Ilel Land van (lensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Anarchisme.
FEUILLETON.
Kapitein Ourson-IJzerhoofd.
M 1324.
WOENSDAG 18 JULI.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsve*hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
18S4.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 7ys ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjj dagavond
ingewacht.
Advertentiën voor dit blad worden tevens gratis op
genomen in het Land van Altena.
Vereenigt Ut ia het wachtwoord van
onzen tjjd. Ieder die een ambt bekleedt of,
een vak uitoefent, heeft te strijden tegen
tal van belemmeringen vooroordeelen, on-
bekendheid, miskenning, slecht loonen
gedachtig aan dien vader, die zijn zonen
tot eendracht willende opwekken, ze een
bundel pjjlen toonde, die door geen man-
nenkracht te breken was, hoewel elke pjjl i
afzonderlijk door een kinderhand kon ge
broken worden, tracht hg dien strjjd te
voeren in vereeniging met zjjn vakgenooten.
Timmerlieden, kuipers, kantoorbedienden,
politieagenten, onderwijzers, om niet me?r
te noemen, zjj hebben hunne vereenigingen,
hunne bonden en aanvaarden aldus in
grooten getale den strgd. En velen hunner
hebben daarvan reeds zegenrgke gevolgen
mogen beleven.
De leus is niet nieuw. Van de oudste
tjjden af heeft de trek naar vereeniging
de menschheid, gelijkgezinden, geljjkgeloo-
venden, vooral geljjksprekenden doen zoe
ken en ontstonden er staten en standen.
Doch in die staten leven weer zoovelen,
die verschillende belangen hebben, dat de
verdeeling in groepen zonder schade voor
't geheel kan voortgezet worden, hoewel
't niet ontkend kan worden dat door 't
tegenwoordig geslacht meer waarde wordt
toegeschreven aan de maatschappelijke on-
derdeelen, dan de staatkundige vereenigin
gen die staten heeten.
Dat «vereenigt u« is 't wachtwoord van
alle partgen. Onverschillig welke men noemen
wil, ze zgn alle overtuigd, dat ter verkrijging
van maatschappelijke voordeelen, samen
werking 't eerste en 't laatste woord is, dat
de massa veroveren kan wat door den enkele
nimmer verkregen wordt.
Eéne echter is er bij, die, slechts door den
nood gedrongen samenwerkt en die, verkrijgt
ze eenmaal wat het doel van haar streven
is, het woord vereeniging uit haar woorden
boek schrapt.
Dat is de partij der anarchisten, die de
vrjjheid van den enkele mensch boven alles
stellen.
De naam anarchist heeft een bjjzonder
slechten klank. Vooral sedert de laatste
gebeurtenissen in Frankrijk en andere Ro-
maansche landen, wordt daaronder algemeen
verstaan: dief, bommenwerper, moordenaar.
Wanneer we zoo lezen: dit of dat café is
in de lucht gesprongen en de dader bekende
anarchist te zgn, Crispy aangevallen en
GOSTAVE AIMARD.
(30
Sedert eenige minuten beklommen de beide
rniters een tamelgk hoogen heuvel, van
welks top men het uitzicht op zee had. Plot
seling slaakte de Flibustier een kreet.
«Wat mankeert u toch?* vroeg don
Torribio.
«Niets, mgn paard struikelde, ik was daar
niet op verdacht,* antwoordde Bnrthélémy
koeltjes, terwijl hij nogtans met angstigen
blik naar den verren gezichtseinder tuurde,
waar zich zoo even een witte stip, zoo groot
als de vleugel eener zeemeeuw, had ver
toond.
«Ge maakt als ruiter een droevig figuur,*
hernam don Torribio spottend.
