liet Land van Heusden en Altena, de
Langstraat
en de Bomn
M
I ilddf11
M 1368.
Graanrechten.
FEUILLETON.
SYLVIE.
Uitgever: L.. J. YEERMAN, Heusden.
WOENSDAG 19 DEC.
1894.
SF
yoob
•MU/QOPjs
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsve* hooging. Afzonderlgke
nummers 5 cent.
Advertentiën vai
meer 71/, ct. Groe i
Advertentiën were
ingewacht.
regels ^>0 ot. Elke rag el
■8 naar plaatsruimte.
Dinsdag- en Yrjjdagavoar
De landbouw verkeert in kwijnenden
toestand. De bouwboeren moeten hun graan
tegen een prjjs afgeven, die niet voldoende
is om de kosten der productie te dekken,
de groote invoeren van buitenlandsche
granen drukken de prjjzen; valden vroeger
de Oostzee-landen de graanpakhuizen en
voorzagen die in ons tekort op een wijze,
dat ook hier graan verbouw nog mogeljjk
was, thans zendt het Far-wcst zijn graan-
schatten in zulk een overvloed naar oud-
Europa, dat van handhaving der oude
prgzen geen sprake kan zjjn, en onze land
bouwers bezorgd moeten vragen: Wat zal
daarvan wel het einde zijn En toch, het
is een gewoon zeggen: >Gaat het den
landbouw goed, dan heerscht welvaart, niet
slechts bjj de landbouwers, maar alle takken
van ons volksbestaan deelen in de voor
deden. Kooplieden en ambachtslieden kun
nen zich evenzeer in dagen van voorspoed
verheugen. Gaat het den landbouw wel,
verheffen. Wie toch zouden geholpen
worden
Het getal tevredenen zou zeer gering zijn.
Wie toch moeten die hoogere graanprijzen
betalen? Immers de geheele natie De werk
man zal zijn brood duurder moeten betalen
en drie cents bijv. op een brood, wordt een
aanmerkelijk cijfer, waarmede het weekloon
moet verminderd wordendrie brooden per
dag is 21 in de week en dat zou dan een
mogeljjkheid, als de regeering hem niet te
hulp komt door een inkomend recht te
heffen van de buitenlandsche goederen van
dezelfde soort. Op graanrechten, het kan niet
uitbljjven, moeten andere inkomende rechten
volgen, niet om de inkomsten der schatkist
te verhoogen, maar om de inlandsche nijver
heid te beschermen, zooals men dit gaarne
noemt.
Maar ook de veenders hebben hun be-
Heeft men daar baat gevonden bij dit middel?
Waarljjk, men moet vragen: Hoe is het
mogelgk dat hier nog door ontwikkelde
mannen aangedrongen wordt op zoo iets.
Vroegere jaren hebben ons waarljjk in dit
opzicht genoeg geleerd. Kwjjnde alles onder
Willem I, na invoering van den vrijen handel
is alles gaan bloeien. Handel, nijverheid,
i landbouw, hebben zich krachtig ontwikkeld.
Leven wjj nu in een tjjd van malaise, die is
meerdere uitgaaf van 63 cents per weeklangen te verdedigen; bun veedsel wordt
worden ten behoeve der landbouwers. Zouden I duurder, hun gereedschappen zjjn in prgs
saris, door Lodewjjk XVIII afgevaardigd,
hem kwam ontheffen van zgn post.
Ziedaar nagenoeg al lea.
Hef vermogen van de gravin de Lesseps
en hare kinderen, zegt de Figaro*, be
staat bjjna geheel en al in ljjfrente, die
hun in Juni jl. door de maatschappij van
het Suezkanaal verzekerd is.
Ferdinand de Lesseps, laat het blad er
op volgen, laat den zjjnen enkel een erfdeel
onze werklieden zich die opoffering willen verhoogd, ook zjj willen beschermd worden wordenprotectie zal de kwaal erger maken
j niet weg te nemen door da protectieandere j van roem na. Die man, welke voor zgn
middelen tot verbetering moeten opgespoordland en de wereld e«ne der rjjkste bronnen
getroosten Kunnen zjj het billjjken, dat zjj j en vragen een inkomend recht op de steen
meer zullen bjjdragen om den nood der
landbouwers te lenigen dan de rjjkgeze-
genden op aarde, die niet zooveel brood
kolen. Worden de steenkolen duurder, dan
zullen zjj ook betere prgzen voor hun turf
maken. Wat zullen dan de fabrikanten
gebruiken als e<?n arbeidersgezin? Welkezeggen, al mogen zjj zich ook voor hun
tegemoetkoming zal hun daarvoor gegeven
worden De overtuiging, dat zij krachtig
producten in bescherming verheugen Mag
de prijs voor het voedsel hunner machines
Buitenland-
het hunne bjjdragen om den landbouw te kunstmatig verhoogd worden? Heeft men
doen bloeien, om den landbouwer te helpen?
