De Ejffettoretu FEUILLETON. COLA. WOENSDAG 14 AUGUSTUS. 1889. M 811. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Dit blad verschpnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.00. Franco per post zonder prijsverhooging. Agent voor Gorcum en OmstrekenBosch Broes van Dort. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters Daar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht. Agent voor FrankrijkWester Co., 20 Iiue Hérold, Parijs. Uit alle richtingen en hemelstreken, uit beschaafde en onbeschaafde landen, stroo men thans de menschen naar Parijs, naar de wereldstad, die thans meer dan ooit het middelpunt is, waarin alle stralen zich ver eenigen. En voorzeker, deze stad van weelde, mode en vermaak, met haar 2 millioen inwoners, haar breede, prachtige boulevards, waar het opgewekte, bonte volksleven zieh op 't eigen aardigst openbaart, haar schoone paleizen, het Louvre, het Palais-royal, het nieuwe Opera-gebouw, de Notre-Dame, enz. enz., is een bezoek overwaard. En uit Parijs stroomen uit alle richtin gen duizenden bij duizenden naar de Espla nade des Invalides, waar thans de zevende wereld-tentoonstelling (de 15e der nationale tentoonstellingen) aller oogen tot zich trekt. De eerste, gehouden in 1798 op het Champ de Mars telde 110 inzenders, die van thans telt er 38 duizend. Zij beslaat een opper vlakte van 70 Hectaren. Die de tentoonstelling bezoekt, doet een reis om de wereld, niet in 80 dagen, maar in eenige uren. Zij is een leermeesteres, die aanschouwelijk onderwijs geeft aan leerlin gen van eiken leeftijd, aan geleerden en onontwikkelden, aanindusfriëelenen kunste naars; ze is een hoofdstuk uit het boek der openbaringen van wat de menschelijke geest vermag; ze is een reusachtig woor denboek, waarin niets is vergetenze -leert ons, hoe de mensch zich thans kleedt en voedthoe hij woont en zich tooit en ver maakt; ze toont ons de geschiedenis der schoone kunsten en der wetenschappen, die bestemd zijn om 't menschelijk leven rijker, voller, gelukkiger en beter te maken 27) Cola lachte, 't Lange meisje beviel haar en vooral thans, nu ze zoo vol scheen van haar hartsgeheimen. Vertel voort,zei ze vertrouwelijk, en Janie schoof haar stoel dichter bij die van Cola. »Waar was ik ook gebleven? Dus het regende »Neen,« viel Cola in, »van den regen hebt ge niets verteld. »Dat komt nu. Hij had me juist gevraagd of Carters me beter beviel dan hijde dwaze Johnhij met zijn geschoren hoofd, zijn krommen nek en zijn langzame, uitgerekte spraak, is me aan den top van zijn kleinen vinger liever, dan Caiters van zijn lorgnet tot zijn verlakte laarzen »Hebt ge hem dat gezegd »Natuurlijk niet,« antwoordde Janie aan gedaan. »'k Heb hem alleen gezegd, dat ik neven voor een verheving uitvinding houd, en dat hij als de oudste zich een weinig in den voorrang mocht verheugen. Toen kwam de regen. »En toen plaatstet ge u onder een ro- mantischen boom »In 't geheel niet,« zei Janie, swe deden veel verstandiger. Wij gingen naar John's j mggezellen-kamer. Weelderig is hij er niet gelogeerd, de arme kerel! 't Scheen hem ook wat te hinderen, toen ik zoo in eens, van den regen druipend, midden in zijn studeerkamer stond. Hij nam zelf den natten hoed van mijn hoofd en droeg hem naar de kamer daarnaast, waar ik in 't ge heel niet mocht inkijken. >Daar slaap ik,zei hij, en zijn gezicht werd vuurrood. Zij verklaart alles. Om al die duizende inzendingen te kunnen plaatsen, werden verschillende gebouwen op het tentoonstellingsterrein geplaatst. Daar voor werd uitgegeven fr. 43 millioen, waar aan de Staat deel nam voor 17 en de stad Parijs voor 8 millioen; in de ontbrekende 18 millioen fr. zullen de 30 millioen entree biljetten, die uitgegeven zijn, wel voorzien. Het majestueuse voorportaal van de ten toonstelling wordt gevormd door den Eiffel- toren, die eenige, aangrijpende, machtige openbaring van den Franschen geest, een anderen toren van een ander Babel, die eenstemmig een kreet van bewondering ontlokt. Over dien EifFeltoren willen wij 't een en ander meedeelenvooraf waarschuwen wij, dat alle woorden, die we noodig hebben om de bjjzonderheden te schetsen, ontoe reikend zjjn om den totaal-indruk