Hel Land van flensden en Allena, de Langstraat en de Boininelenvaard. FEUILLETON. Kunstenaars-Eer- n Uitgever: Lu J. YKKRïAAK, Heusden. M. 1216. WOENSDAG 5 JULI. Dit blad versch^nt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjs verhooging. Afzonderlijke 'vnmmers 5 cent. 1893, Advertentiën ran 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en "Vrijdagmor gen ingewacht. j Toch heeft de electrische vonk, hoe dicht zjjn net zich over de beschaafde wereld Om de verkeerde, de slechte handelingen gespannen is, het handwerk van de Faam der Olympische goden den volke bekend te Diet opgeheven. Zij arbeidt ook nog, zonder maken, schonk de aarde het leven aan Tatna, gedruis, zonder kunstmatige werktuigen, (Gerucht). De oude Grieken hielden haar zonder inspannenden nachtdienst. En ze voor de verbreidster of te wel de uitvindster doet het veel goedkooper dan haar moderne van goed en kwaad gerucht. Zij beeldden zuster. Zij speelt met de mensehen als een haar af als een gevleugelde vrouw, trouwe j moeder met haar kinderen. Op den weg gezellin van de jjdele vrees, de onwaarheidnaar school, bjj de breikous, in gezelschap en de lichtgeloovigheid. Om haar arbeid fluistert zij de meest dolle en dwaze dingen goed te volbrengen hield ze een trompet de altijd open en grage ooren en kers voor den mond. versch en haarklein brengen de lichtgeloovige Haar woonplaats had ze in de buurt van schepselen de welkome tjjdingen naar huis. Troje in een huis met wel duizend vensters. Men hoort er altjjd zacht gefluister en ziet een gedrang van leugens en waarheden En wat zjj daar uitdeelen is niet meer het zelfde, wat ze ontvangen hebben. Geljjk men een bloemruiker rangschikt, een hoed gar- Ieder vertelt daar wat hij gehoord beeft oeert, een beeld met frisscbe kleuren na- en veroorlooft zich er iets bij te doen. 't Meeste van wat men er hoort, zegt Ovidius, schildert, zoo veranderen, vergrooten, over dreven zjj de gehoorde feiten en smukken heeft geen Vader. Doch de Faam bazuint,ze op naar hartelust. Zjj weten niet wat het voort en daar geschiedt niets in hemel, ze doen, als zjj uit een compagnie een op aarde of in de zee of 't wordt door haar regiment, van een mug een olifant, van een gezien en rondgebazuind. Men behoeft dezer dagen de nieuwsbladen maar even in te zien om op te merken dat deze zeldzame dame nog in leven is. Daar is op Neerbosch geen aardappel geschild, geen appel weggenomen, geen pak slaag wel of niet verdiend uitgedeeld of ze bazuint het uit van den Dollard tot de Schelde. Leugen en waarheid bazuint ze zoo be- driegelijk door elkaar heen, dat er geen touwen aan vast te maken zijn en 't hoogst moeilijk wordt den draad te vinden, 't Is een zeldzame vrouw. We zullen later nog wel gelegenheid hebben terug te komen op haar bazuingeschal als de commissie van onderzoek, die niet uitblijven mag, haar rapport heeft uitgebracht, thans willen we liever nog wat over de Faam zelf keuvelen. Het men8chdom is de eeuwenoude ba zuinster te hulp gekomen en heeft een deel van haar arbeid aan andere krachten toe vertrouwd. De telegraaf heeft er het leeuwendeel van gekregen. Deze meldt Europa wat zich kwartier te voren in Amerika plaats d; zjj overhandigt den kooplieden de beursnoteering, de wachtende bruid het welslagen der aanstaande, de regeering van Engeland het vergaan van een onzee waardig zeeschip, met eenige honderden slachtoffers. Madame Faam was bjj de hand, maar wanneer de Grieken onze vlugschrijfster aan 't werk gezien hadden, zouden ze de handen van verbazing ineengeslagen hebben, "er zooveel accuratesse en zoo groote ..