Hel Land van Heusden en Alleiia, de Langstraal en de Honiinelenvaard.
Past op de Kleintjes.
FEUILLETON.
Kunstenaars-Eer.
M 1222.
Uitgever: U. J. YEHRMAM, Heusden.
WOENSDAG 26 JULI.
o r>
^f-V- v
-'^rr ^ï2i -> -->
&SC-3i
H n-;yv-Jj
TOOK
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
1 893.
Adyertentiën yan 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Dr. Winkler Prins verhaalt in zijn uit
voerige levenschets van den grooten in
dustrieel W. A. Scholten een aardige episode
uit diens leven.
Het was in den tjjd dat zjjn eerste fa
briek in Gelderland was afgebrand en bij
een nieuwe te Groningen bad opgericht.
Vele waren de bezwaren waarmede hij te
kampen had, en onder die was geldgebrek
een zeer voorname. Ten einde raad, besloot
hg naar Zutphen te gaan, waar zijn moeder
voor de tweede maal gehuwd was met een
handelaar in manufacturen.
Per spoor aangekomen, wordt hij door
de aan alle stations steeds in voorraad
zijnde pakjesdragers, bestormd zijn valiesje
te dragen. Zou de fabriekant bekennen dat
hg geen cent rijk was? Slechts een dubbeltje
is de cijns die hij zou moeten offeren. Juist
als hg de ouderlijke woning betreedt, is zijn
vader in den winkel. Wilt u zoo goed zijn,
vraagt hg, dezen man een dubbeltje te
geven ik heb geen klein geld. Het
moederoog ziet scherp en het moederhart
raadt veel. Ongemerkt volgt zij haar zoon
en stopt hem een gulden in de hand,
zeggende: je weet Willem, vader is zoo
precies en vraagt u straks het geleende
dubbeltje weer. Zoo geschiedde dan ook. Na
de gewone begroetingen vraagt vader om
het dubbeltje en als de zoon nu een gul
den geeft, ontvangt hg 18 stuivers terug.
Gierigheidroept ge uit. Doch niet te
haastig in uw oordeel. Dezelfde man heeft
zijn zoon vaak met honderden geholpen.
Deze nietigheid vloeide voort uit een groot
beginsel. Scholtens stiefvader was een man
die op de kleintjes paste. Geen nietigheid
was hem te gering, en die man heeft groote
dingen gedaan. Scholten zelf heeft dat be
ginsel immer toegepast. Juist, omdat hg
nimmer afweek van de stelling: de kleinste
zaak heeft hare waarde, kon hij zooveel tot
ttand brengen. Dezelfde man, die de waarde
van een dubbeltje niet gering achtte, ein
digde als een millionair, wiens naam een
Europeesche vermaardheid heeft.
Zoo als het Scholten ging gaat het niet
allen. Wjj zijn terstond bereid het toe te
geven. Doch wat Scholten deed, dat kunnen
wel allen, en dat is, zich houden aan de
stelling: »Past op de kleintjes", en zjj zullen
er wel bjj varen.
De macht van het kleine is ondenkbaar
groot.
DOOR B. (15
Een letter valt in het zand en drukt zich Een telegram uit Saigon aan de »Temps«
daarin af. Een kleinigheid gewis en toch
die kleinigheid gaf den eersten stoot tot de
uitvinding der boekdrukkunst. Een appel
valt van een boom juist den jeugdigen
Newton op den neus. Alweer een kleinig
heid deed Newton op het spoor komen van
de belangrijke wetten der zwaartekracht.
Mevr. Beecher Stowe schrijft een boek,
de »Negerhutc genaamd. Wat zegt één
boek in deze aan boeken zoo rijke wereld.
Niet veel en toch dat zelfde boek opende
meldt van 19 dezer: De Franschen hebben
te Khone het vuur tegen de Siameezen her
opend en de forten Dondua Domigo en
Domhan Domson platgeschoten. Daarbjj
werden 200 Siameezen gedood en 300 ge
kwetst.
