Land
van
eiisilni en ASleiia, de Langslraal en de Boniinelenvaard.
Uit het Parlement.
;;~d-'EriLLETÖX.
Eene Oostersehe Geschiedenis.
M 1206.
Uitgever: Ll. J. YüfiRMAM, Heusden.
WOENSDAG 31 MEI.
1893.
Dit blad verschgnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Zooals bepaald was werd de discussie over
de bedrijfsbelasting afgebroken om eerst
eenige andere zaken af te doen. Woensdag
was het eerst aan de orde het ontwerp tot
bekrachtiging van de overeenkomst door de
regeering met de handelsmaatschappij ge
sloten.
De heer Vrolik wilde nog terug komen
op het genomen besluit en met de belasting
voorstellen voortgaan. Nu werd wel wat
veel van het werkvermogen der leden ge
vorderd, terwgl de verstrekte inlichtingen
hem onvoldoende voorkwamen, waarom hij
uitstel van dat ontwerp wilde, daar het nu
tydeljjk verlengde contract eerst in 1894
eindigt.
De minister verlangde echter afdoening,
waarop spreker nader betoogde, dat de
handelmaatschappij niet te klagen heeft over
de inschikkelijkheid der regeering.
Meer uitvoerig nog stelde dit de heer
Gerritsen in het licht. Even als de heer
Vrolik wil spreker het vervoer der pro
ducten van Indië naar hier van Staatswege
doen geschieden. Daar de handelmaatschappij
ook particuliere zaken heeft, moeten de vei
lingen der gouvernements-producten althans
niet door haar geschieden. De maatschappij
ontvangt voor haar diensten gemiddeld ruim
een half millioen per jaar, voor werk, dat
«emakkeljjk door twee ambtenaren kan
J^Vrieht worden.
Hij wil vrjjheid op de veilingen, vrij
stelling van registratierechten, afschaffing
van den opslag der producten, ook te Dor
drecht, Middelburg en Schiedamaanmer
kelijke bezuiniging der onkostenrekening,
maar ook geen onnoodig waarborgkapitaal
van 5 millioen. Spreker zou het wenschelijk
achten, dat de regeering in de gelegenheid
was een proef te nemen om tot de af
schaffing van het consignatie-stelsel te
komen, en met die afschaffing vervalt ook
de tusschenkomst der handelmaatschappij.
Verdediging van het contract kon niet
uitbljjven.
De heeren Plate en Hintzen, deskundigen
bjj uitnemendheid, verdedigden het contract
tegen de aanvallen van den heer Gerritsen
en noch de repliek van hem, noch die van
den heer Vrolik kon verhinderen, dat de
de groote meerderheid zich aan de zijde der
egeering schaarde.
Nadat de minister nog eenige punten had
toegelicht, werd de gesloten overeenkomst
K aangenomen met 64 tegen 9 stemmen, zoodat
d'; handelmaatschappij weder 5 jaren als
commissionair van den Staat zal optreden,
\nt aan de aanneming door de Eerste
(5
->D3üze minnaar droeg zorg, zich ter be
minde plaats te bevinden; hij plaatste zich
er de derde lamp, en durfde er zich niet
verwijderen, daar hij bevreesd was, dat
de jawarte slaaf hem niet zoude vinden. Het
is *aar, dat Sidi-Mahmoud reeds twee uren
t~ voren de bestemde plek bereikt had.
Eihdeljjk zag hij den neger, in gele zjjde
gekleed, opdagen; bjj kwam rechtstreeks
naar de pilaar, waar Sidi-Mahmoud stond.
De slaaf, na hem aandachtig beschouwd te
hebben, gaf hem een nauweljjks merkbaar
teeken om hem te volgen. Zij verlieten
beiden de moskee. De zwarte liep snel en
liet Sidi-Mahmoud eene menigte omwegen
maken, te midden van het verwarde dool
hof der straten van Kaïro. De jongman
wilde zjjnen gids aanspreken, maar deze
opende zijnen grooten mond, met scherpe
en witte tanden voorzien, en liet hem zien,
dat zjjnen tong tot aan den wortel was
uitgesneden. Het viel hem dus moeieljjk,
eenige mededeelingen to doen.
Eindeljjk kwamen zjj in zeker eenzaam
Kamer valt wel niet te twijfelen.
