liet Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bomn M I ilddf11 M 1368. Graanrechten. FEUILLETON. SYLVIE. Uitgever: L.. J. YEERMAN, Heusden. WOENSDAG 19 DEC. 1894. SF yoob •MU/QOPjs Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsve* hooging. Afzonderlgke nummers 5 cent. Advertentiën vai meer 71/, ct. Groe i Advertentiën were ingewacht. regels ^>0 ot. Elke rag el ■8 naar plaatsruimte. Dinsdag- en Yrjjdagavoar De landbouw verkeert in kwijnenden toestand. De bouwboeren moeten hun graan tegen een prjjs afgeven, die niet voldoende is om de kosten der productie te dekken, de groote invoeren van buitenlandsche granen drukken de prjjzen; valden vroeger de Oostzee-landen de graanpakhuizen en voorzagen die in ons tekort op een wijze, dat ook hier graan verbouw nog mogeljjk was, thans zendt het Far-wcst zijn graan- schatten in zulk een overvloed naar oud- Europa, dat van handhaving der oude prgzen geen sprake kan zjjn, en onze land bouwers bezorgd moeten vragen: Wat zal daarvan wel het einde zijn En toch, het is een gewoon zeggen: >Gaat het den landbouw goed, dan heerscht welvaart, niet slechts bjj de landbouwers, maar alle takken van ons volksbestaan deelen in de voor deden. Kooplieden en ambachtslieden kun nen zich evenzeer in dagen van voorspoed verheugen. Gaat het den landbouw wel, verheffen. Wie toch zouden geholpen worden Het getal tevredenen zou zeer gering zijn. Wie toch moeten die hoogere graanprijzen betalen? Immers de geheele natie De werk man zal zijn brood duurder moeten betalen en drie cents bijv. op een brood, wordt een aanmerkelijk cijfer, waarmede het weekloon moet verminderd wordendrie brooden per dag is 21 in de week en dat zou dan een mogeljjkheid, als de regeering hem niet te hulp komt door een inkomend recht te heffen van de buitenlandsche goederen van dezelfde soort. Op graanrechten, het kan niet uitbljjven, moeten andere inkomende rechten volgen, niet om de inkomsten der schatkist te verhoogen, maar om de inlandsche nijver heid te beschermen, zooals men dit gaarne noemt. Maar ook de veenders hebben hun be- Heeft men daar baat gevonden bij dit middel? Waarljjk, men moet vragen: Hoe is het mogelgk dat hier nog door ontwikkelde mannen aangedrongen wordt op zoo iets. Vroegere jaren hebben ons waarljjk in dit opzicht genoeg geleerd. Kwjjnde alles onder Willem I, na invoering van den vrijen handel is alles gaan bloeien. Handel, nijverheid, i landbouw, hebben zich krachtig ontwikkeld. Leven wjj nu in een tjjd van malaise, die is meerdere uitgaaf van 63 cents per weeklangen te verdedigen; bun veedsel wordt worden ten behoeve der landbouwers. Zouden I duurder, hun gereedschappen zjjn in prgs saris, door Lodewjjk XVIII afgevaardigd, hem kwam ontheffen van zgn post. Ziedaar nagenoeg al lea. Hef vermogen van de gravin de Lesseps en hare kinderen, zegt de Figaro*, be staat bjjna geheel en al in ljjfrente, die hun in Juni jl. door de maatschappij van het Suezkanaal verzekerd is. Ferdinand de Lesseps, laat het blad er op volgen, laat den zjjnen enkel een erfdeel onze werklieden zich die opoffering willen verhoogd, ook zjj willen beschermd worden wordenprotectie zal de kwaal erger maken j niet weg te nemen door da protectieandere j van roem na. Die man, welke voor zgn middelen tot verbetering moeten opgespoordland en de wereld e«ne der rjjkste bronnen getroosten Kunnen zjj het billjjken, dat zjj j en vragen een inkomend recht op de steen meer zullen bjjdragen om den nood der landbouwers te lenigen dan de rjjkgeze- genden op aarde, die niet zooveel brood kolen. Worden de steenkolen duurder, dan zullen zjj ook betere prgzen