook maar een enkele keer en voor korten
tijd de eer
»Yoor den drommel! Wat wilt ge dan eigen
lijk toch?* riep Martens boos; dit onderhoud
op den publieken weg was hem te hindelij ker,
daar de voorbijgangers hem en zijn schoone
dame met lachende blikken aanstaarden.
»Wat ik wil, kan ik zoo gauw niet zeggen,*
grijnsde het wijf. Wil mijnheer de baron me
niet binnenlaten Of als de genadige heer thans
geen tjjd heeft, dan kan ik wel eens terugkomen.
Misschien van middag? IJ hebt het maar voor
't zeggen.
»Wie zijt ge dan? Hoe heet ge?«
»Marie Mirski. De genadige heer zal zich
herinneren, de dochter van den vroegeren grens
wachter Mirski. Het is wegens den jongen Eduard,
dat ik met mijnheer den baron wilde spreken.
»Kom mee naar binnen.
Martens keerde zich kort om en ging lang
zaam de trap op. Marie volgde hem.
»Nu, wat hebt ge me over Eduard te zeggen,*
vroeg Martens, terwijl hij in 't salon zich in
een fauteuil liet vallen.
»'k Heb hem van nacht aan 't station gespro
ken,* antwoordde de mooie Marie, terwijl ze,
zonder een uitnoodiging al' te wachten, tegen
over Martens plaats nam. »Het was heel toe
vallig! ik was juist aangekomen en hij wou
vertrekkenveel konden we dus niet praten.
Maar hij zei me toch, dat lip bjj u in dienst
was, en waar u woonde, en dat was me heel
prettig, want anders had ik u zoo gauw niet
gevonden, 'k Heb u toch maar eens gezien en
de feestelijke ontvangst, die hem bereid was
ge worden.
De stoet ontbond zich en ieder ging heen om
feest te vieren tot laat in den avond.
VEEN, 10 April. Wegens het heerschen
der mazelen ten huize van het Hoofd der school
eu in een aantal andere gezinnen, is de gemeente
school alhier voorloopig gesloten.
WERKENDAM, 17 April. De visscherij met
schutnetten heeft thans een aanvang genomen,
doch levert, wegens de koude, nog weinig op.
De visscherij aan den zuiderwal over de Otter-
sluis iu de Nieuwe Merwede is, wegens hoog
water, geheel verloopon, zoodat men slechts aan
de noordzijde kan visschen. Elft wordt er zeer
weinig gevangen. Met zalmvangst gaat het iets
beter dan de vorige week. Men is thans aan
den zuiderwal bezig die visscherij weer in orde
te maken. Veel haft wordt er uitgehaald.
SLEEIJWIJK, I 7 April. Naar men ons mede
deelt zullen dezen zomer, te beginnen met 12
Augustus, militaire oefeningen in deze environs
plaats hebben. Voor de inkwartiering van het
paardenvolk wordt reeds gezorgd, terwijl aanvrage
gedaan is om de weide van den heer Sprenger
tot kampement en eene kamer van do woning,
waarin de gemeente-secretarie is, tot telegraaf
kantoor in te richten.
DALEM, 18 April. In de gemeente Vuren
zijn met 1 Mei a.s. 14 vergunningen tot den
verkoop van sterkendrank in het klein verstrekt.
Het door ieder te betalen recht varieert tusschen
f25 en f50, terwijl 8 herbergiers in de termen
vallen van alinea 4, art. 6 der drankwet, en
alzoo slechts gedeelte van de bepaalde som
verschuldigd zijn.
Het gras groeit als met den dag, het
welk den veehouders, bij gebrek aan hooi, bij
zonder te pas komt. Voor het aardappelpoten
is het weder echter zeer ongunstig; het wordt
hoog tijd, en men kan nog weinig of niets vor
deren.
De eerste grasboter is aan Z. M. den Koning
aangeboden door den heer P. Smeele, Heeren
straat, 's-Hage.