-.ilheid. DOOR B. (9 Mevrouw d' Aymaret had bij dezen on- waardigen man twee kinderen twee zonen, met welke ze zich onophoudelijk bezig hield en welken ze al haar teederheid had gewjjd. Ze was een van de zeer zeld zame vrouwen, welke De Pierrepont ernstig iad lief gehad. Hjj had haar bemind om de zuivere bekoorlgkheid van haar blond kopje, om de bevalligheid van haar gang, om de teedere helderheid harer oogen, die, even als die van Henriëtte van Engeland, steeds tot het hart schenen te spreken. Hij had haar nog meer bemind om haar braaf heid en uit medegevoel jegens een onge lukkige vrouwwant hjj wist beter dan iemand anders hoe ongelukkig haar leven was. Hij bezocht de zelfde clubs als mijnh. d' Aymaret en hij had deze vrouw, in den eersten tijd van hun huweljjk, hem meer dan eens uit de club zien halen met door tranen en nachtwaken gezwollen oogen. Hjj had toen getracht haar te troosten, 't Was hem niet gelukt. Zeer verwonderd en eerst wel wat teleurgesteld had hg zich evenwel vergenoegd met de verstandige vriendschap aan te nemen, die deze vrouw visscherskaan een Suezboot maken. Het liefst houdt vrouw Faam zich in gezelschap van haar eigen sekse op en van deze geeft ze de voorkeur aan het onge huwde deel. Gehuwde vrouwen, huishoudsters, moeders hebben geen tijd haar te woord te staan. Haar meest dankbare, welkome vriendinnen zjjn de jonkvrouwen van rjjperen leeftijd, die om de eenzaamheid van hun bestaan te vergeten, onuitputtelijk in deel neming zjjn in de lotgevallen harer buren en vriendinnen. Ze weten alles, ze ervaren alles, ze gelooven alles, ze vertellen alles. In het oogenblik, waarin een kind voor 't eerst de oogen in dit tranendal opent, hebben ze 't druk met 't steken der bazuin teneinde 't groote nieuws te verbreiden en in het uur, waarin iemand 't tjjdeljjke met het eeuwige verwisselt, komen ze tot een wis seling van gedachten bjjeen en arrangeeren zonder opdracht de begrafenisplechtigheden, de ljjkrede, de verdeeling der erfenis, als 't eenigszins mogeljjk ware ook het lot der gestorvenen. Maar ook onder de sterke sexe gevoelt zich de Faam bjjzonder wel, slechts met dit onderscheid, dat ze hier minder de familie aangelegenheden dan wel de zaken van ge meente, staat en kerk behandelt. Ze deelt onder hen titels en ambten uit. Getallen zjjn haar lievelingsspeelgoed en zonder ge wetensbezwaar verhoogt ze de vjjf tot vijftig, de vijftig tot vijf honderd. Bjjzonder sterk is ze in het combineerenuit een stroohalm bouwt ze een korenschelf op, uit een enkelen toon componeert ze een heel concert, uit hem openhartig aanbood. Yan dien tijd af zagen ze elkander dikwijls als vertrouwelijke vrienden, die steeds vrooljjk en een weinig schertsend met elkaar omgingen. Mevrouw d' Aymaret, die in kunstzaken veel belang stelde, voedde een geestdriftige bewondering voor het talent van Jacques Fabrice. Ze bezat eenige aquarellen uit de eerste jeugd van den schilder, waarop ze trotsch was. De komst van Fabrice op het kasteel »Les Genéts* had haar levendige belangstelling gewekt. De man beviel haar door zjjn zedig voorkomen en droefgeestigen ernst. Altjjd in gedachten bezig met de moisilijke en onzekere positie van haar vriendin Beatrice, herinnerde zij zich, dat, voor de rampen, die haar familie getroffen hadden, het jonge meisje zeer veel lust in het schilderen met waterverf had gehad ze dacht dat Fabrice haar tjjdecs zjjn ver blijf op »Les Genéts* wel eenige lessen zou kunnen geven, waardoor het talent dan misschien nog eens aan de wees een on afhankelijk bestaan kon verschaffen, zou ontwikkelen en tot rijpheid komenen Beatrice vatte dit denkbeeld met belang stelling aan. »Maar, zei ze, hoe zullen we dat aan dien grooten man vragen Ik durf dat nooit. »Zou je Mijnheer De Pierrepont niet kunnen verzoeken, of hg zich er mee wilde belasten »Neen,* zei Beatrice; Mijnheer De Pierre pont mocht er eens iets kwetsends in zien voor zjjn tante.