Daarop kwamen in beraadslaging de
wetsontwerpen tot aanvulling der Indische
begrooting voor den aanleg van een spoor
weg van Probolinggo naar Panaroekan en
voor de verbetering der bevloeiing van de
Solo-vallei.
Hoofdzaak bjj de discussie was de finan-
cieelen toestand. Zijn het productieve uit
gaven, mag daarvoor geld beschikbaar ge
steld worden?
De heer Bahlmann trad als woordvoerder
op. De uitgaven voor Indië nemen toe, nu
dit, dan de scheepvaartregeling op Atjeh,
dan de spoorweg van MalangBlitar, een
spoorweg van Batavia naar Bantam in het
verschiet, en wat wil nu de minister? Leenen
en nog eens leenen! Wordt de weg niet
aangelegd, particulieren zullen dan wel voor
dr-n aanleg zorgen. De aanleg van openbare
werken is toch zoo productief niet als wel
eens beweerd wordt. Dit beaamt de heer
Van Houten, maar gaarne zou hij een
grootere opbrengst verkrjjgen bjj spoorweg
aanleg, door toepassing van het Ameri-
kaansche stelsel, om de woeste gronden
langs den weg terstond of vooruit te ver-
koopen. Wordt deze weg evenwel niet van
Staatswege maar door particulieren gelegd,
dan zal toch subsidie noodig zgn.
De heer Pjjnacker Hordjjk verdedigt uit
voerig de voorgestelde werken. De drogreden
kan niet meer gelden, dat verbetering van
verkeerswegen voor Indië niet even goede
gevolgen zou hebben als voor het moederland.
De voorgenomen bevloeiing van 22 300
bouws zal niet weinig bijdragen tot vrucht-
baarmaking van den bodem, want irrigatie
is in de tropen de ziel van den landbouw;
zij verdubbelt den oogst
De minister van koloniën geeft gerust
stellende verzekeringen omtrent den finan-
cieelen toestand. Een geraamd tekort ver
andert wel eens in een overschot. Zuinig
heid is zoowel hier als in Indië noodig,
maar voor productieve uitgaven mogen wy
niet terugdeinzen. De minister hoopt, dat
de aanstaande begrooting den üeer Bahlmann
en zjjnen vrienden zal medevaJlen. Na re
plieken werd de spoorweg met 46 tegen 16
stemmen goedgekeurdvan liberale zjjde
stemde alleen de heer Van Kerkwjjk tegen;
ook de irrigatie-wet werd met 55 tegen 16
stemmen goedgekeurd; na kort debat, dank
zjj de duideljjke, schriftelijke toelichting van
den minister. Mogen de belangrijke werken,
die nu ondernomen zullen worden, krachtig
bijdragen tot de vermeerdering van Java's
welvaart, waarbij het moederland zooveel
belang heeft I
Nog een vjjftal ontwerpen van plaatse
gedeelte der stad, dat. Sidi-Mahmoud niet
kende, hoewel hjj te Kaïro geboren was
en al de wijken meende te kennende
stomme hield voor eenen witten muur stil,
waarin men geene deur zien kon. Hjj telde
vier schreden van den hoek des muurs, en
zocht aandachtig naar eene veer, zonder
twijfel tusschen de steenen verborgen. Haar
gevonden hebbende, drukte hjj er op, een
pilaar draaide en liet eenen somberen,
nauwen gang zien, waar de stomme intrad,
door Sidi-Mahmoud gevolgd. Zjj gingen
meer dan zestig trappen naar beneden, en
betraden vervolgens eeu duistere gaanderij
van afzienbare lengte. Sidi-Mahmoud, de
muren betastende, bemerkte dat zjj uit de
rots gehouwen en met beeldschrift voorzien
waren, en begreep, dat hjj in de onder-
aardsche gangen van eene oude Egypti
sche begraafplaats was, welke men zich
ten nutte had gemaakt om dezen uitgang
daar te stellen. Aan het einde van den
gang, in de verte, schitterde een blauw
achtig licht. Dit licht scheen door de ope
ningen van een gedeelte der zaal, waar de
gang uitkwam. De stomme raakte eene
andere veer aan, en Sidi-Mahmoud bevond
zich in eene zaal, met wit warmer geplaveid,
met een bekken en eenen waterstraal in
het midden, albasten pilaren, wanden met
glazen mozaïken, spreuken uit den koran,
met bloemen en versierselen doormengd,
Ijjk belang werden, afgedaan. Slechts een
gaf aanleiding tot een korte discussie. De
Heer Huber alle hulde doende aan het
domeiu-bestuur, beschuldigde het evenwel bjj
den onderhandselen verkoop van spoorweg-
grond te Leeuwarden misbruik van macht
gemaakt en pressie uitgeoefend te hebben.
