FEUILLETON.
COLA.
JW. 80S.
ZATERDAG 3 AUGUSTUS.
1889
Uitgever: L. J. YEETRMAN, Heusden.
O O O
VOO Li
van lensden
raat en de
Boiiinielerwaard.
Dit blud verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.00. Franco per post zonder prijsverhooging.
Agent voor Gorcum en OmstrekenBosch Broes van Dort.
Advertentiën 16 regels GO ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Agent voor Frankrijk: Wester Co., 20 Rue Hérold, Parijs.
Buitenland.
Te Parijs is Vrijdag op raadselachtige
;ze verdwenen de deurwaarder Gouffe,
iwnaar en vader van drie jonge rneis-
Zonderling genoeg, heeft dien dag 's
•nds laat een onbekende, geheel gekleed
de deurwaarder, zich toegang weten te
verschaffen tot zijn kantoor, waar hij on
geveer een half uur doorbracht. De pas
aangestelde concierge ondervroeg hem, maar
hij beweerde een klerk van den deurwaar
der te zijn. In het kantoor scheen alles
ongerept gebleven te zijn; zelfs een som
van 15.000 frs. was onaangeroerd.
Aan zelfmoord kan moeilijk gedacht wor
den, daar G. 's middags een vriend telegra
fisch te dineeren vroeg in een aangewezen
café. De vriend ontving door afwezigheid
de uitnoodiging niet en Gonffe wachtte ge-
ruimen tijd op hem, tot hij eindelijk op
stond. Sedert is niets van hem vernomen.
De Shah van Perzië is te Parijs aange
komen. De president der republiek heeft
hem aan het station opgewacht. Na de ge
bruikelijke plichtplegingen is de Perzische
vorst met den president der republiek iti
een rijtuig van dezen gestegen, om, bege
leid van kurassiers, zich naar het voor hem
gereed gemaakte paleis in de Rue Copernic
te begeven. Zij werden gevolgd door twaalf
rijtuigen, waarin twee der Fransche minis
ters en het gevolg van den shall gezeten
waren. Langs den geheelen weg waren
troepen geplaatst, die den hoogen bezoeker
de militaire eer bewezen, terwijl de muziek
het Perzische nationale lied speelde. Op de
Place de la Concorde werden 21 saluutscho
ten te zijner eere gelost.
Te Coni is door de Italiaansche politie
een Fransch officier gevat, die bezig moet
zijn geweest schetsen te nemen. Deze offi
cier, luitenant de Grandmaison, van de
jagers, is als spion in hechtenis genomen.
De Fransche regeering heeft den Itali-
aanschen gezant Menabrea opheldering ge
vraagd over deze arrestatie; Crispi ant
woordde den gezant dat de zaak in handen
der justitie was, en dat alleen deze het
recht toekwam te beslissen of er grond is
voor vervolging. Zoo de Figarode
»Kölnische« echter beweert, dat de Fran
sche regeering geen stappen heeft gedaan.
Het overbrengen van kippencholera op
konijnen, ten einde Australië van de konijnen-
plaag te bevrijden, is op een wet afgestuit.
Pasteur wil nu ook de Australische schapen
niet tegen miltvuur doen inenten.
Het Hamburger stoomschip »Columbia«
heeft de kortst bekende reis van Southampton'
naar New-York gemaakt, en wel in 6 da
gen 19
uur.
Te Brunswijk, waar dezer dagen prof.
Sievers en zijn dienstbode door bedorven
vleesch vergiftigd werden, is thans weer een
jong meisje onder dezelfde omstandigheden
overleden.
24)
»De mijne, de mijneriep hij bevend
van innerlijke aandoening,Charlotte, spreek,
spreek me van je liefde; mijn hoofd brandt;
ik verdien 't niet; ik ben een gewetenlooze,
en jij bent een engel, een Godsgeschenk,
zoo vroom en zoo stil. Spreek, meisje, vloek
me, stoot me van je of neem me aanver
geef me, vergeef, ik word krankzinnig als
ik je niet meer zie
Geen antwoord kwam op de lippen van
't meisje. Zwijgend stond ze op om naast
den opgewonden man te gaan zitten en zoo
omvatte ze met haar beide armen zijn innig
geliefd, schoon hoofd en vlijde 't tegen baar
borst. Hier schreide de man hartstochtelijke
tranen, tranen, die zij niet begreep en die
haar met een bang, zwaar gevoel van on
heil bezielden. Dit uur voerde haar naar
't verledene terug. Zoo had eens haar vader
aan haar borst geweend, en zooals zij toen
hem had gedaan, streek ze thans dezen
haar dierbaren man liefdevol over 't gebo
gen hoofd tot zijn tranen ophielden te
vloeien; en toen dubbel ontfankelijk gewor
den door de herinnering aan den doode
knielde zij eensklaps op 't gras neer en hief
met haar beide handen zijn hoofd op. 't
Maanlicht viel er op en maakte het spook
achtig bleek.
