«dei
sjcIiiIm
J\t 890.
ZATERDAG 17 MEI.
1890.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
Deze week wordt geen feuilleton
gegeven; liet zal echter tegelijk met
't no. van Vrijdag a.s. worden ver
zonden.
Pfsi
- -j"l
M
W
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Franco per post zonder prijs-
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte,
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Wij geven hieronder een uittreksel uit
een Fransch werkje, 't welk, zoo ver wij
weten, nog niet in onze Nederlandsche taal
overgebracht is, en hierdoor weinig bekend
is geworden, en wel:
r
Napoleon Bonaparte, van wien men zoo
veel heeft verteld en geschreven, heeft nooit
bestaan en is slechts de verpersoonlijking
van de zon. Alles wat men van hem ver
haalt is aan genoemd hemellichaam ontleend.
Zijn levensloop beknopt to zamen vattende,
komen we tot de volgende hoofdpunten
Zijn naam was Napoleon Bonaparte;
Hij werd geboren op een eiland in de
Middellandsche zee;
Zijne moeder heette Letitia
Hij had drie zusters en vier broeders, waar
onder drie koningen
Hij was tweemaal gehuwdeen zijner
vrouwen schonk hem een zoon
Hij dempte een groote omwenteling;
Onder hem stonden zestien maarschalken,
van welken twaalf in werkelijken dienst;
Hij zegepraalde in het Zuidenhij be
zweek in het Noorden.
'T^J^eën,regeering van twaalf jaren.ver
dween de man, die uit het Oosten was aan
gekomen, van het tooneel, koers zettende
naar het Westen
Nu hebben wij lo. slechts te onderzoeken
of deze bijzonderheden op de zon van toe
passing zijn om tot de gevolgtrekking te
geraken dat Napoleon slechts een denk
beeldig persoon is.
Iedereen weet, dat de dichters de zon
A p o 11 o n (Apollo) noemden. Nu, A p o 1-
lou of Napoleon komt zoowat op het
zelfde neer, ook wat den oorsprong en de
beteekenis van die woorden betreft.
A p o 11 o n beduidtverdelger, en het
schijnt dat de Grieken dien naam aan de
zon gaven, omdat zij hun, tijdens de be
legering van Troje, zooveel kwaad deed:
ten gevolge van ondragelijke hitte ontstond
de pest, die een groot deel van het leger
deed omkomen. De groote heldendichter
Homerus beschrijft die zaak in het begin
van zijn »Iliade.« Agamemnon, koning van
Argos, die onder de belegeraars behoorde,
had zich de dochter toegeëigend van Chryses,
priester van Apollo. De beeldrijke dichters
eter oudheid stelden de verschroeiende zon
nestralen voor als vurige pijlen, die de ver
bitterde godheid op het gansehe leger af
zond, en die het geheel vernietigd zouden
hebben, als men, om zijn toorn te stillen,
de geroofde dochter niet aan haren vader
had teruggezonden. Bij die gelegenheid gaf
men aan de zon waarschijnlijk den naam
Apollohoe het zij, zeker is het, dat de
Grieken haar onder dien naam vereerden,
en dat Apollon verdelger beduidt.
Apollon enApoleon komen beide
van Apolluo of Apoleo, twee Griek-
sche werkwoorden, die beide beteekenen
vernietigen, verdelgen, dooden. Had dus de
vermeende held onzer eeuw A p o 1 o n ge-
heeten, dan reeds waren wij erimmers hij
droeg den naam van de zon en wordt be
schreven als de grootste menschenslachter,
die ooit bestond. Doch er is meer! Hij
heeft nog een letter vooraan, de letter n,
gelijk te stellen met het woord ne', d. i.
»waarlijk«. Te Parijs vindt men in verschil
lende opschriften en met name in de Ven-
dóme-zuil (zaliger nagedachtenis!) den ge-
waanden held aangeduid onder den naam
Néapoléon. Het woordje »né« of »nai«
is zeker Grieksch, evenals de rest van den
naam, en geeft een sterke bevestiging aan,
die te vertalen is door »in waarheid.Na
poleon wil dus zeggende ware verdelger,
de ware Apollon, de ware zon.
Maar in welk verband kan het woord
Bonaparte* met de zon staan? Hetantwoord
ligt niet vlak voor de handmaar toch
dadelijk erkennen we, dat »bona parte«
beteekentgo ed deel. Dat doet ons den
ken aan een en ander deel van het ge
heel, dat minder goed, dat slecht is.