Met 42 tegen 21 stemmen werd echter ook
dit ontwerp aangenomen, waarna men de
zitting van Vrgdag kon gebruiken om de
algemeene beraadslingen over de bedrijfs
belasting voort te zetten.
De eerste spreker was de heer Van de
Velde, die zich volstrekt geen voorstander
van dit ontwerp noch van de politiek des
ministers toonde. Het volk wenscht die wet
niet, de bezwaren zijn niet opgelost, door
de herhaalde wijzingen is de behandeling
lastig voor de lieden, de kamer van koop
handel te Haarlem heeft de wet veroordeeld
waarom ook de andere kamers niet geraad
pleegd? Verschillende verwachtingen zijn
door den minister teleurgesteld en daardoor
is bij velen het vertrouwen in hem geschokt.
Te meer daar van verdere belastinghervor
ming niet veel meer zal komen met het
oog op het kiesrecht. Spreker wil herziening
van het personeel laten voorafgaan.
Slechts een klein deel des volks wordt door
dit ontwerp ontlast, een grooten deel be
zwaart terwijl toch de opbrengst niet zoo
veel zal zijn als die der patentbelasting,
zoodat nog verhooging zal moeten volgen.
De noodljjdende gemeenten worden niet ge
holpen, spreker vreest groote verwarringen
in rijks en gemeente financiën door een ver
keerd begin als deze wet. De gemeenten
kunnen geholpen worden door haar te ont
lasten van de hooge kosten van onderwijs
zoo iets is noodig, want de belastingdruk in
de gemeenten heeft zijn hoogste punt be
reikt.
Een formeele acte van beschuldiging dus
De heer De Mejjier keurt de vrijstelling van
den landbouw als een onbillijkheid af, en
verlangt een spoedige herziening van het
personeel onafhankelijk van de opbrengst
der vermogensbelasting. De Heer Bahlmann
zal voorstemmen als de coöperatieve ver-
eenigingen niet vrijgesteld worden hjj hoopt
dat de anti-revolutionaire leden krachtig
zullen medewerken om ons van de revolu
tionaire patentwet te verlossen.
De kieswet zou hjj gaarne nog een jaar
laten rusten om 's ministers belastingplannen
geheel te kunnen beoordeelen.
De Heer De Beaufort verdedigt de vrijstel
ling der ambtenaren, de heer Roëll ver
dedigt de burgerij tegen de te hooge reke
ningen der notarissen die in Zeeland bjjv.
bjj overdracht van onroerend goed 1 percent
bekleed, en door een fraai gesneden gewelf
overdekt, dat als èene rots of eene grot van
dropsteen bewerkt wasgroote scharlaken
peoniën, in oostersehe vazen van wit en
blauw porselein geplaatst, maakten de ver
siering voltallig. Op eene hoogte, met kussens
voorzien, in de dikte van den muur ver
vaardigd, zat de prinses Ayesha, zonder
sluier, in schoonheid de houris van den
vierden hemel overtreffende. Welnu,
Sidi-Mahmoud, hebt gij een ander gedicht
ter mjjner eere gemaaktzeide zjj op be
vallige wijze, hem een teeken gevende neder
te zitten.
Sidi-Mahmoud wierp zich aan de voeten
van Ayesha, haalde zjjue papyrusrol uit
zjjne mouw, en droeg zijne ghazel op eenen
hartstochtelijken toon voorhet was waar
lijk een fraai dichtstuk. Terwjjl bjj las,
kleurden de wangen der prinses, even als
eene albasten lamp, die men aangestoken
had. Hare oogen schitterden en schoten
stralen van eene buitengewone helderheid,
en op hare trillende schouderen verhief zich
een paar kleine vleugeltjes. Ongelukkig was
Sidi te bezig met de lezing van zgn dicht
stuk, sloeg de oogen niet op, en bemerkte
de gedaanteverandering niet, die plaats ge
grepen had, zag hjj slechts de prinses Ayesha,
welke hem op eene spotachtige wjjze aanzag.
Even als alle dichters, te veel met hunne
eigene werken ingenomen, had Sidi-Mahmoud
te veel in rekening brengen en dus de voor
deden trekken van de verminderde rechten.
