Karakter. WOENSDAG 9 JULI. 1890 Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prijs- verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte, Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht. Met grooten spoed voerde de sneltrein van Utrecht naar Groningen mij naar het Noorden. Tegenover mij zat een deftig heer, met flink uiterljjk, waarschijnlijk militair naar ik meende. Wij spraken over de pro vinciestad D. in Z.-Holland, waar mijn Overbuurman woonde, en waar ik vele goede I menschen kende. »Die kleinsteedsche bekrompenheid is dan tojjrommels lastigbeweerde de ander; »de ^afscheiding tusschen de standen is er ont zettend, en dat nog wel in zoo'n stad, die zich bjj uitstek christelijk wil noemen, en haar christelijkheid dan ook op flinke wjjze openbaart bjj de verkiezingen. Zie eens Mijnheer* ging h\j voort »op mij, den radikaal, zien die lieden met minachting neer, omdat ik niet op die wijze en in die mate christelijk ben als zijnu, ik heb dan ook een anderen maatstaf om mjjne mede burgers te beoordeelen; gij weet,... geld en hij schoof duim en wijsvinger over el kander. Ik moest natuurlijk met veel in zijn rede neering instemmen; maar meende evenwel, dat mijn overbuur te veel vergat, dat de mensch te veel afhankelijk is van allerlei omstandigheden, gewoonten en zeden, die de opvoeding meebrengt, dan dat bij zich vermeten kan, niet met de wolven in het bosch mee te huilenen de ander beleed dan ook, dat hjj in het kleinsteedsche D., door de andere wolven met den nek werd aangezienen wel eens werd aangeblaft en f uitgeblafttoch wilde hij van den moed zjjner overtuiging, le courage de son opinion, gelijk de Franschen zeggen, geen afstand doenhij zou niet meehuilen, maar op eigen ^ioon, zijn eigen liedje huilen. Ik kende mijn reisgenoot natuurlijk niet en wist, dat er vele menschen zijn, juist onder de zoogenaamde radikalen of mannen uit één stuk, die een handje van overdrijven hebben en wier razen over kleingeestigheid en bekrompenheid hen dikwerf even be krompen en kleingeestig maakt, terwijl een verbazende oppervlakkigheid hun oordeel vaak zóó scheef maakt, als enfin, dat doet er niet toe. Gelukkig kreeg ik eenige opheldering, zooals blijken zal. Ik gaf als mijn meening te kennen, dat het ook zoo gemakkelijk niet schijnt een goeden maatstaf te vinden, ter beoordeeling van alle menschen, want dat dit bleek uit de verschillende maat staven, die de menschen verkozen er op na te houden. Geleerdheid, ontwikkeling, van den geest, om van het domme geld niet te sprekenzij geven eer en aanzien 't is waarMaar zy kunnen toch geen al- gemeenen maatstaf vormen, want dan sluit men terstond verreweg de grootste meerder heid van het menschdom uit, die eenvoudig niet in de gelegenheid waren, geleerdheid uit de boeken te halen, noch om hun geest te ontwikkelen. »Ik erken het goed recht der geestes-aristocratie,* voegde ik er aan toe, »maar noem haar geen algemeen men- schelijken maatstaf.* Dit was mijn reis gezel tot mijn genoegen geheel met mij eens, en spoedig waren wij het geheel eens, toen ons beider meening luidde, dat karakter adel de beste, ja de geheel eenige maatstaf moest zijn tot beoordeeling van alle menschen. »En wat nu het eigenaardige hierbij is?« vroeg mijn buur»nu zal iedereen zeggen vriend, je verkoopt waarheden als koeien.* in I En dat is ook volkomen juistmaar zie eens rondom u, en dan zult gij menschen zien, vele menschen, die dezen maatstaf nog maar altijd niet erkennenen waarom Omdat vele menschen er belang bij hebben, een anderen maatstaf te kiezen, of geen benul hebben van karakteradel.* Ik stemde dit toe, en zocht in gedachten de plaats op, waar in mijn Grieksch woorden boek het woord »charakter« staat; en 'k vond dit woord opgeteekend met de betee- kenis van stempel, ingesneden merk.