FEUILLETON.
709.
ZATERDAG- 18 AUGUSTUS.
1888.
Uitgever: L. J. YEERM.AH, Heusden.
Buitenland.
KARL MAY.
8)
/o
VOOR
de
Dit, biacl verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.00. Franco
per post zonder prijsverhooging.
Agent voor Gorcum en Omstreken: Bosch Broes van Doet.
Advertentiën 16 regels 00 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Agent voor Frankrijk: Wester Co., 20 Rue Hérold, Parijs.
IffcM&XSW
WBmXMm aBMBWMPMWeWM
Keizer Wilhelm heeft dezer dagen opnieuw
het bewijs geleverd van zijne groote belangstel
ling in alles wat het leger betreft. Zaterdag j.l.
woonde hij de manoeuvres in de omstreken
der hoofdstad bij en gaf zelf herhaaldelijk be
velen, terwijl hij voortdurend aanteekeningen
maakte. Onder een groep dennen gezeten ge
bruikte de Keizer met zijn staf het ontbijt. De
bewegingen der artillerie schijnen Z. M. weinig
stof tot tevredenheid te hebben gegeven, althans
herhaaldelijk maakte hij opmerkingen, welke in
een uitvoerig rapport aan de krjjgs-academie zijn
medegedeeld.
Prins Joseph van Saksen-Coburg, kleinzoon
van den Keizer van Brazilië, is te Weenen aan
een longontsteking gestorven.
De berichten uit Bulgarije zijn in de laatste
dagen zeer talrijk en loopen meer uiteen dan ooit.
Zoo wordt thans verteld, dat vorst Ferdinand
weldra Bulgarije verlaten zal en dat het minis
terie het bewind in handen zal geven van
twee voorloopige regenten, een Russischen en
een Turkschen. De beide regenten zullen de
Sobranja ontbinden en nieuwe verkiezingen uit
schrijven. De nieuwe Sobranja zal prins Wall-
demar van Denemarken tot vorst verkiezen.
Terwijl bovenstaande ernstige berichten de ronde
doen, herdacht men door een plechtigen dienst
in de katheraal den verjaardag van do eedsaf
legging door vorst Ferdinand, waarbij alle mi
nisters tegenwoordig waren. Na een défilé der
troepen, werd in het paleis een dejeuner ge
bruikt. Des avonds had aan het hof een groot
banket plaats en de minister van oorlog, die
den vorigen dag in de stad gekomen was, moest
er ook aan deelnemen.
De Oostenrijksche aartshertogin Valeria zal in
den echt treden met Don Alfonso, den tweeden
zoon van den Koning van Portugal.
De »Neue Freie Presse« meldt, dat de wilde
ganzen verleden week reeds naar het zuiden
vlogen. Het Oostenrijksche landvolk noemt deze
ganzen »wintervogels« en in den regel trekken
zij dan ook eerst tegen Allerheiligen over die
streken heen. Weerkundige jagers voorspellen
nu een buitengewoon vroegen winter.
In de Hongaarsche stad Hiradisch werd Za
terdag een vrouw ter dood veroordeeld, die
achtereenvolgens haar beiden mannen, haar
oudste 18-jarige dochter en haar eenigen 14-
jarigen zoon had vermoord en jaren lang die
misdaden verborgen had weten te houden. Het
monster, Francisca Kowalda genaamd, hoorde
het doodvonnis met een onverschilligen grijns aan.
In Griekenland en op de eilanden van den
Archipel heeft in de laatste dagen eene buiten
gewone hitte geheerscht, die tot 104 graden
F. in de schaduw steeg. Ongeveer een vierde
van den wijnoogst is vernield, mensehen en
dieren stierven aan zonnesteek, en eene boos
aardige koorts, die vele slachtoffers maakte
noopte velen der meergegoeden 't land te ver
laten.
Te Brussel is zekere Perceval gearresteerd
hij was in het bezit van gestolen fondsen, tot
een bedrag van 100,000 frs.
door tot de plek, waar eens Babyion gelegen
was. Mevrouw Le Ray is op hare reizen verge
zeld van een sterk gewapend gevolg, wat wel
noodig is daar zij reeds eens door roovers ge
vangen genomen werd. Met haar eskorte en haar
drogman heeft zij gekampeerd voor de plek waar
eens de toren van Babel zich verhief.
tegen 3 frs. per kubieke meter voor de bemes
ting moeten verkoopen.