«Wat drommel, ik ben ook zeeman van
beroep.*
Dus bljjft het afgesproken dat gjj van
avond de gasten noodigt.*
«Voor wanneer?* vroeg de Flibustier
nog atjjd met de oogen onafgewend naar
<le zee gericht.*
Wij hebben vandaag Vrijdag.*
«Een ongeluksdag.
tBijgeloovigeverzoek de gasten voor
door het personeel gesloten was, toen hjj werd aangehouden, had de ellen-
lieten alles in het duister. Spoe- deling de brutaliteit op de plaats voor het
wat zullen ze daartegen doen Dat is altjjd sluier opgeheven.
zoo geweest, dus dat zal zeker zoo be- Heden big kt nu, dat de brand is toe te
hooren. Maar niet ieder gemoed bljjft on- schrjjven aan de hand van een boosdoener,
geroerd bij 't overzien der menscheljjke Een toeval heeft tot die ontdekking ge-
ellende. Daar zgn er die een traan voelen leid. Donderdagavond, omtrent zeven uur,
opwellen, daar zijn er ook, die de vuist bracht een dronkaard, wiens pet aanwees
ballen en ze opheffen met den hartgrondigen dat hij werkte in een onder dit gebouw gele-
wensch
kunnen
maar
t
Anarchie is regeeringloosheideen anar
chist is dus een afschaffer van alle bestuur,
Hg erkent niemand boven zich, geen politie,
geen gemeenteraden, noch andere regeercol-
legiën. Hij bewoont een stukje, niet van
eenig land, maar van de geheele arrde, alle
grenzen zgn uitgewischt. Daar poot hij zjjn
kool, plukt zgn druiven of maakt zjjn
schoenen. Huur behoeft er niet betaal 1 te
worden, want ieder woont in zgn eigendom.
Belastingen evenmin, want er bestaat niets
waartoe de heffing noodig zou kunnen zgn.
Wetten zjjn er niet, dus ook geen uitvoerders
van wetten. De rechterlijke macht is er
onbekend; evenzoo de militaire, daar alle
menschen op de aarde één groot gezin uit
maken en 't allen welgaat, zoodat er geen
reden is elkaar te beoorlogen.
De anarchisten zien, bij het fantaseeren
hunner toekomststaat tal van omstandig
heden over 't hoofd, die elk ander terstond
opmerkt. Zoo b.v. zou het toeval dat A. en
B. op een vruchtbaren grond geplaatstdoodstraf schrikt af, kalme en bedaarde
werden, dezen rjjk, maar C. en D. arm j lui gruwen alleen op de gedachte, maar
maken, dewjjl zjj 't zeer ongunstig getroffen waanzinnigen als Ravachol, Cesario e. a.
hebben. En zeker zou de helft van 't mensch- j haken naar 't martelaarslot en hun bloed
dom in het lot der laatsten deelen. En wat j is 't zaad van toekomstige moorden.
Met gevangenissen en schavotten en den
allen tegenstand met één slag te gen ijsfabriek, de Rue des Bouchers in op-
verpletteren. Het koude noordenschudding door een helsch rumoer. Door
verwachten durfde, is de afgebrande theater een praatje te komen
I maken bjj den directeur van het Zomer
paleis, zeggende dat hij de eerste was
geweest, die den brand had zien uitbreken
en alarm had gegeven!
De «Figaro* geeft een relaas van een
koinplot, dat de anarchisten gesmeed hadden,
om den ter dood veroordeelden Emile Henry
te bevrijden, eerst door middel van omkoo-
ping van een cipier; dat plan is echter mis-
herbergt weinig heetbloedige menschen, de politie aangehouden en naar het com- lukt doordien de eipier VQeraf het loon VQor
tar in 't zoele zuiden van Europa moetmissariaat geleid, waar een aantal agenten verrader]yke atreeki 5000 fr., in han-
ons niet verwonderen, jonge menschen hem in bedwang moesten houden, werd den wüde hebb(^ hetgeen de anarchiaten
te zien opstaan, die de komst van den ge-J Félicien Boulanger zoo heet de schul-
luksstaat verhaasten willen en opge- j dige onderzocht en in het bezit gevon-
zweept door woordvoerders en literatuur, den van eene flesch Museum-Champagne
ten slotte krankzinnig worden en een moord het merk dat uitsluitend aan het buffet
plegen.
Wij zouden dergelijke on gelukkigen lie
ver een herstellingsoord binnen leiden dan
op 't schavot brengen. Behalve dat we
wezenljjk overtuigd zgn van hun ljjden
aan waanzin, meenen we dat de doodstraf
in dit geval hoogst gevaarlijk is. Ja, de
zouden die lui, die er zoo slecht aan toe
waren, al spoedig doen? Ze zouden zich
vereenigen in den strgd om 't bestaan en
een bestuur kiezen en ziedaar,
de volstrekt persoonlijke vrjjheid.
