Ons Parlement.
FEUILLETON.
*JI& 1086.
WOENSDAG 6 APRIL
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
1 ^2.
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjs-
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Na een korte bjjeenkomst is de Tweede
Kamer weer op reces gegaanom het
Paaschfeest in huiselijken kring te kunnen
vieren. Het is wel wat vroeg, doch drin
gende zaken zjjn nog niet aan de orde, veel
is dan ook niet tot stand gebracht, het
onderzoek van het ontwerp tot invoering
eener belasting, gebaseerd op het vermogen,
zal wel het voornaamste werk geweest zijn,
al is vooralsnog niet juist bekend welk oor
deel over dat ontwerp is uitgesproken. Nu
heeft men de gelegenheid spoedig het rap
port op te maken, opdat nog in den loop
van den zomer een beslissing zal kunnen
vallen. In afwachting der groote dingen die
komen zullen, heeft men zich met kleine
wetjes en interpellatiën den tjjd gekort. Een
ontwerp tot onteigening gaf den Minister
gelegenheid tot de verklaring dat spoedig
een ontwerp zal ingediend worden om de
onteigening op nieuw in haar geheel te
regelen. Er bestaat tocht quaestie, hoever
men met onteigening mag gaan, of alleen
het noodige onteigend mag worden, dan
wel of men ook iets verder mag gaan.
Lang hield de kamer zich bezig naar
aanleiding eener motie met de wik en weeg-
loonen, die de gemeenten Alkmaar, Hoorn,
Purmerend en Edam een voordeeltje be
zorgen.
Voor het wegen van 100 kilo op de
Gemeente-waag moet 65 ets. betaald worden,
een belasting die zwaar op de omwonende
landbouwers drukt. De verordeningen waren
reeds door de vorige regeering voor 2 jaren
goedgekeurd, zoodat voor de regeering niet
veel anders overbleef dan een onderzoek te
beloven en naar den uitslag van dat onder
zoek te handelen.
Trekken die gemeenten meer van die
rechten dan de uitgaven bedragen, dan zal
vermindering noodzakeljjk moeten volgen,
daarvoor verklaarde zich de Kamer door
aanneming der motie met 39 tegen 28
stemmen, dit had ook de Minister reeds
(13
>Dat ziet er hier,< merkte onschuldig de
moeder op, »in 't geheel niet als in een
woning van een jonggezel uit. U moet eene
goede huishoudster hebben, waarvan Agnes
nog iets kan leeren.*
>Zeker«, antwoordde hg verlegen. Chris
tina is een voortreffelijke vrouw, die het
huishouden grondig verstaat, en aan wie ik
daarom grooten dank schuldig ben.*
»Ik zou haar gaarne eens zien,* zeide
Agnes onbevangen, »en van haar hooren,
wat u het aangenaamste is, en hoe men het
moet aanleggen om u te bevallen. Zij kent
zeker het best uwe gewoonten en behoeften,
die moet zjj mg inededeelen.
Heden moet gjj haar verontschuldigen,
dat zg u niet kan begroeten. Zg is ongesteld
en reeds sedert langen tjjd zoo lijdend, dat
zg niet langer kan bljjven en binnen enkele
dagen het huis zal verlaten.
»Dat spjjt mij te meer omdat ik haar
gaarne had leeren kennen en gesproken had.
In elk geval hoop ik, haar nog voor haar
vertrek te zien.*
Natuurljjk haastte de professor zich het
voor hem pgnlgke gesprek af te breken, en
aan het onderhoud eene andere wending te
geven; waartoe Agnes hem de gewenschte
gelegenheid bood, door hare belangstelling te
toonea voor zjjne wetenschappelijke werken.
verklaard die de motie onnoodig oordeelde
om de regeering tot een spoedig onderzoek
aan te sporen. Het is als het ware een
vingerwijzing voor de betrokken gemeenten,
om uit zich zelf tot een aanzienlijke ver
mindering van die loonen over te gaan,
willen zg daartoe niet gedwongen worden.
Een verdrag met Engeland in zake de grens
scheiding op Borneo werd goedgekeurd
moge dit verdrag niet zulke treurige ge
volgen hebben als de overeenkomst van
1870, die den oorlog in Atjeh ten gevolge
heeft gehad.
Komen militaire zaken aan de orde, dan
worden de gemoederen warmmen schijnt
de discussie van het vorige jaar niet te
kunnen vergeten. Het bekende noodwetje
om een paar lichtingen langer in dienst te
houden, gaf gereede aanleiding aan spe
cialiteiten en niet specialiteiten om onze
defensie te bespreken, vooral ook met het
oog op de houding van den tegenwoordigen
Minister van Oorlog, wien door den heer
Seret gemis aan zelfstandigheid en vastbe
radenheid verweten werd.
