Brnssel en Parijs bij voplvMt pen
Parijs lij vopMncM pen.
Uitgever: L. J. VETERMAN, Heusden.
ZATERDAG 19 JULI.
h'.o.
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Dankbaar gebruik makende van de ge
legenheid om het redactie-bureau met de
werkelijkheid te verwisselen, geef ik ook
gevolg aan de gedane opdracht om in korte
trekken een en ander van uit den vreemde
mede te deelen, dat men nu juist niet in
de reisboeken terugvindt.
Zaterdag 12 Juli passeerden wij (uwen
verslaggever met zijn Compagnon de voyage)
de grenzenwaarbij we gemakkelijk ieder
een aantal sigaren, zonder invoerrechten,
België inbrachten.
Te Antwerpen merkten we direct dat we
in den vreemde waren, wijl een tamboer,
geheel in marsch tenue, in zijn bont uniform
over de statie voortsukkelde. Het ventje had
echter te veel van lambiek, farao of te veel
Schiedammer nat geprofiteerdwant op een
gegeven oogenblik maakte hij een tuimeling,
zijn trom rolde over den weg, die willende
inhalen stapte hij door het tromvlies, nu
nog de menageketel van den ransel, tot zijn
kameraden hem weldra in een wagen stopten.
Te Brussel alwaar opera en komedie ge
sloten zijn, neemt »Scala« de eerste plaats
in onder de Spectacles en Concerten. Scala
is een groot Café Chantant, alwaar de
Heer Paulus, als Volkszanger, de sym-
phathie van de geheele hoofdstad bezit.
Wanneer hij ten tien ure ten tooneele
verschijnt, is de zaal met meer dan duizend
personen bezet, die daarvoor elk hun 2 francs
offeren. Hij is een betrekkelijk jong, klein
kereltje, met een stem als een klok en eenig
vlug in zijne bewegingen, dat wel verwaand
moet worden door de tallooze toejuichingen
die hem steeds te beurt vallen.
Met den tram naar het station Midi ge
togen, waren we weldra op de kermesse
verplaatst, die over eene lergte van circa
een half uur gaans, eene vroolijke opge
wektheid vertoonde. Prachtige caroussels,
met steigerende paarden zoo groot als veu
lens, verschillende voorstellingen, als overal
elders, eene wassenbeelden inrichting, die
zeer interessant was, een theatre, alwaar
we het slot van een groep levende beelden
waarnamen en het dolste van alles, een
rollende ton, waarin de bezoekers zich laten
vastbinden, om tegen eene stortfng van 10
centimes driemaal over eene vrij aanzienlijke
lengte op en neder gerold te worden. Bij
zulk eene dwaasheid was de rutschbaan nog
maar kinderspel.
Zondagmorgen maakten we een rid door
het Bois de Cambreszagen de vrijwillige
artillerie-schutterij uittrekken, voorafgegaan
door muziek en hadden respect voor de
kranige figuren, die we bij nagenoeg alles
opmerkten. Tal van Zondagsruiters, sommige
door amazones verzelddoorkruisen dat
prachtig terrein, weder anderen bewegen er
zich per vélocipède of nog anderen doen
als wij en laten zich rijden.
Een beschrijving van het prachtige paleis
van justitie, dat naar ik verneem 14 millioen
francs heeft gekost, en een platte grond
van 2 hectaren bezit, zal men mij wel
schenken hoewel ieder vreemdeling dit moet
zien en terzelfder plaats een panorama
nemen over de stad.
De volgende week, beginnende met 20
Juli, zal het veel drukker in Belgie's hoofd
stad zijn. Dan beginnen de feesten, herin
nerend aan het 25-jarig koningschap van
den regeerenden vorst. Overal ziet men reeds
de praeparativen en de Belgen lijken vrij
wel het volk te zijn om opgewekt te kunnen
feestvieren.
Op weg naar Parijs hoorden we te Brugge
de goed onderhouden muziek van naderende
militairen. Het bleek een troepje turners te
zijn, die onder leiding van den commandant
elders gingen concurreeren. In een net
uniform gestoken, marcheerden zij zoo flink,
voorafgegaan door tamboers en hoornblazers
van 10, 12 en 14 jaar.
