Brieven uit Amsterdam. FEUILLETON. WOENSDAG 11 NOVEMBER. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. '"44. 1 O i 1 I J VOOR Dit blad ranchjut WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjs- verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht. Sequah is heengegaan en naar Alkmaar vertrokken. Hg kon hier niet op dreef komen, ofschoon hg de krachtigste toeren uithaalde. Tot de meest krachtige behooren wel een hardlooperg tusschen z.g. genezen rheumatiekleiders en een danspartg van dezelfden. De Amsterdammers wilden even wel geen vuur vatten. Een betrekkelijk klein troepje, dat altjjd vooraan is waar wat te krggen valt, vergoodde den won derdoener, ik denk minder om de wonderen, die hg heette te verrichten, dan om de weldadigheid, waarvan men zei dat zgn gemoed vol was. De massa echter heeft hg niet rijp gevonden voor zijn betoogingen. Nieuwsgierigen genoeg, maar geloovigen zeer weinig. Men heeft den draak met hem gestoken en dat begint ten slotte zelfs een Sequah te verdrieten. Hg heeft onverwacht aan zgn vertooniDgen een einde gemaakt en me de mogelijkheid benomen nogmaals zgn wijsheid te genieten. Van bekenden weet ik dat die geregeld uit ééne bron ge put werd en die bron was Sequah zelf. Hg schijnt zich als wijlen Titus, de Romein- sche Keizer, te beschouwen als de lieveling van 't menschelgke geslacht, als een der grooten, wier lot het is door de ontwik kelde menigte uitgejouwd te worden. Dit althans was steeds het thema, de tekst zjjner toespraken, gelijk ik er ook een ten deele genoten heb. Men spreekt nu van een Sequah-vereeni- ging, die trachtten zou de beroemde olie aan den man te brengen. Of Vestdjjk, een bekend masseur te dezer stede, daarin zit- Een angstvolle nacht. Eene ongelukkige wendt zich tot u, en smeekt om uwen bijstand. Mogen deze hare regelen u nog tijdig ter hand komen, en zijt gij nog onder de levenden. En moogt gg evenmin aan de dochter uwe hulp weigeren, als eens den vaderHg heette John Essingbam en vertelde het zijne tweede vrouw en mg, zgn eenig kind, dikwijls, hoe gg hem, door uwe scherp zinnigheid, uw overleg en energie, zgn vermogen, waarmede een gewetenlooze com pagnon was gevlucht, terug hebt gegeven. Nu rust hg, en mijne lieve moeder reeds sedert vijf jaren in vreemde aarde; op eene reis in het buitenland, werden zij door de cholera aangetast, en ik, toen een dertien jarige wees, werd daarop in het huis van een verren bloedverwant opgenomen. Men liet mg, de rijke erfgename, eene zorgvuldige opvoeding geven, en behandelde mg, hoewel mijne pleegmoeder als eene harde, booze vrouw werd uitgekreten, en ik in het begin ook zeer voor haar vreesde, al was het dan ook niet met liefde, toch met voorkomend heid. Namelgk tot het vorige jaar, toen de eenige zoon en erfgenaam van het huis, Mordannt Halcome, van zgne veeljarige reizen terugkeerde, en welgevallen in mg scheen te vindenhg, zoowel als zijne moeder, gaven mg ten minste dikwijls genoeg als hun wensch te kennen, dat wg een paar zouden worden. Ik hield mg in het begin echter zeer terughoudend. Mordaunt met zgn woest uiterlijk en zgne ruwe manieren, kwam volstrekt niet overeen met het ideaal, dat ik mg in het geheim van mgn toekomstigen ting zal nemen, weet ik niet, wel dat hg per advertentie in de bladen meedeelt, dat door hem de Sequah-olie bg wrijvingen wordt aangewend. Al vermoed ik dat deze bekendmaking hem wel eenige patiënten toevoeren zal, zou ik toch niet durven be weren dat men ook hier met een speculatie te doen heeft. Deze olie of een andere ik geloof dat 't er zeer weinig toe doet, waarmee men stramme of rheumatische leden wrgft, daar de wrg ving hoofdzaak is en de olie slechts dient om deze gemakkelijk te maken. Wanneer 't me vergund is hier een per soneel feit te vermelden dan voeg ik er bg dat een mgner naaste nabestaanden, die verleden zomer door rheumatiek in 't linker been volstrekt niet loopen of staan kon, na een behandeling van vijf weken met slaolie, terpentgn en rum totaal genezen is. Voor den prijs waartoe de Sequah-olie bg een klein fleschje verkocht wordt, kan men van genoemd