voor hun turf maken. Wat zullen dan de fabrikanten gebruiken als e<?n arbeidersgezin? Welkezeggen, al mogen zjj zich ook voor hun tegemoetkoming zal hun daarvoor gegeven worden De overtuiging, dat zij krachtig producten in bescherming verheugen Mag de prijs voor het voedsel hunner machines Buitenland- het hunne bjjdragen om den landbouw te kunstmatig verhoogd worden? Heeft men doen bloeien, om den landbouwer te helpen? Maar zelfs dit genot zal hun onthouden worden, want de meeste landbouwers zullen dan gaat het allen wel, heeft die met'al zeer weinig voordeel trekken van die tegenspoed te kampen dan ondervinden allen daarvan de gevolgen.* Reeds dikwijls is gezegd: »de landbouw moet geholpen worden,* en men was spoedig gereed met kunstmatige verhooging der graanprijzen. Vooreerst verkoopen vele boeren hun graan niet, maar vervoeren het aan hun vee en hebben dus geen voordeel van de hoogere een afdoend middelLeg een belasting op j prgzen. het buitenlandsche graan, en alles zal in j Maar hoevele landbouwers hebben land orde komen. Een inkomend recht, en de;in huur, en wat zal voor hen het gevolg prgzen der inlandsche granen kunnen meC zjjn der verhoogde graanprijzen? Hoogere dit recht verhoogd worden. Men heeft pachtgelden zullen niet uitbljjven en zoo zal niet de afschaffing der accjjns op de brand stoffen geprezen, als een daad van het hoogste belang voor de volkswelvaart en zal men nu den ouden weg weder gaan be treden? Wie zal dan toch op den duur voordeel van die inkomende rechten trekken? Want ook de landeigenaars zullen door meerdere uitgaven voor velerlei zaken die ook be schermd worden, vrij wat van hun behaalde winsten moeten prijs geven. Men was verheugd toen met het protec tionisme gebroken werd, fabriekwezen, handel en njjverheid ontwaakten tot een nieuw adressen tot de regeering gericht, en ook alleen geprofiteerd worden door de land- in de Tweede Kamer hebben de voorstan- eigenaren, hetzjj dat zjj hun landerjjen zelf krachtig leven en zal men ze nu het dwang- ders van dit recht zich doen hooren en laten bewerken of verpachten, maar de buis weer aan doen en onze geheele industrie worden maatregelen beraamd om den land- huurboeren zullen al zeer weinig voordeel bouw daardoor te helpen. Slechts f 2.50 trekken. op een H. L. tarwe en de landbouw is Alleen daarom reeds moet met wantrouwen gered. de aanprjjzing van een dergeljjken maatregel Het is zeker zeer verleidelijk om door zulk een eenvoudig middel aan alle be zwaren te gemoet te komen. •Wordt dit recht op den invoer gelegd begroet worden. Men zegt: de landbouwer moet geholpen worden, en door dien maat regel helpt men, ten koste van het algemeen, de landeigenaaars. Maar komt men, in weerwil van alle be- in gevaar brengen? Want het is niet slechts de rerhooging in de prgzen die schadeljjk werkt, het toe zicht dat noodig is om ontdekking der rechten te voorkomen, is een ontzettend be zwaar voor den handel en het fabriekswezen. Bg de afschaffing van de belasting op de op de brandstoffen nam het getal kolen- koopers aanmerkelijk toe en de prgzen dan zullen de landbouwers weer behoorlijke prgzen maken en het zal allen wel gaan*, zwaren, eenmaal zoover, dan is men eerstdaalden vrij wat meer dan de belasting be- zoo zegt men. Zou dit middel zoo afdoende aan het begin van den nieuwen tjjd, wantdroeg, door de concurrentie, die zjj elkander zgn? Dan voorzeker diende men het met ook van andere zjjden zal op bescherming aandeden. beide handsn aan te grjjpen; dan zou de aangedrongen worden. De werkman moetWorden opnieuw graanrechten ingevoerd regeering onverantwoordelijk handelen, in- eeni