Land van en Allena, <le LaiiKlraal en tie Boninielerwaard. Vergeefsche arbeid. DE KARIKATUUR. FEUILLETON. Uitgever: Lu J. YLLEIRMALL, Heusden. VOOR f» m ft'. - k m 1 k sPSSSÊÊ 1 rl r cfff vl§p! 1 A ifPr l UB A WH Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Aó 1131. ZriTEKDAG 10 SEPTEMBER. 1892. Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters Daar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrg dagmor gen ingewacht. Meester, we hebben den ganschen nacht gevischt, en niets gevangen,klaagde de voornaamste der visschers, die ooit een net hebben uitgeworpen. Deze klacht wordt in ongeveer gelijken zin door duizenden herhaald, die bij den oogst bedrogen uitkomen of meenen uit te komen. Niet weinig ouders klagen over hun kinderen. Ze hebben hun altijd 't goede voorgehouden, steeds in alles ten voorbeeld geweest; ze hebben 't aan vermaningen niet laten ontbreken, ook niet aan straf, desniettemin zagen ze de lichtzinnigheid voor hun oogen wassen en de ongehoor zaamheid de overhand nemen. Hun geheel huwelijksleven is een harde arbeid geweest en nu de tjjd van den oogst aan kon breken, hebben ze niets te plukken dan ondank en oneer. Jaren gewerkt en niet gevangen Gelqke klacht komt van de lippen der genen, die arbeiden aan de volksontwikkeling en den zedelijken vooruitgang. Onderwijzers, godsdienstleeraars, staathuishoudkundigen, wanneer ze oprecht zich uitspreken, klagen dat de oogst hunner moeiten in ongunstige verhouding staat tot het uitgestrooide zaad. Hoe wordt het van de daken gepredikt dat het volk zijn welvaart in eigen handen heeft en dat deze slechts gedijen kan onder een orde, geschapen door de wet toch loopt een groot deel van 't volk den rattenvanger na, die door verleidelijke wjjzen de vol wassen kinderen tot zich lokt. Welk een moeite geeft zich de pers niet, door met woord en daad 't hare te doen tot verbetering, van toestanden, die dringend om verbetering roepen en als men 't getal abonnenten leest, zou men meenen achter iederen strgder een heele armee van sol daten aan te treffen maar de berg van onverschilligheid en onaandoenlijkheid is even hoog als de berg van papier, die dageljjks op nieuw opgestapeld wordt. Kan men 't dengenen kwalijk nemen, die voortdurend water in een zeef scheppen of den rollenden steen altjjd maar weer den berg op brengen, dat ze eindeljjk moede worden en zeggendaar ligt de boel Toch ware dat de zwaarste vloek van den vruchteloozen arbeid. Neen, niet tot moedeloosheid en lafhartigheid moet ons de waarneming brengen dat onze woorden (4 Alvorens Elvira hierop een woord kon antwoorden, trad de heer Von Goldbaum de kamer in. Hij kerk zeer verrast op bij Reinwald's aanblik: mijnbeer?* De docter boog ongedwongen: overgeef mg, mijnheer Von Goldbaum, ik ben ge komen om u een oogenblik te spreken Deze kortheid van uitdrukking verbaasde den bankier nog meer: «gij mij? Wie zijt gij?« «Ik werd u gisteren voorgesteld,her innerde Reinwald met waardige houding, «het is in uw belang mij aan te hooren!* «Wat hebt ge?« «Niet bier,* zei de dokter, ik verzoek u mij in uw kabinet te woord te staan!* Zijne besliste optreding imponeerde den bankier, gelijk ze 't altijd doet tegenover den ijdelen hooghartige, die zich verbeeldt dat elkeen voor hem kruipen moet. Hij was wezenlijk verbluft. Dat burgermensch eischte rondweg audiëntie in zgn kabinet, niet in het kantoor? Goldbaum antwoordde niets, doch maakte met de hand een beweging hem te volgen. «Dames,* zei Reinwald bij 't heengaan, «ik hoop nog dikwijls bij den geëerden staatsraad de eer en het genoegen te hebben Hij verdween met den heer des huizesde meisjes keken elkaar aan. »Ik meende,* be gon