Aanstaanden Zondag is het tegenwoordige
Ministerie-Heemskerk vijf achtereenvolgende ja
ren aan het Bewind en nu wordt 't niet onmo
gelijk geacht, dat eerst dan de benoeming van
het nieuwe Kabinet zal geschieden, zoodat de
heer Heemskerk alsdan het zeldzame voorrecht
zou smaken volle vijf jaren aan het hoofd te
hebben gestaan van een Ministerie, dat zijnen
naam draagt.
o
Men begint thans te spreken van den 1 n Mei
als openingsdag van de nieuwe Kamers.
o
De vice-adiniraal jhr. J. H. van Rappellen,
die Z. M. den Koning bij de begrafenis van
den Duitschen Keizer vertegenwoordigde, heeft
de orde van den Rooden Adelaar le klasse in
brillanten ontvangen.
o— -
Het zoogenaamde groot-directeurs-examen bij
de posterijen zal, naar men meldt, na het vol
gend examen in het voorjaar van 1889 afgeschaft
worden.
o
In verband met de voorgenomen opheffing
der emolumenten, zijn de brievengaarders in
Zuid-Holland aangeschreven om op te geven
de door hen genoten winst op geleverde nieuws
bladen en geplaatste advertentiën in 188G en
1887.
De voorloopige Synode der Ned. Geref. kerken
(doleerende), zal Maandag 25 Juni te Utrecht
plaats vinden.
o
Naar het »Vad.« verneemt, zal de inrichting
tot het fabriceeren van schoeisel voor de gevan
genen, van Leiden naar Breda worden overge
bracht.
o
wel heel kort, en het was zoo'n vermoeden van
me, dat u de heer was, die Eduard tot zich
had genomen, omdat u hem toen op dien avond
thuis bracht; u weet nog wel?«
Tot nu toe had Martens haar bedaard laten
doorpratenthans echter viel hij haar onge
duldig in de rede met de vraag: waarom wildet
ge me dan opzoeken? Zeg me toch eindelijk
eens, wat ge van me wilt.*
»0, ik wou maar eens met u over Eduard
spreken, wegens zijn voornamen afkomst, weet
u? Hij zei me, hij was bediende bij u, en dat
past toch eigenlijk niet voor een mijnheer von
Yirzowski.*
»Ge bazelt! Eduard is uw neef, en heet
even goed Mirski als gij.«
De mooie Marie vertrok haar groote mond
tot een breeden grijns. Vroeger geloofde ik
dat ook. Maar toen we een poosje geleden zoo
plotseling van hier gingen, merkte ik wel, dat
er wat bijzonders met hem was. Ook kwam ik
gauw er achter, dat vader, die vrek, meergeld
had dan die tweehonderd daalders, die liij me
liet zienen toen hij weer eens een Hinken
roes aanhad, doorsnuffelde ik zijn goed en vond
een som van verscheidene duizenden daalders.
Toen ik hem later vroeg, hoe hij aan dat geld
kwam, wou hij me slaanmaar met zijn krachten
was 't zoo erg niet meer, en ik heb al ïuenigen
kerel, die heel wat sterker was dan hij, onder
den duim gekregen.*
Bij deze woorden streek het meisje haar mou
wen op en wees met trots op haar vuile, maar
krachtige armen, op wier dikke pezen een schip
persknecht trotsch zou geweest zijn. >Zoo kwam
het,« ging ze voort, »dat hij een toontje lager
stemde en me alles vertelde. Op uw naam kon
hij echter niet meer komende drank is met
zijn geheugen geheel op den loop. Sinds hij zoo
veel geld heeft, is hij haast altijd beschonken;
daardoor takelde hij snel af; het hoesten kwam
er ook nog bij, weet u; en dan heeft hij ook
wel eens een gansehen nacht op straat gelegenj
ik meende al, hij was er van doorgegaan, maar j
den volgenden morgen vond ik hem voor het
Den 14 October viel in dezen winter in Drente
de eerste sneeuw; den 14 April, dus juist een
half jaar daarna, lag er nog sneeuw. Wat een
voorbeeldige winter
Als een bewijs hoe langzaam de vorst uit
lagen veengrond weg dooit, wordt uit Steen-
wijkerwold gemeld, dat in vele veenderijen onder
die gemeente alle arbeid onmogelijk is, door de
vele centimeter dikke ijskorst, die zich in dien
grond zelfs onder water thans nog bevindt.