Maar zelfs dit genot zal hun onthouden
worden, want de meeste landbouwers zullen
dan gaat het allen wel, heeft die met'al zeer weinig voordeel trekken van die
tegenspoed te kampen dan ondervinden
allen daarvan de gevolgen.* Reeds dikwijls
is gezegd: »de landbouw moet geholpen
worden,* en men was spoedig gereed met
kunstmatige verhooging der graanprijzen.
Vooreerst verkoopen vele boeren hun graan
niet, maar vervoeren het aan hun vee en
hebben dus geen voordeel van de hoogere
een afdoend middelLeg een belasting op j prgzen.
het buitenlandsche graan, en alles zal in j Maar hoevele landbouwers hebben land
orde komen. Een inkomend recht, en de;in huur, en wat zal voor hen het gevolg
prgzen der inlandsche granen kunnen meC zjjn der verhoogde graanprijzen? Hoogere
dit recht verhoogd worden. Men heeft pachtgelden zullen niet uitbljjven en zoo zal
niet de afschaffing der accjjns op de brand
stoffen geprezen, als een daad van het
hoogste belang voor de volkswelvaart en
zal men nu den ouden weg weder gaan be
treden?
Wie zal dan toch op den duur voordeel
van die inkomende rechten trekken? Want
ook de landeigenaars zullen door meerdere
uitgaven voor velerlei zaken die ook be
schermd worden, vrij wat van hun behaalde
winsten moeten prijs geven.
Men was verheugd toen met het protec
tionisme gebroken werd, fabriekwezen, handel
en njjverheid ontwaakten tot een nieuw
adressen tot de regeering gericht, en ook alleen geprofiteerd worden door de land-
in de Tweede Kamer hebben de voorstan- eigenaren, hetzjj dat zjj hun landerjjen zelf krachtig leven en zal men ze nu het dwang-
ders van dit recht zich doen hooren en laten bewerken of verpachten, maar de buis weer aan doen en onze geheele industrie
worden maatregelen beraamd om den land- huurboeren zullen al zeer weinig voordeel
bouw daardoor te helpen. Slechts f 2.50 trekken.
op een H. L. tarwe en de landbouw is Alleen daarom reeds moet met wantrouwen
gered. de aanprjjzing van een dergeljjken maatregel
Het is zeker zeer verleidelijk om door
zulk een eenvoudig middel aan alle be
zwaren te gemoet te komen.
•Wordt dit recht op den invoer gelegd
begroet worden. Men zegt: de landbouwer
moet geholpen worden, en door dien maat
regel helpt men, ten koste van het algemeen,
de landeigenaaars.
Maar komt men, in weerwil van alle be-
in gevaar brengen?
Want het is niet slechts de rerhooging
in de prgzen die schadeljjk werkt, het toe
zicht dat noodig is om ontdekking der
rechten te voorkomen, is een ontzettend be
zwaar voor den handel en het fabriekswezen.
Bg de afschaffing van de belasting op de
op de brandstoffen nam het getal kolen-
koopers aanmerkelijk toe en de prgzen
dan zullen de landbouwers weer behoorlijke
prgzen maken en het zal allen wel gaan*, zwaren, eenmaal zoover, dan is men eerstdaalden vrij wat meer dan de belasting be-
zoo zegt men. Zou dit middel zoo afdoende aan het begin van den nieuwen tjjd, wantdroeg, door de concurrentie, die zjj elkander
zgn? Dan voorzeker diende men het met ook van andere zjjden zal op bescherming aandeden.
beide handsn aan te grjjpen; dan zou de aangedrongen worden. De werkman moetWorden opnieuw graanrechten ingevoerd
regeering onverantwoordelijk handelen, in- eeni re vergoeding hebben voor zjjn meerdere waarvan slechts weinigen voordeel zullen
dien zij niet zoo spoedig mogelgk een wets
ontwerp indiende om redding te brengen.