Luitgard haperend, «dat uw philippine in den wind gesproken, onze onderneruiugen op zand gegrond zijn. Niet anders gaat het den landman, wiens arbeid een beeld is van aller menschen werk. Hij bereidt den akker, strooit het zaad, kampt tegen onkruid en ongedierte, tot zgn oog met welgevallen rüst op de wiegende halmen en gebogen aren doch daar giet de hemel zijn regenvlagen, knettert de hagel, en vernietigt zijn hoop. Zal hij nu de handen in den zich aftrekken van wat toch niet meer te veranderen is? Zal hij het vaderland den rug toekeeren en aan de overzijde van den oceaan zijn geluk zoeken, Om spoedig te ervaren dat ook daar de elementen strijd voeren met de hand des menschen? in onvoorziene toevallen, in een samenloop van ongunstige toestanden, in de vijand schap en boosheid der menschen. Dat de oorzaak ook in ons zeiven kan liggen, daaraan denken we niet. Toch is dat niet zelden het geval. Menigeen arbeidt te ver geefs, dewijl hij niet op de rechte plaats of met de beste middelen, of met genoegzame krachten werkt. Petrus verdubbelde met zijn genooten de arbeidskracht en deed een rijke schoot leggen en vangst. Niemand schuwe, al pleegt men het een ondankbare zaak te noemen, de geestelijke en zedelijke krachten zijner medemenschen te versterken. Tot dit werk zgn we allen geroepen, in wat werkplaats, in welk bedrijf of beroep we arbeiden. En dit werk draagt Neen, niet waar? Hij zal zoeken te nog steeds het loon in zichzelf, want zoo redden wat nog te redden is, de sporen j goed als wij op de schouders onzer voor der verwoesting trachten uit te wisschen j vaderen staan, die in een tijd, troosteloozer en verder zgn hoop bouwen op den vol- j dan de tegenwoordige, de hand gehouden genden zomer, dat die hem geve wat hij nu hebben aan de versterking en vernieuwing van het gezonde volksleven, zoo zeker komt te kort komt. Toen de doorluchte visscher zijn klacht geuit had, klonk het van nog doorluehter lippenvaar naar de diepte Niet ophouden, maar volhouden! Niet alle werk is vergeefsch, dat ons aldus voor komt. Gelgk het zaad in den schoot der aarde een tijd lang verborgen kiemt eer het ook onze moeite, al is die schijnbaar vruch teloos en onbeloond, onze nakomelingen ten goede. In dezen zin kan van vergeefschen arbeid geen sprake zijn. Buitenland. j Eergisterenavond te elf ure werden de 15 centimeter lang en omwonden met ijzer- draad, die aldaar was gelegd, was ge- wikkelt. Ernstige mannen weten, dat groote gedachten niet tusschen gisteren en heden tot rijpheid komen, en dat gewichtige ver anderingen in het leven des volks geruimen tjjd noodig hebben eer ze wortel maken en doorzetten. Zouden alle goede leeringen van vader en moeder vergeefsch zgn, omdat enkele in den wind geslagen of niet aan gehoord worden De opvoeding in het huis gezin verliest nog niets van haar heilige roeping, al hebben vele verloren zonen in den vreemde draf moeten eten. En dan is er nog ietswanneer onze bloemen verwelken, onze wenschen verijdeld worden, onze plannen mislukken, dan maken we ons zeiven zoo gaarne wijs, dat de grond van dien slechten oogst in allerlei te zoeken is, dat buiten onze macht ligt de aanleiding tot dit bezoek was? Wat zou hij van papa willen?* «Ik weet bet ook niet,* zei Elvira, «ik kan uit dezen man niet wijs worden.* En tevergeefs braken de zusters bet hoofd over de vreemde handelwijze van hun nieuwen kennis. Deze had intusschen met zijn geleider het doel bereikt, een overladen pronkkabinet hij verwaardigde echter de sieraden met geen enkelen blik, maar nam terstond het woord: «Mjjnheer Von Goldbaum, ik zal dezelfde kortheid bij mijn mededeeling in acht nemen, gelijk ge gewoon zjjt te be trachten in de behandeling van lieden van mijn soort.