Hjj verlangt daarop een streng toezicht zoo
noodig met toepassing van art. 52 der wet
van 1842 waarbjj ambtenaren die van hun
positie misbruik maken met ontslag bedreigd
worden. Volstrekt niet bevredigd is de heer
Gerritsen door de verkregen inlichtingen.
Nog eens pleitte de heer Rutgers van Rozen
burg voor de vrgstelling van den landbouw.
Beide sprekers werden door den heer Van
Ggn bestreden terwgl de minister ook steun
ontving van den heer Van Velzen, die zgn
partijgenoot Heemskerk bestreed.
De Heer Van Houten opperde ook nog
eenige bezwaren.
De vrgstelling van den landbouw keurde
hg af. Ook keurde hg af het overdragen
der personeele belasting aan de gemeenten
en waarvan de minister gesproken had
hoogst onvoorzichtig vond hjj het zeggen
van den minister om door traktementsver-
hooging de ambtenaren schadeloos te stellen.
Dinsdag zal de minister aan het woord
zgn, en het is te wenschen dat daarmede
de algemeene beraadslagingen afloopen, daar
weinig nieuws meer te zeggen valt; alle
grieven en bezwaren zjjn voldoende in het
licht gesteld, en verdere discussie daarover
zal ons niet verder brengen.
ftiuiti-niatjü
De heer Georges Berry, lid van den
Parijschen Gemeenteraad en iemand, die in
Frankrijk sedert jaren de bedelarij bestrjjdt,
heeft de koloniën van bedelaars in België
bezocht en drie dagen doorgebracht te Brugge,
te Wortel en te Merxplas. Hg prjjst nu in
de Figaro* het Belgische stelsel. De Belgen
zegt hg, die 't zeker minder druk hebben
met de politiek dan wjj, of in alle geval
meer doorzicht aan den dag leggen, geven
ons eene schoone les.
De wetgeving in België had eene dubbele
vraag op te lossen: 1. den openbaren weg
bevrgden van de overvloedige beroepsbede
laars 2. verzekeren dat de wet, die de land-
looperjj treft, geen onteerende straffen op
legde, maar integendeel den landlooper hielp,
om met opgeheven hoofd in de maatschappij
te kunnen terugkeerea.
Men is daartoe gekomen op eene even
eenvoudige als behendige manier. De wet
van 1 Januari 1892 schaft de misdaad van
landlooperjj af en verandert die in over
treding: in die eenvoudige verandering ligt
een sociale hervormingwant zg beteekent,
dat in België de landloopers niet meer aan
de jurisdictie der correctioneele rechtbanken
onderworpen zgn, maar enkel aan die der
vrederechters; dus geen gevangenis, geen
rechterljjk dossier meer, bjjgevolg geen vrees
meer voor een eerljjk man, dat hg voor ge
heel zgn leven is onteerd.
Maar de Belgische wet doet nog meer
zjj schaft niet alleen de oneer af, maar
draagt ook bjj tot verheffing van den on
gelukkige. Zjj plaatst hem in de landbouw
kolonie van Wortel, waar zjj hem werk
geeft en waar een comité van patronage
werk voor hem zoekt, en hem vrg laat,
als men dit werk heeft gevonden. Na een.
jaar verbljjf te Wortel is hij van rechts
wege vrjj, maar, als hjj na dit jaar nog
geen werk heeft gevonden en wenscht te
blijven arbeiden, mag hg big ven; dat is
niet de minst origineele zjjde der inrichting.
En de beroepsbedelaars* Voor deze is
er geen toevluchtskolonie, zooals te Wortel,
maar eene >beteugelingskolonie«, die zich
bevindt te Merxplas. »De beroepsbedelaars*
vreezen noch de gevangenis, noch het rech
terljjk dossier, maar men heeft hen ook,
om verschillende redenen, aan de jurisdictie
der- correctioneele rechtbanken onttrokken,
doch den vrederechter tegen hen met eene
exceptioneele macht gewapend. Hjj kan hen
2 tot 5 jaar werk opleggen geen gevan
genis; alle weigering tot arbeid of poging
tot ontvluchting wordt gestraft door opslui
ting, en de schuldige wordt op water en
brood gesteld.
Het gerecht heeft met dit alles niets te
maken en de kolonisten van Merxplas leeren
in korten tjjd een beroep, zelfs zjj die nooit
gewerkt hebben.