smeersel wel twee wijnflesschen vol klaar maken. Maar ik voeg er bg: de wrijving moet door een deskundige ge schieden, iemand, die kennis heeft van het samenstel der gewrichten en spieren. Ge zult u wellicht herinneren, dat ik in mijn vorigen brief Sequah verdacht van de kunst des magnetiseurs meester te zijn. Ik kon daarover toen niet uitweiden, doch kom er thans op terug. Aanleiding daartoe vind ik in 't geen ik van deze kunst verleden week gezien heb in een besloten vergadering van een zeer deftig genootschap te dezer stede. Dit genootschap, zich wgdende aan de kunst, had ter afwisseling der gewone werk zaamheden een magnetiseur uitgenoodigd, echtgenoot had gemaakt. Toch wees ik hem niet af, omdat ik nog geen anderen man kende. Een half jaar geleden echter, leerde ik in een gezelschap William Woodhill kennen, en nadat hg, als bekende van Mordaunt een tijd lang bg ons had vertoefd, ook beminnen, fljj schonk mg evenzoo zgne liefde, en zou juist aan Mr. Halcome, hare toestemming voor onze verbintenis hebben gevraagdtoen een buitengewoon geval ons voor langen tijd van elkander Scheidde. Een rijke kinderlooze oom van hem namelgk, was te Bombay gestorven en had hem tot universeelen erfgenaam benoemd. Om de nalatenschap vlottend te maken, was hg daar noodig. Op mgn verzoek stelde hg daarom zgn aanzoek om mijne hand, tot zgne terugkomst uit, en reisde af. Dit gebeurde drie maanden geleden. Vol verlangen wachte ik van dag tot dag op zgne berichten, zg kwamen niet; in plaats daarvan, verzochten Mrs. Halcome en Mordaunt mij steeds dringender, hem mgn jawoord* te geven. In mijne vertwijfeling deelde ik hun ein delijk mijne verbintenis met William mede, en bracht hen daardoor in eene vreeselgke woede. Mordaunt zwoer dat hg mg eerder zou dooden, dan dulden, dat ik mijne hand in die van een ander lag, en zgne moeder zag mij met hare diepliggende zwarte oogen zoo boosaardig aandat eene ijskoude huivering over mgn geheele lichaam liep. Ik heb sedert dien tgd verschrikkelijk veel uitgestaan steeds woester werd hun ver langen, dat ik van den geliefde zou afzien, terwijl diens berichten nog steeds uitbleven. Heden morgen ging mg echter over de oorzaak, van zgn, voor mg zoo pijnlijk zwijgen, en nog over meer, een vreeselijk licht op. De kamenier van Mrs. Halcome ontmoette mg schreiend op de trap. Hare meesteres vermiste een ring van groote waarde, en had haar beschuldigd, dat zij zich dezen had toegeëigend. dien avond, op de meerendeels ongeloovige leden zgn magnetische kracht te beproeven. Na een korte inleiding over 't magnetisme en hypnotisme, die ik maar oversla, noodigde de manetiseur de dames en heeren op de estrade. Vervolgens nam hg ze een voor een onder handen. Dit ging als volgt; hg plaatste den te onderzoeken persoon voor zich, liet diens handen open op de zgne leggen en staarde hem met een doordrin genden blik een poos aan. Onder dat staren bewoog de magnetiseur zich langzaam achteruit en, ofschoon vooruit den patient gezegd was dat hg zou big ven staan, liepen verscheiden personen thans mee en volgden den magnetiseur als een hondje den meester. Vervolgens plaatste hij zich met den patient rug aan rug, liet den laatste de oogen sluiten en zich nu langzaam voorover buigende, trok hg den patient, zonder hem vast te houden, achterover. De meest gevoelige personen werden nu op een stoel geplaatst en verzocht te tellen. Dat ging in den aanvang zeer goed, totdat de magnetiseur ze aanzag waarna ze niet verder konden, alvorens hg dat wilde. Eenvoudig door den magnetiseur aan te zien, vielen ze nu in den hypnotischen slaap. Een viertal doctoren van naam constateerden dat hier van geen bedrog sprake was. De slapenden werden geprikt, een zelfs met een chirurgische naald door de hand gestoken, maar geen trek op hun gelaat toonde dat dit hun pgn deed. Toen we zoover waren heb ik den mag netiseur gevraagdzoudt ge nu, ingeval een dezer menschen pgn had in een arm of been, ze kunnen doen gelooven dat ze beter waren? De dame was razend van drift, en had haar in weerwil van de betuiging harer onschuld, aan de haren door