Genoeg reeds om te doen inzien dat een
anarchistische wereld niets is dan een droom-
aankleve van dien groote opspraak, in
teressante verhooren, sensatiemakende ar-
weg is tikelen in alle mogeljjke couranten zal
men 't anarchisme niet dooden. Dat kan
alleen door opheffing van de maatschappe-
ljjke kwalen, leniging der menschelgke
beeld van overspannen hersenen. Zelfs wan- ellende, hervorming met vaste hand van
neer alle menschen goed waren en niets dan den Staat.
goed deden en met dezulken zou 't de j Wanneer straks de moordenaar van Car-
moeite loonen een proef te nemen ooknot 't schavot bekl'mt, zult ge lezen dat
dan nog zou een anarchistische staat eende dood hem welkom is en wat ge niet
onmogelijkheid zgn. j lezen zult is, dat tal zijner kennissen en
Men ziet hieruit hoever de anarchisten partggenooten hem toejuichen en in stilte
af staan van de sociaal-democraten, wier een eed zweren hem te wreken en als 't
hoogste ideaal de volmaakte staat is. er toekomt even bljjmoedig als hjj te
sterven.
Dat alles is goed en wel, maar hoe staat En zoo zou 't krankzinnig anarchisme
het nu met de moordenaars en bommen- worden uitgeroeid
werpers
Wanneer eenige leer gepredikt wordt,
die, geljjk het socialisme of de anarchie ten
doel heeft, de nooden des volks te lenigen
en iederen aardbewoner een bescheiden
stuk brood te bezorgen, dan kunnen zich
verschillende gevallen voordoen. Bjj de
raeesten b.v. glijdt die leer langs de kleeren
aanstaanden Dinsdag.*
«Goed zoo. Nu neem ik afscheid, want
wjj zjjn te Turbaco. Tot van avond.*
«Tot van avond.*
Don Torribio reed nu het dorp binnen,
terwjjl de kapitein de richting van het
bosch insloeg.
«Zoodra ik hem niet meer noodig heb,
zal ik mg wel van hem weten te ontslaan,*
mompelde de Mexikaan, terwjjl zijn vriend
tusschen de boomen verdween.
XIII.
De nacht was donker, er woei een fris-
sche bries; het vrjjbuiters eskader had de
ankerplaats van Carthagena bereikt en
laveerde op vijf mijlen afstands van de reede.
De stuurman aan boord van de «Taquine*
gaf twee dubbele slagenhet was twee uur
dit gelui werd onmiddellijk herhaald aan
boord van den «Mulin*, de brik die het
fregat vergezelde.
Op dat oogen blik verscheen er een man
op het, dek der «Taquine*. Hij was zorg
vuldig in een zwaren pyjekker gehuld, waar
van de kap die over zijn hoofd was getrokken,
belette zgn gelaatstrekken te onderscheiden.
Zoodra de officier van de wacht hem be
speurde, gaf hij een bevel, waarop de ma
trozen in de weer raakten en het fregat
een bjjlegger maakte.
De man van wien wjj spreken, stapte
in eene sloep waarin zich reeds een dozijn
Broeders van de Kust bevondenzachtkens
werden de roeispanen in beweging gebracht
Integendeel, 't zal groeien en opwassen.
Ouitenla.nL dl.
van het Zomerpaleis werd verkocht,
van 4 fr. 70 in kopergeld, dat door het
vuur was aangetast, en van een brief, die
gericht was aan den directeur van het
Scala-theater, en woordeljjk vertaald luidde
«Mjjnheer de Quast,
»U hebt te zeer gelachen toen u het
«Zomer-Paleis zaagt verbranden. Wees ge- 1
«rust, (sic) uw beurt zal komen. Wjj heb-
»ben reeds den persoon aangewezen, die
»nw kraam (voire boitein de lucht zal
«doen vliegen, als deze geheel gerestau-
«reerd zal zgn.