-- o
De langdurige winter heeft den groei der groen
ten zoo tegenhouden, dat de door de afdeeling
Amsterdam der Ned. Maatsch. v. tuinb. en
plantk. voorgenomen tentoonstelling van versche
groenten en vruchten niet kan doorgaan.
»Een koude lente wordt nagenoeg altijd door
een kouden zomer gevolgd,* lezen wij. Het
laatste voorbeeld van dien aard bood het jaar
1879 aan, dat den sleehtsten graanoogst ople
verde, waarvan men op de Britsche eilanden
heugenis heeft; maar toen was het voorjaar
nat zoowel als koud geweest; ditmaal is de
lente wel koud, maar tot nu toe niet nat.
o
Een boer te Zunderdorp, die de vorige week
zijn vee al in het land gejaagd had, omdat liij
op stal niets meer te voeren had heeft het al
bijzonder ongelukkig getroffen. Den volgenden
morgen vond hij een der koeien verdronken in
een sloot en twee anderen lagen dood in de wei.
o
Ten einde uitvoering te geven aan het besluit,
genomen in de jongste zitting van den Amster-
damsche Ge eenteraad, is een aanvang gemaakt
O O
met de w rkzaauiheden tot verfraaiing van het
Gedempte Damrak.
o
Als gerucht wordt medegedeeld, dat wellicht
later Hobein's stoffelijk overschot van Vlissingen
naar Amsterdam zal worden overgebracht.
o
De plannen, om een deel der gemeente Char-
lois bij Rotterdam te voegen, zullen binnen kort
tot een begin van uitvoering komen. Zij zijn
thans in voorloopig onderzoek bij hot gemeente
bestuur van Charlois.
Dezer dagen is eene vergadering gehouden
van groote industriëelen van verschillende vak
ken en uit alle deelen des lands, waarin men
't in beginsel eens is geworden omtrent een
plan tot algemeene pensioenverzekcring der ar
beiders.
o
De llijnscheepvaart-comniissie heeft den Pruisi-
schen minister van handel en nijverheid verzocht,
zijn invloed aan te wenden bij de Nederlandsche
Regeering, om het vaarwater op de Waal en de
Merwede op de diepte te brengen waarop de Rijn
bij Keulen is gebracht en verder gebracht zal
worden.
Bij den rijks waterstaat zijn belangrijke plan
nen aanbangig, om zoowel op den IJsel tus
schen Katerveer en Kampen, als op het Zwar-
tewater tusschen Zwolle en Hasselt, belangrijke
krommingen te doen vervallen, door het maken
van rechte kanalen. Deze verbeteringen zouden
niet alleen zeer in het belang van stoom- en
scheepvaart, maar ook van geregelder water-
strooming zijn.
o
De ontvangsten bij het Nederlandsche Zende
linggenootschap hebben over 1887 in het geheel
bedragen f 76,778.35, tegen eene raming van
uitgaven van f80,160.
o
Achter het gordijntje
Werkelijk heeft de heer directeur-generaal der
Staatsspoorwegen het besluit genomen om al de
coupe's 8e klasse der rijtuigen van genoemde
spoorwegen van gordijntjes te voorzien. Dat dit
geen kleinigheid is. blijkt hieruit, dat het eerste
aanbrengen op ft 6000 wordt geschat. Het
moet erkend worden dat de heer Vrolik veel
voor de derde klassereizigers over heeft, eerst
de stoven-verwarming nu weder de afsluiting
der hinderlijke zonnestralen door gordijnen.