* 'een daarheen geworpen woord eens kamer lijs het wel of wee van 't land. Ze doodt menschen, die springlevend zijn; ze veroor deelt boeken, die ze niet onder de oogen gehad heeft; ze verlooft jongelieden, die elkaar volkomen vreemd zjjn, zjj ontbindt huwelijken, aan welker innigheid niets ont breekt. Zij belooft en bestraft naar goed dunken, schenkt genade en vonnist met souvereine willekeur; zij weet precies wie op de beurs geruineerd is en wie er fortuin heeft verworven. Waar is de Hercules, die deze Faam ver slaat? Laat ieder op zijn hoede zijn haar te onthoofden, want op de plaats waar 't eene is afgehouwen, zullen tien nieuwe groeien. De »Figaro« heeft berichten verzameld over de uitzichten van den landbouw in Frankrijk, nu er na drie maanden droogte eindelijk regen is gevallen. De antwoorden luiden voor het meerendeel zeer ongunstig. Eén berichtgever schrjjft: »De Fransche landbouw verliest dit jaar meer geld dan de geheele oorlogsschatting van 1870 (vjjf milliard francs) bedragen heeft.* Alleen de wjjngaarden staan prachtig, behalve in het Oosten en enkele deelen van het Rhonedal, waar hetzjj late nachtvorsten, hetzjj hagel- buien schade hebben aangericht. Maar in de streken, waar enkel voor plaatselijke be hoefte tarwe of rogge verbouwd worden, dat is in nagenoeg geheel midden-Frankrijk, is de toestand allertreurigst. Men moet de paarden en het vee verkoopen uit gebrek aan voeder. In Bretagne en Normandië is nog eenig uitzicht op een matigen oogst, maar in de streken met steenachtigen bodem ont breekt schier alle gras. In de korenstreken staat het graan slecht, met weinig stroo en magere halmende beetwortels staan ook bedroevend. Hooi, dat anders 2 a 3 franc per 50 kilo gold, kost in vele streken nu 1113 francs; de veeprjjzen zjjn met 65 pCt. gedaald. De zomergewassen, als haver, zjjn niet opge schoten. Zelfs ruime regen zal niet meer baten voor het eerste gewas. De werkstaking der koetsiers, te Parijs, is niet kalm geëindigd en ook hebben de nieuwelingen niet rustig hun nieuwe be trekking kunnen uitoefenen. Een groot aantal rijtuigen, men zegt 60, zijn door de stakers vernieldeen onder anderen is met petroleum begoten en in brand gestoken, zoodat het geheel verteerd is. Kannetjes vond men op den grond liggen. Het paard »Ik geloof niet, dat hjj zoo erg fijnge voelig is voor zjjn tante En we zjjn ook niet gedwongen hem ons geheele plan bloot te leggen 't Is natuurlijk, dat je je talenten wilt ontwikkelen zoo je daartoe gelegenheid hebtWil ik met den mar kies spreken?* »Heel gaarne!* Dien dag waren al de logés op eenige mjjlen afstand van »Les Genéts* de water- groep te B. gaan bezoeken. Pierrepont was onder voorwendsel van zaken thuis gebleven. Toen Mevrouw d'Aymaret het park verliet om naar »Les Loges* terug te keeren, be merkte zjj den markies aan den rand van een waterkom, die door het riviertje haar water ontving; hij was bezig den ketting los te maken van een boot »Wat treft dat! zei ze, met haar parasol zwaaiend om hem een teeken te geven, dat hjj moest naderen.* Ik moet u spreken. Hjj snelde toe. »Hooren is gehoorzamen, zei hjj beleefd. Wat hebt ge?« Luister eens.