Spreek,bad ze, de groote oogen vorschend
op hem gericht, »spreek, is 't iets, dat ik
mag weten
Vraag niets, o vraag niets
»Maar ik heb je lief, grenzenloos lief
Met wilden hartstocht trok hij haar tot
zich en kuste haar lippen.
»Mijn lieveling, mijn lieveling! Zal je
me, ter wille van deze ure, eens niet hatenV«
treurig
Omtrent het in de rivier de Spree, bij
Berlijn, gevonden lijk is thans aan 't licht
gekomen dat het dat is van zekere juffrouw
Kliemke, een 51-jarige gehuwde vrouw en
moeder van 4 kinderen. De ongelukkige,
die krachtig en "gezond en buitengewoon
vroolijk en levenslustig was, bevond zich
Zondag voor acht dagen op een stoomboot,
die bij 't vallen der duisternis tegen een
brug stiet, tengevolge waarvan 4 passagiers
over boord geraakten en verdronken. Zij was
»Nooit, nooit, geliefde
't Was donker geworden. De maan scheen
over 't waterde boomen, die aan den oever
stonden, wierpen lange schaduwen over 't
meer. De wind werd koel.
Waldorf had den arm om Cola geslagen.
Ze gingen naar den uitgang van 't park.
»Je zult me nooit vergeten smeekte
Cola fluisterend.
»Mijn alles!*
»En je wordt nu nooit meer
Beloof' 't mij
In plaats van antwoord hief hij haar hoofd
op en kuste haar.
»En ik verlies je niet weer?«
»Mijn kleintje
»En als ik je zien moet, mag ik je roepen,
je schrijven?«
Vraag je dat, kind?«
Ze hadden den uitgang bereikt. Ze wei
gerde verder zijn geleide. Tante hield nog
niet van hemze zou boos zijnmen zou
hen zien kunnen en 't tante melden. Als
hij bezorgd over haar was, kon hij aan de
andere zijde der straat haar volgen, tot zij
onder dak was.
»En nu, goeden nacht»Goeden
nacht, Charlotte
Ze hief haar armen op, legde ze om hem
heen, trok zijn hoofd tot zich en kuste hem.
Blijf me liefhebben! Ik heb
verzoek.
»Zeg het, mijn lief kind!«
»Noem mij niet Charlotte, dat is
naam die tante heeft bedacht. Noem mij,
zooals mijn lievelingen thuis me noemen,
zooals mijn vader me noemde: Cola!«
Nog eens raakten haar lippen hem aan,
en toen ging ze, terwijl hij, door een plotse
linge duizeling overvallen, tegen 't hek van
't park leunde. Wat was dat? Droomde
hij? Was hij waanzinnig? Die naam? Was
't zijn eigene wilde phantasie, die hem dit
schrikkelijk beeld voor zijn geest voerde?
Deze naam! En de leeftijd kon uitko-
nog
een
een
een dier ongelukkigen.
De omstandigheid, dat het lijk geheel
naakt werd gevonden, blijft nog altijd raad
selachtig. De vrouw had een gouden hor
loge met ketting en een portemonnaie met
ongeveer achttien gulden bij zich. Het ont
breken van alle kleedingstukken doet ver
moeden dat de doode aan wal is gespoeld,
door ronddolend gespuis is beroofd en weder
in het water geworpen. Dat de trouwring
en de oorringen niet zijn weggenomen, is
wellieht daardoor te verklaren dat de schan
delijke roovers in hun walchelijk bedrijf wer
den gestoord. De afschuwelijke verwondin
gen aan het lichaam kunnen onmogelijk
door de schroef van het stoomschip zijn
veroorzaaktdaarentegen is het breken der
beide beenen er vermoedelijk wel door te
weeg gebracht.
De politie heeft een ernstig onderzoek
ingesteld om geheel licht te verschaffen
over het akelig misdrijf dat ongetwijfeld is
gepleegd.
De nieuwe nota, welke namens de Duit-
sche regeering aan den Bondsraad is over
handigd, is in verzoenenden geest gesteld,
en doet eene overeenstemming tusschen
beide regeeringen verwachten.
standers. De kefeer van Duitschland kan,
zegt het verder, verzekerd zijn, dat, zoolang
Duitschland bereid is de handhaving van
den vrede te bevorderen, of, bij verbreking
van den vrede, de integriteit van het grond
gebied van overweldigde landen le verdedi
gen, Engeland niet achter zul blijven, maar
zijn staatsplichten zal nakomen.
Ter gelegenheid van 't bezoek van den
Duitschen keizer aan Engeland vangt de
Standardaan met de verklaring, dat deze
gebeurtenis de banden, die beide natiën ver
eenigen, nauwer zal toehalen, waarna het
blad opmerkt, dat de gevaren die Europa be
dreigen, komen van Rusland en Frankrijk.