O'
De Hagenaars krijgen hun kermis vooreerst
niet terug, nu die jaarpret eenmaal door den
gemeenteraad afgeschaft is. De verzoekschriften
O o
van neringdoenden aan den Raad van 's-Hage
om wederinvoering van de kermis zijn allen ter
afwijzing voorgedragen, omdat er geen redenen
zijn om op het gevallen besluit terug te komen.
o
Uit Groningen meldt men:
Het heilsleger maakt hier voortdurend ver
overingen. Voornamelijk de laagste klassen der
het huis liggen half in de goot, en heelemaal
nat, maar vast in slaap. Dat ging hem niet in
de kleeren zitten, want denzelfden dag kreeg
hij de koorts en die gaf hem de rest. In zijn
dronkemans waanzin heeft hij nog veel ge
babbeld van den brand op 't slot, weet u, en
toen hij weer bijkwam, vroeg hij om een gees
telijke en wilde biechten, 't Was evenwel te laat:
hij kon niet meer spreken. Slot Wolno, dat
kwam er nog uit, maar den naam Yirzowski
kon hij niet meer vinden en nadat hij van de
sacramenten voorzien was, viel hij in een hevige
razernij. Hij stelde zich heelemaal als waanzin
nig aan en brulde en sloeg om zich heen en de
dokter dacht dat het nu wel zou uHoopen. Eu
zoo was het ook; in dien nacht stierf hij.*
»Dan heeft hij niet veel aan zijn geld gehad.
»Hij heeft er genoeg van opgemaakt,* riep
de «schoone» Marie, »en alles hield hij voor
zich alleen; mij liet hij gebrek lijden, zoo'n ont-
menschte vader! En wat een domheid, om voor
mij die geschiedenis geheim te willen houden
Zoo goed had hij me toch moeten kennen, dat
ik er toch wel achter zou komen; als hij 't me
evenwel van pas verteld had, zou hij heel wat
betere zaken gemaakt hebben; want dat kan ik
u zeggen, mijnbeer de baron, oau waart ge er
zoo goedkoop niet achter gekomen!*
(Wordt vervolgd.)
maatschappij voelen zich door deze wijze van
godsdienstoefening aangetrokken, en van ver
schillende kanten hoort men van bekeerden.
Onder het gehoor merkt men echter ook per
sonen uit beschaafde en deftige kringen on.
Dezer dagen heeft zich ook een theologisch stu
dent, zoon van een predikant zich bij het heils
leger aangesloten. Men kan begrijpen, dat deze
bekeering opzien verwekt.
o
Omtrent de aanleiding tot de nieuwe werk
staking in de fabriek der lirma II. en B. Scholten
verneemt de »Zw. ('rt.« liet volgende:
Een der jeugdige werklieden, die niet tot de
werkstakers heeft behoord, was wegens ziekte
eenige dagen afwezig geweest. De aanwijzing
aan haar van een paar touwen wekte bij enke
hui ontevredenheid. Zij zetten hun touwen stil.
De overigen volgden, velen daartoe door eenige
heethoofden gedwongen. Opnieuw aan het werk
getogen, werd andermaal de arbeid gestaakt.
Velen liepen zingende door de fabriek. Dus
eindigde de voormiddag. De patroons hadden
inmiddels doen aanplakken, dat zij alleen de
werkzaamheden in de fabriek wilden regelen en
wie dat recht niet erkende, van het werken kon
afzien, 's Namiddags hervatten slechts een dertig
tal den arbeid.
Bijna allen waren weder aan de fabriek, doch
van de werkstakers werd niemand toegelaten,
ook al verklaarden sommigen dat zij inzagen
verkeerd gehandeld te hebben. De patroons ga
ven te kennen, dat men des namiddags kon
terugkomen om werk t,o vragen; zij zouden dan
verklaren wie opnieuw aangenomen kon worden.
Een later bericht meldt: Zes personen zijn
op de fabrieken van de heeren TT. en B. 8.
geweerd, terwijl nog 9 moesten afwachten of ze
al of niet mochten terug komen. Ook deze zijn
tliaus weder toegelaten. Het werk wordt nu weder
geregeld voortgezet. De heer Van Marken is weer
te Almeloo. Ruim f 4250 is ingekomen op de ad
vertentiën, door dezen heer geplaatst.
o
Men meldt uit Zevenaar:
Uit deze en eenige omliggende gemeenten ver
trokken een 200-tal werklieden naar Duitschland,
oin te Duisberg aan de steenfabrieken en te
Oberhausen, Gelsenkirchen en Mulheim in de
steenkolenmijnen werkzaam te zijn. Yoor der
gelijke werkzaamheden wordt door de Duitschers
in den regel de voorkeur aan Hollandsche werk
lieden gegeven, die daarmede vlugger eu ijveri
ger zijn dan de Duitschi rs. Gedurende een aan
tal jaren is dut reeds in zwang, maar door
gebrek aan werk alhier is hun getal sinds een
paar jaar en ook nu buitengewoon toegenomen.