Prinses Waldemar van Denemarken is beval
len van een zoon.
Naar de »T)aily News« uit Madrid verneemt,
heeft de Spaansche regeering ongunstige berich
ten ontvangen uit Cuba, waar de autonomisten
in kracht toenemen. Er is eene beweging ont
staan om de inlijving van Cuba bij Amerika
te bevorderen.
Succi zal te Barcelona een vastkuur van 45
dagen ondernemen.
Te St. Leu-Taverney (Frankrijk) heeft een
armoedig gezin onverwachts 4 millioen frs. geërfd
van een in Pruisen overleden tante.
Er hebben zich nu reeds voor de Parijsche
tentoonstelling 1.026 inzenders uit Zwitserland
aangemeld. De door hen in te zenden voorwer
pen zijn verzekerd voor 3.400.000 frs.
De onvermoeide reizigster mevrouw Le Ray
is te Parijs aangekomen. Verleden jaar heeft
deze dame Palmyre en Ninivé bezocht en dit
jaar bracht zij een bezoek aan Bagdad en drong
In verscheidene vertrekken van het paleis des
Sultans zijn brochures gevonden in het Turksch
en in het Fransch, waarin in heftige bewoor
dingen het herstel der grondwet in Turkije
wordt geëischt. Men heeft noch den schrijver
noch den verspreider van dit pamflet kunnen
ontdekken.
Paus heeft aan al de grootwaardigheids-
De
bekleeders van den H. Stoel gelast, zich den
15 October te Rome te bevinden voor de plech
tige ontvangst van den Keizer van Duitschland.
De Paus zal ter herinnering aan zijn jubilé
aan de heeren en dames, die ter eere daarvan
manifestaties op touw zetten, een achthoekige
medaille uitreiken, te dragen aan rood zijden lint.
De versterkingen van de eilanden Caprera en
Maddalena zijn bijna geheel voltooid3500 werk
lieden waren daarmede geruimen tijd bezig, on
der leiding van Italiaansche officieren. Reeds zijn
5 forten gemaakt.
van Bretagne is de sardinen-
Aan de kust
vangst zoo overvloedig, dat de visschers die
Niet ver van Palaeskaskor (bij het oude De-
kelea) is het familiegraf van Sophocles gevon
den. De grafheuvel bevat drie graven met drie
urnen. In een dezer schijnt een vrouw te zijn
bijgezet, te oordeelen naar een spiegel dien men
er vond. Inschriften vond men niet.
Het uitbreken der gele koorts te Jacksonville
heeft aldaar eene ware paniek veroorzaakt. Alle
wegen naar het noorden zijn vol vluchtelingen,
die door het sanitair cordon worden verhinderd
te passeeren.
Het groote houtvlot uit Nieuw Schotland,
waarover reeds meermalen is gesproken, is be
houden te New-York aangekomen. Nu het mo
gelijk blijkt zoo groote hoeveelheden hout op
zoo goedkoope wijze uit Canada naar New-York
te brengen, zal de houtmarkt daarvan zeker de
gevolgen ondervinden.
Het vlot was 592 voet lang, 55 voet breed
en had een diepgang van 23 voet. Het was za-
mengesteld uit 24,000, met kettingen verbonden
balken, elk 30 duim dik en 39 voet lang, en
bevatte 5 millioen voet hout. Het vlot had den
vorm van een sigaar en werd door twee sleep-
booten getrokken. Deze booten kosten 4500 dol
lars, terwijl het vervoer langs den gewonen weg
30,000 dollars zou gekost hebben. In dat geval
zouden er 45 schoeners voor noodig geweest zijn.
Uit Pietermaritzburg wordt bericht dat eene
afdeeling Engelsche soldaten, 400 man sterk, op
10 dezer eenen troep Zoeloe's nabij Jouma aan
tastte. De Zoeloe's bekwamen twaalf dooden en
zestien gewonden, terwijl hun 400 stuks vee
ontnomen werden. Het verlies der Engelschen
is onbekend.
ti vu
een weinig bekende ei'isode
uit het leven van den »Ouden-Dessauer.«
DOOK
De officier volgde zijne woorden met stijgende
aandacht en liep bij 't eind van 't verhaal in
spanning de kamer op en neer.