* Gij weet of ge weet het niet, dat Beatrice vóór haar ongelukken heel lief met waterverf schilderde. Ze wilde daar gaarne mee voortgaan en eenige lessen bij Fabrice nemeD, terwjjl hg hier is. Kan dat, met uwe hulp? Pierrepont dacht eenige oogen blikken na. »Met mjjn hulp, neen; antwoordde hg; met de uwe, ongetwijfeld. Ik ben, dat weet ge, geheel tot uw dienst en tot dien van Mejuffrouw De Sardonne. Maar nu Fabrice was verdwenen. Een ander rjjtuig is in het. kanaal St. Martin geworpen. De gëïmprovi- j seerde koetsiers worden, ondanks de waak zaamheid der politie, mishandeld. Gister morgen zijn dertig koetsiers, vrienden van de stakers, rijtuigen van de maatschappjjen gaan halen, waarmee ze naar Maisons-Laffitte vertrokken zjjn, om ze daar aan het lot over te laten. Zooals nader gemeld wordt, zou het door den Bondsraad uit te vaardigen verbod van den uitvoer van veevoeder uit Duitsch- land alleen betrekking hebben op hooi en zemelen. Het nieuwe legerontwerp, dat bjj den Duitschen Rjjksdag zal worden ingediend, is aan den Bondsraad voorgelegd; het is geheel geljjkluidend aan het door den vorigen Rjjksdag verworpen voorstel-von Huene. Door het Rjjksgerecht te Leipzig is de koffiehuishouder Einil Fohrer uit Bresheim (Elzas) wegens landverraad tot 7 jaren tucht huisstraf en 10 jaren verlies van burger rechten veroordeeld. Hjj had schetsen ge nomen van de forten van Neubreisach, bljjkbaar (want de behandeling van het proces had met gesloten deuren plaats) om ze aan de Fransche Regeering te verkoopen. Het vonnis gelast de vernietiging van het in beslag genomen schetsboek. i Naar verzekerd wordt, zou de Bulgaarsche minister-president Stambuloff voornemens zjjn, binnenkort de onafhankelgkheid van het vorstendom af te kondigen. Reeds moet hjj daaromtrent de Regeeringen te Weenen en Berljjn gepolst, maar een ontwjjkend antwoord ontvangen hebben. De familie de Bourbon houdt zich echter overtuigd dat Rusland zjjne plannen ten aanzien van Bulgarije heeft opgegeven en slechts voor den vorm zal protesteeren. Uit Budapest wordt berichtdat een bende van 14 roovers, waarschjjnljjk Ru- menen, 's nachts een aanval deed op een hotel in de nabjjheid van Herculesbad. De bottelier werd vermoord en eenige bedienden werden ernstig gewond. De eigenaar van het hotel werd gedwongen al zjjn zilverwerk en kostbaarheden af te geven. De roovers vertrokken met een buit, die een waarde vertegenwoordigt van verscheidene duizenden florjjnen. De gendarmes achtervolgen hen. Uit Mekka komen treurige berichten, i De cholera heerscht in de meeste wjjken der stad; geheele gezinnen zijn gestorven en de ljjken bljjven onbegraven op straat liggen. De toestand is te ernstiger, daar er nog aan- op 't oogenblik mjjn gast is, zult ge even als ik vinden, dat het een weinig onbe scheiden is hem een dieDst te vragen, dien hij rajj niet kan wjigeren. Stelt gij hem de zaak van uw vriendin voor, dan is dat ge heel anders. Kjjk, ik wilde juist scheep gaan om hem op te zoeken. Hjj neemt ginds aan den voet van dien waterval een sehets. Wilt ge met me gaan »In de boot! zei Mevrouw d'Aymaret.* »In de boot! Waarom niet?* 't Is maar vjjf minuten. Als ge bang zjjt voor dit tête-a-tête: het duurt niet lang. Hemel, wij hebben er wel andere gehad. En ge komt dan tevens op een paar stappen van uw huis kom, lieve Mevrouw, vertrouwen vertrouwen »Vooruit! zei de jonge vrouw, en op den arm van De Pierrepont steunende sprong ze vlug in de boot.* Pierre nam de riemen, bracht de boot in beweging, stuurde haar naar 't midden der rivier en behoefde haar nu maar op den stroom te laten voortdrijven. 