Een groote Parjjsche bank, de Crédit
Industriële, is voor 1,800,000 frs. opgelicht
door een koopman in wijn, een bekenden
en ruim vertrouwen genietenden klant van
I zette echter op zgn ontvangbewns een nul
en aan de begaafde schrgfster komt de eer j
..li. i j achter het getal en ontving tienmaal het
toe het meest te hebben gedaan voor de
j gedeponeerde bedrag uitbetaald. Het bedrog
afschaffing der slaverng. j e
T,, i 11,1 werd eerst twee weken later ontdekt.
Klein en groot, het is beide slechts be-
trekkeljjk. Wat de stroohalm is voor het
Te Brünn werd dezer dagen de gescheiden
insect, dat is de eik voor den knaap, de j vrouw van een Weener edelman wegens
berg voor den man. Het groote, het waar-een keelaandoening in een ziekenhuis opge-
Ifjke groote, kan alleen uit het kleine voort- j nomen. Zg verklaarde den dokter dat zg
komen. Niemand kan worden gemist in hethaar kind, Wilhelmina, zes jaren oud, in
raderwerk van samenleving en maatschappij, stukken gesneden en in den Donau geworpen
De grooten niet, maar de kleinen evenmin, had, omdat zjj gewetenswroeging had, wijl
Wat wijze les voor allen in dat groote huis- het kind de vrucht was van een verboden
houden, de »Staat« genaamd. liefde. De geneesheer dacht dat de vrouw
Past op de kleintjes. Vertreedt ze niet,
krankzinnig was geworden; maar bij on-
veracht ze nietopdat het groote door het derzoek bleek 't feit maar al te waar.
kleine niet eenmaal vertreden worde. j Intusschen was haar man juist ook ge-
Past op de kleintjes. Die op den laagsten1 storven en had haar 70.000 gulden na-
sport staan kunnen stijgen, maar die het ge- gelaten,
luk hadden de hoogste te bereiken kunnen
immers vallen.
Past op de kleintjes. Wat ernstige waar-
en men vond in alle duidelijk sporen van
vergiftiging.
Een 14-jarig meisje uit Lausanne heeft,
in gezelschap van haren vader en een gids,
den nog maagdeljjken top van den 2920
meter hoogen Tour des Rosses, tusschen de
gletschers van Ruan, Karou, des Rosses en
des Fonds beklommen. Reeds eenige jaren
geleden hebben twee leden der AJpenclub,
vergezeld van gidsen, vergeefs beproefd dien
gevaarlijken top te bereiken.
De inschrijvingen voor een fonds tot
ondersteuning der nagelaten betrekkingen
van de bij de ramp der ^Victoria* omge
komen zeelieden zijn tot f 600.000 gestegen.
De lord-major heeft de inzameling thans
gesloten verklaard.
Te Londen is een geval van bloedvergif
tiging voorgekomen door de beet van een
kat, zonder verschijnselen van dolheid. Een
werkman, die zgn vrouw bg het wasschen
hielp, had de slapende kat gestooten, die
woedend opvloog en hem in de rechterhand
beet. Een paar dagen daarna waren hand
en arm gezwollen en zijn vrouw papte de
wonde. Ten slotte werd een dokter geroepen,
die terstond overbrenging naar een gasthuis
gelasste, maar daags daarna stierf de pa
tient.
rooftocht* daargindsnog eens een donderend
artikel los. Zij ziet in dit uitstrekken van
de hand naar den linkeroever van de Mekong
niets meer of minder dan eene bedekte
samenwerking tusschen Frankrijk en Rus
land, om Engeland in Azië van twee
kanten het vuur aan de scheenen te leggen
door Frankrgk in het zuidoosten, door
Rusland in het noordwesten. Zij hopen
1 daardoor (zegt h i-t blad) onze handen in
Europ te binden. Zg hopen dat de vrees
voor eene dubbele invasie van Indië ons
beletten zal ons aan te sluiten bij het
Drievoudig Verbond, indien wij dit wilden.
Het is een ver-reikend komplot, om Enge
land in de Europeesche politiek machteloos
te maken. Lord Rosebery's taak is het, te
zorgen dat het faalt.
De politierechter van Greenwich heeft
den matroos Andrea Scotti de Carlo, ver
dacht van den ltotherhithe-moord a la Jack
the Ripper, naar het Hof van assises ver
wezen.