« Dat woord ingesneden* trof mij, en bij eenig nadenken, vond ik dat het juist was uit gedrukt want door de omstandigheden, door kleine en groote gebeurtenissen in ons leven, maar vooral door bezwaren, ram- spoed en leed, krijgt de mensch het stempel op zijn lovenen vaak wordt dit door druk en kruis er bjj den mensch als het ware »ingesneden.« En waarom hebben de meeste menschen nu geen ingesneden merk?* Omdat zij het rijke leven niet begrijpenhet genot niet genieten, en het leed niet lijden omdat de meeste menschen ernstig zijn noch dege lijk te lauw bevonden worden, om tot zich zeiven in te lteeren en den strijd des levens (niet den strijd om het bestaante strijden met kloeken moed. Ja, er zijn vele waarheden als koeien, maar wanneer men een verkeerden kant uitziet, dan bespeurt men ze niet. Mijn overbuur keek ernstig voor zich; ik meende zelfs een trek van neerslachtigheid op zijn flink gelaat te lezen. »Ziet u«, begon hij »er zijn oogenblikken, dat het mij weemoedig stemt, wanneer ik bedenk, dat er zoo weinig menschen van karakter zijnen dan drukt mij altijd het zware overwicht der domme meerderheid, hiermede denk ik natuurlijk niet aan het zoogenaamde volk, want juist onder het volk heb ik meer flinke en degelijke lui aangetroffen, meer mannen van karakter, dan onder de meer gegoedenwaar vindt men zooveel hulpbetoon, zooveel medelijden, dat zich terstond in daden omzet, zooveel degelijkheid van handel en wandel, als juist onder het volk? En bij de hoogere standen? Hoffelijkheid voor waarheid, phrases voor dadenoch, mijnheer, praat mij er niet van; maar 'tis akelig, daar!* »Liehter zal een kameel gaan door het oog van een naald, dan dat een rijke Deze gedachte knoopte zich bij mij terstond aan het gesprek van mijn radikalen over buur vast, toch hield ik mijn bewering staande, dat hij niet vrij te pleiten was van overdrijving; doch eindigde met te zeggen, dat hij natuurlijk ook in zijn overdrijving radikaal moest zijn, hetgeen hij lachend beaamde. En zoo eindigde ons gesprek, toen wij het station te Groningen binnenstoomden het was mij een waar genot geweest, kennis te maken met een man, die zoo flink dacht, zoo rein gevoelde, al ging ik natuurljjk niet geheel met hem medeen ik verliet hem met de innige hoop in 't hart, dat de klein steedsche D.-enaars naar hem luisteren, en zijn woorden naar waarheid beoordeelen mochten. Moge het niet tot de vrome wenschen behooren P. S. Tot nog toe vernam ik niets. Buitenland. De feesten, ter viering van koning Leopolds vijf-en-twintig-jarige regeering, zullen den 20 dezer te Brussel beginnen met een his- torischen optocht, welke den 27 herhaald wordt. Aan concerten, schouwburgvoorstel lingen, wedrennen enz. verder geen gebrek. In eene woning in de Yossenstraat te Gent woont de weduwe Thienpont met haar beide zonen. Zij was des morgens omstreeks elf uur bezig met het wasschen van aard beziën en werd daarbij geholpen door haar eenen zoon, terwijl de ander, Edmond, een revolver schoonmaakte, die iedereen in huis ongeladen meende. Eensklaps viel een schot en de weduwe viel, door een kogel in de borst getroffen, op den grond. De arme vrouw kon enkel nog maar de woorden zeggen: »0, Edmonden blies den laatsten adem uit. Buren snelden op het geraas toe en hielpen om de weduwe op haar bed te brengen. Een onmiddellijk gehaald geneesheer kon enkel den dood constateeren. De politie, die mid delerwijl ook kwam, arresteerde den bekla- genswaardigen, onvrijwilligen moordenaar en bracht hem naar het politie-bureau waar hij een eerste verhoor onderging. Edmond Thienpont werd bijna onmid dellijk weder op vrije voeten gelaten, maar zal toch wegens onwilligen manslag worden vervolgd. De wranhoop van de beide zoons der doode is onbeschrijfelijk. In Augustus zal de Congo-regeering eene militaire commerciëele expeditie