re vergoeding hebben voor zjjn meerdere waarvan slechts weinigen voordeel zullen dien zij niet zoo spoedig mogelgk een wets ontwerp indiende om redding te brengen. En toch, de minister zal zich wel tweemaal bedenken om die voorstellen te doen, en van de meerderheid onzer vertegenwoor digers behoeft men gelukkig niet te vreezen dat zg zulk een ontwerp tot wet zouden (3 Te miskennen viel het echter niet, dat Sylvie dien dag onder een aangenamen vorm de vaan van den opstand opgestoken had, een opstand, die wel is waar bin nen de perken der welvoeglijkheid gehouden werd, maar daarom niet minder hardnek kig was. Hare tante Ramey had dikwijls met haar te worstelen en moest zich altijd overwonnen verklaren. Pierre Clermont was de eenige, die wat over het meisje te zeg gen had. Als de goede vrouw niet wist, wat zij doen zou om eene al te groote dwaasheid te beletten, zond zij een tele gram aan Pierre, die dan terstond over kwam en de weerspannige met e«n paar woorden tot rede bracht. >Daar je pleegvader je precies hetzelfde zegt als ik,merkte Mevrouw Ramey op zekeren dag aan, »zie ik niet in, waarom je mij noodzaakt, hem telkens lastig te vallen. Je kondt wel dadelijk naar uijj hooren.* Sylvie sloeg op hare tante een blik, die het zonderlingste contrast vormde met haar openhartig gezicht. Kunt ge niet raden waarom ik dit doe?* zeide zg, terwjjl zg haar met on- uitgaven, hij eischt, en terecht, hooger loon, om in de vermeerderde behoefte te kunnen voorzien en men zal hem dat niet kunnen weigeren. De Fabrikant echter kan dit meerdere loon niet geven of hjj moet de prijs zjjner producten in evenredigheid kunnen verhoogen, en daartoe bestaat geen wederstaanbare vriendelijkheid in haar ge zicht uitlachte. »Wel, ik doe dit, omdat ik mjjn pleegvader anders maar twee of drie maanden in het jaar zou zien, terwgl ik er nu zeker van ben, dat hjj telkens zal komen, als ik het verlangt.* •Ik vrees,* bromde Mevrouw Ramey, »dat hjj eindeljjk zal beginnen te vinden, dat je dit al te dikwjjls verlang.* Sylvie kreeg een kleur tot achter hare ooren, nam de vlucht naar den tuin en vertoonde zich eerst weder op het herhaalde gelui der etensbel. Zij begaf zich naar hare kamer om van toilet te veranderen en ge droeg zich aan tafel op zulk eene wijze, dat men het niet beter zou verlangen. Maar als Mevrouw Ramey niet erg bij ziende geweest was, zou zg wel gemerkt hebben, dat hare nicht roode oogen had, omdat zij den geheelen namiddig had ge schreid. Gedurende drie maanden ontving Pierre Clermont geen enkel telegram, zoodat hij op zekeren dag, ongerust over zulk een langdurig stilzwijgen, zelf telegrapheerde, ten einde te weten te komen, of zjjne sckoone pleegdochter nog in leven was. Sylvie ontving deze dépêche met het kalmste gezicht. •Ik dacht wel, dat het zoo zou loopen,* zeide zg, terwgl zg het telegram in haar zak stak. Welnu,* zeide Mevrouw Ramey, die zich over deze onverschilligheid eenigszins ergerde, »je zult, hoop ik «iiv.-j e pleegvader, uie zich zo. zeei tmr j be trekken en velen zeer benadeeld zullen worden, dan zal de eisch om bescherming algemeen worden. Wjj hebben daarmede een begin, maar het einde is niet te zien. Men heeft in Duitschland, in Frankrjjk, om Amerika niet te vergeten, beschermende rechten gekregen. Is men daar tevreden! Te Leuven is Zaterdag hat nationaal gedenkteeken van pater Damien, den be kenden menschlievenden en onverschrokken weldoener der melaatschen, onthuld. Het gedenkteeken stelt den held voor in staande houding, met de eene hand een kruisbeeld aan de borst drukkende, met de andere zgn monnikspjj vasthoudende, waaronder een half