En toch, de minister zal zich wel tweemaal
bedenken om die voorstellen te doen, en
van de meerderheid onzer vertegenwoor
digers behoeft men gelukkig niet te vreezen
dat zg zulk een ontwerp tot wet zouden
(3
Te miskennen viel het echter niet, dat
Sylvie dien dag onder een aangenamen
vorm de vaan van den opstand opgestoken
had, een opstand, die wel is waar bin
nen de perken der welvoeglijkheid gehouden
werd, maar daarom niet minder hardnek
kig was. Hare tante Ramey had dikwijls
met haar te worstelen en moest zich altijd
overwonnen verklaren. Pierre Clermont was
de eenige, die wat over het meisje te zeg
gen had. Als de goede vrouw niet wist,
wat zij doen zou om eene al te groote
dwaasheid te beletten, zond zij een tele
gram aan Pierre, die dan terstond over
kwam en de weerspannige met e«n paar
woorden tot rede bracht.
>Daar je pleegvader je precies hetzelfde
zegt als ik,merkte Mevrouw Ramey op
zekeren dag aan, »zie ik niet in, waarom
je mij noodzaakt, hem telkens lastig te
vallen. Je kondt wel dadelijk naar uijj
hooren.*
Sylvie sloeg op hare tante een blik, die
het zonderlingste contrast vormde met haar
openhartig gezicht.
Kunt ge niet raden waarom ik dit
doe?* zeide zg, terwjjl zg haar met on-
uitgaven, hij eischt, en terecht, hooger loon,
om in de vermeerderde behoefte te kunnen
voorzien en men zal hem dat niet kunnen
weigeren. De Fabrikant echter kan dit
meerdere loon niet geven of hjj moet de
prijs zjjner producten in evenredigheid
kunnen verhoogen, en daartoe bestaat geen
wederstaanbare vriendelijkheid in haar ge
zicht uitlachte. »Wel, ik doe dit, omdat ik
mjjn pleegvader anders maar twee of drie
maanden in het jaar zou zien, terwgl ik
er nu zeker van ben, dat hjj telkens zal
komen, als ik het verlangt.*
•Ik vrees,* bromde Mevrouw Ramey,
»dat hjj eindeljjk zal beginnen te vinden,
dat je dit al te dikwjjls verlang.*
Sylvie kreeg een kleur tot achter hare
ooren, nam de vlucht naar den tuin en
vertoonde zich eerst weder op het herhaalde
gelui der etensbel. Zij begaf zich naar hare
kamer om van toilet te veranderen en ge
droeg zich aan tafel op zulk eene wijze,
dat men het niet beter zou verlangen.
Maar als Mevrouw Ramey niet erg bij
ziende geweest was, zou zg wel gemerkt
hebben, dat hare nicht roode oogen had,
omdat zij den geheelen namiddig had ge
schreid.
Gedurende drie maanden ontving Pierre
Clermont geen enkel telegram, zoodat hij
op zekeren dag, ongerust over zulk een
langdurig stilzwijgen, zelf telegrapheerde,
ten einde te weten te komen, of zjjne
sckoone pleegdochter nog in leven was.
Sylvie ontving deze dépêche met het
kalmste gezicht.
•Ik dacht wel, dat het zoo zou loopen,*
zeide zg, terwgl zg het telegram in haar
zak stak.
Welnu,* zeide Mevrouw Ramey, die
zich over deze onverschilligheid eenigszins
ergerde, »je zult, hoop ik «iiv.-j e
pleegvader, uie zich zo. zeei tmr j be
trekken en velen zeer benadeeld zullen
worden, dan zal de eisch om bescherming
algemeen worden. Wjj hebben daarmede
een begin, maar het einde is niet te zien.
Men heeft in Duitschland, in Frankrjjk, om
Amerika niet te vergeten, beschermende
rechten gekregen. Is men daar tevreden!
Te Leuven is Zaterdag hat nationaal
gedenkteeken van pater Damien, den be
kenden menschlievenden en onverschrokken
weldoener der melaatschen, onthuld. Het
gedenkteeken stelt den held voor in staande
houding, met de eene hand een kruisbeeld
aan de borst drukkende, met de andere
zgn monnikspjj vasthoudende, waaronder
een half naakte melaatsche toevlucht heaft,
gezocht. De uitdrukking van het gelaat
van den pater moet voortreffeljjk zgninnig
vroom en goed.