de kamer ge sleurd, haar gestooten en geslagen. Het viel mg in, dat mgne pleegmoeder gisteren avond in de tuinkamer, bg haar laatste onderhoud met mg, in hare zenuw achtigheid, zooals dat dikwgls gebeurde, ge durig hare vele ringen van de vingers had gedraaid. Misschien was een er van, bij deze gelegenheid door haar vergeten geworden, en op de tafel blijven liggen. Ik liep daarom vlug met de kamenier naar het bewuste vertrek, en vond het ver miste kleinood ook juist op de plaats, waar ik het vermoedde. Uit de tuinkamer voert een trap naar den corridor, waarop Mrs. Halcome's slaapkamer zich bevindt. Ik ging die trap op, om de dame haar eigendom zoo spoedig mogeljjk weer ter hand te stellen, en zoo de arme kamenier te ontheffen van de op haar rustende verdenking. Maar mgne pleegmoeder was niet meer in haar slaapvertreken reeds wilde ik haar elders opzoeken, toen ik plotseling buiten op den corridor, hare stem en die van haren zoon hoorde, en Mordaunt, William's naam noemde. Dit maakte mg nieuwsgierig, en door een snelle ingeving, verbergde ik mg, toen zg de kamer betraden, in eene der diepe, door zware gordijnen gedekte venster nissen. >Das in de volgende week komt hg?« vroeg Mrs. Halcome. Ja wel,* antwoordde haar zoon met een woesten vloek, >als de zee het wil, en niet het stoomschip met man en muis verzwelgt.* »Zij moet u vooraf echter bepaald haar woord om uwe vrouw te worden hebben gegeven,* zeide de oude vrouw driftig. »Ik ben nieuwsgierig te vernemen, hoe gg dat in orde denkt te maken,* antwoordde de zoon. »Zij moet toegeven, door zachtheid of met geweldhaar vermogen mag niet in vreemde handen komen, vooral nu niet, omdat het Ongetwgfeld, antwoordde hg, wat meer is, ik kan ze ook kwalen bezorgen. Let maar eens op. Toen giDg hij achter een hunner staan, knoopte zwggend zgn rok dicht, zette zijn kraag op en gaf zoo den indruk weer dat hij 't bijzonder koud had. En wat deed de patiënt? Hg begon te rillen van kou, knoopte eveneens zgn fantasiejasje toe en wreef zich de handen. Daarna plaatste hg, de magnetiseur, zich achter een ander en, alweer zwijgend, hield hjj de hand op de wang, trok een pijnlijk gezicht en deed volmaakt als iemand die aan kiespijn leed. En de slapende deed het zelfde. Hg sloeg beide handen voor 't gezicht en kromp ineen van ingebeelde pgn. De magnetiseur sloeg een triomfan telg ken blik op mij en ik dankte hem zeer voor deze proef. »Ja« zei hg, >in dezen toestand kan ik de menschen wijs maken wat ik wil en ze laten doen, wat me behaagt. Wij noemen dat suggereeren. Als ik ze nu suggereer morgen ochtend 5 uur wakker te worden, dan zal dat ook gebeuren.* »Ik wil 't gelooven* antwoordde ik »maar dat kan ik niet controleeren, suggereer ze eens iets, wat het publiek nagaan kan.* Toen ging hg achter zgn drie slapenden en zei tot de een: »als ge wakker wordt, zjjt ge Napoleondaar staan uw troepen, gereed den aanval te wagenspreek ze toe en moedig ze tot den veldslag aan.« En tot den tweeden zei hg: wanneer ik u wakker maakt, gaat ge naar het buffet en bestelt een glas Beiersch.« En tot den derden»daar op zg zit iemand die u beleedigd heeft. Wanneer ge onze door uwe onzinnige verkwisting reeds bgna geheel versmolten is.« »Zoo is het maar dwang noch over reding zullen haar bewegen, om ons ter wille te zijn.* Er ontstond eene kleine pauzetoen zeide Mrs. Halcome >Het is waar; niets zal haar bewegen, en toch de tgd dringt. Zg moet dan voor hare eigenzinnigheid boeten.* Boeten? Op welke wjjze?* »Door zich zelf te dooden* luidde het ruwe antwoord. Moeder »Ik geloofde mgne ooren niet te durven vertrouwen,* en zag half zinneloos van angst door de reet van de mg aan hun oog ont trekkende gordijnen, naar de verschrikke lijke vrouw, die met doodsbleek verwrongen gelaat, waarin de zwarte oogen boosaardig schitterden, in de kamer stond. »Wij zgn de eenige verwanten en erfge namen,* ging zg koelbloedig voort. Wg kunnen zeggen, dat hare moeder ook door een zelfmoord een einde aan haar leven heeft gemaakt; wie zal het wagen, om ons de aanzienlijke geachte Halcomes van leugen te beschuldigen?