Tegen den winter keeren de werklieden in den
regel met een Hink sommetje terug, waarmede
men landpacht en eenige andere in den zomer
gemaakte schulden afdoet en nog eenig geld
overhoudt, om den winter met niet zooveel zorg
tegemoet te gaan als anders het geval zou zijn.
o
In dezen tijd van het jaar, terwijl de natuur,
uitgenomen het eenvoudige sneeuwklokje en de
Primula Yoris« ons geen enkele bloem aan
biedt, prijkt de zoom de duinstreek van even
ten noorden Haarlem tot aan Leiden in haar
schoonsten tooi.
Onafzienbare velden met bloeiende bolgewas
sen bekooren het oog, van de zachtste tinten
tot de warmste kleuren tintelen in het heldere
zonlicht, terwijl de heerlijke geuren van den
hyacinth de lucht vervullen.
Men behoeft ze niet te zoeken, die velden
met duizenden en duizenden crocussen, hyacin
ten en tulpen beplant, want slechts zelden trelt
men er zooveel aan, gelegen langs den weg van
Haarlem naar Leiden als dit jaar; hetzij men
dien weg volgt te voet, per rijtuig of per stoom
tram, het is een genot, terwijl men overal elders
nog te vergeefs zoekt naar de sporen van de
herleving der zoo weel ierige natuur, dat men
zich in het midden van den zomer deukt te zien.
Bij het aanschouwen van zooveel pracht, be
wondert men tevens een streek, die streek, die
zeker onder de meest welvarende van ons land
kan gerekend worden, en waar een uitvoerhan
del zetelt, die zich niet alleen uitstrekt tot Duitsch-
land en Engeland, maar ook naar Rusland, Ita
lië en Amerika dit historisch vermaard, zoo
echt Hollandsche product uitvoert.
Tegenover die pracht in de maanden April
en Mei, valt de zomertooi van de landstreek in
het niet en toch kan die ook nog wedijveren
met meeste zoo hoog geroemde Geldersche dre
ven hoewel de bloembollencultuur zich jaar
lijks uitbreidt ten koste der met hout begroeide
tuinen, zijn er nog genoeg boschgronden om
uren lang te kunnen dwalen iii lommerlijke la
nen men denke slechts aan liet beroemde Rei
gerbosch en het Keukenduin, zoodat de lief
gelegen dorpen tusschen Haarlem en Leiden,
zoowel in het vroege voorjaar als in het schoone
jaargetijde, een bezoek ten volle waard zijn.
o
Met achterlating van vrouw en kinderen
heeft een persoon, werkzaam, aan een kleiu week
blad te Amsterdam, de wijk genomen naar
Amerika. Hij wordt vergezeld door een dame van
vrij goeden stand, die althans haar kinderen
meenam naar het nieuwe vaderland, met uitzon
dering nochtans van een blinde dochter, welke
haar te lastig op reis had kunnen worden.
Treurige toestanden
Zondagavond poogden te Rotterdam twee man
nen in te breken door den muur van het afge
broken koffiehuis aan de Vlasmarkt, hoek Stei
ger, om zoodoende het achterhuis van den heer
Den Arend te bestelen. Nauwelijks was een hunner
binnen of de huishoudster onthaalde hem op
zulk een pak slaag, dat hij onder het geschreeuw
van: »0 God, mijn oog! je slaat mijn hersens
inhet hazenpad koos, evenals zijn makker,
met achterlating van een vleesc'ihouwer.snies en
een zakje peper.
o- -
Donderdag overleed te Meppel plotseling, na
he.ige braking en diurrhee, het vierjarig zoontje
van Geert Roo, dat, voren gezond, voor re
kening van het burgerlijk armbestuur bij au-