naar den boven-Congo afzenden. Kapitein van Kerek- hoven zal deze expeditie, die uit een afdeeling soldaten, een geneesheer en een photograaf zal bestaan, leiden. Het gezelschap zal den denzelfden weg volgen, die door Stanley betreden werd, met verschillende volksstam men onderhandelen en overeenkomsten sluiten tot erkenning van koning Leopold's gezag. Tevens is der expeditie volmacht verleend, den inboorlingen ivoor aftekoopen. De tocht zal vermoedelijk 3 jaren duren. De Kamer van Koophandel van St. Etienne heeft een prijs van 10.000 frs. en een gouden medaille toegekend aan Paul Giffard, voor zijn geweer, dat met vloeibaar gas wordt geladen (300 druppels in een reservoir van staal, onder den loop). Drukt men op den trekker, dan valt een druppel door een klep, verandert in gas en van daar de ontploffing, die veel geweldiger is dan bij kruit. De j lading van 300 schoten kost 10 centimes, de loop blijft schoon en wordt niet zoo warm als bij gebruik van kruit. Eyraud is weder door den rechter van instructie gehoord en heeft nu volledige bekentenis afgelegd. Hij had zich in de al- coof verscholen en terwijl Gabrielle Bom- pard den deurwaarder Gouffé aanhaalde, greep zij het touw en sloeg de lus om den hals van Gouffé, waarop Eyraud het touw met alle kracht aantrok, zoodat de ge worgde geen kreet uitte. Daarop werden de zakken geledigd, waarin echter slechts 150 francs werden gevonden. Met de sleutels begaf hij zich toen nog naar het kantoor van Gouffé om te zien of daar geld te vin den was, maar daar de concierge hem be merkte toen hij het kantoor opging en hij de deur van het huis hoorde dichtvallen, raakte bij het hoofd kwijt en maakte zich weer zoo snel mogelijk uit de voeten. De moord op Gouffé heb ik dus, zeide Eyraud, met Gabrielle Bompard verricht. Ik heb haar nog willen verschoonen, wat haar aandeel in de misdaad betreft, maar nu kan ik zulks niet meer. Eyraud voegde er bij, dat hy overigens geen medeplichtigen had. De rechtbank te Parijs heeft al de aan geklaagde Russische nihilisten tot 3 jaren gevangenisstraf en 200 frank boete veroor deeld, behalve de vrouwen Reinstein en Bromberg, die vrijgesproken werden. Uit een schrijven uit St. John blijkt, dat sinds 1 Juli 1889 aan de Fransche kust van Newfoundland niet minder dan 60 Engelsche kreefteninrichtingen zijn gevestigd. Het bevel tot het sluiten dezer inrichtingen, die in strijd met den modus vivendi werden geopend, wordt door geen der eigenaars opgevolgd. Zelfs moet tot de Engelsche zee officieren, die de sluiting kwamen gelasten, meermalen zijn geantwoordkom ze sluiten, als je durft. De Newfoundlandsche autori teiten zijn het, zooals men weet, met de visschers eens, en dat versterkt natuurlijk de kolonisten in hunne meening, dat de oorlogschepen wel dreigen, maar dat er geen schot zal worden gelost. Te Hacking nabij Weenen heeft een zware brand gewoed. Negen groote fabrieken en werkplaatsen gingen in de vlammen op en er werd voor meer dan f 300,000 schade aangericht. Men denkt aan kwaadwilligheid. Te Unter St. Veit, eveneens in de buurt der hoofdstad, is een hoedenfabriek in de asch ge legd, waardoor 600 menschen werkloos zijn. Te Thorn zijn de werkmansvrouw Adam, die haar zoontje van een half jaar in de Weichsel wierp, en haar man, die haar daartoe aanspoorde, ter dood veroordeeld. Een officier der Ulanen te Dusseldorp heeft het meisje, dat tot zijn vrouw bestemd was, doodgeschoten. Zij was nog maar 15 jaren oud. Daarna bracht hij zichzelven om het leven. Het Duitsche Emin-Pacha- comité heeft telegraphisch bericht ontvangen dat dr. Peters met zijne expeditie te Usagara aan gekomen is. Te Weenen is onder de wevers een werk staking uitgebroken, die in omvang toe neemt. Het aantal werkstakers bedraagt reeds 1500. Alexander van Battenberg heeft aan Pa- nitza's