't Was geen kleinigheid, wat zich daar voor
hem opdeed. Hij stond op 't punt iets op zich
te nemen, waarvan de mogelijke gevolgen niet
te overzien waren en waardoor hij in elk geval
een groote verantwoordelijkheid op zich nam.
Spoedig echter was hij 't met zichzelf eens en
keerde zich met een scherpen, snellen zwaai op
de hielen om.
»Ik doe 't! Je kunt gaan, Hümmerlein. Maar
blijf bij de hand 't is mogelijk, dat ik je nog noo
dig heb. En gij, baron, vergun me het gesprek
later voort te zetten. Ik heb mijne maatregelen
te nemen.
Nauwelijks was de waard eenige minuten thuis,
of hij zag verscheidene ordonnants te paard stij
gen, en zich in alle richtingen naar de gren
zen spoeden.
Ongeveer halverwege Lenzen en krtow staat
midden in 't bosch een eenzame herberg, die zich
tegenwoordig wat behagelijker vertoont dan ten
tijde van den Silezischen oorlog en van den
zevenjarigen oorlog; het onbegaanbare van de
wegen werd verhoogd door tic dikke mg over
blijfselen van pijnboomen, .'Ion gron bedekten
en het verkeer zeer bemc. ;b ten.
De waard was een duist" -, geslote;, man, die
eiken gast gaf', wat deze verlangde en zich dan,
behalve bij de betaling niet verder om hem be
kommerde. Hij sliep in zijn afgelegen woning
niet op rozen en kon eerst sinds korten tijd
van eigenlijke ontvangsten spreken, die hij ver
schuldigd was aan de soldaten, welke thans van
den vroegen morgen tot den laten avond in zijn
eenvoudige en rookerige gelagkamer zaten, aten,
dronken, rookten, speelden en niettegenstaande
hun voortdurende vroolijkheid allen, die een be
paalden leeftijd overschreden hadden, met rust
lieten. Kwam er echter iemand, die nog vrij in
't jeugdig leven blikte, die zat, hij wist zelf niet
hoe, spoedig midden onder hen en was dan
eensklaps verdwenen, zonder dat iemand hem
weer te zien kreeg.
Maar dat ging den waard niet aan. Het ge
lag werd altijd geregeld betaald en voor 't ver
dere bad hij geen oogen.
't Was kort na twaalf uur, toen een man
bedaard den straatweg langs kwam; zijn ge
laat vroolijkte bij 't zien der herberg blijkbaar
op. Zijn bovenlichaam was met een blauw lin
nen kiel bedekt; de beenen staken in opgetrok
ken hooge laarzen en over den rechter schou
der droeg hij een zware zweep. Hij kon reeds
een eind over de zestig zijn; toch stond de
zwarte snor nog krijgshaftig, en zijne bewegin
gen tuigden, trots hare gemakkelijkheid, van
kracht en een op dezen leeftijd niet vaak voor
komende vlugheid.
»Hm,« bromde hij in zijn baard, »eindelijk
vind ik zoo'n hondenhok, waar men het stof
uit de keel kan spoelen. Ik ga naar binnen.
Zijn schreden werden grooter en sneller en
reeds had hij bijna het huis bereikt, toen er een
gedachte bij hem scheen op te komen.
»Wie drommel zou in die hut wonen, 't Ziet
er me verdacht uit. Misschieu houden hier de
keurvorstelijken hun verblijf en vragen me naar
dit en dat, 't welk ze niet behoeven te weten.
Toonlelement, daar alt me wal in! FT oman
n »de blauwe ster« beeft juis; mijn gestalte,
mijn ouderdom en boe dien m e. en an-
r. Als die voofi ij gaat, dien lm. ze ,,i. op.
Dus: ik ben Führmann uit Lenzen.
Hij ging binnen. Een twaalftal krachtige ke
rels zaten om een lange tafel en hielden zich
deels met pijpen en kruiken, deels met vuile
kaarten onledig. De waard leunde gapend in
een hoek en had bij 't geschreeuw van zijn
gasten den pas binnenkomende niet bemerkt.