Tengevolge van de dagelijksche omwen
teling der zon ontstaat dag en nacht:
licht en duisternis. Wij denken hier
aan der Perzen »Rijk van Oramazes en
van Arimanes,« d. i. het rijk des lichts en
dat der duisternishet rijk der goede en
der booze geesten. Bij het aanroepen
der booze geesten bezigde men de uitdruk
king A b i i n M a 1 a n partem (een
vervloeking). »Mal-a-parte« (tnalam par
tem) zal dus doelen op het booze, de duis
ternisbij gevolg beduidt »bona-parte« het
licht, d. i. de zon.
2o. Volgens de Grieksche Godenleer was
Apollo op een eiland in de Middellandsche
zee (het eiland Délos) geborenook Napo
leon, zegt men, zag het levenslicht op een
eiland in de Middellandsche zee, en nog
wel op Corsica, dat ten opzichte van
Frankrijk juist gelegen is als Délos ten
opzichte van Griekeland; Délos, waar Apollo
zijn voornaamste tempels en orakels had!
Pausanias zegt wel, dat Apollo een
Egyptische godheid wasmaar dat bewijst
nog niet, dat hij van Egyptischen oorsprong
was, wat geen volstrekt vereischte is. Hij
werd er als een Cod vereerdmeer zegt
Pausanias niet. En Napoleon werd in het
zelfde land ook als een bovennatuurlijk
mensch, als de vriend van Mahomed aan
gebeden, wat een nieuw bewijs is voor de
stelling dat hij en de zon één zijn.
3o. Napoleon's moeder heette Letitia,
niet welken naam, die »vreugde« beteekent,
de dageraad werd aangeduid, m. a. w. de
oorsprong van alle liefelijkheid in de natuur.
De dichter toch zong dat de dageraad de
zon baart, door met zijn purperen vingers
de poorten van bet Oosten te openen. Welnu
Letitia, de dageraad, baarde Napoleon, de
zon
Bovendien verdient het opmerking dat
in de Grieksche godenleer de moeder van
Apollo, Leto of Lètö heette. De Romei
nen maakten daarvan L a t o n e, en in onze
eeuw vond men Letitia beter, omdat
1 a e t i t i a een zelfstandig naamwoord is,
afgeleid van het werkwoord 1 a e t o r, of'
van het verouderde 1 a e t o, d. i. vreugde
ingieten.
Letitia is dus, even als haar zoon,
een denkbeeldig wezen, ontleend aan de
Grieksche godenleer!
4o. Gelijk men verhaalt, had die zoon
drie zusters, natuurlijk de drie »Gratiën,«
die met de muzen het hof van Apollo, haar
broeder, luister bijzetten door hare schoon
heid en bekoorlijkheid.
5o. Men zegt dat de moderne Apollo vier
broeders haddaarmee bedoelt men de jaar
getijden, die volgens de Latijnsche spraak
leer alle vier m a n n e 1 ij k zijn. Drie van
de vier broeders waren koningen, n.l. de
Lente, die over de bloemen, de Zomer, die
over den oogst en de Herfst die over de
vruchten heerschappij voert. En daar die
drie jaargetijden hun macht geheel aan den
invloed der zon ontleenen, zegt men dat de
drie broeders de koninklijke waardigheid
aan Napoleon hadden te danken. De vierde
broeder, die geen koning was, is natuurlijk
de Winter, die over niets regeert.
Wie ons tegemoet voert dat de Winter
wel degelijk regeert, namelijk over sneeuw
en ijs, krijgt eenvoudig ten antwoord, dat
bewuste vierde broeder, na den val van zijn
geheele familie over het dorp Canimo re
geerde. Canimo is afgeleid van C a n i, d. i.
»de grijze haren des ouderdoms.«
De dichters zeggen, dat de bosschen het
aardrijk bedekken, gelijk de haren het hoofd.
Laat de winter het sneeuwen, dan zijn die
boomen de »grijze« haren van de kwijnende
natuur in het weggestorvenjaar. Men
ziet dus dat het krek uitkomtDe gewaande
vorst van Canimo is dus dood eenvoudig
de verpersoonlijkte winter, wiens rijk begint,
wanneer de drie schoone jaargetijden nog
maar in de herinnering bestaan, en de zon
het verst verwijderd is van onze planeet,
die alsdan overgeleverd is aan de onstui
mige kinderen van het Noorden,gelijk de
dichters storm en wind noemen. Storm en
sneeuwjacht uit het Noorden....wat bedoelt
men daarmee anders dan den vijandelijken
inval in het Noorden van Frankrijk, die
de schoone driekleur deed plaats maken voor
de »sneeuw«-kleurige vlag der Bourbons?