Eene wolkbreuk heeft Zaterdagnamiddag
Berlijn half onder water gezet; het water
»Ja. Je kent den geesteljjke van Saint-**
zeer goed, niet waar? Ze noemde een der
grootste kerspelen te Parijs.*
»De abt D**? Zeker. Hij is mijn biecht
vader.*
»lk geloof, dat hg bestuurder is van het
Cormelieterklooster in de rue ü'Enfer?*
»Dat geloot ik wel.«
»Zou je zoo vriendeljjk willen zijn hem
een paar woorden te schrgven om me in
zgn welwillendheid aan te bevelen Ik
\ft:nschte mij met hem in betrekking te
stellen.*
Het gezicht van Mevr. d'Aymaret betrok
ze ondervroeg Beatrice met een bezorgden
blik.
Je denkt toch niet bij toevalzei
ze aarzelend.
»In het Carmelieterklooster te gaan
Ja, daar denk ik sterk aanen reeds
langen tgd. Wat kan ik beter doen dan
deze wereld, die zoo hard voor me is, te
verlaten. Duid het mg niet kwaljjk, lieve
rriendin, dat ik u niet eer over mijn
plannen heb gesprokenMaar er zgn
*aken, waarover men alleen met zich zelf
moet raadplegen. Als men, wat moed of
schuwing voor die kleine maatschappij, het stond een voet hoo3 in vele 8fcraten*
>gezin« genaamd. Het nietigste heeft altjjd j Volgens het Berliner Tageblatt* zou
nog eenige waarde. Die minuten niet telt, zal Emin-pacha niet dood zjjn, maar, na met
I weldra uren verbeuzelen. Die centen niet eeflige aanzienljjke Arabieren verdragen ge
acht, zal op guldens geen prjjs stellen. i si0t,en te hebben, verder het binnenland
Zou het niet goed zjjn als allen, grooten van Afrika zgn ingetrokken,
en kleinen, zich eens hielden aan de gulden
stelling die daar ligt in dat eenvoudige Zekere Adalbert Kallinger en zjjn vrouw,
»Past op de kleintjes* en de waarheid be- te Hohenfurth in Bohemen, zjjn gevangen
aamden van het oude Hollandsche rjj nipjegenomen onder beschuldiging van vjjf moor-
Die het kleine versmaart j den door vergiftiging. Kallinger huwde voor
Is het groote niet waard. (zeven jaren de oudste dochter van een
welgestelden boer en nam diens boerderjj
Jöu.it«enlanclc met alle toebehooren over, onder voor-
waarde dat hij zjjn schoonouders, zjjnscboon-
in een graanveld te Wervik (Belgie)
zuster en twee broeders van zgn vrouw zou
heeft een jongen, die een vlieger opliet, het
i i onderhouden, üm zich van dien last te be
half ontbonden en door roofdieren gehavende
ljjk gevonden van een mam Bjj onderzoek
bleek 't dat van een voddenkoopman te zgn,
die sedert 8 dezer, van een begrafenis
komende, vermist werd. Het is onzeker of
men hier met een misdaad, zelfmoord of
ongeluk te doen heeft.
roeping betreft, raad noodig heeft, mist men
beide.*
»Maar, mjjn hemel! arm kind,* riep
mevr. d'Aymaret, »je roeping komt alleen
voort uit ontmoediging en wanhoopJe
leidt hier, bjj je valsche beschermster, een
naar leven, dat is waar; en wat nog erger
is, zonder waarschjjnljjke hoop op ver
betering. Maar als ik u nu niet alleen de
hoop maar de zekerheid bracht van een
beter, aangenamer lot, van een gelukkige
toekomst? Ik heb je gezegd, dat men mjj
iets had opgedragen Wil je me 't pleizier
doen te luisteren?*.
Zeker, spreek; maar wat het ook zjj,
het kan niets veranderen aan mjjn plan.*
»Dan zal je een achtenswaardig man on
gelukkig maken Ik spreek van den
markies De Pierrepont, die u lief heeft en
je eerljjk om je hand vraagt.*
Beatrice zag haar vriendin aan met een
starenden, vreemden blik, waarin verrassing
scheen te wedjjveren met verstande verb jjs-
tering.
Hemel!* fluisterde ze met doffe stem.