Met een z.g. bliksemtrein ziet men alles
ook maar even vluchtigmaar genoeg toch
om te weten, dat de landman ook daar
geen tijd had om al zijn hooi binnen te
te balenwant overal ziet men op Zondag
alles in de weêr om het nog achtergeblevene
op te laden. Wat ik ook opmerkte, dat
van Brussel af tot 6 uur van Parijs,
bijna alle grazende koeien een roodbruine
kleur hebben. Nabij Parijs worden ze geheel
wit of witbont.
Het landleven kan ons nu niet meer
bezig houden want we zijn, na een rid van
5 uur te Parijs.
Door een vriend afgehaald, zijn we weldra
in een fiacre gezeten; passeeren de place
St. Lazare, toen op een gegeven oogenblik
ons rijtuigje onder die menigte stilstaat.
Het paard is gevallen, de burrie is gebro
ken, doch niemand bekommert zich daarom,
ook wij niet en weldra vervolgen we weder
met een andere gelegenheid onze reis. Ziet
daar dat schelle eleetrisch licht, telkens van
kleur veranderend, dat is de Eiffeltoren. Ook
de gaanderij is verlicht.
Nu moet ik eindigen. De drukte neemt
toe. 't Is ook 14 Juli geworden, de natio
nale gedenkdag van de vestiging der repu
bliek. 't Is half negen in den morgen en
we moeten op het pad. Mogelijk wordt deze
nog vervolgd door uwen specialen corres
pondent.
N.B. Het kanongebulder begint reeds.
We zitten op de boot die de Seine bevaart,
't Is van daag alles 1/2 duurder dan ge
woonlijk passage, diner, eet., eet., eet.
Om hieraan gevolg te geven, verschaffe
men zich de vleugels van een hirondelle
(zwaluw) en vliege langs de oppervlakte van
de Seine voorzichtig onder alle bruggen door
en men heeft een beknopten algemeenen
blik over Parijs. Op de Seine bewegen zich
een groot aantal omnibus-bootjes die zich
den naam gaven van »les mouches» (de
vliegen). Nadat men zag dat deze onder
neming marcheerde kwam er een concurrent
met eenige honderden bootjes, weder iets
gemakkelijker ingericht en noemde zich
»l'hirondelle« (de zwaluw). De concurrentie,
men ziet het, is hier evenals bij ons.
Wij stappen nabij de pont de Sèires op
l'hirondelle en passeeren l'ecole, Madame
de Seveigné«, eene inrichting voor dames-
onderwijs, die haren naam ontleent aan de
genoemde schrijfster uit het tijdvak van
Lodewijk XIV, die aldaar hare woning had.
Na informatie, vernam ik dat de Seine een
zeer slecht terrein is voor den vischvanger;
doch dat neemt niet weg, dat restaurants
en cafe's speculeeren op de goedgeloovigheid
van den Parijzenaar, zie slechts het opschrift
van dit hotel »la pêche miraculeuse« (de
wonderbare vischvangst.) Nu er zullen won
deren moeten gebeuren, want ik hoor zeg
gen, dat er geen zes weken een visch ge
zien is, maar toch loopen er dagelijks tal
van personen in de fuik. We gaan onder
den spoorweg door en passeeren le quai
d'Aufeuil. Hier is het doorloopend kermis
en ziet men vaste tenten met. vaste caroussels
etc., etc. Terwijl wij onder le pont d'Aus-
terlitz doorvaren passeert ons juist een trein
boven het hoofd en vliegen daarnevens de
tallooze rijtuigen-omnibussen. Wij komen
aan de pont »passereilli de passy« en heb
ben een prachtig gezicht op den Eiffeltoren.
Wjj zien de liften in 2 verdiepingen rijzen
en dalen.
Aan de andere zijde stapt een bataillon
scolaire met muziek op enkele hirondelles.
Dat is een bataillon gewapende schoolkin
deren, zich gereed makende om aan de groote
revue te gaan deelnemen, op den grooten nati-
onalen gedenkdag van 14 Juli, die in het
Bois de Boulogne zou plaats hebben. Wij zijn
de pont de l'Alma genaderd en zien van alle
zijden militairen, zich gereed makende voor
de groote revue. »Le pont des invalides«
hier is alles met vlaggen versierd en gereed
gemaakt voor de algemeene illuminatie die
volgt. Wij zien in het verschiet »le dome des
invalides» (het graf van Napoleon I). Le
garde republicaine passeert juist le pont de
la Concorde, nu wij op deze hoogte zijn. In
het verschiet zien wij nog la Chambre des
deputes. Le pont de Solverineau passeerende,
wijst men ons M'ancien cour des comptes«,
dat nog een rest van de vernielzucht der
commune is. De puinhoopen heeft men niet
weggenomen, het moet eene treurige her
innering blijven. Le pont royal passeerende,
krijgen we een gezicht op le Louvre en de
Tuillsriën. Een ballon captif zien we stijgen
en om het kwartier weder dalen.