»(w. gEen groep Fransch-Belgische
anarchisten.*
Toen Boulanger dezen brief in de han
den van den commissaris van politie zag,
trachtte hjj zich te verwurgen en, toen de
agenten dit wilden verhinderen, zich het
hoofd tegen den muur te verpletteren. Hg
werd toen naar de gevangenis te Saint-
Gilles vervoerd. i
Boulanger is achtereenvolgens werkzaam
geweest in het Scala-theater, waar hg we
gens diefstal werd weggejaagd, in het
Palais d'été, dat hjj, eveneens wegens on-
eerljjke handelingen, moest verlaten, en
ten laatste in de ijsfabriek der «Société
Frigorifique.*
Klaarbljjkeljjk is wraakzucht tegen de
directeuren der voormelde theaters de drijf
veer geweest van zjjne misdadige hande
lingen.
Een onderzoek ten huize der maitresse
weigerden; daarna om Emile Henry op weg
naar de strafplaats la Roquette door geweld
(12 compagnons zouden hierbij werkzaam
zgn) weg te voeren. Het rijtuig, waarin
de ter dood veroordeelden 's morgens vroeg
naar de strafplaats worden gevoerd, wordt
namelijk, om geen opzien te wekken, niet
begeleid door cavalerie. Maar het dood
vonnis werd vroeger voltrokken dan de
anarchisten dachten, en zoo kwam dit plan
evenmin tot uitvoering. Ten derde was het
denkbeeld bjj hen ontstaan om Mevr. Carnot,
als zij uitreed naar het Louvre om inkoopen
te doen, als gjjzelares weg te voeren.
Al dadeljjk zjj hier opgemerkt dat de
«Figaro* al maakt het blad eene te dezer
zake gevoerde briefwisseling bekend, niet
bjjster veel vertrouwen er in stelt. Zie in-
tusschen hier wat er beraamd zou zjjn.
Den koetsier, die Mevr. Car not naar de
magazjjnen van het Louvre zou gebracht
hebben, zou, als zjj eenmaal binnen was,
door een anarchist, gekleed in de liverei van
het Louvre, aangezegd worden, dat hg kon
vertrekken, daar mevrouw op den terugweg
te voet wenschte te gaan. Nadat op die
wjjze de koetsier weggereden was, zou een
soortgeljjk rijtuig met een koetsier in dé
liverei van het Elysée voorkomen, en door
die list hoopte men mevr. Carnot in het
rijtuig te krijgen. Zij zou dan weggebracht
worden naar een buiten Parjjs gelegen huis,
na vooraf gebonden te zgn. Vervolgens zou
president Carnot mededeeling ontvangen
van hetgeen er gebeurd was. Gratie aan
Emile Henry was de voorwaarde. Zoo niet,
dan zou mevr. Carnot doorstoken worden.
Te Brussel is Vrjj dagnacht het wereld- van
beroemde theater, het Zomerpaleis,
brand geheel vernield.
Onderzoekingen naar
dezen brand, welke vier
de
uur
Dit plan nu bleef msgelgks zonder uitvoe-
Boulanger bracht een zak vol even- i rr
r ring doordien Emile Henry zgn vonnis
door het vuur aangetast kopergeld
,5- onderging voordat mevr. Carnot uitreed.
Er zjj hier bjjgevoegd dat het verhaal
in het algemeen weinig geloof vindt.
door eens
aan den dag, ten bedrage van twaalf frank,
oorzaak van dat in de dakgoot was neergelegd,
nadat het In den namiddag van
denzelfden dag
en verwijderde de sloep zich van het schip,
dat weer zee koos.
Gelijk wij zeiden was het een donkere
nacht; de hooge masten en zeilen van het
fregat verdwenen weldra in de duisternis
en de sloep bevond zich alleen en roeide
recht op het land aan, dat zich aan den
gezichtseinder als een zwarte ljjn vertoonde.
Twee mannen zaten in de achterkajuit
van de sloepl'Olonnais en de man met den
pyjekker, Ourson-IJzerhoofd.
«Haal de riemen binnen, beval l'Olonnais,
den mast opgezet en het zeil geheschen.*
Binnen weinige minuten vloog de sloep
pjjlsnel over de golven.
Er verliepen twee uren gedurende welke
er, behalve eenige bevelen door l'Olonnais
gegeven, geen woord aan boord werd ge
sproken.
Men kwam de kust hoe langer hoe nader
bjj. Reeds kon men, ondanks de duisternis,
er gemakkelijk de grillige omtrekken van
onderscheiden.