Welnu, mjjn lieve*, zei mevr. d'Aymaret
haar hand vattende, »is dat niet beter dan
't klooster?*
>Ik ben, zoo als ge ziet, erg in de war
over 't geen ge me hebt gezegd;* antwoordde
het jonge meisjemaar vergis u niet in de
oorzaak injjner aandoening 't Is dank
baarheid 't Spjjt me erg, dat ik alleen
met een weigering kan antwoorden op de
edelmoedigheid van mjjnh. De Pierrepont
en op de eer, die hg mg wil aandoen.
vrijden schjjnt hg, met de hulp van zjjn
vrouw, eerst de oudelui, daarna de twee
zwagers en ten slotte de schoonzuster met
vergif te hebben opgeruimd. Bjj het laatste
sterfgeval rees pas vermoeden van een mis
daad daarop volgde de opgraving der
lijken van de vier andere bloedverwanten
De Engelsche mijnwerkers hebben te
Birmingham een vergadering gehouden om
te beslissen wat te doen tegenover de aan
gekondigde loonsvermindering van 25 pCt.
268.400 delvers waren vertegenwoordigd
van de 460.677 arbeiders uit de districten,
die afgevaardigden zonden. Er werden twee
motiën behandeldde eerste luiddeom
elke reductie van loon te weigerende
tweede om het ges:hil langs scheids-
rechtelijken weg te doen bjjleggen. De eerste
werd aangenomen door de vertegenwoor
digers van 198.000 mjjnwerkers; de gede
legeerden van 50.000 werklieden waren
vóór de scheidsrechteljjke beslissing. De
afgevaardigden van Northumberland bleven
buiten stemmingdie van Durham ver
klaarden zich tegen beide motiën. Als het
dus tot een werkstaking komt, heeft men
die alleen te verwachten in de Zuideljjke
districten en een deel van Wales.
Gedurende het laatste dienstjaar zgn
497,936 landverhuizers in de Vereenigde
Staten aangekomen, zjjnde 121,384 minder
dan het vorige jaar, hoofdzakeljjk door de
verminderde emigratie uit Duitschland en
Rusland. Onder die landverhuizers waren
96,812 Duitschers, 71,403 Italianen, 53,872
Zweden en Noren, 108,716 Britten en
43,657 Russen.
j De president der eerste nationale bank
te Kansas (Missouri) had twist gehad met
een jonge rechtsgeleerde over het oprichten
van een naijnmaatschappjj. Toen de rechts
geleerde, Johnson geheeten, den president
later op straat ontmoette, schoot hjj hem
dood, zeggende: »Nu zult gij het mij niet
lastig maken.* De saamgestroomde menigte
zag hoe Johnson met het achtereinde van
zjjn revolver op het ljjk sloeg, terwijl hjj
opmerkte, dat hjj bang was, dat hjj den
schurk niet gedood had. Johnson werd
onmiddellijk gevangen genomen.
Terwjjl de toon der Engelsche bladen
over de gebeurtenissen in Siam reeds wat
kalmer werd misschien wel tengevolge
van een in eigen boezem tasten liet
de »Pall Mall Gazette* over Frankrijks
Maar, zoo als ik u gezegd heb, ik heb mij
sinds langen tgd aan andere gedachten ge
wend, aan andere gevoelens; en ik kan
daaraan niets veranderen.*
>Ik had meenen te begrijpen, dat je plan
om in 't klooster te gaan nog niet onher
roepelijk vast stond.
Zeker ik moet nog met mij zelf raad
plegen
>En veroorloof je me dan aan den markies
te zeggen, dat je 't in beraad zult nemen
dat hjj niet van alle hoop moet afzien?*
»Als je hem dat zegt, misleid je hem.*
»Hoe! zelfs als je niet in 't klooster gingt,
zou je zjjn hand weigeren?*
»Ja.«
0»,« riep mevr. d'Aymaret, dat is niet
mogelijk! Je hebt een ander lief?!*
Béatrice antwoordde niet.
»Heb je een ander lief?* herhaalde mevr.
d'Aymaret, zonder te vermoeden, hoezeer ze
haar vriendin pijnigde.
Misschien,* fluisterde Béatrice.
>Dus, zonder hoop.*
Béatrice antwoordde met een treurige
beweging van haar hoofd.*
»Mag ik niet weten wien?»