naakte melaatsche toevlucht heaft, gezocht. De uitdrukking van het gelaat van den pater moet voortreffeljjk zgninnig vroom en goed. Men verzekert, dat de Belgische Regee ring verontrustende tjjdingen zou hebben ontvangen over ernstige voorvallen aan den Boven-Congo. Het testament van Ferdinand de Lesseps, dat bij een notaris te Parijs berustte en de dagteekening draagt van 1 Mei 1889, is thans bekend geworden. Het is van zeer korten inhoud. De ontwerper van het Suez kanaal beschikt slechts over vier voorwer pen: een geciseleerde zilveren coupthem ten geschenke gegeven door keizerin Eu genie, een antiek metalen paard en twee bronzen borstbeelden, afkomstig uit de ruïnen van Herculanum, zullen ten deel vallen aan zjjne dochter Hélène, om na haar orerljjden in het bezit te komen van den oudste der manneljjke afstammelingen, en bg ontstentenis aan het nationaal mu seum. Voorts geeft hjj het verlangen te kennen, dat zijne afstammelingen bjj recht van eerstgeboorte den titel van graaf behouden, dien Napoleon in 1815 aan zgn vader had verleend als bewjjs van erkenteljjkheid voor zjjne vaderlandsliefde, toen hg in over eenstemming met generaal Donzelot, com mandant der Fransche troepen, weigerde Korfu over te geven aan de Engelsche scheepsmacht, totdat een Fransch commis- kommert, antwoorden door het schrjjven van een harteljjken brief?* Wel zeker niet!* zeide het meisje op een onverschilligen toon. »Ik zie te veel voor deelen in den telegraphischen stjjl, dan dat ik het voorbeeld van mjjne meerderen niet zou volgen.* En in den loop van dienzelfden dag ont vingen Mjjnheer en Mevrouw Clermont het volgende telegram: Gezondheid uitmuntend, alles wel, dank baar voor belangstelling. Sylvie.* Wat moet dat beteekenen?* vroeg Mevrouw Clermont, terwgl zij deze korte mededeeling las. Zij drijft den spot met mjj,« antwoordde 1 Clermont, zonder zich boos te maken. »Ik zal morgen eens naar haar toe gaan. Het is bovendien hoog tijd, dat ik eens een kijkje neem op het kasteel en ook mjjne ple (dochter onder handen neem.* Hij vertrok inderdaad den volgenden dag, en kwam, na eeEe reis van twee uren met tien spoortrein, op een korten afstand van het kasteel, dat hij na eene wandeling van een kwar ier bereikte. Toen hij onder het dichte lommer van de linden der groote oprjjlaan voortwan- delde, zag hij Sylvie op de stoep staan. In het wit gekleed, leunde zij met den arm op de steenen leuning van de trap. Haar fijn- besneden gelaat had eene geheimzinnige uitdrukking, half glimlachende, half onge- kc ,eeo, dat zg naar iets luisterde ot up io wacutte. De bel voor het déjeuner deed zich hooren Clermont verhaastte zjjne schreden, en tege- ljjkertjjd wendde Sylvie haar gelaat naar de oprjjlaan, die haar blik tot dusvere «cheen vermeden te hebbenZag zjj haar pleegvaderMisschien wel. Maar in plaats van hem te gemoet te gaan, zooals het aan eene liefhebbende pleegdochter zou betaamd hebben, legde zjj hare hand op den met mos begroeiden steen en bleef onbeweegljjk en met neergeslagen oogen staan. Hjj trad uit het dichte lommer te voorschjjn en liep haastig over het grasperk, dat door de warme stralen der Augustuszon beschenen werd. Het meisje klom toen de trap af, ontmoette Clermont aan den voet duarvau, stak hem haar voorhoofd toe, waarop hjj een kus drukte, en zeide tegen hem, terwgl zjj met hem weder de trap opklom •Ik had u wel verpacht, pa.« Clermont, die over deze koele ontvangst verwonderd was, keek haar oplettend aan. Zij zag er zeer kalm uit en toonde geenerlei spoor van vrees of ontroering. •En waarom verwachtte je mij, Sylvie?