De twee Broeders van de Kust raad
pleegden elkander een oogenblik fluisterend
daarna gaf l'Olonnais bevel den mast te
strijken en de riemen weder ter hand te
nemen.
Plotseling, terwjjl men hiermede bezig
was, vertoonde zich op korten afstand een
roodachtige stip, en riep eene schorre stem
in het Fransch:
«Sloep, aho
«Hola!* antwoordde dadeljjk de kapitein.
«Wat beteckent dat?* mompelde l'Olon
nais, ik meen deze stem te kennen.
«Ik ook,* antwoordde Ourson; «dat zal
zich dadeljjk ophelderen;* en terwjjl hij
zjjne handen als spreektrompet gebruikte,
riep hjj: «Qui vive?«
«Broeder van de Kust!* was het antwoord,
dat op onmiskenbaar blijden toon gegeven
werd.
«Welk schip?* hernam Ourson.
«Indiaaasche prauw, met één man er in.«
«Kom op zij.«
«Wees gerea d om mjj te ontvangen.*
Deze aanbeveling was overbodigde Fli-
bustiers, wier nieuwsgierigheid door deze
zonderlinge ontmoeting was gaande gemaakt,
stonden op den uitkjjk.
Weldra lagen de beide vaartuigen naast
elkander, en zonder eerst eene uitnoodiging
af te wachten sprong de man uit de prauw
met groote vlugheid op den achtersteven
ider sloep over.
L'Olonnais liet hem door een dievenlan
taarn beschjjnen.
«Barthélémyriep hjj verwonderd uit.
«L'Olonnais! Ourson! hernam deze ver
heugd. «Sakkerloot! dat noem ik geluk
hebben; weest welkom, broeders,* voegde
hij er bij, terwijl Hij hun zijne beide handen
toestak, die de vrijbuiters hartelijk drukten.
«Zoo, zoo, gjj hadt ons dus herkend?*
vroeg Ourson.
Drommelssedert gisteren heb ik u in
het oog; ongelukkig kon ik pas van nacht
komen.*
«En hoe komt gij in deze streken
vroeg l'Olonnais.
te verhalen.
«Wij dachten dat gjj dood waartvoegde
Ourson ér bij.
«Het scheelde maar een haar; maar God
dank, hier ben ik weder frisch en welgemoed
en geheel tot uwe dienst, broeders.*
j «Wjj maken er gaarne gebruik van,* ant
woordden de beide vrijbuiters.
«Als gjj op uwe beurt ons mocht noodig
hebben, spreek,* zeide Ourson.
«Ik neem dit aanbod dankbaar aan,*
sprak Barthélémy, «en waarheen begeeft
!gij u thans?*
j Wij zoeken een geschikte plek om onop-
1 gemerkt te landen, ten einde met de land
streek bekend te worden en tijdingen in
te winnen.*
i «Laat mjj in dat geval het roer over,
'l'Olonnais. Nu kracht bijgezet jongens,*
vervolgde hij, zich tot de roeijers keerende,
«binnen een kwartier zgn wjj aan het
strand.»
«Waarom zouden wjj verder gaan nu
gij hier zg't, en ons alle noodige inlich-
tingen kunt geven?* merkte l'Olonnais aan.
Dat is waar, ik kan u die inlichtingen
geven maar geloof mij, gjj doet beter te
I landen.*
Dan maar voorwaarts, zoo als het God
behaagt
De roeiers bukten op hunne roeispanen
die als wilgentakken bogen, en de sloep
vloog over de zee; een Flibustier had zich
in de prauw begeven, die in het zog van
het grootere vaartuig dreef.
Wordt vervolgd./
Csrnot vermoord door een anarchist enz., laf, ze weten wel dat ginds verbazende gebouw
dan ligt het voor de hand, dat we onze rijkdommen zgn opgestapeld en hier en uitbrak,
Naar het Fransch
DOOR
elders schreeuwend gebrek heerscht, maar diger dan men
verwachting opzichtens de anarchie niet
bjjzonder hoog stellen.
mrkvt Avvnlnnvi rl 1 rl Ir Amtot rrn v» rl rin r«/\ h rt mi av» L< mi 1 n vt m nnn L or\4- /Ia aa U 1
a V* rln/tf tam Lva/-1 MA a*a nn v> rmnn 14 I un m It
»Het zou te lang ophouden u dat thans
