el Land van Ikusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
De Ouderdom.
FEUILLETON.
VARUS KA,
Uitgever: L.. J. V KERM AN, Heusden.
M 1270.
WOENSDAG 10 JANUARI.
894.
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
f Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsve» hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagmor-
gen ingewacht.
De ouderdom heeft zijn lofredenaars en
zijn spotters gevonden. Men bespot hem
('om zijn krachteloosheid, zijn grimmig uit-
'p zicht, zyn voorliefde voor het verleden en
I men pryst hem om zijn inzicht, zijn er-
f varing, zyn kalme, van allen hartstocht
vrije rust. Er is een groot onderscheid in
of men gewillig aan de hand der dichters
den ouderdom eert dan of men in zichzelf
j de sporen van den naderden ouden dag
i opmerkt en dit kalm doet. In het algemeen
behoort de herinnering, dat men oud wordt
tot de minst welkome in het leven. En
toch schynt de natuur zelf en, haar na
volgende, vriend en vijand, omgang en
eigen waarneming alles schijnt zich
verhonden te hebben ons onophoudelijk
daarop te wijzen dat van zeker tijdstip af,
de haan onzes aardschen levens naar be
neden daalt. Er bestaat echter geen onge
luk of er is een geluk by en nu is het
hierin gelegen dat dit zeker tijdstip niet
nauwkeurig te bepalen is en dat is goed
ook, anders zouden alle 60-, 70jarigen zich
moeten laten welgevallen uit de groote
werkplaats der menschelyke samenleving
verdreven te worden, gelijk dit onzen pro
fessoren wedervaart.
Oud zijn en oud worden zijn betrekke
lijke begrippen geljjk warmte en koude;
haar tegenwoordigheid is door geen alma
nak of jaargetal uit te maken. Er zijn af-
geleefde jongelingen, er zyn ook jeugdige
grijsaards.
Doch waar blijft het: vroeger dan ons
lief is komen er af en toe boden tot ons,
die als ware het afgesproken werk, ons in
't oor fluisteren: ge wordt oud!
Een blik in den spiegel toont ons hier
en daar een rimpel en enkele vlokjes ver
dacht gekleurd haar. Vandaag verbeelden
we ons misschien nog dat overmatige in
spanning, tijdelijk verdriet, een minder goede
gezondheid deze wolkjes hebben te voorschijn
geroepen en ze wel weer zullen verdwijnen
gelijk een regenlucht in de warme zomer
dagen, doch wanneer ze dan morgen op
dezelfde plaats stand blijken te houden, ja
zelfs eer scbynen toe te nemen, dan te ver
minderen, dan helpen geen uitvluchtende
Herfst met zyn vreveldagen is in aantocht
en achter hem staat de Winter met zyn
ijzige hand. Vrouwen en verwijfde mannen
geven zich moeite de verraderlijke ken-
teekenen met behulp der kunst uit te
wisschen en het baar zijn oorspronkelijke
kleur terug te geven, en ze hebben de
satisfactie dat een zeer enkele in hun om
geving zich een enkel oogenblik laat be-
Dr. W. JORDAN.
(3
Haar gelaatstrekken waren geheel in
overeenstemming mei haar karakter. Varinka
was schoon, maar die schoonheid had iets
eigenaardigs, een zeker cachet. Haar groot,
zwart oog, haar rechte neus, haar aan de
mondhoeken steeds verachtelijk saamge-
perste lippen maakten aanstonds op ieder,
die haar naderde, een onaangenamen indruk,
die slechts verdween voor hein, die haar in
rang gelijk stond, want voor dezen was zij
een vrouw als alle vrouwen, terwijl zij voor
haar ondergeschikten trotsch en ontoegan
kelijk bleef als een godin.
Met zeventien jaar was Varinka's opvoe-
dirg voltooid, en haar onderwijzeres, wier
gezondheid onder het ruw klimaat van
Peterslurg bereids geleden had, verzocht om
haar ontslag.
Nu was zjj alleen en had zich om niets ter
wereld te bekommeren als om de blinde
liefde haars vaders, die haar voor het ideaal
aller deugden hield.
Zoo stonden de zaken, toen de generaal
dotten, maar in 't algemeen brengen zulke
kunsten juist het tegendeel te weeg dan
waartoe ze aangewend worden.