te ver vangen. We maken daarbij gebruik van de Guide Bleu du Figaro et du Petit Journal. Ik deed nu of ik de eenvoudigheid der kamer en de wanorde, waarin hij leefde, in 't geheel niet bemerkte en schoof in 't voorbijgaan alles zoo'n weinigje terecht. Hij zelf zocht in zijn kamer overal naar een ontbrekend glas, om, zooals ik had voor geslagen, twee warme grogs te maken. De whisky vond ik onder de tafel en een kurke- trekker had hij bij zich. Heet water haalde hij van zijne huisvrouw. Terwijl hij weg was, maakte ik spoedig wat plaats op de tafel, ruimde alle kranten, die in 't rond lagen, op, gewasschen glacé handschoenen en gedragen dassen nam ik weg van de stoelen, ,'k veegde met r. ijn zakdoek het stof van de tafel en'legde het kleine, scheefliggende kleed weer recht. Toen John met het kokende water weer terugkwam en de kan zoo onhandig moge- lijk droeg, snelde ik hem tegemoet en nam dien grooten, ongelikten kerel alles af. In de zak had hij een papier met suiker en een theelepeltje. Eén voor ons tweeënToen ik, om me te beschermen voor het op de spiritusvlam overkokende water, een handdoek als schort voor deed, ging John achter me staan en zag me over den schouder, terwijl ik met ons gemeenschappelijk theelepeltje de grogs omroerde. Eindelijk zaten we samen op de met rips overtrokken roodbruine sofa en nipten uit onze glazen. Ik vond John erg stilzwijgend en zeer rood, maar hij beviel me toch. Toen hij zich tot me o verboog om »ons« lepeltje eens van me te gebruiken, moesten we beiden hardop lachen. De grog was bepaald veel te sterk, want we werden erg warm, en John, die lang zamerhand zijn gezond, natuurlijk verstand terug had gekregen, opende de ramen en ging er met mij voor staan. Na een poosje haalde hij uit eeu lade een oud album te voorschijn, dat de portretten van zijn en mijn overleden moeder bevatte. verder dwaalt dan zijn oog en nog van iets hoogers droomt. Den 30 Maart ontving hij 't officierskruis van 't legioen van eerdat was de eerste belooning, die bij gelegenheid van de ten toonstelling werd gegeven, en algemeen wordt ze beschouwd als een der meest ver diende. Zooals we zeiden is hij 't hoogste gebouw der aarde; dit zegt alles. We moeten zijn hoogte leeren kennen door ze te vergelijken met die van andere gebouwenons oog is hier geen maatstaf, we kunnen evenmin vol staan met te zeggen, dat hij 300 Meter hoog is. Als een slanke reus steekt hij boven de hem omringende gebouwen uit. Notre-Dame de Paris is 66 M., 't Panthéon 83 M., de dom der Invaliden 105 M. De Wester toren, de hoogste van Amsterdam, is 86 M., de Martinitoren te Groningen 95 M., de toren der Nieuwe Kerk te Delft 97 M., de Dom toren te Utrecht 120 M. de Cathedraal van Straatsburg 142 M., die van Keulen 159 M., het monument van Washington te Philadelphia is 175 M. en dat was 't hoogste gebouw op aarde vóór Eiffel zijn toren op richtte. Zooals we zeiden, alleen door verge lijking met de hoogte dezer torens kan men zich eenig denkbeeld maken, niet van den bouw, maar van de hoogte van dezen reus. Aan verven 4 maal, waarvan 2 maal met uienie Aan ascenseurs (opbijschtoe- stellen) en machines 1.200,000 Restaurants enz. enz. 400,000 Totaal 6.500,000 fr. 900,000 fr. 3.800,000 200,000 Hij zei, dat hij zich zijn moeder nog heel duidelijk herinnerde, en ik sprekend op haar geleek. Toen ik die gefingeerde schort voor deed, had hij gemeend, haar voor zieh te zien. lntusschen was 't donker geworden en wij staken de lamp aan, en toen werd het opeens zoo gezellig in de kamer, dat ik haast niet weg kon gaan. Ik kon 't niet helpen, dat ik hem dat zei, en toen vatte hij mijn haarvlecht vast en meende, dat zoo'n goedkoope kamer mij op den duur niet zou bevallen. Daarin vergiste zich mijn lieve John. Ik heb sinds gisteren onophoudelijk aan de wanorde, die daar heerschte, gedacht en verlang er schrikkelijk naar nu, hij haalde, toen 't acht uur sloeg, mijn gekreu- kelden hoed weer uit de naaste kamer. Wat zag die er uit! Gedeukt, heelemaal gekreukt! De voile aan flarden en nat. Toen hij me aan de deur van 't pensio naat »goeden nacht« zei, gaven we elkander de hand, en John zag me op een eigen aardige manier aan en zei met een gezicht alsof hij zich schaamde: »Dat was een schoone namiddag, Janie, ouwe meid!