* Dat was nog sterker dan al 't vorige. Goldbaum deed den mond open, doch er kwam slechts een onverstaanbaar gegorgel uit, zoodat de docter ongehinderd voort gaan kon. «Uw kwade luim ontging mij reeds gis teravond niet, toen de heer Von iDgerman mij aan u voorstelde. Juist daarom had ik u terstond den dienst bewijzen willen, dien ik u heden kom aanbieden, wanneer plaat* en tjjd niet ten eenenmalen daarvoor onge schikt geweest waren. Een kleine pauze. Goldbaums verwarring stijgt. Dat woord «dienst bewijzen* was tergende hoon; op 't oogenblik echter vond hg geen wapen ter verdediging. Met wan trouwenden blik zag hij den spreker aan, die aldus voortging: «gij zijt in deze stad een publiek persoon. Iedereen spreekt van uw rijkdom, iedereen weet ook op hoe hooge waarde gij het geld schatge meent dat 't den bezitter zelf in waarde doet stijgen.* Na vermande zich de toehoorder einde voor den dag komt, om eindelijk vrooljjk i bewoners in den omtrek van het Beursplein op te schieten, zoo onttrekt zich aan onzenjte Par«s door schrlk bevangen. Voor de blik de onmiddellijke werking van onzendeur vaQ het commissariaat van politie had invloed op de zielen onzer kinderen. On- eene ontploffing plaats. Eene koperen buis, geduldige knapen halen morgen de boonen uit den grond, die ze heden gepoot hebben en beschadigen door onzachte aanraking het j ^rongen. Schade is er niet door veroorzaakt. jonge leven, dat in 't verborgen zich ont-Het «Hamburger Fremdenblatt,* een zeer verspreid orgaan, meldt, op grond van een onderzoek op de Hamburger eentraal-be- graafplaats te Ohlsdorf ingesteld, dat er in de jongstverloopen veertien dagen ongeveer 2000 sterfgevallen aan cholera méér moeten hebben plaats gehaddan de officiëele statistiek opgaf. In de laatste veertien dagen toch werden er bijgezet 5758 lijken, terwijl het aantal over zulk een tijdperk in gewone, epidemie-vrjje tjjden slechts 600 bedraagt. Het te veel van ruim 5000 moet dus uit cholera-lijken hebben bestaan. Maar buiten het Ohlsdorfer kerkhof is er van nog andere begraafplaatsen gebruik gemaakt. Nochtans gaf de officiëele statistiek tot dusver slechts ongeveer 2900 sterfgevallen aan cholera op. Op verscheidene plaatsen, b.v. Pyrmont, is de angst voor de ziekte zóó groot, dat lijk. «Mijnheer, wilt ge mij in mijn eigen woning beleedigen?* «Geen denken aan« stilde Reinwald hem, «tot dank wil ik u verplichten door u te zeggen dat deze meening u in 't oog der publieke opinie schade doet en oorzaak is, dat men achter uw rug den draak met u steekt. Hier zette de bankier een hooge borst «door lieden, die mij benijden? Kan wel zijn, 't deert mij niet. Het janhagel bespot minis ters, staatslieden, iedereen »U meent* zei de docter, «gelijk de vos in de fabel de onbereikbare druiven zuur noemt?* «Precies* stemde de bankier toe, «het laat mij geheel koud.« «Toch geloof ik niet dat ge daar omtrent geheel onverschillig zult blijven.* «Dat zal ik wel degelijk «Gij hebt mij niet laten uitspreken. Een talentvol jong schilder heeft een teekening ontworpen, waarover een kunsthandelaar zoo in de wolken is, dat hij den vervaardiger een enorme som geboden heelt, wanneer hij hem het blad ter verspreiding afstaat. De man is verzekerd van een groot succes. Die teekening is, wat men met een ingeburgerd woord een karikatuur noemt. Ik kan eerst sedert gisteren avond, toen ik de eer had met u kennis te maken, oordeelen ge lijk de kunsthandelaar op het eerste gezicht deed, hoe goed zij gelukt is.