Wat de spiegel verschoonend verzwijgt,
dat flapt op zekeren dag een eerlijke vriend
onvoorziens uit. »Kerel, je bent oud ge
worden roept hij u toe, wanneer ge hem
na lange scheiding wederziet en hy monstert
u van 't hoofd tot voeten, alsof hem geen
rimpel in 't voorhoofd, geen grijs haartje
in den baard, geen kleine afwjjking van de
vroegere loodrechte houding ontgaan mag.
En nn kunt ge hem wel met dezelfde
woorden verwelkomen, hem evenzoo met een
blik ran verbazing aanstaren, zelfs met een
trek van innige genoegdoening zijn kalen
schelen en gebogen gestalte gadeslaan
hij is u toch voor geweest met zijn on
welkom getuigenis en in het eerste glas,
geschonken ter eere der opgefrischte vriend
schap, valt een heel klein bitter druppeltje,
een drupje van den naderenden ouderdom
Zeer doet het u ook, wanneer vrienden
met wie ge uit, zjjt, u zonder complimen
ten onder de oudelui rangschikken, omdat
ja omdat ge er niét meer als een twin
tigjarige uitziet. Alsof ze niet wisten dat
ge ook eenmaal en dat is nog zoo heel
lang niet een vroolijke, fideele gast waart
en nu nog wel als 't op stuk van zaken
komt uw man staan kunt! De notaris hier
heeft zijn zeventig achter den rug en de
dochter is de zevenenvijftig gepasseerd,
terwijl gij pas in uw achtenveertigste staat
maar ze hebben een derden man noodig
om de reis naar huis. per as goedkooper
te maken en nu roepen .zy u toe: kom
met ons mee, wij drie oudjes ryden, laat
de jongelui maar loopen!
Ja, uw eigen kinderen sparen u niet en
leggen, nota bene om respect voor u in
te boezemen, een paar jaartjes op uw ouder
dom toe in 't gezellig gekeuvel met hun
kameraadjes, in de dwaze meening dat oud
zijn een voortreffelijk ding is, evenals rijk
zyn. Zoo kan het ook voorkomen dat uw
oudste dochter u vraagt wat uit uw jeugd
te vertellen, uit den Franschen tijd bijv.
Ja, de ouderdom komt niet zonder aan
kloppen binnen. Dit waren alle nog vrien
delijke vermaningen, van tijd tot tijd bejegent
hij ons minder welwillend. Liep daar voor
korten tyd niet een jong mensch langs ons
heen, met een bonte muts en zijn eerste
sigaartje? Op eens zit by als ambtgenoot
naast ons, als 't niet als chef is. Wacht
maar, ventje, na 20, 30 jaar zal 't u geen
haar beter gaan dan ons! Wjj kennen ook
onze zaak, wij zijn er in thuis, beter dan
gijMaar daar gaan de poppen aan 't
dansen, op geheel nieuwe wijzen en een
een brief van een vriend zijner jeugd be
kwam, dien deze op het steifbed geschreven
had. Graaf Romayleff had onaangenaam
heden met Potemkin gehad en was daarom
naar zijn bezittingen verbannen. Vruchte
loos was zijn poging de verloren punst te
hernemen, en zoo moest hy op tweehonderd
mijlen afstands van Petersburg leven, het
geen hem niet zoozeer zijnentwege, als wel
wegens zijn zoon Feodor bedroefde, wiens
geheele toekomst door deze verbanning be
dreigd scheen. Toen hij zijn einde nabij
dacht, beval hij hem in de gunst van zijn
ouden vriend, den generaal, die hem ook
weldra door zijn voorspraak by Paul I een
luitenants-aanstelling in het regiment Semo-
nowski verschafte.
Ofschoon de jonkman om het zoo te
noemen door het huis des generaals in
zijn kazerne gegaan was, had hij toch lang
genoeg daarin getoefd, om Varinka te zien
en een diepen indruk mee te nemen.
Vurinka daarentegen had ternauwernood
acht op hem geslagen. Wat was in haar
oogen een luitenant zonder groot vermogen
en zonder toekomst? Zij droomde van een
vorstelijk echt, die haar tot een der eerste
vrouwen van Rusland zou maken! Een
schitterend lot naar het voorbeeld der heldin
nen uit de 1001 nacht moest het hare worden,
en Feodor was ni<-t bij machte, haar zulk
j een toekomst te verzekeren.