Ja, ja, onze eeuw was zeer schrander in
het verdichten van fabelen
6o. Die zelfde fabelen vermelden, dat
Napoleon twee vrouwen had, gelijk men
aan de Zon twee vrouwen toekentde Maan
en de Aarde; de Maan volgens de Grieken
(Plutarchus), de Aarde volgens de Egypte-
naren.
Nu nog iets opmerkelijks: De Zon had
geen nakomeling van de Maanmaar wel
van de Aarde, n.l. een eenigen zoon, den
kleinen Horus, zoon van Osiris (de
Zon) en I s i s (de Aarde). Volgens de Egyp-
tenaren werd Horus geboren uit de aarde,
die door de Zon werd bevrucht. Dat komt
goed uitwant Napoleon's zoon heet ge
boren te zijn op 20 Maart (de lente, dag
en nachtevening).
7o. Men beweert, dat Napoleon een einde
maakte aan een plaag, die Frankrijk met
den ondergang bedreigde, en die men de
hydra der revolutie* noemde. Een hydra
is een slang, en nog wel van de allerve
nijnigste en leelijkste soort, kortom de slang
Python, een ontzaglijk gedierte, een af
zichtelijke draak, de schrik van Griekenland,
die gedood werd let weldoor Apollo.
Dat was volgens de godenleer, diens eerste
bedrijf, en daarom maakt men ons wijs,
dat Napoleon begon met de Fransche revo
lutie te dempen, die, in hare buitensporig
heden voor de maatschappij een ware hydra
dreigde te worden. Vergeet ook niet, dat
revolutieis afgeleid van het latijnsche
woord »revolutus,« d. i. het ineenkronkelen
van een slang. Kan het sterker?....
8o. De vermaarde oorlogsman de'r 19e
eeuw zou twaalf maarschalken aan het hoofd
van zijn leger, en vier in reserve gehad
hebben.
Die twaalf stellen natuurlijk de teekens
van den dierenriem voor, marcheerende onder
aanvoering van de zon Napoleon, en ieder
belast met het bestuur van een gedeelte
van het tallooze sterrenheir dat onder hen
in twaalf deelen is verdeeld. De vier anderen
zijn vanzelf de vier punten, die, onbeweeg
lijk te midden der algemeene beweging, de
non-activiteit waarvan sprake is, zeer dui
delijk voorstellen.
Bij gevolg: al die maarschalken, al of
niet in werkelijken dienst, zijn zuiver zinne
beeldige wezens, even als hun opperhoofd.
9o. Men verhaalt, dat Napoleon een zege
rijken tocht door het Zuiden deed; maar
in het Noorden zijn veerkracht verloor.
Dat strookt volkomen met den loop der
zon. Men weet immers, dat de zon bovenal
iD het Zuiden haar schepter zwaait, evenals
keizer Napoleon dat zou hebben gedaan;
maar men weet ook, dat de zon en dit
is zeer opmerkenswaardig na de lente
dag en nachtevening zich van den evenaar
naar het Noorden verwijdert, om na
verloop van drie maanden bij den noorde
lijken keerkring zich als 't ware ge
dwongen te zien, naar het zuiden terug te
keeren, langs den »kreefts-keerkring.« De
terugwaartsche beweging, de aftocht van
Moskou kon onmogelijk beeldrijker worden
voorgesteld
Al wat men dus van den weergaloozen
veldheer Napoleon vertelt, is een verdichtsel,
ontleend aan den loop der zon.
lOo. Eindelijk wie zou 't niet weten
komt de zon op in 't Oosten en gaat onder
in het Westen. Dichters zouden zeggen, dat
ze in 't Oosten uit de zee opstijgt en er
zich in 't Westen weer indompelt. Is er
meer noodig om te vatten, waarom men
zegt, dat Napoleon over zee uit het Oosten
aankwam, en na twaalf jaren te hebben
geheerscht, in het Westen ten onderging?...
Die twaalf jaren zijn niet anders dan de
twaalf uren, die de zon ten dienste staan
om haar schepter over de aarde te zwaaien.
(»I1 n'a règné qu'un jour,« zegt de
schrijver van de »Nouvelles Messéniennesj
Casimir Delavigne, wiens treurdichten ont
leend zijn aan de reis van Anacharsis, be
schreven door den abt Barthélemy, die in zijn
werk vooral de rampen van Messenia
in het licht stelt. De Jeanne d'Arc« en
»de slag van Waterloo* van Delavigne zijn
meesterlijk te pas gebracht.)