« Ge begrijpt, Charlotte, dat ik nu dol van vreugde ben. Cola boog zich tot het levendig sprekende meisje en knikte. »0 ja,« zei ze, »ik be grijp 't Op dit oogenblik werd er gebeld en dade lijk daarop trad het dienstmeisje binnen en gaf de afgegeven brieven. Cola werd donkerrood. Als Waldorf eens geschreven had! Die opkomende gedachte groeide zoo geweldig aan, dat op 't zelfde oogenblik die vooronderstelling werkelijk heid voor haar werd. 't Kon niet anders zijn ja, zeker kreeg ze op haar lang schrijven een antwoord. Ze greep naar de brieven, welke het meisje had gebracht, en begon te zoeken. Hiervan gaf de Staat aan den heer Eiffel een toelage van 1,500,000 fr. en de stad Parijs stond kosteloos den grond af; maar 20 juar na de sluiting der tentoonstelling komt daarvoor de Eiffeltoren aan den Staat. 't Is zoo goed als zeker, dat 't geen ont vangen wordt van hen, die dit jaar den Eif feltoren beklimmen, dit kapitaal zal bijeen brengen. De opbrengst der entrees gedurende de 20 volgende jaren zal dus het voordeel zijn, dat deze voordeeligste finautiëele onder neming dezer eeuw zal afwerpen. Men begon de werkzaamheden den 28sten Januari '87. Een leger aardewerkers groef den grond weg, waar de vier voeten van den reus zich later zouden vastzetten, nadat eerst de in den weg staande boomen gerooid waren en men de noodige voorzorgen had genomen tegen 't indringen van 't Seine-water. Er was een groote ruimte noodig; de grond- oppervlakte toch, die de toren aan zijn voet beslaat, is 16,000 vierkante Meters; de vier voeten vormen een vierkant, dat aan elke zijde ruim 129 Meters lang is. Deze reus heeft anderhalven Hectare grond noodig. De twee voorzuilen (no. 1 en 4) aan den kant der Seine staan naar 't Noor den en Westen, de twee achterzuilen (no. 2 en 3) naar 't Oosten en Zuiden. Door verschillende boringen had Mijnheer Eiffel nauwkeurig kennis genomen van de gesteldheid van den grond. Hij wist, dat de ondergrond een laag klei was van 16 Meters dikte welke rustte op krijtlagen. Die klei, vast genoeg, om de fondamenten te dragen, was naar den kant der Seine hellend en be dekt met een bank van zand en gruis, die aan 't begin van 't Champ de Mars een dikte heeft van 6 a 7 Meters. Men was dus Daar een, die haar adres droeg, maar die was van Thesi, en verder haar hart klopte geweldig verder was er niets. »Dien zal ik later wel lezen,zei ze met zachte stem, toen Janie haar aanspoorde om zich voor haar niet te geneerenen Cola opende zonder eenigen haast het schrij ven uit Duitschland. Thesi schreef zoo als altijd, veel en dicht, en de letters dansten en herinnerden aan het karakter der schrijfster. Cola las de eerste regels en moest lachen. De brief begon met een boodschap aan Carters. Ze meldde denThesi-aanbidder, dat nieu ws- gierigheid een erge ondeugd is, maar dat zij aan dezelfde zwakheid leed, en daarom ge nadig wilde zijn en hem antwoord geven. Met hijwerd keizer Barbarossa be doeld, van wien Carters als Engelschman zeker niets wist. Schriftelijk daarover nadere mededeeling te geven was te omslachtig. In geval dokter Carters om zijn weetgierigheid te bevredigen derwaarts wilde komen, zou ze bereid zijn he ui de gansche geschiedenis van Duitschland te verhalen. Cola vouwde den brief lachend weer toe. Ze wilde hem op haar kamer verder lezen. Ze had nog eenige huiselijke werkzaamhe den te verrichten. Janie maakte zich gereed om te vertrekken. Morgen vroeg kom ik terug,zei ze, sik moet u den afloop vertellen. Cola zat in den namiddag in haar ka mer en las Thesi's brief, die veel grappigs bevatte, en ook iets dat reden tot bezorgd heid gaf. Todo had weer 't bed moeten houden. Die kleine, lieve, zwakke Todo. Cola's hart vloeide over van teederheid. Ze had het kleine broertje altijd zoo lief gehad, eigen lijk meer dan Kurt, die van kind af altijd zelfstandiger en koeler geweest was. Thesi meldde, dat Cola zich volstrekt niet ongerust behoefde te makenze wist toch, verplicht twee verschillende wijze van fun deering te volgen. Daar evenwel niet al onze lezers hierin genoeg belang zullen stellen, wil len wij hierover niet in verdere bijzonder heden tredengenoeg zij 't te zeggen, dat de bouw der fondamenten alle mogelijke waarborgen van zekerheid geeft voor dit zware, hooge gevaarte. 