lid Land van Hvusden en Allen». de Langstraat en de Bominelerwaard. ËEBSTE BLAD. De Zwanenzang M 1257. ZATERDAG 25 NOVEMBER. %|A Uitgever: Lx. J. YEERMAM, Heusden. EUTLLETON Chen en Brussel gedeponeerde geldén tot eenihebben «emeene zaak «emmkt met de,tele* NIEUWSBLAD VOOR Dit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprgs: per 3 maanden f l.OO. tra l zonder prjjsve.hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. i 893. Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 et. Groote letters Daar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Trjjdaguior- gen ingewacht. H iKKS2SB8R9Ctt .IN ■MMNUMBMBflBMi ïv üiiiu Iflï 01 Chicago heeft dit jaar zijn wereldten toonstelling, zjjn fair, zjjn kermis, met alle vNmakelijkheden, aardigheden en clou's, a e bij zulk een instelling noodig zijn om bezoekers te trekken. De nijverheid viert feest, en duizenden bij duizenden trekken naar de wonderstad, om te zien en te ge- genieten. Maar nog iets anders lokt mannen en vrouwen van naam uit de geheele wereld naar Chicago. Tal van congressen trekken den geheelen zomer belangstellende bezoekers. Genees- heereq vergaderen om hun vak te bespreken, 'om middelen te zoeken tegen de kwalen, die het menschdom bedreigen, om zoo moge lijk maatregelen te beramen tot bevordering der volksgezondheid. Letterkundigen uit alle landen zijn vergaderd geweest om met elkander over velerlei zaken in overleg te t.redencongressen van vrouwen zijn ge houden, om de positie van de vrouw in de verschillende landen na te gaan, en zoo noodig middelen tot verbetering op te sporen. Ook de onderwijzers hebben hun congres gehad, en dat kan wel niet anders in een land waar de uitgaven voor defensie door die voor onderwjjs verre overtroffen worden. Vcjoit de mannen van het zwaard \Yas geen plaats. Het rookvrjje kruit of de middel- ljjn van kanonnen is geen onderwerp ge weest dat daar ten sprake kon gebracht worden. Heeft Europa zijn congressen van allerlei aard, vergaderen tal van geleerden en belangstellenden nu hier dan daar in Oud-Europa, geneeskundigen, rechtsgeleer den, oudheidkenners, boekenvrienden en wie niet meer, om te bespreken wat na aan het hart ligt, Chicago heeft een vergadering ontvangen, die tot nu nog nergens gehouden was. Theologen zijn toegestroomd uit alle deelen der aarde om den godsdienst tot een onderwerp van behandeling te maken. Europa kent wel zijn godsdienstige ver- eenigingen, zijn synodes en conciliën, zijn zendingsfeesten en wat niet meer, waar ge lijkgezinden en gelijkgestemden bjjeenkomen om hun belangen te bespreken, waar ge schil kan bestaan in bijzonderheden, maar waar volkomen overeenstemming in het voor naamste, in de hoofdzaak wordt aange troffen, zoodat men meestal bij voorbaat reeds weet wat de einduitslag der discussie zal zijn, maar wat Chicago heeft bijeen ge bracht, is nog nooit op een vergadering bijeengeweest. Daar zaten zij die duizenden mannen en vrouwen uit alle deelen der aarde, de Ka- j tholieke priester naast den Rabbijn, de Methodist naast den dienaar van Bouddah, de Japannees naast den Protestant, de Arabier naast den Hindoe, en zij waren allen eendrachtelijk bijeen om de groote dingen van het Godsrijk te bespreken, om hun goed recht van bestaan te verdedigen, om gekend te worden en te leeren kennen. Een hartverheffend schouwspel, een voor smaak van het »Vrede op aarde*, dat ons reeds zoo vele eeuwen beloofd isWant wat bijna niet te verwachten was, tevreden en voldaan is men gescheidenmen heeft daar elkander beter leeren kennen en lee ren waardeeren. De Christen heeft daar kunnen leeren, dat ook buiten zijn Chris tendom nog wel iets goeds gevonden wordt, de volger van Bouddah heeft kunnen hooren, dat