Yroeg de regeering tot 1895 uitstel, de
anti-revolutionairen wilden dit slechts tot
1894 geven, maar de Kamer wilde geen
bljjk van wantrouwen in de regeering, en
dit voorstel werd afgestemd. Gelukkiger was
de heer v. Houten, die ook de achtste
lichting aan den Minister ontnam, nadat
deze er reeds twee had opgegeven. Meer
tjjd dan noodig was is aan dit wetje zoek
gemaakt, blijkbaar omdat men nog steeds
de onstuimige defensie-discussiën van het
vorige jaar in de gedachte had, en het den
Minister ten kwade duidde dat hg durfde
verschillen met den vorigen Minister Ber-
gansius. Deze discussie gaf ons een voor
smaakje van wat ons te wachten staat als
weder de defensie de hoofdschotel moet zijn.
Een Minister uitsluitend voor den land
bouw zullen wij wel vooreerst niet krjjgen.
De heer Schepel had een motie gesteld, om
de wenscheljjkheid daarvan kenbaar te
maken, doch andere afgevaardigden oor-
Met een mengsel van nieuwsgierigheid en
eerbied beschouwde zg de hooge boeken
kasten van zjjne bibliotheek, die met groote
en kleine boeken en allerlei instrumenten
waren bezet.
Vriendeljjk beantwoordde hg hare tot hem
gerichte vragen en gaf haar de gewenschte
verklaringen, verheugd over hare weetgierig
heid en verrast door haar bewonderens
waardig begrip van zjjn wetenschappeljjken
arbeid.
»Gjj zijt werkeljjk,* schertste de professor,
>eene geboren professors vrouw, en zult nog
eens een goeden assistent worden.
»Met genoegen,* antwoordde Agnes op
denzelfden toon, >als gjj mjj maar wilt
zeggen, hoe ik mjj gedragen moet, en waar
mee gij u nu bezig houdt.*
>Met een onderzoek over de werking van
eenige planten vergiften.*
>üat moet zeer interessant zijn.*
»Maar moeiljjk en gevaarlijk. Als men
er niet zeer voorzichtig mee is, kan men
gemakkelijk letsel bekomen.*
>0! Ik zal mij wel in acht nemen, daar
ik mjjn leven nu te lief heb, en zoo spoedig
nog niet wil sterven. Als ik maar weet
waar uwe vergiften staan, en hoe men er
mee moet omgaan, dan heb ik niet de minste
vrees.*
»Daar zjjn ze, in de kleine zwarte kast
met den gesneden doodskop er op, dicht bjj
het laatste raam.*
»Foei, dat ziet er jjseljjk uit,* zeide zjj,
naar de kast loopende en de zich daarin
bevindende glazen en busjes opmerkzaam
beschouwende. »Ik kan injj in 't geheel
deelden de oprichting van nieuwe departe
menten van bestuur ko: M,»'r en onnoodig,
daar geen minister de"bestaande malaise
kan verdrijven; wat de regeering noodig
had was inlichting van deskundigen en
daarom werd een landbouwraad voldoende
geacht, die dan ook door den Minister zal
in het leven geroepen worden.
Treurig was het tafreel dat de heer Bor-
gesius ophing van het krankzinnigengesticht
te 's-Gravenhage. Waren in alle gestichten
nu en dan feilen voorgekomen, het gesticht
in de residentie is thans berucht geworden
en de Minister kon niet anders mededeelen
dan dat hjj het gerechtelijk onderzoek, dat
reeds ingesteld is, moest afwachtende /er-
slagen der inspecteurs zouden de Kamers
onder geheimhouding worden medegedeeld.
Treurig, zeer treurig, dat zulke dingen
thans, in den tjjd van openbaarheid en
contróle nog kunnen gebeuren; een krachtig
optreden der regeering mag niet uitblijven.
De zaak zal in alle gevallen niet dood
gezwegen worden
Een motie in zake de vertraagde benoe
ming van een eommandant van het regiment
jagers en grenadiers werd niet genoeg on
dersteund om in behandeling te kunnen
komen. Intusschen moest de minister bij
deze zaak weder een veer laten alsof hij
de kroon niet genoegzaam zou gedekt
hebben.
De discussie over de tijdrekening heeft
ons niet veel verder gebracht. Wel acht de
regeering het wenscheljjk, dat in de samen
leving den spoorwegtjjd zal aangenomen
worden, maar pressie wil zjj niet uitoefenen
voorschriften zal zjj niet geven. Degemeente-
tjjd wordt door het gemeenteuurwerk aan
gegeven, waarvan de regeling tot de com
petentie der gemeentebesturen behoort, aan
wie alle vrijheid zal gelaten worden. Tot
stemming over een motie kwam het niet,
men had slechts een poosje aangenaam ge-
debateerd.