't Gewicht van den toren met al de toebe- hooren, zolderingen enz. bedraagt 9,000,000 kilogram. Het ijzer alleen weegt 7 millioen K.G. De ijzeren klinknagels, die de stukken verbinden wegen 450,000 K.G. Er werden er 2,500,000 voor gebruik. Het aantal ijzeren staven, die elkander in alle richtingen krui sen is 12,000 van allerlei vorm, zoodat de teekeningen, waarnaar die staven gemaakt werden, op elkander gelegd, een hooge berg zouden uitmakenen in al die teekeningen, dank zij den eenigen Eiffel, kwam niet de minste fout of dwaling voor. (Wordt vervolgd.) fBuitenland. Woensdagavond ten 7 uur nam Keizer Wilhelm afscheid van Koningin Victoria. De Koningin kustte haren kleinzoon op beide wangen. Door den Prins van Wales vergezeld, begaf de Keizer zich aan boord van het stoomjacht »Hohenzollern«op zijn weg daarheen, juichte eene talrijke menigte hem toe. De »Hohenzollern« ligtte terstond het anker. Alvorens te vertrekken, deelde Keizer Wilbelm aan de Koningin zijne groote ingenomenheid mede met de ontvangst die hem in Engeland was ten deel gevallen. Hij verklaarde de grootste voldoening te dat Mijnheer Wendlin er was en bij hem kon niemand halen. Hij zou Cola zeker tijding zenden, als er verandering kwam. Of Cola al wist, dat Menheer Wendler aan de universiteit benoemd was. Driemaal 's weeks ging hij daarheen om jongelieden geleerdheid bij te brengen, en bij zijn voor drachten moest het vreeselijk vol zijn. Zij, Thesi, had hem ijselijk gesmeekt haar toch eens mee te nemenze zou zich wel ergens verschuilen, in de gang of ergens achter een deur, maar toen had Menheer Wendlin haar grappig aangekeken en haar uitge lachen. Eigenlijk lachte hij thans veel minder dan vroeger. Hij had ook een veel ernsti ger gelaat gekregen, geheel om er dol op te verlieven. Als hij uitging zagen de jonge dames hem dan ook allen na. Eens was ze met mama en hem naar de schouwburg geweest. Hij ging haar voor om plaatsen te zoeken en toen had zijn hoofd boven alle mannen uitgestoken, en zijn schouders als ze naast hem zat, had zijn linkerschou der tot haar wang gereikt, wanneer hij de armen over elkander sloeg. Alle dames zagen naar hem. Maar menigmaal kon hij zoo streng zijn, dat hij niets mooi was. Eens, toen zij, dewijl ze wist dat hij in de uiver- siteit was, voor 't gebouw had op en neer geloopen tot hij kwam, alleen omdat ze op straat met hem wilde pronken, was hij heel boos gewordenhij had haar eenvou dig in een vigelante geplakt en den koetsier 't adres gegeven. En 's avonds had hjj haar een strafrede gehouden. Hij had haar bij de schouders genomen, natuurlijk zacht genoeg, en verklaard, dat een jonge dame niet voor een instituut, dat alleen door studenten be zocht werd, mocht op en neer loopende jongelieden konden licht een zeer slechte meening van haar krijgen. Op wien ze dan eindelijk toch gewacht had? Nu, op hem, had ze geantwoord, en toen had hij haar op eens met zijn groote oogen YOOU liet Land van en Alteiia, Pe Langstraat, en de Poinuielerwaard. Waarom heet hij Eiffeltoren. Omdat het reusachtig denkbeeld ontstond in 't hoofd vau den heer Gustave Eiffel (spreek uit Effel, de klemtoon op fel). Wie zijn levensgroot portret op de tentoonstel ling zag, kent hem als een man van mid delbare lengte, met fijne, levendige trekken, blauwe, heldere oogen, het eenigszins ronde gelaat omlijst door een korten baard en ge krulde haren, die door ingespannen studie vergrijsd zijn. Hoewel zijn naam thans in ieders mond is, en 't voortbrengsel van zijn geest bijna tweemaal zoo hoog is als 't hoogste gebouw der wereld, is de heer Eiffel gebleven wat hij was: een nederig, be schroomd, geduldig, een weinig zwaarmoe dig menschmen zou zeggen, dat hij altijd iets in de verte zoekt, en dat zijn geest nog o o o Hoe hoog hij is. Hoeveel hij gekost heeft. Het fundatiewerk, 't metsel werk en 't voetstuk Aan ijzer met belasting enz. De fondamenten. Hoe zwaar hij is. CSEBSOEEnZBa

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1889 | | pagina 1