Yoor 't oogenblik mogen die twee mogend
heden den oorlog niet zoeken, zij onthouden
zich, volgens dat blad, alleen omdat zij over
tuigd zijn van de overmacht hunner tegen-
laaacansaascr: 33.72 r-jtsnm
men; en ze wus een Duitsche. En had hij
niet vroeger, lang geleden, toen die mooie,
blonde vrouw in zijn atelier was gekomen,
van dat kind, van Cola gehoord, en dat ze
zoo weinig geleek op haar moeder, zoo
donker als deze blond was?
De man sloeg de handen op zijn hoofd.
Hij wilde gaan en wankelde als een be-
schonkene.
Cola, Cola; die naam klonk door zijn
hersens. Maar toch ze heette immers
Harland, en waarom zou er niet een tweede
Cola bestaan?
Daar zweefde ze voor hem uit, onder be
scherming der huizen, een fijne, donkere
figuur, evenredig en sierlijk. Bedroog hem
zijn verbeelding, of lag er in het houden
van haar hoofd iets dat op Helene geleek?
En de gang, was niet de gang dezelfde?
De man nam zijn hoed af; het hoofd
brandde hem. Moeder en dochterklonk
het in hem, Moeder en dochteren
beiden ellendig, en hij hij was de schurk.
Hij liep haar na en de gedachten woelden
in zijn hoolcl. Zijn hart kromp ineen. Wild
brandde de hartstocht in zijn borst. Hij
kon haar nog inhalen geen twintig schre
den van hem af ging ze.
Hij had dat kind lief, hartstochtelijk lief,
en zooals zij daar in de tuindeur stond, in
't donker, alleen en in haar zwarte kleeding
overviel hem een half waanzinnig verlangen
tot haar te vliegen, haar in zijn armen te
nemen en vereenigd met haar, zoo niet te
leven, dan te stervenen toen kwam de
stem van zijn geweten, die hem zei, dat
dit meisje daar een vreemde voor hem moest
zijn; dat zij, indien dat schrikkelijke waar
was, en zij de dochter van Helene was,
hem nooit, nooit meer zien moest.
Nooit weerzien
Op den weg naar huis, dien hij, laat in
den nacht en nadat hij doelloos door de
straten had geloopen, insloeg, rusteloos, ge
jaagd als een vervolgde, stond hij eensklaps
De onderhandelingen tusschen Rusland
en den H. Stoel hebben eindelijk tot een
resultaat geleid. De Paus zal binnenkort
zeven Russische bisschoppen benoemen.
De correspondent van Daily News« te
Odessa schrijft:
Bij menschengeheugenis heerschte er nog
nooit zulk eene ondragelijke hitte in deze
streek van Zuid-Rusland, De oudste En-
gelschen herinneren zich geen tweede voor
beeld. Zelfs onder de Russische daglooners
komen bijna dagelijks gevallen van zonne
steek met doodeljjken afloop voor. In de
laatste tien dagen stond de thermometer
des middags nooit lager dan 144°. Eén
dag slechts, verleden week was het 130°.
in de schaduw. Waar boomen en planten
niet kunstmatig worden besproeid, daar
verwelkt en verdort alles. De lange, gloeiend
heete dagen, gedurende welke geene enkele
donderbui het aardrijk verfrischte, volgden
elkander met onveranderlijke regelmatigheid
op. Zelfs na zonsondergang waait er geen
koelte; en de nachten zijn zoo drukkend
heet dat slapen onmogelijk is. Reeds om 5
uur 's morgens heeft men een zonnescherm
noodig.
Volgens hetgeen ik op zekeren morgen
zag
en hoorde
station, moet er
de Hondsdagen
waren aldaar 21
het
bacteriologische
aan
toch wel iets aan zijn van
Op één enkelen dag
van dollehonds-
gevallen
weer, hij wist zelf niet hoe, voor 't huis
van Mevrouw Harland.
Wat wilde hij daar op een uur, waarin
de gansche stad sliep en 't huis in 't donker
lag. Niets; en toch hij kon onbemerkt in
den grooten tuin gaan en stil voor 't huis
staan, dat het donkeroogig meisje verborg.
Daar staan en naar boven zien en aan
haar denken, aan haar, aan haar blik, aan
haar omarming, aan de kinderlijke, roerende
eenvoudigheid van 't geen ze deed, aan
haar liefdes-gefluister, dat hij nooit meer
zou hooren.Bij deze gedachten wierp
hij met een vertwijfelend gebaar 't hoofd
achterover en blikte, door ondragelijke smart
aangegrepen, naar de vensters van 't huis op.
Daar, achter die vensters was zij, geen
vijftig schreden van hem af, slechts een
trap scheidde hem van haar en toch
een heele wereld.