't Was een lieerljjk riviertje, half ver scholen onder de bladeren der wilgen en esschen, die aan de oevers groeiden. Hier en daar had men in 't hout eenige openingen gehakt voor 't gemak der visschers. De boot dreef zachtkens voort bij 't zachte gekabbel van 't kielwater, onder 't dichte gewelf van groen, waardoor de zon hier en daar eenige trillende vonken schoot. Na eenige oogenblikken van overpeinzing sprak Pierrepont de jonge vrouw eensklaps houdend pelgrims aankomen. Hoe bijzonder groot de sterfte aan cholera in Perzië is, big kt wel hieruit, dat in de laatste 10 maanden circa 100,000 menschen aldaar aan die ziekte gestorven zijn. Rekent men de bevolking van het land op onge veer 5Y2 milioen, zoo komt gedurende bovengenoemde maanden één sterfgeval aan cholera op 55 inwoners. De zeeroovers zjjn plotseling weer ver schenen op de kust van Klein-Azië. Vooral de Turksche wateren in de nabjjheid der eilanden Chios en Rhodus worden onveilig gemaakt. Een der rooverbenden was zóó stoutmoedig, dat zjj te Rhodus aan land ging en de woning van den Griekschen consul opende. Uit Caïro meldt men dat een troep Derwischen nabjj de grenzen wordt bjjeen- gebracht, zonder dat men weet welk punt zjj moeten aanvallen. Men houdt hen in het oog en zal trachten hun taktiek te ver schalken. In de dorpen ten noorden van Wady Haifa zjjn Egyptische troepen ge legerd. De New-York Herald* verneemt uit Valparaiso, dat de mjjneigenaars en zilver handelaars zeer opgewonden zjjn tengevolge der daling van de zilverwaarde. Het sluiten der gezamenljjke zilvermjjnen, uitgenomen de beroemde Huanchaca-mjjn, wordt voor waarschjjnljjk gehouden. De »New-York Times* verneemt uit Denver: In de vergadering van bezitters van mjjnen en smeltovens en van directeuren van mjjnen in Colorada, is met algemeene stemmen besloten alle mjjnen in dien staat te sluiten, waardoor ongeveer 30,000 arbeiders werkloos worden. Berichten uit China melden, dat de Geary- wet, waarbjj de uitzetting van niet-inge- schreven Chineezen uit Amerika bevolen wordt, in den Grooten Raad besproken i>. Prins Ch'un en twee andere leden bepleitten de onmiddelljjke terugroeping van den Chi- neeschen gezant te Washington. Ook werd voorgesteld het vertrek van den nieuwen gezant naar Washington uit te stellen, en aan Tsoui-Kwo-Yin, den tegenwoordigen gezant te Washington, geseind bjj de ver- strjjking van zjjnen diensttjjd t rug te komen zonder de aankomst van zjjn opvolger af te wachten. Het verbod, tegen den verkoop van Amerikaansche olie uitgevaardigd, wordt in China algemeen toegejuicht als de eerste stap, door China in vergelding van de Geary-wet gedaan. aan op dien half ernstigen, half schertsenden toon, dien zjj meestal gebruikten Mevrouw d'Aymaret!* »Mjjn waarde heer!* »U weet, dat men mjj wil uithuwelijken?* »Wel, dat is duideljjk genoeg!* »Maar, bepaald, ik sluip weg! Ik ben vreesljjk in de war.* Omdat?* »Omdat, hoe verder ik kom, hoe meer ik versterkt wordt in de gedachte, dat er geen eerbare meisjes meer zjjn, en dus bjjgevolg ook geen eerbare vrouwen.* »Wat zegt ge?« »Ik zeg, dat er geen eerbare vrouwen meer zjjn, ten minste in onze kringen dat soort is uitgestorven.* »Wel, wel! En dat durft ge mjj zeggen?* »Ge weet wel, dat ik voor u een uit zondering maak. Gjj zjjt deugdzaam van de wieg af't is uw natuur Maar zoo iets is zeldzaam.* »fla, mooi zoo! Zoo oordeelt ge dus over onsEr zijn geen eerbare vrouwenen als ge er bjj toeval een vindt, wier deugd ge niet kunt betwijfelen, dan is dat alleen, omdat het haar natuur is! Dan is er voor haar noch verzoeking noch strjjd, noch ver dienste geweest! Och hemel, hoe hard is dat te hooren en wat is dat een licht vaardig, onbillijk, wreed oordeel!* Aaar den lOn druk van Octave Feuillet. Buitenland. ~Wordt vervolgdJ

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1893 | | pagina 1