Men verzekert, dat de Belgische Regee
ring verontrustende tjjdingen zou hebben
ontvangen over ernstige voorvallen aan den
Boven-Congo.
Het testament van Ferdinand de Lesseps,
dat bij een notaris te Parijs berustte en
de dagteekening draagt van 1 Mei 1889,
is thans bekend geworden. Het is van zeer
korten inhoud. De ontwerper van het Suez
kanaal beschikt slechts over vier voorwer
pen: een geciseleerde zilveren coupthem
ten geschenke gegeven door keizerin Eu
genie, een antiek metalen paard en twee
bronzen borstbeelden, afkomstig uit de
ruïnen van Herculanum, zullen ten deel
vallen aan zjjne dochter Hélène, om na
haar orerljjden in het bezit te komen van
den oudste der manneljjke afstammelingen,
en bg ontstentenis aan het nationaal mu
seum.
Voorts geeft hjj het verlangen te kennen,
dat zijne afstammelingen bjj recht van
eerstgeboorte den titel van graaf behouden,
dien Napoleon in 1815 aan zgn vader
had verleend als bewjjs van erkenteljjkheid
voor zjjne vaderlandsliefde, toen hg in over
eenstemming met generaal Donzelot, com
mandant der Fransche troepen, weigerde
Korfu over te geven aan de Engelsche
scheepsmacht, totdat een Fransch commis-
kommert, antwoorden door het schrjjven
van een harteljjken brief?*
Wel zeker niet!* zeide het meisje op
een onverschilligen toon. »Ik zie te veel
voor deelen in den telegraphischen stjjl, dan
dat ik het voorbeeld van mjjne meerderen
niet zou volgen.*
En in den loop van dienzelfden dag ont
vingen Mjjnheer en Mevrouw Clermont
het volgende telegram:
Gezondheid uitmuntend, alles wel, dank
baar voor belangstelling.
Sylvie.*
Wat moet dat beteekenen?* vroeg
Mevrouw Clermont, terwgl zij deze korte
mededeeling las.
Zij drijft den spot met mjj,« antwoordde 1
Clermont, zonder zich boos te maken. »Ik
zal morgen eens naar haar toe gaan. Het
is bovendien hoog tijd, dat ik eens een
kijkje neem op het kasteel en ook mjjne
ple (dochter onder handen neem.*
Hij vertrok inderdaad den volgenden dag,
en kwam, na eeEe reis van twee uren met
tien spoortrein, op een korten afstand van
het kasteel, dat hij na eene wandeling van
een kwar ier bereikte.
Toen hij onder het dichte lommer van
de linden der groote oprjjlaan voortwan-
delde, zag hij Sylvie op de stoep staan. In
het wit gekleed, leunde zij met den arm op
de steenen leuning van de trap. Haar fijn-
besneden gelaat had eene geheimzinnige
uitdrukking, half glimlachende, half onge-
kc ,eeo, dat zg naar iets luisterde
ot up io wacutte.
De bel voor het déjeuner deed zich hooren
Clermont verhaastte zjjne schreden, en tege-
ljjkertjjd wendde Sylvie haar gelaat naar
de oprjjlaan, die haar blik tot dusvere «cheen
vermeden te hebbenZag zjj haar
pleegvaderMisschien wel. Maar in plaats
van hem te gemoet te gaan, zooals het aan
eene liefhebbende pleegdochter zou betaamd
hebben, legde zjj hare hand op den met mos
begroeiden steen en bleef onbeweegljjk en
met neergeslagen oogen staan. Hjj trad uit
het dichte lommer te voorschjjn en liep
haastig over het grasperk, dat door de warme
stralen der Augustuszon beschenen werd.
Het meisje klom toen de trap af, ontmoette
Clermont aan den voet duarvau, stak hem
haar voorhoofd toe, waarop hjj een kus
drukte, en zeide tegen hem, terwgl zjj met
hem weder de trap opklom
•Ik had u wel verpacht, pa.«
Clermont, die over deze koele ontvangst
verwonderd was, keek haar oplettend aan.
Zij zag er zeer kalm uit en toonde geenerlei
spoor van vrees of ontroering.
•En waarom verwachtte je mij, Sylvie?*
vroeg hij op een vriendelijken toon.