Hij stond daar lang, lang. De verloopen
dagen kwamen weer duidelijk in zijn her
innering. Hij doorleefde nogmaals die on
rust, dien strijd en 't smartvolle geluk van
heden avond.
Sliep zijn meisje? Sliep en droomde zjj
in onschuldig vertrouwen, op een blijde
toekomst? Of waakte ze gelijk hij? Toch
niethet huis was overal donkeren toch
niet overal? Bedroog hij zich? Brandde
daar ginder, achter dat balcon, niet een
zwak licht, en nu, nu scheen een schaduw
zich te bewegen en duidelijker te worden
en een kleine hand opende de glazen deur,
die naar 't balcon leidde, en zie, een donker
hoofd, een fijne, witte gestalte, zij zij zelf!
>Voort Waldorf, voort!« Wat eerlijk en
goed in hem was drong hem de vlucht te
neuien, haar te ontvluchten, voor nieuwe
blikken hem tot een schurk maakten.
»Ik kan niet, ik kan niet,« schreeuwde
zijn hart en zijn dronken oogen hingen vol
tranen aan deze gestalte.
Ze bewoog zich. Ze zag op naar den hemel,
waarlangs de maan zich stil voortbewoog.
beet aangegeven en gedurende de laatste
twintig dagen kwamen niet minder dan 38
gevallen van watervrees voor, die volgens
Pasleurs inentings-systeem werden behan
deld.
De correspondent vergeet echter te melden,
dat dit waarschijnlijk veroorzaakt werd door
het gebrek aan drinkwater en den verwaar
loosden toestand der honden in Zuid-Rusland.
De bekende bisschop Clement, een van
de hoofdleiders der Russische partij in Bul
garije, is in staat van beschuldiging gesteld,
daar hij zich op den kansel zeer vijandig
tegen de regeering van prins Ferdinand
heeft uitgelaten.
In zuidelijk Hongarjje heeft een zware
storm gewoed, die veel schade aanrichtte en
veel menschenlevens kostte. Te Szegedin en
elders werden huizen omgeworpen, te Mo-
hacs de torens van de Grieksche en Room-
sche kerken. Ook bruggen en wegen werden
vernield.
Volgens de officiëele berichten aangaande
den onlangs gepleegden moordaanslag op
den keizer van Brazilië, is de bedrijver van
dien aanslag een Portugeesch kantoorbe
diende, geboortig van Caminha aan de
Minho, 20 jaren oud en Adriano Valle ge-
heeten. Vijf jaar geleden is hij met zijnen
vader te Rio Janeiro komen wonen. Hij
beweert tot de daad te zijn aangezet door
de Braziliaansche republikeinschgezinden.
In de eerste dagen na den aanslag heerschte
er groote opgewondenheid te Rio; de keizer
werd overal waar hij zich vertoonde, met
betuigingen van gehechtheid begroet; spoe
dig echter heeft deze beweging opgehou
den, en thans is de stad weder volkomen
rustig.
Waldorf zag hoe Cola lachte en toen
hief ze de armen op en sloeg ze achter
haar hoofd samen.
Zoo bleef ze bewegingloos, door 't maan
licht omstraald, in den stillen nacht, een
droombeeld gelijk.
De spiedende man verloor bij dezen aan
blik alle zelfbeheersching. Hij had haar
lief. De dag van morgen mocht hem ver
nietigen, hij kon niet heengaan zonder een
woord, een blik van liefde.
Charlotte
De innig gefluisterde naam trof haar oor,
gedurende eenige seconden scheen 't alsof
ze meende gedroomd te hebben, zoo groot,
zoo vreemd staarden haar oogen.
Charlotte, ik ben 't.«
Daar verbrak de betoovering, die haar
had gevangen gehouden. Ze stond tegen
de balcon-leuning en boog zich voorover.
Nu zag ze hem en een lichte, sidderende
kreet van geluk klonk tot hem naar be
neden.
»Gij, gij, 0 God, gij zelf
Ze hurkte op 't balcon ineen en sprak
tot hem door de onderste opening van de
balcon stijlen. Haar woorden klonken afge
broken en half jubelend.
»Je bent gekomen, mijn geliefde! Ik
dacht aan je, aan heden avond, aan mijn
geluk, mijn groot geluk; ik kon niet sla
pen; en nu ben je daar! Maar wacht, ik
kom bij je, stil, wacht!*
»Neen, blijf, blijf, kom niet!*
Met al de kracht van zijn beter gevoel,
met het laatste overblijfsel van zijn beter
ik, gebood hij haar te blijven. Hij kon wel
zwak zijn, maar eerloos mocht hij niet
handelen. Dat kind daar boven was hem
dierbaarder dan alles op de wereld; zijn
liefde moest haar beschermen.
(Wordt vervolgd.)