Eenige dagen na de ontmoeting kwam
splinternieuwe wijsheid neemt 't woord en
spreekt koud en onomwonden van ons ver-j
ouderd standpunt en we moeten dat rustig
aanhooren, hebben op 't oogenblik geen
antwoord tót onzen dienst de duivel j
hale dat oud worden! Wat ons in de jeugd
goed scheen, wordt heden bespot; wat wy
bespotteden, nu geprezen: moeten we daar
't zwijgen toedoen; ons in den strijd be
geven, de maatschappij den rug toekeeren,
ons in een pruilhoek terug trekken?
Wy mogen doen wat ons goed dunkt,
men zet ons toch op het oude register,
waarin we volstrekt niet meeneu te be-
hooren.
Verschrikkelijk? Och, lezer, dat is zoo
erg niet. Wanneer ge een gast moet in
nemen en hy meldt zich minzaam aan, laat
hem dan binnen en ge zult in vrede met
hem verkeeren. Tegenstreven baat niet, ge
verbittert u zeiven 't leven en berooft u van
wat door alle tijden heen als een van 's levens
grootste weldaden gegolden heeft: een ge-
zegenden ouderdom.
Uit Engeland en uit het Zuiden van
Frankrijk komen berichten van geweldige
sneeuwstormen.
Ook in Italië is veel sneeuw gevallen,
waardoor het spoorwegverkeer en ook de
telegraphische gemeenschap met het zuiden
en Sicilië is verbroken.
Uit Odessa wordt bericht, dat in het
zuiden van Rasland na een ongekend zachten
winter plotseling een uiterst felle vorst is
ingevallen.
Over geheel Duitschland en bijna geheel
Oostenrijk had men van 23 tot 36 graden
vorst. Het laagst stond de thermometer te
München, 4 graden onder nnl (Fahr.) Te
Bodö, dat binnen den Poolcirkel ligt, aan
de westkust van Noorwegen, dus aan den
warmen golfstroom, was het 42 graden
warmer dan te München. Zelfs te Triëst
vroor het 16 graden en was het niet warmer
dan te Haparanda in den noordhoek der
Oostzee en nog eenige graden kouder dan
te Kopenhagen en te Sylt, aan de Noord
zeekust van Denemarken.
Te Nice stond de thermometer op het
vriespunt. Algiers had daarentegen 's mor
gens te 8 uur een benijdenswaardige tem
peratuur van 67 graden Fahrenheit, een
verschil van 126 graden met Moskou (15
graden vorst)!
Tengevolge van een orkaanachtige Bora
(koude oostenwind) was Triest als uitge
storven. De schouwburgen bleven gesloten.
Omstreeks 50 personen kregen een ongeluk.
Feodor om van den generaal afscheid te
nemen, want zijn regiment was opgedragen,
den Italiaanschen veldtocht onder Snwarow
mee te maken.
De prachtige uniform verhoogde zyn
natuurlijke schoonheid en de van geestdrift
getuigende hoop, waarmede hij zich naar
bet veld van eer begaf, verleende zyn edele
trekken een dichterljjke heiligheid, zoodat
Varinka, geheel verbaasd over de wonder
baarlijke verandering, Welke met den jonge
ling scheen te hebben plaats gegrepen, dit
maal zoo genadig was, op den wensch haars
vaders, den scheidende de hand te reiken.
Dat was meer, dan hij gewaagd had te
hopen. Hij boog voor haar, als voor een
koningin, de knie, vatte met bevende hand
die der schoone en bracht ze in zachte
aanraking met zyn lippen. Deze nauwelijks
tastbare kus voelde Varinka als een gloeiend
ijzer, en een hoogroode blos overtoog haar
gelaat. Zij trok de hand zoo ijlings terug,
dat Feodor bijna vreesde haar gekwetst te
hebben. Hy bleef op de knieën, vouwde
de handen en sloeg de oogen met een zoo
sprekende uitdrukking van bezorgdheid tot
haar op, dat Varinka haar eerzucht ver
gat en hem door een glimlach geruststelde.
Hij stond op, het hart vol van onuit
sprekelijke vreugde, en moest bekennen,
dat hij zich noch nimmer zoo gelukkig ge
voeld had als nu, ofschoon hij voor ge-
ruimen tyd, wellicht voor altoos, Varinka
Er werden touwen tusschen de lantaarn-
palen gespannen, waarlangs de voetgangers
zich voortwerkten.