de vervolgingen, waaraan hij zoo dikwijls van de zijde zijner overheer- schers heeft ten doel gestaan, geen gevolg waren van de godsdienstige begrippen zijner verdrukkers, maar dat hij vervolgd, verdrukt, mishandeld werd in weerwil dat reeds eeuwen lang verkondigd was, dat men zijn naaste lief moest hebben als zieh- zelven, dat de God der Christenen aller Vader is Ieder had vrijheid om zijn standpunt toe te lichten, harde waarheden zjjn som tijds gezegd, vele vooroordeelen zijn weg genomen, de weg is gebaand tot weder- zjjdsche waardeering, al hoorde men soms een wanklank van de een of anderen spre ker, die niet begrijpen kon, dat de waar heid niet uitsluitend in het bezit van hem en zijn kuddeke was. Op den weg der verdraagzaamheid is door het parlement der godsdiensten zeker een groote stap voorwaarts gedaan. Te dikwijls wordt op godsdienstig gebied ver oordeeld wat men niet kent. Opgevoed in de overtuiging, dat men in zijn kerkleer de waarheid bezit en dat alles wat daar buiten ligt niets dan grove dwa ling kan zijn, valt het in het eerst vreemd te ontdekken, dat ook bij anderen veel gevonden wordt wat ernstige overweging verdient. Hoe beschaamd zullen vele Christenen J dook GEORGE OH NET. 5) Lord Mellivfiii's onwrikbare zin tegen over dien ridder des t eest.es, die met de hoogstgeplaatsten op in tie men voet ver keerde, scheen ten weinig al te aristocra tisch. L)e Keizer 'au OesMtrijk had hem den graventitel verleend, umar bij bediende zich tr niet vun de naam Marackzy was hem voldoende. Europa i iekl hij onder zjjn kunst gebannen en zijn jonge gemalin verschafte hij alle denkbare schudeloos- stelling voor dat, wat zij verlaten had. Overal opgenomen en opgezocht, straalde zjj in den glans barer blonde, aanvallige schoonheid, zoowel aan het hof als in de groote wereld. Nu hij haar bezat, ontbrak niets meer aan het buitengewoon geluk van den grooten kunstenaar; zij zette de kroon op zijn geluksster, zij vlocht in zijn onverwelkbure krans de bloesems der liefde. Rijk, gevierd en bemind, scheen Stenio de verlichamelijking van .aardsche geluk zaligheid te zijn! Maar achter den triumf wagen sloop ook reeds het noodlot lang zaam, maar zeker; bereid te bewijzen, dat in dit aardsche jammerdal het geluk niet bestendig van duur kan zijn. Een jaar na hun huwelijk gebonk Maud} een kind het aanzijn. Het was even bkmd voor zich gekeken hebben, toen zij een volger van Bouddah de zedekunde van zijn godsdienst hoorden blootleggen, ea het bleek dat het vredevrededaar geen her senschim was. Wat moeten zij gedacht hebben bij de prachtige redevoering van een Japannees, die verhaalde wat onder het teekeu des kruises in Japan gebeurd was. Wat moesten zij den Chinees toevoegen, die den Christenen verweet opium ingevoerd te hebben onder bedekking van bijbels. Er was veel, zeer veel te leeren Moge dit congres niet vruchteloos gehouden zijnmoge het daar gesprokene alom gelezen en ernstig overdacht wordenDe mensch- heid zou daarbij zeker winnen. Een schot, vrij wat grooter dan het schotje welks opruiming de Genestet toe juichte, scheidt nog zoo velen, die tot het i groote gezin behooren. Waartoe toch die! scheiding, moet men vragen, als men de j verhandelingen van het congres der Gods diensten leest, en daarin ziet, dat het ver schil zoo groot niet is voor hen, die over tuigd zgn dat de waarheid niet bij een enkele berust, dat niet ieder, die anders denkt, dwaalt en een dwaalleer aanhangt! Zoo zelfvoldaan kan men bijeenkomen om de arme heidenen te beklagen, om gelden bijeen te brengen om hun de waarheid te kunnen verkondigen, en daar op het congres spraken die beklaagde heidenen woorden van wijs heid en vrede, niet zij waren te beklagen, maar het waren veel meer enkele Christenen die de vlag van onverdraagzaamheid helaas! hoog hielden Yeel kwaad, ontzettend veel kwaad is reeds door die onverdraagzaamheid veroor zaakt. Moge het congres een eerste stap zijn op den goeden weg, om de mensch- heid niet langer in deelen en deeltjes te scheiden, maar tot een te brengen, dat het mensch zgn het hoogste, het edelste is, waar naar ieder in zijn kring moet streven. Dan eerst zullen wij kunnen komen tot het Vrede op aarde!