Na langdurige discussie werd de schor
sing van een uitvoerrecht op suiker uit
Indië weder met een jaar verlengd, in af
wachting van de beslissing over de vraag
of uitvoerrecht zal geheven worden dan wel
een andere belasting zal ingevoerd worden.
Die schorsing kost de schatkist zes ton,
en komt ten goede aan de suikerindustrie,
die evenzeer om hulp vraagt als de land
bouw hier.
Misschien dat de heer Yan Kerkwijk wel
spoedig middelen zal vinden om ook den
Nederlandschen landbouw steun te verleenen.
Behalve het suikerwetje had de Minister
van koloniën ook het Congo-traktaat te
verdedigen en een interpellatie over het
Billeton traktaat aan te hooren. In de
laatste zitting werden nog verschillende
wetjes goedgekeurd en ten slotte het wets
ontwerp tot instelling van de orde Oranje
Nassau, die ook voor vrouwen verkrjjgbaar
zal zjjn, aangenomen, met 51 tegen 28
stemmen. Of de discussie strekte om de
waarde der nieuwe orde te verhoogen is te
betwijfelen. Dit deel der nalatenschap van
de vroegere regeering werd dan ook aan
genomen door den krachtigen steun der
oppositiede tegenstemmers behoorden
meestal tot de linkerzjjde, alleen de heeren
Keuchenius, Seret, Loben Seis, Bahlman en
Huber vereenigde zich met een deel der
liberalen. Een nieuwe ridderorde dus ter be
looning van handelingen in daden, die geen
Leeuw waardig geoordeeld wordt
Waarschjjnlijk komt de Kamer 26 April
weer bijeenvoor eenig werk is reeds ge
zorgd, en interpellatiën zullen zeker ook
niet ontbreken, om den tijd door te brengen
tot de belastingregeling aan de orde kan
gesteld worden.
Buitenland,
niet denken, dat in de kleine fleschjes de
dood steekt. Mijn God! Wat is ons leven
toch nietig, als eenige druppels van die on
schuldig uitziende vloeistof, toereikend zjjn
om het te vernietigen. Dat moet gij mij ver
klaren.*
»Nu niet,* antwoordde hij glimlachend,
»wjj hebben iets beters te doen, dan aan
den dood te denken.*
»Gjj hebt gelijk* antwoordde de moeder
angstig, »met zulke gevaarlijke dingen mag
men niet gekscheren. Hoe gemakkelijk kan
een ongeluk gebeuren. In uwe plaats zou ik
door niemand de kast laten aanroeren, en
haar altijd goed sluiten.*
»Ik ben niet zoo angstig, daar geen
vreemde in mijne afwezigheid in de kamer
komt en mijne bedienden de kast wel kennen
en er voor vreezen. Daarom kunt gij geheel
onbekommerd zjjnin mijn huis zal zich
geen mensch vergiftigen.*
Intusschen was de bekende bediende in
de kamer gekomen, om het door den professor
bestelde ontbjjt gereed te zetten.
Agnes herinnerde zich dadelijk den ouden,
haar reeds vroeger zoo vriendelijk gezinde
Frederik, en reikte hem nu dankbaar de
hand, die hij onder hartelijke gelukwenschen
eerbiedig kuste.
In de gelukkigste stemming dronk de
professor met het gevulde glas champagne
op het welzjjn der dames, vooral op dat van
zijne toekomstige huisvrouw, die blozende
en gelukkig glimlachende aan zjjne zjjde
zat, en hem meer dan ooit, door haar schoon
heid en lieftalligheid in verrukking braebt,
wat hjj door blikken en woorden te kennen
Uit Parijs wordt gemeld:
De Minister van Landbouw heeft den
invoer in Frankrjjk verbodeD van levende
rundereu, geiten, schapen en varkens uit
België. De beesten uit Holland, door België
gevoerd, zullen alleen in Frankrjjk worden
toegelaten als zjj per spoor worden ver
gaf.
Intusschen sprak hjj met de moeder over
zjjne nieuwe inrichting, die door haar ge
roemd werd, maar vooral, en dringend van
zjjn aanstaand huweljjk, dat op zjjn uit-
drukkeljjken wenseh, in de diepste stilte
moest plaats vinden, wat Agnes te meer
goedkeurde, daar zjj nog over haar gestorven
vader treurde, en elk openljjk feest haar ge
voel te veel zou schokken.
Zeer bevredigd en van hun geluk over
tuigd, verlieten Agnes en hare moeder den
professor, die haar tot aan de deur geleidde
en het teederste afscheid van haar nam.
Toen zjj nog eens uit het rjjtuig naar
hem zag, om hem vriendeljjk toe te knikken,
zag zjj aan een geopend raam eene donkere
vrouwengestalte, met een in het oog vallend
schoonen knaap, die haar met donkere, bjjna
vijandige blikken aanzag.