Te Marseille is meer sneeuw gevallen
in de laatste dagen dan sinds 1870 is waar
genomen.
Te Berlijn bevroren de waterpijpen van de
stoomtrams zoodat het verkeer werd ge
staakt. Voor de asyles verdrongen zich
meer dan 3000 dakloozen, velen vonden
ook een toevlucht in de stations.
De geheele stoombootdienst in het Kanaal
stond eergisteren stil. Behalve de Vlissingsche
stoomboot is er geen mailboot vertrokken
uit Ostende, Calais en Boulogne. De zee
stond hoog en de golven zweepten het
havenhoofd te Dover. Het daarop neer
komende water bevroor onmiddeljjk, zoodat
het havenhoofd een ijsmassa is geworden
en het landen onmogelijk is. Het oorlogs
schip »Edinburg« kon niet uit Sheerness
vertrekken, omdat de hydraulische machine
door de vorst onklaar was geraakt.
In het Noordoosten van Frankrijk neemt
echter de koude nog toe. Te Dieppe is de
voorhaven dicht, wat niemand zich her
innert ooit te hebben beleefd. De Parysche
politie vond drie kinderen van 8, 10 en
13 jaar dood gevroren.
Het proces tegen Vaillant wegens den
aanslag op de Fransche Kamer is uitge
steld tot de volgende week, voornamelijk
omdat niemand de verdediging op zich
wilde nemen, als geen behoorlyke tyd werd
gegund voor de studie der processtukken.
De aangewezen verdediger, Labori, heeft
zich thans bereid verklaard de verdediging
op zich te nemen. Vaillant, die reeds een
dagvaarding ontvangen had, is gisteren
voor het Hof verschenen om op eenige
vragen betreffende zijn burgerlijken staat te
antwoorden. Zyn zaak zal in allen gevalle
vóór 15 Januari behandeld worden, omdat
het mandaat der tegenwoordige jury op
dien datum eindigt.
Sedert eenige dagen staat een agent op
post vóór het huis van den rechter Caze,
die de rechtbank presideert, waarvoor Vaillant
verschijnen zal. Dat is niet gebeurd op
verzoek van Caze, maar tengevolge van
de klachten van verscheidene huurders, die
een aanslag duchten. In het Paleis van
Justitie zal het toezicht zeer scherp zijn.
Geen vreemdeling zal toegelaten worden in
het gereserveerde deel der zaal, slechts de
getuigen, die zeer talrjjk zijn en de ad
vocaten in ambtsgewaad. Wat de publieke
tribune aangaat, de bezoekers er van, weinig
in getale, daar agenten in den veiligheids
dienst de meeste zullen innemen, zy zullen
verliet.
Hij trok te velde, met duizend ver
wachtingen in de toekomst starend, en zyn
lot kwam hem benijdenswaardig voor, wat
ook de naaste toekomst hem baren mocht
was het einde een bloedig graf, dan ver
meende hij in Varinka's oogen gelezen te
hebben, dat zijn dood zon betreurd worden
openden zich voor hem de poorten tot den
tempel des roems, dan bracht hem de roem
in triumph naar St.-Petersburg terug, en
de roem is itnmer3 een koning, die voor
zyn gunstelingen wonderen laat geschieden.
Als kapitein en de borst met ordeteekenen
overladen, keerde hij terug. In Petersburg
aangekomen, liet bij zich overwyld naar
de Newski-Perspektive ryden, waarin het
huis des generaals lag. Deze zat met zijn
dochter juist aan den disch.
Hoe meer Feodor de deur naderde, hoe
wankelender zyn hart werd en zijn spanning
was zoo groot, dat hem de ledematen bijna
den dienst weigerden en hij tegen den muur
moest leunen, om niet in het oogenblik van
het weerzien neer te storten. In dit oogen
blik opende zich de deur der spijskamer;
Varinka trad te voorschijn, ontwaarde hem
en slaakte een luide kreet.
Vader, daar is Feodorriep zy met
een uitdrukking, omtrent welker beteekenis
hy, wie haar gold, niet in het onzekere kon
blijven.