* dan zal dit geen onbe reikbaar ideaal meer zgn, maar het zal tot heilige waarheid worden. Eenheid in het noodige, vrijheid in het twijfelachtige, in alles de liefdeworde de leus van allen, op de geheele aarde. Het congres te Chicago moge nog door andere dergelijke in Oud-Europa gevolgd worden. Heerscht dan dezelfde geest als te Chicago, dan zullen deze congressen zeker rijpe vruch ten' dragen voor de geheele menscbheid De leden van het parket van Brussel hebben Zaterdag namiddag voor de derde Delmonico, waarachter verscheidene per sonen zaten te eten, ettelijke revolverscho ten, al roepende: ^Vervloekt zgn de rijken! weg met de rijkenOok schoot hij op maal het huis onderzocht van de minnares j een aantal bezoekers, die verschrikt de van H. Frank, die, gelijk men weet, zich vlacht nameD. Als door een wonder werd ;i doodgeschoten heeft in den trein van Ant-i nigfc uekwetst. werpen naar Rozendaal. Ditmaal heeft menj Te Patterson is een anarchist gevat, die een deel van bet geld, door Frank ontvreemd: het Franciscaner-klooster wilde »dynami- ten nadeele van de Antwerpsche bankiers teeren*. Een ander werd in hechtenis ge- Sans en Baschwitz, teruggevonden. Op den j nomen op het oogenblik dat hij op den zolder vond men 25,000 fr., die zorgvuldigj gouverneur van Indiana wilde schieten. achter een balk verborgen waren. Tenge- J Het gerechtelijk onderzoek in zake den volge van deze ontdekking is de jonge R., i anarchistischen aanslag te Barcelona is in de zoon van de minnares van H. Frank, goede handen. De rechter-commissaris, wien in hechtenis genomen. j de instructie is opgedragen, is dezelfde die eenige jaren geleden al de leden van de Te Antwerpen is de komst van de »Noord- i. j j r j beruchte bende der »rnano negra« wist op land« van de »Red Star-lijn* van New-York j te sporen. naar Antwerpen, waar zij reeds sedert Zon- XT r w Nog steeds doorkruisen s nachts pa- dag ochtend verwacht werd, nog niet aan- j de gekondigd. [)e justitie wordt te Barcelona en te Naar de Independence* verneemt, kooptj Marseille zeer bemoeilijkt door vrees voor de Duitsche regeering nabij Malmedy aan j de anarchisten. Vele menschen durven niet de Belgische grens uitgestrekte terreinen aan j getuigen. voor een kamp, dat tevens het punt zal zijn' Volgens de »Politische Correspondenz* waar de troepen zich bij mobilisatie zullen zÜn °P initiatief van de Spaansche Regee- vereenigen. Iring internationale onderhandelingen reeds hangende, ten doel hebbende een strenger Millionair en bedelaar. Te Bordeaux politietoezicht op de anarchisten. werd dezer dagen op straat een armzalige grijsaard opgenomen en naar een Hotel 1 De telegrafisten te Rome zijn ontevreden Garni* overgebracht, waarvan de eigenares over een door de regeering ontworpen plan, hem in hare eigene woning deed over- j om de postambtenaren en de telegrafisten brengen, opdat de man beter zou gepleegd tot één korps te vereenigen, en hebben het kunnen worden. Den 9 dezer stierf hij en vond men in een gordel om zijn lichaam een bedrag van f 75.000, gedeeltelijk in papieren, als zij, en in de overdreven zaligheid harer moedervreugde verdween ook het laatste overschot van leed. Maanden achtereen kon zij het verleden vergetenvroolijk