>Mag ik u smeeken niet laager aan te
dringen?*
»Nu, 't is goed!* zei de jonge vrouw met
wat haast opstaand «je bad me gewend
aan meer vertrouwen. Tot weerziens, mijn
lieve.
En ze ging naar de deur.
»Je kust me niet goeden dag?* zei de
arme Béatrice.
Een Venetiaansch blad meldt, dat te
Alexandria, in Piemont, 14 cholera-gevallen
zgn voorgekomen, waarvan 11 doodeljjk
afliepen. Sedert het weder-optreden der
cholera in Moskou, nu 22 dagen geleden,
zjjn er 151 ziekte- en sterfgevallen aan
gegeven. Men verzekert, hoewel het niet
officieel is geconstateerd, dat verleden week
Woensdag 4 cholera-gevallen te Petersburg
zgn voorgekomen.
Welzeker!* zei mevr. d'Aymaret, en
was in een sprong weer bjj haar. Ze om
helsden elkander en weenden beiden. In die
verwarring wisselden ze nog eenige woorden;
Béatrice verzocht de burggravin aan nie
mand, Pierrepont uitgezonderd, iets te zeggen
van haar plande redenen daarvoor gaf
ze haar in korte woorden op.
Mevr. d'Aymaret verliet het kasteel en
sloeg den weg naar »Les Loges* in, terwijl
ze in haar hoofd naar een middel zocht
om den slag, dien ze Pierrepont moest toe
brengen, zooveel mogeljjk te verzachten. Ze
besloot den nadruk te leggen op haar ver
langen naar het klooster en de geheim
zinnige liefdesbetrekking, waarvan zjj de
bekentenis aan Béatrice ontlokt had, zooveel
mogeljjk in de schaduw te plaatsen. Weldra
zag ze den markies. Hjj wandelde langzaam
in de laan, die voor hun ontmoeting was
afgesproken. Toen hjj haar ook bemerkte,
liep hjj haar haastig te gemoet, en zijn
vonnis in de ontstelde trekken der jonge
vrouw lezende, vroeg hjj op kouden toon
»Is 't neen?*
Ze drukte hem stevig de hand en erg
opgewonden naast hem voortloopend zei ze
met trillende stem
Niets kwetsends voor u voor uw
waardigheid In tegendeelZe was
tot tranen toe bewogen over wat ze uw
edelmoedigheid noemde Maar ze heeft
een groot besluit genomen Ze gaat in
't klooster Ja, werkeljjk, in 't Carme
lieterklooster Mjjn verwondering was niet
minder groot dan de uwe, want ik heb haar
altgd gekend als vroom, geloovig, maar
nooit dévote 't Moet komen door 't ellen
dige leven, dat ze bij uw afschuweljjke tante
leidt (vergeef me het woorddat heeft
haar in de war gebracht! Ik heb haar be
loofd haar geheim te bewaren. Uw tante
zal natuurljjk woedend zgn, als ze haar
verliest, en Béatrice zal 't haar eerst op 't
laatste oogenblik meedeelen. Anders vreesde
ze, dat ze haar een leeljjken streek zou
spelen En nu, mjjn beste, als ik u een
raad mocht geven
Zjj zweeg kortaf, toen ze de doodeljjke
bleekheid van zjju gelaat zag, bleef stilstaan
en met haar gehandschoende hand even zjjn
schouder aanrakende zei ze:
»'t Doet u erg aan, mijn vriend?
>Mijn leven is verwoest, zei Pierrepont
met een droeven lach. Vergeef me
geloof dat ik uw goedheid niet vergeten
zalZjjt ge er zeker van, dat ze in 't
klooster gaat?«
»Ze heeft me gevraagd haar in betrek
king te stellen met den geestelgke van
Saint***, die bestuurder van het Carme
lieterklooster is.«
>Zgt ge zeker dat het geen voorwendsel
is? dat zjj niemand bemint?*
»Wie zou ze beminnen; dat is heel on-
waarsehjjnlijk.*
»Dat is ten minste iets, fluisterde Pierre
pont; ze zal geen ander toebehooren.*
/Morclt vervolqdJ
I'EIHSBIAI
Aaar den 40n druk van Octave Feuillet.
i -i de bank. Hij deponeerde eenige effecten,
de oogen van geheel het beschaafde Europa