Eerst wierp hy zich den generaal in de
streng nagegaan worden; ook de couloirs
en de galeryen, die naar de rechtzaal leiden
zullen nauwkeurig onderzocht worden en
slechts zy, die hun tegenwoordigheid ten
paleize kunnen verklaren, mogen er vrjj
circuleeren. Al de gezworenen, zonder onder
scheid, hebben een geautografeerden brief
gekregen, onderteekend: »Een groep vrjje
mannen,waarin gezegd wordt, dat zjj,
om in de zaak-Vaillant onpartjjdig uitspaak
te doen, tegenover de schrammen, die de
bom veroorzaakt heeft, moeten plaatsen
al de ontberingen, al het zwoegen, al de
sterfgevallen, waarvoor zy verantwoorde
lijk zyn, die het lot van het land in handen
hebben.
Een lage moord is te Brunberg begaan.
Een schippersknecht, Ernst Hohm aldaar
nam het driejarig dochtertje van den schoen
maker Gatza met zich mede naar een afge
legen plaats, waar hy het kind in een kanaal
wierp, waarin het ljjkje later gevonden werd.
De moordenaar is gevangen genomen en
heeft bekend.
Volgens berichten uit Brazillië was Peixoto
bezig men weder batterijen op de hoogte
van Rio Janeiro te doen brengen. De buiten-
landsche vertegenwoordigers eischen 24
uren tyd om de veiligheid der vreemde
onderdanen te verzekeren. Men ziet ern
stige beslissende gebeurtenissen te gemoet.
De influenza bljjft in verschillende deelen
van Europa met groote hevigheid heerschen,
ook in Portugal.
Te Lissabon was het sterftecijfer in de
afgeloopen maand 25 pCt. hooger dan
anders, hoofdzakelijk door het heerschen
der genoemde ziekte.
Niet alleen op Sicilië, doch ook op Sar
dinië is het verre van rustig. Een bekende
rooverhoofdmrn, De Rosas, heeft dezer dagen
zyn veertienden moord begaaH. Ditmaal
was het de burgemeester van Alghero,
Luigi Dettari, die het slachtoffer van den
beruchten bandiet werd. Hij werd verdacht,
in een Sardinische moord-quaestie de Ita-
liaansche politie te hulp geroepen te hebben.
En wat men een Sardiniër ook vergeven
moge, de sbirri in een zaak tusschen land-
genooten te hebben betrokken, wordt als
meer dan laagheid en verraad beschouwd.
De bandieten hebben dan ook den dood
van Dettari en zyn mannelijke familie ge
zworen en in drie maanden is hy de derde
van zjjn geslacht, die door De Rosas werd
gedood. Het lijk werd deerlyk verminkt
gevonden; het hoofd was van den romp
gesneden en in zegepraal naar het gebergte
meegevoerd.
armen, daarna wendde hy zich om en boog,
als in het afscheidsuur, eene knie voor
Varinka. Maar één oogenblik was voor het.
trotsche meisje toereikend, haar gevoel tof
op den laatsten achtergrond harer ziel terug
te dringen. De vluchtige blos, die zich op haar
gelaat gegrift had verdween, en zy stond daar
weer als het koud, marmeren standbeeld,
hetwelk de natuur begonnen en de opvoeding
voltooid had. Feodor kuste haar hand; zjj
beefde, maar was yskoud. Hij hijgde naar
adem, zyn hart dreigde te bersten.
»Maar Varinka*, sprak de generaal,
waarom zijt gy zoo afgemeten jegens eeu
vriend, die ons evenveel angst als vreugde
baart? Feodor, omhels mijn dochter.*
Hy stond op, bleef echter onbeweeglijk
staan en wachtte, tot nog een andere toe
toestemming die van den generaal bevestigde.
»Welnu, hebt gy mijn vader niet ver
staan?* zeide Varinka glimlachend, maar
had toch geen genoegzame zelfbeheersching,
om de ontroering te verbergen die haar
stem deed beven.
Feodor raakte haar wangen aan met do
lippen en het kwam hem voor, als had daar-
bij haar hand, welke hy gevat had, on-
willekeurig de zyne zacht gedrukt. Byna
was een geluid van vreugde zyne borst
ontglipt; maar hy zag haar aan en ont
stelde, want zy was bleek als de sneeuTTf
en haar lippen kleurloos geworden als d
van een Ijjk. Wordt vervolgd.)
W»UI
DOOR
-fiBÉS
Buiten