* »Het is vreeselgk, die uitweg kwam mij nog niet in de gedachten.* »Ik heb die sedert lang overwogen. Als Woodhill weder in het land is, is het te laat.* >Gg hebt gelijk,* siste Mordaunt tusschen de tanden. »Maar hoe kunnen wg het vol voeren »Waar zg nu slaapt, zeker niet. De vrees achtige zottin sluit zelfs, ik heb er mg van overtuigd, ook in den nacht de deur. Naast de bibliotheek ligt evenwel de kamer met den geheimen ingang; zg moet daarheen reeds den eerstvolgenden nacht verhuizen. Wg kunnen haar zeggen, dat haar tegenwoordig slaapvertrek noodzakelijke herstellingen moet ondergaan.* »Ja, zoo zou het kunnen,* antwoordde Mordaunt. >Nu, ik ben, opdat de andere wakker wordt, wreekt geu mct dezen degen.* Hier stopte hg hem een opgerolde courant in de hand. Nu maakte hg ze wakker, door hen in 't aangezicht te blazen en toe te wuiven. Ze wreven zich de oogen en staarden verbaasd rond. Eindelgk, geheel wakker zijnde, plaatste de eerste zich voor 't publiek, met de hand in da jas, precies als vader Napoleon en begon een korte toespraakde tweede liep naar 't buffet en bestelde bier zonder te be talen en toen hg in de pauze gemaand werd om 15 ct. keek hij daarvan vreemd op. De derde stond op en stortte zich, een briesende leeuw geljjk, op zgn gewaanden beleediger, dien hg met zijn papieren degen doorboorde. Het was natuurlijk interessant te zien hoe volkomen deze menschen gehoorzaamden aan den wil van den magnetiseur en 't geen ik dien avond gezien heb, bevestigt ten volle mgn opinie omtrent de behandeling van Sequah. Ieder, die dus voor een korte poos wil verlost worden van pgn, vervoege zich bij een magnetiseur en deze zal hem helpen, zooals de Engelsche wonderdokter doet. Ik had in dezen brief ook de entree van onzen nieuwen burgemeester willen beschrij ven en de omwenteling in het Volkspaleis door de keuze van Richard Hol als muzikaal aanvoerder, Sequah heeft me echter te lang bezig gehouden en ik maak me van deze on derwerpen met den Franschen slag af door te constateeren dat èn Venigh Meinez èn Richard Hol, de eerste in de raadzaal en de andere op het podium van een concertgebouw volkomen op hun plaats zgn, iets waaraan niemand twijfelde en dat dan ook ieder wel gelooven zal. A., primo Nov. '91. J. L. haar niet tot vrouw krggt, tot alles bereid.* »Komt hij terug, dan vindt hg ons on troostbaar.* »Gg kunt vermoeden, wat ik bg dit vreeselgk onderhoud ondervond. Eene on macht dreigde zich van mg meester te makende hemel stond mij echter bijik verried mgne tegenwoordigheid niet, en toen zg de kamer weder verlieten, kreeg ik na eenigen tgd genoegzaam mijne tegen woordigheid van geest terug, om in staat te zgn, het vertrek uit te sluipen en mgne eigen kamer op te zoeken. Hier martelde ik mgne hersenen af, in algeheele vertwijfeling, om een weg tot redding te vinden, maar langen tgd te ver geefs. Eerst wilde ik onmiddellijk vluchten; William was, zooals ik uit het gesprek der ellendigen had begrepen, reeds nabjjmaar waarheen zou ik gaan, zonder middelen, en geheel onbekend? Er waren in de nabuur schap wel bekende famieljes, maar zouden zg mg gelooven? De Halcomes stonden, zooals de nietswaardige oude vrouw juist had opgemerkt, als aanzienljjk en zeer ge acht bekend. Bovendien was Mordaunt mijn voogd. Moeder en zoon konden mij een voudig waanzinnig noemen en mg zoo, rechtens, overal waar ik een toevlucht zocht, weder opeischen. Toen, als door eene ingeving des hemels, herinnerde ik mij uwen naam, en besloot mg dadelgk aan u toe te vertrouwen. Dat is met deze regelen geschied, welke ik dadelgk in de brievenbus in het dorp zal werpen.* »Geve God, dat het onontdekt gelukt, en u ze spoedig, misschien morgen vroeg reeds, ontvangt, om dan in den namiddag nog tot mijne bescherming hier te kunnen zgn. Draal niet, geachte heer, de innigste dank van twee menschenzal het u eeuwig beloonen. Lucy Essingham, Huize Halcome bg Holefield.* (Wordt vervolgd./ H Land van en Altena, lie Langstraat en de Bemmelerwaard. Uit de herinneringen van een Rechter. Waarde Heer!

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1891 | | pagina 1