We stappen van de hirondelleen komen
in de groote drukte. Een omnibus brengt ons
op de Boulevard Voltaire. Hier ziet men
legio rijtuigen, voor het vervoer gereed
staande, en daaronder de omnibussen eener
speciale onderneming, waarvan elk rijtuig
met 3 paarden (hengsten) is bespannen.
Het wordt een duizelingwekkende drukte,
waartusschen wij ons met een fiacre naar
het bois de Boulogne laten voeren. Het eene
prachtige tafereel wisselt het andere af.
Telkens passeeren ons regimenten, vooraf
gegaan door muziek. Een dame in een
fiacre gezeten, is met een aantal medailles
versiert. Zij gaat ook naar de revue en
wordt van alle zijden door de officieren
gesalueerd, 't Is eene oude cantinière, die
reeds menigen veldslag mede maakte. We
hebben het rijtuig verlaten, zijn tegenover
de tribune van den President opgesteld, zien
telkens nieuwe regimenten aanrukken, hooren
allerwege muziek, hebben een goed gezicht
op de circa 50,000 militairen, die zich langs
alle zijden bewegen en hebben het geluk
in de voorste rij te staan van de zesdubbele
personenmuur, die zich van de tribune af
door het geheele bois de Boulogne tot in
Parijs voortzet en door politie en dragonders
in bedwang wordt gehouden. Alles wacht
op hetgeen komen zal. Daar nadert een
rjjtuig, waarin een viertal genoodigden. Ze
zien zoo zwart als roet. Het is eene Indische
familie. Direct amuseert zieh de Parijzenaar
er mede en roept »vive le soleui» op hun
verbrande gezichten doelende, welke kreet
steeds door over eene geheele lengte her
haald wordt.
Een peleton hoornblazers geeft een signaal,
dat door al de verzamelde troepen wordt
overgenomen. De President is in aantocht.
Voorafgegaan door een compagnie lanciers
volgt de groote man, met nog drie heeren,
gezeten in een rijtuig, door vier paarden
getrokken.
We zien hem goed. 't Is dien heer met
zwarten baard, die alleen met den hoed in
de hand de menigte minzaam teruggroet
na steeds uit duizend kelen te worden toe
gejuicht.
Wij volgen de manoeuvres en hooren de
geregelde kwinkslagen der Parijzenaars, die
nu niet allen geschikt zijn om neer te
schrijven.
't Is fameus warm. We zoeken een half
uur naar ons rijtuig, laten vervolgens den
koetsier bij zijn nummer uitroepen en zjjn
weldra weder door den »Arc de Triumphe«
in Parijs.
's Avonds zijn wij in de nabijheid van den
Eiffeltoren, zien le tour en alle aangrenzende
gebouwen keurig verlicht, waarbij met allerlei
lichteffecten van uit den Eiffeltoren gewerkt
wordt. De fonteinen beginnen te springen en
ondergaan allerlei kleurschakeeringen, prach
tig en nog eens prachtig.
Op de straat ziet men overal groepen een
geregelden dans onderhouden, begeleid door
een goed orchest. Alles heeft vreugde, alles
geniet, de orde wordt nergens verstoord, de
Parijzenaar bewijst dat hij op waardige
wijze kan feestvieren.
't Was met dat al een vermoeienden dag
en wij 'zijn blijde, dat we eindelijk onze
rust kunnen nemen.
JBuitenland.
De 14e Juli is te Parijs niet zonder een
incident afgeloopen. Toen het rijtuig, waarin
Carnot zatden hoek van de Avenue
Marigny bereikte, hoorde men een schot.
Zekere Martial Jacob, een 40-jarige, voor
malige kellner, had een revolver in de lucht
afgeschoten. Hij werd opgepakt en zeide
dat hij niets kwaads tegen Carnot in den
zin had en alleen de aandacht had willen
trekken, omdat hij een uitvinding had ge
daan. De man bleek niet wel bij het hoofd
te zijn.