« «Ge meent toch niet,* stamelde Goldbaum, plotseling van kleur verschietend, «een karikatuur op m ij »U raadt het* zei Reinwald heel gewoon, «de gelijkenis is bij alle schijnbare afwijking van het origineel verwonderlijk en daarom alle reizigers uit verdachte plaatsen, ziek of gezond, geweerd worden. Ja, hier en daar wjjst men eenvoudig alle vreemdelingen terug, onverschillig van waar zij komen. In de Oostenrijksche Alpen is Zondag, na eene hevige onweersbui, die zich zeer ver uitstrekte, het weder plotseling omge slagen. De thermometer stond binnen een paar uren 40 graden Fahr. lager dan te voren en de bergen lagen vol sneeuw, die in Ischl en Aussee eenigen tijd bleef liggen. Bij dat onweder werd eene boerderij te Mesczanica door den bliksem in brand ge stoken, met het noodlottig gevolg, dat van een aantal daar ingekwartierde soldaten acht verbrand zijn en zeven gekwetst werden. In de laatste dagen hebben er herhaaldelijk hevige onweders in Spanje gewoeddoor een dezer is de druivenoogst in Malaga ge heel verloren gegaan en ook op andere plaatsen de oogst vernield. Signor Isidore Sangiorgo, uit Trapani, die door roovers in Sicilië werd gevangen genomen, is door de politie verlost. Hg werd op een bijna ongenaakbaar punt van den berg Cofano gevonden, bewaakt door een roover, die in handen der politie is gevallen. Uit Palermo meldt men het ver dwijnen van den koopman Labarbera, die met een belangrijke som gelds op reis gegaan was en vermoedelijk door roovers is vermoord. Een landeigenaar te Bagheria, signor Man- goine, heeft een dreigbrief ontvangen om 20.000 fr. te deponeeren. De roovers werden op de door hen aangewezen plaats voor de ontvangst van het geld, door geheime politie overvallen, maar ontsnapten. Onlangs zijn 250 arbeiders voor den Kongo-spoorweg aan boord van een Duit- sehe stoomboot te Boma aangekomen en weigerden het schip te verlaten. De gouver neur ging aan boord en trachtte de arbeiders te overreden om aan wal te gaan, maar door revolvers bedreigd, liet hij 50 soldaten aan boord komen. Er volgde een levendige wisseling van schoten, met het gevolg dat 3 arbeiders gedood en 12 gewond werden. Ook een blanke passagier werd bij het ge vecht gedood. Het oproer werd echter gedempt en de arbeiders naar Matadi gezonden. Naar het heet is de Czaar ten zeerste vertoornd op kolonel Yanoff, omdat deze zjjne instructiën heeft overschreden, waarin hem werd gelast elke verwikkeling tusschen juist wordt de teekening tot een kunstwerk uwer waardig.* Het bloed steeg den bankier naar 't hoofd. Wie is die kerel? Hoe komt hij daartoe De docter beantwoordde de laatste vraag 't eerst. «Hoe hij daartoe gekomen is? In een uur van vrooljjke stemming. Hij heeft u dikwijls gezien, van uwen trots gehoord, hem beving de lust zich ten uwen koste te amuseeren en de geldvorst zal zich dat moeten laten welgevallen.* Goldbaum zwaaide den arm door de lucht «dat zal ik niet!* Rustig zette hem Reinwald terecht: «Slechts bij regeerende vorsten kan van majesteitschennis sprake zijn. Met ge weld kunt ge de verspreiding van het blad niet keeren. Er is misschien een andere weg, wanneer ge mijn raad niet versmaadt.* «Zou ik misschien,* knarste de ander, «dat sujet smeeken moeten mij niet te com promitteer en? «Gij vreest aldus toch de uitwerking op 't publiek?* merkte de docter snedig op, «een verzoek aan den schilder wilde ik u niet voorslaanhet zou waarschijnlijk niets uitwerken en een vernedering te meer zgn voor u.« Dit slot gaf den bankier eenig vertrouwen in zgn onverwachten gast. «Waarin bestaat uw raad?