wierp zij zich in den maalstroom van ge nietingen, altijd schooner, altijd bemin nenswaardig! r, altijd aanbiddingswaardiger scheen baar de man, die als een Godheid de wereld aan baar voeten legde; zij zelve nam van dag tot dag een levendiger aan deel in zijn kunstenaarsleven en baadde zich in het genot zijner roem. Nadat zijn talent de schitterendste over winning behaald had, wilde Marackzy geen behagen scheppen in die eigenaardige, vluchtige improvisation, welke eenmaal de vruchten zjjner scheppingsgave waren Hij stelde zich een hooger doel voor oogen en waagde zich aan grootere com posh iën. De Keizerljjke Opera in Weenen opende hem haar poorten en hij bracht slag op slag eerst een phuntastisch ballet »pe Dschins« ter opvoering, waarin hij zijn rijke fantaisie den vrijen teugel liet, en daarna een opera »Matthias Corvin«, waarin de Magyaarsche vaderlandsliefde kenschetsend op den voorgrond trad. Nu kende de geest drift zijner aanhangers volstrekt geen grenzen meer en de HoDgaarsche Chopin, zooals men hem reeds noemde, scheen op den hesten weg, zich met de grootste meesters op één lijn te plaatsen. Het was in dien tijd, dat Maud een ver zoeningspoging bij haar vader waagde, zonder dat haar gade er iets van wist. Zij schreef hem innig en ootmoedig en smeekte hem om vergiffenis. De gedachte werk gestaakt. Vermoedelijk zal de werk-* staking zich over geheel Italië uitbreiden. u ui j i De telegrafisten te Venetië, Napels, Mes gedeelteigk m baar geld, alsmede bewijzen i s 1 r van te Parijs, Lyon, Dresden, Berlijn, Miio-!sina' Palerm0- Florence, Genua en Milaan grafisten te Rome. De legeering heeft nil in allerijl telegrafisten ontboden uit ver- bezielde haar, dat de uitkomst vaak de ver wachting overtreft, en dat de Lord wellicht der gade van Marackzy, den alom gevierden grooten corapouist, minder berispen zou dan de gezellin van den eenigen, grooten vir tuoos. Na verloop van acht dagen ontving zijn den brief ongeopend terug de oude heer was door den stap zijner dochter in zijn trots te wreed gekrenkt geworden. Hij hield woord: Hij wilde haar niet meer kermen. Het was voor Maud een tot op den bodem geledigde lijdenskelk; en toch was haar! smart gering in vergelijking bij dat. wat j het onverbiddelijke noodlot over haar be- j schikt had! Den avond van den dag, op! welken zij baar brief had terug ontvangen,i werd haar lieveling ziek. Die samenloop van noodlottige omstandigheden had op het prikkelbaar gemoed der jonge vrouw een vreeseljjke uitwerking; zij zag een geheim zinnig verband tusschen de gramschap van den grijzen vader en het lijden van het j kind, een vreeselgk voorgevoel beving haar en zij gevoelde een naamloozen angst, j welken zij Stenio niet waagde te bekennen, j Een week lang verpleegde zij het kleine wezen met hartstochtelijke zorg en innig heid, als wilde zjj hem de levensgeesten in blazen. Alles was vergeefs: het rooskleurig snoetje verbleekte, de heldere oogen ver duisterden zich, de lippen, die zoo zoet ge- lachen hadden, sloten zich plotseling met zeldzaam vreemden ernst, en machteloos, als een vogeltje, dat inslaapt, stierf' de arme lieve kleine. Alien, die in hare omgeving waren, ont- bedrag van ruim 1 millioen. In zgn jaszak vond men bovendien een Duitsch stuk, waar uit bleek, dat de overledene graaf Carl von Mieroszenski was, 60 jaar oud en geboren te Krakau en dat zijn testament bij een notaris te Berlijn berustte. De overbrenging van den graaf uit het hotel naar de woning der eigenares kwam daardoor verdacht voor, zoodat de edelmoedige dame gevangen ge nomen en alles verzegeld werd. De anarchisten. Te Torrente in Va lencia is Vrijdagavond een bom gesprongen voor een venster van het bureau des bur