weduwe een brief van deelneming gezonden, waarin hij belooft, volgens den wensch van den doode, voor zijn jongsten zoon te zullen zorgen. Op vele plaatsen in Bulgarije werden plakkaten aangeplakt met het opschrift: Wreek den dood van Pa- nitza«. Zij zijn door de politie afgescheurd. Te Schumla, Yarna en Rustschuk is de staat van beleg afgekondigd. De Turksche minister van buitenlandsche zaken heeft den Servischen gezant te Kon- stantinopel, namens de regeering des Sul tans, haar leedwezen te kennen gegeven over het vermoorden van den Servischen consul te Prischtina. De Servische regee ring heeft echter verklaard daarmede geen genoegen te nemen en eischt dat militaire eer zal bewezen worden aan de Servische vlag en dat aan de weduwe van den ver moorde eene belangrijke schadevergoeding zal worden uitgekeerd. Uit Konstantinopel wordt aan de Daily News« gemeld dat de Britsche zaakgelastigde een krachtig betoog aan de Porte heeft in gediend over den gevaarlijken toestand in Erzeroem. Hij verzoekt dat er maatregelen genomen zullen worden tot bescherming van leven en eigendommen. De Servische consul Marinkovitch is blijkens nader bericht op de markt van Pristina vermoord. Eenige zigeuners, ver dacht van den moord, zijn gevangen ge nomen. De Porte heeft aan den Servischen gezant een gestreng onderzoek beloofd. De Petersburgsche Novoe Vremja acht het noodzakelijk dat de ex-Koning Milan uit Servië worde verwijderd. Milan beweert, dat hij om de dynastie te redden in Servië moet blijven, maar het Russisch blad ver zekert, dat, als Z. M. de dynastie waarlijk wil redden, hij zoo gauw mogelijk het land moet verlaten. Een vreeselijke misdaad werd dezer dagen ontdekt te Guttendag, in Silezie. Men vond in het bosch het lijk van een slachter, Ko- lisko, met verbrijzelden schedelzijn beurs, zijn horloge, tot zelfs zijn jas en zjjn laarzen waren hem ontnomen. Bij het lijk vond men een bebloede bijl en op eenigen af stand een kalf, eveneens gedood, dat Kolisko op de markt te Bzinnitz gekocht had. Na onderzoek vond men aarden potten, die aan Zigeuners schijnen toebehoord te hebben, die den vorigen nacht doorgebracht hadden in een herberg te Bzinnitz. Men twijfelt er geen oogenblik aan, of zij zijn de bedrij vers dezer gruwelijke misdaad. Te Cazonia, bij Linarès, in Andalusië, is een dubbel kind geboren, een jongetje van de gewone grootte met een op zijne maag vastgegroeid tweede kind, dat de helft kleiner is. Het hoofdje van dit laatste, met haar bedekt, is zoo groot als een sinaasappel. Het heeft twee heldere oogjes, een allerkleinst mondje, een bijna onzichtbaar neusje. De armen zijn als aan het lijf vastgekleefd en de beenen als zamengesmolten met die van het groote kind. Het dubbel kind heeft reeds bijna twee maanden geleefd en zuigt uit stekend. Naar de *Newyork Herald* meldt, zal eene zoogenaamde politiemacht, 600 man sterk, door de Britsche Zuid-Afrikaansche Compagnie in de Kaapkolonie geworven, heden de grenzen van Matabeleland over schrijden, om tegen den koning van Mata- belenland op te rukken. Aangezien deze ongeveer 20,000 krijgers en twee verschanste kraals heeft, zal deze politiemacht weinig kunnen uitrichten en den bijstand van minstens 4000 man Engelsche staatstroepen met geschut behoeven om 's Konings verzet te overwinnen. Te Leeds hebben de ongeregeldheden zich herhaald en hevige vechtpartijen tusschen de politie en de werkstakers van de gasfa brieken plaats gehad, waaraan de cavalerie een einde maakte. Vele personen zjjn ge wond. De stad blijft in 't duister. Een bericht van Zaterdag meldt: De werkstaking van de arbeiders der gas fabrieken te Leeds is geëindigd, nadat de directies aan de voornaamste eischen der en Alteiia De Langstraat en de Donunelerwaard.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1890 | | pagina 1