* vroeg bjj. «Ik moet vooropstellen* ging Reinwald voort, dat ik bij het geven daarvan niet door humaniteit gedreven wordt. Wanneer ik u voor onaangenaamheden bewaren wil, dan is dat uitsluitend om den wil uwer lieftallige kinderen, wien ik gaarne verdriet besparen wiJ. Vooral freule Elvira verdient dat haar vader gevqjwaard wordt van openbaren spot, de Afghanen en Chineezen te vermjjden, welke Engeland onaangenaam zou kunnen zgn en geen annexatiën te maken, maar zich te bepalen tot verzekering eener vaste grens des rijks. Reeds bij Yanoff's vertrek heeft de Czaar trouwens gezegd dat Rusland groot genoeg, zelfs reeds te groot is, zoodat hij slechts beveiliging zijner grenzen wenscht. De nieuwste aanwinst van het Britsche Rijk bestaat in de Gil bert-eilanden, eene groep in den westelijken Stillen Oceaan. Zelden ging eene inlijving zóó leuk in haar werk, als deze. Geen strijd, geen bloed, geen tranen, geen protesten. De kommandant van Harer Majesteits schip «Royalist*, kapitein Davis, sprak vriendschappelijk tot den be- heerscher der eilanden: «Indien gij, o Koning, uwe vlag wilt neerhalen, dan zal ik u eene veel mooiere er voor in de plaats geven.* De koning haalde daarop zijne vlag omlaag, de kommandant heeseh aan den zelfden stok het dundoek van Albion, de onmisbare saluutschoten werden gelost en de eilanden waren Britsch grondgebied ge worden. De éénige wanklank bij dit vreed zame proces ging uit van een half dozjjn Amerikaansche ingezetenen, die, zoo ver zekert men, woedend zijn. Een hevige boschbrand heeft groote ver woestingen aangericht in het koninklijk domein Christiaanstadt, nabij Raumburg. Over een oppervlakte van 500 hectaren werd alles in de asch gelegd. De schade wordt begroot op 200.000 mark. Uit Rio de Janeiro wordt aan de «New- york Herald* gemeld, dat van het fort te Santa Cruz (Brazilië) geschoten is op de Britsche stoomboot «Chauser*, op weg naar Chili, zoodat zij zonk. Komende van eene besmette haven, had zij bevel ontvangen om stil te houden, maar zich daaraan niet gestoord. i Ook in Londen zal een Eiffeltoren ver rijzen, die, opdat men niet onder zou doen voor de Fransche hoofdstad, niet minder dan 150 voet hooger zal zgn dan de Eiffel toren te Parijs. Hij zal ongeveer 100.000 pond sterling kosten. Aan het hoofd der onderneming staat sir Edward Watkin. - Er is sprake van een huwelijk van Ferdinand van Bulgarije met Helene, jongste dochter van den Graaf van Parijs. Koningin Victoria zou dat huwelijk hebben aange raden. zij is een jonge dame van hoogst aantrek kelijk karakter.* Goldbaums voorhoofd betrok, alsof de burgerman reeds daarmee een misdaad be gaan had, aantrekkelijke eigenschappen in een adelijke freule te ontdekken. Toornig vroeg hij«kort en goed, wat moet ik doen «Om de uitgave der spotprent tegen te gaan, mijnheer, schijnt mij 't volgende middel 't eenvoudigst: waarvan gjj overvloed bezit, daarvan heeft onze schilder niet ge noeg, van geld.* «Dat was te denken* viel de bankier in, «en gij meent ik zal hem zgn gekrabbel afkoopen ten einde hem onschadelijk te maken?* «Neen* zei Reinwald, «hij zou den kunst handelaar de voorhand laten, ook wanneer gij hem het hoogste bod deed, want hg bezit niet alleen groot talent, maar tegelijk karakter. En bedenk wel dat uw voorstel ruchtbaar kon worden, hetgeen we vermijden moeten. Gij moogt in ?t geheel niets van de teekening weten, doch ge zijt bekend als beschermer. Welnu ge begeeft u naar den schilder, vraagt zijn atelier te zien, daar ge met lof hebt hooren spreken «Hoe heet hg viel Goldbaum in. «Den naam later* troostte de dokter, «wanneer gij belooft hebt mjjn wenk te volgenAlzoo gij bezoekt zgn atelier, koopt een en ander, wat u bevalt en ik houd mg overtuigd, hij breekt de onderhandeling be treffende de karikatuur terstond af en ver nietigt de teekening.* Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1892 | | pagina 1