Hoe vluchtig ook, Agnes kon bjj het zien
dezer verschijning eene lichte huivering niet
onderdrukken. Het bleeke gelaat met de
donkere dreigende oogen, verschrikte haar
als het hoofd van eene schoone maar vreese-
ljjke Medusa, terwjjl de lieve trekken van
den knaap haar onwillekeurig op pgnlgke
wijze aan den professor herinnerde.
>Wie mag deze dame zjjn?* vroeg zjj
ontroerd aan haar moeder.
»Het zal wel de huishoudster van den
professor zjjn,* antwoordde deze op onver
schilligen toon, >zjj ziet er inderdaad zeer
ljjdend en ziekeljjk uit.*
»Ik kan u niet zeggen, hoe zeer mg die
vrouw tegenstaat. Zjj heeft zulk een boozen
blik, dat ik tot geen prijs met baar in bet-
voerd in waggons, met lood afgesloten door
de Hollandsche douane-beambten. Dezelfde
maatregelen zjjn voorgeschreven voor vee
uit Duitschland.
De Minister Loubet heeft den prefect van
politie gelast den koffiehuisbediende Lhérot,
die tot Ravachols arrestatie leidde, geluk te
wenschen en hem een som gelds aan te
bieden (1000 frs.) De commissaris van politie
Dresch zou ridder van het Legioen van Eer
wordenook de agenten, die Ravachol naar
het bureel brachten, werden beloond. De
agent Mounet, die Ravachol den revolver
afnam, kreeg 500 frs.
In het restaurant, waar Ravachol werd
gepakt, stroomt het van bezoekers. De keer
zijde van de medaille is, dat de eigenaar
ook dreigbrieven ontving. Het huis wordt
bewaakt.
Ravachol onderging een verhoor, dat 5
uren duurde. Hg bekende een moord te
hebben begaan op een kluizenaar, dien hg
30.000 frs. ontstal, zich aan schending van
een kerkhof te hebben schuldig gemaakt
en tot een bende valsche munters te be-
hooren. Maar hg ontkent dat hg het huis
van den boulevard Saint-Germain door
dynamiet in de lucht liet springen. Hjj
bracht een zeer kalmen nacht door.
Ravachol zit in de Conciergerie in de cel,
die vroeger door Prado, Pranzini, Anastay
was bewoond.
Zekere Delannoy, een anarchist, die bjj
Maubeuge dynamiet had gestolen, is gepakt.
Een later bericht meldt:
Ravachol, de vermoedeljjke dader van de
dynamiet-aanslagen te Parjjs, sliep goed, at
met smaak, leest veel in de gevangenis en
is zeer kalm. Het big kt, dat hg zeven jaar
te Saint-Etienne samenwoonde met zjjn
moeder, die hjj herhaaldeljjk met den dood
dreigde. Na den moord op den kluizenaar
te Chamblis, was de moeder naar Givors
gegaan, waar zjj een dochter had.
Chaumartin denkt, dat Ravachol het
dynamiet, dat hg nog niet gebruikt had,
ergens heeft begraven. Indien het stellig
zelfde huis zou willen leven.*
»Hoe kunt gjj zoo kinderachtig zijn! gjj
weet toch dat de professor zeer met haar
is ingenomen. Buitendien zal zg, zooals gjj
weet, binnen eenige dagen vertrekken.*
Zooveel te beter! Ik heb nog nooit zulk
een donker, onvriendeljjk gezicht gezien.*
»Dat mag u niet verwonderen, zjj ver
laat zeker ongaarne het schoone huis, waarin
zjj tot nu toe meesteres was, gjj moogt het
haar niet kwaljjk nemen dat zjj daarover
treurig en tegen ons niet bizonder vriende
ljjk is.«
»Gjj hebt geljjk,* antwoordde Agnes
goedmoedig. »Ik heb werkeljjk medeljjden
met de arme. Het moet haar zwaar vallen
den professor te verlaten, die altjjd zoo
vriendeljjk tegen haar was, en aan haar
het geheele huishouden overliet. Zulk eene
goede plaats vindt zjj zoo gemakkeljjk niet
weder.*
Deze zoo voor de hand liggende be
schouwingen, verdreven spoedig de herinne
ring aan de onaangename verschjjning, en
werd vervangen door aangename beelden,
zoodat Agnes niet langer aan de ongeluk
kige Christina dacht.
Yoor alles nam nu haar aanstaand
huweljjk alle hare gedachten in, waarvoor
nog zooveel te bezorgen, te bespreken, en
te doen was, dat zjj, noch haar moeder
over iets anders dachten, en het overige
hen onverschillig liet.
Land van
en Altena.
r.oiiiiiielerwaait
(Wordt vervolgd.)