Deze ging naar een leeg tafeltje, liet zicli op
een eenvoudigen stoel vallen, nam de zweep
van zijn schouder en klopte met het handvat
op de tafel, dat zij kraakte.
»Hola, oude slaapmuts, bier
»Wa-a-a-t? Sla me met die zweep de tafel
niet stuk. Die zóó schreeuwen kan als jij, die
zal van dorst nog niet sterven.
»Brrr, niet gezeurd, maar ingeschonken, als
je regenwater te drinken is.«
»Voor jou is 't goed genoeg.
»Meen je? Hm, laat eens zien!«
Hij zette de kruik aan den mond en proefde,
maar trok dadelijk een gezicht, als had hij een
bloedzuiger ingeslokt.
»Wat is dat voor zeepziedersloog Geef gauw
een borrel, anders val ik van me zelf.«
»Hij schijnt ook verstand van goeden drank
te hebbenEen borrel zal je nog hebben, maar
meer niets. Wie mijn drank afkeurt, die kan
gaan waar hij wil en voor mijn part zijn keel
met wagensmeer inwrijven.
»Heb je wel een mond? Wie daar bij onge
luk binnenzeilt, die is voor de haaien. Zeg me
eens hoe ver is 't nog van bier naar Gartow?«
»Net zoo ver als van Gartow naar hier.«
»Zoo, dan wil ik je een goeden raad geven.
Ga naar je keurvorst en laat je door hem als
opperwegwijzer aanstellen. Hij zal eer met je
inleggen, oude bullenbijterHier heb je je geld,
en nu
Hij hield raidden in zijn rede op. Voor 't
huis hield een klein detachement dragonders
stil. De officier steeg af en stond, de laatste
woorden hoorend en den spreker met een scher
pen blik aanziend, reeds in de deur. De andere
gasten waren, toen hij kwam, eerbiedig opge
staan.
»Wie spreekt hier zóó van Zijne Koninklijke
Majesteit, onzen gestrengen en genadigen Keur
vorst
»Ik, als 't u belieft, heer luitenant.
»En wie zijt ge?«
»Wie heeft het recht, daar naar te vragen
»Op 't oogenblik ik! Mag ik antwoord ver
zoeken
Waarom niet? De herbergier Führmann uit
Lenzen staat u dat gaarne toe.«
De herbergier Führmann uit Len
zen vroeg de officier lachend. »En wat heeft
die hier te zoeken? Voor een onderdaan van
den koning van Pruisen is 't tegenwoordig ge
vaarlijk de grenzen te overschrijden. Hebt ge
een door den grens-commandant geteekende pas?«
»'k Heb in 't geheel niet aan zoo'n ding ge
dacht
»Zoo! den herbergier Führmann zou zulk eeu
nalatigheid niet te vergeven zijnden veldmaar
schalk vorst Leopold van Anhalt-Dessau, door
luchtigheid en excellentie, kan zich echter on
mogelijk om zulk een kleinigheid bekommeren.
Excellentie, mag ik u verzoeken mij naar Gar
tow te vergezellen
Drieduizend duivels, luitenant, wat betee-
kent dat?«
»Dat beteekent, dat alle manschap aan de
grens in beweging is om den hoogen gast, wiens
komst ons is gemeld, waardig te ontvangen.
a Dat moet beteekenen, dat ik gevangen ben,
jij negenoog klonk van onder den snor-
rebaard. »IIoe kan 'tje toch invallen, den her
bergier Führmann voor den den den
Doorluchtigheids, antwoordde de zoo on
vriendelijk aangesprokene vast, maar met een
licht trekken van de mond, »een herbergier is
niet gewoon een zegelring met een vorstelijke
kroon en van zoo groote waarde te dragen,
gelijk ik daar aan uw vinger bemerk en dat
»nege;uoog« dat ik daar hoorde, is me een even
zeker bewijs, dat ik niet dwaal.
Bij deze woorden wees de officier op de hand
van den verkleede, waaraan een ring glinsterde.
De in 't nauw gebrachte wendde zich ter
zijde en wierp een blik door 't, venster. Iluiten
trappelde het paard van den luitenant met de
hoeven.