Te Brugge bestaat hetzelfde regime voor
de vrouwen, ook in twee klassen verdeeld.
De gevolgen dezer wet hebben zich reeds
in België doen gevoelenmen heeft ver
leden jaar 2000 landloopers minder aange
houden dan in 1891.
vergeten, dat een enkel woord, een liefde
volle blik meer waard zjjn, dan de schoonste
verzen. De péris zjjn als de vrouwen, men
moet haar juist op het oogen blik weten
aan te vatten, dat zjj naar den hemel zullen
stjjgen, om nimmer weder te dalen. De ge
legenheid moet bjj den haarlok, die haar
op het voorhoofd hangt, en de luchtgeesten
bjj hunne vleugelen aangevat worden. Op
deze wjjze kan men zich er meester van
maken.
»Waarljjk, Sidi-Mahmoud, gjj bezit een
zeer zeldzaam dichttalent, en uwe verzen
verdienen aan de deuren der moskeën, in
gouden letteren geschreven, ter zjjde van
de beroeni8te voortbrengselen van Ferdoussi,
Saadi en Ibn-ben-Omer geplaatst te worden.
Het is jammer, dat gjj, met de volmaaktheid
van uwe rymen geheel ingenomen, mjj
straks niet beschouwd hebt, gjj zoudt ge
zien hebbenhetgeen gg misschien
nimmer weder zult zien. Uw dierbaarst
verlangen is in uwe tegenwoordigheid ver
vuld geworden, zonder dat gjj het bemerkt
hebt. Vaanwei Sidi-Mahmoud, die slechts
eene péri wildet beminnen.*
Daarop stond Ayesha op, hief een gor-
djjn van goudlaken in de hoogte, en ver
dween.
De stomme kwam Sidi-Mahmoud terug
halen, en voerde hem langs denzelfden weg,
tot aan de plaats waar hg hem gevonden had.
Naar de »Indépendance« verneemt, heeft
een Luxemburger, Rueller geheeten, te
Oelnitz in Saksen aangehouden, bekend
medeplichtig te zgn aan, ja zelfs de hoofd
dader te zgn van den diefstal der juweelen
in het paleis van den graaf van Vlaanderen.
Aan de »Reforme« wordt verder uit Londen
gemeld, dat ook tegen den aldaar aange
houden bookmaker James White nieuwe
bewjjzen van zgn mededaderschap zgn in
gekomen. De instructie heeft, naar het blad
verder meldt, er bovendien toe geleid dat
de plaats, waar de kostbaarheden op het
oogenblik verborgen zjjn, aan de justitie
bekend is.
De regeering van Beieren heeft den lucht
reiziger Koch 1600 Mark geschonken om
hem in staat te stellen een bestuurbaie
vliegmachine te maken. Het beginsel waar-
Sidi-Mahmoud, bedroefd en verwonderd,
aldus afgescheept te zgn, verdiepte zich in
zjjne overdenkingen, zonder eenige reden
te vinden, voor het plotseling vertrek der
prinseshjj schreef het aan eene vrouwen-
gil toe, die bjj de eerste gelegenheid zoude
veranderen; maar hoe dikwjjls hjj ook bjj
Bedredin muskus ging koopen, hjj ont
moette de prinses Ayesha niet meer; hjj
wachtte verscheidene malen nabij de derde
pilaar der moskee van sultan Hassan, doch
zag den zwarten in gele zjjde gekleed niet
weder opdagen, hetgeen hem in eene hevige
zwaarmoedigheid stortte.
Leila beg verde zich om hem te verstrooien
zg bespeelde de guzla, verhaalde wonder
bare geschiedenissen, versierde zjjne kamer
met ruikers, welker kleuren zoo bevallig
gekozen waren, dat zjj het gezicht evenzeer
oehaagden als den reuk; somtijds danste
zjj voor hem met even veel bevalligheid en
vlugheid als de bekwaamste almee. Ieder
ander dan Sidi-Mahmoud zoude door zoo
vele voorkomendheden en oplettendheden
getroffen zgn geweest; naar het verlangen,
om Ayesha weder te vinden, maakte hem
rusteloos. Dikwjjls doolde hjj om het paleis
der prinses; doch hjj kon haar niet ont
dekken niets vertoonde zich achter de
nauwkeurig geslotens traliënhet paleis was
even als eene ijraftonnbe.
lol volgt.