Omdat ik er zeker van was, dat ge mij
na mijn telegram van gisteren zoudt komen
beknorren.*
Dit antwoord werd op zulk een kalmen
toon uitgesproken, dat Clermont er onaan
genaam door aangedaan werd. Was djt
meisje van zeventien jaren dan al zoo gevat,
dat een ernstig man, zooals Pierre Clermont,
een speelbal in hare hand werd en aan hare
grillen gehoorzaamde? Hjj gevoelde zich
heeft geopend, sterft arm, geljjk zjju rader
gestorven is.
Reeds werd door ons melding gemaakt
van bet voornemen der Duitache studenten
om aan Bismarck bjj zgnen taebtigsten
verjaardag een huldebljjk aan te bieden. Ter
bespreking dezer plannen kwamen de afge
vaardigden van 21 universiteiten te Berljjn
bjjeen, en besloten tot het aanbieden van
een toepasseljjk kunstvoorwerp, waarvoor
prof. Lessing de teekaningen hoeft ontworpen.
Het stelt voor de huldiging van Bismarck
door de studeerende jongelingschap. Op eene
door de wapenschilden der Universiteiten
gedragene marmeren plaat verheft zich eene
door den rjjksadelaar gekroonde zuil, waar
omheen allegorische figuren, de vier facul
teiten voorstellende, en studenten die het
wapen en borstbeeld van Bismarck dragen,
gegroepeerd zjjn.
In de Russische hofkringen wordt ver
zekerd, dat de Czaar niet voor Juni e. k.
zal worden gekroond.
De engelsche moordenaar, van wi«u we
in vorige nos. reeds een en auder mede
deelden, Reginald Saunderson, moet de
bedrjjver zjjn van verscheidene moordaan
slagen in de wjjk Kensington, gepleegd
op vrouwen en meisjes.
Het schjjnt, dat hg dikwjjls, om zgn
slachtoffers gemakkei jjker te kunnen naderen,
zich als vrouw vermomde. Zoo kon hg
ook een gesprek aanknoopen met mrs.
Haynes, die doodeljjk verwond werd in
Stanhope Garden, met miss Pearse, die,
naar zjj verklaarde, haar aanvaller niet
berkend had, daar hg het gelaat door een
sluier had bedekt. Het onderzoek van den
•coroner* zal moeten uitmaken, of Reginald
Saunderson werkeljjk de pleger van de
reeks van misdaden is, die in Londen het
gerucht deed verspreiden, dat Jack the
Ripper zgn bloedige daden in White Chapel
moede, thans zgn gruwelen naar de aris
tocratische buurten had overgebracht. Wat
door dit denkbeeld diep geriefd en besloot,
haar hierover eens door te halen, zoodra
zjj rustig met elkaar konden spreken.
Dit oogenblik liet zich wachtenMevrouw
Ramey, die op het geluid van voetstappen
toegesneld was, verwelkomde hem eerst dade
lgk en begon toen klaagliederen aan te
heffen, dat zjj niets van zjjne komst ge
weten had, daar zjj dan voor een goed déjeuner
zou gezorgd hebben. >Wjj zgn maar twee
kluizenaar8ters,« zeide zjj, »die hoofdzakeljjk
van melk en van vruchten leven
Sylvie viel haar in de rede, zeggende:
Ik heb voor een heel goed déjeuner ge
zorgd, en de knecht is in den kelder ge
weest om daaruit wjjn te halen van het
merk Chtateau d'Yquem. Daaruit is het
merk, waarvan papa het meest houdt.*
Ciermont keek zïjne pleegdochter ditmaal
aan met mesr aandacht, dan hij gewoonljjk
aan haar wijdde, zelfs wanneer hjj haar niet
de meeste teederheid beknorde. Mevrouw
Rairiey begon te lachen, daar zij (ie heer-
schappg, die deze kleine fee zien aanmatigde,
zeer kluchtig vond, en Sylvie glimlachte
met een gezicht, waaruit het gevoel hartr
meerderheid bleek.
Het dejeuner duurde lang; allen hadden
elkaar zooveel te zeggen, dat de vragen en
de antwoorden elkander onophoudelgk kruis
ten; eindeljjk kwam het gesprek wat tot
stilstand. Men begaf zich naar het gastvrjje
salon; Mevrouw Ramey vcrwjjderde zich,
en Clermont bleef alleen met zjjne pleeg
dochter.
cr
Mi
(Naar het Fransch.)
(Wirdt vervolgd^