gemeesters. Geen ongelukken. Te New-York vuurde een anarchist door het venster van den bekenden restaurant stelden hevig, toen de zachte, teedere vrouw in een wilde, razende uitbarsting van smart verviel. Zij schreeuwde als de gekwetste leeuwin, zij vloekte den Hemel en bedreigde de aarde en riep luid naar haar vader, d en zij van het ongeluk, haar overkomen, be tichtte. Daarop volgde, zonder den minsten overgang, een toestand van zwaarmoedig heid. Weken achtereen zat zij daar, sprakeloos, met strakke oogen, geeu traan, geen gebed. Stenio deed in zijn vertijfeling alles, om haar aan dien jammerlijken toestand te ontruk ken hij sprak met haar, maar zij scheen hun niet te hooren, zijn violirie zelf was machteloos. Hij speelde, maar het g lukte hem niet, Maud's opmerkzaamheid te boeien bij zijn weekste, zoetste liederen bleef zjj koud en duister, en die goddelijke kunst, welke eenmaal stormeuderhaad haar hart veroverd had, was niet bij machte, haar geest te genezen. Een groote verandering greep met haar plaats: zij werd mager, donkere ringen toonden zich om haar oogen. Een droge hoest ondermijnde onophoudelijk het teedere lichaam. Stenio con agiteerde in zijn angst de eerste doctoren, en allen rieden hem, zich met haar naar Italië te begeven. Het zachter klimaat zou h;,ar de gezondheid her geven, en de verwijdering van het land, waarin zij zoo zwaar geleden had, de rust. Zes maanden lang reisde de ontroostbare man van stad tot stadzonneschijn en bloemengeur en lauwe lucht en dn zacht kabbelende golfjes van het ruime sop al wat den mensch verkwikt en opvroolgki, schillende plaatsen en gepensioneerde tele grafisten weer in dienst gesteld. Maar ds meesten dezer zgn niet bekend met de nieuwe toestellen. Een 200 telegrafisten te Rome hebben eene vergadering gehouden, waarin besloten is het werk te hervatten, indien de regeering het nieuwe reglement intrekt en geen do werkstakers weigert weer in dienst te nemen. Eene deputatie uit hun midden is benoemd om aan de regeering dit besluit mede te deelen. Doch de regeering schijnt vast be sloten niet toe te geven. Ten nadeele van de telegrafisten wordt; aangevoerd, dat de wetgevende macht heb zocht hij op met de aangebedene vrouw. Maar Maud genas niet; de kwaal, waarmee» zij beheht was, wroette in haar ziel, en geen dokter ter wereld kon haar genezen. Maar naarmate haar physieke krachten verdwenen, flikkerden die des geestes weer op: zjj ontlastte zich van de doffe wezen loosheid en bejjverde zich, Stenio op tj» beuren, juist als ware zij het volkomen een»- met haar toestand. Nogmaals mocht hij haar in al beur lieftalligheden bezitten, om haar later nog smartelijker te zullen missen. Zij sprak thans, zij nam deel in al wat hij deed, en gaf zich zelfs den schijn, toe komstplannen tv maken. Het was intus- scjien zomer geworden en zij beklaagde hef slechts, niet in haar vaderland te kunnen terugkeeren. »Mjj komt het voor,* sprak zjj, »als kon ik daar weer nieuwe krachten ver zamelen. Hoe gelukkig ware ik, wanneei |ik den onmetelijken waterspiegel en hel frissche groen der bosschen weer zien kon. O, Ierland! Daar is mjja zuster maai i ook mijn vader!* Haar voorhoofd trok zich in donkere plooien eD met zachte bstem fluisterde zjj: »lk mag niet terug komen. s 1 ij heeft het mij immers verboden !«g Maar weldra hernam zij op treuriger}" jtoon: »Ach, hoe heerlijk ware het, de ge boorfcelucnt weer in te ademenO, da tr zoi ik gezond worden Mijn Stenio gezom worden en niet van u moeten scheidenNo lang bjj u te mogen bljjven!« En dan zjj, steeds nauw hoorbaar, er op volgenH »Maar mijn vader wil het niet!* j VvOi'cll oöt oolyd/.j

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1893 | | pagina 1