* vroeg hij op een vriendelijken toon. Omdat ik er zeker van was, dat ge mij na mijn telegram van gisteren zoudt komen beknorren.* Dit antwoord werd op zulk een kalmen toon uitgesproken, dat Clermont er onaan genaam door aangedaan werd. Was djt meisje van zeventien jaren dan al zoo gevat, dat een ernstig man, zooals Pierre Clermont, een speelbal in hare hand werd en aan hare grillen gehoorzaamde? Hjj gevoelde zich heeft geopend, sterft arm, geljjk zjju rader gestorven is. Reeds werd door ons melding gemaakt van bet voornemen der Duitache studenten om aan Bismarck bjj zgnen taebtigsten verjaardag een huldebljjk aan te bieden. Ter bespreking dezer plannen kwamen de afge vaardigden van 21 universiteiten te Berljjn bjjeen, en besloten tot het aanbieden van een toepasseljjk kunstvoorwerp, waarvoor prof. Lessing de teekaningen hoeft ontworpen. Het stelt voor de huldiging van Bismarck door de studeerende jongelingschap. Op eene door de wapenschilden der Universiteiten gedragene marmeren plaat verheft zich eene door den rjjksadelaar gekroonde zuil, waar omheen allegorische figuren, de vier facul teiten voorstellende, en studenten die het wapen en borstbeeld van Bismarck dragen, gegroepeerd zjjn. In de Russische hofkringen wordt ver zekerd, dat de Czaar niet voor Juni e. k. zal worden gekroond. De engelsche moordenaar, van wi«u we in vorige nos. reeds een en auder mede deelden, Reginald Saunderson, moet de bedrjjver zjjn van verscheidene moordaan slagen in de wjjk Kensington, gepleegd op vrouwen en meisjes. Het schjjnt, dat hg dikwjjls, om zgn slachtoffers gemakkei jjker te kunnen naderen, zich als vrouw vermomde. Zoo kon hg ook een gesprek aanknoopen met mrs. Haynes, die doodeljjk verwond werd in Stanhope Garden, met miss Pearse, die, naar zjj verklaarde, haar aanvaller niet berkend had, daar hg het gelaat door een sluier had bedekt. Het onderzoek van den •coroner* zal moeten uitmaken, of Reginald Saunderson werkeljjk de pleger van de reeks van misdaden is, die in Londen het gerucht deed verspreiden, dat Jack the Ripper zgn bloedige daden in White Chapel moede, thans zgn gruwelen naar de aris tocratische buurten had overgebracht. Wat door dit denkbeeld diep geriefd en besloot, haar hierover eens door te halen, zoodra zjj rustig met elkaar konden spreken. Dit oogenblik liet zich wachtenMevrouw Ramey, die op het geluid van voetstappen toegesneld was, verwelkomde hem eerst dade lgk en begon toen klaagliederen aan te heffen, dat zjj niets van zjjne komst ge weten had, daar zjj dan voor een goed déjeuner zou gezorgd hebben. >Wjj zgn maar twee kluizenaar8ters,« zeide zjj, »die hoofdzakeljjk van melk en van vruchten leven Sylvie viel haar in de rede, zeggende: Ik heb voor een heel goed déjeuner ge zorgd, en de knecht is in den kelder ge weest om daaruit wjjn te halen van het merk Chtateau d'Yquem. Daaruit is het merk, waarvan papa het meest houdt.* Ciermont keek zïjne pleegdochter ditmaal aan met mesr aandacht, dan hij gewoonljjk aan haar wijdde, zelfs wanneer hjj haar niet de meeste teederheid beknorde. Mevrouw Rairiey begon te lachen, daar zij (ie heer- schappg, die deze kleine fee zien aanmatigde, zeer kluchtig vond, en Sylvie glimlachte met een gezicht, waaruit het gevoel hartr meerderheid bleek. Het dejeuner duurde lang; allen hadden elkaar zooveel te zeggen, dat de vragen en de antwoorden elkander onophoudelgk kruis ten; eindeljjk kwam het gesprek wat tot stilstand. Men begaf zich naar het gastvrjje salon; Mevrouw Ramey vcrwjjderde zich, en Clermont bleef alleen met zjjne pleeg dochter. cr Mi (Naar het Fransch.) (Wirdt vervolgd^

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1