Wij bewezen, dat Napoleon de zon is,
èn door zijn eigen naam, èn door dien zijner
moeder; voorts door zijn drie zusters, zijn i
vier broeders, zijn twee vrouwen, zijn eenigen
zoon, zijn maarschalken en zijn krijgsbe
drijven. We bewezen 't ook door zijn ge
boorteplaats, door den tijd, dien hij besteedde
om zijn baan af te leggen, door de gewesten,
waar hij zegevierde, en door de streek waar
hij ten val kwam, afgemat en onttroond,
na een schitterende loopbaan.
Napoleon Bonaparte heeft dus niet be
staan, en slechts het kind eener verhitte
verbeelding: de godenleer der 19e eeuw hield
men voor een waar geschiedverhaal.
Wij kunnen ook verwijzen naar een aan
tal besluiten van Lodewijk XVIII, die in
1814 koning werd, en zijn eerste stukken
dagteekende, als uitgevaardigd in het 19e
jaar zijner regeering, waardoor de regeering
van Napoleon verloochend werd.
a—flea—B—MH—1——
Buitenland.
van den slag van Waterloo op 18 Juni a.s.
De commissie heeft circulaires verzonden
naar Duitschland, Engeland en Nederland,
ten einde medewerking te verkrijgen tot
feesten, die men op het slagveld van Wa
terloo wil houden.
Te Brussel heeft zich eene commissie ge
vormd tot viering van den 75sten verjaardag
De commissie tot ondersteuning der slacht
offers van de Corvilainsche catastrophe te
Antwerpen heeft haar taak volbracht. In
het geheel had zij 800,000 francs te ver-
deelen. Na nauwkeurig onderzoek der om
standigheden is dit geld hoofdzakelijk be
stemd tot het koopen van onvervreemdbare
lijfrenten. Ondanks al haar goeden wil is
het er echter ver van af, dat zij allen heeft
kunnen bevredigen en een deel der klagers
wil de commissie zelfs gerechtelijk gaan
vervolgen.
In het fort van Emines, nabij Namen,
is een stelling, 10 meter hoog, waarop zich
20 mannen bevonden, ingestort. Van de
arbeiders kwamen 5 om het leven en wer
den 12 gekwetst.
Aan het ministerie van financiën te Parijs
heeft een belangrijke diefstal plaats gehad.
Een bediende van het Crédit Lyonnais« had
er des morgens 117,000 frs. aan coupons
van Fransche rente bezorgd, waarvoor hem
een bewijs was afgegeven. Toen hij zich
des namiddags aan het ministerie aanmeldde,
waren de coupons verdwenen. Een onder
zoek is ingesteld.
De correspondent der »N. R. Ct.« te
Weenen schrijft:
De Bulgaarsche regeering zet het open
baar maken van stukken over het proces
Panitza voort, waardoor de bij tijds ont
dekte aanslag tegen prins Ferdinand in alle
bijzonderheden bekend wordt. Uit alles blijkt
dat de Rus Kalubkofï in naam van het
Russisch gezantschap te Bucharest handelde,
en dat, behalve den heer SinowjefF, den chef
der afdeeling van Aziatische zaken aan het
departement van buitenlandsche zaken te
St. Petersburg, ook nog andere hoogge
plaatste personen in Rusland van het kom-
plot afwisten.
Generaal Domontowitch stond gereed, bij
gelukken van den aanslag, terstond naar
Sofia te gaan, om daar namens Rusland,
het bestuur des lands op zich te nemen,
totdat een der door den Czaar gewensehte
drie candidaten voor den troon, onder welke
ook een prins van Slavischen bloede is, te
Sofia zou gekozen zijn. De aanslag mislukte
echter, deels door onvoorziene omstandig
heden, deels ook doordien op het oogenblik
van handelen sommigen der saamgezwore
nen de moed ontzonk. Het was het plan
geweest prins Ferdinand bij zijn terugkeer
van de reis, welke hij in den vorigen herfst
naar Oostenrijk, Duitschland en Frankrijk
had ondernomen, op te lichten. Het station
zou daartoe door eene compagnie soldaten,
welker bevelhebbers van het geheim afwis
ten, quasi als eerwacht worden bezet, maar
in werkelijkheid om den vorst gevangen te
nemen, ten einde hem zoo spoedig mogelijk
over de grenzen te zetten. Dit plan kon
echter niet ten uitvoer worden gebracht,
daar prins Ferdinand geheel onverwacht
vroeger terugkeerde dan aangekondigd was.
Er moest dus een nieuw plan gemaakt wor
den en men besloot prins Ferdinand van
zijn bed op te lichten. Panitza en Rizoflf
zouden, in den nacht tusschen 11 en 12
Januari, dit waagstuk ondernemen. Maar
de onmisbare medewerking van eene vol-
ileiii!
straat en de
Bominelerwaard.
DC. rJUTiJVifci