De berichten omtrent de cholera in Spanje
luiden ongunstig; te Valencia neemt de ziekte
toete Madrid is in een der gasthuizen een
verdacht ziektegeval voorgekomen. Te Va
lencia had het gemeentebestuur van een der
dorpen, ten einde de quarantaine te ont
gaan, het bestaan der ziekte gedurende 14
dagen stil gehoudenhet kwam eerst aan
het licht nadat er vijftig gevallen, waar
onder, zeventien met doodelijken afloop waren
voorgekomen.
Van 13 Mei tot 12 Juli waren er in on
geveer 30 plaatsen in Valencia 443 geval
len, 251 met doodelijken afloop.
De havenmeester te Valencia heeft een
Amerikaansch stoomschip, waarop een ma
troos aan de gele koorts was gestorven,
naar de Balearen-eilanden gezonden.
In 1889 was het aantal Italianen, dat hun
land verliet, 113.000.
weer, dat geladen was, en zegt dat het
schot bij ongeluk afging. Maar het bljjkt
dat de jonge vrouw vóór haar huwelijk
de maitres van den priester was geweest
en de beschuldigde staat overigens ook
niet gunstig bekend.
De berichten omtrent den cycloon in Min
nesota gewagen van hartverscheurende too-
neelen te Redwing, waar een aantal slacht
offers van den ramp op het meer Pepin
woonden. De straten waren vol van de be
droefde familiën der verdronkenen. De zaken
staan geheel stil. De meeste slachtoffers
waren jongelieden, behoorende tot den wer
kenden stand. Volgens de laatste berichten
verdronken er 101; reeds zijn 86 lijken ge
vonden.
Volgens latere berichten zijn zestig pas
sagiers gered van de stoomboot, die vergaan
is. Het getal slachtoffers bedraagt geen hon
derd.
Een depêche uit Libertad zegt, dat het
gouvernement van San Salvador den staat
van beleg heeft afgekondigd en van de
vreemdelingen passen eischt. Een oorlog
met Guatemala is aanstaande.
Op den Chicago-Noordwesterspoorweg
werd de stoker van een trein, waarin 100
reizigers waren, plotseling krankzinnig. Hg
ging met groote woede den machinist te lijf,
overweldigde hem ondanks zijn buitenge
wone kracht na een hevige worsteling en zou
hem de locomotief afgeworpen hebben, had
de man zich niet met de uiterste inspanning
aan de loopplank vastgeklemd. Gelukkig was
de lijn vrjj. De krankzinnige gaf den trein
zijn volle vaart en de reizigers stonden doods
angsten uit wegens de ongelooflijke snelheid,
waarmede de trein voortschoot. Eindelijk,
toen men alles voorbij vloog en het duidelgk
werd, dat er iets haperde, begaven eenige
moedige mannen zich naar de locomotief en
maakten zich van den dolleman meester.
Een 40-jarige priester Courtial, te Robes,
heeft een jonge, getrouwde vrouw dood
geschoten hij droeg een stok, tevens ge
De stalen petroleumstoomboot >Yioga«,
die te Chicago in het dok lag, is door eene
ontploffing in de vergaarbak geheel vernield.
Een 20-tal arbeiders, die op het dek werkten,
werden gedood. De knal werd mijlen ver ge
hoord en de luchtdruk was zoo hevig, dat
van de naburige huizen alle ruiten vernield
werden.
De heden ontvangen bladen uit Zuid-
Afrika, tot 18 Juni loopende, bevatten weinig
belangrijks. In den Transvaalschen Volks
raad werd zeer druk gedebatteerd over de
invoering van het twee-Kamer-stelsel, maar
men kwam nog niet tot een besluit. Meer
dan 5000 personen hadden zich te dezer
zake tot den Volksraad gewend. Het
plan is gevormd om te Potchefstroom een
gymnasium op te richten. Generaal
Joubert, de kommandant-Generaal der Z.-
Afr. Republiek, is op weg naar Europa.
Tusschen de verschillende koloniën wordt
onderhandeld over het houden van een spoor-
wegconverentie. Zoowel de Volksraad te
Bloemfontein als die te Pietermaritzburg
hebben besloten nieuwe lijnen te doen
aanleggen. Ondanks de berichten uit
Kaapstad, die het tegenovergestelde melden,
wordt uit Kimberley verzekerd, dat Loben-
gulo volkomen rustig is, de aankomende
kolonisten vrij naar Oost-Matabele-land laat
trekken en dat de vredelievende bezetting
van Mashona-land door de troepen van de
van
en Altena
lie Langstraat en de
Bonnnelerwaaii
Franco per post zonder prijs-
